Ιρλανδικό Σέττερ

Tωρα που σκεφτομαι να παρω κουταβακι η απαντηση σε οσους φιλους το λεω ειναι :
¨ παρε ενα σκυλι της προκοπης...'
Τοσο σε εκτιμηση τα εχουν.
Κι εγώ με τα Πόιντερ έχω τρέλα,αλλά έχω δει Ιρλανδέ,που μου έχουν πάρει τα μάτια.
 
Είδα το βιντεάκι του Παναγιώτη σύμφωνο 100,% για το πόσο ανθρωποκεντρικά είναι μαζη με τα Γκόρντον το είχα δει στο δικό μου Γκόρντον αν επερνα άλλον στο κυνήγι απλά δεν είχε όρεξη να κάνει τίποτα...μάζη μου μόνο κυνηγούσε απίστευτα σκυλιά για έναν κυνηγό μόνο με αυτόν δένονται απίστευτα
 
Tωρα που σκεφτομαι να παρω κουταβακι η απαντηση σε οσους φιλους το λεω ειναι :
¨ παρε ενα σκυλι της προκοπης...'
Τοσο σε εκτιμηση τα εχουν.
Παναγιώτη.....
Παρε σκύλο, που σου γουστάρει εσενα.....απλά.
Αρκει οι γονεις να κυνηγούν κ να εχεις χρόνο κ όρεξη να το βγαλεις εξόδους....
Πολλοί, θελουν σκυλο, να κυνηγίσει στον 1ο χρόνο.....το ψωμί οταν το ζυμώσεις, δε το τρως σε 10'....
 
Είδα το βιντεάκι του Παναγιώτη σύμφωνο 100,% για το πόσο ανθρωποκεντρικά είναι μαζη με τα Γκόρντον το είχα δει στο δικό μου Γκόρντον αν επερνα άλλον στο κυνήγι απλά δεν είχε όρεξη να κάνει τίποτα...μάζη μου μόνο κυνηγούσε απίστευτα σκυλιά για έναν κυνηγό μόνο με αυτόν δένονται απίστευτα
Είναι και πως θα μάθουν, με τον δικό μου (pointer), είναι 8+ χρονών κυνηγάμε σχεδόν πάντα μόνοι μας. Πριν δύο χρόνια είχα πάρει ένα φίλο μαζί για μπεκατσα και όταν πήραμε ένα πουλί το πήρε και το έκρυψε.
 
Θα ήθελα να γράψω μια ανάρτηση για τα ιρλανδεζικα μιας και ειχαμε στο χωριο στον Πυργο πριν 35 χρονια(μεγαλωνουμε γαμωτο) και κυνηγουσαμε σαν οικογένεια με αυτα ανελλιπώς όλα τα θηραματα.
Μιας και ηταν πάντα θηλυκά σε μια γέννα με βαζουν να διαλεξω κουταβι για να κρατησουμε και παιρνω την Ίρμα.

Το συγκεκριμένο σκυλι δεν δεθηκε ποτε, δεν εκπαιδεύτηκε ποτε αλλα ηταν σαν μελος της οικογενειας. Κοιμόταν εξω απ την πορτα σε καναπε και τον χειμωνα σκεπαζονταν μονη της. Πηγαινε η γιαγια μου εκκλησία και την περίμενε απ εξω στα σκαλια για να την συνοδέψει σπιτι. Εκανε την αναγκη της σε συγκεκριμένο μερος του κηπου απόμερο χωρις να της το εχει δειξει ποτέ κανεις.

Καθε της φερμα ηταν σιγουρα πουλι μπεκατσα και ορτύκι, τις μπεκάτσες τις γυριζε σαν γατα μεσα στο πουρναρι και εβγαιναν πανω μας στο καθαρό.
Στο καρτερι διπλα μας ακινητη με το που επεφτε το πουλι κοιτουσε και πηγαινε μόνη της για απορτ σχεδον ολες τις φορες επιτυχημένο.
2 φορες της εριξαν φολα γτ ζηλευαν αλλα επεζησε και τελικα της καναμε ευθανασία στα 14 λογω καρκίνου.
Πραγματικά ανθρωπος και σε ομορφιά και σε αντίληψη... μακαρι να υπηρχαν κυνηγετικοι γονεις για να συνεχισουν αυτη την παρεξηγημένη αλλα ιδιαιτερη φυλή
 
παρε ενα σκυλι της προκοπης...'
Τοσο σε εκτιμηση τα εχουν.
Ξέχασα....
Αυτά είναι κόμπλεξ...δεν ειναι ωραιες απαντήσεις αυτές, απο τη στιγμή, που δεν εχουν ΠΟΤΕ ασχοληθεί με αυτή τη φυλή....εσυ ομως εχεις άποψη ως πρωην ιδιοκτήτης κ σου εύχομαι ολόψυχα, να ξανα γίνεις ιδιοκτήτης ενος ΚΟΚΚΙΝΟΥ!!!!
 
Δείξε μου το σκύλο σου να σου πω τι κυνηγός είσαι λέει ο λαός.......ο κυνηγός -κυναγωγος θα πάρει αυτό που θέλει και μπορεί να δώσει κάθε ράτσα σκύλου......ο σκύλος είναι κυνηγός από την αρχή της δημιουργίας του.......ο άνθρωπος και η παρεμβατικότητα του, οδήγησαν κάποιες φυλές να χάσουν τα κυνηγετικά τους ένστικτα , άλλες να ενισχύσουν κάποια συγκεκριμένα.... φύλαξη, εντοπισμό, ιχνηλασία κτλ.....σε γενικές γραμμές όταν κάποιος έχει υπομονή και επιμονή...... μπορεί ένα λυκόσκυλο να απορταρει τσίχλες..... ένας θηραματοφορεας να σταματά -φερμαρει στιγμιαία κτλ κτλ.....
 
Θα ήθελα να γράψω μια ανάρτηση για τα ιρλανδεζικα μιας και ειχαμε στο χωριο στον Πυργο πριν 35 χρονια(μεγαλωνουμε γαμωτο) και κυνηγουσαμε σαν οικογένεια με αυτα ανελλιπώς όλα τα θηραματα.
Μιας και ηταν πάντα θηλυκά σε μια γέννα με βαζουν να διαλεξω κουταβι για να κρατησουμε και παιρνω την Ίρμα.

Το συγκεκριμένο σκυλι δεν δεθηκε ποτε, δεν εκπαιδεύτηκε ποτε αλλα ηταν σαν μελος της οικογενειας. Κοιμόταν εξω απ την πορτα σε καναπε και τον χειμωνα σκεπαζονταν μονη της. Πηγαινε η γιαγια μου εκκλησία και την περίμενε απ εξω στα σκαλια για να την συνοδέψει σπιτι. Εκανε την αναγκη της σε συγκεκριμένο μερος του κηπου απόμερο χωρις να της το εχει δειξει ποτέ κανεις.

Καθε της φερμα ηταν σιγουρα πουλι μπεκατσα και ορτύκι, τις μπεκάτσες τις γυριζε σαν γατα μεσα στο πουρναρι και εβγαιναν πανω μας στο καθαρό.
Στο καρτερι διπλα μας ακινητη με το που επεφτε το πουλι κοιτουσε και πηγαινε μόνη της για απορτ σχεδον ολες τις φορες επιτυχημένο.
2 φορες της εριξαν φολα γτ ζηλευαν αλλα επεζησε και τελικα της καναμε ευθανασία στα 14 λογω καρκίνου.
Πραγματικά ανθρωπος και σε ομορφιά και σε αντίληψη... μακαρι να υπηρχαν κυνηγετικοι γονεις για να συνεχισουν αυτη την παρεξηγημένη αλλα ιδιαιτερη φυλή
Ζήλεια θα υπαρχει, απο εκει που δε το περιμενεις....σε εκπευδευτικα Απριλιατικα, ειχα την τυχη να βρεθω στον κυνηγοτοπο με εναν Ιρλανδό 9 ετων (Ο Ερμής), οπου ηταν του σαλονιου σκυλος....σε περιπατο με το αφεντικο του στα χωραφια, ΑΝ υπηρχε ορτυκι στις ακρες, απλα το καυτηρίαζε!!!!!
 
Αυτό το μαύρο απλά δεν υπάρχει μου λείπει πολύ αυτό ο σκυλοσ .cofee. και τα κόκκινα κουκλια
Η αλήθεια είναι πως με έχει εκπλήξει η κουταβουλα, σε κοιτάζει μέσα στα μάτια και λιώνει για χάδια!
 
Back
Top