Καλησπέρα. Κανόνικα το θέμα θα έπρεπε να λέγεται: Ρυθμιστική 2021 και μέλλον του κυνηγίου. Μερικά χρόνια πριν ρώτησαν παραπονούμενοι εναν οικολόγο υφυπουργό περιβάλλοντος οι ομοϊδεάτες του, υπευθυνο τοτε για το κυνηγι και τη ρυθμιστική, γιατί υπέκυψε κι έβγαλε την ίδια ρυθμιστική με την περυσινή. Η απάντηση ήταν και προπομπός του τι συμβαινει σημερα. Με λίγα λογια είχε δηλώσει πως το κυνήγι δεν μπορεί να κοπεί απ την μια μέρα στην άλλη και θα χρειαστεί αγώνας και πολλή δουλειά.
Να λοιπόν που το συντονισμένο σχέδιο επιβεβαιώνεται. Μας χαιρετάει σιγα σιγά και το τρυγόνι. Αυριο θα χει σειρα το ορτύκι μεθάυριο κάτι άλλο παραμεθάυριο ο Φλεβάρης. Συρρικνωθήκαμε σε επικίνδυνο βαθμό, πολλές φορές προκαλέσαμε, κοινώς βαλαμε τα χέρια μας και βγάλαμε τα μάτια μας, δεν καταφέραμε να περάσουμε σε όσους δεν ασχολούνται με το κυνήγι οτι είναι τρόπος ζωής το κυνήγι. Τώρα απλά πάμε σαν αεροπλάνο με σβηστές μηχανές. Πλανάρει ακόμα αλλά ως πότε;
Για το τρυγόνι τα πράγματα είναι απλά. Ας δούμε το χρώμα του και φέτος γιατί δεν βλέπω να το ξαναβλέπουμε.
Κυνηγετικά θα ήθελα πολύ να κλείσω τα μάτια μου κι όταν τα ξανανοίξω να εχω γυρίσει 25 χρόνια πίσω. Είναι πολύ στενάχωρο μια δραστηριότητα που με αυτήν μεγάλωσες να φθίνει χρόνο με το χρόνο. Μακάρι να αλλαξει κάτι. Δεν είμαστε πια της μόδας...