Συμφωνω
ΒΑΡΟΣ ΓΟΜΩΣΗΣ ΦΥΣΙΓΓΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΣΗ
- Thread starter Vaggelis ioannina
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ανασφαλεια...
Πολλα σκαγια!!!
Απλοϊκή σκέψη....
"Αφου τα 30 ειναι καλά,τα 34 θα ειναι καλυτερα"!
Βαλε σαλτσα,βαλε κεφτεδες!!!
Αν κλωτσαει και κροταρει,ειναι φυσιγγος!
Δε μπορει να μην σκοτωνει καλα και μακρυα,αυτο το φυσιγγι!!!
Υποθεσεις....
Εννοειται,για δοκιμες δεν συζηταμε!!
Mafia Calabria
Moderator
Όπως ακριβώς τα λέτε οι παλιότεροι βέβαια επηρεάζουν πολύ τους νέους και συνήθως αρνητικά παιρνω παράδειγμα τον τόπο μού, η καραμπίνα θέλει πολλά γραμμάρια να δουλέψει και τέτοια, πρώτα σε πωλήσεις τα σεμι, ντεμι ακόμα και 3" με το μεγαλύτερο θήραμα το αγριοκουνελο και την πέτρα να βράζει από την ζέστη.Ανασφαλεια...
Πολλα σκαγια!!!
Απλοϊκή σκέψη....
"Αφου τα 30 ειναι καλά,τα 34 θα ειναι καλυτερα"!
Βαλε σαλτσα,βαλε κεφτεδες!!!
Αν κλωτσαει και κροταρει,ειναι φυσιγγος!
Δε μπορει να μην σκοτωνει καλα και μακρυα,αυτο το φυσιγγι!!!
Υποθεσεις....
Εννοειται,για δοκιμες δεν συζηταμε!!
Δεν βγάζω την ουρά μου απέξω και γω στην πέρδικα χρησιμοποιώ κάπως ενισχυμένες γομωσεις, θυμάμαι ακόμα όταν κατέβηκα την περασμένη φορά πήγα στον Καλκατζακο στα ΚΤΕΛ για φυσίγγια εκεί ήταν ο Αντώνης καλή του ώρα, με ρώτησε τι και που κυνηγάς? και αραδιασε στον πάγκο πεντέξι κουτιά φυσίγγια με 33γρ αλλά εγώ πήρα αυτά που ριχνω συνήθως συν δύο τρία διαφορετικά που ήθελα να δοκιμάσω σε 36γρ κακό πράμα η συνήθεια.
D
Deleted member 2
Ειναι λιγο πιο σκληρά στην ανάκρουση απο ότι τα απλά μολυβένια. Φίλος τα ρίχνει με baikal πλάγιο και τα θυμήθηκα αυτά των 31γρ στις φάσσες σε μεγάλες αποστάσεις και σε λαγούς.
Αν τα βρω θα πάρω μια κούτα.
Γιάννη Καλησπέρα!(και σε όλους τους υπόλοιπους!)
Σφήνα μπαίνω, για να συμφωνήσω απολυτά μ' αυτά που γράφεις και να καταθέσω και τα παρακάτω για επισφράγιση!
Μύθος είναι τα πολλά γραμμάρια!
Εγώ π.χ κυνηγάω μόνο με 16αρι στο νησί(είμαι και ο μόνος!), ενδημικό μόνο, πέρδικα και κουνέλι...
Φέτος ως τώρα έριξα 14 τουφεκιές και έχω πάρει 13 θηράματα από 25 ως 35+ μέτρα με 27 γρ Νο 7 απλά μολύβδινα και Νο 6 επινικελωμένα, ιδιογόμωση S4, στρογγυλό ρέλι!
Ψυχολογία είναι όλα! Και να την "φουμάρεις" την τουφεκιά...Αν δεν μπορείς δε, μην τουφεκίσεις, χαλάλι του επόμενου!
Θέλω να πω: Ότι βλέπουμε πρέπει να "πεθαίνει";OXI!!..Κυνηγοί είμαστε , όχι μακελλάρηδες!(συγνώμη και πάλι αν τόνος φενεται κάπως "ελιτίστικος" αλλά δεν είναι!)
Με εκτίμηση,
Γιάννης
Στο τρυγόνι για μακρινό χρησιμοποίησε αφοβα το express 32 ή το nsi classica σε 7.5
Το θέμα λίγων και πολλών γρ είναι θέμα εκτός ψυχολογίας και σκόπευσης λιγότερα γρ αυστηρότερη σκόπευση . Κατά τα άλλα δεν τίθεται θέμα εξάλλου το έχω ξαναγράψει το παγκόσμιο ρεκόρ σε φάσες σε μια μέρα έχει γίνει με 28 γρ 6αρι και τα όπλα δύο κεμεν εχτρα φουλ και στις δύο κανες έχω δει και το βίντεο σκότωσε γύρω στις 660 φάσες με 1250 περίπου φυσίγγια σε μια μέρα και δεν τουφεκουσε και στα 20 μέτρα παντα.
Βγαζω αδεια 40 χρονια ,κυνηγαω πολυ περισσοτερα δεν εχω αγορασει ποτε 3ιντζα ,Οπως ολοι μας ετσι και εγω εχω ριξει μαγνουμ αμερικανικα που εφερναν παλιοτερα φιλοι και συγγενεις , καποια κυνηγια καποιες καλες ντουφεκιες τις θυμωμαστε και ειναι χαραγμενες στο μυαλο μας ,Με μαγκνουμ δεν εχω κατι να θυμαμε
MG2 150X27 εφτάρια 5%αντιμονιο έπεσε φάσα σήμερα ξερή με 4 άστρα 25 μέτρα περίπου
Βαγγέλη Καλημέρα!
Βλέπω την παλιά σου ανάρτηση...
Είσαι(και είμαι και εγώ , και οποίοι άλλοι), απ' οτι φαίνεται μειοψηφία...
Οι έμποροι δεν φέρνουν τέτοια φυσίγγια, υποθέτω γιατί δεν πουλούν....νομίζω ο βασικός λόγος...
Προχθές έκανα μια ανάλυση του "νέου" Lambro Classic 29,5 γρ....λίγα τα ψωμιά του στην Ελληνική αγορά...
Βλέπω π.χ. στα Αγγλικά σαιτ φυσίγγια , και τα χαζεύω...
Last edited:
Η κυνηγετική περίοδος έληξε αλλα πάμε προς ...την έναρξη!
Ανεβάζω λοιπόν το παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο του Χρήστου Χαντζιώτη , για να το σχολιάσουμε τόσο όσοι γεμίζουν αλλα και όσοι φίλοι αγοράζουν εμπορικά φυσίγγια μονο (η και τα δυο!) μια και κάνει αναφορά και σχόλια ....για ολα!
Η σχέση βάρους γόμωσης ενός φυσιγγίου και αναπτυσσόμενων πιέσεων είναι ένα θέμα στο οποίο έχουν γραφτεί πολλά!
Ωστόσο, με την έλευση της νέας κυνηγετικής περιόδου, τις θερινές εξορμήσεις, τη λαχτάρα όλων μας για τα πρώτα τρυγόνια και ορτύκια της σεζόν και κυρίως με αφορμή τα πολλά τηλεφωνήματα αναγνωστών για την επιλογή φυσιγγίων, θεώρησα καλό να επανέλθω.
Πολλοί θεωρούν δεδομένο ότι το βάρος γόμωσης ενός φυσιγγίου σε σκάγια, βρίσκεται σε απόλυτη αντιστοιχία με τις μέγιστες πιέσεις που αυτό αναπτύσσει. Άλλοι πάλι (δυστυχώς λιγότεροι), πιο υποψιασμένοι, θέτουν συχνά το ερώτημα, «πόση σχέση έχει το βάρος γόμωσης σε σκάγια με το βάρος γόμωσης σε πυρίτιδα και παραπέρα τι σχέση έχουν όλα αυτά με τις πιέσεις που αναπτύσσει ένα φυσίγγι;».
Δυνάμεις πίεσης και αντίστασης
Η πυρίτιδα ως εύφλεκτο (και όχι εκρηκτικό, όπως συχνά αναφέρεται) υλικό, όταν πυροδοτηθεί σε κλειστό χώρο αναφλέγεται και η καύση της εκλύει θερμότητα. Τα αέρια της καύσης μέσα στο φυσίγγι έχουν την τάση να εξαπλώνονται προς όλες τις κατευθύνσεις και να πιέζουν τη βάση του κάλυκα, τα πλαϊνά τοιχώματά του και τη βάση του εμφρακτικού υλικού (τάπας ή συγκεντρωτήρα) που βρίσκονται προς τα πάνω, με ίση περίπου δύναμη ανά μονάδα επιφανείας.
Τα τοιχώματα της κάννης και ο καθρέφτης της μπάσκουλας ανθίστανται στις δυνάμεις αυτές και έτσι εκτονώνονται προς τα μπρος, προωθώντας το υλικό έμφραξης που συμπαρασύρει και τα σκάγια της γόμωσης.
Η ιδανική αναλογία
Υπάρχει μια ιδανική σχέση – αναλογία βάρους πυρίτιδας και σκαγιών, που μπορεί να δώσει την ιδανική σχέση μέγιστων αναπτυσσόμενων πιέσεων και ταχύτητας στα σκάγια της γόμωσης. Η αναλογία αυτή δεν αρκεί να εντοπιστεί εφάπαξ, αλλά πρέπει να επαναπροσδιορίζεται με ακρίβεια κάθε φορά που ο κατασκευαστής φυσιγγίων αλλάζει παρτίδα πυρίτιδας.
Αυτό συμβαίνει γιατί όλες ανεξαιρέτως οι πυρίτιδες (πολύ περισσότερο οι ευρωπαϊκές, σαφώς λιγότερο οι αμερικανικές τύπου ball powder) παρουσιάζουν μικροδιαφορές στη χημική τους σύνθεση και κυρίως στην υγρασία που περιέχουν, από παρτίδα σε παρτίδα. Όταν ξεφύγουμε από αυτή την «ιδανική αναλογία», το αποτέλεσμα είναι η περαιτέρω αύξηση των πιέσεων με πολύ μικρότερη αύξηση των αρχικών ταχυτήτων ή και με αμελητέα.
“Ελαστικές” και “ανελαστικές” πυρίτιδες
Η επικινδυνότητα σε τέτοιες «παρασπονδίες» εξαρτάται κυρίως από την «ελαστικότητα» της χρησιμοποιούμενης πυρίτιδας. Με τον όρο «ελαστικότητα» εννοούμε το εύρος δοσολογιών που μπορεί να χρησιμοποιηθεί η πυρίτιδα αυτή. Βλέπουμε συχνά πυρίτιδες που προορίζονται για γομώσεις μέσου βάρους, 30 ως 34 ή και 36 γραμμάρια σε σκάγια για το διαμέτρημα 12, που οι προτεινόμενες δοσολογίες γόμωσης παρουσιάζουν ένα εύρος της τάξεως των 15 συχνά και 20 εκατοστών του γραμμαρίου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πυρίτιδα Α1 Vectan που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε δοσολογίες 1,65 ως 1,85, σε ακραίες περίπτωσεις 1,60 ως 1,90 γραμμάρια. Αντίθετα, υπάρχουν άλλες πυρίτιδες πολύ λιγότερο ελαστικές, που 2 μόλις εκατοστά του γραμμαρίου αρκούν για να βγάλουν τη γόμωση εκτός προδιαγραφών της πυρίτιδας. Το εύρος που παρουσιάζουν οι πυρίτιδες αυτές είναι εξαιρετικά μικρό και γι’ αυτό απαιτούν μεγάλη ακρίβεια στη γόμωσή τους.
Μας αποζημιώνουν, βέβαια, γιατί στην πλειονότητά τους πρόκειται για σύγχρονες, εξαιρετικά εξειδικευμένες πυρίτιδες, με πολύ καλά βλητικά χαρακτηριστικά. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας πυρίτιδας είναι η GM3, που οι προτεινόμενες δοσολογίες της σπάνια είναι μικρότερης από 1,45 γραμμάρια και μεγαλύτερες από 1,52.
Η παγίδα των ελαφριών γομώσεων
Εύκολα, λοιπόν, συμπεραίνει κανείς ότι μια βαριά σχετικά γόμωση σε σκάγια, αλλά ισορροπημένη και μελετημένη από τον κατασκευαστή της, μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά ασφαλής, σε αντίθεση με μια γόμωση ενός φυσιγγίου από τα χαρακτηριζόμενα ως «θερινά» ή τα δήθεν «αγγλικού τύπου» φυσίγγια, δηλαδή με το minimum βάρος κυνηγετικής γόμωσης για το 12άρι, τα 28 γραμμάρια σε σκάγια.
Επειδή όλα αυτά μπορεί να φαντάζουν πολύ θεωρητικά, πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι έχω δει (και το διατηρώ ως τεκμήριο των γραφομένων μου στην προσωπική μου συλλογή) όπλο δοκιμασμένο σε 1.200 bar, πολύ σοβαρής και αξιόλογης εταιρείας, να παρουσιάζει μερική αποκόλληση της κάννης από το μονομπλόκ από τη χρήση σκοπευτικού φυσιγγίου με μόλις 24 γραμμάρια γόμωσης!
Έχω δει ακόμη φυσίγγια 31 γραμμαρίων να διαρρηγνύουν το μεταλλικό πάφυλα του κάλυκα, να σπάνε τον εξολκέα κλείστρου αυτογεμούς και να θέτουν εκτός λειτουργίας το όπλο. Με τα ίδια ακριβώς φυσίγγια, έχω δει συγκυνηγό μου να κάνει 10 λεπτά να συνέλθει μετά από βολή σε τσίχλα -σημειωτέον δε παρουσία ισχυρού ψύχους- ενώ τα επέλεξε γιατί συμπαθεί τις «ελαφριές γομώσεις» και η ένδειξη 31 γραμμαρίων σκαγιών του φάνηκε πολύ ελκυστική.
Μην επιλέγετε στην τύχη
Προφανώς, όσο ανεβαίνει το βάρος της γόμωσης σε σκάγια, ο κατασκευαστής (και συνακόλουθα ο καταναλωτής που ξέρει τι αγοράζει) καλείται να χρησιμοποιήσει πυρίτιδες πιο προοδευτικής καύσης και να επιλέξει:
α. Την περιορισμένη αύξηση των αναπτυσσόμενων πιέσεων, προκειμένου να διατηρήσει υψηλές αρχικές ταχύτητες στις γομώσεις του.
β. Τη συγκράτηση των πιέσεων σε χαμηλά επίπεδα, με κάποιες θυσίες όσον αφορά τις ταχύτητες που θα προσδώσει η γόμωσή του στα σκάγια.
γ. Το συνδυασμό των δύο προηγουμένων που αποτελεί συνήθως και την ιδανική «μέση λύση».
Ένα φυσίγγι με μικρό βάρος γόμωσης σε σκάγια αναπτύσσει σαφώς λιγότερες πιέσεις (κατά κανόνα) από ένα φυσίγγι με βαριά γόμωση σε σκάγια, μόνο με την προϋπόθεση ότι:
α. Χρησιμοποιούνται αντίστοιχης ποιότητας και καταλληλότητας υλικά.
β. Έχουν προηγηθεί οι ίδιες δοκιμές μέχρι τον εντοπισμό της ιδανικής αναλογίας πυρίτιδας και σκαγιών.
γ. Ο τύπος κλεισίματος, το υλικό έμφραξης και φυσικά το διαμέτρημα του φυσιγγίου, παραμένουν σταθερά.
Όλα αυτά, όμως, με την προϋπόθεση μιας μελετημένης και ισορροπημένης γόμωσης. Όταν παραμονές της έναρξης καταφεύγουμε σε ένα οπλοπωλείο, δεν βρίσκουμε τα φυσίγγια που προτιμάμε την εποχή αυτή και αρχίζουμε να επιλέγουμε στην τύχη, με μοναδικό κριτήριο το βάρος γόμωσης σε σκάγια, είναι αναμενόμενο να ρισκάρουμε μια λάθος και σε σπάνιες περιπτώσεις μια επικίνδυνη επιλογή.
Τι έχουν δείξει οι μετρήσεις
Πολλές φορές τα γραφόμενα κρίνονται ως «υπερβολή χωρίς αντίκρισμα στην πραγματικότητα» από τους αναγνώστες και όταν οι μετρήσεις έρθουν να τα επαληθεύσουν, δεν πιστεύουμε στα μάτια μας. Το περιστατικό που θα αναφέρω είναι πρόσφατο. Το ανέφερα και πάλι στην επισκόπηση του ξένου Τύπου σε προηγούμενο τεύχος και σε σχετικό άρθρο.
Στην Τράπεζα Δοκιμών του Σαιντ Ετιέν καταφεύγει το γνωστό γαλλικό περιοδικό «Le Chasseur Francais» κάθε μήνα προκειμένου να μετρήσει τέσσερεις διαφορετικούς τύπους φυσιγγίων της ίδιας κατηγορίας, αλλά διαφορετικών εταιρειών. Οι μετρήσεις δίνονται αυτούσιες στη δημοσιότητα και συχνά δεν είναι κολακευτικές για κάποιους κατασκευαστές φυσιγγίων. Σε πρόσφατη παρουσίαση, πιο συγκεκριμένα στο τεύχος Μαρτίου του 2006, δοκιμάστηκαν και μετρήθηκαν τέσσερα διαφορετικά φυσίγγια, ένα γερμανικό, ένα ιταλικό και δύο γαλλικά, άπαντα διαμετρήματος 20, με παραδοσιακή βυσμάτωση (τάπα) και βάρος γόμωσης σε σκάγια 25 ως 28,5 γραμμάρια.
Τρία από τα τέσσερα φυσίγγια ανέπτυξαν πιέσεις μεγαλύτερες από 1.000 bars! Ήταν δηλαδή επικίνδυνα, χωρίς εισαγωγικά, για οποιοδήποτε όπλο διαμετρήματος 20 έφερε δοκιμή 900 bars. Και σας βεβαιώ ότι είναι πολλά τα 20αράκια παλιότερων εποχών που έχουν δοκιμαστεί σ’ αυτές τις πιέσεις.
Το λάκτισμα και οι αρχικές ταχύτητες
Εδώ δεν συνέβαλε μόνο η ελλιπής μέριμνα των επώνυμων κατασκευαστών για την παραγωγή μικρού διαμετρήματος με συγκρατημένες πιέσεις, αλλά και η ίδια η φύση του διαμετρήματος που προάγει την αύξηση των πιέσεων. Κατά τ’ άλλα, όταν αναφέρει κανείς ότι το «παιδικό» 36αράκι αναπτύσσει απίστευτα ψηλές πιέσεις λόγω της μικρής διατομής της κάννης του, πολλοί είναι εκείνοι που γελάνε, έχοντας στο μυαλό τους το ανεπαίσθητο λάκτισμα που προκαλεί τις περισσότερες φορές το συγκεκριμένο διαμέτρημα.
Και κάτι ακόμα! Οι αναπτυσσόμενες πιέσεις δεν είναι το πρώτο στοιχείο που διαγιγνώσκεται όταν σε ένα όπλο του οποίου γνωρίζουμε καλά τη συμπεριφορά, παρατηρήσουμε ιδιαίτερα αυξημένο λάκτισμα. Το λάκτισμα, πέρα από τους εγγενείς παράγοντες του όπλου, που είναι πολλοί και γνωστοί, επηρεάζεται πολύ περισσότερο από τις αρχικές ταχύτητες μιας γόμωσης (που μπορεί να είναι υψηλές χωρίς επικίνδυνες πιέσεις), παρά από τις αναπτυσσόμενες πιέσεις…
Χ. Χατζιώτης, 2009, τεύχος Ιουνίου, περιοδικό ΚΥΝΗΓΟΣ & ΦΥΣΗ
Υ.Γ...σημείωσα με έντονη γραφή κάποια σημεία η φράσεις για να κεντρίσω το ενδιαφέρον σε πιθανά σχόλια πάνω στο κείμενο...
Ανεβάζω λοιπόν το παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο του Χρήστου Χαντζιώτη , για να το σχολιάσουμε τόσο όσοι γεμίζουν αλλα και όσοι φίλοι αγοράζουν εμπορικά φυσίγγια μονο (η και τα δυο!) μια και κάνει αναφορά και σχόλια ....για ολα!
«ΕΛΑΦΡΙΕΣ» ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΓΟΜΩΣΕΙΣ & ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΠΙΕΣΕΙΣ
28 Μάϊου 2009Η σχέση βάρους γόμωσης ενός φυσιγγίου και αναπτυσσόμενων πιέσεων είναι ένα θέμα στο οποίο έχουν γραφτεί πολλά!
Ωστόσο, με την έλευση της νέας κυνηγετικής περιόδου, τις θερινές εξορμήσεις, τη λαχτάρα όλων μας για τα πρώτα τρυγόνια και ορτύκια της σεζόν και κυρίως με αφορμή τα πολλά τηλεφωνήματα αναγνωστών για την επιλογή φυσιγγίων, θεώρησα καλό να επανέλθω.
Πολλοί θεωρούν δεδομένο ότι το βάρος γόμωσης ενός φυσιγγίου σε σκάγια, βρίσκεται σε απόλυτη αντιστοιχία με τις μέγιστες πιέσεις που αυτό αναπτύσσει. Άλλοι πάλι (δυστυχώς λιγότεροι), πιο υποψιασμένοι, θέτουν συχνά το ερώτημα, «πόση σχέση έχει το βάρος γόμωσης σε σκάγια με το βάρος γόμωσης σε πυρίτιδα και παραπέρα τι σχέση έχουν όλα αυτά με τις πιέσεις που αναπτύσσει ένα φυσίγγι;».
Δυνάμεις πίεσης και αντίστασης
Η πυρίτιδα ως εύφλεκτο (και όχι εκρηκτικό, όπως συχνά αναφέρεται) υλικό, όταν πυροδοτηθεί σε κλειστό χώρο αναφλέγεται και η καύση της εκλύει θερμότητα. Τα αέρια της καύσης μέσα στο φυσίγγι έχουν την τάση να εξαπλώνονται προς όλες τις κατευθύνσεις και να πιέζουν τη βάση του κάλυκα, τα πλαϊνά τοιχώματά του και τη βάση του εμφρακτικού υλικού (τάπας ή συγκεντρωτήρα) που βρίσκονται προς τα πάνω, με ίση περίπου δύναμη ανά μονάδα επιφανείας.
Τα τοιχώματα της κάννης και ο καθρέφτης της μπάσκουλας ανθίστανται στις δυνάμεις αυτές και έτσι εκτονώνονται προς τα μπρος, προωθώντας το υλικό έμφραξης που συμπαρασύρει και τα σκάγια της γόμωσης.
Η ιδανική αναλογία
Υπάρχει μια ιδανική σχέση – αναλογία βάρους πυρίτιδας και σκαγιών, που μπορεί να δώσει την ιδανική σχέση μέγιστων αναπτυσσόμενων πιέσεων και ταχύτητας στα σκάγια της γόμωσης. Η αναλογία αυτή δεν αρκεί να εντοπιστεί εφάπαξ, αλλά πρέπει να επαναπροσδιορίζεται με ακρίβεια κάθε φορά που ο κατασκευαστής φυσιγγίων αλλάζει παρτίδα πυρίτιδας.
Αυτό συμβαίνει γιατί όλες ανεξαιρέτως οι πυρίτιδες (πολύ περισσότερο οι ευρωπαϊκές, σαφώς λιγότερο οι αμερικανικές τύπου ball powder) παρουσιάζουν μικροδιαφορές στη χημική τους σύνθεση και κυρίως στην υγρασία που περιέχουν, από παρτίδα σε παρτίδα. Όταν ξεφύγουμε από αυτή την «ιδανική αναλογία», το αποτέλεσμα είναι η περαιτέρω αύξηση των πιέσεων με πολύ μικρότερη αύξηση των αρχικών ταχυτήτων ή και με αμελητέα.
“Ελαστικές” και “ανελαστικές” πυρίτιδες
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πυρίτιδα Α1 Vectan που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε δοσολογίες 1,65 ως 1,85, σε ακραίες περίπτωσεις 1,60 ως 1,90 γραμμάρια. Αντίθετα, υπάρχουν άλλες πυρίτιδες πολύ λιγότερο ελαστικές, που 2 μόλις εκατοστά του γραμμαρίου αρκούν για να βγάλουν τη γόμωση εκτός προδιαγραφών της πυρίτιδας. Το εύρος που παρουσιάζουν οι πυρίτιδες αυτές είναι εξαιρετικά μικρό και γι’ αυτό απαιτούν μεγάλη ακρίβεια στη γόμωσή τους.
Μας αποζημιώνουν, βέβαια, γιατί στην πλειονότητά τους πρόκειται για σύγχρονες, εξαιρετικά εξειδικευμένες πυρίτιδες, με πολύ καλά βλητικά χαρακτηριστικά. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας πυρίτιδας είναι η GM3, που οι προτεινόμενες δοσολογίες της σπάνια είναι μικρότερης από 1,45 γραμμάρια και μεγαλύτερες από 1,52.
Η παγίδα των ελαφριών γομώσεων
Εύκολα, λοιπόν, συμπεραίνει κανείς ότι μια βαριά σχετικά γόμωση σε σκάγια, αλλά ισορροπημένη και μελετημένη από τον κατασκευαστή της, μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά ασφαλής, σε αντίθεση με μια γόμωση ενός φυσιγγίου από τα χαρακτηριζόμενα ως «θερινά» ή τα δήθεν «αγγλικού τύπου» φυσίγγια, δηλαδή με το minimum βάρος κυνηγετικής γόμωσης για το 12άρι, τα 28 γραμμάρια σε σκάγια.
Επειδή όλα αυτά μπορεί να φαντάζουν πολύ θεωρητικά, πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι έχω δει (και το διατηρώ ως τεκμήριο των γραφομένων μου στην προσωπική μου συλλογή) όπλο δοκιμασμένο σε 1.200 bar, πολύ σοβαρής και αξιόλογης εταιρείας, να παρουσιάζει μερική αποκόλληση της κάννης από το μονομπλόκ από τη χρήση σκοπευτικού φυσιγγίου με μόλις 24 γραμμάρια γόμωσης!
Έχω δει ακόμη φυσίγγια 31 γραμμαρίων να διαρρηγνύουν το μεταλλικό πάφυλα του κάλυκα, να σπάνε τον εξολκέα κλείστρου αυτογεμούς και να θέτουν εκτός λειτουργίας το όπλο. Με τα ίδια ακριβώς φυσίγγια, έχω δει συγκυνηγό μου να κάνει 10 λεπτά να συνέλθει μετά από βολή σε τσίχλα -σημειωτέον δε παρουσία ισχυρού ψύχους- ενώ τα επέλεξε γιατί συμπαθεί τις «ελαφριές γομώσεις» και η ένδειξη 31 γραμμαρίων σκαγιών του φάνηκε πολύ ελκυστική.
Μην επιλέγετε στην τύχη
α. Την περιορισμένη αύξηση των αναπτυσσόμενων πιέσεων, προκειμένου να διατηρήσει υψηλές αρχικές ταχύτητες στις γομώσεις του.
β. Τη συγκράτηση των πιέσεων σε χαμηλά επίπεδα, με κάποιες θυσίες όσον αφορά τις ταχύτητες που θα προσδώσει η γόμωσή του στα σκάγια.
γ. Το συνδυασμό των δύο προηγουμένων που αποτελεί συνήθως και την ιδανική «μέση λύση».
Ένα φυσίγγι με μικρό βάρος γόμωσης σε σκάγια αναπτύσσει σαφώς λιγότερες πιέσεις (κατά κανόνα) από ένα φυσίγγι με βαριά γόμωση σε σκάγια, μόνο με την προϋπόθεση ότι:
α. Χρησιμοποιούνται αντίστοιχης ποιότητας και καταλληλότητας υλικά.
β. Έχουν προηγηθεί οι ίδιες δοκιμές μέχρι τον εντοπισμό της ιδανικής αναλογίας πυρίτιδας και σκαγιών.
γ. Ο τύπος κλεισίματος, το υλικό έμφραξης και φυσικά το διαμέτρημα του φυσιγγίου, παραμένουν σταθερά.
Όλα αυτά, όμως, με την προϋπόθεση μιας μελετημένης και ισορροπημένης γόμωσης. Όταν παραμονές της έναρξης καταφεύγουμε σε ένα οπλοπωλείο, δεν βρίσκουμε τα φυσίγγια που προτιμάμε την εποχή αυτή και αρχίζουμε να επιλέγουμε στην τύχη, με μοναδικό κριτήριο το βάρος γόμωσης σε σκάγια, είναι αναμενόμενο να ρισκάρουμε μια λάθος και σε σπάνιες περιπτώσεις μια επικίνδυνη επιλογή.
Τι έχουν δείξει οι μετρήσεις
Πολλές φορές τα γραφόμενα κρίνονται ως «υπερβολή χωρίς αντίκρισμα στην πραγματικότητα» από τους αναγνώστες και όταν οι μετρήσεις έρθουν να τα επαληθεύσουν, δεν πιστεύουμε στα μάτια μας. Το περιστατικό που θα αναφέρω είναι πρόσφατο. Το ανέφερα και πάλι στην επισκόπηση του ξένου Τύπου σε προηγούμενο τεύχος και σε σχετικό άρθρο.
Στην Τράπεζα Δοκιμών του Σαιντ Ετιέν καταφεύγει το γνωστό γαλλικό περιοδικό «Le Chasseur Francais» κάθε μήνα προκειμένου να μετρήσει τέσσερεις διαφορετικούς τύπους φυσιγγίων της ίδιας κατηγορίας, αλλά διαφορετικών εταιρειών. Οι μετρήσεις δίνονται αυτούσιες στη δημοσιότητα και συχνά δεν είναι κολακευτικές για κάποιους κατασκευαστές φυσιγγίων. Σε πρόσφατη παρουσίαση, πιο συγκεκριμένα στο τεύχος Μαρτίου του 2006, δοκιμάστηκαν και μετρήθηκαν τέσσερα διαφορετικά φυσίγγια, ένα γερμανικό, ένα ιταλικό και δύο γαλλικά, άπαντα διαμετρήματος 20, με παραδοσιακή βυσμάτωση (τάπα) και βάρος γόμωσης σε σκάγια 25 ως 28,5 γραμμάρια.
Τρία από τα τέσσερα φυσίγγια ανέπτυξαν πιέσεις μεγαλύτερες από 1.000 bars! Ήταν δηλαδή επικίνδυνα, χωρίς εισαγωγικά, για οποιοδήποτε όπλο διαμετρήματος 20 έφερε δοκιμή 900 bars. Και σας βεβαιώ ότι είναι πολλά τα 20αράκια παλιότερων εποχών που έχουν δοκιμαστεί σ’ αυτές τις πιέσεις.
Το λάκτισμα και οι αρχικές ταχύτητες
Εδώ δεν συνέβαλε μόνο η ελλιπής μέριμνα των επώνυμων κατασκευαστών για την παραγωγή μικρού διαμετρήματος με συγκρατημένες πιέσεις, αλλά και η ίδια η φύση του διαμετρήματος που προάγει την αύξηση των πιέσεων. Κατά τ’ άλλα, όταν αναφέρει κανείς ότι το «παιδικό» 36αράκι αναπτύσσει απίστευτα ψηλές πιέσεις λόγω της μικρής διατομής της κάννης του, πολλοί είναι εκείνοι που γελάνε, έχοντας στο μυαλό τους το ανεπαίσθητο λάκτισμα που προκαλεί τις περισσότερες φορές το συγκεκριμένο διαμέτρημα.
Και κάτι ακόμα! Οι αναπτυσσόμενες πιέσεις δεν είναι το πρώτο στοιχείο που διαγιγνώσκεται όταν σε ένα όπλο του οποίου γνωρίζουμε καλά τη συμπεριφορά, παρατηρήσουμε ιδιαίτερα αυξημένο λάκτισμα. Το λάκτισμα, πέρα από τους εγγενείς παράγοντες του όπλου, που είναι πολλοί και γνωστοί, επηρεάζεται πολύ περισσότερο από τις αρχικές ταχύτητες μιας γόμωσης (που μπορεί να είναι υψηλές χωρίς επικίνδυνες πιέσεις), παρά από τις αναπτυσσόμενες πιέσεις…
Χ. Χατζιώτης, 2009, τεύχος Ιουνίου, περιοδικό ΚΥΝΗΓΟΣ & ΦΥΣΗ
Υ.Γ...σημείωσα με έντονη γραφή κάποια σημεία η φράσεις για να κεντρίσω το ενδιαφέρον σε πιθανά σχόλια πάνω στο κείμενο...
gvp9000
Banned
δοκιμασμένο σε 1.200 bar, πολύ σοβαρής και αξιόλογης εταιρείας, να παρουσιάζει μερική αποκόλληση της κάννης από το μονομπλόκ από τη χρήση σκοπευτικού φυσιγγίου με μόλις 24 γραμμάρια γόμωσης!Η κυνηγετική περίοδος έληξε αλλα πάμε προς ...την έναρξη!
Ανεβάζω λοιπόν το παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο του Χρήστου Χαντζιώτη , για να το σχολιάσουμε τόσο όσοι γεμίζουν αλλα και όσοι φίλοι αγοράζουν εμπορικά φυσίγγια μονο (η και τα δυο!) μια και κάνει αναφορά και σχόλια ....για ολα!
«ΕΛΑΦΡΙΕΣ» ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΓΟΜΩΣΕΙΣ & ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΠΙΕΣΕΙΣ
28 Μάϊου 2009
Η σχέση βάρους γόμωσης ενός φυσιγγίου και αναπτυσσόμενων πιέσεων είναι ένα θέμα στο οποίο έχουν γραφτεί πολλά!
Ωστόσο, με την έλευση της νέας κυνηγετικής περιόδου, τις θερινές εξορμήσεις, τη λαχτάρα όλων μας για τα πρώτα τρυγόνια και ορτύκια της σεζόν και κυρίως με αφορμή τα πολλά τηλεφωνήματα αναγνωστών για την επιλογή φυσιγγίων, θεώρησα καλό να επανέλθω.
Πολλοί θεωρούν δεδομένο ότι το βάρος γόμωσης ενός φυσιγγίου σε σκάγια, βρίσκεται σε απόλυτη αντιστοιχία με τις μέγιστες πιέσεις που αυτό αναπτύσσει. Άλλοι πάλι (δυστυχώς λιγότεροι), πιο υποψιασμένοι, θέτουν συχνά το ερώτημα, «πόση σχέση έχει το βάρος γόμωσης σε σκάγια με το βάρος γόμωσης σε πυρίτιδα και παραπέρα τι σχέση έχουν όλα αυτά με τις πιέσεις που αναπτύσσει ένα φυσίγγι;».
Δυνάμεις πίεσης και αντίστασης
Η πυρίτιδα ως εύφλεκτο (και όχι εκρηκτικό, όπως συχνά αναφέρεται) υλικό, όταν πυροδοτηθεί σε κλειστό χώρο αναφλέγεται και η καύση της εκλύει θερμότητα. Τα αέρια της καύσης μέσα στο φυσίγγι έχουν την τάση να εξαπλώνονται προς όλες τις κατευθύνσεις και να πιέζουν τη βάση του κάλυκα, τα πλαϊνά τοιχώματά του και τη βάση του εμφρακτικού υλικού (τάπας ή συγκεντρωτήρα) που βρίσκονται προς τα πάνω, με ίση περίπου δύναμη ανά μονάδα επιφανείας.
Τα τοιχώματα της κάννης και ο καθρέφτης της μπάσκουλας ανθίστανται στις δυνάμεις αυτές και έτσι εκτονώνονται προς τα μπρος, προωθώντας το υλικό έμφραξης που συμπαρασύρει και τα σκάγια της γόμωσης.
Η ιδανική αναλογία
Υπάρχει μια ιδανική σχέση – αναλογία βάρους πυρίτιδας και σκαγιών, που μπορεί να δώσει την ιδανική σχέση μέγιστων αναπτυσσόμενων πιέσεων και ταχύτητας στα σκάγια της γόμωσης. Η αναλογία αυτή δεν αρκεί να εντοπιστεί εφάπαξ, αλλά πρέπει να επαναπροσδιορίζεται με ακρίβεια κάθε φορά που ο κατασκευαστής φυσιγγίων αλλάζει παρτίδα πυρίτιδας.
Αυτό συμβαίνει γιατί όλες ανεξαιρέτως οι πυρίτιδες (πολύ περισσότερο οι ευρωπαϊκές, σαφώς λιγότερο οι αμερικανικές τύπου ball powder) παρουσιάζουν μικροδιαφορές στη χημική τους σύνθεση και κυρίως στην υγρασία που περιέχουν, από παρτίδα σε παρτίδα. Όταν ξεφύγουμε από αυτή την «ιδανική αναλογία», το αποτέλεσμα είναι η περαιτέρω αύξηση των πιέσεων με πολύ μικρότερη αύξηση των αρχικών ταχυτήτων ή και με αμελητέα.
“Ελαστικές” και “ανελαστικές” πυρίτιδες
Η επικινδυνότητα σε τέτοιες «παρασπονδίες» εξαρτάται κυρίως από την «ελαστικότητα» της χρησιμοποιούμενης πυρίτιδας. Με τον όρο «ελαστικότητα» εννοούμε το εύρος δοσολογιών που μπορεί να χρησιμοποιηθεί η πυρίτιδα αυτή. Βλέπουμε συχνά πυρίτιδες που προορίζονται για γομώσεις μέσου βάρους, 30 ως 34 ή και 36 γραμμάρια σε σκάγια για το διαμέτρημα 12, που οι προτεινόμενες δοσολογίες γόμωσης παρουσιάζουν ένα εύρος της τάξεως των 15 συχνά και 20 εκατοστών του γραμμαρίου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πυρίτιδα Α1 Vectan που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε δοσολογίες 1,65 ως 1,85, σε ακραίες περίπτωσεις 1,60 ως 1,90 γραμμάρια. Αντίθετα, υπάρχουν άλλες πυρίτιδες πολύ λιγότερο ελαστικές, που 2 μόλις εκατοστά του γραμμαρίου αρκούν για να βγάλουν τη γόμωση εκτός προδιαγραφών της πυρίτιδας. Το εύρος που παρουσιάζουν οι πυρίτιδες αυτές είναι εξαιρετικά μικρό και γι’ αυτό απαιτούν μεγάλη ακρίβεια στη γόμωσή τους.
Μας αποζημιώνουν, βέβαια, γιατί στην πλειονότητά τους πρόκειται για σύγχρονες, εξαιρετικά εξειδικευμένες πυρίτιδες, με πολύ καλά βλητικά χαρακτηριστικά. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας πυρίτιδας είναι η GM3, που οι προτεινόμενες δοσολογίες της σπάνια είναι μικρότερης από 1,45 γραμμάρια και μεγαλύτερες από 1,52.
Η παγίδα των ελαφριών γομώσεων
Εύκολα, λοιπόν, συμπεραίνει κανείς ότι μια βαριά σχετικά γόμωση σε σκάγια, αλλά ισορροπημένη και μελετημένη από τον κατασκευαστή της, μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά ασφαλής, σε αντίθεση με μια γόμωση ενός φυσιγγίου από τα χαρακτηριζόμενα ως «θερινά» ή τα δήθεν «αγγλικού τύπου» φυσίγγια, δηλαδή με το minimum βάρος κυνηγετικής γόμωσης για το 12άρι, τα 28 γραμμάρια σε σκάγια.
Επειδή όλα αυτά μπορεί να φαντάζουν πολύ θεωρητικά, πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι έχω δει (και το διατηρώ ως τεκμήριο των γραφομένων μου στην προσωπική μου συλλογή) όπλο δοκιμασμένο σε 1.200 bar, πολύ σοβαρής και αξιόλογης εταιρείας, να παρουσιάζει μερική αποκόλληση της κάννης από το μονομπλόκ από τη χρήση σκοπευτικού φυσιγγίου με μόλις 24 γραμμάρια γόμωσης!
Έχω δει ακόμη φυσίγγια 31 γραμμαρίων να διαρρηγνύουν το μεταλλικό πάφυλα του κάλυκα, να σπάνε τον εξολκέα κλείστρου αυτογεμούς και να θέτουν εκτός λειτουργίας το όπλο. Με τα ίδια ακριβώς φυσίγγια, έχω δει συγκυνηγό μου να κάνει 10 λεπτά να συνέλθει μετά από βολή σε τσίχλα -σημειωτέον δε παρουσία ισχυρού ψύχους- ενώ τα επέλεξε γιατί συμπαθεί τις «ελαφριές γομώσεις» και η ένδειξη 31 γραμμαρίων σκαγιών του φάνηκε πολύ ελκυστική.
Μην επιλέγετε στην τύχη
Προφανώς, όσο ανεβαίνει το βάρος της γόμωσης σε σκάγια, ο κατασκευαστής (και συνακόλουθα ο καταναλωτής που ξέρει τι αγοράζει) καλείται να χρησιμοποιήσει πυρίτιδες πιο προοδευτικής καύσης και να επιλέξει:
α. Την περιορισμένη αύξηση των αναπτυσσόμενων πιέσεων, προκειμένου να διατηρήσει υψηλές αρχικές ταχύτητες στις γομώσεις του.
β. Τη συγκράτηση των πιέσεων σε χαμηλά επίπεδα, με κάποιες θυσίες όσον αφορά τις ταχύτητες που θα προσδώσει η γόμωσή του στα σκάγια.
γ. Το συνδυασμό των δύο προηγουμένων που αποτελεί συνήθως και την ιδανική «μέση λύση».
Ένα φυσίγγι με μικρό βάρος γόμωσης σε σκάγια αναπτύσσει σαφώς λιγότερες πιέσεις (κατά κανόνα) από ένα φυσίγγι με βαριά γόμωση σε σκάγια, μόνο με την προϋπόθεση ότι:
α. Χρησιμοποιούνται αντίστοιχης ποιότητας και καταλληλότητας υλικά.
β. Έχουν προηγηθεί οι ίδιες δοκιμές μέχρι τον εντοπισμό της ιδανικής αναλογίας πυρίτιδας και σκαγιών.
γ. Ο τύπος κλεισίματος, το υλικό έμφραξης και φυσικά το διαμέτρημα του φυσιγγίου, παραμένουν σταθερά.
Όλα αυτά, όμως, με την προϋπόθεση μιας μελετημένης και ισορροπημένης γόμωσης. Όταν παραμονές της έναρξης καταφεύγουμε σε ένα οπλοπωλείο, δεν βρίσκουμε τα φυσίγγια που προτιμάμε την εποχή αυτή και αρχίζουμε να επιλέγουμε στην τύχη, με μοναδικό κριτήριο το βάρος γόμωσης σε σκάγια, είναι αναμενόμενο να ρισκάρουμε μια λάθος και σε σπάνιες περιπτώσεις μια επικίνδυνη επιλογή.
Τι έχουν δείξει οι μετρήσεις
Πολλές φορές τα γραφόμενα κρίνονται ως «υπερβολή χωρίς αντίκρισμα στην πραγματικότητα» από τους αναγνώστες και όταν οι μετρήσεις έρθουν να τα επαληθεύσουν, δεν πιστεύουμε στα μάτια μας. Το περιστατικό που θα αναφέρω είναι πρόσφατο. Το ανέφερα και πάλι στην επισκόπηση του ξένου Τύπου σε προηγούμενο τεύχος και σε σχετικό άρθρο.
Στην Τράπεζα Δοκιμών του Σαιντ Ετιέν καταφεύγει το γνωστό γαλλικό περιοδικό «Le Chasseur Francais» κάθε μήνα προκειμένου να μετρήσει τέσσερεις διαφορετικούς τύπους φυσιγγίων της ίδιας κατηγορίας, αλλά διαφορετικών εταιρειών. Οι μετρήσεις δίνονται αυτούσιες στη δημοσιότητα και συχνά δεν είναι κολακευτικές για κάποιους κατασκευαστές φυσιγγίων. Σε πρόσφατη παρουσίαση, πιο συγκεκριμένα στο τεύχος Μαρτίου του 2006, δοκιμάστηκαν και μετρήθηκαν τέσσερα διαφορετικά φυσίγγια, ένα γερμανικό, ένα ιταλικό και δύο γαλλικά, άπαντα διαμετρήματος 20, με παραδοσιακή βυσμάτωση (τάπα) και βάρος γόμωσης σε σκάγια 25 ως 28,5 γραμμάρια.
Τρία από τα τέσσερα φυσίγγια ανέπτυξαν πιέσεις μεγαλύτερες από 1.000 bars! Ήταν δηλαδή επικίνδυνα, χωρίς εισαγωγικά, για οποιοδήποτε όπλο διαμετρήματος 20 έφερε δοκιμή 900 bars. Και σας βεβαιώ ότι είναι πολλά τα 20αράκια παλιότερων εποχών που έχουν δοκιμαστεί σ’ αυτές τις πιέσεις.
Το λάκτισμα και οι αρχικές ταχύτητες
Εδώ δεν συνέβαλε μόνο η ελλιπής μέριμνα των επώνυμων κατασκευαστών για την παραγωγή μικρού διαμετρήματος με συγκρατημένες πιέσεις, αλλά και η ίδια η φύση του διαμετρήματος που προάγει την αύξηση των πιέσεων. Κατά τ’ άλλα, όταν αναφέρει κανείς ότι το «παιδικό» 36αράκι αναπτύσσει απίστευτα ψηλές πιέσεις λόγω της μικρής διατομής της κάννης του, πολλοί είναι εκείνοι που γελάνε, έχοντας στο μυαλό τους το ανεπαίσθητο λάκτισμα που προκαλεί τις περισσότερες φορές το συγκεκριμένο διαμέτρημα.
Και κάτι ακόμα! Οι αναπτυσσόμενες πιέσεις δεν είναι το πρώτο στοιχείο που διαγιγνώσκεται όταν σε ένα όπλο του οποίου γνωρίζουμε καλά τη συμπεριφορά, παρατηρήσουμε ιδιαίτερα αυξημένο λάκτισμα. Το λάκτισμα, πέρα από τους εγγενείς παράγοντες του όπλου, που είναι πολλοί και γνωστοί, επηρεάζεται πολύ περισσότερο από τις αρχικές ταχύτητες μιας γόμωσης (που μπορεί να είναι υψηλές χωρίς επικίνδυνες πιέσεις), παρά από τις αναπτυσσόμενες πιέσεις…
Χ. Χατζιώτης, 2009, τεύχος Ιουνίου, περιοδικό ΚΥΝΗΓΟΣ & ΦΥΣΗ
Υ.Γ...σημείωσα με έντονη γραφή κάποια σημεία η φράσεις για να κεντρίσω το ενδιαφέρον σε πιθανά σχόλια πάνω στο κείμενο...
Άρα δεν είμαι ο μοναδικός που έχω δει σκοπευτικά να κάνουν κράου ...
Επίσης ο ώμος δεν είναι κανονάκι.
Δεν είναι κακό να επαναλαμβανόμαστε όταν πρόκειται για θέματα ασφάλειας.
gvp9000
Banned
Σχετικό ...
Βλητικοί σταθμοί
Βλαχόπουλος (@Prowler® ο δικός σου )
Χαντζιώτης
Χέλμης
https://go-outdoor.gr/vlitikos-stathmos-kai-poiotika-fysing/
Αναρωτιέμαι αν τα περιοδικά που κυκλοφορούν σήμερα γράφουν τίποτα σχετικό ... ή είναι τίγκα στις διαφημίσεις και στις κυνηγετικές ιστορίες.
Έχω να αγοράσω καμιά 25αριά χρόνια ...
Ας μας ενημερώσουν οι αγοράζοντες ... πόσα κυκλοφορούν σήμερα και με τι θεματολογία ;;;
Βλητικοί σταθμοί
Βλαχόπουλος (@Prowler® ο δικός σου
)Χαντζιώτης
Χέλμης
https://go-outdoor.gr/vlitikos-stathmos-kai-poiotika-fysing/
Αναρωτιέμαι αν τα περιοδικά που κυκλοφορούν σήμερα γράφουν τίποτα σχετικό ... ή είναι τίγκα στις διαφημίσεις και στις κυνηγετικές ιστορίες.
Έχω να αγοράσω καμιά 25αριά χρόνια ...
Ας μας ενημερώσουν οι αγοράζοντες ... πόσα κυκλοφορούν σήμερα και με τι θεματολογία ;;;
Έπαψα να αγοράζω περιοδικά εδώ και χρόνια αφότου έγιναν διαφημιστικα έντυπα, χωρίς αξιοπιστία και ενδιαφέρον. Παρόλα αυτά αν έβρισκα ειδικές εκδόσεις κάποιων ξένων οργανώσεων όπως safari club international θα τις αγόραζα.
ΒΛΗΤΙΚΗ Φυσίγγια για το κρύο
Του Χρήστου Χατζιώτη
Το μεγαλύτερο πρόβλημα στα σύγχρονα φυσίγγια είναι η υγρασία του νοτιά. Oμως, όσο κι αν έχουν βελτιωθεί στις μέρες μας οι πυρίτιδες, το ισχυρό ψύχος προκαλεί συχνά προβλήματα στα φυσίγγια και... πονοκέφαλο στους κυνηγούς. Τα αίτια αυτής της πραγματικότητας και κάποιες σκέψεις για την αντιμετώπισή τους είναι το αντικείμενο του σημερινού άρθρου.
Κάποια φυσίγγια με βαριές γομώσεις αποδεικνύονται στο δυνατό ψύχος ιδιαίτερα αποτελεσματικά. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και αποτελεσματικά φυσίγγια με χαμηλή γόμωση σε σκάγια, για το κρύο. Πάνε πια πάνω από είκοσι χρόνια. Θα το θυμάμαι όμως όσο ζω, σαν να γινε χθες. Επίσκεψη στο Λαύριο στο εργοστάσιο της εταιρίας Lambro και ο τότε υπεύθυνος του βλητικού σταθμού, η ψυχή της εταιρίας, Γιώργος Βλαχόπουλος, να βγάζει από τον καταψύκτη μερικά φυσίγγια και να με καλεί να μετρήσουμε τις πιέσεις τους στο κανονάκι δοκιμών. Στο ίδιο δωμάτιο είχε φυλάξει σε θερμοκρασία δωματίου μερικά ακόμα φυσίγγια από την ίδια παρτίδα. Οι μετρήσεις έγιναν με κάθε τυπικότητα. Και βέβαια τα αποτελέσματά τους ήταν πέρα και έξω από κάθε αμφισβήτηση. Γιατί μπορεί, όπως είναι γνωστό, από βλητικό σταθμό σε βλητικό σταθμό να υπάρχουν μικρές διακυμάνσεις στις τιμές των πιέσεων των ίδιων φυσιγγίων, όμως καμία αμφισβήτηση δεν χωράει όταν οι δοκιμές γίνονται συγκριτικά, στον ίδιο βλητικό σταθμό, σε δύο ομάδες φυσιγγίων ίδιας προέλευσης. Τα αποτελέσματα έδειχναν αμελητέες διαφορές στις πιέσεις που ανέπτυσσαν τα φυσίγγια που μόλις είχαν βγει από την κατάψυξη, σε σύγκριση με εκείνα που βρίσκονταν σε θερμοκρασία δωματίου είκοσι βαθμών Κελσίου. Από τότε ήμουν φανατικός πολέμιος των θεωριών περί ψύχους που μειώνουν τάχα την αποτελεσματικότητα των φυσιγγίων κ.λπ. Θυμάμαι μάλιστα ότι είχα ψάξει αν υπήρχε τότε οποιαδήποτε αναφορά στα φυσίγγια που έφτιαχναν μεγάλοι ξένοι κατασκευαστές για διεθνείς συναντήσεις σε θερμές και σε ιδιαίτερα ψυχρές χώρες. Οι Αμερικανοί συγκεκριμένα διατείνονταν ότι τα ίδια ακριβώς φυσίγγια προμήθευαν στους σκοπευτές τους και για εύκρατα κλίματα και για χειμερινούς αγώνες στην Αλάσκα! Ομως, κάθε Σαββατοκύριακο, ξεχνούσα το χειμώνα τις θεωρίες, τη μελέτη και τις δοκιμές και πήγαινα στα αγαπημένα μου κυνηγοτόπια για τσίχλες, φάσσες ή παπιά. Εκείνη την εποχή που οι διάφορες εμπνεύσεις των καλοταϊσμένων και οι διάφορες συνθήκες της «μητέρας Ευρώπης» δεν είχαν μετατρέψει το παπιοκυνήγι ακόμα σε ποινικό αδίκημα... Και θυμάμαι ότι συχνά στο δυνατό κρύο διαψεύδονταν οι θεωρίες μου και ανατρέπονταν στην πράξη οι γνώσεις και οι διαπιστώσεις μου. Εκείνα τα χρόνια ήταν που άρχισα να μελετάω το μεγάλο Ιταλό βλητικό Αντόνιο Γκρανέλι. Και κατάλαβα βέβαια ότι τα πειράματα λένε μεν αλήθειες, αλλά για να τις αξιοποιήσεις χρειάζεται πριν από αυτά επιστημονική γνώση. Κατάλαβα τότε γιατί ο Γιώργος είχε δίκιο στις δοκιμές του, εγώ όμως είχα λάθος στα συμπεράσματά μου.Ηταν τότε που άρχισα να μαθαίνω τις διαφορές ανάμεσα στην εσωτερική και στην εξωτερική βλητική του λειόκαννου.
Η εσωτερική βλητική και το κρύο.
Η βλητική του λειόκαννου ως κεφάλαιο της γενικής βλητικής χωρίζεται σε εσωτερική και εξωτερική. Η εσωτερική βλητική εξετάζει όσα συμβαίνουν από τη στιγμή της επίκρουσης του καψουλιού και της έκρηξης του εμπυρεύματός του, μέχρι να εγκαταλείψουν τα σκάγια το στόμιο της κάννης. Με απλά λόγια δηλαδή, ασχολείται με όσα συμβαίνουν μέσα στην κάννη του όπλου. Ας δούμε το ισχυρό ψύχος πώς επηρεάζει τη συμπεριφορά του φυσιγγίου σε επίπεδο εσωτερικής βλητικής: Το κύριο στοιχείο που διαφοροποιείται με το ψύχος είναι η θερμοκρασία των αερίων που προέρχονται από την κατάκαυση της πυρίτιδας. Οι κόκκοι της πυρίτιδας βρίσκονται σε σαφώς χαμηλότερη θερμοκρασία σε σύγκριση με μια ζεστή κυνηγετική ημέρα. Αυτό, σε συνδυασμό με το κρύο μέταλλο του πάφιλα του φυσιγγίου και της κάννης, προκαλεί μικρή μείωση της θερμοκρασίας των αερίων που παράγονται και που έχουν ως αποστολή τους την προώθηση του υλικού βυσμάτωσης και της δέσμης των σκαγιών. Ομως, αυτή η μείωση της θερμοκρασίας είναι απειροελάχιστη και δεν μπορεί να επιφέρει ουσιαστική και μετρήσιμη διαφορά ούτε στον όγκο των παραγόμενων αερίων (όσο θερμότερα τα αέρια που παράγονται από την κατάκαυση της πυρίτιδας τόσο μεγαλύτερος ο όγκος τους) ούτε στις αρχικές ταχύτητες των σκαγιών. Εχει μετρηθεί μάλιστα ότι μεγαλύτερη μείωση των αρχικών ταχυτήτων μπορεί να προκληθεί από τη συμπεριφορά ενός κακού συγκεντρωτήρα που στην παρουσία ισχυρού ψύχους γίνεται ιδιαίτερα ανελαστικός, παρά από τη μείωση της θερμότητας των παραγόμενων αερίων. Γιατί βέβαια ένας ανελαστικός συγκεντρωτήρας επιτρέπει ευκολότερα να υπάρξει διαφυγή αερίων και συνακόλουθη απώλεια κινητικής ενέργειας στα σκάγια. Σε επίπεδο εσωτερικής βλητικής λοιπόν ελάχιστα επηρεάζει το ψύχος τη συμπεριφορά του φυσιγγίου. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν εξετάσουμε την επίδρασή του στην εξωτερική βλητική. Εκεί δηλαδή που τα σκάγια εγκαταλείπουν το στόμιο της κάννης και ταξιδεύουν προς το στόχο. Αφήνοντας την κάννη Η εξωτερική βλητική εξετάζει τα όσα συμβαίνουν με τη δέσμη των σκαγιών, όταν αυτά κινούνται προς το στόχο. Είναι προφανές ότι δεν έχει καμία σχέση με την κατάκαυση της πυρίτιδας, αφού αυτή έχει ολοκληρωθεί στα πρώτα είκοσι τέσσερα ως τριάντα εκατοστά μπροστά από το τέλος της θαλάμης. Ενας βασικός παράγοντας της εξωτερικής βλητικής είναι η θερμοκρασία του αέρα. Γιατί αυτή, όπως Η κεντρική σύντηξη στο αστεροειδές κλείσιμο προκαλεί μικρή αύξηση των πιέσεων, που κάποιες φορές αποδεικνύεται θαυματουργή στο ισχυρό ψύχος.
Είναι γεγονός ότι η πυκνότητα του αέρα αυξάνει σημαντικά στην παρουσία του ψύχους, όχι όμως στο βαθμό που υπαγορεύει η ξεκομμένη από άλλους παράγοντες εξέτασή της. Γιατί με το νοτιά, για παράδειγμα, μπορεί να μειώνεται η πυκνότητα του αέρα, επιδρά όμως σ αυτή δραστικά η αύξηση της υγρασίας. Η μειωμένη διάτρηση που παρατηρείται συχνά λοιπόν στην παρουσία ισχυρού ψύχους οφείλεται κυρίως στην αύξηση της πυκνότητας του αέρα και συνεπώς στην αύξηση της αντίστασης που συναντούν τα σκάγια. Το φαινόμενο αυτό είναι πιο έντονο στο βαλτοκυνήγι, που συνήθως πραγματοποιείται σε μηδενικό υψόμετρο, παρά στα ορεινά κυνήγια που το μεγάλο υψόμετρο ισοσταθμίζει κάπως το πρόβλημα. Εν κατακλείδι, η πυκνότητα του αέρα και η συνακόλουθη αντίσταση στα σκάγια εξαρτώνται από τρεις βασικούς παράγοντες: το ψύχος, την υγρασία και το υψόμετρο. Οι ακραίες αποτυχίες έρχονται όταν συνδυαστούν δύο τουλάχιστον από αυτούς τους παράγοντες (π.χ. δριμύ ψύχος και πολύ χαμηλό υψόμετρο). Γι αυτό και θα ακούσουμε πιο πολλά παράπονα από βαλτοκυνηγούς παρά από φασσάδες που συνηθίζουν να κυνηγάνε σε μεγάλα υψόμετρα. Αν όμως καταφύγουμε σε ακριβείς μετρήσεις, θα διαπιστώσουμε ότι η μείωση της ταχύτητας των σκαγιών και συνεπώς της διατρητικής ικανότητάς τους δεν είναι τόση που να δικαιολογεί τα προβλήματα που παρουσιάζουν κάποιες μέρες παγετού τα φυσίγγια. Προφανώς συμβάλλει και κάποιος τρίτος παράγοντας, άσχετος με την εσωτερική και την εξωτερική βλητική του λειόκαννου. Και αυτός δεν είναι άλλος από το θήραμα.
(συνέχεια στο επόμενο πόστ)
Του Χρήστου Χατζιώτη
Το μεγαλύτερο πρόβλημα στα σύγχρονα φυσίγγια είναι η υγρασία του νοτιά. Oμως, όσο κι αν έχουν βελτιωθεί στις μέρες μας οι πυρίτιδες, το ισχυρό ψύχος προκαλεί συχνά προβλήματα στα φυσίγγια και... πονοκέφαλο στους κυνηγούς. Τα αίτια αυτής της πραγματικότητας και κάποιες σκέψεις για την αντιμετώπισή τους είναι το αντικείμενο του σημερινού άρθρου.
Κάποια φυσίγγια με βαριές γομώσεις αποδεικνύονται στο δυνατό ψύχος ιδιαίτερα αποτελεσματικά. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και αποτελεσματικά φυσίγγια με χαμηλή γόμωση σε σκάγια, για το κρύο. Πάνε πια πάνω από είκοσι χρόνια. Θα το θυμάμαι όμως όσο ζω, σαν να γινε χθες. Επίσκεψη στο Λαύριο στο εργοστάσιο της εταιρίας Lambro και ο τότε υπεύθυνος του βλητικού σταθμού, η ψυχή της εταιρίας, Γιώργος Βλαχόπουλος, να βγάζει από τον καταψύκτη μερικά φυσίγγια και να με καλεί να μετρήσουμε τις πιέσεις τους στο κανονάκι δοκιμών. Στο ίδιο δωμάτιο είχε φυλάξει σε θερμοκρασία δωματίου μερικά ακόμα φυσίγγια από την ίδια παρτίδα. Οι μετρήσεις έγιναν με κάθε τυπικότητα. Και βέβαια τα αποτελέσματά τους ήταν πέρα και έξω από κάθε αμφισβήτηση. Γιατί μπορεί, όπως είναι γνωστό, από βλητικό σταθμό σε βλητικό σταθμό να υπάρχουν μικρές διακυμάνσεις στις τιμές των πιέσεων των ίδιων φυσιγγίων, όμως καμία αμφισβήτηση δεν χωράει όταν οι δοκιμές γίνονται συγκριτικά, στον ίδιο βλητικό σταθμό, σε δύο ομάδες φυσιγγίων ίδιας προέλευσης. Τα αποτελέσματα έδειχναν αμελητέες διαφορές στις πιέσεις που ανέπτυσσαν τα φυσίγγια που μόλις είχαν βγει από την κατάψυξη, σε σύγκριση με εκείνα που βρίσκονταν σε θερμοκρασία δωματίου είκοσι βαθμών Κελσίου. Από τότε ήμουν φανατικός πολέμιος των θεωριών περί ψύχους που μειώνουν τάχα την αποτελεσματικότητα των φυσιγγίων κ.λπ. Θυμάμαι μάλιστα ότι είχα ψάξει αν υπήρχε τότε οποιαδήποτε αναφορά στα φυσίγγια που έφτιαχναν μεγάλοι ξένοι κατασκευαστές για διεθνείς συναντήσεις σε θερμές και σε ιδιαίτερα ψυχρές χώρες. Οι Αμερικανοί συγκεκριμένα διατείνονταν ότι τα ίδια ακριβώς φυσίγγια προμήθευαν στους σκοπευτές τους και για εύκρατα κλίματα και για χειμερινούς αγώνες στην Αλάσκα! Ομως, κάθε Σαββατοκύριακο, ξεχνούσα το χειμώνα τις θεωρίες, τη μελέτη και τις δοκιμές και πήγαινα στα αγαπημένα μου κυνηγοτόπια για τσίχλες, φάσσες ή παπιά. Εκείνη την εποχή που οι διάφορες εμπνεύσεις των καλοταϊσμένων και οι διάφορες συνθήκες της «μητέρας Ευρώπης» δεν είχαν μετατρέψει το παπιοκυνήγι ακόμα σε ποινικό αδίκημα... Και θυμάμαι ότι συχνά στο δυνατό κρύο διαψεύδονταν οι θεωρίες μου και ανατρέπονταν στην πράξη οι γνώσεις και οι διαπιστώσεις μου. Εκείνα τα χρόνια ήταν που άρχισα να μελετάω το μεγάλο Ιταλό βλητικό Αντόνιο Γκρανέλι. Και κατάλαβα βέβαια ότι τα πειράματα λένε μεν αλήθειες, αλλά για να τις αξιοποιήσεις χρειάζεται πριν από αυτά επιστημονική γνώση. Κατάλαβα τότε γιατί ο Γιώργος είχε δίκιο στις δοκιμές του, εγώ όμως είχα λάθος στα συμπεράσματά μου.Ηταν τότε που άρχισα να μαθαίνω τις διαφορές ανάμεσα στην εσωτερική και στην εξωτερική βλητική του λειόκαννου.
Η εσωτερική βλητική και το κρύο.
Η βλητική του λειόκαννου ως κεφάλαιο της γενικής βλητικής χωρίζεται σε εσωτερική και εξωτερική. Η εσωτερική βλητική εξετάζει όσα συμβαίνουν από τη στιγμή της επίκρουσης του καψουλιού και της έκρηξης του εμπυρεύματός του, μέχρι να εγκαταλείψουν τα σκάγια το στόμιο της κάννης. Με απλά λόγια δηλαδή, ασχολείται με όσα συμβαίνουν μέσα στην κάννη του όπλου. Ας δούμε το ισχυρό ψύχος πώς επηρεάζει τη συμπεριφορά του φυσιγγίου σε επίπεδο εσωτερικής βλητικής: Το κύριο στοιχείο που διαφοροποιείται με το ψύχος είναι η θερμοκρασία των αερίων που προέρχονται από την κατάκαυση της πυρίτιδας. Οι κόκκοι της πυρίτιδας βρίσκονται σε σαφώς χαμηλότερη θερμοκρασία σε σύγκριση με μια ζεστή κυνηγετική ημέρα. Αυτό, σε συνδυασμό με το κρύο μέταλλο του πάφιλα του φυσιγγίου και της κάννης, προκαλεί μικρή μείωση της θερμοκρασίας των αερίων που παράγονται και που έχουν ως αποστολή τους την προώθηση του υλικού βυσμάτωσης και της δέσμης των σκαγιών. Ομως, αυτή η μείωση της θερμοκρασίας είναι απειροελάχιστη και δεν μπορεί να επιφέρει ουσιαστική και μετρήσιμη διαφορά ούτε στον όγκο των παραγόμενων αερίων (όσο θερμότερα τα αέρια που παράγονται από την κατάκαυση της πυρίτιδας τόσο μεγαλύτερος ο όγκος τους) ούτε στις αρχικές ταχύτητες των σκαγιών. Εχει μετρηθεί μάλιστα ότι μεγαλύτερη μείωση των αρχικών ταχυτήτων μπορεί να προκληθεί από τη συμπεριφορά ενός κακού συγκεντρωτήρα που στην παρουσία ισχυρού ψύχους γίνεται ιδιαίτερα ανελαστικός, παρά από τη μείωση της θερμότητας των παραγόμενων αερίων. Γιατί βέβαια ένας ανελαστικός συγκεντρωτήρας επιτρέπει ευκολότερα να υπάρξει διαφυγή αερίων και συνακόλουθη απώλεια κινητικής ενέργειας στα σκάγια. Σε επίπεδο εσωτερικής βλητικής λοιπόν ελάχιστα επηρεάζει το ψύχος τη συμπεριφορά του φυσιγγίου. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν εξετάσουμε την επίδρασή του στην εξωτερική βλητική. Εκεί δηλαδή που τα σκάγια εγκαταλείπουν το στόμιο της κάννης και ταξιδεύουν προς το στόχο. Αφήνοντας την κάννη Η εξωτερική βλητική εξετάζει τα όσα συμβαίνουν με τη δέσμη των σκαγιών, όταν αυτά κινούνται προς το στόχο. Είναι προφανές ότι δεν έχει καμία σχέση με την κατάκαυση της πυρίτιδας, αφού αυτή έχει ολοκληρωθεί στα πρώτα είκοσι τέσσερα ως τριάντα εκατοστά μπροστά από το τέλος της θαλάμης. Ενας βασικός παράγοντας της εξωτερικής βλητικής είναι η θερμοκρασία του αέρα. Γιατί αυτή, όπως Η κεντρική σύντηξη στο αστεροειδές κλείσιμο προκαλεί μικρή αύξηση των πιέσεων, που κάποιες φορές αποδεικνύεται θαυματουργή στο ισχυρό ψύχος.
Είναι γεγονός ότι η πυκνότητα του αέρα αυξάνει σημαντικά στην παρουσία του ψύχους, όχι όμως στο βαθμό που υπαγορεύει η ξεκομμένη από άλλους παράγοντες εξέτασή της. Γιατί με το νοτιά, για παράδειγμα, μπορεί να μειώνεται η πυκνότητα του αέρα, επιδρά όμως σ αυτή δραστικά η αύξηση της υγρασίας. Η μειωμένη διάτρηση που παρατηρείται συχνά λοιπόν στην παρουσία ισχυρού ψύχους οφείλεται κυρίως στην αύξηση της πυκνότητας του αέρα και συνεπώς στην αύξηση της αντίστασης που συναντούν τα σκάγια. Το φαινόμενο αυτό είναι πιο έντονο στο βαλτοκυνήγι, που συνήθως πραγματοποιείται σε μηδενικό υψόμετρο, παρά στα ορεινά κυνήγια που το μεγάλο υψόμετρο ισοσταθμίζει κάπως το πρόβλημα. Εν κατακλείδι, η πυκνότητα του αέρα και η συνακόλουθη αντίσταση στα σκάγια εξαρτώνται από τρεις βασικούς παράγοντες: το ψύχος, την υγρασία και το υψόμετρο. Οι ακραίες αποτυχίες έρχονται όταν συνδυαστούν δύο τουλάχιστον από αυτούς τους παράγοντες (π.χ. δριμύ ψύχος και πολύ χαμηλό υψόμετρο). Γι αυτό και θα ακούσουμε πιο πολλά παράπονα από βαλτοκυνηγούς παρά από φασσάδες που συνηθίζουν να κυνηγάνε σε μεγάλα υψόμετρα. Αν όμως καταφύγουμε σε ακριβείς μετρήσεις, θα διαπιστώσουμε ότι η μείωση της ταχύτητας των σκαγιών και συνεπώς της διατρητικής ικανότητάς τους δεν είναι τόση που να δικαιολογεί τα προβλήματα που παρουσιάζουν κάποιες μέρες παγετού τα φυσίγγια. Προφανώς συμβάλλει και κάποιος τρίτος παράγοντας, άσχετος με την εσωτερική και την εξωτερική βλητική του λειόκαννου. Και αυτός δεν είναι άλλος από το θήραμα.
(συνέχεια στο επόμενο πόστ)
( συνέχεια από το προηγούμενο πόστ)
Ο παράγων θήραμα
Τα περισσότερα θηράματα αποδεικνύονται ιδιαίτερα ευάλωτα στην παρουσία καύσωνα. Η αντοχή τους στα τραύματα αποκτά φυσιολογικά επίπεδα με κανονικό καιρό και αυξάνεται σημαντικά με την παρουσία ισχυρού ψύχους. Αυτός είναι ένας παράγοντας που σπάνια λαμβάνουμε υπόψη μας και που δυστυχώς δεν είναι μετρήσιμος. Τον γνωρίζουν όμως πολύ καλύτερα και από τους έμπειρους κυνηγούς οι νεόκοποι κυνηγοί που τουφεκίζουν συστηματικά ψαρόνια, ανακαλύπτοντας ότι με το ισχυρό ψύχος τα θηράματα αυτά καταβάλλονται πολύ δυσκολότερα από ό,τι τις μέρες με φυσιολογική θερμοκρασία. Εχω ακούσει πολλές θεωρίες για την αύξηση της αντοχής των θηραμάτων στα τραύματα παρουσία ψύχους, που καμία όμως δεν μπορεί να επαληθευτεί πειραματικά. Είναι περίπου βέβαιο ότι η σύσφιγξη των ιστών από το ψύχος στη σάρκα των θηραματων.
Οι σύγχρονες πυρίτιδες επηρεάζονται πολύ λιγότερο από το ψύχος, συγκριτικά με τις παλιές πυρίτιδες μερικής ζελατινοποίησης.Τα φυσίγγια μαζικής παραγωγής κατασκευάζονται συνήθως και δοκιμάζονται σε μέσες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας. Σε συνθήκες δηλαδή θερμοκρασίας 20 ως 21 βαθμών Κελσίου και υγρασίας 60 ως 65%. Είναι προφανές ότι σε πολύ διαφορετικές συνθήκες αποκτούν προβάδισμα όσοι ασχολούνται με γνώση και επιμονή με τις ιδιογομώσεις. Χρειάζεται, όμως, απαραίτητα προσοχή, γιατί οι σύγχρονες πυρίτιδες είναι ιδιαίτερα ανελαστικές και ακόμα και πολύ μικρή αύξηση στη δοσολογία τους μπορεί να επιφέρει μεγάλη αύξηση στις αναπτυσσόμενες πιέσεις του φυσιγγίου. Οι φανατικοί λοιπόν του βάλτου και των ακριτικών πολύ ψυχρών περιοχών μπορεί να βρίσκουν ίαση στα προβλήματα των φυσιγγίων παρουσία ψύχους μέσα από τις ιδιογομώσεις, χρειάζεται όμως απαραίτητα να έχουν τρόπο πρόσβασης σε κάποιο βλητικό σταθμό προκειμένου έστω και περιστασιακά να ελέγχουν την ασφάλεια των ιδιογομώσεών τους. Αλλοι πάλι θεωρούν ότι η αύξηση στο πτέρωμα των θηραμάτων τις πολύ κρύες εποχές του χρόνου αποτελεί μια μικρή επιπλέον θωράκισή τους. Ομως, αυτή η αύξηση δεν δικαιολογεί τις διαφορές στη φονικότητα των φυσιγγίων από μέρα σε μέρα, αλλά μόνο από εποχή σε εποχή. Το βέβαιο είναι ότι όσο κι αν έχουν συρρικνωθεί με τη χρήση των σύγχρονων πυρίτιδων, τα προβλήματα από το ψύχος στη συμπεριφορά των φυσιγγίων εμφανίζονται και όλοι μας κάποιες πολύ κρύες μέρες τα έχουμε «ψάλλει»... Και βέβαια όλα όσα αναφέρονται εδώ αφορούν το ενδεχόμενο μιας εύστοχης βολής και δεν λαμβάνουν υπόψη τους καθόλου τον υποκειμενικό παράγοντα του κυνηγού, την ταλαιπωρία από το ψύχος που μπορεί να προκαλεί έστω και ελάχιστη καθυστέρηση στις αντιδράσεις του, τα παγωμένα δάχτυλα που μπορεί να προκαλούν έστω και ελάχιστη καθυστέρηση στο τράβηγμα της σκανδάλης κ.λπ.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος.
Οταν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε το ισχυρό ψύχος, συγχέουμε συνήθως τις «βαριές γομώσεις» με τις «ισχυρές γομώσεις». Βαριά γόμωση είναι εκείνη που έχει πολλά γραμμάρια σε σκάγια. Ισχυρή γόμωση είναι εκείνη που έχει ελαφρώς διαταραγμένη την ιδανική σχέση πυρίτιδας και σκαγιών, παρουσιάζοντας σχετικά αυξημένη τη δοσολογία της πυρίτιδας. Οι κατασκευαστές φυσιγγίων γνωρίζοντας αυτή τη σύγχυση που επικρατεί στους περισσότερους κυνηγούς, ξέρουν ότι πολλοί απ αυτούς θα επιλέξουν μια βαριά γόμωση σε σκάγια για το ισχυρό ψύχος και γι αυτό κάνουν συχνά τα βαριά φυσίγγια τους και ισχυρά. Αυτό όμως έχει ως αποτέλεσμα την παρουσία αυξημένων πιέσεων και κάποιες φορές τη μείωση της ποιότητας ισοκατανομής των σκαγιών λόγω παραμορφώσεων. Οι παλιοί κυνηγοί τα ήξεραν αυτά και προτιμούσαν όχι μόνο να μην αυξάνουν τα σκάγια και την πυρίτιδα τις πολύ κρύες μέρες στις ιδιογομώσεις τους, αλλά ούτε καν να αυξάνουν την πυρίτιδα, αφήνοντας σταθερή τη δόση των σκαγιών. Συνήθως άφηναν σταθερή τη δόση της πυρίτιδας μειώνοντας λίγο τα σκάγια. Ετσι πετύχαιναν ένα ελαφρύ και ταυτόχρονα ισχυρό φυσίγγι με συγκρατημένες πιέσεις, με μεγαλύτερες αρχικές ταχύτητες και χωρίς επιβάρυνση στην ποιότητα κατανομής. Αν πάλι τύχαινε το γύρισμα του καιρού να τους πετύχει στον κυνηγότοπο, οι πιο μερακλήδες απ αυτούς είχαν στην τσέπη τους μια μικρή ρελιάστρα τσέπης και έδιναν μισή στροφή ακόμα στο ρέλιασμα του φυσιγγίου, ανεβάζοντας λίγο τις πιέσεις και μαζί μ αυτές την ισχύ του φυσιγγίου τους.
Υ.Γ...οτι γράφει ο Χαντζιώτης δεν πάει να πει οτι το ενστερνίζομαι και εγώ , ούτε και το αντίθετο, και το γράφω για να μην τρέχω.... πάλι...!!!
Ο παράγων θήραμα
Τα περισσότερα θηράματα αποδεικνύονται ιδιαίτερα ευάλωτα στην παρουσία καύσωνα. Η αντοχή τους στα τραύματα αποκτά φυσιολογικά επίπεδα με κανονικό καιρό και αυξάνεται σημαντικά με την παρουσία ισχυρού ψύχους. Αυτός είναι ένας παράγοντας που σπάνια λαμβάνουμε υπόψη μας και που δυστυχώς δεν είναι μετρήσιμος. Τον γνωρίζουν όμως πολύ καλύτερα και από τους έμπειρους κυνηγούς οι νεόκοποι κυνηγοί που τουφεκίζουν συστηματικά ψαρόνια, ανακαλύπτοντας ότι με το ισχυρό ψύχος τα θηράματα αυτά καταβάλλονται πολύ δυσκολότερα από ό,τι τις μέρες με φυσιολογική θερμοκρασία. Εχω ακούσει πολλές θεωρίες για την αύξηση της αντοχής των θηραμάτων στα τραύματα παρουσία ψύχους, που καμία όμως δεν μπορεί να επαληθευτεί πειραματικά. Είναι περίπου βέβαιο ότι η σύσφιγξη των ιστών από το ψύχος στη σάρκα των θηραματων.
Οι σύγχρονες πυρίτιδες επηρεάζονται πολύ λιγότερο από το ψύχος, συγκριτικά με τις παλιές πυρίτιδες μερικής ζελατινοποίησης.Τα φυσίγγια μαζικής παραγωγής κατασκευάζονται συνήθως και δοκιμάζονται σε μέσες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας. Σε συνθήκες δηλαδή θερμοκρασίας 20 ως 21 βαθμών Κελσίου και υγρασίας 60 ως 65%. Είναι προφανές ότι σε πολύ διαφορετικές συνθήκες αποκτούν προβάδισμα όσοι ασχολούνται με γνώση και επιμονή με τις ιδιογομώσεις. Χρειάζεται, όμως, απαραίτητα προσοχή, γιατί οι σύγχρονες πυρίτιδες είναι ιδιαίτερα ανελαστικές και ακόμα και πολύ μικρή αύξηση στη δοσολογία τους μπορεί να επιφέρει μεγάλη αύξηση στις αναπτυσσόμενες πιέσεις του φυσιγγίου. Οι φανατικοί λοιπόν του βάλτου και των ακριτικών πολύ ψυχρών περιοχών μπορεί να βρίσκουν ίαση στα προβλήματα των φυσιγγίων παρουσία ψύχους μέσα από τις ιδιογομώσεις, χρειάζεται όμως απαραίτητα να έχουν τρόπο πρόσβασης σε κάποιο βλητικό σταθμό προκειμένου έστω και περιστασιακά να ελέγχουν την ασφάλεια των ιδιογομώσεών τους. Αλλοι πάλι θεωρούν ότι η αύξηση στο πτέρωμα των θηραμάτων τις πολύ κρύες εποχές του χρόνου αποτελεί μια μικρή επιπλέον θωράκισή τους. Ομως, αυτή η αύξηση δεν δικαιολογεί τις διαφορές στη φονικότητα των φυσιγγίων από μέρα σε μέρα, αλλά μόνο από εποχή σε εποχή. Το βέβαιο είναι ότι όσο κι αν έχουν συρρικνωθεί με τη χρήση των σύγχρονων πυρίτιδων, τα προβλήματα από το ψύχος στη συμπεριφορά των φυσιγγίων εμφανίζονται και όλοι μας κάποιες πολύ κρύες μέρες τα έχουμε «ψάλλει»... Και βέβαια όλα όσα αναφέρονται εδώ αφορούν το ενδεχόμενο μιας εύστοχης βολής και δεν λαμβάνουν υπόψη τους καθόλου τον υποκειμενικό παράγοντα του κυνηγού, την ταλαιπωρία από το ψύχος που μπορεί να προκαλεί έστω και ελάχιστη καθυστέρηση στις αντιδράσεις του, τα παγωμένα δάχτυλα που μπορεί να προκαλούν έστω και ελάχιστη καθυστέρηση στο τράβηγμα της σκανδάλης κ.λπ.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος.
Οταν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε το ισχυρό ψύχος, συγχέουμε συνήθως τις «βαριές γομώσεις» με τις «ισχυρές γομώσεις». Βαριά γόμωση είναι εκείνη που έχει πολλά γραμμάρια σε σκάγια. Ισχυρή γόμωση είναι εκείνη που έχει ελαφρώς διαταραγμένη την ιδανική σχέση πυρίτιδας και σκαγιών, παρουσιάζοντας σχετικά αυξημένη τη δοσολογία της πυρίτιδας. Οι κατασκευαστές φυσιγγίων γνωρίζοντας αυτή τη σύγχυση που επικρατεί στους περισσότερους κυνηγούς, ξέρουν ότι πολλοί απ αυτούς θα επιλέξουν μια βαριά γόμωση σε σκάγια για το ισχυρό ψύχος και γι αυτό κάνουν συχνά τα βαριά φυσίγγια τους και ισχυρά. Αυτό όμως έχει ως αποτέλεσμα την παρουσία αυξημένων πιέσεων και κάποιες φορές τη μείωση της ποιότητας ισοκατανομής των σκαγιών λόγω παραμορφώσεων. Οι παλιοί κυνηγοί τα ήξεραν αυτά και προτιμούσαν όχι μόνο να μην αυξάνουν τα σκάγια και την πυρίτιδα τις πολύ κρύες μέρες στις ιδιογομώσεις τους, αλλά ούτε καν να αυξάνουν την πυρίτιδα, αφήνοντας σταθερή τη δόση των σκαγιών. Συνήθως άφηναν σταθερή τη δόση της πυρίτιδας μειώνοντας λίγο τα σκάγια. Ετσι πετύχαιναν ένα ελαφρύ και ταυτόχρονα ισχυρό φυσίγγι με συγκρατημένες πιέσεις, με μεγαλύτερες αρχικές ταχύτητες και χωρίς επιβάρυνση στην ποιότητα κατανομής. Αν πάλι τύχαινε το γύρισμα του καιρού να τους πετύχει στον κυνηγότοπο, οι πιο μερακλήδες απ αυτούς είχαν στην τσέπη τους μια μικρή ρελιάστρα τσέπης και έδιναν μισή στροφή ακόμα στο ρέλιασμα του φυσιγγίου, ανεβάζοντας λίγο τις πιέσεις και μαζί μ αυτές την ισχύ του φυσιγγίου τους.
Υ.Γ...οτι γράφει ο Χαντζιώτης δεν πάει να πει οτι το ενστερνίζομαι και εγώ , ούτε και το αντίθετο, και το γράφω για να μην τρέχω.... πάλι...!!!
Prowler®
Banned
Βασίλη, λες και ακούω τα λόγια τους, συμπωματικά έχω μιλήσει και με τους τρεις τους!Σχετικό ...
Βλητικοί σταθμοί
Βλαχόπουλος (@Prowler® ο δικός σου
Χαντζιώτης
Χέλμης
https://go-outdoor.gr/vlitikos-stathmos-kai-poiotika-fysing/
Αναρωτιέμαι αν τα περιοδικά που κυκλοφορούν σήμερα γράφουν τίποτα σχετικό ... ή είναι τίγκα στις διαφημίσεις και στις κυνηγετικές ιστορίες.
Έχω να αγοράσω καμιά 25αριά χρόνια ...
Ας μας ενημερώσουν οι αγοράζοντες ... πόσα κυκλοφορούν σήμερα και με τι θεματολογία ;;;
διαβάστε τι λέει ο αείμνηστος Βλαχόπουλος για τις κλιματολογικές συνθήκες, τις παρτίδες των πυρίτιδων, τις αρχικές και τις μένουσες!!!!