Λακέρδα

Εκτός από παλαμίδα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τόνο - φτιάχνοντας τονολακέρδα.
Χρειαζόμαστε κατ' αρχήν μια φρέσκια παλαμίδα - όσο μεγαλύτερη, τόσο καλύτερα.

Ετοιμάζουμε την άρμη, 300 γραμμάρια αλάτι διαλυμένα καλά σε ενάμισι λίτρο νερό (ή 400 γραμμάρια σε 2 λίτρα, ή 600 σε τρία λίτρα κ.ο.κ.).
Κόβουμε και πετάμε το κεφάλι του ψαριού, καθαρίζουμε καλά τα εντόσθια και κόβουμε όλα τα τα πτερύγια.

Τεμαχίζουμε τον ιχθύ σε κομμάτια των 5 - 8 εκατοστών και βάζουμε τα κομμάτια στο αλατόνερο. Θα χρειαστεί να βάλουμε και ένα πιάτο από πάνω, για να μην επιπλέουν και βγαίνουν έξω από το νερό τα ψαροκόμματα.

Αφήνουμε να ψηθούν για 4-7 μέρες, γυρνώντας τα μια φορά στο διήμερο, μη πιαστούν απ' την ακινησία :)
Βγάζουμε τα κομμάτια (που θα 'χουν σφίξει για τα καλά πιά), τα γδέρνουμε και τα περνάμε 2-3 νερά να φύγει η αλμύρα.

Ετοιμάζουμε "θαλασσινό νερό" - δηλαδή περιεκτικότητας 3% σε αλάτι, όπερ σημαίνει 45 γραμμάρια αλάτι διαλυμένα καλά σε ενάμισι λίτρο νερό (ή 60 γραμμάρια σε 2 λίτρα, ή 90 σε τρία λίτρα κ.ο.κ.).
Βάζουμε σ' αυτό το "θαλασσόνερο" τα ψαροκόμματα για άλλο ένα 24ωρο, να 'ρθουν στα νερά τους :)

Την επομένη, βγάζουμε τα κομμάτια και τα περνάμε από 1-2 νερά να ξαλμυρίσουν. Κόβουμε σε φέτες του ενός εκατοστού ή και λεπτότερες.
Βάζουμε τις φέτες σε ηλιέλαιο στο οποίο έχουμε ρίξει μερικούς κόκκους πιπεριού και λίγη ρίγανη. Το βάζουμε στο ψυγείο και μετά από δυο μέρες μπορούμε να αρχίσουμε να απολαμβάνουμε το έδεσμα, το οποίο "αγαπάει" το λεμόνι και τη ρίγανη.

 
οπααααααααααααααα το επομενο τονακι διοτη παλαμηδα εδωκατω δεν θα την κανω ετση και με βλεπω.drunk..drunk.

να ρωτησω κατη;
οταν αφηνεις τα κοματια 4-7 μερες που λες μεσα στην αρμη και μετα αλλη μια μερα στο αλατονερο ειναι στο ψηγειο η σε δροσερο σημειο στο σπιτι;
 
μεσα στην αρμη και μετα αλλη μια μερα στο αλατονερο ειναι στο ψυγειο η σε δροσερο σημειο στο σπιτι
Ψυγείο πάντα.
Να προσθέσω κάτι σημαντικό: όταν κόβουμε το ψαρι σε ροδέλες, πρέπει να αφαιρουμε το μεδουλι από τη ραχοκοκκαλια με ενα σύρμα η ξυλαρακι γιατί πολλές φορές δίνει βαριά μυρωδιά. Επίσης κατά το καθαρισμα της κοιλιάς πολύ καλό ξύσιμο να φύγει το αίμα που υπάρχει κολλημένο στη σπονδυλικη στήλη.
Ωραία η διαδικασία φαίνεται Βασίλη..shake.
 
μετά από δυο μέρες μπορούμε να αρχίσουμε να απολαμβάνουμε το έδεσμα, το οποίο "αγαπάει" το λεμόνι και τη ρίγανη.
Το εδεσμα επίσης αγαπάει το ψιλοκομμένο κρεμμύδι με μαϊντανό.
Ανάλογα πάντα τα γούστα του καθενός.
Προσωπικά μαζί με τον ξυδατο γαυρο είναι ο καλύτερος μεζες για τσίπουρο..eat.
 
Last edited:
Ευχαριστώ Βασίλη, μόλις βρω ρίκια θα αγοράσω και θα φτιάξω, έχω διαβάσει ότι η σωστή λακέρδα γίνεται από ρίκι. Εννοείται ότι αν πιάσω καμία μεγάλη θα την κάνω έτσι, δεν την ξαναψήνω.
 
Ευχαριστώ Βασίλη, μόλις βρω ρίκια θα αγοράσω και θα φτιάξω, έχω διαβάσει ότι η σωστή λακέρδα γίνεται από ρίκι. Εννοείται ότι αν πιάσω καμία μεγάλη θα την κάνω έτσι, δεν την ξαναψήνω.

Είναι πολλοί ψαράδες που λένε την παλαμίδα λακέρδα...γενικά υπάρχει ένα μπέρδεμα για ποιο ψάρι είναι ποιο...εγώ νομίζω ότι υπάρχουν δύο είδη: η παλαμίδα ή ρίκι ή λακέρδα και το καρβούνι ή ντάσκα. Η παλαμίδα έχει γραμμές και το καρβούνι έχει βούλες! Τεσπα, Γιώργο αντί να αγοράσεις πήγαινε να πιάσεις!! Αυτή την περίοδο έχουν εμφανιστεί σε καλά κοπάδια!!
 
Είναι πολλοί ψαράδες που λένε την παλαμίδα λακέρδα...γενικά υπάρχει ένα μπέρδεμα για ποιο ψάρι είναι ποιο...εγώ νομίζω ότι υπάρχουν δύο είδη: η παλαμίδα ή ρίκι ή λακέρδα και το καρβούνι ή ντάσκα. Η παλαμίδα έχει γραμμές και το καρβούνι έχει βούλες!
Εγώ ξέρω ότι λακερδα είναι το προϊόν που προκύπτει από την μέθοδο που περιέγραψε ο Βασίλης. Λακερδα μπορεί λοιπόν να προκύψει από ρεικι, τοννακι, καρβουνι, κλπ από διάφορα δηλαδή αφροψαρα.Επειδη όμως η λακέρδα από παλαμίδα είναι η καλύτερη ίσως επικράτησε σε κάποιους όταν λένε λακέρδα να εννοούν την παλαμιδα.
 
Η παλαμίδα μάλλον δεν είναι το ίδιο ψάρι με το ρείκι. Του ενός οι γραμμές είναι οριζόντιες, ξεκινάνε από το κεφάλι και καταλήγουν στην ουρά, του άλλου είναι λοξές από την ράχη προς την κοιλιά, επίσης υπάρχει και διαφορά στα δόντια του ενός με του άλλου. Είναι πολύ δύσκολο να τα ξεχωρίσει κάποιος οπτικά, εκεί που διαφέρουν πολύ είναι στο κρέας. Η παλαμίδα εχει κόκκινο κρέας, το χρώμα της θυμίζει μοσχάρι, το ρείκι έχει άσπρο κρέας και ανώτερο γευστικά από τις παλαμίδας. Η ονομασία λακέρδα αφορά το αποτέλεσμα σαν αλίπαστο και όχι είδος ψαριού. Υπάρχει ωστόσο και η πιθανότητα όντως το ρείκι και η παλαμίδα να είναι το ίδιο ψάρι αλλά σε διαφορετικές ηλικίες, μπορεί η μικρή παλαμίδα να αποκαλείται ρείκι. Όντως υπάρχει μπέρδεμα. Πάντως την δεύτερη εκδοχή την βλέπω δύσκολη γιατί έχω πιάσει παλαμίδες από 1 έως 4+ κιλά και είχαν όλες το ίδιο κρέας, κατακόκκινο και βαρύ. Όσες φορές έχω αγοράσει ρείκι, δεν έχει αυτό το κρέας. Στον Έβρο έχω ακούσει να το λένε και ντορίκι.
 
Εκτός από παλαμίδα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τόνο - φτιάχνοντας τονολακέρδα.
Χρειαζόμαστε κατ' αρχήν μια φρέσκια παλαμίδα - όσο μεγαλύτερη, τόσο καλύτερα.

Ετοιμάζουμε την άρμη, 300 γραμμάρια αλάτι διαλυμένα καλά σε ενάμισι λίτρο νερό (ή 400 γραμμάρια σε 2 λίτρα, ή 600 σε τρία λίτρα κ.ο.κ.).
Κόβουμε και πετάμε το κεφάλι του ψαριού, καθαρίζουμε καλά τα εντόσθια και κόβουμε όλα τα τα πτερύγια.

Τεμαχίζουμε τον ιχθύ σε κομμάτια των 5 - 8 εκατοστών και βάζουμε τα κομμάτια στο αλατόνερο. Θα χρειαστεί να βάλουμε και ένα πιάτο από πάνω, για να μην επιπλέουν και βγαίνουν έξω από το νερό τα ψαροκόμματα.

Αφήνουμε να ψηθούν για 4-7 μέρες, γυρνώντας τα μια φορά στο διήμερο, μη πιαστούν απ' την ακινησία :)
Βγάζουμε τα κομμάτια (που θα 'χουν σφίξει για τα καλά πιά), τα γδέρνουμε και τα περνάμε 2-3 νερά να φύγει η αλμύρα.

Ετοιμάζουμε "θαλασσινό νερό" - δηλαδή περιεκτικότητας 3% σε αλάτι, όπερ σημαίνει 45 γραμμάρια αλάτι διαλυμένα καλά σε ενάμισι λίτρο νερό (ή 60 γραμμάρια σε 2 λίτρα, ή 90 σε τρία λίτρα κ.ο.κ.).
Βάζουμε σ' αυτό το "θαλασσόνερο" τα ψαροκόμματα για άλλο ένα 24ωρο, να 'ρθουν στα νερά τους :)

Την επομένη, βγάζουμε τα κομμάτια και τα περνάμε από 1-2 νερά να ξαλμυρίσουν. Κόβουμε σε φέτες του ενός εκατοστού ή και λεπτότερες.
Βάζουμε τις φέτες σε ηλιέλαιο στο οποίο έχουμε ρίξει μερικούς κόκκους πιπεριού και λίγη ρίγανη. Το βάζουμε στο ψυγείο και μετά από δυο μέρες μπορούμε να αρχίσουμε να απολαμβάνουμε το έδεσμα, το οποίο "αγαπάει" το λεμόνι και τη ρίγανη.

Μπραβο Βασιλη ωραια συνταγη θα την δοκιμασω .shake hands.
Γενικα αποφευγω τις κονσερβες ψαριου γιατι κοιταζοντας τις ημερομηνιες παραγωγης και ληξης υπαρχει μια διαφορα γυρω στα 5 χρονια οποτε ειναι φουλ στο συντηρητικο για να διατηρηθει
Μια ερωτηση
Μπορουμε να προσθεσουμε και σκορδο οταν την βαλουμε στο λαδι και στο λεμονι οπως τον γαυρο η θα της αλοιωση την γευση ?
 
Μπορουμε να προσθεσουμε και σκορδο οταν την βαλουμε στο λαδι και στο λεμονι οπως τον γαυρο η θα της αλοιωση την γευση ?
Φρεσκοψιλοκομμένο σκόρδο και πιπεριά στο πιάτο με τη λακέρδα πιστεύω είναι καλύτερα.
Αυτά ταιριαζουν σίγουρα μέσα στο λαδι του ξιδατου γαύρου.
 
Last edited:
Μπραβο Βασιλη ωραια συνταγη θα την δοκιμασω .shake hands.
Γενικα αποφευγω τις κονσερβες ψαριου γιατι κοιταζοντας τις ημερομηνιες παραγωγης και ληξης υπαρχει μια διαφορα γυρω στα 5 χρονια οποτε ειναι φουλ στο συντηρητικο για να διατηρηθει
Μια ερωτηση
Μπορουμε να προσθεσουμε και σκορδο οταν την βαλουμε στο λαδι και στο λεμονι οπως τον γαυρο η θα της αλοιωση την γευση ?
Η συγκεκριμένη συνταγή θα σου φτιάξει έναν μεζέ που κυριολεκτικά θα μπορείς να φας και μετά από 5 χρόνια! Δεν χρειάζεται συντηρητικά πέρα του απλού λαδιού :) Δεν έχω δοκιμάσει σκόρδο αλλά είναι μια καλή ιδέα για όποιον του αρέσει!
 
Back
Top