Έχεις δίκιο Τάσο, μόλις το ανέφερες θυμήθηκα ότι την έχω κρατημένη.
Συνταγή για ψαρόνια από τον Νικήτα Κυπρίδημο:
"Ναι, το ψαρόνι μπορεί να γίνει και καλός μεζές!
Το μυστικό είναι στο καθάρισμα: το ψαρόνι γδέρνεται, δεν ξεπουπουλιάζεται.
Κάτι που διευκολύνει τη διαδικασία.
Κάνοντας ένα σκίσιμο στη ράχη βγαίνει το δέρμα μαζί με όλα τα φτερά και πούπουλα.
Τα καθαρισμένα ψαρόνια μπαίνουν σε μια μαρινάδα από ξηρό κόκκινο κρασί, λίγο λάδι, θυμάρι φρέσκο και ένα δυο κόκκους πιπέρι.
Μετά από ολονύκτιο μαρινάρισμα στο ψυγείο, τα ψαρόνια σουρώνονται και στεγνώνονται καλά.
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε μισό μπουκάλι κρασί κόκκινο ξηρό, μισό φλιτζάνι εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, μια κουταλιά φρέσκο βούτυρο
και το αφήνουμε να σιγοβράσει για 20 λεπτά (αρκετά για να λιώσει το βούτυρο και να φύγει το οινόπνευμα από το κρασί).
Σε ένα τηγάνι βάζουμε μια κουταλιά ελαιόλαδο και ροδίζουμε τα ψαρόνια σε δυνατή φωτιά.
Δεν τα τηγανίζουμε, απλά τα ροδίζουμε σε όλες τις μεριές. Στο ίδιο τηγάνι βάζουμε ένα κρεμμύδι ψιλοκομμένο και το σοτάρουμε μέχρι να μαλακώσει
και να γίνει διάφανο.
Βάζουμε το σοταρισμένο κρεμμύδι, τα ροδισμένα ψαρόνια, ένα φύλλο δάφνη στη σάλτσα και σιγοβράζουμε τα ψαρόνια σε όσο το δυνατό πιο σιγανή φωτιά.
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αφήσουμε τη σάλτσα να κοχλάσει.
Οταν τα ψαρόνια είναι μαλακά, δηλαδή όταν το κρέας τους κόβεται με το πιρούνι, βάζουμε αλάτι και πιπέρι.
Αν η σάλτσα χρειάζεται και άλλο δέσιμο βγάζουμε τα ψαρόνια και βράζουμε τη σάλτσα μόνη της.
Οταν δέσει, ξαναβάζουμε τα ψαρόνια. "