Σκοπευτήριο Ψαχνά Ευβοίας
- Thread starter Pavlos
- Ημερομηνία δημιουργίας
Αυτά τα Gemini έχουν βγει καλά γιατί δεν βλεπω να κυκλοφορούν πολλά.
optima είναι ότι και να κουμπώσει επάνω της μαμάει,,,φυσίγγια φωτιά,ήμουν πολύ ορεξάτος ξεκούραστος πήγε καλά ! αύριο θα σφίξω λίγο στο 1ο γήπεδο γιατί κάτι διχάλες και μερσέντες ( όχι μπενζ ) δεν μου αρέσουν,,,βέβαια αν το γράψει στο χαρτί ο διαιτητής ας είναι ότι θέλει
Αμα γραψει καλο.....
Στό πρώτο γήπεδο δεν είναι και αυτό το κωλο ασπρο πιάτο που έρχεται από αριστερά?optima είναι ότι και να κουμπώσει επάνω της μαμάει,,,φυσίγγια φωτιά,ήμουν πολύ ορεξάτος ξεκούραστος πήγε καλά ! αύριο θα σφίξω λίγο στο 1ο γήπεδο γιατί κάτι διχάλες και μερσέντες ( όχι μπενζ ) δεν μου αρέσουν,,,βέβαια αν το γράψει στο χαρτί ο διαιτητής ας είναι ότι θέλει
το ποιο δύσκολο γήπεδο απο τα 8
Καλά καψιματα
BTW τι κρατάς??? Αυτό δεν είναι το 692 μαύρες βάσεις βλέπω, Kicks βλέπω...μολογα
επιστροφή μόλις,,,πολύ κούραση πολύ ζέστη !
πρόλαβα και έριξα 5 πούλες ξεκινώντας από το 8ο γήπεδο προς τα κάτω,σταμάτησα στο 4 και το οποίο πρόλαβα να ρίξω μέχρι να μου διπλοτουφεκίσει το 692 στον 4ο βατήρα,συνέχισα κανονικά αλλά στον 5ο βατήρα σε 2 πιάτα δεν πάταγε η σκανδάλη,,,το πήγα στον Λιάκο που έχει περίπτερο με σερβις και μου είπε όλα οκ δεν θα το ξανακάνει έκανε μια ρύθμιση,δεν ξέρω λεπτομέριες μη ρωτήσετε αλλά με το που έρθει από αυριο το φορτηγάκι της Beretta θα γίνει εξονυχιστικός έλεγχος,,,αυριο θα πάω να ρίξω τα γήπεδα που άφησα να δοικιμάσω περισσότερο το όπλο
είπαμε με τον Γιώργο ένα γεια δεν προλάβαμε να ρίξουμε μαζί γινόταν ο κακός χαμός από σκοπευτές !
Σταύρο το όπλο είναι του Χάρη το Fabarm N2 με το Kicks μου να ρίξει αγώνα,το δικό μου ήταν στο ιατρείο
πρόλαβα και έριξα 5 πούλες ξεκινώντας από το 8ο γήπεδο προς τα κάτω,σταμάτησα στο 4 και το οποίο πρόλαβα να ρίξω μέχρι να μου διπλοτουφεκίσει το 692 στον 4ο βατήρα,συνέχισα κανονικά αλλά στον 5ο βατήρα σε 2 πιάτα δεν πάταγε η σκανδάλη,,,το πήγα στον Λιάκο που έχει περίπτερο με σερβις και μου είπε όλα οκ δεν θα το ξανακάνει έκανε μια ρύθμιση,δεν ξέρω λεπτομέριες μη ρωτήσετε αλλά με το που έρθει από αυριο το φορτηγάκι της Beretta θα γίνει εξονυχιστικός έλεγχος,,,αυριο θα πάω να ρίξω τα γήπεδα που άφησα να δοικιμάσω περισσότερο το όπλο
είπαμε με τον Γιώργο ένα γεια δεν προλάβαμε να ρίξουμε μαζί γινόταν ο κακός χαμός από σκοπευτές !
Σταύρο το όπλο είναι του Χάρη το Fabarm N2 με το Kicks μου να ρίξει αγώνα,το δικό μου ήταν στο ιατρείο
Παυλαρα του βγηκε καλό το fabarm,ακούγονται διαφορά!
Αυτό το διπλοτουφέκισμα να πέφτουν και οι δυό μου τόκανε το DT10 όχι συνέχεια .Μεταξύ ένός φραπέ καί ενός τσιγάρου τόφτιαξε ο Stefano της Beretta τελειωτικά .
Κυρίως σε αυτό για τις σκανδαλες αναφερόμουν φίλε,έχει κυκλοφορήσει πολύ αυτό το θέμα!
Λάμπη σου εξήγησε τι έφτιαξε ; Και στο δικό μου ήταν πολύ γρήγορη η επιδιόρθωση και με έκανε να αναρωτηθώ αν ήταν τόσο απλό η θα ξανά έχω ιστορίες
Παύλο αφορούσε αλλαγή ενός εξαρτήματος .
Τ'άλλαξε μέσα σε 5' καί μου λέει τώρα ρίξε όσα κοντέινερ φυσίγγια άφοβα .
Τί άλλαξε δέν ξέρω ούτε καν ρώτησα διότι τούχω απόλυτη εμπιστοσύνη του ανθρώπου .
Y.Γ Παύλο αν ανέβει πάνω ο Stefano για τους αγώνες δέν υπάρχει καλύτερη επιλογή για σένα .
Ο άνθρωπος είναι Νο.1
Last edited:
Καλημέρα στην παρέα!!Παύλο Καλή επιτυχία εύχομαι και καλά να περάσεις κυρίως!!!από ότι κατάλαβα οι ζημιές είναι στο πρόγραμμα ακόμα και στα καλύτερα όπλα!αναφέρομαι στο grieghof!!Όταν έχεις ρίξει ένα φορτηγό φυσίγγια είναι λογικό!!εύχομαι να λύθηκε το πρόβλημα με το όπλο σου και να παίξεις απροβλημάτιστα!!!!
Για μολόγα και εσύ τις εντυπώσεις σου ..χεχεχε ........ εγώ αύριο δεν ξέρω αν θα ρίξω καλά , αλλά σίγουρα θα βγάλω πολλεεεεεεεεεεεεεεεεες φωτό.........
Μετά από πολλές αναβολές μου λέει την Παρασκευή το απόγευμα το φιλαράκι.
- Αύριο πάμε Ψαχνά τέλος.
Άλλο που δεν ήθελα και εγώ. 07.00 αναχώρηση παίρνουμε και ένα άλλο φιλαράκι περνώντας από Αθήνα και 09,30 φτάνουμε.
Όπως περνάγαμε τον δρόμο , αριστερά μας στην πλαγιά βλέπαμε άσπρες τέντες και ακούγαμε τουφεκιές. Αδρεναλίνη στο τέρμα.
Φτάνουμε παρκάρουμε στο parking και αφού μας καθοδήγησαν που πάμε και τι κάνουμε , είμαστε στην ουρά στο γκισέ ( πίσω από 5 Ρώσους ) για να πάρουμε την κάρτα με τις πούλες.
Παίρνουμε την κάρτα και μας λέει ο υπάλληλος ( σοκ πρώτο )
- Πάρτε τα πράγματά σας και πείτε στον οδηγό σε ποια πίστα θέλετε να σας πάει.
Κοιταζόμαστε ( με το βλέμμα του βλαχάκου που κατεβαίνει πρώτη φορά στην πόλη ) δεν μιλάμε και πάμε και φορτώνουμε φυσίγγια και όπλα.
Μας πλησιάζει ένας άλλος υπάλληλος μας δείχνει δύο 9-θέσια λεωφορειάκια και μας λέει.
- Εκεί είναι η επιβίβαση , πείτε στον οδηγό να σας πάει στο drop 1 ( δεύτερο σοκ )
Μπαίνουμε και ξεκινάει και σε περίπου 1,5 χλμ μας αφήνει ( σοκ 3 – όπλα και βαλιτσάκια με φυσίγγια βοηθούσαν οι υπάλληλοι να τα φορτώσεις και να τα ξεφορτώσεις ) στο drop 1.
Τέντα τεράστια , καθίσματα τραπεζάκια ( με τραπεζομάντηλα παρακαλώ ) και αυτόματοι πωλητές.
Κοιτάς από την άλλη και βλέπεις αυτό ………. την «ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ» , έτσι το ονόμασα………..
Δίπλα σου , Ρώσοι , Ουκρανοί , Ούγγροι , Έλληνες να ετοιμάζονται , να συζητάνε , να περπατάνε προς τις πίστες , ένα πανηγύρι χρωμάτων , ανθρώπων , όπλων , γλωσσών .
Μερικές φωτό από τις πίστες.
Στη μέση περίπου της διαδρομής δεύτερη μεγάλη Τέντα τεράστια , καθίσματα τραπεζάκια ( με τραπεζομάντηλα επίσης ) και αυτόματους πωλητές ( και ανεμιστήρες ).
Εκεί συναντηθήκαμε και με τον Παύλο ο οποίος γέλαγε συγκαταβατικά με το «χάσιμο» που είχα ……. Χεχεχε
Φόρεσα και τα PILLA που πήρε ( άλλο έργο αυτό ………… )
Κοιτώντας προς τα πίσω…
Υπάρχουν πίστες με ….
3 single– 1 double O/R
3 single – 1 double SIM
1 single – 2 double O/R
1 single – 2 double SIM
Ότι γουστάρει η ψυχούλα σου.
Οκτώ πίστες η μία διαφορετική από την άλλη. Κοιτάς όταν ρίχνουν για να «διαβάσεις» τις τροχιές και μετά πας στην επόμενη και έχεις ήδη ξεχάσει την προηγούμενη.
Το απόλυτο χάσιμο ( που είναι η μπάλα οεοοοοοοοοοοοοοοο )
Σταθμός να «φορτώσεις» την κάρτα σου με πούλες , δίπλα στις πίστες ( να μην χρειάζεται να κατέβεις κάτω ).
Τα van σε μεταφέρουν όποτε θέλεις στο club house.
Ξεκινώντας να ρίχνω , προσπαθούσα να εγκλιματιστώ σε αυτό το έργο συνολικά.
Πολύ δύσκολο , στην αρχή έριχνα στον γάμο τελείως. Δεν χαλάστηκα όμως καθόλου , μα καθόλου , με είχε συνεπάρει τόσο πολύ η όλη ατμόσφαιρα που δεν με πείραζε καθόλου.
Έπειτα από τις δύο πρώτες πούλες άρχισα να συνέρχομαι και τα σκόρ πήραν τον συνήθη αριθμό που έγραφε το 2 μπροστά .
Το μεσημέρι είπαμε να κάνουμε ένα διάλειμμα , και κατεβήκαμε στο club house .
Αν το ήξερα θα είχα πάρει και το μαγιό και θα έριχνα και μια βουτιά στην πισίνα.
Και εκεί που πίναμε το καφεδάκι μας ( ωραίο καφεδάκι , όχι χαζομάρες ) ακούμε τουφεκιές δίπλα.
Τι έγινε ρε παιδιά ??
Άλλα δύο γήπεδα εδώ. ( ακόμα ένα σοκ , μετά το σοκ της πισίνας.)
Συμπερασματικά .
πρέπει να ήταν γύρω στους 100-150 σκοπευτές που όμως δεν φαινόταν καθόλου λόγω των πολλών τερέν.
10 γήπεδα ( πρόλαβα και έριξα στα 8 )
15 πούλες
450 περίπου φυσίγγια.
11 ώρες με διάλειμμα 1,5 ώρα
2,5 + 2,5 ώρες το πήγαινε – έλα.
Εικόνες – αίσθηση – ήχοι – εμπειρία , ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ…
Φαντάζομαι όσα παιδιά έχουν πάει σε σκοπευτήρια στο εξωτερικό δεν θα τους κάνει και μεγάλη εντύπωση.
Για όποιον όμως η εμπειρία του είναι μόνο από Σχιστό , Ασπρόπυργο , Μαλακάσα , αυτό είναι ΑΛΛΟ ΕΡΓΟ.
Προφανώς μεγάλη σημασία είχε , και του ότι λόγω και του πανευρωπαϊκού , υπήρχαν και τόσοι ξένοι που δημιουργούσαν αυτήν την φανταστική αίσθηση.
Στον γυρισμό προσπαθούσα να «χωνέψω» όλη αυτήν την εμπειρία .
Ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ.
Αν μπορείτε , να πάτε , το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
- Αύριο πάμε Ψαχνά τέλος.
Άλλο που δεν ήθελα και εγώ. 07.00 αναχώρηση παίρνουμε και ένα άλλο φιλαράκι περνώντας από Αθήνα και 09,30 φτάνουμε.
Όπως περνάγαμε τον δρόμο , αριστερά μας στην πλαγιά βλέπαμε άσπρες τέντες και ακούγαμε τουφεκιές. Αδρεναλίνη στο τέρμα.
Φτάνουμε παρκάρουμε στο parking και αφού μας καθοδήγησαν που πάμε και τι κάνουμε , είμαστε στην ουρά στο γκισέ ( πίσω από 5 Ρώσους ) για να πάρουμε την κάρτα με τις πούλες.
Παίρνουμε την κάρτα και μας λέει ο υπάλληλος ( σοκ πρώτο )
- Πάρτε τα πράγματά σας και πείτε στον οδηγό σε ποια πίστα θέλετε να σας πάει.
Κοιταζόμαστε ( με το βλέμμα του βλαχάκου που κατεβαίνει πρώτη φορά στην πόλη ) δεν μιλάμε και πάμε και φορτώνουμε φυσίγγια και όπλα.
Μας πλησιάζει ένας άλλος υπάλληλος μας δείχνει δύο 9-θέσια λεωφορειάκια και μας λέει.
- Εκεί είναι η επιβίβαση , πείτε στον οδηγό να σας πάει στο drop 1 ( δεύτερο σοκ )
Μπαίνουμε και ξεκινάει και σε περίπου 1,5 χλμ μας αφήνει ( σοκ 3 – όπλα και βαλιτσάκια με φυσίγγια βοηθούσαν οι υπάλληλοι να τα φορτώσεις και να τα ξεφορτώσεις ) στο drop 1.
Τέντα τεράστια , καθίσματα τραπεζάκια ( με τραπεζομάντηλα παρακαλώ ) και αυτόματοι πωλητές.
Κοιτάς από την άλλη και βλέπεις αυτό ………. την «ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ» , έτσι το ονόμασα………..
Δίπλα σου , Ρώσοι , Ουκρανοί , Ούγγροι , Έλληνες να ετοιμάζονται , να συζητάνε , να περπατάνε προς τις πίστες , ένα πανηγύρι χρωμάτων , ανθρώπων , όπλων , γλωσσών .
Μερικές φωτό από τις πίστες.
Στη μέση περίπου της διαδρομής δεύτερη μεγάλη Τέντα τεράστια , καθίσματα τραπεζάκια ( με τραπεζομάντηλα επίσης ) και αυτόματους πωλητές ( και ανεμιστήρες ).
Εκεί συναντηθήκαμε και με τον Παύλο ο οποίος γέλαγε συγκαταβατικά με το «χάσιμο» που είχα ……. Χεχεχε
Φόρεσα και τα PILLA που πήρε ( άλλο έργο αυτό ………… )
Κοιτώντας προς τα πίσω…
Υπάρχουν πίστες με ….
3 single– 1 double O/R
3 single – 1 double SIM
1 single – 2 double O/R
1 single – 2 double SIM
Ότι γουστάρει η ψυχούλα σου.
Οκτώ πίστες η μία διαφορετική από την άλλη. Κοιτάς όταν ρίχνουν για να «διαβάσεις» τις τροχιές και μετά πας στην επόμενη και έχεις ήδη ξεχάσει την προηγούμενη.
Το απόλυτο χάσιμο ( που είναι η μπάλα οεοοοοοοοοοοοοοοο )
Σταθμός να «φορτώσεις» την κάρτα σου με πούλες , δίπλα στις πίστες ( να μην χρειάζεται να κατέβεις κάτω ).
Τα van σε μεταφέρουν όποτε θέλεις στο club house.
Ξεκινώντας να ρίχνω , προσπαθούσα να εγκλιματιστώ σε αυτό το έργο συνολικά.
Πολύ δύσκολο , στην αρχή έριχνα στον γάμο τελείως. Δεν χαλάστηκα όμως καθόλου , μα καθόλου , με είχε συνεπάρει τόσο πολύ η όλη ατμόσφαιρα που δεν με πείραζε καθόλου.
Έπειτα από τις δύο πρώτες πούλες άρχισα να συνέρχομαι και τα σκόρ πήραν τον συνήθη αριθμό που έγραφε το 2 μπροστά .
Το μεσημέρι είπαμε να κάνουμε ένα διάλειμμα , και κατεβήκαμε στο club house .
Αν το ήξερα θα είχα πάρει και το μαγιό και θα έριχνα και μια βουτιά στην πισίνα.
Και εκεί που πίναμε το καφεδάκι μας ( ωραίο καφεδάκι , όχι χαζομάρες ) ακούμε τουφεκιές δίπλα.
Τι έγινε ρε παιδιά ??
Άλλα δύο γήπεδα εδώ. ( ακόμα ένα σοκ , μετά το σοκ της πισίνας.)
Συμπερασματικά .
πρέπει να ήταν γύρω στους 100-150 σκοπευτές που όμως δεν φαινόταν καθόλου λόγω των πολλών τερέν.
10 γήπεδα ( πρόλαβα και έριξα στα 8 )
15 πούλες
450 περίπου φυσίγγια.
11 ώρες με διάλειμμα 1,5 ώρα
2,5 + 2,5 ώρες το πήγαινε – έλα.
Εικόνες – αίσθηση – ήχοι – εμπειρία , ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ…
Φαντάζομαι όσα παιδιά έχουν πάει σε σκοπευτήρια στο εξωτερικό δεν θα τους κάνει και μεγάλη εντύπωση.
Για όποιον όμως η εμπειρία του είναι μόνο από Σχιστό , Ασπρόπυργο , Μαλακάσα , αυτό είναι ΑΛΛΟ ΕΡΓΟ.
Προφανώς μεγάλη σημασία είχε , και του ότι λόγω και του πανευρωπαϊκού , υπήρχαν και τόσοι ξένοι που δημιουργούσαν αυτήν την φανταστική αίσθηση.
Στον γυρισμό προσπαθούσα να «χωνέψω» όλη αυτήν την εμπειρία .
Ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ.
Αν μπορείτε , να πάτε , το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Τωρα κατι λεγανε για την αυξημενη τιμη στα φυσιγγια που διατιθοντε στα Ψαχνα.Μετά από πολλές αναβολές μου λέει την Παρασκευή το απόγευμα το φιλαράκι.
- Αύριο πάμε Ψαχνά τέλος.
Άλλο που δεν ήθελα και εγώ. 07.00 αναχώρηση παίρνουμε και ένα άλλο φιλαράκι περνώντας από Αθήνα και 09,30 φτάνουμε.
Όπως περνάγαμε τον δρόμο , αριστερά μας στην πλαγιά βλέπαμε άσπρες τέντες και ακούγαμε τουφεκιές. Αδρεναλίνη στο τέρμα.
Φτάνουμε παρκάρουμε στο parking και αφού μας καθοδήγησαν που πάμε και τι κάνουμε , είμαστε στην ουρά στο γκισέ ( πίσω από 5 Ρώσους ) για να πάρουμε την κάρτα με τις πούλες.
Παίρνουμε την κάρτα και μας λέει ο υπάλληλος ( σοκ πρώτο )
- Πάρτε τα πράγματά σας και πείτε στον οδηγό σε ποια πίστα θέλετε να σας πάει.
Κοιταζόμαστε ( με το βλέμμα του βλαχάκου που κατεβαίνει πρώτη φορά στην πόλη ) δεν μιλάμε και πάμε και φορτώνουμε φυσίγγια και όπλα.
Μας πλησιάζει ένας άλλος υπάλληλος μας δείχνει δύο 9-θέσια λεωφορειάκια και μας λέει.
- Εκεί είναι η επιβίβαση , πείτε στον οδηγό να σας πάει στο drop 1 ( δεύτερο σοκ )
Μπαίνουμε και ξεκινάει και σε περίπου 1,5 χλμ μας αφήνει ( σοκ 3 – όπλα και βαλιτσάκια με φυσίγγια βοηθούσαν οι υπάλληλοι να τα φορτώσεις και να τα ξεφορτώσεις ) στο drop 1.
Τέντα τεράστια , καθίσματα τραπεζάκια ( με τραπεζομάντηλα παρακαλώ ) και αυτόματοι πωλητές.
Κοιτάς από την άλλη και βλέπεις αυτό ………. την «ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ» , έτσι το ονόμασα………..
Δίπλα σου , Ρώσοι , Ουκρανοί , Ούγγροι , Έλληνες να ετοιμάζονται , να συζητάνε , να περπατάνε προς τις πίστες , ένα πανηγύρι χρωμάτων , ανθρώπων , όπλων , γλωσσών .
Μερικές φωτό από τις πίστες.
Στη μέση περίπου της διαδρομής δεύτερη μεγάλη Τέντα τεράστια , καθίσματα τραπεζάκια ( με τραπεζομάντηλα επίσης ) και αυτόματους πωλητές ( και ανεμιστήρες ).
Εκεί συναντηθήκαμε και με τον Παύλο ο οποίος γέλαγε συγκαταβατικά με το «χάσιμο» που είχα ……. Χεχεχε
Φόρεσα και τα PILLA που πήρε ( άλλο έργο αυτό ………… )
Κοιτώντας προς τα πίσω…
Υπάρχουν πίστες με ….
3 single– 1 double O/R
3 single – 1 double SIM
1 single – 2 double O/R
1 single – 2 double SIM
Ότι γουστάρει η ψυχούλα σου.
Οκτώ πίστες η μία διαφορετική από την άλλη. Κοιτάς όταν ρίχνουν για να «διαβάσεις» τις τροχιές και μετά πας στην επόμενη και έχεις ήδη ξεχάσει την προηγούμενη.
Το απόλυτο χάσιμο ( που είναι η μπάλα οεοοοοοοοοοοοοοοο )
Σταθμός να «φορτώσεις» την κάρτα σου με πούλες , δίπλα στις πίστες ( να μην χρειάζεται να κατέβεις κάτω ).
Τα van σε μεταφέρουν όποτε θέλεις στο club house.
Ξεκινώντας να ρίχνω , προσπαθούσα να εγκλιματιστώ σε αυτό το έργο συνολικά.
Πολύ δύσκολο , στην αρχή έριχνα στον γάμο τελείως. Δεν χαλάστηκα όμως καθόλου , μα καθόλου , με είχε συνεπάρει τόσο πολύ η όλη ατμόσφαιρα που δεν με πείραζε καθόλου.
Έπειτα από τις δύο πρώτες πούλες άρχισα να συνέρχομαι και τα σκόρ πήραν τον συνήθη αριθμό που έγραφε το 2 μπροστά .
Το μεσημέρι είπαμε να κάνουμε ένα διάλειμμα , και κατεβήκαμε στο club house .
Αν το ήξερα θα είχα πάρει και το μαγιό και θα έριχνα και μια βουτιά στην πισίνα.
Και εκεί που πίναμε το καφεδάκι μας ( ωραίο καφεδάκι , όχι χαζομάρες ) ακούμε τουφεκιές δίπλα.
Τι έγινε ρε παιδιά ??
Άλλα δύο γήπεδα εδώ. ( ακόμα ένα σοκ , μετά το σοκ της πισίνας.)
Συμπερασματικά .
πρέπει να ήταν γύρω στους 100-150 σκοπευτές που όμως δεν φαινόταν καθόλου λόγω των πολλών τερέν.
10 γήπεδα ( πρόλαβα και έριξα στα 8 )
15 πούλες
450 περίπου φυσίγγια.
11 ώρες με διάλειμμα 1,5 ώρα
2,5 + 2,5 ώρες το πήγαινε – έλα.
Εικόνες – αίσθηση – ήχοι – εμπειρία , ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ…
Φαντάζομαι όσα παιδιά έχουν πάει σε σκοπευτήρια στο εξωτερικό δεν θα τους κάνει και μεγάλη εντύπωση.
Για όποιον όμως η εμπειρία του είναι μόνο από Σχιστό , Ασπρόπυργο , Μαλακάσα , αυτό είναι ΑΛΛΟ ΕΡΓΟ.
Προφανώς μεγάλη σημασία είχε , και του ότι λόγω και του πανευρωπαϊκού , υπήρχαν και τόσοι ξένοι που δημιουργούσαν αυτήν την φανταστική αίσθηση.
Στον γυρισμό προσπαθούσα να «χωνέψω» όλη αυτήν την εμπειρία .
Ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ.
Αν μπορείτε , να πάτε , το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Μπορεις να δωσεις τωρα απαντηση να φανταστω ε?