Μπράβο Δημήτρη για τις περιγραφές σου τις φωτογραφίες και τις κσρπωσεις όταν κυνηγάς εσύ είναι σαν να κυνηγάει όλο το hunterslife
Φάσσα-Αρχείο
- Thread starter BeReT aKa RoBo aKa 1%
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Μητσο κουραστικα ρε φιλε! αυριο δεν θα σε ακολουθησω, θα φτιαξω καφεδακι στο καγκελο,και θα ψησω λιγο προβατινα,αμα γυρισης να πιουμε ενα κρασι
Βλέπεις απλά ένα καρέ απ το βίντεο και σε ξεγεαρι όπως και μένα ακόμη τον ίδιο που έζησα τη σκηνή Αν δεις το βίντεο θα καταλάβεις..Πολύ περισσότερο αν είχες εικόνα του τόπου.
Τα πουλιά κατεβαίνουν από ψηλά σαν οβίδες ανάμεσα στη βλάστηση.Τα χάνω και ξαφνικά βρίσκονται δεξιά μου και βουτάνε στη χαράδρα.
Για πρόσκρουση ούτε λόγος Αποστόλη.Το να τους έριχνα από πίσω μια τριάρα , αλλά και πάλι δύσκολο γιατί η οπτική επαφή μαζί τους ήταν ελάχιστη καθώς βούτηξαν πάλι κάτω ακολουθώντας το ανάγλυφο του τόπου.
Ήταν όμως εντυπωσιακή στιγμή .
Το ξημέρωμα μας βρήκε και πάλι με ψιλόβροχο και παρα πολύ ομίχλη.
Η διαδρομή δύσκολη από τις πέτρες που έχουν πέσει και πάλι στους δρόμους που σε πολλά σημεία πρόκειται για κατολισθήσεις.Η ομίχλη πολύ πυκνή που σε δυσκολεύει αρκετά.Σε μια στροφή και ευτυχώς πήγαινα σιγά ,ένα τεράστιο αγριογούρουνο ,λίγο έλλειψε να πέσει πάνω μου καθώς κατέβηκε από την πλαγιά με τα πεύκα και έκοψε κάθετα τον δρόμο.
Τα 3 χλμ του χωματόδρομου πριν φτάσω έχουν γίνει κι αυτά πολύ δύσκολα λόγω των τελευταίων έντονων βροχοπτώσεων αλλά ακόμη τα καταφέρνουμε.Περιμένω λίγο να σπάσει η ομίχλη για να αρχίσω την κατάβαση που σήμερα θα είναι μεγαλύτερη και με μεγαλύτερη κλίση.
Δεν ξέρω ποιο θα ναι το αποτέλεσμα γιατί τα πουλιά είναι λίγα για την περιοχή,όμως οι εικόνες της φύσης που συνεχώς αλλάζουν με τις ομίχλες ,με την υγρασία ,τα φοβερά χρώματα ,συνθέτουν ένα ανεπανάληπτο σκηνικό.Απο την άλλη είναι η περιπέτεια , το σχέδιο που θα πρεπει να ακολουθησω για να βρω τις καριολίτσες μου οι οποίες καθε μέρα κινούνται διαφορετικά ,η προσμονή και η απύθμενη υπομονή που δείχνω μόνο για το χατήρι τους και που μερικές φορές με κάνει να μην αναγνωρίζω τον εαυτό μου .Ολα αυτά μαζί με τη βαριά ανηφόρα της επιστροφής και με τη σκέψη στο τι έκανα και τι δεν έκανα σωστά ,ολοκληρώνουν το σκηνικό της κάθε μέρας και για όσες μέρες είναι εδώ.
Τώρα ψιχαλίζει και πάλι αλλά ο δρόμος είναι ένας και πρέπει να τον πάρω γιατί οι ουκραεζούλες μου με περιμένουν .Ισως να είναι και η τελευταία μέρα σήμερα που τους αφιερώνω γιατί αύριο λέω να παω να για ..."πλατύποδες".
Το ξημέρωμα μας βρήκε και πάλι με ψιλόβροχο και παρα πολύ ομίχλη.
Η διαδρομή δύσκολη από τις πέτρες που έχουν πέσει και πάλι στους δρόμους που σε πολλά σημεία πρόκειται για κατολισθήσεις.Η ομίχλη πολύ πυκνή που σε δυσκολεύει αρκετά.Σε μια στροφή και ευτυχώς πήγαινα σιγά ,ένα τεράστιο αγριογούρουνο ,λίγο έλλειψε να πέσει πάνω μου καθώς κατέβηκε από την πλαγιά με τα πεύκα και έκοψε κάθετα τον δρόμο.
Τα 3 χλμ του χωματόδρομου πριν φτάσω έχουν γίνει κι αυτά πολύ δύσκολα λόγω των τελευταίων έντονων βροχοπτώσεων αλλά ακόμη τα καταφέρνουμε.Περιμένω λίγο να σπάσει η ομίχλη για να αρχίσω την κατάβαση που σήμερα θα είναι μεγαλύτερη και με μεγαλύτερη κλίση.
Δεν ξέρω ποιο θα ναι το αποτέλεσμα γιατί τα πουλιά είναι λίγα για την περιοχή,όμως οι εικόνες της φύσης που συνεχώς αλλάζουν με τις ομίχλες ,με την υγρασία ,τα φοβερά χρώματα ,συνθέτουν ένα ανεπανάληπτο σκηνικό.Απο την άλλη είναι η περιπέτεια , το σχέδιο που θα πρεπει να ακολουθησω για να βρω τις καριολίτσες μου οι οποίες καθε μέρα κινούνται διαφορετικά ,η προσμονή και η απύθμενη υπομονή που δείχνω μόνο για το χατήρι τους και που μερικές φορές με κάνει να μην αναγνωρίζω τον εαυτό μου .Ολα αυτά μαζί με τη βαριά ανηφόρα της επιστροφής και με τη σκέψη στο τι έκανα και τι δεν έκανα σωστά ,ολοκληρώνουν το σκηνικό της κάθε μέρας και για όσες μέρες είναι εδώ.
Τώρα ψιχαλίζει και πάλι αλλά ο δρόμος είναι ένας και πρέπει να τον πάρω γιατί οι ουκραεζούλες μου με περιμένουν .Ισως να είναι και η τελευταία μέρα σήμερα που τους αφιερώνω γιατί αύριο λέω να παω να για ..."πλατύποδες".
Ρε μητσο, ρε μητσο, κατσε καλα ωρε, με τα μαμημενα τα πουλια! κατσε καλα ρε φιλαρακο.buy buy.
Το ξημέρωμα μας βρήκε και πάλι με ψιλόβροχο και παρα πολύ ομίχλη.
Η διαδρομή δύσκολη από τις πέτρες που έχουν πέσει και πάλι στους δρόμους που σε πολλά σημεία πρόκειται για κατολισθήσεις.Η ομίχλη πολύ πυκνή που σε δυσκολεύει αρκετά.Σε μια στροφή και ευτυχώς πήγαινα σιγά ,ένα τεράστιο αγριογούρουνο ,λίγο έλλειψε να πέσει πάνω μου καθώς κατέβηκε από την πλαγιά με τα πεύκα και έκοψε κάθετα τον δρόμο.
Τα 3 χλμ του χωματόδρομου πριν φτάσω έχουν γίνει κι αυτά πολύ δύσκολα λόγω των τελευταίων έντονων βροχοπτώσεων αλλά ακόμη τα καταφέρνουμε.Περιμένω λίγο να σπάσει η ομίχλη για να αρχίσω την κατάβαση που σήμερα θα είναι μεγαλύτερη και με μεγαλύτερη κλίση.
Δεν ξέρω ποιο θα ναι το αποτέλεσμα γιατί τα πουλιά είναι λίγα για την περιοχή,όμως οι εικόνες της φύσης που συνεχώς αλλάζουν με τις ομίχλες ,με την υγρασία ,τα φοβερά χρώματα ,συνθέτουν ένα ανεπανάληπτο σκηνικό.Απο την άλλη είναι η περιπέτεια , το σχέδιο που θα πρεπει να ακολουθησω για να βρω τις καριολίτσες μου οι οποίες καθε μέρα κινούνται διαφορετικά ,η προσμονή και η απύθμενη υπομονή που δείχνω μόνο για το χατήρι τους και που μερικές φορές με κάνει να μην αναγνωρίζω τον εαυτό μου .Ολα αυτά μαζί με τη βαριά ανηφόρα της επιστροφής και με τη σκέψη στο τι έκανα και τι δεν έκανα σωστά ,ολοκληρώνουν το σκηνικό της κάθε μέρας και για όσες μέρες είναι εδώ.
Τώρα ψιχαλίζει και πάλι αλλά ο δρόμος είναι ένας και πρέπει να τον πάρω γιατί οι ουκραεζούλες μου με περιμένουν .Ισως να είναι και η τελευταία μέρα σήμερα που τους αφιερώνω γιατί αύριο λέω να παω να για ..."πλατύποδες".
Και δω βλέπουμε τον Ζολώτα στα νιάτα του να προσπαθεί να καρπωθεί μια φάσσα που έπεσε στο απέναντι βουνό!
Πω πω δεν είχα δει νταβατζη πρωτευουσιανο με φωτο τραβηγμένη πριν 30 χρονια.... Ετσι τις εριχνες ζολωτα??? Μαλλι Αλ Πατσίνο παντελόνι Στάθη ψαλτη και παντόφλα λάστιχο παπαμιχαηλ.... ΩραιοςςςςςΚαι δω βλέπουμε τον Ζολώτα στα νιάτα του να προσπαθεί να καρπωθεί μια φάσσα που έπεσε στο απέναντι βουνό!
Και δω βλέπουμε τον Ζολώτα στα νιάτα του να προσπαθεί να καρπωθεί μια φάσσα που έπεσε στο απέναντι βουνό!
Γιατί ρε φιλαράκο δημοσιεύεις φωτογραφίες μου ;
Εν πάσει περιπτώσει εδώ ήταν στην χαράδρα του Αράχθου πριν από 28 χρόνια..buy buy.
Μου γεννήθηκε η απορία βλεποντας το βιντεακι που ανεβασε ο Αργύρης οτι αφου με μια βολιδα πεφτει στα μετρα που δειχνει και ξεροντας το μεγεθος του αεροβολου γιατι να χρειαζομαστε χοντροτερα σκαγια απο 7 για να την καταβαλουμε.
Καταλαβα επισης πως τις περισσοτερες φορες η προσκοπευση μας ειναι που φταιει και οχι το φυσιγγι.
Αγγελε μπορει να ειναι 5.5 χιλ το αεροβολο pcp δηλαδη προσυμπιεσμενου αερα το οποιο ειναι παρα πολυ δυνατο και εχουν μεγαλη κινητικη ενεργεια οι βολιδες. Φαντασου οτι εχει την δυναμη ανετα να ριξει τη φασσα ακομα και στα 150 μετρα, τα σκαγια ειναι αλλη ιστορια
Μλκια στο κεφάλι εχει ο Gandalf...
Προσεχε εκει πανω
Παίρνοντας λοιπόν τον δρόμο προς τα κάτω ,ενα πέπλο ομίχλης αρχισε να ανεναίνει απο βαθεια και να καλύπτει τα πάντα.Η πολύ ομίχλη με δυσκόλεψε και σταμάτησα στα μισά της διαδρομής μέχρι να σπάσει λίγο.Η ώρα περνούσε και σιγά σιγά αποφάσισα να προχωρήσω .Δυσκολεύτηκα να βρω το χθεσινό πέρασμα αλλά μπορώ να πω ότι τελικά βγήκα σε καλύτερο σημείο.
Γύρω στις 9 άρχισε να σπάει και η ομίχλη Τα πουλιά όμως πουθενά.Μια μαύρη φιγούρα χαμηλά μέσα στη ρεματιά μου αποσπά την προσοχή.Ενα κατάμαυρο τεράστιο αγριογούρουνο διέσχιζε τον γιαλό ,πέρασε το νερό και ανέβηκα στην πλαγιά όπου και το έχασα.Εκεινη τη στιγμή φάνηκαν δυο φάρσες πολύ ανοιχτά και τράβηξαν βαθιά στη χαράδρα.Απο κείνη την ώρα δεν έχει φανεί καμμιά άλλη.
Οι καριόλες βάλθηκαν να με τρελάνουν.
Αποφασίζω να κάνω ένα ανέβασμα ψηλότερα.Ρίχνω δυο τουφεκιές και όσο μακριά μπορούσα να δω ,δεν κινήθηκε τίποτα.Ποιός ξέρει που να χώθηκαν πάλι.
Η ώρα περνάει και γύρω στις 2:45 περνάει από κάτω προς τα πάνω και ανάποδα απ ότι περίμενα ,ένα ζευγάρι.Ηταν οι πρωινές που φύγαν προς τα κάτω.Σε λίγο ξαναφάνηκαν ακόμη πιο ψηλωμένες ,αφού είχαν κάνει έναν τεράστιο κύκλο.Στις 3:20 εμφανίζονται ξανά και κλαρώνουν σε κάυι ξερά στην απέναντι ράχη.Εμειναν εκει ακούνητες για 10 λεπτά.Ηλπιζα μήπως ακολουθήσουν κι άλλες ,Αλλά μάταια.
Η ώρα περνούσε και στις 3:50 άδειος και σήμερα ,άρχισα σιγά σιγά την ανάβαση για τον μαύρο φίλο μου , γιατί ο δρόμος μέχρι εκεί ήταν μακρύς και δύσκολος.
Λίγο πιο πάνω αιφνιδιαζομαι από μια που περνάει αρκετά ψηλωμένη αλλά της ρίχνω .Την βλέπω να πεφτει τραυματισμένη κατακόρυφα και της σκάω και δευτερο .Εκει αρχισαν τα πολύ δύσκολα.Το πουλί έπεσε σε αδιαπέραστο πυκνό και σε μια στενή απότομη ρεματιά.Χώθηκα μέσα σαν το αγριογούρουνο.Συρθηκα ,λασπώθηκα μα τίποτα.Εχασα και τον προσανατολισμό από ένα σημείο και μετά και δυσκολεύτηκα.Δεν μπόρεσα να βρώ τίποτα.Ουτε ένα φτερό που θα ήταν αρκετό.Βγήκα από μέσα στάζοντας απο το νερό και στενοχωρημένος που έχασα το πουλί την τελευταία στιγμή της μέρας.και που άφησα το δευτρο σε χηρεία..buy buy.
Ομως κάτι με έτρωγε και κάνω δεύτερη απόπειρα.Βρίσκω ένα φτερό πάνω σε κλαδιά και πιο πέρα ένα δεύτερο.Ηταν απ αυτό το πουλί γιατί ήταν στεγνά.Οργωσα τον τόπο μα πουθενά.Το πιο πιθανό να σκάλωσε στα ψηλά κέδρα ,πουρνάρια η στις αριές.
Εν τέλει η ώρα πήγε 5 και καταιδρωμένος και κατάκοπος από το βασανιστήριο που μου κάνουν ακόμη και σκοτωμένες οι καριολίτσες, συνέχισα τον δρόμο μου για τον Ομπάμα.
Ή σημερινή μέρα ήταν η χειρότερη απ όσες είμαι εδώ πάνω.Τα πουλιά εξαφανισμένα ,όπως το συνηθίζουν άλλωστε αν τουφεκιστούν 2 με 3 μέρες.Δεν ήταν και τα πολλά πουλιά η κοπάδια ,να πεις ότι θα έχεις εναλλακτικές.Αλλωστε αυτά έχει το κυνήγι και πολύ περισσότερο σε μια τόσο δύσκολη ορεινή περιοχή.
Τέλος πάντων το μόνο κέρδος των τελευταίων δύο ημερών είναι αυτό το το νέο σημείο που ανακάλυψα.Δύσκολο και επικίνδυνο μεν ,αλλά πολύ ωραίο και που κάποια στιγμή πιστεύω ότι θα αποδώσει .
Γύρω στις 9 άρχισε να σπάει και η ομίχλη Τα πουλιά όμως πουθενά.Μια μαύρη φιγούρα χαμηλά μέσα στη ρεματιά μου αποσπά την προσοχή.Ενα κατάμαυρο τεράστιο αγριογούρουνο διέσχιζε τον γιαλό ,πέρασε το νερό και ανέβηκα στην πλαγιά όπου και το έχασα.Εκεινη τη στιγμή φάνηκαν δυο φάρσες πολύ ανοιχτά και τράβηξαν βαθιά στη χαράδρα.Απο κείνη την ώρα δεν έχει φανεί καμμιά άλλη.
Οι καριόλες βάλθηκαν να με τρελάνουν.
Αποφασίζω να κάνω ένα ανέβασμα ψηλότερα.Ρίχνω δυο τουφεκιές και όσο μακριά μπορούσα να δω ,δεν κινήθηκε τίποτα.Ποιός ξέρει που να χώθηκαν πάλι.
Η ώρα περνάει και γύρω στις 2:45 περνάει από κάτω προς τα πάνω και ανάποδα απ ότι περίμενα ,ένα ζευγάρι.Ηταν οι πρωινές που φύγαν προς τα κάτω.Σε λίγο ξαναφάνηκαν ακόμη πιο ψηλωμένες ,αφού είχαν κάνει έναν τεράστιο κύκλο.Στις 3:20 εμφανίζονται ξανά και κλαρώνουν σε κάυι ξερά στην απέναντι ράχη.Εμειναν εκει ακούνητες για 10 λεπτά.Ηλπιζα μήπως ακολουθήσουν κι άλλες ,Αλλά μάταια.
Η ώρα περνούσε και στις 3:50 άδειος και σήμερα ,άρχισα σιγά σιγά την ανάβαση για τον μαύρο φίλο μου , γιατί ο δρόμος μέχρι εκεί ήταν μακρύς και δύσκολος.
Λίγο πιο πάνω αιφνιδιαζομαι από μια που περνάει αρκετά ψηλωμένη αλλά της ρίχνω .Την βλέπω να πεφτει τραυματισμένη κατακόρυφα και της σκάω και δευτερο .Εκει αρχισαν τα πολύ δύσκολα.Το πουλί έπεσε σε αδιαπέραστο πυκνό και σε μια στενή απότομη ρεματιά.Χώθηκα μέσα σαν το αγριογούρουνο.Συρθηκα ,λασπώθηκα μα τίποτα.Εχασα και τον προσανατολισμό από ένα σημείο και μετά και δυσκολεύτηκα.Δεν μπόρεσα να βρώ τίποτα.Ουτε ένα φτερό που θα ήταν αρκετό.Βγήκα από μέσα στάζοντας απο το νερό και στενοχωρημένος που έχασα το πουλί την τελευταία στιγμή της μέρας.και που άφησα το δευτρο σε χηρεία..buy buy.
Ομως κάτι με έτρωγε και κάνω δεύτερη απόπειρα.Βρίσκω ένα φτερό πάνω σε κλαδιά και πιο πέρα ένα δεύτερο.Ηταν απ αυτό το πουλί γιατί ήταν στεγνά.Οργωσα τον τόπο μα πουθενά.Το πιο πιθανό να σκάλωσε στα ψηλά κέδρα ,πουρνάρια η στις αριές.
Εν τέλει η ώρα πήγε 5 και καταιδρωμένος και κατάκοπος από το βασανιστήριο που μου κάνουν ακόμη και σκοτωμένες οι καριολίτσες, συνέχισα τον δρόμο μου για τον Ομπάμα.
Ή σημερινή μέρα ήταν η χειρότερη απ όσες είμαι εδώ πάνω.Τα πουλιά εξαφανισμένα ,όπως το συνηθίζουν άλλωστε αν τουφεκιστούν 2 με 3 μέρες.Δεν ήταν και τα πολλά πουλιά η κοπάδια ,να πεις ότι θα έχεις εναλλακτικές.Αλλωστε αυτά έχει το κυνήγι και πολύ περισσότερο σε μια τόσο δύσκολη ορεινή περιοχή.
Τέλος πάντων το μόνο κέρδος των τελευταίων δύο ημερών είναι αυτό το το νέο σημείο που ανακάλυψα.Δύσκολο και επικίνδυνο μεν ,αλλά πολύ ωραίο και που κάποια στιγμή πιστεύω ότι θα αποδώσει .
Μάκης
Banned
ότι αρέσει του καθενός τέλος πάντων
- Status