Στο Baikal Team ανέβασα τις μετατροπές που έκανα στο πτωχό πλην τίμιο Toz34 μου , που το συμπαθώ πάαααρα πολύ και η ευχή μου είναι να βρώ ένα όπλο ακριβώς σαν αυτό αλλά... μονοσκάνδαλο. Οχι γιατί δεν εκτιμώ τα προτερήματα των 2 σκανδαλών αλλά γιατί όλα τα άλλα όπλα μου είναι μονοσκάνδαλα - κυρίως το σκοπευτικό που λόγω των πολλών επαναλήψεων δημιουργεί την συνήθεια και το δάχτυλο πατάει από μόνο του 2η φορά την ίδια σκανδάλη
-.
Χρειάστηκε λοιπόν , κάποια στιγμή, να κάνω νέο κοντάκι στο ΤΟΖ - έχω την εμπειρία και να το κάνω μόνος - και όταν το έφερα στη τελική μορφή του έκανα το Churchill test .
Τι κι αν μετρούσα 10 κι έκοβα μία; Το όπλο μου βγήκε να χαμηλοτουφεκάει
. Κι όταν ψηλοτουφεκάει το ξέρουμε το κόλπο:"τρώμε" από πάνω και το φέρνουμε . Τώρα ; τσόντα σε καινούριο κοντάκι; ... δεν λέει. Ετσι αποφάσισα τον μηχανισμό ρύθμισης.
Στο ΤΟΖ η τοποθέτηση του μηχανισμού ρύθμισης δεν βγάζει προβλήματα επειδή δεν έχει τζαβέτα οπότε μπορείς να τον φυτέψεις άνετα στο κοντάκι. Θέλω να πω ότι δεν υπάρχουν τζαβέτες και επανατατικά ελατήρια που θα εμποδίσουν το φύτεμα από τα ποδαράκια του μηχανισμού μέσα στο κοντάκι. Ελα όμως που μου καρφώθηκε και η ιδέα να του προσθέσω και αντίβαρα για να μπορώ να ρυθμίσω και το ζύγισμα μπρος - πίσω. Είχε μία εμπροσθόβαρη τάση που μου κόλλησε να την ρυθμίσω. Επίσης το βάρος του είχε πέσει κάτω από τα 3 κιλά και καταλάβαινα ότι θέλει να πάει στα 3,2 περίπου για να μην κλωτσάει. Ετσι έβαλα τον μηχανισμό ανάποδα δηλ τα ποδαράκια του να φυτεύονται μέσα στο χτένι . Εκεί κι αν θέλει να μετρας 100 και να τρυπάς μία. Τελικά ο μηχανισμός μπήκε ανάποδα και βρήκα και τον τρόπο να μπορώ να προσθέσω αντίβαρα, που τον περιγράφω για όποιους τολμήσουν.
Εκανα δύο τρύπες στο κοντάκι από πίσω Φ20. Το βάθος τους είναι τόσο όσο για να χωράει ένα φυσίγγι. Εδώ θέλει πολύ προσοχή μη μας βγεί η τρύπα λοξή και δούμε το τρυπάνι μας να ξεπροβάλει από το πλάϊ του κοντακιού οπότε... πάει το κοντάκι
. Πήρα μερικά φυσίγγια και τα άδειασα από κυάθιο και πυρίτιδα. Στην περίπτωσή μου βρήκα κάτι παλιά Remington super pagnum που διαπιστωμένα έβγαζαν αφλογηστίες . Γεμισα τους κάλυκες μόνο με τα σκάγια και έκανα αντίβαρα των 100, 80, 50 γραμμαρίων. Αυτά φωλιάζουν άνετα και πολύ σφιχτά μέσα στις τρύπες των Φ20. Με το πέλμα να βιδώνεται από πάνω δεν κουνιούνται τα αντίβαρα με τίποτα.
Αποτέλεσμα; όπλο γυρω στα 3,3 κιλά , ζύγισμα όχι στον πείρο αλά 2 εκ πιό κοντά στην σκανδάλη ( που το αλλάζεις όπως θες αν αλλάξεις τα αντίβαρα) , μηδαμινό κλώτσημα μέχρι 34 γρ.
Τελικά το έφερα εκεί που ήθελα και του έκανα και ψάθες οπότε άρχισα και το περνάω και λάδια όπως φαίνεται στις φωτογραφίες.
Απλά γελάω όταν σκέφτομαι ότι αυτό το όπλο με χαμηλό προφίλ, porting, κεραμική βαφή, αγγλέ και ρυθμιζόμενο κοντάκι, ρυθμιζόμενο balance, χειροποίητες ψάθες, λινέλαια κλπ. - χώρια τα βλητικά του χαρακτηριστικά -, όταν θα το πάω σε κανένα κατάστημα να το δώσω θα μου πούνε 100€ φίλε γιατί είναι φτηνό όλπο το ΤΟΖ . ( Καλά δεν το έκανα έτσι για να το πουλήσω, ούτε θα σωθώ με 100€ , λέμε τώρα ...)
Ε, η παροιμία που λέει πως "ότι κι αν κάνεις στο μουλάρι δεν γίνεται μ' αυτό να τρέξεις σε ιπποδρομίες" στην συγκεκριμένη περίπτωση πέρνει πολύυυυ νερό. Λέω τώρα
.