καλημερα το εχω δει πολλες φορες αλλα παντα στεναχωριεμαι Τι να πω κομπος μου καθετε και ενα μεγαλο ΓΙΑΤΙ ;;;;
Κυνηγετικές Ειδήσεις-Αρχείο
- Thread starter Chris-Kaz
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Πυροβολημένος στο στήθος, με τραύματα στο κεφάλι, ενώ έχει πυροβοληθει πισώπλατα......και δυο αυγά Τουρκίας.
Διαβάζουν άραγε τι γράφουν.....!
Κρίμα για τον άνθρωπο, βρωμάει ωστόσο η δουλειά ...
Είναι κάτι σαν την μονόκανη κυνηγητοκή καραμπίνα που ακόμη συχνά σε εγκλήματα....
Ο καθενος γραφει τη μαλακία του αρκει να την πει πρώτος.
Δημοσιογραφία και ρεπορτάζ του κώλου.
Εχουμε εναν Πουαρό ,δε θέλουμε άλλον ..
Μετα την εισβολη των Ιταλων στην Ηγουμενιτσα και γενικα στην Δυτικη Ελλαδα,σε μεγαλους αριθμου εδω και χρονια,δυστυχως εφτασαν εδω και 15 μερες στη Μαγνησια και κινουνται προς Φθιωτιδα σε πριβε μερη στιμενοι εναντι αμοιβης ,και ευτυχως που οι πλειοψηφια τους ειναι τουφεκαλευριδες .Οι παρουσια τους και μονο σε χρονια δυσκολη σε οσους κυνηγουν αυτα τα μερη θα κανει ακομη χειρωτερη την καρπωση ολων μας.
Δεν εχει πουλια λεο
Ετουτο το "γιατι" ειναι μεγαλυτερο..
Ποιος σοφος ανθρωπος σκεφτηκε κατι τετοιο??
http://www.ert.gr/eidiseis/ellada/kinonia/oechve-na-min-katedafisti-ktirio-tis-pyrkal/
Last edited:
D
DrV
Γιατί πρέπει να ξεχαστεί άπαξ δια παντός ότι η Ελλάδα είχε κάποτε (κρατική) βιομηχανία, που ασχολείτο με οπλικά συστήματα κλπ
Αυτό δεν το σκέφτηκε ένας "κάποιος". Είναι αποτέλεσμα της προσφοράς πολλών σωτήρων της χώρας και των διεργασιών του παρασκηνίου στα πλαίσια της ανάπτυξης , του φως στο τούνελ ,της απογείωσης της χώρας ,της νεας Ελλάδας και λοιπων παραμυθιών που μας σερβίρουν κάθε τόσο.
Μια μονάδα με τέτοια παραγωγική κα εξαγωγική δραστηριότητα ,έγινε προβληματική και έκλεισε γιατί έτσι ήθελαν κάποιοι .Ποιοι κάποιοι ; οι υποτελείς κυβερνόντες της χώρας που ποτέ δεν χάλασαν χατήρι στους "φίλους και συμμάχους μας "Ευρωπαίους.
Δεν μπορει η Ελλάδα να παραγει και να εξάγει τετοιου ειδους υλικο. Δεν μπορει η ΠΥΡΚΑΛ να είναι ο βασικός τροφοδότης πυρομαχικών του Ελληνικού στρατού.Αντιθέτως πρέπει να αγοραζει απο Γερμανούς και Γάλλους .
Βιομηχανίες με τρομερή παραγωγιγή και εξαγωγική δραστηριότητα ,με διαφορα τερτίπια που εξυπηρετούσαν και τα αφεντικά τους, πέρασαν στον έλεγχο του κράτους το οποίο αφού λειτουργούσε σαν εντεταλμένος των ξένων συμφερόντων τις έκλεισε.
Μια εταιρεία με τέτοιον εξοπλισμό και την πεθαναν ,με ανθρώπους εξειδικευμένους με τρομερη εμπειρία , οι οποίοι απολύθηκαν.
Μια μονάδα με σύγχρονα μηχανήματα και βλητικούς σταθμούς ακόμη και στην παραγωγή τόσο του κυνηγητικού φυσιγγίου αλλά και του σκοπευτικού ,θα μπορούσε να είναι μεγάλη δύναμη πανευρωπαικά . Οι μεγαλύτεροι θυμόμαστε καλά την ποιότητα των κυνηγητικών φυσιγγίων της αφού ακόμη μιλάμε γι αυτά .
Ομως τι απέμεινε απο αυτόν τον Κολοσσό ; Πρακτικά τίποτα.Απέμεινε μόνο το παραμύθι , των νέων επενδύσεων στη χώρα , των νέων θέσεων εργασίας και πρωτίστως της ανάπτυξης ,όπως έχει βαπτιστεί τα τελευταία χρόνια το ξεπούλημα και των τελευταίων "φιλέτων ".
Ολα αυτα να τα σκεπτουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ την επομενη φορα που θα παμε να ρηξουμε τον ψηφο μας.......
Οσο ειχαμε σκεφτεί μέχρι τώρα και όσο μας ειχαν απασχολήσει σαν λαό όλα αυτά μέχρι τώρα.
Τωρα πέταξε το πουλί.
Δημητρη....ποτε δεν ειναι αργα....
Ρε παιδιά πολλες φορες αναρωτιέμαι τι χωρα ειμαστε.
Εδω αλλες χωρες πριμοδοτουν και δινουν κινητρα να παραξουν κατινκαι να γινει εξαγωγιμο το προϊόν τους και εμεις εδω κοιταμε να το χαντακωσουμε.
Πως γινεται να παμε μπροστα ετσι!
Και κυρίως πως παντα βρισκονται στο προσκηνιο ανθρωποι που εξηπηρετουν αλλα συμφεροντα και οχι της χωρας μας.
Βεβαια μεγαλωσαμε και σε μια κοινωνια που οποιος πει κατι για την χωρα και την ανάπτυξή της χαρακτηριζεται ως εθνικιστής και ακραίος.
Προοπτικη δεν υπαρχει εδω δυστυχώς αποδεδειγμένο ιστορικα.
Εδω αλλες χωρες πριμοδοτουν και δινουν κινητρα να παραξουν κατινκαι να γινει εξαγωγιμο το προϊόν τους και εμεις εδω κοιταμε να το χαντακωσουμε.
Πως γινεται να παμε μπροστα ετσι!
Και κυρίως πως παντα βρισκονται στο προσκηνιο ανθρωποι που εξηπηρετουν αλλα συμφεροντα και οχι της χωρας μας.
Βεβαια μεγαλωσαμε και σε μια κοινωνια που οποιος πει κατι για την χωρα και την ανάπτυξή της χαρακτηριζεται ως εθνικιστής και ακραίος.
Προοπτικη δεν υπαρχει εδω δυστυχώς αποδεδειγμένο ιστορικα.
Με αυτά που βλέπω γύρω μου φίλε δεν ελπίζω σε τίποτα πια.
Ειλικρινά έχω παραδοθεί.
Είναι κάτι σαν ....τη δουλειά της πουτάνας και του νταβαντζή.
Ποσο διασκεδαζω οταν βρησκωμαι σε καμοια παρεα που μηλαει για πολλητικα και τους πεταω την κουβεντα....
- Συριζα θελατε.......!!!!!
-ααα...εγω δεν τον ψηφισα....
- ουτε εγω.....
- ουτε εγω......
- ουτε εγω......
- ουτε εγω......
..........
.........
.........
Χα χα χα χα χα..........
- Συριζα θελατε.......!!!!!
-ααα...εγω δεν τον ψηφισα....
- ουτε εγω.....
- ουτε εγω......
- ουτε εγω......
- ουτε εγω......
..........
.........
.........
Χα χα χα χα χα..........
Μερικές φορές καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς !!!
Ο παιδικός μου φίλος Γιώργος, μετακόμισε πρόσφατα από τις Σάππες στον οικισμό του Ροδίτη, όπου και έχτισε το σπίτι του.
Όταν κατοικούσα στις Σάππες κυνηγούσαμε μαζί και γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι είναι από τους πιο έμπειρους κυνηγούς αγριογούρουνου και άριστος σκοπευτής .
Ένα κυριακάτικο πρωϊνό πέρυσι, έχοντας αποθυμήσει τη μυρωδιά των μεσέδων, ο Γιώργος ανηφόρισε με κατεύθυνση τα άγνωστα για αυτόν βουνά της Κομοτηνής, έχοντας πρώτα εφοδιαστεί με το απαραίτητο για αυτόν τσιπουράκι και χωριάτικα λουκάνικα . Στη διαδρομή συνάντησε μια παρέα γουρουνοκυνηγών και αυθόρμητα σταμάτησε να τους καλημερίσει, ήτανε βλέπεις και η μοναξιά που τον ώθησε να τολμήσει ! να μιλήσει στους γουρουνοκυνηγούς !!!.
Τους χαιρέτησε λέγοντας …καλημέρα ρε παιδιά τί κάνετε…και ευθύς αμέσως ένας εκ’ των γουρουνοκυνηγών του αποκρίθηκε …εσύ τι κάνεις εδώ μόνος σου ρε ?.. η επιθετικότητα της φωνής του, προφανώς προκάλεσε την έκπληξη και το απολογητικό ύφος του Γιώργου, ο οποίος γεμάτος απορία αποκρίθηκε … ανέβηκα στο βουνό να πιώ ένα τσιπουράκι… και τότε έλαβε την ετυμηγορία του «δικαστή» πλέον γουρουνοκυνηγού …σας ξέρουμε εσάς τους «κιριμτζίδες» πάρε δρόμο από εδώ να μη σε… («κιριμτζίδες»δηλαδή αυτός που κρυμμένος στο δάσος τουφεκάει και στη συνέχεια κλέβει το θήραμα από τους ΄΄νόμιμους΄΄ διώκτες κυνηγούς).
Ο Γιώργος καθότι φιλήσυχος άνθρωπος μη θέλοντας να δώσει συνέχεια σ’ αυτό το παραλήρημα Παλικαριάς !!! του θερμόαιμου συναδέρφου, τους αποχαιρέτησε και απτόητος συνέχισε την ανάβαση στο βουνό, χωρίς ουσιαστικά να γνωρίζει που ακριβώς πηγαίνει. Τέλος βρίσκει ένα όμορφο ξέφωτο και ανάβει φωτιά για την γνωστή διαδικασία ψησίματος του χωριάτικου λουκάνικου. Μετά από λίγη ώρα εμφανίζεται άλλος ένας μερακλής του τσίπουρου που τυχαία κατευθύνθηκε και αυτός στο ίδιο ξέφωτο με τον ίδιο σκοπό.
Αφού πρώτα γνωρίστηκαν, αποφάσισαν τα τσιπουρομεζεκλίκια να τα τσακίσουνε μαζί .
Το αποτέλεσμα δεν άργησε να φανεί …λουκάνικα, ρέγγες, τσίπουρο και στο καπάκι οι δροσιστικές μπύρες (καμιά ντουζίνα) και άφθονο γέλιο, ήρθε και έδεσε το γλυκό που λέει η παροιμία !.
Μετά από μερικές ώρες, ο έτερος εκ’ των δύο αποχωρεί κατευθυνόμενος (με ζικ-ζάκ) για το χωριό Καλλυντήριο, ενθυμούμενος ότι έχει να ανοίξει και το καφενείο που διατηρούσε εκεί.
Την ώρα που ο Γιώργος μάζευε τα σκουπίδια που κάνανε (καθότι ευσυνείδητος κυνηγός) ακούει από μακριά ένα σκύλο να κυνηγά.
Αμέσως το αλάθητο ένστικτό του, τον οδηγεί δύο στροφές του χωματόδρομου πιο πέρα, έχοντας πάρει θέση βολής, απέναντι από μια ρεματιά. Και νά’σου, ένας μεγάλος κάπρος κυνηγημένος έχει πάρει πορεία ευθεία επάνω του κατηφορίζοντας τη ρεματιά .
Στην απέναντι στροφή του δρόμου ξεπροβάλουν τα δύο αγροτικά των θερμόαιμων πρωινών γουρουνοκυνηγών, σπινάρουν στο χώμα για να προλάβουν τον αλαφιασμένο κάπρο. Αλλά μάταια, ο Γιώργος έχει τη σωστή θέση την σωστή στιγμή.
Από απέναντι γνωρίζοντας οι διώκτες του κάπρου ότι δεν πρόκειται να τον προλάβουν και βλέποντας τον Γιώργο που έχει γονατίσει σκοπεύοντας τον κάπρο, τον προτρέπουν να τουφεκίσει φωνάζοντας …ρίχτου ρίχτου!!!…το έχουν πλέον δεδομένο, αυτόν τον κάπρο θα τον κατεβάσουν δεμένο στο καπό του αυτοκινήτου!.
Ο Γιώργος ψύχραιμος, αφήνει τον κάπρο να πλησιάσει όσο το δυνατόν πιο κοντά και έχοντάς τον στο στόχαστρο μονολογεί,…έλα ,έλα, έλα,…ο κάπρος ανεβαίνει τη ρεματιά, σαλτάρει πάνω στο χωματόδρομο και αιφνιδιασμένος βρίσκεται δύο μέτρα μπροστά από την κάνη του όπλου…και τότε …ο Γιώργος κάνει την κίνησή του, φωνάζει του κάπρου …Μπάμ, Μπάμ, Μπάμ ρε ….
Όλοι έχουν παγώσει, ο κάπρος περνάει δίπλα από το δεξί χέρι του Γιώργου και αυτός χαμογελώντας τον αφήνει να φύγει χωρίς να ρίξει ούτε μία σφαίρα.
Σαστισμένοι οι κυνηγοί τον πλησιάζουν και τον ρωτάνε …μα γιατί δεν έριξες??? και παίρνουν την απάντηση που τους αξίζει …γιατί ίσως κάποια μέρα τον ξανασυναντήσω και δεν είμαι ούτε «κιριμτζής» ούτε παρέα σας…
Ο γεροντότερος της γουρουνοπαρέας, απευθυνόμενος στον συνκυνηγό του, που το πρωί επιτέθηκε φραστικά στον Γιώργο, του λέει …βλέπεις,,? εάν είχες μιλήσει όμορφα το πρωί τώρα θα είχαμε καρπωθεί το θήραμα…
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας .Μερικές φορές καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς.
Η ευγένεια δεν είναι αδυναμία ! Όταν συναντώ ένα συνάδερφο κυνηγό στο βουνό ή στο βάλτο πάντα σκέφτομαι ότι μια μέρα μπορεί να κυνηγήσουμε παρέα .
Ρεφειάδης Γιάννης.για το iHunt.gr
Ο παιδικός μου φίλος Γιώργος, μετακόμισε πρόσφατα από τις Σάππες στον οικισμό του Ροδίτη, όπου και έχτισε το σπίτι του.
Όταν κατοικούσα στις Σάππες κυνηγούσαμε μαζί και γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι είναι από τους πιο έμπειρους κυνηγούς αγριογούρουνου και άριστος σκοπευτής .
Ένα κυριακάτικο πρωϊνό πέρυσι, έχοντας αποθυμήσει τη μυρωδιά των μεσέδων, ο Γιώργος ανηφόρισε με κατεύθυνση τα άγνωστα για αυτόν βουνά της Κομοτηνής, έχοντας πρώτα εφοδιαστεί με το απαραίτητο για αυτόν τσιπουράκι και χωριάτικα λουκάνικα . Στη διαδρομή συνάντησε μια παρέα γουρουνοκυνηγών και αυθόρμητα σταμάτησε να τους καλημερίσει, ήτανε βλέπεις και η μοναξιά που τον ώθησε να τολμήσει ! να μιλήσει στους γουρουνοκυνηγούς !!!.
Τους χαιρέτησε λέγοντας …καλημέρα ρε παιδιά τί κάνετε…και ευθύς αμέσως ένας εκ’ των γουρουνοκυνηγών του αποκρίθηκε …εσύ τι κάνεις εδώ μόνος σου ρε ?.. η επιθετικότητα της φωνής του, προφανώς προκάλεσε την έκπληξη και το απολογητικό ύφος του Γιώργου, ο οποίος γεμάτος απορία αποκρίθηκε … ανέβηκα στο βουνό να πιώ ένα τσιπουράκι… και τότε έλαβε την ετυμηγορία του «δικαστή» πλέον γουρουνοκυνηγού …σας ξέρουμε εσάς τους «κιριμτζίδες» πάρε δρόμο από εδώ να μη σε… («κιριμτζίδες»δηλαδή αυτός που κρυμμένος στο δάσος τουφεκάει και στη συνέχεια κλέβει το θήραμα από τους ΄΄νόμιμους΄΄ διώκτες κυνηγούς).
Ο Γιώργος καθότι φιλήσυχος άνθρωπος μη θέλοντας να δώσει συνέχεια σ’ αυτό το παραλήρημα Παλικαριάς !!! του θερμόαιμου συναδέρφου, τους αποχαιρέτησε και απτόητος συνέχισε την ανάβαση στο βουνό, χωρίς ουσιαστικά να γνωρίζει που ακριβώς πηγαίνει. Τέλος βρίσκει ένα όμορφο ξέφωτο και ανάβει φωτιά για την γνωστή διαδικασία ψησίματος του χωριάτικου λουκάνικου. Μετά από λίγη ώρα εμφανίζεται άλλος ένας μερακλής του τσίπουρου που τυχαία κατευθύνθηκε και αυτός στο ίδιο ξέφωτο με τον ίδιο σκοπό.
Αφού πρώτα γνωρίστηκαν, αποφάσισαν τα τσιπουρομεζεκλίκια να τα τσακίσουνε μαζί .
Το αποτέλεσμα δεν άργησε να φανεί …λουκάνικα, ρέγγες, τσίπουρο και στο καπάκι οι δροσιστικές μπύρες (καμιά ντουζίνα) και άφθονο γέλιο, ήρθε και έδεσε το γλυκό που λέει η παροιμία !.
Μετά από μερικές ώρες, ο έτερος εκ’ των δύο αποχωρεί κατευθυνόμενος (με ζικ-ζάκ) για το χωριό Καλλυντήριο, ενθυμούμενος ότι έχει να ανοίξει και το καφενείο που διατηρούσε εκεί.
Την ώρα που ο Γιώργος μάζευε τα σκουπίδια που κάνανε (καθότι ευσυνείδητος κυνηγός) ακούει από μακριά ένα σκύλο να κυνηγά.
Αμέσως το αλάθητο ένστικτό του, τον οδηγεί δύο στροφές του χωματόδρομου πιο πέρα, έχοντας πάρει θέση βολής, απέναντι από μια ρεματιά. Και νά’σου, ένας μεγάλος κάπρος κυνηγημένος έχει πάρει πορεία ευθεία επάνω του κατηφορίζοντας τη ρεματιά .
Στην απέναντι στροφή του δρόμου ξεπροβάλουν τα δύο αγροτικά των θερμόαιμων πρωινών γουρουνοκυνηγών, σπινάρουν στο χώμα για να προλάβουν τον αλαφιασμένο κάπρο. Αλλά μάταια, ο Γιώργος έχει τη σωστή θέση την σωστή στιγμή.
Από απέναντι γνωρίζοντας οι διώκτες του κάπρου ότι δεν πρόκειται να τον προλάβουν και βλέποντας τον Γιώργο που έχει γονατίσει σκοπεύοντας τον κάπρο, τον προτρέπουν να τουφεκίσει φωνάζοντας …ρίχτου ρίχτου!!!…το έχουν πλέον δεδομένο, αυτόν τον κάπρο θα τον κατεβάσουν δεμένο στο καπό του αυτοκινήτου!.
Ο Γιώργος ψύχραιμος, αφήνει τον κάπρο να πλησιάσει όσο το δυνατόν πιο κοντά και έχοντάς τον στο στόχαστρο μονολογεί,…έλα ,έλα, έλα,…ο κάπρος ανεβαίνει τη ρεματιά, σαλτάρει πάνω στο χωματόδρομο και αιφνιδιασμένος βρίσκεται δύο μέτρα μπροστά από την κάνη του όπλου…και τότε …ο Γιώργος κάνει την κίνησή του, φωνάζει του κάπρου …Μπάμ, Μπάμ, Μπάμ ρε ….
Όλοι έχουν παγώσει, ο κάπρος περνάει δίπλα από το δεξί χέρι του Γιώργου και αυτός χαμογελώντας τον αφήνει να φύγει χωρίς να ρίξει ούτε μία σφαίρα.
Σαστισμένοι οι κυνηγοί τον πλησιάζουν και τον ρωτάνε …μα γιατί δεν έριξες??? και παίρνουν την απάντηση που τους αξίζει …γιατί ίσως κάποια μέρα τον ξανασυναντήσω και δεν είμαι ούτε «κιριμτζής» ούτε παρέα σας…
Ο γεροντότερος της γουρουνοπαρέας, απευθυνόμενος στον συνκυνηγό του, που το πρωί επιτέθηκε φραστικά στον Γιώργο, του λέει …βλέπεις,,? εάν είχες μιλήσει όμορφα το πρωί τώρα θα είχαμε καρπωθεί το θήραμα…
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας .Μερικές φορές καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς.
Η ευγένεια δεν είναι αδυναμία ! Όταν συναντώ ένα συνάδερφο κυνηγό στο βουνό ή στο βάλτο πάντα σκέφτομαι ότι μια μέρα μπορεί να κυνηγήσουμε παρέα .
Ρεφειάδης Γιάννης.για το iHunt.gr
Αυτό είναι κανόνας ζωής .Όσο απλό και να ακούγεται ,τόσο δύσκολο μοιάζει για μερικούς.Και οι μερικοί δεν είναι απλά μερικοί.Είναι ίσως και πλειοψηφία!
Μερικές φορές καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς !!!
Ο παιδικός μου φίλος Γιώργος, μετακόμισε πρόσφατα από τις Σάππες στον οικισμό του Ροδίτη, όπου και έχτισε το σπίτι του.
Όταν κατοικούσα στις Σάππες κυνηγούσαμε μαζί και γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι είναι από τους πιο έμπειρους κυνηγούς αγριογούρουνου και άριστος σκοπευτής .
Ένα κυριακάτικο πρωϊνό πέρυσι, έχοντας αποθυμήσει τη μυρωδιά των μεσέδων, ο Γιώργος ανηφόρισε με κατεύθυνση τα άγνωστα για αυτόν βουνά της Κομοτηνής, έχοντας πρώτα εφοδιαστεί με το απαραίτητο για αυτόν τσιπουράκι και χωριάτικα λουκάνικα . Στη διαδρομή συνάντησε μια παρέα γουρουνοκυνηγών και αυθόρμητα σταμάτησε να τους καλημερίσει, ήτανε βλέπεις και η μοναξιά που τον ώθησε να τολμήσει ! να μιλήσει στους γουρουνοκυνηγούς !!!.
Τους χαιρέτησε λέγοντας …καλημέρα ρε παιδιά τί κάνετε…και ευθύς αμέσως ένας εκ’ των γουρουνοκυνηγών του αποκρίθηκε …εσύ τι κάνεις εδώ μόνος σου ρε ?.. η επιθετικότητα της φωνής του, προφανώς προκάλεσε την έκπληξη και το απολογητικό ύφος του Γιώργου, ο οποίος γεμάτος απορία αποκρίθηκε … ανέβηκα στο βουνό να πιώ ένα τσιπουράκι… και τότε έλαβε την ετυμηγορία του «δικαστή» πλέον γουρουνοκυνηγού …σας ξέρουμε εσάς τους «κιριμτζίδες» πάρε δρόμο από εδώ να μη σε… («κιριμτζίδες»δηλαδή αυτός που κρυμμένος στο δάσος τουφεκάει και στη συνέχεια κλέβει το θήραμα από τους ΄΄νόμιμους΄΄ διώκτες κυνηγούς).
Ο Γιώργος καθότι φιλήσυχος άνθρωπος μη θέλοντας να δώσει συνέχεια σ’ αυτό το παραλήρημα Παλικαριάς !!! του θερμόαιμου συναδέρφου, τους αποχαιρέτησε και απτόητος συνέχισε την ανάβαση στο βουνό, χωρίς ουσιαστικά να γνωρίζει που ακριβώς πηγαίνει. Τέλος βρίσκει ένα όμορφο ξέφωτο και ανάβει φωτιά για την γνωστή διαδικασία ψησίματος του χωριάτικου λουκάνικου. Μετά από λίγη ώρα εμφανίζεται άλλος ένας μερακλής του τσίπουρου που τυχαία κατευθύνθηκε και αυτός στο ίδιο ξέφωτο με τον ίδιο σκοπό.
Αφού πρώτα γνωρίστηκαν, αποφάσισαν τα τσιπουρομεζεκλίκια να τα τσακίσουνε μαζί .
Το αποτέλεσμα δεν άργησε να φανεί …λουκάνικα, ρέγγες, τσίπουρο και στο καπάκι οι δροσιστικές μπύρες (καμιά ντουζίνα) και άφθονο γέλιο, ήρθε και έδεσε το γλυκό που λέει η παροιμία !.
Μετά από μερικές ώρες, ο έτερος εκ’ των δύο αποχωρεί κατευθυνόμενος (με ζικ-ζάκ) για το χωριό Καλλυντήριο, ενθυμούμενος ότι έχει να ανοίξει και το καφενείο που διατηρούσε εκεί.
Την ώρα που ο Γιώργος μάζευε τα σκουπίδια που κάνανε (καθότι ευσυνείδητος κυνηγός) ακούει από μακριά ένα σκύλο να κυνηγά.
Αμέσως το αλάθητο ένστικτό του, τον οδηγεί δύο στροφές του χωματόδρομου πιο πέρα, έχοντας πάρει θέση βολής, απέναντι από μια ρεματιά. Και νά’σου, ένας μεγάλος κάπρος κυνηγημένος έχει πάρει πορεία ευθεία επάνω του κατηφορίζοντας τη ρεματιά .
Στην απέναντι στροφή του δρόμου ξεπροβάλουν τα δύο αγροτικά των θερμόαιμων πρωινών γουρουνοκυνηγών, σπινάρουν στο χώμα για να προλάβουν τον αλαφιασμένο κάπρο. Αλλά μάταια, ο Γιώργος έχει τη σωστή θέση την σωστή στιγμή.
Από απέναντι γνωρίζοντας οι διώκτες του κάπρου ότι δεν πρόκειται να τον προλάβουν και βλέποντας τον Γιώργο που έχει γονατίσει σκοπεύοντας τον κάπρο, τον προτρέπουν να τουφεκίσει φωνάζοντας …ρίχτου ρίχτου!!!…το έχουν πλέον δεδομένο, αυτόν τον κάπρο θα τον κατεβάσουν δεμένο στο καπό του αυτοκινήτου!.
Ο Γιώργος ψύχραιμος, αφήνει τον κάπρο να πλησιάσει όσο το δυνατόν πιο κοντά και έχοντάς τον στο στόχαστρο μονολογεί,…έλα ,έλα, έλα,…ο κάπρος ανεβαίνει τη ρεματιά, σαλτάρει πάνω στο χωματόδρομο και αιφνιδιασμένος βρίσκεται δύο μέτρα μπροστά από την κάνη του όπλου…και τότε …ο Γιώργος κάνει την κίνησή του, φωνάζει του κάπρου …Μπάμ, Μπάμ, Μπάμ ρε ….
Όλοι έχουν παγώσει, ο κάπρος περνάει δίπλα από το δεξί χέρι του Γιώργου και αυτός χαμογελώντας τον αφήνει να φύγει χωρίς να ρίξει ούτε μία σφαίρα.
Σαστισμένοι οι κυνηγοί τον πλησιάζουν και τον ρωτάνε …μα γιατί δεν έριξες??? και παίρνουν την απάντηση που τους αξίζει …γιατί ίσως κάποια μέρα τον ξανασυναντήσω και δεν είμαι ούτε «κιριμτζής» ούτε παρέα σας…
Ο γεροντότερος της γουρουνοπαρέας, απευθυνόμενος στον συνκυνηγό του, που το πρωί επιτέθηκε φραστικά στον Γιώργο, του λέει …βλέπεις,,? εάν είχες μιλήσει όμορφα το πρωί τώρα θα είχαμε καρπωθεί το θήραμα…
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας .Μερικές φορές καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς.
Η ευγένεια δεν είναι αδυναμία ! Όταν συναντώ ένα συνάδερφο κυνηγό στο βουνό ή στο βάλτο πάντα σκέφτομαι ότι μια μέρα μπορεί να κυνηγήσουμε παρέα .
Ρεφειάδης Γιάννης.για το iHunt.gr
.shake.
Κυνηγετικές «ρεζέρβες» στη Δ. Μακεδονία ζητάει ο Πρόεδρος του ΚΣ Πτολεμαίδας
Υποβλήθηκε από admin στις Τετ, 07/02/2018 - 17:32.
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Τι άλλο θα ακούσουμε. Πρόεδρος Κυνηγετικού Συλλόγου που υποτίθεται ότι στηρίζει το ελεύθερο και παραδοσιακό κυνήγι με τον τρόπο που ασκείται στη χώρα μας ζητάει περισσότερες ρεζέρβες.
Σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Κυνηγετικού Συλλόγου Πτολεμαΐδας Χρήστο Κόνιαλη, ο οποίος, με βάσει τα δελτία έκδοσης για την άσκηση θήρας στην περιοχή, κατά την τρέχουσα κυνηγετική περίοδο, κάνει λόγο για επισκέψεις αρκετών ατόμων που επιδόθηκαν στο δημοφιλές σπόρ, ενισχύοντας κατά την παραμονή τους εδώ, τοπικές επιχειρήσεις διαμονής και εστίασης. Παρά τις όποιες αντιρρήσεις συναδέλφων του, ο κ. Κόνιαλης, θεωρεί ότι το εγχείρημα είναι εφικτό , στο πλαίσιο ενός μακροχρόνιου σχεδιασμού, με την σύμπραξη όλων των εμπλεκόμενων φορέων, και τη δημιουργία υποδομών.
Κώστας Λουρής για το iHunt.gr
Υποβλήθηκε από admin στις Τετ, 07/02/2018 - 17:32.
Εκτυπώσιμη μορφήΑποστολή με email
Τι άλλο θα ακούσουμε. Πρόεδρος Κυνηγετικού Συλλόγου που υποτίθεται ότι στηρίζει το ελεύθερο και παραδοσιακό κυνήγι με τον τρόπο που ασκείται στη χώρα μας ζητάει περισσότερες ρεζέρβες.
Σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Κυνηγετικού Συλλόγου Πτολεμαΐδας Χρήστο Κόνιαλη, ο οποίος, με βάσει τα δελτία έκδοσης για την άσκηση θήρας στην περιοχή, κατά την τρέχουσα κυνηγετική περίοδο, κάνει λόγο για επισκέψεις αρκετών ατόμων που επιδόθηκαν στο δημοφιλές σπόρ, ενισχύοντας κατά την παραμονή τους εδώ, τοπικές επιχειρήσεις διαμονής και εστίασης. Παρά τις όποιες αντιρρήσεις συναδέλφων του, ο κ. Κόνιαλης, θεωρεί ότι το εγχείρημα είναι εφικτό , στο πλαίσιο ενός μακροχρόνιου σχεδιασμού, με την σύμπραξη όλων των εμπλεκόμενων φορέων, και τη δημιουργία υποδομών.
Κώστας Λουρής για το iHunt.gr
- Status