Έχω πάει για ψάρεμα σε μια περιοχή που το αυτοκίνητο φθάνει δίπλα στη θάλασσα (σχεδόν βάλτος) αλλά για να ψαρέψεις πρέπει να περπατήσεις στην ακτογραμμή τουλάχιστον 500 μέτρα.
Στην επιστροφή πλησιάζοντας το αυτοκίνητο βλέπω γιδοπρόβατα κοντά στο αυτοκίνητο και μερικά τσοπανόσκυλα. Για να μπορέσω να φύγω πρέπει να περάσω ανάμεσά τους.
Πλησιάζω σαν να μην τρέχει τίποτα κοιτώντας που μπορεί να είναι ο τσοπάνης αλλά δεν βλέπω κανέναν, εντωμεταξύ τα δύο από τα σκυλιά μου έρχονται με τσαμπουκά, τα υπόλοιπα ακολουθούν, τους φωνάζω τίποτα, σκύβω παίρνω πέτρες και τα βλέπω να κοντοστέκονται "φουντωμένα" χωρίς να φεύγουν ανάμεσα σε εμένα και το αυτοκίνητο.
Ξαφνικά αμολιώνται προς τα πάνω μου με μανία και αναγκαστικά τα τους ρίχνω πέτρες , αυτά οπισθοχωρούν προς τη θάλασσα αλλά τα γιδοπρόβατα σκορπάνε προς τα χωράφια (είχαν και μικρά λιόφυτα ...)
Τα σκυλιά τα ελέγχω με τις πέτρες και φτάνω στο αυτοκίνητο.
Τότε εμφανίζεται πακιστανός βοσκός τρέχοντας, με το κινητό στο χέρι (ήταν αραχτός σε μια σκιά) και προσπαθούσε να διώξει τα ζώα από τις ελίτσες ...
Ανευθυνότητα ως εκεί που δεν πάει δηλαδή ...
Η φωτογραφία είναι από άλλη φορά και άλλη χαριτωμένη φάση ...τα τσοπανόσκυλα έκαναν μπάνιο στη θάλασσα από την άλλη μεριά του δρόμου