Απικο σχεδον αποκλειστικα ψαρευα και γω απο τοσο δα παιδι, εως και μερικα χρονια πριν. Ολο ψηνομαι να το ξαναρχισω, αλλα μονος μου δεν ειναι πια το ιδιο και δεν το αποφασιζω. Απικο ψαρευαμε αφροψαρα, γοπες, κεφαλους, μελανουρια με κυμα, σαργους, σαλπες, ζαργανες, αλλα και πατοψαρα οπως χανους-περκες-σκαρους και λοιπα. Αναλογως το κυνηγι και το δολωμα εννοειται. Στα αφρωτα ζυμες απο ψωμια, μαζι με ταραμα κανονικο (οχι τον κοκκινο), βρωμοτυρα, λαδια ή και βρωμοσαρδελες και ρεγγες παστες, ολα μαζι ή ξεχωριστα ζυμωμενα σε μια ζυμη τοσο σφιχτη οσο να μη διαλυεται στο νερο, αλλα και τοσο μαλακη που να φευγει με το πρωτο καρφωμα. Θραυση καναν οι ζυμες με αχινο (και δεν αφηναν και ασχημη μυρωδια για τις επομενες εξορμησεις
) Κυριως εψαχνα τις γοπες που απο τωρα και μετα ανετα βγαζεις την τηγανια αν εισαι προσεκτικος στις μικροτσιμπιες, με ψιλες πετονιες και αγκιστρια μικρα και σκουρα. Εννοειται παντα με φελο ωστε να βλεπεις το παραμικρο τραβηγμα. Μερες με θολουρα και κυματισμο ευνοουν τα αφροψαρα, οπως επισης πρεπει να προσεχουμε ωστε η σκια μας και η σκια του καλαμιου να μην πεφτει στο νερο. Εννοειται οτι εντονα χρωματα δεν ευνοουν.
Στα πατοψαρα το απικο ειναι ευκολοτερο, απλα θες βυθο πιο βατο, και μπορεις να ψαρεψεις ειτε με φελο, ειτε και χωρις, φτανει να ειναι η πετονια τεντωμενη ωστε να αισθανεσαι το τσιμπημα. Δολωμα το σκαρτσινι, που το βγαζαμε βουτωντας αποβραδυς, και κρατουσαμε σε καλαμενια καλαθακια με φυκιαδες απο πανω, ωστε να μην χανουν την υγρασια. Αν το βαλεις σε κουβα νερο, βουρκιαζει και ψοφαει. Τα σοβαρα ψαρια χτυπανε ολο το καλοκαιρι, απο σαργους-κακαρελους, χανακια, περκες, μικρα ροφακια, σκαρους, σκορπινες, αλλα και μεγαλες γοπες του Σεπτεμβρη (οι κιτρινωπες) ή και μεγαλυτεροι σκαροι. Θες πιο δυνατες πετονιες, λιγο πιο χοντρο αγκιστρι να αντεχει και στα βραχωματα, και καλα και ασφαλη δεσιματα.
Τη μυτη του καλαμιου την κοβεις οσο χρειαζεται ωστε να γινει πιο ανελαστικο. Τη θηλεια που εχει, την φτιαχνεις με αρμιδι ψιλο, το οποιο στερεωνεις με κολλα εποξικη στη μυτη. Επειτα με ψιλοτερο αρμιδι κιτρινο, αρχιζεις να περνας σπειρες πανω απο τη κολλημενη θηλεια (υπαρχει ενας κομπος που κανεις και σφιγγει εντελως αλλα δεν τον θυμαμαι τωρα). Οταν σφιξει καλα, το στερεοποιεις με εποξικη και δεν κουναει με τιποτα.