Τσίχλα-Κοτσύφι-Αρχείο

[Dentist]

Το κοτσύφι κλείνει 29 φέτος;

ΝΑΙ!

 

[Kostas ContraDosi]

Το κοτσύφι κλείνει 29 φέτος;

Ναι....
Ηθελε να κλείσει νωρίτερα, αλλα το απαγόρευε ο κανονισμός του εμπορικού συλλόγου της πόλης του.....

 

[Hawkeye]

Καλησπέρα σε όλους. Στο απογευματινό καρτέρι για άλλη μιά φορά φέτος με εξαιρετικά αποτελέσματα. Δεκαπέντε Τσίχλες συν ένας κότσυφας στο χέρι και δύο χαμένες. Πέρα όμως από αυτό, θέλω να σας περιγράψω κάτι που συναίβει από την προηγούμενη εβδομάδα, με συνέχεια στην σημερινή ημέρα. Είναι γεγονός ότι στο καρτέρι αυτό καίω πολλά φυσίγγια, κάθε φορά που πηγαίνω. Σε συνάρτηση με το ότι στα περιφερειακά καρτέρια που πηγαίνουν συνάδελφοι πέφτουν πολύ λιγότερες τουφεκιές, είναι γεγονός ότι προφανώς, κάποιοι συνάδελφοι, θέλουν να εντοπίσουν το καρτέρι μου, για να το εκμεταλευτούν. Λόγω όμως της μη συχνής παρουσίας μου εκεί και της ιδιαιτερότητας του ανάγλυφου του τόπου δεν με έβρισκαν έως σήμερα. Είχα επανειλημμένα εντοπίσει αυτοκίνητα συναδέλφων που κοίταγαν το αυτοκίνητο μου, προσπαθώντας να καταλάβουν που βρίσκομαι, αλλά δεν...Έφευγαν μετά από λίγο για τα σικά τους καρτέρια και δεν με εντόπιζαν. Την προηγούμενη Κυριακή το απόγευμα, ένας έφτασε στην πίσω πλευρά από το ρέμα και άκουσα τις τουφεκιές του. Είχε παρκάρει όμως από την άλλη πλευρά του χωριού και δεν μπόρεσε να με βρει. Σήμερα ήρθε κατά τις 17.00 από την δική μου πλευρά με το αυτοκίνητο του. Ένα γκρι Suzuki Grand Vitara. Από εκεί που καθόμουν μπορούσα να παρατηρώ τις κινήσεις του. Σταμάτησε κοντά στο αυτοκίνητο μου, αναποφάσιστος. Πήγε λίγο μπροστά, έκανε όπισθεν και τελικά πήγε 200 μέτρα παρακάτω και σταμάτησε σε ένα μικρό χωματόδρομο. Κατέβασε το σκύλο του και ξεκίνησε προς την πλευρά που νόμιζε ότι βρίσκομαι. Τον ακολούθησα νοητά από τις τουφεκιές του. Κατέληξε στο ίδιο σημείο, με την προηγούμενη εβδομάδα, πίσω μου, πάνω από την ρεματιά. Εγώ δεν είχα ρίξει τουφεκιά, λόγω του ότι τα πουλιά σήμερα ξεκίνησαν μετά τις 17.30. Όταν άρχισα να τουφεκάω, έκατσε κανένα τέταρτο στο καρτέρι του, τουφέκησε και 2-3 πουλιά και μετά κατέβηκε χαμηλά και αφού αντιλήφθηκε που καθόμουν, μπήκε στο αμάξι του και 18.00 έφυγε. Τα είχε καταφέρει. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι στην επόμενη επίσκεψη μου, αν δεν πάω πολύ νωρίς στο καρτέρι μου, θα τον βρω μπροστά μου, ή αν απλώς πάω την επόμενηεβδομάδαθα βρω τα φυσίγγια του... (Εγώ σημειωτέον, μαζεύω σχεδόν το σύνολο των καλύκων που ρίχνω. Όσοι μου ξεφεύγουν, τους μαζεύω στην επόμενη επίσκεψη μου.) Αν μάλιστα μπορεί να πηγαίνει καθημερινή θα το κάψει. Λυπάμαι πολύ για την εσκεμμένη αυτή προσπάθεια και εικόνα του συναδέλφου. Το καρτέρι φυσικά δεν έχει ταμπέλα, αλλά βλέπω με λύπη αυτό το σκεπτικό. Το συγκεκριμένο καρτέρι το έχω ανακαλύψει εδώ και μία 15ετία και πάντα το διαζειριζόμουν με φειδώ και ιδιαίτερη προσοχή ως προς τα θηράματα του. Με αποζημίωνε πάντα με επάρκεια θηραμάτων και εντυπωσιακές και δύσκολες τουφεκιές. Τόσο μακρινές όσο και κοντινές με υψηλότατο βαθμό δυσκολίας. Το να προσπαθείς να βρεις το καρτέρι του συναδέλφου που ρίχνει περισσότερα φυσίγγια από εσένα, δεν θα έλεγα ότι αποτελεί τίτλο τιμής για αυτόν που το κάνει. Συγνώμη για το μέγεθος του κειμένου και ελπίζω και εύχομαι, να μην είναι κάποιος συνάδελφος από εδώ.

 

[DimDre]

Καλησπέρα σε όλους. Στο απογευματινό καρτέρι για άλλη μιά φορά φέτος με εξαιρετικά αποτελέσματα. Δεκαπέντε Τσίχλες συν ένας κότσυφας στο χέρι και δύο χαμένες. Πέρα όμως από αυτό, θέλω να σας περιγράψω κάτι που συναίβει από την προηγούμενη εβδομάδα, με συνέχεια στην σημερινή ημέρα. Είναι γεγονός ότι στο καρτέρι αυτό καίω πολλά φυσίγγια, κάθε φορά που πηγαίνω. Σε συνάρτηση με το ότι στα περιφερειακά καρτέρια που πηγαίνουν συνάδελφοι πέφτουν πολύ λιγότερες τουφεκιές, είναι γεγονός ότι προφανώς, κάποιοι συνάδελφοι, θέλουν να εντοπίσουν το καρτέρι μου, για να το εκμεταλευτούν. Λόγω όμως της μη συχνής παρουσίας μου εκεί και της ιδιαιτερότητας του ανάγλυφου του τόπου δεν με έβρισκαν έως σήμερα. Είχα επανειλημμένα εντοπίσει αυτοκίνητα συναδέλφων που κοίταγαν το αυτοκίνητο μου, προσπαθώντας να καταλάβουν που βρίσκομαι, αλλά δεν...Έφευγαν μετά από λίγο για τα σικά τους καρτέρια και δεν με εντόπιζαν. Την προηγούμενη Κυριακή το απόγευμα, ένας έφτασε στην πίσω πλευρά από το ρέμα και άκουσα τις τουφεκιές του. Είχε παρκάρει όμως από την άλλη πλευρά του χωριού και δεν μπόρεσε να με βρει. Σήμερα ήρθε κατά τις 17.00 από την δική μου πλευρά με το αυτοκίνητο του. Ένα γκρι Suzuki Grand Vitara. Από εκεί που καθόμουν μπορούσα να παρατηρώ τις κινήσεις του. Σταμάτησε κοντά στο αυτοκίνητο μου, αναποφάσιστος. Πήγε λίγο μπροστά, έκανε όπισθεν και τελικά πήγε 200 μέτρα παρακάτω και σταμάτησε σε ένα μικρό χωματόδρομο. Κατέβασε το σκύλο του και ξεκίνησε προς την πλευρά που νόμιζε ότι βρίσκομαι. Τον ακολούθησα νοητά από τις τουφεκιές του. Κατέληξε στο ίδιο σημείο, με την προηγούμενη εβδομάδα, πίσω μου, πάνω από την ρεματιά. Εγώ δεν είχα ρίξει τουφεκιά, λόγω του ότι τα πουλιά σήμερα ξεκίνησαν μετά τις 17.30. Όταν άρχισα να τουφεκάω, έκατσε κανένα τέταρτο στο καρτέρι του, τουφέκησε και 2-3 πουλιά και μετά κατέβηκε χαμηλά και αφού αντιλήφθηκε που καθόμουν, μπήκε στο αμάξι του και 18.00 έφυγε. Τα είχε καταφέρει. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι στην επόμενη επίσκεψη μου, αν δεν πάω πολύ νωρίς στο καρτέρι μου, θα τον βρω μπροστά μου, ή αν απλώς πάω την επόμενηεβδομάδαθα βρω τα φυσίγγια του... (Εγώ σημειωτέον, μαζεύω σχεδόν το σύνολο των καλύκων που ρίχνω. Όσοι μου ξεφεύγουν, τους μαζεύω στην επόμενη επίσκεψη μου.) Αν μάλιστα μπορεί να πηγαίνει καθημερινή θα το κάψει. Λυπάμαι πολύ για την εσκεμμένη αυτή προσπάθεια και εικόνα του συναδέλφου. Το καρτέρι φυσικά δεν έχει ταμπέλα, αλλά βλέπω με λύπη αυτό το σκεπτικό. Το συγκεκριμένο καρτέρι το έχω ανακαλύψει εδώ και μία 15ετία και πάντα το διαζειριζόμουν με φειδώ και ιδιαίτερη προσοχή ως προς τα θηράματα του. Με αποζημίωνε πάντα με επάρκεια θηραμάτων και εντυπωσιακές και δύσκολες τουφεκιές. Τόσο μακρινές όσο και κοντινές με υψηλότατο βαθμό δυσκολίας. Το να προσπαθείς να βρεις το καρτέρι του συναδέλφου που ρίχνει περισσότερα φυσίγγια από εσένα, δεν θα έλεγα ότι αποτελεί τίτλο τιμής για αυτόν που το κάνει. Συγνώμη για το μέγεθος του κειμένου και ελπίζω και εύχομαι, να μην είναι κάποιος συνάδελφος από εδώ.

Να είσαι σίγουρος ότι θα φέρει και παρέα και η παρέα άλλη παρέα κτλ κτλ κτλ

 

[tolisr1]

Καλησπέρα σε όλους. Στο απογευματινό καρτέρι για άλλη μιά φορά φέτος με εξαιρετικά αποτελέσματα. Δεκαπέντε Τσίχλες συν ένας κότσυφας στο χέρι και δύο χαμένες. Πέρα όμως από αυτό, θέλω να σας περιγράψω κάτι που συναίβει από την προηγούμενη εβδομάδα, με συνέχεια στην σημερινή ημέρα. Είναι γεγονός ότι στο καρτέρι αυτό καίω πολλά φυσίγγια, κάθε φορά που πηγαίνω. Σε συνάρτηση με το ότι στα περιφερειακά καρτέρια που πηγαίνουν συνάδελφοι πέφτουν πολύ λιγότερες τουφεκιές, είναι γεγονός ότι προφανώς, κάποιοι συνάδελφοι, θέλουν να εντοπίσουν το καρτέρι μου, για να το εκμεταλευτούν. Λόγω όμως της μη συχνής παρουσίας μου εκεί και της ιδιαιτερότητας του ανάγλυφου του τόπου δεν με έβρισκαν έως σήμερα. Είχα επανειλημμένα εντοπίσει αυτοκίνητα συναδέλφων που κοίταγαν το αυτοκίνητο μου, προσπαθώντας να καταλάβουν που βρίσκομαι, αλλά δεν...Έφευγαν μετά από λίγο για τα σικά τους καρτέρια και δεν με εντόπιζαν. Την προηγούμενη Κυριακή το απόγευμα, ένας έφτασε στην πίσω πλευρά από το ρέμα και άκουσα τις τουφεκιές του. Είχε παρκάρει όμως από την άλλη πλευρά του χωριού και δεν μπόρεσε να με βρει. Σήμερα ήρθε κατά τις 17.00 από την δική μου πλευρά με το αυτοκίνητο του. Ένα γκρι Suzuki Grand Vitara. Από εκεί που καθόμουν μπορούσα να παρατηρώ τις κινήσεις του. Σταμάτησε κοντά στο αυτοκίνητο μου, αναποφάσιστος. Πήγε λίγο μπροστά, έκανε όπισθεν και τελικά πήγε 200 μέτρα παρακάτω και σταμάτησε σε ένα μικρό χωματόδρομο. Κατέβασε το σκύλο του και ξεκίνησε προς την πλευρά που νόμιζε ότι βρίσκομαι. Τον ακολούθησα νοητά από τις τουφεκιές του. Κατέληξε στο ίδιο σημείο, με την προηγούμενη εβδομάδα, πίσω μου, πάνω από την ρεματιά. Εγώ δεν είχα ρίξει τουφεκιά, λόγω του ότι τα πουλιά σήμερα ξεκίνησαν μετά τις 17.30. Όταν άρχισα να τουφεκάω, έκατσε κανένα τέταρτο στο καρτέρι του, τουφέκησε και 2-3 πουλιά και μετά κατέβηκε χαμηλά και αφού αντιλήφθηκε που καθόμουν, μπήκε στο αμάξι του και 18.00 έφυγε. Τα είχε καταφέρει. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι στην επόμενη επίσκεψη μου, αν δεν πάω πολύ νωρίς στο καρτέρι μου, θα τον βρω μπροστά μου, ή αν απλώς πάω την επόμενηεβδομάδαθα βρω τα φυσίγγια του... (Εγώ σημειωτέον, μαζεύω σχεδόν το σύνολο των καλύκων που ρίχνω. Όσοι μου ξεφεύγουν, τους μαζεύω στην επόμενη επίσκεψη μου.) Αν μάλιστα μπορεί να πηγαίνει καθημερινή θα το κάψει. Λυπάμαι πολύ για την εσκεμμένη αυτή προσπάθεια και εικόνα του συναδέλφου. Το καρτέρι φυσικά δεν έχει ταμπέλα, αλλά βλέπω με λύπη αυτό το σκεπτικό. Το συγκεκριμένο καρτέρι το έχω ανακαλύψει εδώ και μία 15ετία και πάντα το διαζειριζόμουν με φειδώ και ιδιαίτερη προσοχή ως προς τα θηράματα του. Με αποζημίωνε πάντα με επάρκεια θηραμάτων και εντυπωσιακές και δύσκολες τουφεκιές. Τόσο μακρινές όσο και κοντινές με υψηλότατο βαθμό δυσκολίας. Το να προσπαθείς να βρεις το καρτέρι του συναδέλφου που ρίχνει περισσότερα φυσίγγια από εσένα, δεν θα έλεγα ότι αποτελεί τίτλο τιμής για αυτόν που το κάνει. Συγνώμη για το μέγεθος του κειμένου και ελπίζω και εύχομαι, να μην είναι κάποιος συνάδελφος από εδώ.

Πολύ εύκολη η λύση φίλε μου. Βάλε μια ταμπέλα καμια 100 μέτρα πιο μπροστά.

 

[panagiotis agiannitis]

Το να προσπαθείς να βρεις το καρτέρι του συναδέλφου που ρίχνει περισσότερα φυσίγγια από εσένα, δεν θα έλεγα ότι αποτελεί τίτλο τιμής για αυτόν που το κάνει. Συγνώμη για το μέγεθος του κειμένου και ελπίζω και εύχομαι, να μην είναι κάποιος συνάδελφος από εδώ.

Ισως επρεπε να σταματησεις ωστε να μην ακουσει τις τουφεκιες.
Ενα τσιχλοκαρτερο το εχω κρατησει ως τωρα, αλλα αν δω αλλον κοντα δεν τουφεκαω.

ΥΓ
Μια Κυριακή απελπισίας βρήκα ένα απόμερο/ ζαβο μέρος που είχε ορτύκια.
Για αρκετά χρόνια το κράτησα κρυφό και το κυνηγούσα με σύνεση καθώς είχε αρκετές οικογένειες με μικρά ορτυκακια κάθε φθινόπωρο.
Κάποια στιγμή το ανακάλυψε κάποιος που γράφει σε κυνηγετικά φόρουμ...
Το κυνήγησε συστηματικά το μέρος αλλά δεν έκανε μόνο αυτό....
Ανεβάζε φωτογραφίες των θηραμάτων ( μήπως και δεν τον πιστέψουμε ) και σε όσους ρωτούσαν που πήγε, έλεγε και το μέρος !!!!!
Έλεγε, ανάμεσα εκεί και εκεί....
Τα διάβαζα και έλεγα, δεν μπορεί να είναι τόσο ηλίθιος μ@λ@κ@ς!!!
Αποτέλεσμα;. Ήρθαν και άλλοι και κάποια στιγμή έβαλαν και κραχτη, τα μάζεψαν όλα και τελείωσε το πανηγύρι....

 

[triantafillos tragano]

Καλησπέρα σε όλους. Στο απογευματινό καρτέρι για άλλη μιά φορά φέτος με εξαιρετικά αποτελέσματα. Δεκαπέντε Τσίχλες συν ένας κότσυφας στο χέρι και δύο χαμένες. Πέρα όμως από αυτό, θέλω να σας περιγράψω κάτι που συναίβει από την προηγούμενη εβδομάδα, με συνέχεια στην σημερινή ημέρα. Είναι γεγονός ότι στο καρτέρι αυτό καίω πολλά φυσίγγια, κάθε φορά που πηγαίνω. Σε συνάρτηση με το ότι στα περιφερειακά καρτέρια που πηγαίνουν συνάδελφοι πέφτουν πολύ λιγότερες τουφεκιές, είναι γεγονός ότι προφανώς, κάποιοι συνάδελφοι, θέλουν να εντοπίσουν το καρτέρι μου, για να το εκμεταλευτούν. Λόγω όμως της μη συχνής παρουσίας μου εκεί και της ιδιαιτερότητας του ανάγλυφου του τόπου δεν με έβρισκαν έως σήμερα. Είχα επανειλημμένα εντοπίσει αυτοκίνητα συναδέλφων που κοίταγαν το αυτοκίνητο μου, προσπαθώντας να καταλάβουν που βρίσκομαι, αλλά δεν...Έφευγαν μετά από λίγο για τα σικά τους καρτέρια και δεν με εντόπιζαν. Την προηγούμενη Κυριακή το απόγευμα, ένας έφτασε στην πίσω πλευρά από το ρέμα και άκουσα τις τουφεκιές του. Είχε παρκάρει όμως από την άλλη πλευρά του χωριού και δεν μπόρεσε να με βρει. Σήμερα ήρθε κατά τις 17.00 από την δική μου πλευρά με το αυτοκίνητο του. Ένα γκρι Suzuki Grand Vitara. Από εκεί που καθόμουν μπορούσα να παρατηρώ τις κινήσεις του. Σταμάτησε κοντά στο αυτοκίνητο μου, αναποφάσιστος. Πήγε λίγο μπροστά, έκανε όπισθεν και τελικά πήγε 200 μέτρα παρακάτω και σταμάτησε σε ένα μικρό χωματόδρομο. Κατέβασε το σκύλο του και ξεκίνησε προς την πλευρά που νόμιζε ότι βρίσκομαι. Τον ακολούθησα νοητά από τις τουφεκιές του. Κατέληξε στο ίδιο σημείο, με την προηγούμενη εβδομάδα, πίσω μου, πάνω από την ρεματιά. Εγώ δεν είχα ρίξει τουφεκιά, λόγω του ότι τα πουλιά σήμερα ξεκίνησαν μετά τις 17.30. Όταν άρχισα να τουφεκάω, έκατσε κανένα τέταρτο στο καρτέρι του, τουφέκησε και 2-3 πουλιά και μετά κατέβηκε χαμηλά και αφού αντιλήφθηκε που καθόμουν, μπήκε στο αμάξι του και 18.00 έφυγε. Τα είχε καταφέρει. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι στην επόμενη επίσκεψη μου, αν δεν πάω πολύ νωρίς στο καρτέρι μου, θα τον βρω μπροστά μου, ή αν απλώς πάω την επόμενηεβδομάδαθα βρω τα φυσίγγια του... (Εγώ σημειωτέον, μαζεύω σχεδόν το σύνολο των καλύκων που ρίχνω. Όσοι μου ξεφεύγουν, τους μαζεύω στην επόμενη επίσκεψη μου.) Αν μάλιστα μπορεί να πηγαίνει καθημερινή θα το κάψει. Λυπάμαι πολύ για την εσκεμμένη αυτή προσπάθεια και εικόνα του συναδέλφου. Το καρτέρι φυσικά δεν έχει ταμπέλα, αλλά βλέπω με λύπη αυτό το σκεπτικό. Το συγκεκριμένο καρτέρι το έχω ανακαλύψει εδώ και μία 15ετία και πάντα το διαζειριζόμουν με φειδώ και ιδιαίτερη προσοχή ως προς τα θηράματα του. Με αποζημίωνε πάντα με επάρκεια θηραμάτων και εντυπωσιακές και δύσκολες τουφεκιές. Τόσο μακρινές όσο και κοντινές με υψηλότατο βαθμό δυσκολίας. Το να προσπαθείς να βρεις το καρτέρι του συναδέλφου που ρίχνει περισσότερα φυσίγγια από εσένα, δεν θα έλεγα ότι αποτελεί τίτλο τιμής για αυτόν που το κάνει. Συγνώμη για το μέγεθος του κειμένου και ελπίζω και εύχομαι, να μην είναι κάποιος συνάδελφος από εδώ.

Τι κάνω εγώ ;; Όταν καταλαβαίνω ότι ψάχνουν το καρτέρι μου δεν ρίχνω τουφέκια, και την κάνω με ελαφρά πιδιματακια, στρίβω απο χιλιόμετρο, και θα έχω βρει και εναλλακτικό καρτέρι σε άλλο μέρος να πάω ( αν και αυτό το κάνω και χωρίς να το ψάχνουν το καρτέρι,για να μην καίω το καρτέρι εναλλάξ) για να μην χάσω την μέρα, τουφεκιές μετρημένες, πάντα μαζεύονται η κάλυκες για να μην προδίδει που ήσουν, ( αυτό το κάνω και στα υδρόβια ) εγγύηση βανταμης, γιατί αν δεν το κάνεις, να είσαι σίγουρος ότι θα πάει στρατός την άλλη μέρα. Να ψάξει να βρει δικό του μέρος, αλλά όχι θέλουν το έτοιμο. Να υπάρχει και λίγο σεβασμός.

 

[Χάρης Π]

Άλλο ενα υπέροχο Σαββατοκύριακο στην Αργολίδα, οχι τοσο χθες οσο σήμερα. Κάνα χλμ απο το καρτέρι που καθόμαστε συνήθως βρήκαμε μέρος καθαρό μέσα σε ελιές και απολαύσαμε καρτέρι...

Άμα στραβώνει η μέρα με τις πρώτες δυο τφεκιες ακόμα το σκέφτομαι αστα δώσαμε ραντεβού για το επόμενο Σ/Κ

 

[outlander]

Καλησπέρα σε όλους. Στο απογευματινό καρτέρι για άλλη μιά φορά φέτος με εξαιρετικά αποτελέσματα. Δεκαπέντε Τσίχλες συν ένας κότσυφας στο χέρι και δύο χαμένες. Πέρα όμως από αυτό, θέλω να σας περιγράψω κάτι που συναίβει από την προηγούμενη εβδομάδα, με συνέχεια στην σημερινή ημέρα. Είναι γεγονός ότι στο καρτέρι αυτό καίω πολλά φυσίγγια, κάθε φορά που πηγαίνω. Σε συνάρτηση με το ότι στα περιφερειακά καρτέρια που πηγαίνουν συνάδελφοι πέφτουν πολύ λιγότερες τουφεκιές, είναι γεγονός ότι προφανώς, κάποιοι συνάδελφοι, θέλουν να εντοπίσουν το καρτέρι μου, για να το εκμεταλευτούν. Λόγω όμως της μη συχνής παρουσίας μου εκεί και της ιδιαιτερότητας του ανάγλυφου του τόπου δεν με έβρισκαν έως σήμερα. Είχα επανειλημμένα εντοπίσει αυτοκίνητα συναδέλφων που κοίταγαν το αυτοκίνητο μου, προσπαθώντας να καταλάβουν που βρίσκομαι, αλλά δεν...Έφευγαν μετά από λίγο για τα σικά τους καρτέρια και δεν με εντόπιζαν. Την προηγούμενη Κυριακή το απόγευμα, ένας έφτασε στην πίσω πλευρά από το ρέμα και άκουσα τις τουφεκιές του. Είχε παρκάρει όμως από την άλλη πλευρά του χωριού και δεν μπόρεσε να με βρει. Σήμερα ήρθε κατά τις 17.00 από την δική μου πλευρά με το αυτοκίνητο του. Ένα γκρι Suzuki Grand Vitara. Από εκεί που καθόμουν μπορούσα να παρατηρώ τις κινήσεις του. Σταμάτησε κοντά στο αυτοκίνητο μου, αναποφάσιστος. Πήγε λίγο μπροστά, έκανε όπισθεν και τελικά πήγε 200 μέτρα παρακάτω και σταμάτησε σε ένα μικρό χωματόδρομο. Κατέβασε το σκύλο του και ξεκίνησε προς την πλευρά που νόμιζε ότι βρίσκομαι. Τον ακολούθησα νοητά από τις τουφεκιές του. Κατέληξε στο ίδιο σημείο, με την προηγούμενη εβδομάδα, πίσω μου, πάνω από την ρεματιά. Εγώ δεν είχα ρίξει τουφεκιά, λόγω του ότι τα πουλιά σήμερα ξεκίνησαν μετά τις 17.30. Όταν άρχισα να τουφεκάω, έκατσε κανένα τέταρτο στο καρτέρι του, τουφέκησε και 2-3 πουλιά και μετά κατέβηκε χαμηλά και αφού αντιλήφθηκε που καθόμουν, μπήκε στο αμάξι του και 18.00 έφυγε. Τα είχε καταφέρει. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι στην επόμενη επίσκεψη μου, αν δεν πάω πολύ νωρίς στο καρτέρι μου, θα τον βρω μπροστά μου, ή αν απλώς πάω την επόμενηεβδομάδαθα βρω τα φυσίγγια του... (Εγώ σημειωτέον, μαζεύω σχεδόν το σύνολο των καλύκων που ρίχνω. Όσοι μου ξεφεύγουν, τους μαζεύω στην επόμενη επίσκεψη μου.) Αν μάλιστα μπορεί να πηγαίνει καθημερινή θα το κάψει. Λυπάμαι πολύ για την εσκεμμένη αυτή προσπάθεια και εικόνα του συναδέλφου. Το καρτέρι φυσικά δεν έχει ταμπέλα, αλλά βλέπω με λύπη αυτό το σκεπτικό. Το συγκεκριμένο καρτέρι το έχω ανακαλύψει εδώ και μία 15ετία και πάντα το διαζειριζόμουν με φειδώ και ιδιαίτερη προσοχή ως προς τα θηράματα του. Με αποζημίωνε πάντα με επάρκεια θηραμάτων και εντυπωσιακές και δύσκολες τουφεκιές. Τόσο μακρινές όσο και κοντινές με υψηλότατο βαθμό δυσκολίας. Το να προσπαθείς να βρεις το καρτέρι του συναδέλφου που ρίχνει περισσότερα φυσίγγια από εσένα, δεν θα έλεγα ότι αποτελεί τίτλο τιμής για αυτόν που το κάνει. Συγνώμη για το μέγεθος του κειμένου και ελπίζω και εύχομαι, να μην είναι κάποιος συνάδελφος από εδώ.

αν τελικα τον πετυχεις εκει να του πεις να μαζευει τα καλυκια .

 

[triantafillos tragano]

Σήμερα έχει καθαρισμός, δεν θα μείνει ζεμπερεκι, όχι θα αφήσω της κυρά τσίχλες να περνούν πάνω από τα βάτα, και να μου το παίζουν ιστορία. Θα το κάνω γήπεδο τον βατονα.

 

[ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΝΗΓΟΣ]

Καλησπέρα σε όλους. Στο απογευματινό καρτέρι για άλλη μιά φορά φέτος με εξαιρετικά αποτελέσματα. Δεκαπέντε Τσίχλες συν ένας κότσυφας στο χέρι και δύο χαμένες. Πέρα όμως από αυτό, θέλω να σας περιγράψω κάτι που συναίβει από την προηγούμενη εβδομάδα, με συνέχεια στην σημερινή ημέρα. Είναι γεγονός ότι στο καρτέρι αυτό καίω πολλά φυσίγγια, κάθε φορά που πηγαίνω. Σε συνάρτηση με το ότι στα περιφερειακά καρτέρια που πηγαίνουν συνάδελφοι πέφτουν πολύ λιγότερες τουφεκιές, είναι γεγονός ότι προφανώς, κάποιοι συνάδελφοι, θέλουν να εντοπίσουν το καρτέρι μου, για να το εκμεταλευτούν. Λόγω όμως της μη συχνής παρουσίας μου εκεί και της ιδιαιτερότητας του ανάγλυφου του τόπου δεν με έβρισκαν έως σήμερα. Είχα επανειλημμένα εντοπίσει αυτοκίνητα συναδέλφων που κοίταγαν το αυτοκίνητο μου, προσπαθώντας να καταλάβουν που βρίσκομαι, αλλά δεν...Έφευγαν μετά από λίγο για τα σικά τους καρτέρια και δεν με εντόπιζαν. Την προηγούμενη Κυριακή το απόγευμα, ένας έφτασε στην πίσω πλευρά από το ρέμα και άκουσα τις τουφεκιές του. Είχε παρκάρει όμως από την άλλη πλευρά του χωριού και δεν μπόρεσε να με βρει. Σήμερα ήρθε κατά τις 17.00 από την δική μου πλευρά με το αυτοκίνητο του. Ένα γκρι Suzuki Grand Vitara. Από εκεί που καθόμουν μπορούσα να παρατηρώ τις κινήσεις του. Σταμάτησε κοντά στο αυτοκίνητο μου, αναποφάσιστος. Πήγε λίγο μπροστά, έκανε όπισθεν και τελικά πήγε 200 μέτρα παρακάτω και σταμάτησε σε ένα μικρό χωματόδρομο. Κατέβασε το σκύλο του και ξεκίνησε προς την πλευρά που νόμιζε ότι βρίσκομαι. Τον ακολούθησα νοητά από τις τουφεκιές του. Κατέληξε στο ίδιο σημείο, με την προηγούμενη εβδομάδα, πίσω μου, πάνω από την ρεματιά. Εγώ δεν είχα ρίξει τουφεκιά, λόγω του ότι τα πουλιά σήμερα ξεκίνησαν μετά τις 17.30. Όταν άρχισα να τουφεκάω, έκατσε κανένα τέταρτο στο καρτέρι του, τουφέκησε και 2-3 πουλιά και μετά κατέβηκε χαμηλά και αφού αντιλήφθηκε που καθόμουν, μπήκε στο αμάξι του και 18.00 έφυγε. Τα είχε καταφέρει. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι στην επόμενη επίσκεψη μου, αν δεν πάω πολύ νωρίς στο καρτέρι μου, θα τον βρω μπροστά μου, ή αν απλώς πάω την επόμενηεβδομάδαθα βρω τα φυσίγγια του... (Εγώ σημειωτέον, μαζεύω σχεδόν το σύνολο των καλύκων που ρίχνω. Όσοι μου ξεφεύγουν, τους μαζεύω στην επόμενη επίσκεψη μου.) Αν μάλιστα μπορεί να πηγαίνει καθημερινή θα το κάψει. Λυπάμαι πολύ για την εσκεμμένη αυτή προσπάθεια και εικόνα του συναδέλφου. Το καρτέρι φυσικά δεν έχει ταμπέλα, αλλά βλέπω με λύπη αυτό το σκεπτικό. Το συγκεκριμένο καρτέρι το έχω ανακαλύψει εδώ και μία 15ετία και πάντα το διαζειριζόμουν με φειδώ και ιδιαίτερη προσοχή ως προς τα θηράματα του. Με αποζημίωνε πάντα με επάρκεια θηραμάτων και εντυπωσιακές και δύσκολες τουφεκιές. Τόσο μακρινές όσο και κοντινές με υψηλότατο βαθμό δυσκολίας. Το να προσπαθείς να βρεις το καρτέρι του συναδέλφου που ρίχνει περισσότερα φυσίγγια από εσένα, δεν θα έλεγα ότι αποτελεί τίτλο τιμής για αυτόν που το κάνει. Συγνώμη για το μέγεθος του κειμένου και ελπίζω και εύχομαι, να μην είναι κάποιος συνάδελφος από εδώ.

Καλώς τα γράφεις αυτά αλλά όπως είπες οτι
Ό τοπος δεν ανήκει σε κανέναν έτσι πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα θέλει να βρεθεί στο σημείο που ακούει και πέφτουν ντουφέκιες .Το σωστότερο είναι που μαζεύεις τους κάλυκες .Και μην αγχώνεσαι αυτά πάντα θα υπάρχουν εδώ άλλος πάει και κάθετες 30 μέτρα μπροστά σου ή αν ρίχνεις ντουφέκιες σε περικυκλώνουν .Είναι ψιλά γράμματα αυτά δυστυχώς διότι όπως βλέπεις πάμε κατά διαόλου σε όλα τα επίπεδα άρα δεν υπάρχει επίπεδο σε κάτι σιγά μην υπήρξε στη συμπεριφορά στο βουνό.

 

[pantelist]

View attachment 86146
Σήμερα έχει καθαρισμός, δεν θα μείνει ζεμπερεκι, όχι θα αφήσω της κυρά τσίχλες να περνούν πάνω από τα βάτα, και να μου το παίζουν ιστορία. Θα το κάνω γήπεδο τον βατονα.

Αμ δεν θα περνάνε από κει μετά...

 

[ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΣ]

Πολλά τα πουλια σήμερα σιγουρα μετακηνηση το 16 είναι γατάκι μπροστά στον φετινό Φλεβάρη!!!! Μόνο για τα μαυρα μηλαο !!!

 

[triantafillos tragano]

Αμ δεν θα περνάνε από κει μετά...

Θα τους αφήσω μια τούφα καλάμια, να το έχουν για σημάδι, να της ξεγελάσει μην μου λοξοδρομησουν.

 

[BIRDY]

Καλησπέρα σε όλους. Στο απογευματινό καρτέρι για άλλη μιά φορά φέτος με εξαιρετικά αποτελέσματα. Δεκαπέντε Τσίχλες συν ένας κότσυφας στο χέρι και δύο χαμένες. Πέρα όμως από αυτό, θέλω να σας περιγράψω κάτι που συναίβει από την προηγούμενη εβδομάδα, με συνέχεια στην σημερινή ημέρα. Είναι γεγονός ότι στο καρτέρι αυτό καίω πολλά φυσίγγια, κάθε φορά που πηγαίνω. Σε συνάρτηση με το ότι στα περιφερειακά καρτέρια που πηγαίνουν συνάδελφοι πέφτουν πολύ λιγότερες τουφεκιές, είναι γεγονός ότι προφανώς, κάποιοι συνάδελφοι, θέλουν να εντοπίσουν το καρτέρι μου, για να το εκμεταλευτούν. Λόγω όμως της μη συχνής παρουσίας μου εκεί και της ιδιαιτερότητας του ανάγλυφου του τόπου δεν με έβρισκαν έως σήμερα. Είχα επανειλημμένα εντοπίσει αυτοκίνητα συναδέλφων που κοίταγαν το αυτοκίνητο μου, προσπαθώντας να καταλάβουν που βρίσκομαι, αλλά δεν...Έφευγαν μετά από λίγο για τα σικά τους καρτέρια και δεν με εντόπιζαν. Την προηγούμενη Κυριακή το απόγευμα, ένας έφτασε στην πίσω πλευρά από το ρέμα και άκουσα τις τουφεκιές του. Είχε παρκάρει όμως από την άλλη πλευρά του χωριού και δεν μπόρεσε να με βρει. Σήμερα ήρθε κατά τις 17.00 από την δική μου πλευρά με το αυτοκίνητο του. Ένα γκρι Suzuki Grand Vitara. Από εκεί που καθόμουν μπορούσα να παρατηρώ τις κινήσεις του. Σταμάτησε κοντά στο αυτοκίνητο μου, αναποφάσιστος. Πήγε λίγο μπροστά, έκανε όπισθεν και τελικά πήγε 200 μέτρα παρακάτω και σταμάτησε σε ένα μικρό χωματόδρομο. Κατέβασε το σκύλο του και ξεκίνησε προς την πλευρά που νόμιζε ότι βρίσκομαι. Τον ακολούθησα νοητά από τις τουφεκιές του. Κατέληξε στο ίδιο σημείο, με την προηγούμενη εβδομάδα, πίσω μου, πάνω από την ρεματιά. Εγώ δεν είχα ρίξει τουφεκιά, λόγω του ότι τα πουλιά σήμερα ξεκίνησαν μετά τις 17.30. Όταν άρχισα να τουφεκάω, έκατσε κανένα τέταρτο στο καρτέρι του, τουφέκησε και 2-3 πουλιά και μετά κατέβηκε χαμηλά και αφού αντιλήφθηκε που καθόμουν, μπήκε στο αμάξι του και 18.00 έφυγε. Τα είχε καταφέρει. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι στην επόμενη επίσκεψη μου, αν δεν πάω πολύ νωρίς στο καρτέρι μου, θα τον βρω μπροστά μου, ή αν απλώς πάω την επόμενηεβδομάδαθα βρω τα φυσίγγια του... (Εγώ σημειωτέον, μαζεύω σχεδόν το σύνολο των καλύκων που ρίχνω. Όσοι μου ξεφεύγουν, τους μαζεύω στην επόμενη επίσκεψη μου.) Αν μάλιστα μπορεί να πηγαίνει καθημερινή θα το κάψει. Λυπάμαι πολύ για την εσκεμμένη αυτή προσπάθεια και εικόνα του συναδέλφου. Το καρτέρι φυσικά δεν έχει ταμπέλα, αλλά βλέπω με λύπη αυτό το σκεπτικό. Το συγκεκριμένο καρτέρι το έχω ανακαλύψει εδώ και μία 15ετία και πάντα το διαζειριζόμουν με φειδώ και ιδιαίτερη προσοχή ως προς τα θηράματα του. Με αποζημίωνε πάντα με επάρκεια θηραμάτων και εντυπωσιακές και δύσκολες τουφεκιές. Τόσο μακρινές όσο και κοντινές με υψηλότατο βαθμό δυσκολίας. Το να προσπαθείς να βρεις το καρτέρι του συναδέλφου που ρίχνει περισσότερα φυσίγγια από εσένα, δεν θα έλεγα ότι αποτελεί τίτλο τιμής για αυτόν που το κάνει. Συγνώμη για το μέγεθος του κειμένου και ελπίζω και εύχομαι, να μην είναι κάποιος συνάδελφος από εδώ.

Αυτό άκριβώς έγινε με εμενα κάποτε σε ενα καρτέρι που πήγαινα για τρυγόνια. Ειδαν κάποιοι ορτυκάδες τι γινόταν και την επόμενη χρονιά οχι μόνο δε βρήκα να κάτσω εκεί, αλλά έκατσα επάνω στο δρόμο 1 χλμ μακριά. Στο χώρο υπήρχαν δίχτυα παραλλαγής - φυλάκτρες μέχρι και ψησταριά. Ηταν περίπου 15 άτομα...Όταν το είχα γράψει εδώ ένας μάλλον πιτσιρικάς συμφορουμιτης μας είπε οτι κλαιγόμαστε κλπ. Τεσπα. Το ίδιο έγινε και στο επι χρόνια καρτέρι στο Μαυρομμάτι, όταν μια μέρα με συνεχή καλή ροή απο τσίχλες που ημουν σε καλή μερα και τις επαιρνα ακουγα απο κάτω εκει περνάνε, τις παιρνει κλπ. Ε ενώ εκεί πάω πάνω απο 25 χρόνια και δεν κάθεται κανείς, την επόμενη Κυριακή βρήκα αυτοκίνητο και σκαμπώ με φωτάκια αξημέρωτα. Απο τη μια σίγουρα δεν μπορείς να πείς τίποτα, απο την άλλη δεν είναι και πολύ ωραίο. Αλλά τι συζητάμε τώρα. Τις προάλλες στην Ευβοια εκανα τον τροχονόμο για να μην κάτσουν στα 20 μετρα δίπλα μου ή μπροστά μου.

 

[ΗΛΙΑΣ ΒΛΑΧΟΣ]

Αυτό άκριβώς έγινε με εμενα κάποτε σε ενα καρτέρι που πήγαινα για τρυγόνια. Ειδαν κάποιοι ορτυκάδες τι γινόταν και την επόμενη χρονιά οχι μόνο δε βρήκα να κάτσω εκεί, αλλά έκατσα επάνω στο δρόμο 1 χλμ μακριά. Στο χώρο υπήρχαν δίχτυα παραλλαγής - φυλάκτρες μέχρι και ψησταριά. Ηταν περίπου 15 άτομα...Όταν το είχα γράψει εδώ ένας μάλλον πιτσιρικάς συμφορουμιτης μας είπε οτι κλαιγόμαστε κλπ. Τεσπα. Το ίδιο έγινε και στο επι χρόνια καρτέρι στο Μαυρομμάτι, όταν μια μέρα με συνεχή καλή ροή απο τσίχλες που ημουν σε καλή μερα και τις επαιρνα ακουγα απο κάτω εκει περνάνε, τις παιρνει κλπ. Ε ενώ εκεί πάω πάνω απο 25 χρόνια και δεν κάθεται κανείς, την επόμενη Κυριακή βρήκα αυτοκίνητο και σκαμπώ με φωτάκια αξημέρωτα. Απο τη μια σίγουρα δεν μπορείς να πείς τίποτα, απο την άλλη δεν είναι και πολύ ωραίο. Αλλά τι συζητάμε τώρα. Τις προάλλες στην Ευβοια εκανα τον τροχονόμο για να μην κάτσουν στα 20 μετρα δίπλα μου ή μπροστά μου.

παντού υπάρχουν πονηρά όντα!!!!

 

[Hawkeye]

Καλημέρα στην παρέα. Προσπαθώντας να ερμηνεύσει κάποιος την συμπεριφορά των συναδέλφων, που λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο, καταλήγει σε ένα προφανές συμπέρασμα. Οδηγούνται από την κυνηγετική πενία και μανία, σε επιλογές καθόλου τιμητικές για τους ίδιους. Ενδεικτικό της κουτοπονηριάς και της φιλοσοφίας ίσωνος προσπάθειας, που χαρακτηρίζει ανθρώπους, που δεν έχουν ούτε την εμπειρία, ούτε την οξυδέρκεια, να διαβάζουν έναν τόπο "κυνηγετικά", αλλά και να αφιερώνουν κόπο και προσπάθεια, στην ανεύρεση τέτοιων τόπων από μόνοι τους. Καταλήγουν λοιπόν στην λύση του "κάτσε να δω που τουφεκάνε, να πάω κι εγώ"....Λυπηρό σίγουρα, αλλά και ενδεικτικό της έλλειψης κυνηγετικής παιδείας και σεβασμού στον συνάδελφο. Αν κάποιος αναλογιστεί, ότι αυτό συμβαίνει για την ταπεινή τσίχλα, τι να πούμε για σοβαρότερα θηράματα. Έριξα μιά ματιά στο ΑΡΤΕΜΙΣ για το πότε είχα επισκεφθεί τελευταία φορά τον τόπο και με λύπη μου διαπίστωσα ότι ήταν προ 9ημέρου, Παρασκευή απόγευμα. Λέω λύπης, γιατί για να με ψάχνει καθημερινή, (εγώ έχοντας άδεια είχα πάει εκείνη την ημέρα) πάει να πει, ότι έχει ελευθερία κινήσεων καθημερινές και άρα οι ημέρες ευτυχίας για το καρτεράκι μου, έλαβαν τέλος. Φέτος το έχω επισκεφθεί 6 φορές μέσα σε όλη την σαιζόν και έχω πάρει συνολικά 111 πουλιά στο χέρι και καμμιά 15αριά χαμένες. Τέλος τα μνημόσυνα και να είμαστε καλά και να χαιρόμαστε αυτό που κάνουμε, χωρίς μιζέριες και απαξιωτικές πρακτικές.

 

[lefteris52]

Τις φυλαχτρες δεν τις κατοχυρώσουμε στο Ε9 για δικές μας. Κάνουμε ένα "θορυβώδες" σπορ με αποτέλεσμα εύκολα να γίνεται αντιληπτή η θέση μας.
Όσο υπάρχει κυνηγετική ενδοια στα θηράματα τόσο θα αυξάνονται αυτά τα φαινόμενα.

 

[Δημήτρης21]

Λιγούρια πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Είναι η πλειοψηφία στην κοινωνία μας. Απλά εκφράζεται αυτή τους η ιδιότητα, στο κυνήγι, με τον ακόλουθο τρόπο. Ή θα ψάχνουν με μανία και καταδρομικές κινήσεις, τα καρτέρια που εντοπίζουν εξ ακοής, για να τα κάψουν, μόλις τα βρουν, ή θα το παίζουν φιλαράκια, μέχρι να τους πεις κάποιο σημείο και να είναι την επόμενη μέρα ξανά εκεί, χωρίς να σου πουν κουβέντα βεβαίως, με τους υπόλοιπους λιγούρηδες, όμοιούς τους, απομυζώντας τον τόπο σαν τον καρκίνο, μέχρι να βρεθεί το επόμενο κορόιδο. Η υπογραφή τους, είναι τα σκουπίδια που αφήνουν και οι κάλυκες.

 

[Lavrentis]

Καλημέρα στην παρέα. Προσπαθώντας να ερμηνεύσει κάποιος την συμπεριφορά των συναδέλφων, που λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο, καταλήγει σε ένα προφανές συμπέρασμα. Οδηγούνται από την κυνηγετική πενία και μανία, σε επιλογές καθόλου τιμητικές για τους ίδιους. Ενδεικτικό της κουτοπονηριάς και της φιλοσοφίας ίσωνος προσπάθειας, που χαρακτηρίζει ανθρώπους, που δεν έχουν ούτε την εμπειρία, ούτε την οξυδέρκεια, να διαβάζουν έναν τόπο "κυνηγετικά", αλλά και να αφιερώνουν κόπο και προσπάθεια, στην ανεύρεση τέτοιων τόπων από μόνοι τους. Καταλήγουν λοιπόν στην λύση του "κάτσε να δω που τουφεκάνε, να πάω κι εγώ"....Λυπηρό σίγουρα, αλλά και ενδεικτικό της έλλειψης κυνηγετικής παιδείας και σεβασμού στον συνάδελφο. Αν κάποιος αναλογιστεί, ότι αυτό συμβαίνει για την ταπεινή τσίχλα, τι να πούμε για σοβαρότερα θηράματα. Έριξα μιά ματιά στο ΑΡΤΕΜΙΣ για το πότε είχα επισκεφθεί τελευταία φορά τον τόπο και με λύπη μου διαπίστωσα ότι ήταν προ 9ημέρου, Παρασκευή απόγευμα. Λέω λύπης, γιατί για να με ψάχνει καθημερινή, (εγώ έχοντας άδεια είχα πάει εκείνη την ημέρα) πάει να πει, ότι έχει ελευθερία κινήσεων καθημερινές και άρα οι ημέρες ευτυχίας για το καρτεράκι μου, έλαβαν τέλος. Φέτος το έχω επισκεφθεί 6 φορές μέσα σε όλη την σαιζόν και έχω πάρει συνολικά 111 πουλιά στο χέρι και καμμιά 15αριά χαμένες. Τέλος τα μνημόσυνα και να είμαστε καλά και να χαιρόμαστε αυτό που κάνουμε, χωρίς μιζέριες και απαξιωτικές πρακτικές.

Καταλαβαίνω την αγανάκτηση και την στενοχώρια, αλλά δυστυχώς έτσι είναι η κατάσταση, ιδίως όταν σε μια γνωστή περιοχή, που μαζεύει κόσμο, δεν έχει αρκετα πουλιά και σε ένα σημείο πέφτουν αρκετές τουφεκιες....λογικό και επόμενο είναι