Η πραγματική (χωρίς επεξεργασία) φωτογραφία της Γης που τράβηξε ο Bill Anders από το φεγγάρι κατά την αποστολή Apollo 8.
Πόσοι από εσάς το ξέρατε ότι η καταγωγή του εν λόγω κυρίου είναι απ' την Ελλάδα;
Αμε! Γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1933 σε ενα μικρό χωριό των Αγράφων και σε πολύ μικρή ηλικία ήρθε με τα πόδια στην Αθήνα για ένα καλύτερο μέλλον!
Μικρό παιδί λοιπόν που δούλευε από δω κι από κει παραγιουδάκι, τον έστελναν συνέχεια να πηγαίνει και να φέρνει πράγματα... έτσι του έμεινε το "άντε ρε συ" ...
"Άντε ρε συ" και ξανά "άντε ρε σύ"... και "αντερεσύ" και ξανά "άντερεσύ" ... είχε κι ένα αφεντικό που κρατούσε από Λάρισα και που τον φώναζε "αϊντερέσ΄" ... σχεδόν είχε ξεχάσει ότι τον είχαν βαπτίσει "Βασίλη"...
Μια μέρα στα 16 του τα βρόντηξε όλα κι έφυγε με ένα φορτηγό πλοίο για Αμέρικα ...
Εκεί, έχοντας στ' αυτιά του τη φωνή του Λαρισαίου αφεντικού απ' την πατρίδα να τον φωνάζει "αϊντερέσ΄", σκέφτηκε κι άλλαξε τ' όνομά του σε Άντερς για να χαθούν τα ίχνη του εντελώς (κρατώντας βέβαια ένα άρωμα Ελλάδας, καθότι πατριώτης) μα έλα που μαθεύτηκε κι εκεί η ιστορία του από έναν Χιώτη - γιατί τίποτα δε μένει κρυφό, ο οποίος είχε έναν ξάδερφο στη ΝASA (μεγάλη ιστορία, παντού υπάρχει ένας Χιώτης, θα σας την πω άλλη φορά αυτη την ιστορία) και μια μέρα τον έστειλαν στο φεγγάρι λέγοντας του στα Αμερικανικά "άντε ρε συ Άντερς, να μας φέρεις μια φωτό από το φεγγάρι - χωρίς επεξεργασια - να ξηγηθουμε σ' όλους αλμυρό φιστίκι" ...
Ε και πήγε ο ταλαίπωρος, τι να έκανε, γιατί πρώτα φεύγει η ψυχή που λέμε - συν του ότι τον έπιασαν στο Ελληνικό φιλότιμο!
Δε ρέστ ιζ χίστορι....
Πόσοι από εσάς το ξέρατε ότι η καταγωγή του εν λόγω κυρίου είναι απ' την Ελλάδα;
Αμε! Γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1933 σε ενα μικρό χωριό των Αγράφων και σε πολύ μικρή ηλικία ήρθε με τα πόδια στην Αθήνα για ένα καλύτερο μέλλον!
Μικρό παιδί λοιπόν που δούλευε από δω κι από κει παραγιουδάκι, τον έστελναν συνέχεια να πηγαίνει και να φέρνει πράγματα... έτσι του έμεινε το "άντε ρε συ" ...
"Άντε ρε συ" και ξανά "άντε ρε σύ"... και "αντερεσύ" και ξανά "άντερεσύ" ... είχε κι ένα αφεντικό που κρατούσε από Λάρισα και που τον φώναζε "αϊντερέσ΄" ... σχεδόν είχε ξεχάσει ότι τον είχαν βαπτίσει "Βασίλη"...
Μια μέρα στα 16 του τα βρόντηξε όλα κι έφυγε με ένα φορτηγό πλοίο για Αμέρικα ...
Εκεί, έχοντας στ' αυτιά του τη φωνή του Λαρισαίου αφεντικού απ' την πατρίδα να τον φωνάζει "αϊντερέσ΄", σκέφτηκε κι άλλαξε τ' όνομά του σε Άντερς για να χαθούν τα ίχνη του εντελώς (κρατώντας βέβαια ένα άρωμα Ελλάδας, καθότι πατριώτης) μα έλα που μαθεύτηκε κι εκεί η ιστορία του από έναν Χιώτη - γιατί τίποτα δε μένει κρυφό, ο οποίος είχε έναν ξάδερφο στη ΝASA (μεγάλη ιστορία, παντού υπάρχει ένας Χιώτης, θα σας την πω άλλη φορά αυτη την ιστορία) και μια μέρα τον έστειλαν στο φεγγάρι λέγοντας του στα Αμερικανικά "άντε ρε συ Άντερς, να μας φέρεις μια φωτό από το φεγγάρι - χωρίς επεξεργασια - να ξηγηθουμε σ' όλους αλμυρό φιστίκι" ...
Ε και πήγε ο ταλαίπωρος, τι να έκανε, γιατί πρώτα φεύγει η ψυχή που λέμε - συν του ότι τον έπιασαν στο Ελληνικό φιλότιμο!
Δε ρέστ ιζ χίστορι....
Last edited:
