Φάσσα-Αρχείο

Status
Not open for further replies.
Μετά απο ενα πολύ βροχερό βράδυ ,το ξημέρωμα μας βρήκε με οριακή θερμοκρασία πάνω του μηδενός.Ο δρόμος γεμάτος κατολισθήσεις και μάλιστα σε ένα σημείο ,αν δεν είχαν πιάσει δουλειά από τις 6 δεν θα περνάγαμε.
Πάνω που άρχισε να φέγγει κατηφόριζα ήδη για το λημέρι μου.Το κρύο σε συνδυασμό με τον αέρα ήταν τσουχτερό και τα κοριτσάκια σήμερα θα ήταν μαζεμένα ,Ότι έπρεπε για όργια.Βέβαια ήταν αναμενόμενο ότι θα κινούταν πιο αργά .Η ώρα κόντευε 8,45 και ακόμη τίποτα.Σε λίγο η πρώτη κάνει την εμφανισή της ψηλά στην κορυφή.Σε πολύ λίγο απο κει πάνω σκάνε γύρω στα 10 πουλιά και με κλειστά φτερά σαν τα γεράκια έρχονται καταπάνω μου ,λψηλωμένα όμως.Δεν τις τουφέκισα και τελικά το μετάνιωσα.Βουτώντας χαμηλά ,έστριψαν δεξιά και τότε σήκωσαν και τις άλλες.Όλες μαζί γύρω στα 40 πουλιά ,ερχόταν καταπάνω μου σαν γλάροι !Πάνω που ετοιμάζομαι για το Ρωμαικό όργιο τις βλέπω να στρίβουν και να τραβανε προς την κορυφή ,αφήνοντάς με, με το .....όπλο στο χέρι !
Η ώρα περνούσε και τίποτα δεν φαινόταν.Ο καιρός μια έκλεινε και χιόνιζε στα ψηλά και μια άνοιγε και πάλι,αλλά τα κορίτσια άφαντα.Πλησιάζω στην άκρη προς τη ρεματιά και ρίχνω ένα,δυο ,τρία ,φυσίγγια να δω μήπως ειναι καθηλωμένες στον πάτο.Δεν κουνιέται τίποτα .Κι όμως οι πόρνες ήταν εκει !
Γύρω στις 11,30 ακούω απο την μεγάλη ρεματιά αριστερά μου σκυλιά να κλαφουνάνε.Ελα λέω μπας και σηκώσουνε τίποτα Ουκρανεζάκια.Τοτε βλέπω να σηκώνονται γύρω στις 10 και σε λίγο άλλες τριάντα περίπου.Όλες τράβηξαν πιο χαμηλά αλλά δεν ειχα ορατότητα.Μετακινούμαι λίγο,με το σκεπτικό μήπως βγούνε πιο χαμηλά από μένα.Ξαφνικά βλέπω μόνο μια να περνάει την ράχη και χαμηλά στα δέντρα .Από απελπισία γυρίζω και της ρίχνω .Παθαίνω την πλάκα μου όταν τη βλέπω να πέφτει ξερή.Δεν το πίστευα .Μετράω την απόσταση σε βήματα και ήταν 85.Παω την παίρνω και κοίταζα να δω που την έφαγε.Η απόσταση ήταν στην κυριολεξία 60μ ,χωρις αμφιοβολία !
Δεν το χώνευα γιατί νόμιζα ότι πάνω στο όπλο ειχα το carlson το Μ.Τελικά στην απορία μου κοιτάζω και ειχα το F το οποίο στην ουσία ειναι ΙΜ.Ομως και πάλι ήταν εξωφρενικό.Η φάσσα ειχε πάνω της 5 σκάγια 6αρια.Τρια στο στήθος ,ενα στο λαιμό και ενα στην κοιλιά.Αυτα μου κάνει το carlson με το percorso και τa καψουρεύομαι όλο και περισσότερο.
Τα σκυλιά συνέχιζαν το κλαφούνισμα για ώρες στο ίδιο σημείο.Πάνω κάτω περα δόθε .....Μάλλον ζαρκάδι κυνηγούσαν.Σε πολύ λίγο ξαναβλέπω τις 8 ξεβράκωτες καρίολες να βουτάνε ξανα απο την κορυφή όπως το πρωί.Με τη σιγουριά της προηγούμενης τουφεκιάς ,διαλέγω μια και την κατεβάζω αλλά ζωντανή.Η καριόλα έπεσε στην άκρη της ρεματιας μεσα σε πυκνό. Παρατάω το όπλο και τρεχω και χώνομαι μεσα σαν τον σκύλο ,ξέροντας τι με περιμένει.Κάποια στιγμή την βλέπω να στέκει καμαρωτή σε απόσταση 5μ .Μόλις με βλέπει βουτάει κάτω και χάθηκε .Κατηφορίζω μέσα στα πυκνά ,σέρνοντας ,πολλές φορές να την προλάβω.Εχει φύγει πάνω απο 70 μ μέσα στη ρεματιά.Την ξαναβλέπω και ξαναβουτάει κάτω.Τότε αποφασίζω να ανοιχτώ και να βγω απο κατω της.Ιστορία για γέλια και για κλάματα.
Αφού βγαίνω απο κατω της τελικά στα 6 περίπου μ. την βλέπω να γυρίζει πλάγια.Τότε βουτάω μια πετρα και της την πετάω.Την πετυχαίνω και βουτώντας έρχεται στη μούρη μου χτυπώντας τα φτερά .Εκεί άρχισε το δράμα .Στην προσπάθεια να την πιάσω , κατρακυλάμε και οι δυο μαζί.Φεύγω τσουλώντας πάνω απο 20μ μέσα σε κουμαριές,ρίκια και πουρνάρια ,κινδυνεύοντας να σπάσω χερι ,πόδι ακομη και να στραβωθώ. Με την φάσσα πιασμένη με το αριστερό μου χερι απο το ενα πόδι της.Το άλλο μου χερι προσπαθούσε να φρενάρει την πτώση που συνεχιζόταν.Έσκισα γάντι,έφυγαν ωτοασπίδες ,λασπώθηκα ολόκληρος και τελικά σταμάτησα στο παραπέντε απο τα χειρότερα .
Έτσι αγκαλιασμένοι ,λασπωμένοι και σεξουαλισμένοι ,εξουθενωμένοι και προπάντων τυχεροί που ήμαστε σώοι , αρχίσαμε την ανάβαση αγκαλιά με την Ουκρανέζα μου.Μετά εχεις και τον κρητικό να σου λέει για τι ύφος....
Η ώρα περνούσε και δεν φαινόταν τίποτα ,αλλά εγώ παρέμεινα εκεί σταθερός με γαιδουρινή υπομονή.
Κοντα στις 2 το μεσημέρι βλέπω 2 πουλια να βουτάνε αριστερά μου στην άλλη πλαγιά.Αω γνωστος τόπος για μενα απο κει.Άρχιζα να τραβιεμαι προς τα κει και να ψαχνω μονοπάτια και καθαρλο μέρος,υποψιασμένος οτι πίσω ειναικι άλλα πουλια που θα περασουν απο κει πηγαίνοντας για κούρνια.Μέχρι εγω να βρω σημείο ,περνανε άλλες 3 ,αλλες 5 ....Τελικα βρίσκω ενα σημειο και βλέπω να μου έρχονται 8 καταπάνω μου γερακωμένες.Με είδαν και λόξεψαν.Τελικά μετα απο λίγο ετρχονται άλλες 3 και παίρνω την μια ,όπως και μετά από λίγο άλλη μια μονή την οποία δεν μπορεσα να βρω ,αν και έπεσε ξερή.
Ετσι εφυγα με 3 πουλιά στο χέρι δικαιωμένος απο την υπομονή που έδειξα ,αλλά προπάντων κατευχαριστημένος για άλλη μια φορα με τα percorso και το συνδυασμό τους με το carlson τo F.Μετα και το σημερινό έχω να πω ευθέως καθαρά και ξάστερα οτι ακόμη και στα 60μ με τον κατάλληλο συνδυασμό τσοκ και φυσιγγιού ,με 6αρι τους αλλάζεις τα φώτα.Εγω το 6αρι άρχισα να το δουλεύω πολύ τα τελευταία 6 χρόνια.Παλιότερα ήμουνα κολλημένος μόνο με τα 5αρια .
Αύριο έλεγα να τις αφήσω ήσυχες και να παω προς Γιάννενα.Ομως επειδή είδα την απογευματινή τους ρότα θα ξαναπάω και αυριιο και θα τους δώσω ρεπό μεθαύριο.Λίγα τα πουλιά αλλά αν τα ροκανίζω έτσι καλά είναι.
 
Μετά απο ενα πολύ βροχερό βράδυ ,το ξημέρωμα μας βρήκε με οριακή θερμοκρασία πάνω του μηδενός.Ο δρόμος γεμάτος κατολισθήσεις και μάλιστα σε ένα σημείο ,αν δεν είχαν πιάσει δουλειά από τις 6 δεν θα περνάγαμε.
Πάνω που άρχισε να φέγγει κατηφόριζα ήδη για το λημέρι μου.Το κρύο σε συνδυασμό με τον αέρα ήταν τσουχτερό και τα κοριτσάκια σήμερα θα ήταν μαζεμένα ,Ότι έπρεπε για όργια.Βέβαια ήταν αναμενόμενο ότι θα κινούταν πιο αργά .Η ώρα κόντευε 8,45 και ακόμη τίποτα.Σε λίγο η πρώτη κάνει την εμφανισή της ψηλά στην κορυφή.Σε πολύ λίγο απο κει πάνω σκάνε γύρω στα 10 πουλιά και με κλειστά φτερά σαν τα γεράκια έρχονται καταπάνω μου ,λψηλωμένα όμως.Δεν τις τουφέκισα και τελικά το μετάνιωσα.Βουτώντας χαμηλά ,έστριψαν δεξιά και τότε σήκωσαν και τις άλλες.Όλες μαζί γύρω στα 40 πουλιά ,ερχόταν καταπάνω μου σαν γλάροι !Πάνω που ετοιμάζομαι για το Ρωμαικό όργιο τις βλέπω να στρίβουν και να τραβανε προς την κορυφή ,αφήνοντάς με, με το .....όπλο στο χέρι !
Η ώρα περνούσε και τίποτα δεν φαινόταν.Ο καιρός μια έκλεινε και χιόνιζε στα ψηλά και μια άνοιγε και πάλι,αλλά τα κορίτσια άφαντα.Πλησιάζω στην άκρη προς τη ρεματιά και ρίχνω ένα,δυο ,τρία ,φυσίγγια να δω μήπως ειναι καθηλωμένες στον πάτο.Δεν κουνιέται τίποτα .Κι όμως οι πόρνες ήταν εκει !
Γύρω στις 11,30 ακούω απο την μεγάλη ρεματιά αριστερά μου σκυλιά να κλαφουνάνε.Ελα λέω μπας και σηκώσουνε τίποτα Ουκρανεζάκια.Τοτε βλέπω να σηκώνονται γύρω στις 10 και σε λίγο άλλες τριάντα περίπου.Όλες τράβηξαν πιο χαμηλά αλλά δεν ειχα ορατότητα.Μετακινούμαι λίγο,με το σκεπτικό μήπως βγούνε πιο χαμηλά από μένα.Ξαφνικά βλέπω μόνο μια να περνάει την ράχη και χαμηλά στα δέντρα .Από απελπισία γυρίζω και της ρίχνω .Παθαίνω την πλάκα μου όταν τη βλέπω να πέφτει ξερή.Δεν το πίστευα .Μετράω την απόσταση σε βήματα και ήταν 85.Παω την παίρνω και κοίταζα να δω που την έφαγε.Η απόσταση ήταν στην κυριολεξία 60μ ,χωρις αμφιοβολία !
Δεν το χώνευα γιατί νόμιζα ότι πάνω στο όπλο ειχα το carlson το Μ.Τελικά στην απορία μου κοιτάζω και ειχα το F το οποίο στην ουσία ειναι ΙΜ.Ομως και πάλι ήταν εξωφρενικό.Η φάσσα ειχε πάνω της 5 σκάγια 6αρια.Τρια στο στήθος ,ενα στο λαιμό και ενα στην κοιλιά.Αυτα μου κάνει το carlson με το percorso και τa καψουρεύομαι όλο και περισσότερο.
Τα σκυλιά συνέχιζαν το κλαφούνισμα για ώρες στο ίδιο σημείο.Πάνω κάτω περα δόθε .....Μάλλον ζαρκάδι κυνηγούσαν.Σε πολύ λίγο ξαναβλέπω τις 8 ξεβράκωτες καρίολες να βουτάνε ξανα απο την κορυφή όπως το πρωί.Με τη σιγουριά της προηγούμενης τουφεκιάς ,διαλέγω μια και την κατεβάζω αλλά ζωντανή.Η καριόλα έπεσε στην άκρη της ρεματιας μεσα σε πυκνό. Παρατάω το όπλο και τρεχω και χώνομαι μεσα σαν τον σκύλο ,ξέροντας τι με περιμένει.Κάποια στιγμή την βλέπω να στέκει καμαρωτή σε απόσταση 5μ .Μόλις με βλέπει βουτάει κάτω και χάθηκε .Κατηφορίζω μέσα στα πυκνά ,σέρνοντας ,πολλές φορές να την προλάβω.Εχει φύγει πάνω απο 70 μ μέσα στη ρεματιά.Την ξαναβλέπω και ξαναβουτάει κάτω.Τότε αποφασίζω να ανοιχτώ και να βγω απο κατω της.Ιστορία για γέλια και για κλάματα.
Αφού βγαίνω απο κατω της τελικά στα 6 περίπου μ. την βλέπω να γυρίζει πλάγια.Τότε βουτάω μια πετρα και της την πετάω.Την πετυχαίνω και βουτώντας έρχεται στη μούρη μου χτυπώντας τα φτερά .Εκεί άρχισε το δράμα .Στην προσπάθεια να την πιάσω , κατρακυλάμε και οι δυο μαζί.Φεύγω τσουλώντας πάνω απο 20μ μέσα σε κουμαριές,ρίκια και πουρνάρια ,κινδυνεύοντας να σπάσω χερι ,πόδι ακομη και να στραβωθώ. Με την φάσσα πιασμένη με το αριστερό μου χερι απο το ενα πόδι της.Το άλλο μου χερι προσπαθούσε να φρενάρει την πτώση που συνεχιζόταν.Έσκισα γάντι,έφυγαν ωτοασπίδες ,λασπώθηκα ολόκληρος και τελικά σταμάτησα στο παραπέντε απο τα χειρότερα .
Έτσι αγκαλιασμένοι ,λασπωμένοι και σεξουαλισμένοι ,εξουθενωμένοι και προπάντων τυχεροί που ήμαστε σώοι , αρχίσαμε την ανάβαση αγκαλιά με την Ουκρανέζα μου.Μετά εχεις και τον κρητικό να σου λέει για τι ύφος....
Η ώρα περνούσε και δεν φαινόταν τίποτα ,αλλά εγώ παρέμεινα εκεί σταθερός με γαιδουρινή υπομονή.
Κοντα στις 2 το μεσημέρι βλέπω 2 πουλια να βουτάνε αριστερά μου στην άλλη πλαγιά.Αω γνωστος τόπος για μενα απο κει.Άρχιζα να τραβιεμαι προς τα κει και να ψαχνω μονοπάτια και καθαρλο μέρος,υποψιασμένος οτι πίσω ειναικι άλλα πουλια που θα περασουν απο κει πηγαίνοντας για κούρνια.Μέχρι εγω να βρω σημείο ,περνανε άλλες 3 ,αλλες 5 ....Τελικα βρίσκω ενα σημειο και βλέπω να μου έρχονται 8 καταπάνω μου γερακωμένες.Με είδαν και λόξεψαν.Τελικά μετα απο λίγο ετρχονται άλλες 3 και παίρνω την μια ,όπως και μετά από λίγο άλλη μια μονή την οποία δεν μπορεσα να βρω ,αν και έπεσε ξερή.
Ετσι εφυγα με 3 πουλιά στο χέρι δικαιωμένος απο την υπομονή που έδειξα ,αλλά προπάντων κατευχαριστημένος για άλλη μια φορα με τα percorso και το συνδυασμό τους με το carlson τo F.Μετα και το σημερινό έχω να πω ευθέως καθαρά και ξάστερα οτι ακόμη και στα 60μ με τον κατάλληλο συνδυασμό τσοκ και φυσιγγιού ,με 6αρι τους αλλάζεις τα φώτα.Εγω το 6αρι άρχισα να το δουλεύω πολύ τα τελευταία 6 χρόνια.Παλιότερα ήμουνα κολλημένος μόνο με τα 5αρια .
Αύριο έλεγα να τις αφήσω ήσυχες και να παω προς Γιάννενα.Ομως επειδή είδα την απογευματινή τους ρότα θα ξαναπάω και αυριιο και θα τους δώσω ρεπό μεθαύριο.Λίγα τα πουλιά αλλά αν τα ροκανίζω έτσι καλά είναι.
Και εμείς λέμε οτι κυνηγάμε;;;;
Μπράβο Δημήτρη, τρομερή υπομονή και επιμονή
.congrats.
 
Αφού βγαίνω απο κατω της τελικά στα 6 περίπου μ. την βλέπω να γυρίζει πλάγια.Τότε βουτάω μια πετρα και της την πετάω.Την πετυχαίνω και βουτώντας έρχεται στη μούρη μου χτυπώντας τα φτερά .Εκεί άρχισε το δράμα .Στην προσπάθεια να την πιάσω , κατρακυλάμε και οι δυο μαζί.Φεύγω τσουλώντας πάνω απο 20μ μέσα σε κουμαριές,ρίκια και πουρνάρια ,κινδυνεύοντας να σπάσω χερι ,πόδι ακομη και να στραβωθώ. Με την φάσσα πιασμένη με το αριστερό μου χερι απο το ενα πόδι της.Το άλλο μου χερι προσπαθούσε να φρενάρει την πτώση που συνεχιζόταν.Έσκισα γάντι,έφυγαν ωτοασπίδες ,λασπώθηκα ολόκληρος και τελικά σταμάτησα στο παραπέντε απο τα χειρότερα .
 
Μπράβο βκαι στους δυο σας, Δημήτρη και Κώστα για τιςνα επιτυχιες σας.
Δημητρη τετοια υπομονη και επιμονή δεν εχω ξανασυναντήσει
Εισαι Αξιος και πραγματικος κυνηγος.
Υγεια να εχεις να γυροφερνεις τα βουνά σου.
 
Μετά απο ενα πολύ βροχερό βράδυ ,το ξημέρωμα μας βρήκε με οριακή θερμοκρασία πάνω του μηδενός.Ο δρόμος γεμάτος κατολισθήσεις και μάλιστα σε ένα σημείο ,αν δεν είχαν πιάσει δουλειά από τις 6 δεν θα περνάγαμε.
Πάνω που άρχισε να φέγγει κατηφόριζα ήδη για το λημέρι μου.Το κρύο σε συνδυασμό με τον αέρα ήταν τσουχτερό και τα κοριτσάκια σήμερα θα ήταν μαζεμένα ,Ότι έπρεπε για όργια.Βέβαια ήταν αναμενόμενο ότι θα κινούταν πιο αργά .Η ώρα κόντευε 8,45 και ακόμη τίποτα.Σε λίγο η πρώτη κάνει την εμφανισή της ψηλά στην κορυφή.Σε πολύ λίγο απο κει πάνω σκάνε γύρω στα 10 πουλιά και με κλειστά φτερά σαν τα γεράκια έρχονται καταπάνω μου ,λψηλωμένα όμως.Δεν τις τουφέκισα και τελικά το μετάνιωσα.Βουτώντας χαμηλά ,έστριψαν δεξιά και τότε σήκωσαν και τις άλλες.Όλες μαζί γύρω στα 40 πουλιά ,ερχόταν καταπάνω μου σαν γλάροι !Πάνω που ετοιμάζομαι για το Ρωμαικό όργιο τις βλέπω να στρίβουν και να τραβανε προς την κορυφή ,αφήνοντάς με, με το .....όπλο στο χέρι !
Η ώρα περνούσε και τίποτα δεν φαινόταν.Ο καιρός μια έκλεινε και χιόνιζε στα ψηλά και μια άνοιγε και πάλι,αλλά τα κορίτσια άφαντα.Πλησιάζω στην άκρη προς τη ρεματιά και ρίχνω ένα,δυο ,τρία ,φυσίγγια να δω μήπως ειναι καθηλωμένες στον πάτο.Δεν κουνιέται τίποτα .Κι όμως οι πόρνες ήταν εκει !
Γύρω στις 11,30 ακούω απο την μεγάλη ρεματιά αριστερά μου σκυλιά να κλαφουνάνε.Ελα λέω μπας και σηκώσουνε τίποτα Ουκρανεζάκια.Τοτε βλέπω να σηκώνονται γύρω στις 10 και σε λίγο άλλες τριάντα περίπου.Όλες τράβηξαν πιο χαμηλά αλλά δεν ειχα ορατότητα.Μετακινούμαι λίγο,με το σκεπτικό μήπως βγούνε πιο χαμηλά από μένα.Ξαφνικά βλέπω μόνο μια να περνάει την ράχη και χαμηλά στα δέντρα .Από απελπισία γυρίζω και της ρίχνω .Παθαίνω την πλάκα μου όταν τη βλέπω να πέφτει ξερή.Δεν το πίστευα .Μετράω την απόσταση σε βήματα και ήταν 85.Παω την παίρνω και κοίταζα να δω που την έφαγε.Η απόσταση ήταν στην κυριολεξία 60μ ,χωρις αμφιοβολία !
Δεν το χώνευα γιατί νόμιζα ότι πάνω στο όπλο ειχα το carlson το Μ.Τελικά στην απορία μου κοιτάζω και ειχα το F το οποίο στην ουσία ειναι ΙΜ.Ομως και πάλι ήταν εξωφρενικό.Η φάσσα ειχε πάνω της 5 σκάγια 6αρια.Τρια στο στήθος ,ενα στο λαιμό και ενα στην κοιλιά.Αυτα μου κάνει το carlson με το percorso και τa καψουρεύομαι όλο και περισσότερο.
Τα σκυλιά συνέχιζαν το κλαφούνισμα για ώρες στο ίδιο σημείο.Πάνω κάτω περα δόθε .....Μάλλον ζαρκάδι κυνηγούσαν.Σε πολύ λίγο ξαναβλέπω τις 8 ξεβράκωτες καρίολες να βουτάνε ξανα απο την κορυφή όπως το πρωί.Με τη σιγουριά της προηγούμενης τουφεκιάς ,διαλέγω μια και την κατεβάζω αλλά ζωντανή.Η καριόλα έπεσε στην άκρη της ρεματιας μεσα σε πυκνό. Παρατάω το όπλο και τρεχω και χώνομαι μεσα σαν τον σκύλο ,ξέροντας τι με περιμένει.Κάποια στιγμή την βλέπω να στέκει καμαρωτή σε απόσταση 5μ .Μόλις με βλέπει βουτάει κάτω και χάθηκε .Κατηφορίζω μέσα στα πυκνά ,σέρνοντας ,πολλές φορές να την προλάβω.Εχει φύγει πάνω απο 70 μ μέσα στη ρεματιά.Την ξαναβλέπω και ξαναβουτάει κάτω.Τότε αποφασίζω να ανοιχτώ και να βγω απο κατω της.Ιστορία για γέλια και για κλάματα.
Αφού βγαίνω απο κατω της τελικά στα 6 περίπου μ. την βλέπω να γυρίζει πλάγια.Τότε βουτάω μια πετρα και της την πετάω.Την πετυχαίνω και βουτώντας έρχεται στη μούρη μου χτυπώντας τα φτερά .Εκεί άρχισε το δράμα .Στην προσπάθεια να την πιάσω , κατρακυλάμε και οι δυο μαζί.Φεύγω τσουλώντας πάνω απο 20μ μέσα σε κουμαριές,ρίκια και πουρνάρια ,κινδυνεύοντας να σπάσω χερι ,πόδι ακομη και να στραβωθώ. Με την φάσσα πιασμένη με το αριστερό μου χερι απο το ενα πόδι της.Το άλλο μου χερι προσπαθούσε να φρενάρει την πτώση που συνεχιζόταν.Έσκισα γάντι,έφυγαν ωτοασπίδες ,λασπώθηκα ολόκληρος και τελικά σταμάτησα στο παραπέντε απο τα χειρότερα .
Έτσι αγκαλιασμένοι ,λασπωμένοι και σεξουαλισμένοι ,εξουθενωμένοι και προπάντων τυχεροί που ήμαστε σώοι , αρχίσαμε την ανάβαση αγκαλιά με την Ουκρανέζα μου.Μετά εχεις και τον κρητικό να σου λέει για τι ύφος....
Η ώρα περνούσε και δεν φαινόταν τίποτα ,αλλά εγώ παρέμεινα εκεί σταθερός με γαιδουρινή υπομονή.
Κοντα στις 2 το μεσημέρι βλέπω 2 πουλια να βουτάνε αριστερά μου στην άλλη πλαγιά.Αω γνωστος τόπος για μενα απο κει.Άρχιζα να τραβιεμαι προς τα κει και να ψαχνω μονοπάτια και καθαρλο μέρος,υποψιασμένος οτι πίσω ειναικι άλλα πουλια που θα περασουν απο κει πηγαίνοντας για κούρνια.Μέχρι εγω να βρω σημείο ,περνανε άλλες 3 ,αλλες 5 ....Τελικα βρίσκω ενα σημειο και βλέπω να μου έρχονται 8 καταπάνω μου γερακωμένες.Με είδαν και λόξεψαν.Τελικά μετα απο λίγο ετρχονται άλλες 3 και παίρνω την μια ,όπως και μετά από λίγο άλλη μια μονή την οποία δεν μπορεσα να βρω ,αν και έπεσε ξερή.
Ετσι εφυγα με 3 πουλιά στο χέρι δικαιωμένος απο την υπομονή που έδειξα ,αλλά προπάντων κατευχαριστημένος για άλλη μια φορα με τα percorso και το συνδυασμό τους με το carlson τo F.Μετα και το σημερινό έχω να πω ευθέως καθαρά και ξάστερα οτι ακόμη και στα 60μ με τον κατάλληλο συνδυασμό τσοκ και φυσιγγιού ,με 6αρι τους αλλάζεις τα φώτα.Εγω το 6αρι άρχισα να το δουλεύω πολύ τα τελευταία 6 χρόνια.Παλιότερα ήμουνα κολλημένος μόνο με τα 5αρια .
Αύριο έλεγα να τις αφήσω ήσυχες και να παω προς Γιάννενα.Ομως επειδή είδα την απογευματινή τους ρότα θα ξαναπάω και αυριιο και θα τους δώσω ρεπό μεθαύριο.Λίγα τα πουλιά αλλά αν τα ροκανίζω έτσι καλά είναι.
Γεια σου Ζολώ κομάντο!!! Μπράβο για τις επιτυχίες σου και προσοχή για τα υπόλοιπα! .well done.
 
Μετά απο ενα πολύ βροχερό βράδυ ,το ξημέρωμα μας βρήκε με οριακή θερμοκρασία πάνω του μηδενός.Ο δρόμος γεμάτος κατολισθήσεις και μάλιστα σε ένα σημείο ,αν δεν είχαν πιάσει δουλειά από τις 6 δεν θα περνάγαμε.
Πάνω που άρχισε να φέγγει κατηφόριζα ήδη για το λημέρι μου.Το κρύο σε συνδυασμό με τον αέρα ήταν τσουχτερό και τα κοριτσάκια σήμερα θα ήταν μαζεμένα ,Ότι έπρεπε για όργια.Βέβαια ήταν αναμενόμενο ότι θα κινούταν πιο αργά .Η ώρα κόντευε 8,45 και ακόμη τίποτα.Σε λίγο η πρώτη κάνει την εμφανισή της ψηλά στην κορυφή.Σε πολύ λίγο απο κει πάνω σκάνε γύρω στα 10 πουλιά και με κλειστά φτερά σαν τα γεράκια έρχονται καταπάνω μου ,λψηλωμένα όμως.Δεν τις τουφέκισα και τελικά το μετάνιωσα.Βουτώντας χαμηλά ,έστριψαν δεξιά και τότε σήκωσαν και τις άλλες.Όλες μαζί γύρω στα 40 πουλιά ,ερχόταν καταπάνω μου σαν γλάροι !Πάνω που ετοιμάζομαι για το Ρωμαικό όργιο τις βλέπω να στρίβουν και να τραβανε προς την κορυφή ,αφήνοντάς με, με το .....όπλο στο χέρι !
Η ώρα περνούσε και τίποτα δεν φαινόταν.Ο καιρός μια έκλεινε και χιόνιζε στα ψηλά και μια άνοιγε και πάλι,αλλά τα κορίτσια άφαντα.Πλησιάζω στην άκρη προς τη ρεματιά και ρίχνω ένα,δυο ,τρία ,φυσίγγια να δω μήπως ειναι καθηλωμένες στον πάτο.Δεν κουνιέται τίποτα .Κι όμως οι πόρνες ήταν εκει !
Γύρω στις 11,30 ακούω απο την μεγάλη ρεματιά αριστερά μου σκυλιά να κλαφουνάνε.Ελα λέω μπας και σηκώσουνε τίποτα Ουκρανεζάκια.Τοτε βλέπω να σηκώνονται γύρω στις 10 και σε λίγο άλλες τριάντα περίπου.Όλες τράβηξαν πιο χαμηλά αλλά δεν ειχα ορατότητα.Μετακινούμαι λίγο,με το σκεπτικό μήπως βγούνε πιο χαμηλά από μένα.Ξαφνικά βλέπω μόνο μια να περνάει την ράχη και χαμηλά στα δέντρα .Από απελπισία γυρίζω και της ρίχνω .Παθαίνω την πλάκα μου όταν τη βλέπω να πέφτει ξερή.Δεν το πίστευα .Μετράω την απόσταση σε βήματα και ήταν 85.Παω την παίρνω και κοίταζα να δω που την έφαγε.Η απόσταση ήταν στην κυριολεξία 60μ ,χωρις αμφιοβολία !
Δεν το χώνευα γιατί νόμιζα ότι πάνω στο όπλο ειχα το carlson το Μ.Τελικά στην απορία μου κοιτάζω και ειχα το F το οποίο στην ουσία ειναι ΙΜ.Ομως και πάλι ήταν εξωφρενικό.Η φάσσα ειχε πάνω της 5 σκάγια 6αρια.Τρια στο στήθος ,ενα στο λαιμό και ενα στην κοιλιά.Αυτα μου κάνει το carlson με το percorso και τa καψουρεύομαι όλο και περισσότερο.
Τα σκυλιά συνέχιζαν το κλαφούνισμα για ώρες στο ίδιο σημείο.Πάνω κάτω περα δόθε .....Μάλλον ζαρκάδι κυνηγούσαν.Σε πολύ λίγο ξαναβλέπω τις 8 ξεβράκωτες καρίολες να βουτάνε ξανα απο την κορυφή όπως το πρωί.Με τη σιγουριά της προηγούμενης τουφεκιάς ,διαλέγω μια και την κατεβάζω αλλά ζωντανή.Η καριόλα έπεσε στην άκρη της ρεματιας μεσα σε πυκνό. Παρατάω το όπλο και τρεχω και χώνομαι μεσα σαν τον σκύλο ,ξέροντας τι με περιμένει.Κάποια στιγμή την βλέπω να στέκει καμαρωτή σε απόσταση 5μ .Μόλις με βλέπει βουτάει κάτω και χάθηκε .Κατηφορίζω μέσα στα πυκνά ,σέρνοντας ,πολλές φορές να την προλάβω.Εχει φύγει πάνω απο 70 μ μέσα στη ρεματιά.Την ξαναβλέπω και ξαναβουτάει κάτω.Τότε αποφασίζω να ανοιχτώ και να βγω απο κατω της.Ιστορία για γέλια και για κλάματα.
Αφού βγαίνω απο κατω της τελικά στα 6 περίπου μ. την βλέπω να γυρίζει πλάγια.Τότε βουτάω μια πετρα και της την πετάω.Την πετυχαίνω και βουτώντας έρχεται στη μούρη μου χτυπώντας τα φτερά .Εκεί άρχισε το δράμα .Στην προσπάθεια να την πιάσω , κατρακυλάμε και οι δυο μαζί.Φεύγω τσουλώντας πάνω απο 20μ μέσα σε κουμαριές,ρίκια και πουρνάρια ,κινδυνεύοντας να σπάσω χερι ,πόδι ακομη και να στραβωθώ. Με την φάσσα πιασμένη με το αριστερό μου χερι απο το ενα πόδι της.Το άλλο μου χερι προσπαθούσε να φρενάρει την πτώση που συνεχιζόταν.Έσκισα γάντι,έφυγαν ωτοασπίδες ,λασπώθηκα ολόκληρος και τελικά σταμάτησα στο παραπέντε απο τα χειρότερα .
Έτσι αγκαλιασμένοι ,λασπωμένοι και σεξουαλισμένοι ,εξουθενωμένοι και προπάντων τυχεροί που ήμαστε σώοι , αρχίσαμε την ανάβαση αγκαλιά με την Ουκρανέζα μου.Μετά εχεις και τον κρητικό να σου λέει για τι ύφος....
Η ώρα περνούσε και δεν φαινόταν τίποτα ,αλλά εγώ παρέμεινα εκεί σταθερός με γαιδουρινή υπομονή.
Κοντα στις 2 το μεσημέρι βλέπω 2 πουλια να βουτάνε αριστερά μου στην άλλη πλαγιά.Αω γνωστος τόπος για μενα απο κει.Άρχιζα να τραβιεμαι προς τα κει και να ψαχνω μονοπάτια και καθαρλο μέρος,υποψιασμένος οτι πίσω ειναικι άλλα πουλια που θα περασουν απο κει πηγαίνοντας για κούρνια.Μέχρι εγω να βρω σημείο ,περνανε άλλες 3 ,αλλες 5 ....Τελικα βρίσκω ενα σημειο και βλέπω να μου έρχονται 8 καταπάνω μου γερακωμένες.Με είδαν και λόξεψαν.Τελικά μετα απο λίγο ετρχονται άλλες 3 και παίρνω την μια ,όπως και μετά από λίγο άλλη μια μονή την οποία δεν μπορεσα να βρω ,αν και έπεσε ξερή.
Ετσι εφυγα με 3 πουλιά στο χέρι δικαιωμένος απο την υπομονή που έδειξα ,αλλά προπάντων κατευχαριστημένος για άλλη μια φορα με τα percorso και το συνδυασμό τους με το carlson τo F.Μετα και το σημερινό έχω να πω ευθέως καθαρά και ξάστερα οτι ακόμη και στα 60μ με τον κατάλληλο συνδυασμό τσοκ και φυσιγγιού ,με 6αρι τους αλλάζεις τα φώτα.Εγω το 6αρι άρχισα να το δουλεύω πολύ τα τελευταία 6 χρόνια.Παλιότερα ήμουνα κολλημένος μόνο με τα 5αρια .
Αύριο έλεγα να τις αφήσω ήσυχες και να παω προς Γιάννενα.Ομως επειδή είδα την απογευματινή τους ρότα θα ξαναπάω και αυριιο και θα τους δώσω ρεπό μεθαύριο.Λίγα τα πουλιά αλλά αν τα ροκανίζω έτσι καλά είναι.
Αφου την εβγαλες απ τη πτώση παλι καλα αλλα ρε παιδι μου να σκοτώνει το 6αρι σ αυτα τα μετρα τη φασσα? Μυστηρια πρασα .sarcastic.
Percorso και τα μυαλα στα κάγκελα ρεεεεεεεεε
.sex hard..sex hard..sex hard.
 
Αφου την εβγαλες απ τη πτώση παλι καλα αλλα ρε παιδι μου να σκοτώνει το 6αρι σ αυτα τα μετρα τη φασσα? Μυστηρια πρασα .sarcastic.
Percorso και τα μυαλα στα κάγκελα ρεεεεεεεεε
.sex hard..sex hard..sex hard.
Και μετα σε ρωτάνε ; "ξερεις κανα καλό φυσίγγι για φάσσα;".yelling.
 
Ένα αεροβόλο πιστόλι χρειάζεσαι στην τσέπη για τα "τελειώματα" χωρίς να κινδυνεύεις να τσακιστεις. Θα περνάς και την ώρα σου σημαδευοντας βελανιδιά, όταν δεν περνάει τίποτα. :)
Τότε θα ειμαι πράγματι σαν τον Τσακ Νόρις που λεει ο κρητικός ,.sarcastic.
 
Μετά απο ενα πολύ βροχερό βράδυ ,το ξημέρωμα μας βρήκε με οριακή θερμοκρασία πάνω του μηδενός.Ο δρόμος γεμάτος κατολισθήσεις και μάλιστα σε ένα σημείο ,αν δεν είχαν πιάσει δουλειά από τις 6 δεν θα περνάγαμε.
Πάνω που άρχισε να φέγγει κατηφόριζα ήδη για το λημέρι μου.Το κρύο σε συνδυασμό με τον αέρα ήταν τσουχτερό και τα κοριτσάκια σήμερα θα ήταν μαζεμένα ,Ότι έπρεπε για όργια.Βέβαια ήταν αναμενόμενο ότι θα κινούταν πιο αργά .Η ώρα κόντευε 8,45 και ακόμη τίποτα.Σε λίγο η πρώτη κάνει την εμφανισή της ψηλά στην κορυφή.Σε πολύ λίγο απο κει πάνω σκάνε γύρω στα 10 πουλιά και με κλειστά φτερά σαν τα γεράκια έρχονται καταπάνω μου ,λψηλωμένα όμως.Δεν τις τουφέκισα και τελικά το μετάνιωσα.Βουτώντας χαμηλά ,έστριψαν δεξιά και τότε σήκωσαν και τις άλλες.Όλες μαζί γύρω στα 40 πουλιά ,ερχόταν καταπάνω μου σαν γλάροι !Πάνω που ετοιμάζομαι για το Ρωμαικό όργιο τις βλέπω να στρίβουν και να τραβανε προς την κορυφή ,αφήνοντάς με, με το .....όπλο στο χέρι !
Η ώρα περνούσε και τίποτα δεν φαινόταν.Ο καιρός μια έκλεινε και χιόνιζε στα ψηλά και μια άνοιγε και πάλι,αλλά τα κορίτσια άφαντα.Πλησιάζω στην άκρη προς τη ρεματιά και ρίχνω ένα,δυο ,τρία ,φυσίγγια να δω μήπως ειναι καθηλωμένες στον πάτο.Δεν κουνιέται τίποτα .Κι όμως οι πόρνες ήταν εκει !
Γύρω στις 11,30 ακούω απο την μεγάλη ρεματιά αριστερά μου σκυλιά να κλαφουνάνε.Ελα λέω μπας και σηκώσουνε τίποτα Ουκρανεζάκια.Τοτε βλέπω να σηκώνονται γύρω στις 10 και σε λίγο άλλες τριάντα περίπου.Όλες τράβηξαν πιο χαμηλά αλλά δεν ειχα ορατότητα.Μετακινούμαι λίγο,με το σκεπτικό μήπως βγούνε πιο χαμηλά από μένα.Ξαφνικά βλέπω μόνο μια να περνάει την ράχη και χαμηλά στα δέντρα .Από απελπισία γυρίζω και της ρίχνω .Παθαίνω την πλάκα μου όταν τη βλέπω να πέφτει ξερή.Δεν το πίστευα .Μετράω την απόσταση σε βήματα και ήταν 85.Παω την παίρνω και κοίταζα να δω που την έφαγε.Η απόσταση ήταν στην κυριολεξία 60μ ,χωρις αμφιοβολία !
Δεν το χώνευα γιατί νόμιζα ότι πάνω στο όπλο ειχα το carlson το Μ.Τελικά στην απορία μου κοιτάζω και ειχα το F το οποίο στην ουσία ειναι ΙΜ.Ομως και πάλι ήταν εξωφρενικό.Η φάσσα ειχε πάνω της 5 σκάγια 6αρια.Τρια στο στήθος ,ενα στο λαιμό και ενα στην κοιλιά.Αυτα μου κάνει το carlson με το percorso και τa καψουρεύομαι όλο και περισσότερο.
Τα σκυλιά συνέχιζαν το κλαφούνισμα για ώρες στο ίδιο σημείο.Πάνω κάτω περα δόθε .....Μάλλον ζαρκάδι κυνηγούσαν.Σε πολύ λίγο ξαναβλέπω τις 8 ξεβράκωτες καρίολες να βουτάνε ξανα απο την κορυφή όπως το πρωί.Με τη σιγουριά της προηγούμενης τουφεκιάς ,διαλέγω μια και την κατεβάζω αλλά ζωντανή.Η καριόλα έπεσε στην άκρη της ρεματιας μεσα σε πυκνό. Παρατάω το όπλο και τρεχω και χώνομαι μεσα σαν τον σκύλο ,ξέροντας τι με περιμένει.Κάποια στιγμή την βλέπω να στέκει καμαρωτή σε απόσταση 5μ .Μόλις με βλέπει βουτάει κάτω και χάθηκε .Κατηφορίζω μέσα στα πυκνά ,σέρνοντας ,πολλές φορές να την προλάβω.Εχει φύγει πάνω απο 70 μ μέσα στη ρεματιά.Την ξαναβλέπω και ξαναβουτάει κάτω.Τότε αποφασίζω να ανοιχτώ και να βγω απο κατω της.Ιστορία για γέλια και για κλάματα.
Αφού βγαίνω απο κατω της τελικά στα 6 περίπου μ. την βλέπω να γυρίζει πλάγια.Τότε βουτάω μια πετρα και της την πετάω.Την πετυχαίνω και βουτώντας έρχεται στη μούρη μου χτυπώντας τα φτερά .Εκεί άρχισε το δράμα .Στην προσπάθεια να την πιάσω , κατρακυλάμε και οι δυο μαζί.Φεύγω τσουλώντας πάνω απο 20μ μέσα σε κουμαριές,ρίκια και πουρνάρια ,κινδυνεύοντας να σπάσω χερι ,πόδι ακομη και να στραβωθώ. Με την φάσσα πιασμένη με το αριστερό μου χερι απο το ενα πόδι της.Το άλλο μου χερι προσπαθούσε να φρενάρει την πτώση που συνεχιζόταν.Έσκισα γάντι,έφυγαν ωτοασπίδες ,λασπώθηκα ολόκληρος και τελικά σταμάτησα στο παραπέντε απο τα χειρότερα .
Έτσι αγκαλιασμένοι ,λασπωμένοι και σεξουαλισμένοι ,εξουθενωμένοι και προπάντων τυχεροί που ήμαστε σώοι , αρχίσαμε την ανάβαση αγκαλιά με την Ουκρανέζα μου.Μετά εχεις και τον κρητικό να σου λέει για τι ύφος....
Η ώρα περνούσε και δεν φαινόταν τίποτα ,αλλά εγώ παρέμεινα εκεί σταθερός με γαιδουρινή υπομονή.
Κοντα στις 2 το μεσημέρι βλέπω 2 πουλια να βουτάνε αριστερά μου στην άλλη πλαγιά.Αω γνωστος τόπος για μενα απο κει.Άρχιζα να τραβιεμαι προς τα κει και να ψαχνω μονοπάτια και καθαρλο μέρος,υποψιασμένος οτι πίσω ειναικι άλλα πουλια που θα περασουν απο κει πηγαίνοντας για κούρνια.Μέχρι εγω να βρω σημείο ,περνανε άλλες 3 ,αλλες 5 ....Τελικα βρίσκω ενα σημειο και βλέπω να μου έρχονται 8 καταπάνω μου γερακωμένες.Με είδαν και λόξεψαν.Τελικά μετα απο λίγο ετρχονται άλλες 3 και παίρνω την μια ,όπως και μετά από λίγο άλλη μια μονή την οποία δεν μπορεσα να βρω ,αν και έπεσε ξερή.
Ετσι εφυγα με 3 πουλιά στο χέρι δικαιωμένος απο την υπομονή που έδειξα ,αλλά προπάντων κατευχαριστημένος για άλλη μια φορα με τα percorso και το συνδυασμό τους με το carlson τo F.Μετα και το σημερινό έχω να πω ευθέως καθαρά και ξάστερα οτι ακόμη και στα 60μ με τον κατάλληλο συνδυασμό τσοκ και φυσιγγιού ,με 6αρι τους αλλάζεις τα φώτα.Εγω το 6αρι άρχισα να το δουλεύω πολύ τα τελευταία 6 χρόνια.Παλιότερα ήμουνα κολλημένος μόνο με τα 5αρια .
Αύριο έλεγα να τις αφήσω ήσυχες και να παω προς Γιάννενα.Ομως επειδή είδα την απογευματινή τους ρότα θα ξαναπάω και αυριιο και θα τους δώσω ρεπό μεθαύριο.Λίγα τα πουλιά αλλά αν τα ροκανίζω έτσι καλά είναι.
Η περιγραφή και οι λεπτόμέρειες το βραδάκι.
Σε κάνα μισάωρο λέω να ανηφορίσω για τον Ομπάμα.


Είσαι δυναμη και στα ταίρια τους .congrats..congrats.
Δημήτρη τις γαλοτσες γιατί τις φοράς δεν κάνουν για το κυνήγι που κανείς σε συνδιασμό με τις ρεματιές και τα κακοτραχαλα
Εκεί θέλεις ορειβατικό να βεντουζαρι για να γλιτώνεις γλιστρες και τσουλήθρες ;)
 
Ελα Ομπάμα τις πηραμε τον αερα.... Βουρρρ.....
bQwl0ev.jpg

Μετά απο ενα πολύ βροχερό βράδυ ,το ξημέρωμα μας βρήκε με οριακή θερμοκρασία πάνω του μηδενός.Ο δρόμος γεμάτος κατολισθήσεις και μάλιστα σε ένα σημείο ,αν δεν είχαν πιάσει δουλειά από τις 6 δεν θα περνάγαμε.
Πάνω που άρχισε να φέγγει κατηφόριζα ήδη για το λημέρι μου.Το κρύο σε συνδυασμό με τον αέρα ήταν τσουχτερό και τα κοριτσάκια σήμερα θα ήταν μαζεμένα ,Ότι έπρεπε για όργια.Βέβαια ήταν αναμενόμενο ότι θα κινούταν πιο αργά .Η ώρα κόντευε 8,45 και ακόμη τίποτα.Σε λίγο η πρώτη κάνει την εμφανισή της ψηλά στην κορυφή.Σε πολύ λίγο απο κει πάνω σκάνε γύρω στα 10 πουλιά και με κλειστά φτερά σαν τα γεράκια έρχονται καταπάνω μου ,λψηλωμένα όμως.Δεν τις τουφέκισα και τελικά το μετάνιωσα.Βουτώντας χαμηλά ,έστριψαν δεξιά και τότε σήκωσαν και τις άλλες.Όλες μαζί γύρω στα 40 πουλιά ,ερχόταν καταπάνω μου σαν γλάροι !Πάνω που ετοιμάζομαι για το Ρωμαικό όργιο τις βλέπω να στρίβουν και να τραβανε προς την κορυφή ,αφήνοντάς με, με το .....όπλο στο χέρι !
Η ώρα περνούσε και τίποτα δεν φαινόταν.Ο καιρός μια έκλεινε και χιόνιζε στα ψηλά και μια άνοιγε και πάλι,αλλά τα κορίτσια άφαντα.Πλησιάζω στην άκρη προς τη ρεματιά και ρίχνω ένα,δυο ,τρία ,φυσίγγια να δω μήπως ειναι καθηλωμένες στον πάτο.Δεν κουνιέται τίποτα .Κι όμως οι πόρνες ήταν εκει !
Γύρω στις 11,30 ακούω απο την μεγάλη ρεματιά αριστερά μου σκυλιά να κλαφουνάνε.Ελα λέω μπας και σηκώσουνε τίποτα Ουκρανεζάκια.Τοτε βλέπω να σηκώνονται γύρω στις 10 και σε λίγο άλλες τριάντα περίπου.Όλες τράβηξαν πιο χαμηλά αλλά δεν ειχα ορατότητα.Μετακινούμαι λίγο,με το σκεπτικό μήπως βγούνε πιο χαμηλά από μένα.Ξαφνικά βλέπω μόνο μια να περνάει την ράχη και χαμηλά στα δέντρα .Από απελπισία γυρίζω και της ρίχνω .Παθαίνω την πλάκα μου όταν τη βλέπω να πέφτει ξερή.Δεν το πίστευα .Μετράω την απόσταση σε βήματα και ήταν 85.Παω την παίρνω και κοίταζα να δω που την έφαγε.Η απόσταση ήταν στην κυριολεξία 60μ ,χωρις αμφιοβολία !
Δεν το χώνευα γιατί νόμιζα ότι πάνω στο όπλο ειχα το carlson το Μ.Τελικά στην απορία μου κοιτάζω και ειχα το F το οποίο στην ουσία ειναι ΙΜ.Ομως και πάλι ήταν εξωφρενικό.Η φάσσα ειχε πάνω της 5 σκάγια 6αρια.Τρια στο στήθος ,ενα στο λαιμό και ενα στην κοιλιά.Αυτα μου κάνει το carlson με το percorso και τa καψουρεύομαι όλο και περισσότερο.
Τα σκυλιά συνέχιζαν το κλαφούνισμα για ώρες στο ίδιο σημείο.Πάνω κάτω περα δόθε .....Μάλλον ζαρκάδι κυνηγούσαν.Σε πολύ λίγο ξαναβλέπω τις 8 ξεβράκωτες καρίολες να βουτάνε ξανα απο την κορυφή όπως το πρωί.Με τη σιγουριά της προηγούμενης τουφεκιάς ,διαλέγω μια και την κατεβάζω αλλά ζωντανή.Η καριόλα έπεσε στην άκρη της ρεματιας μεσα σε πυκνό. Παρατάω το όπλο και τρεχω και χώνομαι μεσα σαν τον σκύλο ,ξέροντας τι με περιμένει.Κάποια στιγμή την βλέπω να στέκει καμαρωτή σε απόσταση 5μ .Μόλις με βλέπει βουτάει κάτω και χάθηκε .Κατηφορίζω μέσα στα πυκνά ,σέρνοντας ,πολλές φορές να την προλάβω.Εχει φύγει πάνω απο 70 μ μέσα στη ρεματιά.Την ξαναβλέπω και ξαναβουτάει κάτω.Τότε αποφασίζω να ανοιχτώ και να βγω απο κατω της.Ιστορία για γέλια και για κλάματα.
Αφού βγαίνω απο κατω της τελικά στα 6 περίπου μ. την βλέπω να γυρίζει πλάγια.Τότε βουτάω μια πετρα και της την πετάω.Την πετυχαίνω και βουτώντας έρχεται στη μούρη μου χτυπώντας τα φτερά .Εκεί άρχισε το δράμα .Στην προσπάθεια να την πιάσω , κατρακυλάμε και οι δυο μαζί.Φεύγω τσουλώντας πάνω απο 20μ μέσα σε κουμαριές,ρίκια και πουρνάρια ,κινδυνεύοντας να σπάσω χερι ,πόδι ακομη και να στραβωθώ. Με την φάσσα πιασμένη με το αριστερό μου χερι απο το ενα πόδι της.Το άλλο μου χερι προσπαθούσε να φρενάρει την πτώση που συνεχιζόταν.Έσκισα γάντι,έφυγαν ωτοασπίδες ,λασπώθηκα ολόκληρος και τελικά σταμάτησα στο παραπέντε απο τα χειρότερα .
Έτσι αγκαλιασμένοι ,λασπωμένοι και σεξουαλισμένοι ,εξουθενωμένοι και προπάντων τυχεροί που ήμαστε σώοι , αρχίσαμε την ανάβαση αγκαλιά με την Ουκρανέζα μου.Μετά εχεις και τον κρητικό να σου λέει για τι ύφος....
Η ώρα περνούσε και δεν φαινόταν τίποτα ,αλλά εγώ παρέμεινα εκεί σταθερός με γαιδουρινή υπομονή.
Κοντα στις 2 το μεσημέρι βλέπω 2 πουλια να βουτάνε αριστερά μου στην άλλη πλαγιά.Αω γνωστος τόπος για μενα απο κει.Άρχιζα να τραβιεμαι προς τα κει και να ψαχνω μονοπάτια και καθαρλο μέρος,υποψιασμένος οτι πίσω ειναικι άλλα πουλια που θα περασουν απο κει πηγαίνοντας για κούρνια.Μέχρι εγω να βρω σημείο ,περνανε άλλες 3 ,αλλες 5 ....Τελικα βρίσκω ενα σημειο και βλέπω να μου έρχονται 8 καταπάνω μου γερακωμένες.Με είδαν και λόξεψαν.Τελικά μετα απο λίγο ετρχονται άλλες 3 και παίρνω την μια ,όπως και μετά από λίγο άλλη μια μονή την οποία δεν μπορεσα να βρω ,αν και έπεσε ξερή.
Ετσι εφυγα με 3 πουλιά στο χέρι δικαιωμένος απο την υπομονή που έδειξα ,αλλά προπάντων κατευχαριστημένος για άλλη μια φορα με τα percorso και το συνδυασμό τους με το carlson τo F.Μετα και το σημερινό έχω να πω ευθέως καθαρά και ξάστερα οτι ακόμη και στα 60μ με τον κατάλληλο συνδυασμό τσοκ και φυσιγγιού ,με 6αρι τους αλλάζεις τα φώτα.Εγω το 6αρι άρχισα να το δουλεύω πολύ τα τελευταία 6 χρόνια.Παλιότερα ήμουνα κολλημένος μόνο με τα 5αρια .
Αύριο έλεγα να τις αφήσω ήσυχες και να παω προς Γιάννενα.Ομως επειδή είδα την απογευματινή τους ρότα θα ξαναπάω και αυριιο και θα τους δώσω ρεπό μεθαύριο.Λίγα τα πουλιά αλλά αν τα ροκανίζω έτσι καλά είναι.
Μπράβο σας παλικάρια μου, αγκαλίτσες με τις γαλάζιες είχατε σήμερα.. .pop.
Δημήτρη η περιγραφή αλλη μία φορά υπέροχη. Αφού σε κάποια νόμιζα ότι κουτρουβαλάμε μαζί.......sarcastic.
Αλήθεια μιας και το'φερε η κουβέντα κάνα καλό φυσηγγι για φασσα ξέρεις; .sarcastic.
 
Με εφαγε η μαυρη ζηλια ρε παλληκαρια και μια και δεν καταφερα να συναντηθω με τις βασιλισσες ειπα να παω το ΣΚ για φασσες στα Πιερια.Σαββατο πρωι παω κοντα σε μια ρεματια που ηξερα απο περσυ οτι κουρνιαζαν πουλια.Στηνωμαι στο συνορο δυο χωραφιων κατω απο εν δεντρο για να εχω καθαρο γυρω γυρω.Το πυκνο ξεκιναει 100 μ μπροστα μενα ου και κατιφοριζει προς τη ρεματια.Στα αριστερα στα 700μ ξεκινανε οι κορφες και δεξια χαμηλα φαινεται ο καμπος και η Κατερινη.Σε 10 λεπτα βλεπω μια ψιλομενη σε τραβερσα απο δεξια τραβαει προς το βουνο αλλα ειναι αρκετα ψηλα.Μετα απο λιγο βλεπω ενα κοπαδακι 7-8 πουλια ανηφοριζει απο το ρεμα στο υψος των δενδρων και μολις βγαινει στο καθαρο κοβει αριστερα και τραβαει προς το βουνο.Δεν περναει πενταλεπτο και γινεται το ιδιο με τρια ακομη πουλια στο ιδιο ακριβως σημειο.Αμεσως αποφασιζω να παω να στηθω εκει ακριβως βλεποντας προς το ρεμα.Σε περιπου ενα τεταρτο με καβαλαει ενα κοπαδι 6-7 πουλια ερχομενο απο πισω και δεξια ξαφνιαζοντας με.Προλαβα και εριξα δυο τουφεκιες αλλα δεν κρατησα καμια αν και η αποσταση ηταν 35-40μ.Αλλο κοπαδακι περναει ατουφεκιστο προς το βουνο στα 80-100 μ και σε λιγο 3 κοματια με καβαλανε αναποδα Προλαβαινω και ριχνω διαλεγοντας μια και ενω την βλεπω να ξεπουπουλιζεται αυτη σπαει αποτομα προς δεξια και συνεχιζει σφερατη Της εριξα αλλη μια αλλα μαλλον εμεινα πισωΑλλες δυο τουφεκιες σε ισαριθμα πουλια αργοτερα ηταν εμφανως μπροστα απο τα πουλια αναγκαζοντας τα να φρεναρουν αν και εγω δεν θεωρησα μεγαλη την προσκοπευσηΕτσι ελειξε η χθεσινη μερα με μεγαλο προβληματισμο μια και ηταν προφανες οτι μου λειπουν τουφεκιες στο συγκεκριμενο θηραμα.Παρ ολα αυτα και μονο που τις ειδα να περνανε εχοντας φοντο τις κορφες ηταν απολαυση.Σημερα επειδη ειχε ξεροβορη με υγασια 90% μετα τη βροχη και σχεδον 0 κατεβηκα πιο χαμηλα και καθησα σε ενα δρομο εχοντας οπτικο πεδιο μονο το φαρδος του δρομου και τον ηλιο στην πλατη.Κατα τις οκτωμιση βλεπω το ισκιο τους μπροστα μου γυριζω ψαχνοντας και τις βλεπω στα αριστερα μου σχεδον στα 20 μ να χανονται πανω απο τις κορφες Ριχνω δυο τουφεκιες σε μια ακρυνη που φαινοταν καθαροτερα αλλα το μονο που αποκομησα ηταν λυσεις και αναλυσεις σε θεματα σκοπευσης και βλητικης για την επομενη εβδομαδα.Ενα τεταρτο αργοτερα ενα ακομη κοπαδακι ηρθε και καταρακωσε την ψυχολογια μου και κατα τις 9.30 παγωμενος και με τα αυτια πεσμενα πηρα το δρομο της επιστροφης.Συγχαρητηρια σε ολους τους φασαδες που καταφερνουν και ξεπερνανε τετοιες μερες και συνεχιζουν αλλοβητοι
 
Τρίτη μέρα σήμερα και ο καιρός κάθε μέρα διαφορετικός ,με αποτέλεσμα Και την διαφορετική συμπεριφορά των πουλιών.
Σήμερα παγωνιά και συνέφιασε πολύ γρήγορα.Το κρύο όλο και πιο τσουχτερό και στα βουνά χιονίζει.
Ολο αυτό το σκηνικό του καιρού κρατάει τα πουλιά μαζεμένα αλλά και δεν κινούνται.
Γύρωτις 9 μετά από την κυκλοφορία δυο πουλιών αρκετά ψηλά, βλέπω απο μπρος και δεξιά μου να έρχεται μια.Μέν ακίνητος γιατί θα μ έβλεπε αφου ήμουν εκτεθιμένος και όταν φτάνει σε απόσταση βολής της στέλνω τα καυτά μου σκάγια και αρχίζει την πτώση.Τοτε διαπίστωσα πως λίγο πιο δεξιά ερχόταν το κοπάδι με 20 πουλιά .Η στραβή εγινε αλλά τουλάχιστον πήρα αυτή που τουφέκισα.
Τέλος πάντων έγινε ότι έγινε .Από τότε και μετά δεν κινείται ούτε κοκκινολαίμης.Το κρύο γίνεται πιο τσουχτερό και αποφάσισα να μετακινηθω λίγο ψηλότερα για να έχω ορατότητα στο βάθος .Αν δω κίνηση θα κατέβω στο βάθος της Ρεματιάς που δεν είναι και λίγος δρόμος καθώς και δεν είναι και εύκολος.
Τουλάχιστον μήπως τις στριμώξω το απόγευμα.
 
Την έκανα και εγώ τη βολτίτσα μου εχθές, πολύ το κρύο που έφαγα, λίγα τα πουλιά και πολύ οι μαλάκες με όπλα γιατί κυνηγοί δεν είναι...το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της μέρας το οποίο με σύγχυσε πραγματικά έχοντας φάει μπόλικο γιατί το σημείο ήταν σχεδόν ανήλιο, κατά της 2:30 σκάνε μύτη 2 τύποι 40αρηδες και πιάνουν δίπλα μου....στα 20 μέτρα....
Λέω ρε παιδιά έρχεστε και με βρίσκεται στο καρτέρι και κάθεστε και δίπλα??? Η απάντηση φυσικά αποστομωτική ...γιατί δικό σου είναι το βουνό??? τι να πεις....
Τέλος πάντων το καρτέρι το ξέρω και τα πουλιά θα έμπαιναν από μένα προς αυτούς οπότε λέω δεν γαμιέται...το πρωί μου περάσανε 4 φορές αλλά μέσα από τα δέντρα και με την πρωινή φωτεινότητα με ξεγέλασαν ότι ήταν ψηλά και δεν έριξα...
μετά από 10 λεπτά βλέπω το κοπάδι να γυρίζει από το φαΐ για να παίξει πριν πάει για κούρνια με πορεία γνωστή προς τις κοντινές ράχες όπου σπάει και αρχίζουν τα παιχνίδια στις πλαγιές, το ύψος 200 μέτρα και βάλε..οπότε ακούω πίσω μου τουφεκίδι, 8 τουφεκιες .asking.
γυρνάω και τους βλέπω να ξαναγεμίζουν...λέω τι κάνετε??? και απαντάει ο άλλος: δεν τις είδες τις φάσες???
τα μάζεψα και έφυγα...πραγματικά με εξόργισαν .hair.

Μήτσο κράτα γερά!!!
 
Status
Not open for further replies.
Back
Top