Πατρίδα για αλουπα μου μοιάζει ο ήχος που ακουσατεΟλα αυτά που εξιστορήσατε αλλα κωμικά και αλλα παρ ολιγον δραματικά γεγονοτα τα εχω με κάποιες μικρές παραλλαγες βιώσει ,και μπορώ παιδια να σας καταλάβω για τα συναισθήματα που νειώσατε.
Και εγώ δεν θέλω να θυμάμαι ποτε το ξεχασμένο φυσίγγι στην θαλάμη, το οπλο που εκπυρσοκρότησε όταν το αφησα στο καπο του αυτοκινήτου,και ακόμα και τωρα δεν μπορω να καταλάβω πως συνεβησαν αυτα ,οπως δεν θα ξεχασω την μπεκάτσα που χτύπησα στην Καρδίτσα την ωρα που ανέβαζα τα παντελόνια ευτυχως και ηταν το οπλο γεμάτο δίπλα μου. Τίς φασες περσι στην Καρδίτσα που τις ντουφεκισα έχοντας στο ενα χερι το οπλο αφου εκεινη την ωρα εκανα τσίσα (Ποτε λεγαν οι φασοκυνηγοι οι παλιοι μην αλλαζεις καρτέρι και μην κατουράς ) την ωρα της φάσας αλλα δεν γίνεται θα σκάσεις.
Αλλα ένα περίεργο γεγονος που βιώσαμε στο Ζελι 4 φίλοι πριν περίπου 3 χρόνια και δεν καταλάβαμε ποτέ τι συνέβη είναι το εξής΄.
Στο πρωινό για μαύρες τσίχλες και ενω καθόμασταν περιπου 60 μετρα μακρυα ο ενας με τον άλλο ,ακουστηκε απο τον απέναντι λόφο γύρω στα 700 μετρα ενα απόκοσμο και επιμονο κλάμα που ειχε αρκετή διάρκεια και ανατριχιάσαμε όλοι γιατι εμοιαζε να ειναι μικρου παιδιού.
Οταν μετα απο λίγο σμίξαμε ο καθένας μας προσπαθουσε να εξηγησει το φαινόμενο , εγω το απέδωσα στο κλαμα λαγού που τον επιασε κάποια αλεπού , άλλος ειπε για ζαρκάδι ,αλλος για τσακάλι , ολοι όμως φυγαμε απο το μέρος με την απορία.
Αν έχετε ανάλογη εμπειρία ας λυσουμε το γρίφο μαζι αν μπορουμε.
Βγάζουν κάτι τέτοιους ήχους συνήθως τα πρωινά πριν ξημερώσει
σαν κλάμα μωρού
Ο τσοπανης μας έλεγε συνήθως το κάνουν τα αρσενικά όταν μυρίζουν εκεί κοντά χνάρια θηλυκου
Ένα πρωινό στα Βιλια σε λαγοκυνηγι
καθώς ανεβαινα στην κορυφή δεν είχε ξημερώσει ακόμα σκοτάδι πίσσα και αέρας βοριάς που ξύριζε
μία ρουφιανα έβγαλε αυτόν τον ήχο και με κοψοχολιασε
Σταματάω επί τόπου κάγκελο λέμε στην ανηφόρα
ο Πατέρας μου ήταν ποιο χαμηλά για να αμολησει την σκύλα
και βουταω την 302 στα χέρια σφιχτά
και λέω μάγκα μου πάρε θάρρος και βουρ
Τούρκος η εξωγιηνος μπροστά σου
Το πρωί στο ξημέρωμα την είδα να περνάει στα βράχια απέναντι και θυμήθηκα τον τσοπάνη