θέμα υπακοής στον κυνηγότοπο

Παιδια καλησπερα εχω καποιες απορειες για το σκυλο1)
τωρα τελευταια του φωναζω και δεν ερχετε παντα και αμεσως.
2)Φευγει μακρια μου σε σημειο που αισθανομαι
οτι θα το χασω.
3)Οταν εχω καποιο συναδελφο κοντα και κυνηγαμε μαζι μπορει να φευγει και τον ακολουθει.......
Δεν ξερω αν κανω κατι λαθος στην εκπαιδευση στο σπητι οταν κανουμε υπακοη ερχεται οταν του λεω βεβαια του δινω και επιβραδευση στο κατσε παλι οκ
στο μεινε οκ...δεν μπορω να καταλαβω τι συμβαινει οποια βοηθεια καλοδεχουμενη
 
Δημητρη ειναι κουταβι κ περνει πολυ σωστα πρωτοβουλιες.
Αυτο ειναι θεμιτο κ ζητουμενο.
Επισης δοκιμαζει τα ορια του.
Η υπακοη δεν ειναι για το σπιτι.
Εκει ειναι ηδη ''περιορισμενο''.
Η βασικη υπακοη ''τελειωνει'' κ ερχετε στο φορτε της στον κυμηγοτοπο κ παρουσία ερεθισματων.
Θα βρεις τον χρονο να την προχωρησεις με αυτή την βαση.
Απλες εντολές που ηδη ξερει.
Στην αρχη σε ανοικτο χωρο παρουσια άλλων ατομων κ ακολουθως σκυλων.
Μετα στον κυνγγοτοπο.
Μην εισαι ''υπερβολικος'' όμως.
Να ''δουλεύεις'' αφου πρωτα ξεχαρμανθασει.
Λιγες επαναληψεις εντολών αλλα συχνα
Επισης στο σπίτι πολυ σημασια κ αγαπη.
Πρεπει να μην είναι εχεις το αγχος του να χαθει.
Θα δεις οτι υα σε ψαχνει κ εκεινο.
Ειναι φυσιολογικο λοιπον.
Θελει δουλειά μα οχι υπερβολες.
Σε καμία περιπτωση δεν κοβουμε την πρωτοβουλία του σκυλιου.
Ουτε φωνες κ τρεξιματα απο πίσω ουτε μετεπειτα τιμωριες.
 
Eυχ πολυ χρυσανθε δεν το κυνηγαω στο κυνηγοτοπο απο πισω γιατι ξερω οτι θα παει πιο μακρια και θα το παρει σαν παιχνιδι.οταν βγαινουμε δυο μας ειναι κοντα μου συνεχεια γυρναει με κοιταει δεν απομακρυνεται
πολυ απο κοντα,,,αγαπη εχει στο σπητι αφου συνεχεια ειναι κοντα καθετε διπλα μου κοιμαται διπλα μου.......και στο σπητι υπαρχουν ατομα διπλα μας δεν εχει καποιο θεμα....εκτος αν λογο ηλικιας παει να κανει τα δικα του σαν κουταβι
 
Eυχ πολυ χρυσανθε δεν το κυνηγαω στο κυνηγοτοπο απο πισω γιατι ξερω οτι θα παει πιο μακρια και θα το παρει σαν παιχνιδι.οταν βγαινουμε δυο μας ειναι κοντα μου συνεχεια γυρναει με κοιταει δεν απομακρυνεται
Θυμάμαι πρώτη φορά που έλυσα έξω τον δικό μου αρχισε να φεύγει. Τον φωνάζω, γυρνάει με κοιτάει και συνεχίζει, ξαναφωνάζω κοντοστέκεται και συνεχίζει. Γυρνάω απο την άλλη και αρχίζω να απομακρύνομαι (εκει φοβήθηκα λιγάκι γιατι ήταν μέσα στην Αθήνα). Τον φωνάζω μια, τον φωνάζω δεύτερη, γύρισε πίσω τρέχοντας και έκτοτε δεν απομακρύνθηκε ποτέ ξανά σε όλη του τη ζωή.
Καλά το πάς. Δώστου λίγο χρόνο, επιβράβευση και να είσαι απόλυτος.
 
Θυμάμαι πρώτη φορά που έλυσα έξω τον δικό μου αρχισε να φεύγει. Τον φωνάζω, γυρνάει με κοιτάει και συνεχίζει, ξαναφωνάζω κοντοστέκεται και συνεχίζει. Γυρνάω απο την άλλη και αρχίζω να απομακρύνομαι (εκει φοβήθηκα λιγάκι γιατι ήταν μέσα στην Αθήνα). Τον φωνάζω μια, τον φωνάζω δεύτερη, γύρισε πίσω τρέχοντας και έκτοτε δεν απομακρύνθηκε ποτέ ξανά σε όλη του τη ζωή.
Καλά το πάς. Δώστου λίγο χρόνο, επιβράβευση και να είσαι απόλυτος.
Οταν ειμαστε μαζι δυο μας ειναι κοντα παει 10/20 μετρα γυρανει με κοιταει και ερχετε κοντα μου και οταν κρυφτο που της το εχω κανει 3/4 φορες την πιανει πανικος και με ψαχνει που ειμαι....απλα μου φαινεται παραξενο ενω στο σπητι οταν ειμαι δεν ξεκολαει απο διπλα μου ......και γιαυτο το γραφω μηπως κανω κατι λαθος...
 
Η εκπαίδευση και μετέπειτα το κυνήγι βασίζονται σε 3 βασικούς παράγοντες. Ο πρώτος είναι ο σκύλος με ό,τι ο σκληρός του δίσκος είναι προγραμματισμένος από τα γονίδια του και με ό,τι του φορτώσουμε εμείς. Δεύτερος είναι ο άνθρωπος, που όσο καλύτερα γνωρίζει να τροφοδοτεί τον σκληρό δίσκο του σκύλου τόσο πιο καλά και πιο γρήγορα θα αποδίδει στο κυνήγι. Ο τρίτος παράγοντας, που είναι ο πιο άγνωστος γιαυτό και ο πιο παραμελημένος είναι η σχέση που πρέπει να δημιουργηθεί μεταξύ ανθρώπου και σκύλου. Όταν η σχέση περάσει από το χαρακτηρισμό "καλή" και καταλήξει στο "εξαιρετική" τότε μιλάμε για "δεσμό". Ο δεσμός δεν επιβάλλεται, χτίζεται καθημερινά οπότε απαιτείται χρόνος. Ένα από τα υλικά που που χτίζεται ο δεσμός είναι η εμπιστοσύνη. Το να κρυφτούμε μέχρι τα πρόθυρα του πανικού του δεν παρέχει εμπιστοσύνη. Το πόσο και πως ο σκύλος "θα πάρει τόπο" εξαρτάται από την φυλή του, τον ψυχισμό κάθε ατόμου και κατά πολύ από τις σχέσεις με τον κυναγωγό. Αυτά γενικώς.
Στις ερωτήσεις σου η δική μου άποψη είναι σχεδόν ίδια με τους προλαλήσαντες.
Σε αυτό που δεν συμφωνώ είναι η εκ προοιμίου αποδοχή "μικρό είναι θα φτιάξει". Δεν εφησυχάζω, δεν αφήνω τα λάθη να επαναλαμβάνονται γιατί κάτι που θα διορθωνόταν σύντομα με λίγο κόπο και πολύ υπομονή αφήνοντάς το ΠΙΘΑΝΟΝ να το μετατρέψω σε μία μακροχρόνια κακή ενέργεια που αυτή η ενέργεια μπορεί να καταστρέφει και άλλες ενέργειες. Προσπαθώ να διορθώνω τα λάθη έγκαιρα και έχοντας τον χρόνο ως βοηθό, όχι ως τον μοναδικό παράγοντα διόρθωσης.
1) Δημήτρη, όπως πολύ σωστά τα έγραψε ο Χρύσανθος, όταν ο σκύλος μάθει το ΕΛΑ σε ελεγχόμενο χώρο δεν αρκούν τα μεζεδάκια. Πρέπει να τα γεφυρώσεις με χάδι και μπράβο, αυτό θα βοηθήσει στις εξωτερικές εκπαιδεύσεις. Κάνε τις ίδιες ασκήσεις σε δρόμους, πλατείες, εξοχικά μέρη και στο τέλος στον κυνηγότοπο. Αυτά τα έγραψε ο Χρύσανθος αλλά τα επαναλαμβάνω για να προσθέσω πως είναι πρόωρο να ζητάς την εντολή αυτή κατά το κυνήγι (οι σκύλοι μου δεν πάνε για κυνήγι αν δεν έχουν τελειώσει την εκπαίδευση δηλαδή κοντά χρονιάρικα). Πάντα, όταν αλλάζω περιβάλλον δυσκολεύοντας το ΕΛΑ, δίνω την εντολή μόνο όταν ο σκύλος έχει πάρει από μόνος του την κατεύθυνση προς εμένα, δηλαδή προσπαθώ να πετύχω την άσκηση για να του δώσω το μεζεδάκι τις πρώτες φορές και τα μπράβο μετά. Δεν δίνω εντολή όταν απομακρύνεται ούτε όταν έχει την προσοχή του σε άλλα πράγματα, σκοπός μου είναι να πετύχει η εντολή και όχι να τσεκάρω τις ικανότητες του σκύλου. όσο σιγουρεύομαι για την ανταπόκριση στην εντολή τόσο την δυσκολεύω μέχρι να φτάσει να υπακούει ακόμη και όταν του έχει στηθεί η σκύλα που σέρνει. Μπορείς να φτάσεις στο απόλυτο ΕΛΑ χωρίς βίαια μέσα με την προϋπόθεση πως θα βαδίζεις σιγά σιγά σκαλί σκαλί.
Ένας παράγοντας που πρέπει να λάβεις υπόψη είναι η εφηβεία. Στην περίοδο της εφηβείας αλλά και της ενηλικίωσης (18-24 μηνών) προσπαθούν να πάρουν την αρχηγία. Είναι καιρός να δείξεις ακλόνητη θέση, δεν χρειάζεται βία αλλά κατανόηση και σταθερότητα. Αν πετύχεις στις δύο αυτές περιόδους τότε θα πάψουν δια παντός οι κόντρες που οφείλονται στη διεκδίκηση ιεραρχίας.
2) Μακάρι, το Επανιέλ είναι το Ηπειρωτικό με την ευρύτερη έρευνα. Όσο για την ανησυχία σου πως θα χαθεί κατά πάσα πιθανότητα είναι συνώνυμο με την ανησυχία των μανάδων πως θα κρυώσει το βλαστάρι τους. Αν έχεις καλή σχέση και αν έχει λίγο μυαλό, θα σε έχει πάντα σαν κέντρο αναφοράς. Αυτό καλλιεργείται και ολοκληρώνεται με το σκοτωμένο θήραμα που θα πιάσει στο στόμα του μετά από έρευνα και φέρμα δική του. Όταν δηλαδή ο "δεσμός" αποκτήσει σκοπό.
3) Κουταβίσια συμπεριφορά, ανωριμότητα, απόδειξη πως η καλή σας σχέσει δεν είναι ακόμη "δεσμός".
 
Σχετικά με την αναφορά του JIMAKOS-K για την σχέση με το κουτάβι του, αναφέρει: "αγαπη εχει στο σπητι αφου συνεχεια ειναι κοντα καθετε διπλα μου κοιμαται διπλα μου."
Αγάπη; το ότι κοιμάται δίπλα σου Δημήτρη, είναι μια "ανάγκη" δική σου. Αυτός καλύπτεται μόνο στο ότι συμμετέχει σε μια αγέλη και δεν είναι αποκομμένος, το θέμα είναι αν η συμμετοχή του είναι ως αρχηγού της αγέλης ή ως ο τελευταίος όπως του αρμόζει. Ο σκύλος θα αισθανόταν πιο ευχαριστημένος και πιο σκύλος αν ζούσε και κοιμόταν ανάμεσα σε σκύλους με αξιοπρεπείς γι' αυτούς συνθήκες. Βέβαια η καθημερινή σου επαφή θα τον κοινωνικοποιήσει πολύ σύντομα, θα μάθει την γλώσσα του σώματός σας, θα ξέρει τι πρόκειται να κάνετε κλπ κλπ αλλά αυτά είναι μεν καλά αλλά δεν είναι αρκετά για καλή σχέση.
Δημήτρη η αγάπη όπως οι άνθρωποι την εννοούμε είναι απλά ένα μόνο μέρος των υλικών που χτίζεται ο "δεσμός" και συνήθως δεν είναι το κύριο υλικό. Θα παραθέσω ένα άρθρο μου που δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο, αν θυμάμαι καλά, στο περιοδικό Κυνηγεσία & Κυνοφιλία.
*** Δυστυχώς το σύστημα δεν δέχεται το άρθρο είναι μεγαλύτερο από 10.000 χαρακτήρες. Θα δω αν υπάρχει σε Link από το περιοδικό.
 
Κυρ Γιαννη εχω κιαλλο σκυλακι στο σπητι, δεν μονο του οποτε δεν ειναι μονο με ανθρωπους ,εχει επαφη και με αλλα σκυλακια στην περιοχη οταν το βγαζω βολτα για παρει ερεθισματα και θορυβους απο το περιβαλον,
οταν λεω κοιμαται διπλα δεν το πιεσα απο μονο του θελει να ειναι κοντα μου και δεν ειναι αναγκη δικια μου γιατι ασχολουμε μαζι του δεν ζω απλα μαζι του..μπορουσα να το ειχα στο μπαλκονι και εκει καλα ειναι δεν θα ειναι βρωμικο η χωρις τον χωρο του να κοιμαται.....το αλλο μου σκυλη ειναι jack russell terrier το οποιο και αυτο ειναι διπλα γιατι και αυτο εχω ασχοληθει μαζι του στο να με ακουει και να ερχεται κοντα μου οταν το φωναζω στο παρκο
που τα πηγαινω βολτα........................παντα φιλικα τα γραφομενα μου
 
Κε Δημήτρη, το ότι προσπαθείς να με διαφωτίσεις δεν το εισπράττω σαν ισχυρογνωμοσύνη, αν αυτό εννοείς με το "..παντα φιλικα τα γραφομενα μου". Είναι φαινόμενο των καιρών η τόσο μεγάλη ανταλλαγή απόψεων με γραπτό λόγο και είναι φυσικό να μη μπορούμε να εκφραστούμε όπως με τα λόγια. Γιαυτό προσπάθησε και εσύ να καταλάβεις την ουσία των παραδειγμάτων μου και όχι αυτά καθ΄αυτά τα παραδείγματα που ούτως ή άλλως δεν γνωρίζω τι γίνεται σπίτι σου αλλά βασίζομαι στα γραφόμενα σου.
Αν διαβάσεις το άρθρο που προανέφερα θα καταλάβεις τι εννοώ.
 
ΜΕΡΟΣ Α'
Πως καλλιεργούμε καλή σχέση με τον σκύλο μας.


Πως βοηθάμε το σκύλο να έχει καλή ψυχολογία και πως γίνεται αυτό σε όλα τα στάδια της ζωή τους.

Η αναφορά στην Ψυχολογία των σκύλων σε πολλούς φαίνεται ακραία και περιττή προσέγγιση για τις σχέσεις ανθρώπου –σκύλου, για να μην πω και υποτιμητική. Προφανώς συγχέουν την «ψυχανάλυση» των ανθρώπων με όσα ευτράπελα τους φέρνουν στο μυαλό οι κωμωδίες.

Η επιστήμη που ασχολείται με την ψυχολογία των σκύλων ουσιαστικά ερευνά, καταγράφει, αναλύει και μελετά τη Συμπεριφορά τους (behavior = συμπεριφορά και behaviorist = συμπεριφεριστής ή σωστότερα συμπεριφορολόγος). Έτσι, έχει αποδειχτεί πως οι σκύλοι έχουν στοιχειώδη λογική, συνειρμική σκέψη, συναισθήματα, ικανότητα για επικοινωνία με το είδος τους ή άλλα είδη και ειδικά τον άνθρωπο. Εκφράζουν τα συναισθήματα τους με κινήσεις του προσώπου, του σώματος και τον τρόπο που αλυχτούν ή γαυγίζουν. Εκπέμπουν σήματα που δηλώνουν την ψυχική τους κατάσταση όπως τα Σήματα Ηρεμίας που είναι ένας κώδικας αποφυγής συγκρούσεων και καλής συμβίωσης. Διαπιστώνουμε πως συνάπτουν καλύτερες σχέσεις με ορισμένους ανθρώπους, δεν είναι φυσικά «γητευτές», συνήθως είναι άνθρωποι πράοι, μέσου όγκου, με χαμηλή φωνή που οι κινήσεις τους (είτε το γνωρίζουν είτε όχι) γίνονται εύκολα κατανοητές από τους σκύλους γιατί «έχουν κάτι» από τη γλώσσα του σώματός τους. Για παράδειγμα, όταν τους πλησιάζουν, δεν πηγαίνουν κατ’ ευθείαν πάνω τους, στρέφουν το κεφάλι δεξιότερα ή αριστερότερα, χαμηλώνουν, μιλούν αργόσυρτα, καθησυχαστικά αλλά θαρραλέα.

Η «ψυχολογία» τους είναι γονιδιακή αλλά επηρεάζεται και διαμορφώνεται συνεχώς από το «περιβάλλον». Περιβάλλον είναι: η υγεία, ο χώρος διαμονής, η διατροφή, η ανατροφή, η συμπεριφορά άλλων σκύλων, η συμπεριφορά του εκτροφέα, του εκπαιδευτή και όλων των άλλων ανθρώπων που έρχεται σε επαφή, ο τόπος, και σαφώς οι δραστηριότητες.

«Συμπεριφορές» του σκύλου δεν είναι μόνο η «καθωσπρέπει» παρουσία του στην καφετέρια. Συμπεριφορές είναι όποιες πράξεις επαναλαμβάνει ο σκύλος μας, οι επιθυμητές (ονομάζονται και θετικές) και οι ανεπιθύμητες (ή αρνητικές). Όπως αντιλαμβάνεστε όλα τα κυνηγητικά του καθήκοντα είναι επιθυμητές συμπεριφορές αρκεί να εκτελούνται σωστά. Το μάσημα των θηραμάτων, τόσο ώστε να γίνει ακατάλληλο για βρώση, είναι μια αρνητική συμπεριφορά που συνήθως είναι αποτέλεσμα άγχους προκαλούμενο από εμάς ή από το θήραμα ή από τον πυροβολισμό. Προσπαθούμε με πρόκες και κολάρα να διορθώσουμε το πρόβλημα όταν αρκεί να συσφίξουμε τις σχέσεις μας.

Οι αρνητικές συμπεριφορές τις περισσότερες φορές προέρχονται από δικά μας λάθη, είτε επειδή δεν του έχουμε δώσει να καταλάβει τι επιθυμούμε, είτε ο τρόπος που το κάνουμε δεν είναι ο ενδεδειγμένος για το συγκεκριμένο σκύλο. Πριν λοιπόν αποφασίσουμε να πάρουμε σκύλο θα πρέπει να είμαστε «διαβασμένοι» για να μη χρειαστεί να διορθώνουμε. Αξίζει να διαβάσει κανείς ένα βιβλίο που να αναλύει τη γλώσσα του σώματός τους και των σημάτων ηρεμίας, θα αποκτήσει καλύτερη επικοινωνία, θα αντιλαμβάνεται πότε στρεσάρεται το κουτάβι του κατά την εκπαίδευση και πώς να το αποφορτίζει.

Μόνο ένας ψυχολογικά ισορροπημένος σκύλος θα μπορέσει να εκπαιδευτεί εύκολα, και να αποδώσει στο μέγιστο ότι υπόσχεται η φυλή του και τα γονίδια του. Βασική προϋπόθεση για την καλή ψυχολογία του είναι η αγάπη μας και ο δεσμός που θα αναπτύξουμε.

Η αγάπη προς τον σκύλο δεν εκδηλώνεται με αγκαλίτσες, φιλάκια, πολύχρωμα περιλαίμια, άσκοπα και τυπικά χάδια. Αγάπη είναι η εκτίμηση της οντότητας του, ο σεβασμός προς τις ανάγκες του, η δίκαιη συμπεριφορά μας, η προστασία μας, το «έργο» που θα του αναθέσουμε, η ασφάλεια που θα αισθάνεται στην αγέλη μας και ο προσδιορισμός του μέσα σε αυτή. Η αμφίδρομη αγάπη σκύλου-ανθρώπου αναπτύσσεται φυσιολογικά, η ύπαρξη όμως «δεσμού» χτίζεται αργά – αργά. Εφόσον γίνονται τα σωστά βήματα θα δούμε έναν άλλο σκύλο, ένα σκύλο που θα μας κοιτά στα μάτια και θα μας λέει «πες τι θέλεις και θα το κάνω αμέσως», ένα σκύλο που θα συμμετέχει ολόψυχα τόσο στην εκπαίδευση όσο και στο κυνήγι, που θα θέλει να κυνηγά μαζί μας, που θα είναι χαρούμενος, ζωηρός με φλόγα στο βλέμμα.

Ένας ισχυρός δεσμός με το σκύλο και η καλή ψυχολογία του αποτελούν το θεμέλιο για άριστη συμβίωση και αποδοτική κυνηγητική συνεργασία.

Με τις ίδιες μεθόδους που θα κτίζουμε το δεσμό μας και την ψυχολογία του, με τις ίδιες θα τον ενδυναμώνουμε, θα τον διατηρούμε στο μέλλον ή θα τον ανακτούμε αν στην πορεία σπάσει ή ατονήσει. ΌπωςλέεικαιηVictoria Schade: Building the Dog-Human Bond, It’s never too late to reinforce this critical foundation.

…..

ΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ:

Μη τον απομονώνουμε μακριά από μας (την αγέλη του) σε ένα χώρο που θα επισκεπτόμαστε μόνο για τάισμα, καθάρισμα και λίγα τυπικά χάδια. Ακόμη χειρότερα να είναι δεμένος με αλυσίδα.

Μην προκαλούμε φόβο Εύκολα μαθαίνουν να φοβούνται, η επιθετική μας συμπεριφορά (ακόμη και προς τον γείτονα) τους δημιουργεί αβεβαιότητα και φόβο. Υπολογίστε επίσης ότι ερμηνεύουν και αντιλαμβάνονται τους φόβους μας, με αποτέλεσμα να περνούν και σε αυτούς, σκεφτείτε πόσοι σκύλοι έγιναν κροτοφοβικοί, επειδή ακριβώς αυτό φοβόντουσαν οι ιδιοκτήτες τους.
 
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
ΜΕΡΟΣ Β' Πως καλλιεργούμε καλή σχέση με τον σκύλο μας. Πως βοηθάμε το σκύλο να έχει καλή ψυχολογία και πως γίνεται αυτό σε όλα τα στάδια της ζωή τους.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ


Να είμαστε δίκαιοι:δεν πρέπει να απαιτούμε συμπεριφορές που είναι άγνωστες στον σκύλο ή είναι ακόμη ανώριμος για να τις καταλάβει και να τις εκτελέσει, πολύ δε περισσότερο να επιβάλουμε ποινές.

Να είμαστε ήρεμοι και ήπιοι: Ο τύπος του αρχηγού της αγέλης που επιβάλλεται με την πυγμή του έχει ήδη απορριφτεί από τον ίδιο το δημιουργό του.

Δεν έχει σημασία για ποιο λόγο και προς που κατευθύνεται ο θυμός και οι φωνές μας, άνθρωποι και σκύλοι που παρευρίσκονται θα αναστατωθούν. Ακόμη και αν μαλώσουμε έντονα ξένο σκύλο μπορεί να χάσουμε την εμπιστοσύνη και την προσοχή των δικών μας, ιδίως των κουταβιών . Ο ήρεμος κυναγωγός έχει απέναντί του ήρεμους και θετικούς σκύλους.

Καθορίζουμε τους «νόμους» και παραμένουμε σταθεροί: Όσο πιο ξεκάθαρο είναι το τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται, τι επιθυμούμε και τι όχι, τόσο πιο κατανοητό και αποδεκτό γίνεται από το σκύλο, και τόσο περισσότερο βελτιώνονται οι σχέσεις μας. Κανόνας απαράβατος, η σταθερότητα, δηλαδή να μην αλλάζουμε τους κανονισμούς και όλοι όσοι έχουν επαφή μαζί του να έχουν την ίδια συμπεριφορά. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανασφάλεια και αποσταθεροποίηση του ψυχισμού τους από αυτό.

Μαθαίνουμε την γλώσσα του σώματος τους και τις εκφράσεις του προσώπου που δείχνουν το άγχος. Όταν μπορούμε να αναγνωρίσουμε τα σημάδια ανησυχίας ή φόβου, θα είναι ευκολότερο να του δείξουμε πως τον καταλαβαίνουμε και μπορούμε να τον προστατεύσουμε ή να τον βγάλουμε από καταστάσεις που αισθάνεται άβολα. Αυτό τον κάνει να υπολογίζει σε εμάς, αντιλαμβάνεται πως του παρέχουμε ασφάλεια, οπότε εδραιώνεται η εμπιστοσύνη μεταξύ μας και συσφίγγονται οι σχέσεις μας. Υπάρχουν αρκετά ξενόγλωσσα βιβλία για το θέμα αυτό. Έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά το «Σήματα Ηρεμίας» της Νορβηγίδας TuridRougaas, υπάρχουν και πολλά DVDs, αναζητήστε τα στο διαδίκτυο.

Κοινωνικοποιούμε το σκύλο μας: δηλαδή τον εκθέτουμε σταδιακά σε διάφορα «ερεθίσματα» που θα συναντά στη ζωή του, όπως για παράδειγμα τον φέρνουμε σε επαφή με άλλους σκύλους γιατί σαν αγελαίο ζώο έχει ανάγκη από συναναστροφή με το είδος του, όπως και με άλλα είδη ζώων για να εξοικειωθεί μαζί τους, όπως και πολλούς πολλούς ανθρώπους. Του «γνωρίζουμε» τις συνθήκες της πόλης, των θορύβων και κρότων και τέλος τον κυνηγότοπο. Ακολουθούμε πάντα το ρητό από τα εύκολα στα δύσκολα και από τα απλά στα σύνθετα. Κατά τη διαδικασία αυτή, αφ’ ενός μεν, ο χρόνος που θα ασχολούμεθα με τον σκύλο και αφ’ εταίρου τα οφέλη που θα αποκομίσει για όλη την ζωή του προσμετρούν στην καλή ψυχολογική του διάθεση, άρα και στη δημιουργία δεσμού.

Τηρούμε πρόγραμμα: Ο σκύλος σε άγρια κατάσταση ζει με ρουτίνα. Έχει ορισμένη περιοχή που κινείται, οι ώρες που η αγέλη φεύγει για κυνήγι, που ξεκουράζεται, που επιστρέφει στη φωλιά είναι καθορισμένες, έτσι επιθυμεί και στη δεσποζόμενη ζωή του. Επειδή λατρεύει τη συνήθεια, όταν τηρούμε καθημερινά ένα πρόγραμμα, ασχέτως αν το έχουμε προσαρμόσει στα μέτρα μας, ικανοποιείται και μας το ανταποδίδει. Θα έχετε παρατηρήσει την αδημονία του την ώρα του φαγητού ή της βόλτας και πόσο συνεργάσιμος γίνεται.

Του προσφέρουμε τη παρουσία μας ποσοτικά και ποιοτικά: Για τη δημιουργία του δεσμού με το σκύλο είναι απαραίτητη η δημιουργική παρουσία μας προσφέροντας εμπειρίες με ευχάριστους τρόπους.

Με βόλτες, με και χωρίς λουρί, στη συνοικία, στα πάρκα στην εξοχή.

Με πολλά παιχνίδια που αυξάνουν τις νοητικές και σωματικές ικανότητες του κουταβιού ή του ενήλικου σκύλου, π.χ. επαναφορά με μπαλάκι, φρίσμπι ή ιχνηλασία τροφής.

Παίξτε κρυφτό με το κουτάβι σας μέσα και έξω από το σπίτι, κρυφτείτε και φωνάξτε το ή σφυρίξτε του να σας βρίσκει, προσφέρετε του πάντα ένα μεζέ, θα δείτε πόσο συσφίγγεται η σχέση σας, πόσο εύκολα θα μάθει το «’Ελα» και πόσο θα «κρατά επαφή» στο κυνήγι.

Παίξτε παιχνίδια εξάσκησης της μνήμης: οδηγήστε το με το λουράκι σε ένα σημείο, μισοκρύψτε ένα μεζέ ή ένα μπαλάκι (για όσα κουτάβια τους αρέσει να απορτάρουν), επιστρέψτε από εκεί που ξεκινήσατε, ελευθερώστε το για να το βρει. Όταν το μάθει κάνετε δύο τα σημεία, μετά τρία κλπ, στην αρχή βοηθήστε το, σκοπός είναι η διασκέδαση.

Οι ασκήσεις που συμμετέχει το μυαλό ισοδυναμούν με τις σωματικές επι τρία. Με τους ενήλικους σκύλους χαμηλού ταμπεραμέντου μη διστάζετε να παίζεται παιχνίδια κυριαρχίας (tagofwar) όπως η διελκυστίνδα, απλά δεν είναι ανάγκη να είστε πάντα εσείς ή αυτός ο νικητής. Δεν ενδείκνυται για όσους σκύλους έχουν σκληρό δόντι ή δεν παραδίνουν εύκολα το θήραμα.

Τρώει από το χέρι μας: Μία απλή και πολύ αποτελεσματική μέθοδος ιδιαίτερα για ανάκτηση των σχέσεων που έχουν ατονήσει. Δίνουμε την καθημερινή ποσότητα τροφής με το χέρι μας.

Ακουμπάμε /πιάνουμε το σκύλο μας Οι ερευνητές απέδειξαν με μετρήσεις των καρδιακών παλμών, της ορμόνης κορτιζόλης, καθώς και την αύξηση της ορμόνης ωκυτοκίνης (αντι-στρες) ότι η σωματική επαφή (όπως περιποίηση και χάδια) μειώνει το στρες σε σκύλους. Όταν αυτό προσφέρεται από εμάς, για τους λόγους που προαναφέραμε, συσφίγγει τις σχέσεις μας.

Μετά από έντονη άσκηση του κάνουμε ελαφρά μασάζ, δεν έχει σημασία η τεχνική, η φροντίδα και η επαφή μετρά.

Κατά την διάρκεια του φαγητού καθόμαστε δίπλα του, αρχικά τον ακουμπάμε σε διάφορα σημεία του σώματος του και καταλήγουμε να τον χαϊδέψουμε.

Φροντίζουμε οι ίδιοι καθημερινά το βούρτσισμά του έστω και αν δεν το χρειάζεται, το άγγιγμα μας ενδιαφέρει.

Στην ανάπαυλα του παιχνιδιού ή της εκπαίδευσης καθόμαστε σε ένα σκαμνάκι, ανοίγουμε τα πόδια μας δημιουργώντας «φωλιά», αφήνουμε το σκύλο να ξεκουραστεί εκεί, βάζουμε τα χέρια μας πάνω του.

Προσωπικά επιδιώκω να πηδά πάνω μου, να ακουμπά στο πόδι μου.

Παρατηρούμε τι του αρέσει και τι όχι Η μακροχρόνια παρατήρηση του σκύλου μας, μας δίνει το ατου να του φαινόμαστε αρεστοί προσφέροντάς του αυτό που τον ευχαριστεί περισσότερο και αποφεύγοντας τα δυσάρεστα π.χ. Αν του αρέσει το κολύμπι κολυμπάμε μαζί του, παίζουμε με φρίσμπυ ή με μπαλάκι θα το εκτιμήσει αφάνταστα. Αν δεν του αρέσει το κολύμπι παίζουμε στην παραλία.

Οι Ασκήσεις Υπακοής / κυνηγητική εκπαίδευση: Έλα – Κάτσε – Κάτω – Κοντά (περπάτημα στο πόδι) – Στοπ κλπ δεν είναι απλώς εντολές, είναι πολλά παραπάνω όπως: διόρθωση χαρακτήρα και ανεπιθύμητων συμπεριφορών, αποφόρτιση, εκτόνωση, επικοινωνία, αλληλοεκτίμηση, αναγνώριση ιεραρχίας και πολλά άλλα. Αν προσθέσουμε και τα οφέλη από την εκπαίδευση για σωστό πλάτος και βάθος της έρευνας, το στήσιμο στον αέρα, την τελειοποίηση της φέρμας, την επαναφορά από στεριά ή νερό και την ιχνηλασία τότε θα έχουμε όλες τις προϋποθέσεις για να «κλειδώσουμε» τον δεσμό που επιθυμούμε να έχουμε με το σκύλο μας.

Μη ξεχνάμε πως ο τρόπος εκμάθησης των σκύλων είναι ο «δια των επαναλήψεων» και της ανταμοιβής. Η βία, ο εκφοβισμός και η καταπίεση δεν υπάρχουν στα σημερινά εκπαιδευτικά προγράμματα ανθρώπων και ζώων, οπωσδήποτε δεν στεριώνουν δεσμό.

Για το τέλος άφησα την… κορύφωση, δώστε του όσες περισσότερες ευκαιρίες μπορείτε να βρίσκει θηράματα. Θα σας λατρέψει σα θεό του.
 
Ευχ κυρ Γιαννη αν μπορεσω να το βρω θα το διαβασω και παλι ευχ για της συμβουλες γιατι της εχουμε αναγκη ολοι λογο τηδ εμπειρια σας επανω σε αυτο το τομεα πολυ περισσοτερο απο εμενα λκαι πιστευω απο πολυ κοσμο επανω στα σκυλια και την εκπαιδευση τους για το κυνηγη και οχι μονο .shake hands.
 
Back
Top