Σε αυτές τις αποστάσεις, πίστεψέ με, το φυσίγγι δεν παίζει κανένα μα κανένα ρόλο. Ούτε το τσοκ. Το θέμα στις περιπτώσεις που περιγράφεις είναι απλές συμπτώσεις, ψυχολογικό, ή δεν ξέρω πως αλλιώς να το πω. Συνήθως οφείλεται σε βιαστική, νευρική και άτσαλη επώμιση, δηλαδή κακή εκτέλεση της βολής. Δεν εστιάζουμε καλά στο πουλί, ή ακόμη ίσως, έχοντας φυσίγγι διασποράς δεν συγκεντρωνόμαστε καλά, θεωρώντας υποσυνείδητα ότι η διασπορά θα καλύψει το όποιο σκοπευτικό σφάλμα. Μέγα λάθος !!!
Στις αποστάσεις 5-10 μέτρων κανένα φυσίγγι διασποράς δεν ανοίγει αρκετά ώστε να σου δώσει το πουλί, αν δεν είσαι ακριβώς πάνω του. Η τουφεκιά είναι ακόμη πολύ σφιχτή ... Είτε με Gualandi, είτε με ελικοειδή, είτε με ανάποδο αποκεντρωτήρα, δεν ανοίγει περισσότερο από ένα πιάτο (20-30 πόντους). Το ίδιο ισχύει και με τα τσοκάκια διασποράς.
Έχω ξαναπεί ότι με το μονό Baikal (full τσοκ) στις τσίχλες χρησιμοποιώ συνήθως Lambro classic dispersante ή Tordo dispersante & Direct 32. Και έχω πολύ καλά ποσοστά ευστοχίας. Ιδανικά στα 15-30 μέτρα με τα 2 πρώτα, και στα 10-20 με το Direct ...
Αλλά, έχω κλαμπανίσει και ουκ ολίγες, στα 5-6-7 μέτρα με Direct 32 !!!... Όπως και με το τσοκάκι Brain BL στο δίκαννο ...

Ψυχραιμία θέλει μόνο, και όχι νευρικότητα. Καλή εστίαση στο στόχο. Ένα φτηνό φυσιγγάκι. Και τουφέκι που να μας κάθεται σωστά.