Φτιάξ' το μόνος σου

Forum Νέες Δημοσιεύσεις
V

VASILIS A

Στις Auto 5 εσπασαν οι παπιες ,στην magnum αποκτησε το κοντακι κενα.
Στην light ραγισε..Ειπα να ασχοληθω και να τα φτιαξω..

Το κολημα της ρωγμης στο κοντακι της light εγινε με εποξικη ρητινη εμποτισμου..

Ενισχυσα και την παπια της με εποξικη και υαλουφασμα εσωτερικα..
Εβγαλα τα παλιο βερνικι ετριψα το ξυλο και το εβαψα με ακρυλικο χρωμα εμποτισμου 2 χερια..
Τωρα στεγνωνει και ειναι ετοιμη να δεχθει προεργασια για βαφη με βερνικη αυτοκινητου σατινε..

Στην magnum γεμισα το κοντακι με υαλουφασμα χονδρο και εποξικη υψηλου ιξωδες..

Στη 48 AL Εφτιαξα το κοματι ξυλου που ελειπε απο το κοντακι

το κολησα με κρυσταλιζε κολα το εβαψα του εχω ριξει και 2 χερια προεργασια και ειναι τριμενο ετοιμο για το βερνικωμα που θα γινει σε ολα μαζι..

Παρελαβα και την συνθετικη παπια για την Mag. Πιθανον αυριο ερχεται και το κοντακι..
 
Η ιστορία έχει ως εξής, στο Fausti κολλούσε το κουμπί που απελευθερώνει την πάπια. Λύνω κι εγώ τον μηχανισμό και βλέπω να έχει ξεκολλήσει το μπροστά κομμάτι.
Εδώ είναι ο μηχανισμός σε κομμάτια

Τα δύο κομμάτια καθαρίστηκαν καλά με σπρέι για καρμπιρατέρ και είναι έτοιμο για κόλληση


Δοκίμασα μια μέθοδο που δ'εν είχα ξαναδοκιμάσει ποτέ σε ατσάλι, την κόλληση με καλάι

Λέω αν είναι αρκετά καλή για τις ρίγες γιατί να μην είναι γι αυτόν τον μηχανισμό, που δεν δέχεται και φορτία, TIG δεν έχω οπότε ήταν μονόδρομος.
Εδώ όλα τα κομμάτια γιαλοχαρταρισμένα, δεν τα πέρασα μα την λίμα οπότε οι (πολλές) βαθιές αμυχές υπάρχουν αλλά δεν ήθελα να αφαιρέσω μέταλλο.

Ίσιωσα κιόλας κάποια κομμάτια που ήταν στραβά γιατί η πάπια ξεκολλούσε μονάχη της στον πυροβολισμό από όταν το αγόρασα το τουφέκι και με ένα πρόχειρο μοντάρισμα φαίνεται ΟΚ

Αύριο πρώτα ο Θεός έχει τελικό καθάρισμα και cold bluing


To Be Continued................
 
Η συνέχεια του δράματος.
Όλα τα σύνεργα πάνω στο τραπέζι έτοιμα για το ντουυυυ

Βάλαμε τα γαντάκια και με προσοχή, όσο μπορούσα με τα χοντρόχερα μου πέρασα με ένα βαμβάκι ένα χέρι από το υλικό(δοκίμασα να ζεστάνω το μέταλλο με το θερμοπίστολο αλλα τζιφος με τόσο μικρά κομματια απλά εκαιγα τα χερια μου χωρίς λόγο). Τα άφησα 3-4 λεπτά σύμφωνα με τις οδηγίες και μετά στο νεροχύτη και ξέπλυμα με καυτό νερό (προσοχή ο νεροχύτης γρανιτένιος έκανε κηλίδες και πάλευα με χλωρίνες μια ώρα να τον συνεφέρνω). Μετά πάνω σε χαρτί να στεγνώσουν

Μετά στέγνωμα με το θερμοπίστολο, ένα περασματάκι με ψιλό ατσαλόσυρμα και επανάληψη διαδικασίας άλλες δυο φορες.

Εδω συναρμολογημένο και πλημμύρα στο λάδι


test fitting χωρίς τη πάπια


Το τελειωμένο σκατολοιδάκι


Και τέλος πάνω στον τσιφτέ



Τώρα πια ο χρόνος θα δείξει, λειτουργικά είναι μια χαρά δουλεύουν τα πάντα κουμπί εξολκείς κτλ κτλ απλά το περίεργο είναι ότι σε πολλά σημεία το χρώμα καφετίζει, δεν ξερω αν θα γινει και το υπόλοιπο ετσι ή οχι....

Σειρά έχουν οι κάννες για ένα ρετούς γιατί έχουν αρχίσει και ξεβάφουν, δεν θα τις ξεβάψω τελείως, απλά θα τις καθαρίσω και θα τις περάσω ένα μαλακό scotch brite και από πάνω το υλικό.
 
averel said:
Η συνέχεια του δράματος.
Όλα τα σύνεργα πάνω στο τραπέζι έτοιμα για το ντουυυυ

Βάλαμε τα γαντάκια και με προσοχή, όσο μπορούσα με τα χοντρόχερα μου πέρασα με ένα βαμβάκι ένα χέρι από το υλικό(δοκίμασα να ζεστάνω το μέταλλο με το θερμοπίστολο αλλα τζιφος με τόσο μικρά κομματια απλά εκαιγα τα χερια μου χωρίς λόγο). Τα άφησα 3-4 λεπτά σύμφωνα με τις οδηγίες και μετά στο νεροχύτη και ξέπλυμα με καυτό νερό (προσοχή ο νεροχύτης γρανιτένιος έκανε κηλίδες και πάλευα με χλωρίνες μια ώρα να τον συνεφέρνω). Μετά πάνω σε χαρτί να στεγνώσουν

Μετά στέγνωμα με το θερμοπίστολο, ένα περασματάκι με ψιλό ατσαλόσυρμα και επανάληψη διαδικασίας άλλες δυο φορες.

Εδω συναρμολογημένο και πλημμύρα στο λάδι


test fitting χωρίς τη πάπια


Το τελειωμένο σκατολοιδάκι


Και τέλος πάνω στον τσιφτέ



Τώρα πια ο χρόνος θα δείξει, λειτουργικά είναι μια χαρά δουλεύουν τα πάντα κουμπί εξολκείς κτλ κτλ απλά το περίεργο είναι ότι σε πολλά σημεία το χρώμα καφετίζει, δεν ξερω αν θα γινει και το υπόλοιπο ετσι ή οχι....

Σειρά έχουν οι κάννες για ένα ρετούς γιατί έχουν αρχίσει και ξεβάφουν, δεν θα τις ξεβάψω τελείως, απλά θα τις καθαρίσω και θα τις περάσω ένα μαλακό scotch brite και από πάνω το υλικό.
Click to expand...
Πολυ καλο. Αν αρχισεθς καννες ξερεις.....ποσταρεις. ;)
 
Ωραία δουλειά, έχε υπόψη ότι το καλύτερο αποτέλεσμα του bluing το έχεις όταν δεν μείνει στο μέταλλο καθόλου από την παλιά μπογιά. Όπου έχει παλιά μπογιά κάνει διχρωμιες.
 
Γιώργο κι εγω ψαχτά πάω, απλά δεν ήθελα να χάσω την προστασία της εργοστασιακής βαφής, ήθελα κάπως να την τονώσω,μεχριτοτε ειδωμεν
 
Ε ναι πολύ, είναι ένα όπλο που αγοράστηκε φθηνά με σκοπό να κάνω πάνω του όλα μου τα πειράματα κοντάκια γυαλίσματα κτλ και είναι το work horse που λέει και μια ψυχή;). Μου αρέσει η διαδικασία αυτή σίγουρα δεν είναι τεχνικά σωστό 100% αλλά πολύ μου αρέσει, και μακάρι να υπήρχε περισσότερος χρόνος και χώρος.....
 
averel said:
Ε ναι πολύ, είναι ένα όπλο που αγοράστηκε φθηνά με σκοπό να κάνω πάνω του όλα μου τα πειράματα κοντάκια γυαλίσματα κτλ και είναι το work horse που λέει και μια ψυχή;). Μου αρέσει η διαδικασία αυτή σίγουρα δεν είναι τεχνικά σωστό 100% αλλά πολύ μου αρέσει, και μακάρι να υπήρχε περισσότερος χρόνος και χώρος.....
Click to expand...
αυτός είσαι ....RESPECT.
αμα θες το κάνουμε και όλο δερμάτινο το κοντάκι σου τώρα που πήρα το κολάι χαχαχαχα.seveys.
 
Λοιπόν όταν πήρα το σ/π, ο μαγαζάτορας μου έκανε δώρο 2 φυσίγγια αδρανείας, αυτά τα διαφανή πλαστικά. Μετά από λίγες χρήσεις έσπασε η στεφάνη (από λίγο -λίγο) ώσπου μια φορά στο σκοπευτήριο το φυσίγγι μπήκε και σφήνωσε μέσα στη θαλάμη! Ευτυχώς με ένα φύσημα από το στόμιο βγήκε και δεν χρειάστηκε βέργα (που δεν είχαμε εκείνη την ώρα εκεί). Από τότε δεν τα ξαναχρησιμοποίησα, και είτε έριχνα τις σφύρες σε ριγμένους κάλυκες, είτε τις άφηνα οπλισμένες (τις περισσότερες φορές).
Το απόγευμα μου μπήκε η ιδέα να φτιάξω κανένα αυτοσχέδιο φυσίγγι αδρανείας. Έκοψα λοιπόν το παλιό και έβγαλα το ελατήριο και το μπρούτζινο εμβολάκι.
Πήρα ένα ριγμένο κάλυκα και τον ξεκαψούλωσα. Το εμβολάκι περνάει χαλαρά από την τρύπα του καψουλιού. Χρειαζόμουν μια ροδέλα εσωτερικά του κάλυκα ώστε να ευθυγραμμίζει το εμβολάκι. Αλλά που να πάω να γυρεύω ροδέλες και στο κατάλληλο μέγεθος. Τι έκανα; Το κέρμα των 2 λεπτών έχει διάμετρο 18,7 χιλ. και εφαρμόζει ακριβώς στο εσωτερικό του κάλυκα. Τρύπησα λοιπόν ένα 2λεπτο στο κέντρο με ένα τρυπάνι 6 χιλ. και το έβαλα στον κάλυκα μέχρι που πάτησε στην πατούρα του πυθμένιου.
Χρειαζόμουν άλλο ένα δίσκο ίδιας διαμέτρου, με ένα παπαράκι στο κέντρο ώστε να συγκρατεί ομοαξονικά το ελατήριο στο πίσω μέρος. Τρύπησα άλλο ένα 2λεπτο και στην τρύπα του έβαλα ένα καψούλι (... ριγμένο εννοείται! .yel.)...
Έκοψα το κομμάτι του κάλυκα με τις πτυχές του αστεροειδούς, έβαλα από πάνω άλλο ένα κέρμα των 2 λεπτών (ατρύπητο) κι από πάνω μια τάπα από χαρτόνι και τον ρέλιασα με μια ρελιάστρα χειρός, αρκετά βαθιά ώστε το ελατήριο να συμπιεστεί περίπου το ίδιο όσο και στο παλιό φυσίγγι αδρανείας.
Α και κάτι άλλο: επειδή με την παραπάνω πατέντα το εμβολάκι προεξείχε από τη βάση του κάλυκα 3-4 χιλιοστά, πριν το συναρμολογήσω το έκοψα με ένα πριονάκι και το πήρα λίγο με λίμα και ντουκόχαρτο για να το φέρω στο σωστό μήκος. (Φαίνεται στις φωτο το κομματάκι με το αποτύπωμα από τα παλιά κτυπήματα της βελόνας).
20160614_195356.jpg

20160614_195504.jpg

20160614_203600_1.jpg
20160614_203745.jpg

20160614_204141.jpg

Αυτά! Συνολικό κόστος ... 6 σέντς (3Χ2) και κάπου 1 ώρα εργασία χαλαρά! .sarcastic.
Κάποια άλλη ώρα θα φτιάξω και το άλλο. Τώρα ... πόσο θα κρατήσουν κι αυτά ... δεν ξέρω .xm.
 
ΣΤΕΛΙΟΣ said:
Λοιπόν όταν πήρα το σ/π, ο μαγαζάτορας μου έκανε δώρο 2 φυσίγγια αδρανείας, αυτά τα διαφανή πλαστικά. Μετά από λίγες χρήσεις έσπασε η στεφάνη (από λίγο -λίγο) ώσπου μια φορά στο σκοπευτήριο το φυσίγγι μπήκε και σφήνωσε μέσα στη θαλάμη! Ευτυχώς με ένα φύσημα από το στόμιο βγήκε και δεν χρειάστηκε βέργα (που δεν είχαμε εκείνη την ώρα εκεί). Από τότε δεν τα ξαναχρησιμοποίησα, και είτε έριχνα τις σφύρες σε ριγμένους κάλυκες, είτε τις άφηνα οπλισμένες (τις περισσότερες φορές).
Το απόγευμα μου μπήκε η ιδέα να φτιάξω κανένα αυτοσχέδιο φυσίγγι αδρανείας. Έκοψα λοιπόν το παλιό και έβγαλα το ελατήριο και το μπρούτζινο εμβολάκι.
Πήρα ένα ριγμένο κάλυκα και τον ξεκαψούλωσα. Το εμβολάκι περνάει χαλαρά από την τρύπα του καψουλιού. Χρειαζόμουν μια ροδέλα εσωτερικά του κάλυκα ώστε να ευθυγραμμίζει το εμβολάκι. Αλλά που να πάω να γυρεύω ροδέλες και στο κατάλληλο μέγεθος. Τι έκανα; Το κέρμα των 2 λεπτών έχει διάμετρο 18,7 χιλ. και εφαρμόζει ακριβώς στο εσωτερικό του κάλυκα. Τρύπησα λοιπόν ένα 2λεπτο στο κέντρο με ένα τρυπάνι 6 χιλ. και το έβαλα στον κάλυκα μέχρι που πάτησε στην πατούρα του πυθμένιου.
Χρειαζόμουν άλλο ένα δίσκο ίδιας διαμέτρου, με ένα παπαράκι στο κέντρο ώστε να συγκρατεί ομοαξονικά το ελατήριο στο πίσω μέρος. Τρύπησα άλλο ένα 2λεπτο και στην τρύπα του έβαλα ένα καψούλι (... ριγμένο εννοείται! .yel.)...
Έκοψα το κομμάτι του κάλυκα με τις πτυχές του αστεροειδούς, έβαλα από πάνω άλλο ένα κέρμα των 2 λεπτών (ατρύπητο) κι από πάνω μια τάπα από χαρτόνι και τον ρέλιασα με μια ρελιάστρα χειρός, αρκετά βαθιά ώστε το ελατήριο να συμπιεστεί περίπου το ίδιο όσο και στο παλιό φυσίγγι αδρανείας.
Α και κάτι άλλο: επειδή με την παραπάνω πατέντα το εμβολάκι προεξείχε από τη βάση του κάλυκα 3-4 χιλιοστά, πριν το συναρμολογήσω το έκοψα με ένα πριονάκι και το πήρα λίγο με λίμα και ντουκόχαρτο για να το φέρω στο σωστό μήκος. (Φαίνεται στις φωτο το κομματάκι με το αποτύπωμα από τα παλιά κτυπήματα της βελόνας).
20160614_195356.jpg

20160614_195504.jpg

20160614_203600_1.jpg
20160614_203745.jpg

20160614_204141.jpg

Αυτά! Συνολικό κόστος ... 6 σέντς (3Χ2) και κάπου 1 ώρα εργασία χαλαρά! .sarcastic.
Κάποια άλλη ώρα θα φτιάξω και το άλλο. Τώρα ... πόσο θα κρατήσουν κι αυτά ... δεν ξέρω .xm.
Click to expand...
Στέλιο σε παραδέχομαι! Τέλος.
 
ΣΤΕΛΙΟΣ said:
Λοιπόν όταν πήρα το σ/π, ο μαγαζάτορας μου έκανε δώρο 2 φυσίγγια αδρανείας, αυτά τα διαφανή πλαστικά. Μετά από λίγες χρήσεις έσπασε η στεφάνη (από λίγο -λίγο) ώσπου μια φορά στο σκοπευτήριο το φυσίγγι μπήκε και σφήνωσε μέσα στη θαλάμη! Ευτυχώς με ένα φύσημα από το στόμιο βγήκε και δεν χρειάστηκε βέργα (που δεν είχαμε εκείνη την ώρα εκεί). Από τότε δεν τα ξαναχρησιμοποίησα, και είτε έριχνα τις σφύρες σε ριγμένους κάλυκες, είτε τις άφηνα οπλισμένες (τις περισσότερες φορές).
Το απόγευμα μου μπήκε η ιδέα να φτιάξω κανένα αυτοσχέδιο φυσίγγι αδρανείας. Έκοψα λοιπόν το παλιό και έβγαλα το ελατήριο και το μπρούτζινο εμβολάκι.
Πήρα ένα ριγμένο κάλυκα και τον ξεκαψούλωσα. Το εμβολάκι περνάει χαλαρά από την τρύπα του καψουλιού. Χρειαζόμουν μια ροδέλα εσωτερικά του κάλυκα ώστε να ευθυγραμμίζει το εμβολάκι. Αλλά που να πάω να γυρεύω ροδέλες και στο κατάλληλο μέγεθος. Τι έκανα; Το κέρμα των 2 λεπτών έχει διάμετρο 18,7 χιλ. και εφαρμόζει ακριβώς στο εσωτερικό του κάλυκα. Τρύπησα λοιπόν ένα 2λεπτο στο κέντρο με ένα τρυπάνι 6 χιλ. και το έβαλα στον κάλυκα μέχρι που πάτησε στην πατούρα του πυθμένιου.
Χρειαζόμουν άλλο ένα δίσκο ίδιας διαμέτρου, με ένα παπαράκι στο κέντρο ώστε να συγκρατεί ομοαξονικά το ελατήριο στο πίσω μέρος. Τρύπησα άλλο ένα 2λεπτο και στην τρύπα του έβαλα ένα καψούλι (... ριγμένο εννοείται! .yel.)...
Έκοψα το κομμάτι του κάλυκα με τις πτυχές του αστεροειδούς, έβαλα από πάνω άλλο ένα κέρμα των 2 λεπτών (ατρύπητο) κι από πάνω μια τάπα από χαρτόνι και τον ρέλιασα με μια ρελιάστρα χειρός, αρκετά βαθιά ώστε το ελατήριο να συμπιεστεί περίπου το ίδιο όσο και στο παλιό φυσίγγι αδρανείας.
Α και κάτι άλλο: επειδή με την παραπάνω πατέντα το εμβολάκι προεξείχε από τη βάση του κάλυκα 3-4 χιλιοστά, πριν το συναρμολογήσω το έκοψα με ένα πριονάκι και το πήρα λίγο με λίμα και ντουκόχαρτο για να το φέρω στο σωστό μήκος. (Φαίνεται στις φωτο το κομματάκι με το αποτύπωμα από τα παλιά κτυπήματα της βελόνας).
20160614_195356.jpg

20160614_195504.jpg

20160614_203600_1.jpg
20160614_203745.jpg

20160614_204141.jpg

Αυτά! Συνολικό κόστος ... 6 σέντς (3Χ2) και κάπου 1 ώρα εργασία χαλαρά! .sarcastic.
Κάποια άλλη ώρα θα φτιάξω και το άλλο. Τώρα ... πόσο θα κρατήσουν κι αυτά ... δεν ξέρω .xm.
Click to expand...
Στελιο πολυ καλη πατεντα! .well done.
Μονο οταν θελεις να βαλεις το φυσιγγι αδρανειας, να το ελεγχεις προσεκτικα για να μην το μπερδεψεις με κανενα κανονικο φυσιγγι... :)
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top