να τους χιλιασεις φιλε...μπραβο .
Και στα ταιρια του!![]()
Μπραβο Γρηγόρη!! Και του χρόνου![]()
Μπράβο γρήγορη καλή συνέχεια να έχει η ομάδα.
Μπράβο σας Γρηγόρη, ανάλογη συνέχεια σας εύχομαι. Γράφεις για τους πονηρούς που κολλάνε μπας και βαρησουν το λαγό.......εδώ στήνονται στη φερμα της μπεκατσας.....στον λαγό δεν θα έρθουν; τι να πεις γι' αυτούς, αξιολύπητοι. .....Λοιπόν καθυστερημένη ανταπόκριση και μικρό φωτορεπορτάζ γιατί έγιναν πολλά...
Μικρός λαγός που τον βαρέσαμε πολυ γρήγορα... Σε αυτό βοήθησε και ένα τέχνασμα που έκανα. Μου είπε ο θείος μου πως από τα εκπαιδευτικά ή έπαιρνε ένα "ντυμένο" μονοπάτι ή ένα καθαρό ρέμα. χωρίς να μπορείς να δεις και τα δυο... Μου λέει 50-50 όπου θες κάτσε... Εγώ θα πάω καβάλα τη σκύλα...
Οκ λέω το 50-50 θα γίνει 100-0... Μέχρι να φωτίσει πήρα το χειροπρίονο και έκοψα ένα φόρτωμα κλάρες από έλατα και έκλεισα το μονοπάτι εντελώς... Με το που τον έβγαλε η σκύλα πηγε να παρει το μοναπάτι, το είδε κλειστό, πήγε να γυρίσει πίσω όμως η σκύλα ερχόταν πάνω του με 500, και έφυγε αμέσως για το ρέμα και την κάνη μου... Με Labro κίτρινο διασποράς Νο6 έπεσε και την Winchester SX3, choke Carlson's LM.
Στα πολύ ευχάριστα το γεγονός πως σε διαδρομή 30 λεπτών το πρωί για να πάμε στο μέρος είδαμε 6 λαγούς κάτι που είχαμε 20 χρόνια να μας τύχει... Μάλιστα τους είδαμε σε αντι-sos μέρη που δεν τα βάζει ο νους ότι θα μπορούσε να έχει... Και τύχη να ήταν σημαίνει ότι κρατάει το μέρος καλά από ζούδια...
Στα αρνητικά:
1) οι "πονηροί" που με το που λύθηκε η σκύλα και άρχισε να φωνάζει το ντορό ήρθαν με κωλιές και σπινιές και "κόλλησαν" κοντά μήπως και τον βαρέσουν και φύγουν...
2) Αφού τελειώσαμε νωρίς και επιστρέφαμε, πετύχαμε επί του δρόμου κάτι μακρινούς συγγενείς, που τους γνώριζε ο θείος αλλά κλασσικά εγώ αφού δεν είχα μεγαλώσει στο χωριό ούτε που τους ήξερα ούτε που με ήξεραν... Κάνουν νόημα πως τα σκυλιά κυνηγάνε πάνω ψηλά... Μιλάμε και μας λένε πως τον τον πήραν από τη δημοσιά, τον βουτήξαν κάπου στη μέση του βουνού και τον γυρνάνε από το πρωί στις κορφές και δεν πέφτει κάτω... Όντες σε μεγάλη ηλικία, λένε στο θείο μου δεν πάει το παιδί (άκουσα και το κοπλιμέντο μου...) μέχρι επάνω μήπως τον βαρέσει ή να πιάσει τα σκυλιά; "Άιντε λέω να πάω", με ψυχολογία στο θεό και πόδια πια από φτερό...
Μου λέει ο θείος να πάω να βρω ένα ξερό ελάτι στην κορφή και να κάτσω εκεί... Μετά από 15 λεπτά πηγαίνοντας στα 4 λόγω κλισης και ολισθηρότητας του εδάφους έφτασα... Δεν παίρνω δυο ανάσες, ακούω τα σκυλιά τον φέρναν καψούλι απάνω μου... Άλλη μια ντουφεκιά κάτω ο λάγαρος! Ένα θερίο σαν τα σκυλιά σε μήκος! Δένω το ένα σκυλί με τη ζώνη, το άλλο με τον αορτήρα και αρχίζει η κάθοδος... Αυτά να τραβάνε σαν άλογα το κάρο, να γλιστράει το έδαφος με λάσπη και κουκουνάρια, το όπλο αγκαλιά σα μωρό, πώς δεν σκοτώθηκα ένας θεός ξέρει... Κάτι στιγμές έκανα κάτι ζεμπεκιές και χορευτικά break dance, άλλο πράγμα...
Φτάνω κάτω, ο θείος μου είχε φύγει, μου λένε ακούσαμε ντουφέκι, τον βάρεσες; Τους τον δείχνω και κάθομαι να πάρω ανάσα... Αμέσως ο ένας μπαίνει μέσα με το λαγό, ο άλλος ανεβάζει τα σκυλιά και μου ΠΕΤΑ, ούτε καν να μου τα δώσει στο χέρι, τη ζώνη και τον αορτήρα και φεύγουν... Ούτε ένα ευχαριστώ, ούτε το φυσίγγι ή ένα κέρασμα, οι γύφτοι...
Αν τους ξαναπετύχω, θα τους φτύσω στα μούτρα ειλικρινά.. Και κάτω να τους δω θα τους κλοτσήσω, όχι να τους βοηθήσω...
Λοιπόν καθυστερημένη ανταπόκριση και μικρό φωτορεπορτάζ γιατί έγιναν πολλά...
Μικρός λαγός που τον βαρέσαμε πολυ γρήγορα... Σε αυτό βοήθησε και ένα τέχνασμα που έκανα. Μου είπε ο θείος μου πως από τα εκπαιδευτικά ή έπαιρνε ένα "ντυμένο" μονοπάτι ή ένα καθαρό ρέμα. χωρίς να μπορείς να δεις και τα δυο... Μου λέει 50-50 όπου θες κάτσε... Εγώ θα πάω καβάλα τη σκύλα...
Οκ λέω το 50-50 θα γίνει 100-0... Μέχρι να φωτίσει πήρα το χειροπρίονο και έκοψα ένα φόρτωμα κλάρες από έλατα και έκλεισα το μονοπάτι εντελώς... Με το που τον έβγαλε η σκύλα πηγε να παρει το μοναπάτι, το είδε κλειστό, πήγε να γυρίσει πίσω όμως η σκύλα ερχόταν πάνω του με 500, και έφυγε αμέσως για το ρέμα και την κάνη μου... Με Labro κίτρινο διασποράς Νο6 έπεσε και την Winchester SX3, choke Carlson's LM.
Στα πολύ ευχάριστα το γεγονός πως σε διαδρομή 30 λεπτών το πρωί για να πάμε στο μέρος είδαμε 6 λαγούς κάτι που είχαμε 20 χρόνια να μας τύχει... Μάλιστα τους είδαμε σε αντι-sos μέρη που δεν τα βάζει ο νους ότι θα μπορούσε να έχει... Και τύχη να ήταν σημαίνει ότι κρατάει το μέρος καλά από ζούδια...
Στα αρνητικά:
1) οι "πονηροί" που με το που λύθηκε η σκύλα και άρχισε να φωνάζει το ντορό ήρθαν με κωλιές και σπινιές και "κόλλησαν" κοντά μήπως και τον βαρέσουν και φύγουν...
2) Αφού τελειώσαμε νωρίς και επιστρέφαμε, πετύχαμε επί του δρόμου κάτι μακρινούς συγγενείς, που τους γνώριζε ο θείος αλλά κλασσικά εγώ αφού δεν είχα μεγαλώσει στο χωριό ούτε που τους ήξερα ούτε που με ήξεραν... Κάνουν νόημα πως τα σκυλιά κυνηγάνε πάνω ψηλά... Μιλάμε και μας λένε πως τον τον πήραν από τη δημοσιά, τον βουτήξαν κάπου στη μέση του βουνού και τον γυρνάνε από το πρωί στις κορφές και δεν πέφτει κάτω... Όντες σε μεγάλη ηλικία, λένε στο θείο μου δεν πάει το παιδί (άκουσα και το κοπλιμέντο μου...) μέχρι επάνω μήπως τον βαρέσει ή να πιάσει τα σκυλιά; "Άιντε λέω να πάω", με ψυχολογία στο θεό και πόδια πια από φτερό...
Μου λέει ο θείος να πάω να βρω ένα ξερό ελάτι στην κορφή και να κάτσω εκεί... Μετά από 15 λεπτά πηγαίνοντας στα 4 λόγω κλισης και ολισθηρότητας του εδάφους έφτασα... Δεν παίρνω δυο ανάσες, ακούω τα σκυλιά τον φέρναν καψούλι απάνω μου... Άλλη μια ντουφεκιά κάτω ο λάγαρος! Ένα θερίο σαν τα σκυλιά σε μήκος! Δένω το ένα σκυλί με τη ζώνη, το άλλο με τον αορτήρα και αρχίζει η κάθοδος... Αυτά να τραβάνε σαν άλογα το κάρο, να γλιστράει το έδαφος με λάσπη και κουκουνάρια, το όπλο αγκαλιά σα μωρό, πώς δεν σκοτώθηκα ένας θεός ξέρει... Κάτι στιγμές έκανα κάτι ζεμπεκιές και χορευτικά break dance, άλλο πράγμα...
Φτάνω κάτω, ο θείος μου είχε φύγει, μου λένε ακούσαμε ντουφέκι, τον βάρεσες; Τους τον δείχνω και κάθομαι να πάρω ανάσα... Αμέσως ο ένας μπαίνει μέσα με το λαγό, ο άλλος ανεβάζει τα σκυλιά και μου ΠΕΤΑ, ούτε καν να μου τα δώσει στο χέρι, τη ζώνη και τον αορτήρα και φεύγουν... Ούτε ένα ευχαριστώ, ούτε το φυσίγγι ή ένα κέρασμα, οι γύφτοι...
Αν τους ξαναπετύχω, θα τους φτύσω στα μούτρα ειλικρινά.. Και κάτω να τους δω θα τους κλοτσήσω, όχι να τους βοηθήσω...
Γρήγορη με συγγενή φάε πιες αλισβερίσι μην έχειςΛοιπόν καθυστερημένη ανταπόκριση και μικρό φωτορεπορτάζ γιατί έγιναν πολλά...
Μικρός λαγός που τον βαρέσαμε πολυ γρήγορα... Σε αυτό βοήθησε και ένα τέχνασμα που έκανα. Μου είπε ο θείος μου πως από τα εκπαιδευτικά ή έπαιρνε ένα "ντυμένο" μονοπάτι ή ένα καθαρό ρέμα. χωρίς να μπορείς να δεις και τα δυο... Μου λέει 50-50 όπου θες κάτσε... Εγώ θα πάω καβάλα τη σκύλα...
Οκ λέω το 50-50 θα γίνει 100-0... Μέχρι να φωτίσει πήρα το χειροπρίονο και έκοψα ένα φόρτωμα κλάρες από έλατα και έκλεισα το μονοπάτι εντελώς... Με το που τον έβγαλε η σκύλα πηγε να παρει το μοναπάτι, το είδε κλειστό, πήγε να γυρίσει πίσω όμως η σκύλα ερχόταν πάνω του με 500, και έφυγε αμέσως για το ρέμα και την κάνη μου... Με Labro κίτρινο διασποράς Νο6 έπεσε και την Winchester SX3, choke Carlson's LM.
Στα πολύ ευχάριστα το γεγονός πως σε διαδρομή 30 λεπτών το πρωί για να πάμε στο μέρος είδαμε 6 λαγούς κάτι που είχαμε 20 χρόνια να μας τύχει... Μάλιστα τους είδαμε σε αντι-sos μέρη που δεν τα βάζει ο νους ότι θα μπορούσε να έχει... Και τύχη να ήταν σημαίνει ότι κρατάει το μέρος καλά από ζούδια...
Στα αρνητικά:
1) οι "πονηροί" που με το που λύθηκε η σκύλα και άρχισε να φωνάζει το ντορό ήρθαν με κωλιές και σπινιές και "κόλλησαν" κοντά μήπως και τον βαρέσουν και φύγουν...
2) Αφού τελειώσαμε νωρίς και επιστρέφαμε, πετύχαμε επί του δρόμου κάτι μακρινούς συγγενείς, που τους γνώριζε ο θείος αλλά κλασσικά εγώ αφού δεν είχα μεγαλώσει στο χωριό ούτε που τους ήξερα ούτε που με ήξεραν... Κάνουν νόημα πως τα σκυλιά κυνηγάνε πάνω ψηλά... Μιλάμε και μας λένε πως τον τον πήραν από τη δημοσιά, τον βουτήξαν κάπου στη μέση του βουνού και τον γυρνάνε από το πρωί στις κορφές και δεν πέφτει κάτω... Όντες σε μεγάλη ηλικία, λένε στο θείο μου δεν πάει το παιδί (άκουσα και το κοπλιμέντο μου...) μέχρι επάνω μήπως τον βαρέσει ή να πιάσει τα σκυλιά; "Άιντε λέω να πάω", με ψυχολογία στο θεό και πόδια πια από φτερό...
Μου λέει ο θείος να πάω να βρω ένα ξερό ελάτι στην κορφή και να κάτσω εκεί... Μετά από 15 λεπτά πηγαίνοντας στα 4 λόγω κλισης και ολισθηρότητας του εδάφους έφτασα... Δεν παίρνω δυο ανάσες, ακούω τα σκυλιά τον φέρναν καψούλι απάνω μου... Άλλη μια ντουφεκιά κάτω ο λάγαρος! Ένα θερίο σαν τα σκυλιά σε μήκος! Δένω το ένα σκυλί με τη ζώνη, το άλλο με τον αορτήρα και αρχίζει η κάθοδος... Αυτά να τραβάνε σαν άλογα το κάρο, να γλιστράει το έδαφος με λάσπη και κουκουνάρια, το όπλο αγκαλιά σα μωρό, πώς δεν σκοτώθηκα ένας θεός ξέρει... Κάτι στιγμές έκανα κάτι ζεμπεκιές και χορευτικά break dance, άλλο πράγμα...
Φτάνω κάτω, ο θείος μου είχε φύγει, μου λένε ακούσαμε ντουφέκι, τον βάρεσες; Τους τον δείχνω και κάθομαι να πάρω ανάσα... Αμέσως ο ένας μπαίνει μέσα με το λαγό, ο άλλος ανεβάζει τα σκυλιά και μου ΠΕΤΑ, ούτε καν να μου τα δώσει στο χέρι, τη ζώνη και τον αορτήρα και φεύγουν... Ούτε ένα ευχαριστώ, ούτε το φυσίγγι ή ένα κέρασμα, οι γύφτοι...
Αν τους ξαναπετύχω, θα τους φτύσω στα μούτρα ειλικρινά.. Και κάτω να τους δω θα τους κλοτσήσω, όχι να τους βοηθήσω...
Ωραίος ο πατέρας σου Κώστα, τέντωσε τον λάγαρο. Άντε να βρεθήτε μαζί σε κάποιο λαγοκυνηγι ......Γρήγορη με συγγενή φάε πιες αλισβερίσι μην έχεις
παθών και μαθων
Το καλό της υπόθεσης ότι τους έκανες ντουμπλεξ τους λαγαρους
Και στα ταίρια τους
Και εμένα σήμερα ο Πατέρας μου στο χωριό πήρε τον πρώτο![]()
Αααααχ Γιάννη αυτόν τον μήνα δεν μπορώ να κουνήσω ρούπι λόγω δουλειάςΩραίος ο πατέρας σου Κώστα, τέντωσε τον λάγαρο. Άντε να βρεθήτε μαζί σε κάποιο λαγοκυνηγι ......![]()
μην στεναχωριεσαι καθολου πηρες ενα μαθημα ζωης που θα σου χρησιμευσει στο μελλον για ολη σου την ζωη απεκτησες εμπειρια και καταλαβες οτι δεν σκεφτονται ολοι σαν εσενα με καθαρο αυθεντικο τροπο ομως το πιο ωραιο ειναι που εκλεισες το ενα δρομο διαφυγης του λαγου μπραβο αυτο ειναι κυνηγι οταν εξαντλεις σωμα και μυαλο για ενα και μονο θηραμα και οχι σκοποβολη με εκατομβη θυματωνΛοιπόν καθυστερημένη ανταπόκριση και μικρό φωτορεπορτάζ γιατί έγιναν πολλά...
Μικρός λαγός που τον βαρέσαμε πολυ γρήγορα... Σε αυτό βοήθησε και ένα τέχνασμα που έκανα. Μου είπε ο θείος μου πως από τα εκπαιδευτικά ή έπαιρνε ένα "ντυμένο" μονοπάτι ή ένα καθαρό ρέμα. χωρίς να μπορείς να δεις και τα δυο... Μου λέει 50-50 όπου θες κάτσε... Εγώ θα πάω καβάλα τη σκύλα...
Οκ λέω το 50-50 θα γίνει 100-0... Μέχρι να φωτίσει πήρα το χειροπρίονο και έκοψα ένα φόρτωμα κλάρες από έλατα και έκλεισα το μονοπάτι εντελώς... Με το που τον έβγαλε η σκύλα πηγε να παρει το μοναπάτι, το είδε κλειστό, πήγε να γυρίσει πίσω όμως η σκύλα ερχόταν πάνω του με 500, και έφυγε αμέσως για το ρέμα και την κάνη μου... Με Labro κίτρινο διασποράς Νο6 έπεσε και την Winchester SX3, choke Carlson's LM.
Στα πολύ ευχάριστα το γεγονός πως σε διαδρομή 30 λεπτών το πρωί για να πάμε στο μέρος είδαμε 6 λαγούς κάτι που είχαμε 20 χρόνια να μας τύχει... Μάλιστα τους είδαμε σε αντι-sos μέρη που δεν τα βάζει ο νους ότι θα μπορούσε να έχει... Και τύχη να ήταν σημαίνει ότι κρατάει το μέρος καλά από ζούδια...
Στα αρνητικά:
1) οι "πονηροί" που με το που λύθηκε η σκύλα και άρχισε να φωνάζει το ντορό ήρθαν με κωλιές και σπινιές και "κόλλησαν" κοντά μήπως και τον βαρέσουν και φύγουν...
2) Αφού τελειώσαμε νωρίς και επιστρέφαμε, πετύχαμε επί του δρόμου κάτι μακρινούς συγγενείς, που τους γνώριζε ο θείος αλλά κλασσικά εγώ αφού δεν είχα μεγαλώσει στο χωριό ούτε που τους ήξερα ούτε που με ήξεραν... Κάνουν νόημα πως τα σκυλιά κυνηγάνε πάνω ψηλά... Μιλάμε και μας λένε πως τον τον πήραν από τη δημοσιά, τον βουτήξαν κάπου στη μέση του βουνού και τον γυρνάνε από το πρωί στις κορφές και δεν πέφτει κάτω... Όντες σε μεγάλη ηλικία, λένε στο θείο μου δεν πάει το παιδί (άκουσα και το κοπλιμέντο μου...) μέχρι επάνω μήπως τον βαρέσει ή να πιάσει τα σκυλιά; "Άιντε λέω να πάω", με ψυχολογία στο θεό και πόδια πια από φτερό...
ομο
Μου λέει ο θείος να πάω να βρω ένα ξερό ελάτι στην κορφή και να κάτσω εκεί... Μετά από 15 λεπτά πηγαίνοντας στα 4 λόγω κλισης και ολισθηρότητας του εδάφους έφτασα... Δεν παίρνω δυο ανάσες, ακούω τα σκυλιά τον φέρναν καψούλι απάνω μου... Άλλη μια ντουφεκιά κάτω ο λάγαρος! Ένα θερίο σαν τα σκυλιά σε μήκος! Δένω το ένα σκυλί με τη ζώνη, το άλλο με τον αορτήρα και αρχίζει η κάθοδος... Αυτά να τραβάνε σαν άλογα το κάρο, να γλιστράει το έδαφος με λάσπη και κουκουνάρια, το όπλο αγκαλιά σα μωρό, πώς δεν σκοτώθηκα ένας θεός ξέρει... Κάτι στιγμές έκανα κάτι ζεμπεκιές και χορευτικά break dance, άλλο πράγμα...
Φτάνω κάτω, ο θείος μου είχε φύγει, μου λένε ακούσαμε ντουφέκι, τον βάρεσες; Τους τον δείχνω και κάθομαι να πάρω ανάσα... Αμέσως ο ένας μπαίνει μέσα με το λαγό, ο άλλος ανεβάζει τα σκυλιά και μου ΠΕΤΑ, ούτε καν να μου τα δώσει στο χέρι, τη ζώνη και τον αορτήρα και φεύγουν... Ούτε ένα ευχαριστώ, ούτε το φυσίγγι ή ένα κέρασμα, οι γύφτοι...
Αν τους ξαναπετύχω, θα τους φτύσω στα μούτρα ειλικρινά.. Και κάτω να τους δω θα τους κλοτσήσω, όχι να τους βοηθήσω...
Μπραβο λεβεντιες!!!Μακαρι να παει καλα ως το τελος η σεζον.
Άλεξ, Σταμ, μπράβο ρε παίχτες! Πάντα τέτοια!