Τι να λέμε....top class clay shooter!Αυτή η άνεση που έχει ο τύπος με έχει κάνει να τον θεωρώ τον αγαπημένο μου σκοπευτή!
έχει καταπιεί τα σφραγίσματα του ο άλλος με την καραμπίνα,,,βιαστηκές και βίαιες κινήσεις,,,σε κάποια πιάτα δύο μάλιστα
αμεταλακτός ο Gebben Miles σε πιάνει υπνηλία όταν τον βλέπεις και ρίχνει,,,που είσαι ρε Ribbs
Θα σου απαντήσω ειλικρινά,,,ναι θα ήμουν πολύ χαλαρός το έχω περάσει αυτο το στάδιο εδω και πολύ καιρό ώστε να μη με κάνει να αγχώνομαι ποιος ρίχνει δίπλα μου
μετα απο μενα φιλε βασιληηηΑυτή η άνεση που έχει ο τύπος με έχει κάνει να τον θεωρώ τον αγαπημένο μου σκοπευτή!
Σάκη φυσικά φίλε! Πρώτα τα ντουφέκια του φόρουμ και μετά όλοι οι άλλοιμετα απο μενα φιλε βασιληηη
Μου ετυχε πριν δυο βδομαδες να εχω μετα απο μενα ενα σκοπευτη τετοιας κλασης. Ομολογω πως την πρωτη πουλα την εριξα κολλημενος
Το κακο της απειριας και των λίγων αγώνων είναι αυτό Βίκτωρα ....όλοι οι amateurs το παθαίνουμε!!!Γιατι στην αρχη, αγχωνομουν περισσοτερο, και οι αποτυχιες ηταν ευκολοτερες. Αγχωνομουν βλεπεις, και γιατι σκεφτομουν οτι με κοιταζει, ενω στη πραγματικοτητα προσπαθουσε ο ανθρωπος να διαβασει το πιατο που θα εριχνε μετα. Μολις συγκεντρωθηκα σε αυτο που επρεπε να κανω, και μονο, μπορει οι επιτυχιες να μην αυξηθηκαν κατακορυφα, αλλα εριξα πιο συγκεντρωμενος, και φυσικα χωρις το αγχος.
Διαπίστωση έκανα και εγώ φίλε!γιατί μου έχει συμβεί!Μα πρωτος εγω το παραδεχτηκα. Πρωτος αγωνας ηταν, με τοσο κοσμο
Οσο μαθαινεις,θ'ασχολεισαι!Δε θα μαθουμε, θα μαθουμε. Προς το παρον μονο παθαινουμε