Όπως το κοψες....μπραβω ρε φιλεεε το τουφεκακι αμερικανακι ειναιιι;; ετσι το κωβο![]()
Όπως το κοψες....μπραβω ρε φιλεεε το τουφεκακι αμερικανακι ειναιιι;; ετσι το κωβο![]()
Και εμείς λέμε οτι κυνηγάμε;;;;Μετά απο ενα πολύ βροχερό βράδυ ,το ξημέρωμα μας βρήκε με οριακή θερμοκρασία πάνω του μηδενός.Ο δρόμος γεμάτος κατολισθήσεις και μάλιστα σε ένα σημείο ,αν δεν είχαν πιάσει δουλειά από τις 6 δεν θα περνάγαμε.
Πάνω που άρχισε να φέγγει κατηφόριζα ήδη για το λημέρι μου.Το κρύο σε συνδυασμό με τον αέρα ήταν τσουχτερό και τα κοριτσάκια σήμερα θα ήταν μαζεμένα ,Ότι έπρεπε για όργια.Βέβαια ήταν αναμενόμενο ότι θα κινούταν πιο αργά .Η ώρα κόντευε 8,45 και ακόμη τίποτα.Σε λίγο η πρώτη κάνει την εμφανισή της ψηλά στην κορυφή.Σε πολύ λίγο απο κει πάνω σκάνε γύρω στα 10 πουλιά και με κλειστά φτερά σαν τα γεράκια έρχονται καταπάνω μου ,λψηλωμένα όμως.Δεν τις τουφέκισα και τελικά το μετάνιωσα.Βουτώντας χαμηλά ,έστριψαν δεξιά και τότε σήκωσαν και τις άλλες.Όλες μαζί γύρω στα 40 πουλιά ,ερχόταν καταπάνω μου σαν γλάροι !Πάνω που ετοιμάζομαι για το Ρωμαικό όργιο τις βλέπω να στρίβουν και να τραβανε προς την κορυφή ,αφήνοντάς με, με το .....όπλο στο χέρι !
Η ώρα περνούσε και τίποτα δεν φαινόταν.Ο καιρός μια έκλεινε και χιόνιζε στα ψηλά και μια άνοιγε και πάλι,αλλά τα κορίτσια άφαντα.Πλησιάζω στην άκρη προς τη ρεματιά και ρίχνω ένα,δυο ,τρία ,φυσίγγια να δω μήπως ειναι καθηλωμένες στον πάτο.Δεν κουνιέται τίποτα .Κι όμως οι πόρνες ήταν εκει !
Γύρω στις 11,30 ακούω απο την μεγάλη ρεματιά αριστερά μου σκυλιά να κλαφουνάνε.Ελα λέω μπας και σηκώσουνε τίποτα Ουκρανεζάκια.Τοτε βλέπω να σηκώνονται γύρω στις 10 και σε λίγο άλλες τριάντα περίπου.Όλες τράβηξαν πιο χαμηλά αλλά δεν ειχα ορατότητα.Μετακινούμαι λίγο,με το σκεπτικό μήπως βγούνε πιο χαμηλά από μένα.Ξαφνικά βλέπω μόνο μια να περνάει την ράχη και χαμηλά στα δέντρα .Από απελπισία γυρίζω και της ρίχνω .Παθαίνω την πλάκα μου όταν τη βλέπω να πέφτει ξερή.Δεν το πίστευα .Μετράω την απόσταση σε βήματα και ήταν 85.Παω την παίρνω και κοίταζα να δω που την έφαγε.Η απόσταση ήταν στην κυριολεξία 60μ ,χωρις αμφιοβολία !
Δεν το χώνευα γιατί νόμιζα ότι πάνω στο όπλο ειχα το carlson το Μ.Τελικά στην απορία μου κοιτάζω και ειχα το F το οποίο στην ουσία ειναι ΙΜ.Ομως και πάλι ήταν εξωφρενικό.Η φάσσα ειχε πάνω της 5 σκάγια 6αρια.Τρια στο στήθος ,ενα στο λαιμό και ενα στην κοιλιά.Αυτα μου κάνει το carlson με το percorso και τa καψουρεύομαι όλο και περισσότερο.
Τα σκυλιά συνέχιζαν το κλαφούνισμα για ώρες στο ίδιο σημείο.Πάνω κάτω περα δόθε .....Μάλλον ζαρκάδι κυνηγούσαν.Σε πολύ λίγο ξαναβλέπω τις 8 ξεβράκωτες καρίολες να βουτάνε ξανα απο την κορυφή όπως το πρωί.Με τη σιγουριά της προηγούμενης τουφεκιάς ,διαλέγω μια και την κατεβάζω αλλά ζωντανή.Η καριόλα έπεσε στην άκρη της ρεματιας μεσα σε πυκνό. Παρατάω το όπλο και τρεχω και χώνομαι μεσα σαν τον σκύλο ,ξέροντας τι με περιμένει.Κάποια στιγμή την βλέπω να στέκει καμαρωτή σε απόσταση 5μ .Μόλις με βλέπει βουτάει κάτω και χάθηκε .Κατηφορίζω μέσα στα πυκνά ,σέρνοντας ,πολλές φορές να την προλάβω.Εχει φύγει πάνω απο 70 μ μέσα στη ρεματιά.Την ξαναβλέπω και ξαναβουτάει κάτω.Τότε αποφασίζω να ανοιχτώ και να βγω απο κατω της.Ιστορία για γέλια και για κλάματα.
Αφού βγαίνω απο κατω της τελικά στα 6 περίπου μ. την βλέπω να γυρίζει πλάγια.Τότε βουτάω μια πετρα και της την πετάω.Την πετυχαίνω και βουτώντας έρχεται στη μούρη μου χτυπώντας τα φτερά .Εκεί άρχισε το δράμα .Στην προσπάθεια να την πιάσω , κατρακυλάμε και οι δυο μαζί.Φεύγω τσουλώντας πάνω απο 20μ μέσα σε κουμαριές,ρίκια και πουρνάρια ,κινδυνεύοντας να σπάσω χερι ,πόδι ακομη και να στραβωθώ. Με την φάσσα πιασμένη με το αριστερό μου χερι απο το ενα πόδι της.Το άλλο μου χερι προσπαθούσε να φρενάρει την πτώση που συνεχιζόταν.Έσκισα γάντι,έφυγαν ωτοασπίδες ,λασπώθηκα ολόκληρος και τελικά σταμάτησα στο παραπέντε απο τα χειρότερα .
Έτσι αγκαλιασμένοι ,λασπωμένοι και σεξουαλισμένοι ,εξουθενωμένοι και προπάντων τυχεροί που ήμαστε σώοι , αρχίσαμε την ανάβαση αγκαλιά με την Ουκρανέζα μου.Μετά εχεις και τον κρητικό να σου λέει για τι ύφος....
Η ώρα περνούσε και δεν φαινόταν τίποτα ,αλλά εγώ παρέμεινα εκεί σταθερός με γαιδουρινή υπομονή.
Κοντα στις 2 το μεσημέρι βλέπω 2 πουλια να βουτάνε αριστερά μου στην άλλη πλαγιά.Αω γνωστος τόπος για μενα απο κει.Άρχιζα να τραβιεμαι προς τα κει και να ψαχνω μονοπάτια και καθαρλο μέρος,υποψιασμένος οτι πίσω ειναικι άλλα πουλια που θα περασουν απο κει πηγαίνοντας για κούρνια.Μέχρι εγω να βρω σημείο ,περνανε άλλες 3 ,αλλες 5 ....Τελικα βρίσκω ενα σημειο και βλέπω να μου έρχονται 8 καταπάνω μου γερακωμένες.Με είδαν και λόξεψαν.Τελικά μετα απο λίγο ετρχονται άλλες 3 και παίρνω την μια ,όπως και μετά από λίγο άλλη μια μονή την οποία δεν μπορεσα να βρω ,αν και έπεσε ξερή.
Ετσι εφυγα με 3 πουλιά στο χέρι δικαιωμένος απο την υπομονή που έδειξα ,αλλά προπάντων κατευχαριστημένος για άλλη μια φορα με τα percorso και το συνδυασμό τους με το carlson τo F.Μετα και το σημερινό έχω να πω ευθέως καθαρά και ξάστερα οτι ακόμη και στα 60μ με τον κατάλληλο συνδυασμό τσοκ και φυσιγγιού ,με 6αρι τους αλλάζεις τα φώτα.Εγω το 6αρι άρχισα να το δουλεύω πολύ τα τελευταία 6 χρόνια.Παλιότερα ήμουνα κολλημένος μόνο με τα 5αρια .
Αύριο έλεγα να τις αφήσω ήσυχες και να παω προς Γιάννενα.Ομως επειδή είδα την απογευματινή τους ρότα θα ξαναπάω και αυριιο και θα τους δώσω ρεπό μεθαύριο.Λίγα τα πουλιά αλλά αν τα ροκανίζω έτσι καλά είναι.
Αφού βγαίνω απο κατω της τελικά στα 6 περίπου μ. την βλέπω να γυρίζει πλάγια.Τότε βουτάω μια πετρα και της την πετάω.Την πετυχαίνω και βουτώντας έρχεται στη μούρη μου χτυπώντας τα φτερά .Εκεί άρχισε το δράμα .Στην προσπάθεια να την πιάσω , κατρακυλάμε και οι δυο μαζί.Φεύγω τσουλώντας πάνω απο 20μ μέσα σε κουμαριές,ρίκια και πουρνάρια ,κινδυνεύοντας να σπάσω χερι ,πόδι ακομη και να στραβωθώ. Με την φάσσα πιασμένη με το αριστερό μου χερι απο το ενα πόδι της.Το άλλο μου χερι προσπαθούσε να φρενάρει την πτώση που συνεχιζόταν.Έσκισα γάντι,έφυγαν ωτοασπίδες ,λασπώθηκα ολόκληρος και τελικά σταμάτησα στο παραπέντε απο τα χειρότερα .
Γεια σου Ζολώ κομάντο!!! Μπράβο για τις επιτυχίες σου και προσοχή για τα υπόλοιπα!Μετά απο ενα πολύ βροχερό βράδυ ,το ξημέρωμα μας βρήκε με οριακή θερμοκρασία πάνω του μηδενός.Ο δρόμος γεμάτος κατολισθήσεις και μάλιστα σε ένα σημείο ,αν δεν είχαν πιάσει δουλειά από τις 6 δεν θα περνάγαμε.
Πάνω που άρχισε να φέγγει κατηφόριζα ήδη για το λημέρι μου.Το κρύο σε συνδυασμό με τον αέρα ήταν τσουχτερό και τα κοριτσάκια σήμερα θα ήταν μαζεμένα ,Ότι έπρεπε για όργια.Βέβαια ήταν αναμενόμενο ότι θα κινούταν πιο αργά .Η ώρα κόντευε 8,45 και ακόμη τίποτα.Σε λίγο η πρώτη κάνει την εμφανισή της ψηλά στην κορυφή.Σε πολύ λίγο απο κει πάνω σκάνε γύρω στα 10 πουλιά και με κλειστά φτερά σαν τα γεράκια έρχονται καταπάνω μου ,λψηλωμένα όμως.Δεν τις τουφέκισα και τελικά το μετάνιωσα.Βουτώντας χαμηλά ,έστριψαν δεξιά και τότε σήκωσαν και τις άλλες.Όλες μαζί γύρω στα 40 πουλιά ,ερχόταν καταπάνω μου σαν γλάροι !Πάνω που ετοιμάζομαι για το Ρωμαικό όργιο τις βλέπω να στρίβουν και να τραβανε προς την κορυφή ,αφήνοντάς με, με το .....όπλο στο χέρι !
Η ώρα περνούσε και τίποτα δεν φαινόταν.Ο καιρός μια έκλεινε και χιόνιζε στα ψηλά και μια άνοιγε και πάλι,αλλά τα κορίτσια άφαντα.Πλησιάζω στην άκρη προς τη ρεματιά και ρίχνω ένα,δυο ,τρία ,φυσίγγια να δω μήπως ειναι καθηλωμένες στον πάτο.Δεν κουνιέται τίποτα .Κι όμως οι πόρνες ήταν εκει !
Γύρω στις 11,30 ακούω απο την μεγάλη ρεματιά αριστερά μου σκυλιά να κλαφουνάνε.Ελα λέω μπας και σηκώσουνε τίποτα Ουκρανεζάκια.Τοτε βλέπω να σηκώνονται γύρω στις 10 και σε λίγο άλλες τριάντα περίπου.Όλες τράβηξαν πιο χαμηλά αλλά δεν ειχα ορατότητα.Μετακινούμαι λίγο,με το σκεπτικό μήπως βγούνε πιο χαμηλά από μένα.Ξαφνικά βλέπω μόνο μια να περνάει την ράχη και χαμηλά στα δέντρα .Από απελπισία γυρίζω και της ρίχνω .Παθαίνω την πλάκα μου όταν τη βλέπω να πέφτει ξερή.Δεν το πίστευα .Μετράω την απόσταση σε βήματα και ήταν 85.Παω την παίρνω και κοίταζα να δω που την έφαγε.Η απόσταση ήταν στην κυριολεξία 60μ ,χωρις αμφιοβολία !
Δεν το χώνευα γιατί νόμιζα ότι πάνω στο όπλο ειχα το carlson το Μ.Τελικά στην απορία μου κοιτάζω και ειχα το F το οποίο στην ουσία ειναι ΙΜ.Ομως και πάλι ήταν εξωφρενικό.Η φάσσα ειχε πάνω της 5 σκάγια 6αρια.Τρια στο στήθος ,ενα στο λαιμό και ενα στην κοιλιά.Αυτα μου κάνει το carlson με το percorso και τa καψουρεύομαι όλο και περισσότερο.
Τα σκυλιά συνέχιζαν το κλαφούνισμα για ώρες στο ίδιο σημείο.Πάνω κάτω περα δόθε .....Μάλλον ζαρκάδι κυνηγούσαν.Σε πολύ λίγο ξαναβλέπω τις 8 ξεβράκωτες καρίολες να βουτάνε ξανα απο την κορυφή όπως το πρωί.Με τη σιγουριά της προηγούμενης τουφεκιάς ,διαλέγω μια και την κατεβάζω αλλά ζωντανή.Η καριόλα έπεσε στην άκρη της ρεματιας μεσα σε πυκνό. Παρατάω το όπλο και τρεχω και χώνομαι μεσα σαν τον σκύλο ,ξέροντας τι με περιμένει.Κάποια στιγμή την βλέπω να στέκει καμαρωτή σε απόσταση 5μ .Μόλις με βλέπει βουτάει κάτω και χάθηκε .Κατηφορίζω μέσα στα πυκνά ,σέρνοντας ,πολλές φορές να την προλάβω.Εχει φύγει πάνω απο 70 μ μέσα στη ρεματιά.Την ξαναβλέπω και ξαναβουτάει κάτω.Τότε αποφασίζω να ανοιχτώ και να βγω απο κατω της.Ιστορία για γέλια και για κλάματα.
Αφού βγαίνω απο κατω της τελικά στα 6 περίπου μ. την βλέπω να γυρίζει πλάγια.Τότε βουτάω μια πετρα και της την πετάω.Την πετυχαίνω και βουτώντας έρχεται στη μούρη μου χτυπώντας τα φτερά .Εκεί άρχισε το δράμα .Στην προσπάθεια να την πιάσω , κατρακυλάμε και οι δυο μαζί.Φεύγω τσουλώντας πάνω απο 20μ μέσα σε κουμαριές,ρίκια και πουρνάρια ,κινδυνεύοντας να σπάσω χερι ,πόδι ακομη και να στραβωθώ. Με την φάσσα πιασμένη με το αριστερό μου χερι απο το ενα πόδι της.Το άλλο μου χερι προσπαθούσε να φρενάρει την πτώση που συνεχιζόταν.Έσκισα γάντι,έφυγαν ωτοασπίδες ,λασπώθηκα ολόκληρος και τελικά σταμάτησα στο παραπέντε απο τα χειρότερα .
Έτσι αγκαλιασμένοι ,λασπωμένοι και σεξουαλισμένοι ,εξουθενωμένοι και προπάντων τυχεροί που ήμαστε σώοι , αρχίσαμε την ανάβαση αγκαλιά με την Ουκρανέζα μου.Μετά εχεις και τον κρητικό να σου λέει για τι ύφος....
Η ώρα περνούσε και δεν φαινόταν τίποτα ,αλλά εγώ παρέμεινα εκεί σταθερός με γαιδουρινή υπομονή.
Κοντα στις 2 το μεσημέρι βλέπω 2 πουλια να βουτάνε αριστερά μου στην άλλη πλαγιά.Αω γνωστος τόπος για μενα απο κει.Άρχιζα να τραβιεμαι προς τα κει και να ψαχνω μονοπάτια και καθαρλο μέρος,υποψιασμένος οτι πίσω ειναικι άλλα πουλια που θα περασουν απο κει πηγαίνοντας για κούρνια.Μέχρι εγω να βρω σημείο ,περνανε άλλες 3 ,αλλες 5 ....Τελικα βρίσκω ενα σημειο και βλέπω να μου έρχονται 8 καταπάνω μου γερακωμένες.Με είδαν και λόξεψαν.Τελικά μετα απο λίγο ετρχονται άλλες 3 και παίρνω την μια ,όπως και μετά από λίγο άλλη μια μονή την οποία δεν μπορεσα να βρω ,αν και έπεσε ξερή.
Ετσι εφυγα με 3 πουλιά στο χέρι δικαιωμένος απο την υπομονή που έδειξα ,αλλά προπάντων κατευχαριστημένος για άλλη μια φορα με τα percorso και το συνδυασμό τους με το carlson τo F.Μετα και το σημερινό έχω να πω ευθέως καθαρά και ξάστερα οτι ακόμη και στα 60μ με τον κατάλληλο συνδυασμό τσοκ και φυσιγγιού ,με 6αρι τους αλλάζεις τα φώτα.Εγω το 6αρι άρχισα να το δουλεύω πολύ τα τελευταία 6 χρόνια.Παλιότερα ήμουνα κολλημένος μόνο με τα 5αρια .
Αύριο έλεγα να τις αφήσω ήσυχες και να παω προς Γιάννενα.Ομως επειδή είδα την απογευματινή τους ρότα θα ξαναπάω και αυριιο και θα τους δώσω ρεπό μεθαύριο.Λίγα τα πουλιά αλλά αν τα ροκανίζω έτσι καλά είναι.
Αφου την εβγαλες απ τη πτώση παλι καλα αλλα ρε παιδι μου να σκοτώνει το 6αρι σ αυτα τα μετρα τη φασσα? Μυστηρια πρασαΜετά απο ενα πολύ βροχερό βράδυ ,το ξημέρωμα μας βρήκε με οριακή θερμοκρασία πάνω του μηδενός.Ο δρόμος γεμάτος κατολισθήσεις και μάλιστα σε ένα σημείο ,αν δεν είχαν πιάσει δουλειά από τις 6 δεν θα περνάγαμε.
Πάνω που άρχισε να φέγγει κατηφόριζα ήδη για το λημέρι μου.Το κρύο σε συνδυασμό με τον αέρα ήταν τσουχτερό και τα κοριτσάκια σήμερα θα ήταν μαζεμένα ,Ότι έπρεπε για όργια.Βέβαια ήταν αναμενόμενο ότι θα κινούταν πιο αργά .Η ώρα κόντευε 8,45 και ακόμη τίποτα.Σε λίγο η πρώτη κάνει την εμφανισή της ψηλά στην κορυφή.Σε πολύ λίγο απο κει πάνω σκάνε γύρω στα 10 πουλιά και με κλειστά φτερά σαν τα γεράκια έρχονται καταπάνω μου ,λψηλωμένα όμως.Δεν τις τουφέκισα και τελικά το μετάνιωσα.Βουτώντας χαμηλά ,έστριψαν δεξιά και τότε σήκωσαν και τις άλλες.Όλες μαζί γύρω στα 40 πουλιά ,ερχόταν καταπάνω μου σαν γλάροι !Πάνω που ετοιμάζομαι για το Ρωμαικό όργιο τις βλέπω να στρίβουν και να τραβανε προς την κορυφή ,αφήνοντάς με, με το .....όπλο στο χέρι !
Η ώρα περνούσε και τίποτα δεν φαινόταν.Ο καιρός μια έκλεινε και χιόνιζε στα ψηλά και μια άνοιγε και πάλι,αλλά τα κορίτσια άφαντα.Πλησιάζω στην άκρη προς τη ρεματιά και ρίχνω ένα,δυο ,τρία ,φυσίγγια να δω μήπως ειναι καθηλωμένες στον πάτο.Δεν κουνιέται τίποτα .Κι όμως οι πόρνες ήταν εκει !
Γύρω στις 11,30 ακούω απο την μεγάλη ρεματιά αριστερά μου σκυλιά να κλαφουνάνε.Ελα λέω μπας και σηκώσουνε τίποτα Ουκρανεζάκια.Τοτε βλέπω να σηκώνονται γύρω στις 10 και σε λίγο άλλες τριάντα περίπου.Όλες τράβηξαν πιο χαμηλά αλλά δεν ειχα ορατότητα.Μετακινούμαι λίγο,με το σκεπτικό μήπως βγούνε πιο χαμηλά από μένα.Ξαφνικά βλέπω μόνο μια να περνάει την ράχη και χαμηλά στα δέντρα .Από απελπισία γυρίζω και της ρίχνω .Παθαίνω την πλάκα μου όταν τη βλέπω να πέφτει ξερή.Δεν το πίστευα .Μετράω την απόσταση σε βήματα και ήταν 85.Παω την παίρνω και κοίταζα να δω που την έφαγε.Η απόσταση ήταν στην κυριολεξία 60μ ,χωρις αμφιοβολία !
Δεν το χώνευα γιατί νόμιζα ότι πάνω στο όπλο ειχα το carlson το Μ.Τελικά στην απορία μου κοιτάζω και ειχα το F το οποίο στην ουσία ειναι ΙΜ.Ομως και πάλι ήταν εξωφρενικό.Η φάσσα ειχε πάνω της 5 σκάγια 6αρια.Τρια στο στήθος ,ενα στο λαιμό και ενα στην κοιλιά.Αυτα μου κάνει το carlson με το percorso και τa καψουρεύομαι όλο και περισσότερο.
Τα σκυλιά συνέχιζαν το κλαφούνισμα για ώρες στο ίδιο σημείο.Πάνω κάτω περα δόθε .....Μάλλον ζαρκάδι κυνηγούσαν.Σε πολύ λίγο ξαναβλέπω τις 8 ξεβράκωτες καρίολες να βουτάνε ξανα απο την κορυφή όπως το πρωί.Με τη σιγουριά της προηγούμενης τουφεκιάς ,διαλέγω μια και την κατεβάζω αλλά ζωντανή.Η καριόλα έπεσε στην άκρη της ρεματιας μεσα σε πυκνό. Παρατάω το όπλο και τρεχω και χώνομαι μεσα σαν τον σκύλο ,ξέροντας τι με περιμένει.Κάποια στιγμή την βλέπω να στέκει καμαρωτή σε απόσταση 5μ .Μόλις με βλέπει βουτάει κάτω και χάθηκε .Κατηφορίζω μέσα στα πυκνά ,σέρνοντας ,πολλές φορές να την προλάβω.Εχει φύγει πάνω απο 70 μ μέσα στη ρεματιά.Την ξαναβλέπω και ξαναβουτάει κάτω.Τότε αποφασίζω να ανοιχτώ και να βγω απο κατω της.Ιστορία για γέλια και για κλάματα.
Αφού βγαίνω απο κατω της τελικά στα 6 περίπου μ. την βλέπω να γυρίζει πλάγια.Τότε βουτάω μια πετρα και της την πετάω.Την πετυχαίνω και βουτώντας έρχεται στη μούρη μου χτυπώντας τα φτερά .Εκεί άρχισε το δράμα .Στην προσπάθεια να την πιάσω , κατρακυλάμε και οι δυο μαζί.Φεύγω τσουλώντας πάνω απο 20μ μέσα σε κουμαριές,ρίκια και πουρνάρια ,κινδυνεύοντας να σπάσω χερι ,πόδι ακομη και να στραβωθώ. Με την φάσσα πιασμένη με το αριστερό μου χερι απο το ενα πόδι της.Το άλλο μου χερι προσπαθούσε να φρενάρει την πτώση που συνεχιζόταν.Έσκισα γάντι,έφυγαν ωτοασπίδες ,λασπώθηκα ολόκληρος και τελικά σταμάτησα στο παραπέντε απο τα χειρότερα .
Έτσι αγκαλιασμένοι ,λασπωμένοι και σεξουαλισμένοι ,εξουθενωμένοι και προπάντων τυχεροί που ήμαστε σώοι , αρχίσαμε την ανάβαση αγκαλιά με την Ουκρανέζα μου.Μετά εχεις και τον κρητικό να σου λέει για τι ύφος....
Η ώρα περνούσε και δεν φαινόταν τίποτα ,αλλά εγώ παρέμεινα εκεί σταθερός με γαιδουρινή υπομονή.
Κοντα στις 2 το μεσημέρι βλέπω 2 πουλια να βουτάνε αριστερά μου στην άλλη πλαγιά.Αω γνωστος τόπος για μενα απο κει.Άρχιζα να τραβιεμαι προς τα κει και να ψαχνω μονοπάτια και καθαρλο μέρος,υποψιασμένος οτι πίσω ειναικι άλλα πουλια που θα περασουν απο κει πηγαίνοντας για κούρνια.Μέχρι εγω να βρω σημείο ,περνανε άλλες 3 ,αλλες 5 ....Τελικα βρίσκω ενα σημειο και βλέπω να μου έρχονται 8 καταπάνω μου γερακωμένες.Με είδαν και λόξεψαν.Τελικά μετα απο λίγο ετρχονται άλλες 3 και παίρνω την μια ,όπως και μετά από λίγο άλλη μια μονή την οποία δεν μπορεσα να βρω ,αν και έπεσε ξερή.
Ετσι εφυγα με 3 πουλιά στο χέρι δικαιωμένος απο την υπομονή που έδειξα ,αλλά προπάντων κατευχαριστημένος για άλλη μια φορα με τα percorso και το συνδυασμό τους με το carlson τo F.Μετα και το σημερινό έχω να πω ευθέως καθαρά και ξάστερα οτι ακόμη και στα 60μ με τον κατάλληλο συνδυασμό τσοκ και φυσιγγιού ,με 6αρι τους αλλάζεις τα φώτα.Εγω το 6αρι άρχισα να το δουλεύω πολύ τα τελευταία 6 χρόνια.Παλιότερα ήμουνα κολλημένος μόνο με τα 5αρια .
Αύριο έλεγα να τις αφήσω ήσυχες και να παω προς Γιάννενα.Ομως επειδή είδα την απογευματινή τους ρότα θα ξαναπάω και αυριιο και θα τους δώσω ρεπό μεθαύριο.Λίγα τα πουλιά αλλά αν τα ροκανίζω έτσι καλά είναι.
Και μετα σε ρωτάνε ; "ξερεις κανα καλό φυσίγγι για φάσσα;"Αφου την εβγαλες απ τη πτώση παλι καλα αλλα ρε παιδι μου να σκοτώνει το 6αρι σ αυτα τα μετρα τη φασσα? Μυστηρια πρασα
Percorso και τα μυαλα στα κάγκελα ρεεεεεεεεε
![]()
Τότε θα ειμαι πράγματι σαν τον Τσακ Νόρις που λεει ο κρητικός ,Ένα αεροβόλο πιστόλι χρειάζεσαι στην τσέπη για τα "τελειώματα" χωρίς να κινδυνεύεις να τσακιστεις. Θα περνάς και την ώρα σου σημαδευοντας βελανιδιά, όταν δεν περνάει τίποτα.![]()
ha haaaΚαι μετα σε ρωτάνε ; "ξερεις κανα καλό φυσίγγι για φάσσα;"![]()
Μετά απο ενα πολύ βροχερό βράδυ ,το ξημέρωμα μας βρήκε με οριακή θερμοκρασία πάνω του μηδενός.Ο δρόμος γεμάτος κατολισθήσεις και μάλιστα σε ένα σημείο ,αν δεν είχαν πιάσει δουλειά από τις 6 δεν θα περνάγαμε.
Πάνω που άρχισε να φέγγει κατηφόριζα ήδη για το λημέρι μου.Το κρύο σε συνδυασμό με τον αέρα ήταν τσουχτερό και τα κοριτσάκια σήμερα θα ήταν μαζεμένα ,Ότι έπρεπε για όργια.Βέβαια ήταν αναμενόμενο ότι θα κινούταν πιο αργά .Η ώρα κόντευε 8,45 και ακόμη τίποτα.Σε λίγο η πρώτη κάνει την εμφανισή της ψηλά στην κορυφή.Σε πολύ λίγο απο κει πάνω σκάνε γύρω στα 10 πουλιά και με κλειστά φτερά σαν τα γεράκια έρχονται καταπάνω μου ,λψηλωμένα όμως.Δεν τις τουφέκισα και τελικά το μετάνιωσα.Βουτώντας χαμηλά ,έστριψαν δεξιά και τότε σήκωσαν και τις άλλες.Όλες μαζί γύρω στα 40 πουλιά ,ερχόταν καταπάνω μου σαν γλάροι !Πάνω που ετοιμάζομαι για το Ρωμαικό όργιο τις βλέπω να στρίβουν και να τραβανε προς την κορυφή ,αφήνοντάς με, με το .....όπλο στο χέρι !
Η ώρα περνούσε και τίποτα δεν φαινόταν.Ο καιρός μια έκλεινε και χιόνιζε στα ψηλά και μια άνοιγε και πάλι,αλλά τα κορίτσια άφαντα.Πλησιάζω στην άκρη προς τη ρεματιά και ρίχνω ένα,δυο ,τρία ,φυσίγγια να δω μήπως ειναι καθηλωμένες στον πάτο.Δεν κουνιέται τίποτα .Κι όμως οι πόρνες ήταν εκει !
Γύρω στις 11,30 ακούω απο την μεγάλη ρεματιά αριστερά μου σκυλιά να κλαφουνάνε.Ελα λέω μπας και σηκώσουνε τίποτα Ουκρανεζάκια.Τοτε βλέπω να σηκώνονται γύρω στις 10 και σε λίγο άλλες τριάντα περίπου.Όλες τράβηξαν πιο χαμηλά αλλά δεν ειχα ορατότητα.Μετακινούμαι λίγο,με το σκεπτικό μήπως βγούνε πιο χαμηλά από μένα.Ξαφνικά βλέπω μόνο μια να περνάει την ράχη και χαμηλά στα δέντρα .Από απελπισία γυρίζω και της ρίχνω .Παθαίνω την πλάκα μου όταν τη βλέπω να πέφτει ξερή.Δεν το πίστευα .Μετράω την απόσταση σε βήματα και ήταν 85.Παω την παίρνω και κοίταζα να δω που την έφαγε.Η απόσταση ήταν στην κυριολεξία 60μ ,χωρις αμφιοβολία !
Δεν το χώνευα γιατί νόμιζα ότι πάνω στο όπλο ειχα το carlson το Μ.Τελικά στην απορία μου κοιτάζω και ειχα το F το οποίο στην ουσία ειναι ΙΜ.Ομως και πάλι ήταν εξωφρενικό.Η φάσσα ειχε πάνω της 5 σκάγια 6αρια.Τρια στο στήθος ,ενα στο λαιμό και ενα στην κοιλιά.Αυτα μου κάνει το carlson με το percorso και τa καψουρεύομαι όλο και περισσότερο.
Τα σκυλιά συνέχιζαν το κλαφούνισμα για ώρες στο ίδιο σημείο.Πάνω κάτω περα δόθε .....Μάλλον ζαρκάδι κυνηγούσαν.Σε πολύ λίγο ξαναβλέπω τις 8 ξεβράκωτες καρίολες να βουτάνε ξανα απο την κορυφή όπως το πρωί.Με τη σιγουριά της προηγούμενης τουφεκιάς ,διαλέγω μια και την κατεβάζω αλλά ζωντανή.Η καριόλα έπεσε στην άκρη της ρεματιας μεσα σε πυκνό. Παρατάω το όπλο και τρεχω και χώνομαι μεσα σαν τον σκύλο ,ξέροντας τι με περιμένει.Κάποια στιγμή την βλέπω να στέκει καμαρωτή σε απόσταση 5μ .Μόλις με βλέπει βουτάει κάτω και χάθηκε .Κατηφορίζω μέσα στα πυκνά ,σέρνοντας ,πολλές φορές να την προλάβω.Εχει φύγει πάνω απο 70 μ μέσα στη ρεματιά.Την ξαναβλέπω και ξαναβουτάει κάτω.Τότε αποφασίζω να ανοιχτώ και να βγω απο κατω της.Ιστορία για γέλια και για κλάματα.
Αφού βγαίνω απο κατω της τελικά στα 6 περίπου μ. την βλέπω να γυρίζει πλάγια.Τότε βουτάω μια πετρα και της την πετάω.Την πετυχαίνω και βουτώντας έρχεται στη μούρη μου χτυπώντας τα φτερά .Εκεί άρχισε το δράμα .Στην προσπάθεια να την πιάσω , κατρακυλάμε και οι δυο μαζί.Φεύγω τσουλώντας πάνω απο 20μ μέσα σε κουμαριές,ρίκια και πουρνάρια ,κινδυνεύοντας να σπάσω χερι ,πόδι ακομη και να στραβωθώ. Με την φάσσα πιασμένη με το αριστερό μου χερι απο το ενα πόδι της.Το άλλο μου χερι προσπαθούσε να φρενάρει την πτώση που συνεχιζόταν.Έσκισα γάντι,έφυγαν ωτοασπίδες ,λασπώθηκα ολόκληρος και τελικά σταμάτησα στο παραπέντε απο τα χειρότερα .
Έτσι αγκαλιασμένοι ,λασπωμένοι και σεξουαλισμένοι ,εξουθενωμένοι και προπάντων τυχεροί που ήμαστε σώοι , αρχίσαμε την ανάβαση αγκαλιά με την Ουκρανέζα μου.Μετά εχεις και τον κρητικό να σου λέει για τι ύφος....
Η ώρα περνούσε και δεν φαινόταν τίποτα ,αλλά εγώ παρέμεινα εκεί σταθερός με γαιδουρινή υπομονή.
Κοντα στις 2 το μεσημέρι βλέπω 2 πουλια να βουτάνε αριστερά μου στην άλλη πλαγιά.Αω γνωστος τόπος για μενα απο κει.Άρχιζα να τραβιεμαι προς τα κει και να ψαχνω μονοπάτια και καθαρλο μέρος,υποψιασμένος οτι πίσω ειναικι άλλα πουλια που θα περασουν απο κει πηγαίνοντας για κούρνια.Μέχρι εγω να βρω σημείο ,περνανε άλλες 3 ,αλλες 5 ....Τελικα βρίσκω ενα σημειο και βλέπω να μου έρχονται 8 καταπάνω μου γερακωμένες.Με είδαν και λόξεψαν.Τελικά μετα απο λίγο ετρχονται άλλες 3 και παίρνω την μια ,όπως και μετά από λίγο άλλη μια μονή την οποία δεν μπορεσα να βρω ,αν και έπεσε ξερή.
Ετσι εφυγα με 3 πουλιά στο χέρι δικαιωμένος απο την υπομονή που έδειξα ,αλλά προπάντων κατευχαριστημένος για άλλη μια φορα με τα percorso και το συνδυασμό τους με το carlson τo F.Μετα και το σημερινό έχω να πω ευθέως καθαρά και ξάστερα οτι ακόμη και στα 60μ με τον κατάλληλο συνδυασμό τσοκ και φυσιγγιού ,με 6αρι τους αλλάζεις τα φώτα.Εγω το 6αρι άρχισα να το δουλεύω πολύ τα τελευταία 6 χρόνια.Παλιότερα ήμουνα κολλημένος μόνο με τα 5αρια .
Αύριο έλεγα να τις αφήσω ήσυχες και να παω προς Γιάννενα.Ομως επειδή είδα την απογευματινή τους ρότα θα ξαναπάω και αυριιο και θα τους δώσω ρεπό μεθαύριο.Λίγα τα πουλιά αλλά αν τα ροκανίζω έτσι καλά είναι.
Είσαι δυναμη και στα ταίρια τους
Ελα Ομπάμα τις πηραμε τον αερα.... Βουρρρ.....
![]()
Μπράβο σας παλικάρια μου, αγκαλίτσες με τις γαλάζιες είχατε σήμερα.. .pop.Μετά απο ενα πολύ βροχερό βράδυ ,το ξημέρωμα μας βρήκε με οριακή θερμοκρασία πάνω του μηδενός.Ο δρόμος γεμάτος κατολισθήσεις και μάλιστα σε ένα σημείο ,αν δεν είχαν πιάσει δουλειά από τις 6 δεν θα περνάγαμε.
Πάνω που άρχισε να φέγγει κατηφόριζα ήδη για το λημέρι μου.Το κρύο σε συνδυασμό με τον αέρα ήταν τσουχτερό και τα κοριτσάκια σήμερα θα ήταν μαζεμένα ,Ότι έπρεπε για όργια.Βέβαια ήταν αναμενόμενο ότι θα κινούταν πιο αργά .Η ώρα κόντευε 8,45 και ακόμη τίποτα.Σε λίγο η πρώτη κάνει την εμφανισή της ψηλά στην κορυφή.Σε πολύ λίγο απο κει πάνω σκάνε γύρω στα 10 πουλιά και με κλειστά φτερά σαν τα γεράκια έρχονται καταπάνω μου ,λψηλωμένα όμως.Δεν τις τουφέκισα και τελικά το μετάνιωσα.Βουτώντας χαμηλά ,έστριψαν δεξιά και τότε σήκωσαν και τις άλλες.Όλες μαζί γύρω στα 40 πουλιά ,ερχόταν καταπάνω μου σαν γλάροι !Πάνω που ετοιμάζομαι για το Ρωμαικό όργιο τις βλέπω να στρίβουν και να τραβανε προς την κορυφή ,αφήνοντάς με, με το .....όπλο στο χέρι !
Η ώρα περνούσε και τίποτα δεν φαινόταν.Ο καιρός μια έκλεινε και χιόνιζε στα ψηλά και μια άνοιγε και πάλι,αλλά τα κορίτσια άφαντα.Πλησιάζω στην άκρη προς τη ρεματιά και ρίχνω ένα,δυο ,τρία ,φυσίγγια να δω μήπως ειναι καθηλωμένες στον πάτο.Δεν κουνιέται τίποτα .Κι όμως οι πόρνες ήταν εκει !
Γύρω στις 11,30 ακούω απο την μεγάλη ρεματιά αριστερά μου σκυλιά να κλαφουνάνε.Ελα λέω μπας και σηκώσουνε τίποτα Ουκρανεζάκια.Τοτε βλέπω να σηκώνονται γύρω στις 10 και σε λίγο άλλες τριάντα περίπου.Όλες τράβηξαν πιο χαμηλά αλλά δεν ειχα ορατότητα.Μετακινούμαι λίγο,με το σκεπτικό μήπως βγούνε πιο χαμηλά από μένα.Ξαφνικά βλέπω μόνο μια να περνάει την ράχη και χαμηλά στα δέντρα .Από απελπισία γυρίζω και της ρίχνω .Παθαίνω την πλάκα μου όταν τη βλέπω να πέφτει ξερή.Δεν το πίστευα .Μετράω την απόσταση σε βήματα και ήταν 85.Παω την παίρνω και κοίταζα να δω που την έφαγε.Η απόσταση ήταν στην κυριολεξία 60μ ,χωρις αμφιοβολία !
Δεν το χώνευα γιατί νόμιζα ότι πάνω στο όπλο ειχα το carlson το Μ.Τελικά στην απορία μου κοιτάζω και ειχα το F το οποίο στην ουσία ειναι ΙΜ.Ομως και πάλι ήταν εξωφρενικό.Η φάσσα ειχε πάνω της 5 σκάγια 6αρια.Τρια στο στήθος ,ενα στο λαιμό και ενα στην κοιλιά.Αυτα μου κάνει το carlson με το percorso και τa καψουρεύομαι όλο και περισσότερο.
Τα σκυλιά συνέχιζαν το κλαφούνισμα για ώρες στο ίδιο σημείο.Πάνω κάτω περα δόθε .....Μάλλον ζαρκάδι κυνηγούσαν.Σε πολύ λίγο ξαναβλέπω τις 8 ξεβράκωτες καρίολες να βουτάνε ξανα απο την κορυφή όπως το πρωί.Με τη σιγουριά της προηγούμενης τουφεκιάς ,διαλέγω μια και την κατεβάζω αλλά ζωντανή.Η καριόλα έπεσε στην άκρη της ρεματιας μεσα σε πυκνό. Παρατάω το όπλο και τρεχω και χώνομαι μεσα σαν τον σκύλο ,ξέροντας τι με περιμένει.Κάποια στιγμή την βλέπω να στέκει καμαρωτή σε απόσταση 5μ .Μόλις με βλέπει βουτάει κάτω και χάθηκε .Κατηφορίζω μέσα στα πυκνά ,σέρνοντας ,πολλές φορές να την προλάβω.Εχει φύγει πάνω απο 70 μ μέσα στη ρεματιά.Την ξαναβλέπω και ξαναβουτάει κάτω.Τότε αποφασίζω να ανοιχτώ και να βγω απο κατω της.Ιστορία για γέλια και για κλάματα.
Αφού βγαίνω απο κατω της τελικά στα 6 περίπου μ. την βλέπω να γυρίζει πλάγια.Τότε βουτάω μια πετρα και της την πετάω.Την πετυχαίνω και βουτώντας έρχεται στη μούρη μου χτυπώντας τα φτερά .Εκεί άρχισε το δράμα .Στην προσπάθεια να την πιάσω , κατρακυλάμε και οι δυο μαζί.Φεύγω τσουλώντας πάνω απο 20μ μέσα σε κουμαριές,ρίκια και πουρνάρια ,κινδυνεύοντας να σπάσω χερι ,πόδι ακομη και να στραβωθώ. Με την φάσσα πιασμένη με το αριστερό μου χερι απο το ενα πόδι της.Το άλλο μου χερι προσπαθούσε να φρενάρει την πτώση που συνεχιζόταν.Έσκισα γάντι,έφυγαν ωτοασπίδες ,λασπώθηκα ολόκληρος και τελικά σταμάτησα στο παραπέντε απο τα χειρότερα .
Έτσι αγκαλιασμένοι ,λασπωμένοι και σεξουαλισμένοι ,εξουθενωμένοι και προπάντων τυχεροί που ήμαστε σώοι , αρχίσαμε την ανάβαση αγκαλιά με την Ουκρανέζα μου.Μετά εχεις και τον κρητικό να σου λέει για τι ύφος....
Η ώρα περνούσε και δεν φαινόταν τίποτα ,αλλά εγώ παρέμεινα εκεί σταθερός με γαιδουρινή υπομονή.
Κοντα στις 2 το μεσημέρι βλέπω 2 πουλια να βουτάνε αριστερά μου στην άλλη πλαγιά.Αω γνωστος τόπος για μενα απο κει.Άρχιζα να τραβιεμαι προς τα κει και να ψαχνω μονοπάτια και καθαρλο μέρος,υποψιασμένος οτι πίσω ειναικι άλλα πουλια που θα περασουν απο κει πηγαίνοντας για κούρνια.Μέχρι εγω να βρω σημείο ,περνανε άλλες 3 ,αλλες 5 ....Τελικα βρίσκω ενα σημειο και βλέπω να μου έρχονται 8 καταπάνω μου γερακωμένες.Με είδαν και λόξεψαν.Τελικά μετα απο λίγο ετρχονται άλλες 3 και παίρνω την μια ,όπως και μετά από λίγο άλλη μια μονή την οποία δεν μπορεσα να βρω ,αν και έπεσε ξερή.
Ετσι εφυγα με 3 πουλιά στο χέρι δικαιωμένος απο την υπομονή που έδειξα ,αλλά προπάντων κατευχαριστημένος για άλλη μια φορα με τα percorso και το συνδυασμό τους με το carlson τo F.Μετα και το σημερινό έχω να πω ευθέως καθαρά και ξάστερα οτι ακόμη και στα 60μ με τον κατάλληλο συνδυασμό τσοκ και φυσιγγιού ,με 6αρι τους αλλάζεις τα φώτα.Εγω το 6αρι άρχισα να το δουλεύω πολύ τα τελευταία 6 χρόνια.Παλιότερα ήμουνα κολλημένος μόνο με τα 5αρια .
Αύριο έλεγα να τις αφήσω ήσυχες και να παω προς Γιάννενα.Ομως επειδή είδα την απογευματινή τους ρότα θα ξαναπάω και αυριιο και θα τους δώσω ρεπό μεθαύριο.Λίγα τα πουλιά αλλά αν τα ροκανίζω έτσι καλά είναι.