Νότια Λακωνία συνέχεια.
Τρίτη. Σε ένα από τα καλύτερα απογευματινά καρτέρια της περιοχής. Βοριάς 7 μποφόρ που δυσκόλευε και τα πουλιά να ανέβουν στρωτά και τη σκόπευση. Από τις 16 00 που πήγα μέχρι και τις 18 15 που γύρισα στο αυτοκίνητο δεν σταμάτησαν να ανεβαίνουν πουλιά, σε κάθε ύψος. Διαλέγοντας ντουφεκιές, γιατί λόγω αέρα τα πουλιά έπεφταν μακρυά και δεν τα εύρισκες, έρριξα για πρώτη φορά φέτος σχεδόν 2 κουτιά φυσίγγια (47), με πολύ καλά αποτελέσματα. Τσίχλες σε ποσοστό 90%, αν και μπορεί να ήταν λίγο διαφορετικά, γιατί τα κοτσύφια ανέβαιναν έρποντας.
Τετάρτη. Απογευματινό κοντά στο χωριό, που είχα πάει και τη Δευτέρα. Σχεδόν καλοκαίρι, καθόλου αέρας. Λιγότερα πουλιά κοντά μου, σε σχέση με τη προηγούμενη φορά, αφού λόγω καιρού φαίνεται τα περισσότερα έμειναν μέσα στις πορτοκαλιές στο κάμπο. Αρκετά βέβαια ανέβαιναν 100-150 μέτρα μακρυά μου και τα ντουφεκούσαν άλλοι. Όμως όλα ερχόντουσαν στρωτά, με πολύ ικανοποιητικά αποτελέσματα (μονοντουφεκιές) στα 30 φυσίγγια που έρριξα και κανένα χαμένο.
Τα διάφορα φυσίγγια που χρησιμοποίησα όλες τις ημέρες, δεν μου δημιούργησαν κανένα πρόβλημα. Μάλλιστα κάποιες ντουφεκιές ήταν εντυπωσιακές.
Πέντε κυνήγια τώρα και δυο το Νοέμβριο στην ιδιαιτέρα μου πατρίδα, μου κάλυψαν το 90% της κυνηγετικής μου ευχαρίστησης στη φετεινή χρονιά. Το 10% στις πολλές εξορμήσεις μου πέριξ της Αττικής. Το μόνο σημαντικό μειονέκτημα στο χωρίο ήταν ότι κυνηγούσα μόνος μου και μου έλλειπαν όλα όσα δίνει μια καλή κυνηγοπαρέα.
Επιστροφή στο Πειραιά λόγω υποχρεώσεων και ήδη σκέφτομαι την τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου να ξανακατέβω.