τα κοντινά τα βλέπουμε(γι αυτό και πάντα τα περιγράφουμε)
τα μακρινά βλέπουμε ελάχιστα και είναι πολύ περισσότερα
τα κοντινά μπορεί να τα πάρουμε με την επόμενη τουφεκιά
επιμένω ότι οι μακρινοί είναι μακράν περισσότεροι
υ.σ.υποτίθεται στη συζήτηση αυτή όλοι όσοι συμμετέχουν η διαβάζουν,το θέμα μέτρα είναι δεδομένο ότι υπάρχει
Βιώματα και εμπειριες μεταφέρουμε όλοι. Εγώ έχω δει ότι σε κοντινά πουλιά, οι τραυματισμοί είναι περισσότεροι...

.
Υποτίθεται ότι αυτός που θα σηκώσει το όπλο για μια τουφέκια στα όρια είναι συνειδοποιημενος για αυτό που επιχειρεί να κάνει, τόσο από πλευράς ικανότητας, όσο και από πλευρά "στησίματος". Αν δεν το κάνει αυτό και απλά βάλει προς κάθε κατεύθυνση, τότε δεν μιλάμε για τουφεκιά στα όρια αλλά για καψοφυσεκιασμα με σίγουρους τραυματισμούς.
Πέρσι βρέθηκα προς την λήξη των μπασιματων στην Τιθορεα. Είχε πολύ κόσμο και αφού ξημέρωσε ψαχνόμουν να βρω μια πορεία πουλιών, αφού το ανεμισμα είχε σταματήσει. Όντως είδα ότι πουλιά έμπαιναν αρκετά από μια συγκεκριμένη κατεύθυνση οπότε τράβηξα για εκεί. Ήταν ένας ξεροποταμος που τα περισσότερα πουλιά εγλυφαν από την δεξιά του μεριά, όπου κάθονταν δύο άτομα. Εγώ έκατσα αριστερά ελπίζοντας ότι κάποια θα ακολουθήσουν και από την άλλη μεριά. Τα πουλιά έμπαιναν από 40 μέτρα και πάνω, μπορεί να λέω και λίγα. Βίδώσα το full kicks και επιστρατευσα τα αγαπημένα μου Κένταυρος sporting, φυσίγγια ιδανικά για πολύ μακρινές τουφεκιες. Τα οποία τα έχω δοκιμάσει σε πίνακα σε μεγάλες αποστάσεις και με πολύ σφικτά τσοκ.
Τα παιδιά που καθοντουσαν απέναντι τουφεκαγαν συνέχεια. Κάθε τσίχλα που πέρναγε της έριχναν από μια τριάρα, πρέπει να έριξαν από 3 κουτιά φυσίγγια και τσίχλα δεν πήραν. Μου έκανε τεράστια εντύπωση η επιμονή τους να ρίχνουν τις τριαρες. Εμένα πάλι όσες μου πέρασαν τις πήρα όλες χωρίς υπερβολή, μάλιστα από ένα σημείο και μετά ένοιωθα κάπως περίεργα γιατί τους άκουγα που φώναζαν, μπράβο, σε κάθε τουφεκια. Τους είπα σε κάποια φάση να βάζουν λίγο πιο μπροστά αλλά δεν γίνονται έτσι αυτές οι δουλειές. Έβλεπα ωστόσο τα πουλιά που τουφεκαγαν καισυνέχιζαν άθικτα χωρίς να καταλαβαινουν τίποτα. Μπορούμε να καταλάβουμε πότε ενοχλείται ένα πουλί και πότε όχι, δεν είναι ανάγκη να είναι μέσα στα μούτρα μας.
Προσωπικά για να στήσω το όπλο μου για μακρινές τουφεκιες έχω κάνει πάρα πολλές δοκιμές. Ξέρω πιο τσοκ να βάλω με πιο φυσιγγι, τι νούμερο για κάθε θήραμα κτλ. Δεν λειτουργώ, μπατε σκύλοι αλέστε.
Έχω αποκλείσει συνδιασμό τσοκ / φυσιγγιου, επειδή στα 60 μέτρα έδινε υπερσυγκεντρωση.
Η τουφεκια στα όρια θέλει ψάξιμο, δεν γίνεται στην τύχη αλλά είναι η πεμπτουσία του καρτεριτζη

.