Αυτό που πρεπει να κανουμε ολοι αλλα δεν το κανουμε ειναι η ενστικτωδη ντουφεκια.
Διάβασα όλα τα μηνύματα και επέλεξα να απαντήσω στο συγκεκριμένο, μιας και θεωρώ ότι συνοψίζει τα πιο σημαντικά στοιχεία που αξίζουν αναφοράς.
Εχει τυχη σε ολους μας να περναει γρηγορα μια τραβερσα και χωρις να σκεφτουμε ουτε σκοπευση ουτε προσκοπευση , αμεσως ακολουθουμε το πουλι με το οπλο και ριχνουμε ....και τοτε μενουμε με το στομα ανοικτο !!!
Δεν θελει σκεψη , θελει ηρεμη επωμιση και ακολουθουμε το πουλι με την καννη , το ενσικτω θα μας πει που θα τραβηξουμε την σκανδαλη ...αυτο ειναι σιγουρη επιτυχια !!!
Αυτο οταν το κανω η επιτυχια διαδεχεται η μια την αλλη
Συμφωνώ ότι η ενστικτώδης σκόπευση είναι ο πιο εύκολος τρόπος αύξησης των επιτυχιών και επίτευξης ενός αξιοπρεπους επιπέδου ευστοχίας, με το οποίο οι περισσότεροι κυνηγοί είναι απόλυτα ευχαριστημένοι. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι με την ενστικτώδη σκόπευση, όταν και η ψυχολογία είναι καλή, το καλό αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται είναι σχεδόν αδύνατον να είναι απόλυτο. Αυτό για τους περισσότερους κυνηγούς, που δεν απαιτούν να σκοτώσουν ΟΛΑ τα θηράματα που θα συναντήσουν, είναι αρκετό. Για αυτούς όμως που επιδιώκουν την τελειότητα, ή έστω την επιπλέον γνώση, το αξιοπρεπές δεν είναι αρκετό. Αυτό μπορούμε να το παρομοιάσουμε με την εκμάθηση μίας ξένης γλώσσας. Άλλες απαιτήσεις έχει κάποιος που θέλει να κάνει ολιγοήμερες διακοπές σε μία ξένη χώρα και άλλες αυτός που επιθυμεί να εγκατασταθεί και να εργαστεί σε αυτήν. Όσο λοιπόν πιο κοντά ο σκοπός τείνει προς την τελειότητα, τόσο απομακρυνόμαστε από την ενστικτώδη σκόπευση και μπαίνουμε σε χωράφια τεχνικών. Παύουμε πλέον να βασιζόμαστε στον αυτόματο πιλότο και μαθαίνουμε να τρέχουμε το σύστημα και χειροκίνητα. Ο κύριος λόγος που το ένστικτο δεν δουλεύει πάντα σωστά εξηγείται από την παρακάτω παράγραφο.
...αλλα επιδη ημαστε ανθρωποι και οχι μηχανες επιρεαζομαστε σπο διαφορους παραγοντες .
Εχω καθησει πολλες φορες να σκεφτω τις ντουφεκες που εκαα με επιτυχια πως λειτουργισα , αλλα δεν μπορω να σκεφτω ποτε την κινηση και ποσο προσκοπευρη εβαλα.κλπ !!!
Αυτό που ονομάζουμε ένστικτο είναι η εμπλοκή του υποσυνείδητου στην εκτέλεση πολύπλοκων κινήσεων που απαρτίζουν την σκόπευση. Το πρόβλημα είναι ότι ενώ όταν το υποσυνείδητο είναι ανάλαφρο (ευχάριστη διάθεση) τα αποτελέσματα που παράγει είναι εντυπωσιακά, αντιθέτως όταν είναι φορτωμένο με προβλήματα, σκοτουρες, αρνητικές σκέψεις κλπ, το τελευταίο που το ενδιαφέρει είναι να βοηθήσει τον κυνηγό ή τον σκοπευτή να πετύχει το στόχο του. Έτσι εξηγείται και η τεράστια επήρεια μίας κακής αρχής μίας κυνηγετικής ημέρας στην έκβαση των υπολοίπων βολών.
Γι αυτο πολλες φορες οταν ρωταμε καποιον καλο σκοπευτη να μας πει τι ποσο πρωστα πρεει να τραβαμε το οπλο απο τον στοχο και σε ποις αποστασεις δεν θα παρουμε ποτε σαφη απαντηση ....ολες οι κιμησεις γιονται υποσυνηδειτα .
Το συνειδητό μέρος του εγκεφάλου επεξεργάζεται δεδομένα με μία μέση ταχύτητα 40 bits per second. Το υποσυνείδητο με μία μέση ταχύτητα 11 εκατομμύρια bits per second!!!!!!!! Είναι λογικό να μην καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει στο υποσυνείδητο και φυσικά να μην μπορούμε να επέμβουμε.
Τα παρακάτω παραδόξως δεν είναι λάθη που εμποδίζουν την εκτέλεση ενστικτώδους σκόπευσης αλλά παρενέργειες που πηγάζουν εξαιτίας της!!!
Το λαθος που κανω εγω ειναι οτι μπορει να κανω αγχοδες επωμιση
Όταν ακούμε το ένστικτο μας, στην εμφάνιση ενός γρήγορου στόχου, αυτό θα μας πει να επωμισουμε κι εμείς ΓΡΗΓΟΡΑ και να βρεθούμε μπροστά του ακόμα ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ! Αυτό στην προπονητική λέγεται ενστικτώδες αντανακλαστικό και είναι τόσο αποτελεσματικό όσο και η άμυνα σε μία επερχόμενη μπουνιά καλύπτοντας με τα χέρια μας το πρόσωπο μας. Το ΕΠΙΚΤΗΤΟ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΟ αντιθέτως είναι η διατήρηση οπτικής επαφής με τον επιτιθέμενο, το μπλοκάρισμα του χτυπήματος και η ανταπόδοση για την εξουδετέρωση του. Δηλαδή ΤΕΧΝΙΚΗ.
ή να συκωσω το κεφαλι μου να δω τον στοχο
Άλλη μία παρενέργεια της ηθελημένης αγνοησης κάννης. Δεν έχει να κάνει με την θέληση απλά να δούμε πιο καθαρά το στόχο. Είναι ενστικτώδης "βοήθεια" του υποσυνείδητου στο να αγνοήσουμε την κάννη μας. Επιλέξαμε να μην την θέλουμε στο οπτικό μας πεδίο και το κεφάλι σηκώνεται για να μας απαλλάξει τελείως από αυτήν.
Πρέπει να καταλάβετε ότι με την ηθελημένη αγνόηση της κάννης, η έκβαση της τουφεκιας εξαρτάται πλέον σχεδόν απόλυτα από την τυχαία συνάντηση της κάννης με το στόχο κατά την επώμιση. Εάν η κάννη εισαχθεί κατά την επώμιση στο σωστό σημείο (τυχαία φυσικά, αφού την αγνοούμε), τότε η τουφεκιά θα μας φανεί σαν το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Όσο πιο μακριά όμως από το σωστό σημείο εισαχθεί η κάννη, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να έχουμε μία θετική έκβαση.
Η διαχείριση όμως της επίγνωσης της κάννης, παράλληλα με τη σωστή κινησιολογία, το σωστό διάβασμα του στόχου, τη σωστή διαχείριση της όρασης και της γνώσης τεχνικών και κριτηρίων επιλογής τους είναι γνώσεις και δεξιότητες που δεν είναι καθόλου απλό, ούτε γρήγορο, ούτε οικονομικό να αποκτηθούν. Κι εδώ έρχεται το δίλημμα του δασκάλου: Να ζυγίσει τα 'θέλω' του μαθητή, τον χρόνο και τα χρήματα που προτίθεται να επενδύσει και φυσικά το επίπεδο και τις δυνατότητές του και να διδάξει αυτά που πρέπει, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω.
Για παράδειγμα, εάν κάποιος μου πει "έχω την δυνατότητα για ένα μόνο μάθημα και θέλω να αυξήσω το ποσοστό μου πχ στις τσίχλες", αυτά που θα του διδάξω δεν θα έχουν καμία σχέση με αυτά που θα διδάξω σε όποιον μου πει "θέλω να ασχοληθώ σοβαρά με την αγωνιστική σκοποβολή".