Πριν κανα μήνα είχε πάρει η μάνα μου 20 κοτοπουλάκια. Τώρα έχουν φτάσει σε μέγεθος πέρδικας ίσως και λίγο μεγαλύτερα. Όλο αυτό το διάστημα τα είχε μέσα στο κοτέτσι, ένα παλιό σπίτι που το έχουμε χωρίσει στη μέση με συρματόπλεγμα για να είναι χώρια από τις μεγάλες κότες, και κάθε βράδυ κλείνει την πόρτα για να μη μπει καμιά ζουρίδα και τις πνίξει (το έχουμε πάθει παλαιότερα). Την Πέμπτη το πρωί μου λέει να τα βγάλουμε έξω στην αυλή, για να συνηθίζουν έξω, να παίρνουν λίγο αέρα και ήλιο και να σκαλίζουν λίγο χώμα. Το ίδιο κάνουμε κάθε χρόνο. Την αυλή του κοτετσιού την έχουμε περιφραγμένη με σύρμα, κι έχουμε επίσης χωρίσει με δίχτυ ένα τμήμα της, κάτω από μια μεγάλη πορτοκαλιά, για να μην τα πειράζουν οι κότες και να μην τους τρώνε το φαΐ τους.
Πήγε η μάνα μου 2-3 φορές να τα δει και να τους βάλει φαΐ και νερό, χωρίς να παρατηρήσει τίποτα ύποπτο. Αργά το απόγευμα που πήγαμε να τα βάλουμε πάλι μέσα, βλέπω ένα ψόφιο και ματωμένο, πλησιάζω και έλειπε το κεφάλι του, ο λαιμός του ήταν γδαρμένος και μισοφαγωμένος, το ίδιο και η πλάτη του μέχρι τη μέση σχεδόν, φαινόταν τα γυμνά κόκκαλα, και είχε δυο μεγάλες τρύπες αριστερά και δεξιά της σπονδυλικής στήλης πίσω ακριβώς από τις φτερούγες. Αμέσως σκέφτηκα ότι το έκαναν οι κουρούνες !!! Και προφανώς τρύπησαν εκεί για να φάνε τα πνευμόνια και την καρδιά του !!!
Η μάνα μου, και οι γείτονες, λέγανε ότι μπορεί να το σκότωσαν οι γάτες που κυκλοφορούν στη γειτονιά, αλλά εγώ δεν το πίστευα. Τέλος πάντων, όπως βάζαμε μέσα τα υπόλοιπα, παρατήρησα άλλο ένα ότι είχε μια τεράστια πληγή διαμέτρου περίπου 5 εκ. πίσω και πάνω από το μπούτι, οπου έλειπε όχι μόνο το δέρμα αλλά κι ένα κομμάτι κρέας !!! Αλλά ήταν ζωντανό. Του ρίξαμε μπεταντίν στην πληγή, του ξαναβάλαμε και άλλες 3-4 φορές τις επόμενες μέρες, και προς το παρόν είναι ακόμα ζωντανό, κινείται και τρώει κανονικά, αλλά δεν ξέρω αν θα τη βγάλει μέχρι τέλους ...
Το σκοτωμένο το κράτησα και την επόμενη το πρωί το ξαναέβαλα στο ίδιο σημείο. Για να βεβαιωθούμε ότι τη ζημιά την έκαναν οι κουρούνες, αν και εγώ ήμουν σίγουρος 100%. Σε 5 λεπτά πήγα στο πάνω δωμάτιο, ανοίγω το παράθυρο για να παρακολουθήσω ... και ήδη είχε έρθει μια κουρούνα αλλά μόλις άκουσε το θόρυβο του παράθυρου πέταξε κι έφυγε ανάμεσα από τα δέντρα ... Μετά από λίγη ώρα πήγα πάλι να δω από μια γωνιά, και ήταν πάλι 2 κουρούνες πάνω στο ψόφιο πουλί, αλλά και πάλι με είδαν αμέσως και πέταξαν. Πήγα κοντά στο νεκρό κοτόπουλο, και του είχαν ήδη βγάλει τα άντερα έξω !!! Την υπόλοιπη μέρα, αλλά και τις επόμενες δεν ξαναπλησίασαν, αν και γύρω - γύρω σε μεγαλύτερες αποστάσεις γίνεται χαμός από τα κρα - κρα - κρα !!!!!!!
Κάθε χρόνο, από πολύ παλιά, μεγαλώνουμε κοτόπουλα στο ίδιο μέρος με τον ίδιο τρόπο, δεν θυμάμαι άλλη φορά να μας έχει συμβεί κάτι τέτοιο, να κτυπήσουν οι κουρούνες ζωντανά κοτόπουλα. Αλλά δεν ήταν και τόσο πολλές όσο τώρα τελευταία και κυρίως φέτος. Πάντως κι από μένα στο εξής τουφεκίδι χωρίς έλεος, και όχι μόνο σε τυχαίες συναντήσεις, αλλά θα προσπαθήσω στη νέα κυν. περίοδο να ασχοληθώ πιο "ζεστά" μαζί τους !!!
