Ο πατέρας μου γεννήθηκε στις Γκαγκάλες της Κρήτης.Έφυγε από το νησί πολύ μικρός διότι κατατάχθηκε στο πολεμικό ναυτικό .
Τότε η Αθήνα ήταν όνειρο ζωής για πολλούς με αποτέλεσμα να εγκατασταθεί στο Κερατσίνι που ήταν κοντά ο Ναύσταθμος.
Η μητέρα μου γεννήθηκε στο Ρυάκιο της Κοζάνης.Τότε ήταν που άρχιζε η Αθήνα να ανοικοδομείται με αποτέλεσμα ο παππούς μου , εξαιρετικός χτίστης , να αρπάξει την ευκαιρία για δουλειά και να κατέβει στην μεγάλη πόλη με όλη την οικογένεια.
Σε κάποια γιορτή κοινού γνωστού οι γονείς μου γνωρίστηκαν και σύντομα γεννήθηκα εγώ .
Δυστυχώς η οικογένεια της μητέρας μου όταν έφυγε από την Κοζάνη τα πούλησε όλα και δεν έμεινε κάποιο σπίτι ή κάτι άλλο που να μπορώ να επισκεφτώ.
Στην Κρήτη έχω μεγάλο σόι το οποίο με υπεραγαπάει .Όποτε κατεβαίνω γίνεται επανάσταση για το ποιος θα με φιλοξενήσει και ποιος θα μου δώσει το αυτοκίνητο του , δεν μιλάω για τραπεζώματα κλπ...
Την καρδιά μου βέβαια την έχει κερδίσει η Κεφαλλονιά. Η γιαγιά της γυναίκας μου μας άφησε ένα σπιτάκι "αρωγής" στο οποίο κάναμε κάποιες βελτιώσεις και κάθε καλοκαίρι είμαστε εκεί.
Ίσως τελικά όλοι εμείς που γεννηθήκαμε στην Αθήνα αλλά οι γονείς μας γεννήθηκαν στην επαρχία, να έχουμε ισχυρά αποτυπωμένο στο DNA μας την φύση και τις ομορφιές της, γι αυτό και την αποζητούμε διαρκώς .
Τότε η Αθήνα ήταν όνειρο ζωής για πολλούς με αποτέλεσμα να εγκατασταθεί στο Κερατσίνι που ήταν κοντά ο Ναύσταθμος.
Η μητέρα μου γεννήθηκε στο Ρυάκιο της Κοζάνης.Τότε ήταν που άρχιζε η Αθήνα να ανοικοδομείται με αποτέλεσμα ο παππούς μου , εξαιρετικός χτίστης , να αρπάξει την ευκαιρία για δουλειά και να κατέβει στην μεγάλη πόλη με όλη την οικογένεια.
Σε κάποια γιορτή κοινού γνωστού οι γονείς μου γνωρίστηκαν και σύντομα γεννήθηκα εγώ .
Δυστυχώς η οικογένεια της μητέρας μου όταν έφυγε από την Κοζάνη τα πούλησε όλα και δεν έμεινε κάποιο σπίτι ή κάτι άλλο που να μπορώ να επισκεφτώ.
Στην Κρήτη έχω μεγάλο σόι το οποίο με υπεραγαπάει .Όποτε κατεβαίνω γίνεται επανάσταση για το ποιος θα με φιλοξενήσει και ποιος θα μου δώσει το αυτοκίνητο του , δεν μιλάω για τραπεζώματα κλπ...
Την καρδιά μου βέβαια την έχει κερδίσει η Κεφαλλονιά. Η γιαγιά της γυναίκας μου μας άφησε ένα σπιτάκι "αρωγής" στο οποίο κάναμε κάποιες βελτιώσεις και κάθε καλοκαίρι είμαστε εκεί.
Ίσως τελικά όλοι εμείς που γεννηθήκαμε στην Αθήνα αλλά οι γονείς μας γεννήθηκαν στην επαρχία, να έχουμε ισχυρά αποτυπωμένο στο DNA μας την φύση και τις ομορφιές της, γι αυτό και την αποζητούμε διαρκώς .
