Εκει ακριβως ειναι το προβλημα με την υγρασια μες τη κανη και οχι εξω αν καει σωστα η πυριτηδα μες τη κανη θα παραξει το σωστο εργο
......μουρελοκαταστροφέα μην με προκαλείς..........Ναι ένα κοντό φησηγκη
Εναν μεγάλο ρολο στην καυση της μπαρουτης και κατεπεκταση στην αποδοση τον παιζει η θερμοκρασία περηβαλοντος....
Με λιγα λογια αυτη η θερμοκρασια ...οποιαδηποτε και αν ειναι....μεταδηδετε και στην μπαρουτι.....με αποτελεσμα μερικες δεκαδες βαθμους διαφορα....
Και εξηγουμε....ενα φυσιγγι το καλοκαιρι εκτεθημενο στους 40 °C σε λιγη ωρα θα εχει ζεματηση εσωτερικα....κατι αντηστηχο και τον χειμωνα.
Παραδειγμα....παρτε ενα φωρτομενο σεταπ με mb36 στο 2.00 x 36 και ρηξτετο στους 30 βαθμους το καλοκαιρι και μετα...το καταχειμωνο στους -10....
Διαφορα τεραστια....ησως και 100 - 150 bar.....
Το ιδιο σεταπ αν ρηχτη σε συνδιασμο και με αυξημενη υγρασια ....δηλαδη αυξημενη αντησταση αερα..... και στους -10 εεεε.....τοτε μην περημενης και πολλα πραγματα.......
Επησης θεωρω πως η υγρασια μεσα στην κανη δεν επηρεαζει τοσο την καύση του οσο μολης τα σκαγια εξελθουν απο την κανη και σηναντησουν ενα "νεφος" σταγονιδιων που ειναι ουσιαστηκα η υγρασια....
Με λιγα λογια αυτη η θερμοκρασια ...οποιαδηποτε και αν ειναι....μεταδηδετε και στην μπαρουτι.....με αποτελεσμα μερικες δεκαδες βαθμους διαφορα....
Και εξηγουμε....ενα φυσιγγι το καλοκαιρι εκτεθημενο στους 40 °C σε λιγη ωρα θα εχει ζεματηση εσωτερικα....κατι αντηστηχο και τον χειμωνα.
Παραδειγμα....παρτε ενα φωρτομενο σεταπ με mb36 στο 2.00 x 36 και ρηξτετο στους 30 βαθμους το καλοκαιρι και μετα...το καταχειμωνο στους -10....
Διαφορα τεραστια....ησως και 100 - 150 bar.....
Το ιδιο σεταπ αν ρηχτη σε συνδιασμο και με αυξημενη υγρασια ....δηλαδη αυξημενη αντησταση αερα..... και στους -10 εεεε.....τοτε μην περημενης και πολλα πραγματα.......
Επησης θεωρω πως η υγρασια μεσα στην κανη δεν επηρεαζει τοσο την καύση του οσο μολης τα σκαγια εξελθουν απο την κανη και σηναντησουν ενα "νεφος" σταγονιδιων που ειναι ουσιαστηκα η υγρασια....
Δεν ειναι τυχαιο που ενας οπλουργος και κηνυγος στην περιοχη μου μου ειχε πει καποτε....
"Τα φυσιγγια στον βαλτο θα τα εχεις παντα σε μια φυσιγγιοθηκη και απομεσα απο το μπουφαν σου....."
Νικολή μας έδωσες μια πολύ κατατοπιστική απάντηση ,τεκμηριωμένη με επιστημονικά δεδομένα κάτι που με βοήθησε να κατανοήσω αυτό που γνώριζα μεν λίγο-πολύ ΑΛΛΑ δεν ήξερα να το εξηγήσω όπως πολύ ωραία το ανάλυσες .
Νάσαι καλά .
Θυμήθηκα μια παλιά συζήτηση σ'ένα κυπριακό φόρουμ που δεν γνωρίζω αν λειτουργεί ακόμη μ'ένα ξερολα του φόρουμ που επέμενε ότι όλα τα φυσίγγια (24 γρ-36 γρ) αποδίδουν το ίδιο παντού ........(διαφορετικά υψόμετρα -θερμοκρασίες -ατμ.πιέσεις κλπ)
D
Deleted member 1
Η καύση συγκεκριμένης ποσότητας/μερίδας πυρίτιδας σε συγκεκριμένο χώρο, υπό τις ίδιες συνθήκες θερμοκρασίας, δίνει τα ίδια αποτελέσματα έργου. Στη καύση η θερμοκρασία της πυρίτιδας έχει βασικό ρόλο. Μια ζεστή πυρίτιδα θα παράγει περισσότερο έργο. Αν αλλάξουμε καψύλιο έναυσης, το ισχυρότερο καψύλιο θα φέρει το peak της καμπύλης ενωρίτερα. Το ασθενέστερο καψύλιο θα μετακινήσει το peak της καμπύλης μεταγενέστερα. Το ίδιο έργο θα παρασχεθεί διαφορετικά. ΑΡΑ για να κερδίσουμε σε έργο, θα πρέπει να κοιτάξουμε κυρίως σε άλλους παράγοντες. Ο κυριότερος εξ' αυτών είναι οι τριβές εντός της κάννης που οφείλονται στη βυσμάτωση, θεωρώντας πως η κάννη μας "δεν διαστέλλεται" (και όμως διαστέλλεται). Μια βυσμάτωση 18.3 είναι κατάλληλη για αυλό μέχρι 18.3 και μια βυσμάτωση 18.8 είναι κατάλληλη για αυλό 18.8. Οι βυσματώσεις διαστέλλονται με την ώθηση, αλλά αυτό τους δίνει μια διαστολή που κυμαίνεται μέχρι 0.2 mm στο σημείο μέγιστης πίεσης και όχι σε όλη τη διαδρομή εντός της κάννης. Συνιστώ οι βυσματώσεις να είναι ίσες με τη διαμετρο του αυλού και μάλιστα όταν τις δοκιμάζουμε ωθώντας με βέργα στη κάννη, να παράγουν αυτό τον χαρακτηριστικό ήχο "φλοπ" του φελλού της σαμπάνιας σε χαμηλή ένταση. Οι αχρωμίωτες κάννες έχουν μεγαλύτερες ανοχές στις βυσματώσεις, σε σύγκριση με τις σκληρές χρωμιωμένες. Η υγρασία του περιβάλλοντος δεν επηρεάζει τις σημερινές ζελατινοποιημένες πυρίτιδες στον βαθμό που αυτό συνέβαινε προ 50 ετών. Η υγρασία ωστόσο έχει επίδραση στην εξωτερική βλητική. Όταν δούμε ένα μικρό χαλικάκι στο δρόμο, του ρίχνουμε μια κλωτσιά και πάει μακριά. Αν μεγαλώσει το χαλικάκι, αυτό το αποφεύγουμε διότι θα σπάσουμε το πόδι μας και επίσης δεν θα πάει μακριά. Προτιμούμε τη ρίψη από την ακαριαία εκτόξευση. ΤΟ ΙΔΙΟ και με τις γομώσεις μας: Όσο πιο βαριά γόμωση χρησιμοποιούμε, τόσο πιο προοδευτική ενέργεια θα πρέπει να εξασκήσουμε. Δεν υπάρχει μαθηματικός τύπος σε αυτό (υπάρχει αλλά δεν έχουμε όλοι μεταπτυχιακά ...). Εμπειρικά μέχρι 30γρ πάμε σε ακαριαίες προωθήσεις, 30-34γρ πάμε σε ενδιάμεσες και μετά τα 35γρ πάμε σε προοδευτικές προωθήσεις. ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ πως η επιλογή πυρίτιδας και καψυλίου θα πρέπει να έχουν γνώμονα το βάρος της γόμωσης στη θερμοκρασία που αυτή θα βληθεί.
Last edited by a moderator:
D
Deleted member 1
Η υγρασία στην ατμόσφαιρα σημαίνει μικρότερη πυκνότητα του αέρα. Θα έπρεπε λοιπόν τα σκάγια να συμπεριφέρονται όπως και στα υψηλά υψόμετρα, ΟΜΩΣ ΔΕΝ συμπεριφέρονται έτσι :-( Η υγρασία δημιουργεί στροβιλισμούς και οπισθέλκουσες στα σκάγια, όπως ακριβώς βλέπουμε σε αεροσκάφος που εν πτήση εμφανίζει αλλού νέφος στροβιλισμού και αλλού όχι. Αποτέλεσμα λοιπόν έχει να επιμηκύνει την άτρακτο των σκαγιών και έτσι να "καταστρέφει" τα αποτελέσματα του τραυματικού σοκ, το οποίο προκαλείται με ταυτόχρονη προσβολή ενός θηράματος σε διαφορετικά σημεία, που καθένα εξ' αυτών είναι πιθανόν ΜΗ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ, αλλά το σοκ στο ΚΝΣ (Κεντρικό Νευρικό Σύστημα) προκαλεί τον θάνατο. Παρατηρούμε λοιπόν συχνά στην υγρασία, τραυματισμένα θηράματα με αιμοραγία μεγαλύτερη, σε αντίθεση με το ισχυρό ξηρό κρύο που τα θηράμα "ξεραίνονται" χωρίς αιμοραγίες. Η λύση στην υγρασία είναι η τετράγωνη γόμωση, δηλαδή γομώσεις 28-31γρ με μονοβασική (ζελατινοποιημένη) πυρίτιδα και ταχύτητες της τάξεως των 420-430 m/sec.
Πολυ καλες οι αναλοισεις σου ΔΙΑ μπραβω
Ωραία ανάλυση με επιστημονικές αναφορές όσο αφορά την συμπεριφορά της ντουφεκιάς .
Στην πράξη όμως ως πρός τις προτεινόμενες δοσολογίες & SET UP για υγρασία έχω να παρατηρήσω ότι δέν συμφωνώ .
Επί παραδείγματι με csb 1 to 1.65 x32 δούλευε άψογα με υγρασία μέχρι 40-50% όταν η υγρασία ακουμπούσε 70+% δούλευε άριστα το 1.70χ33 .Πιό βαριά δλδ γόμωση
Τό ίδιο κ με GM3 όπου το ''κλασσικό '' 1.50 χ31 σε ξηρό καιρό θέριζε με σοβαρή υγρασία δέν ....Ανέβαινα στο 1.57 χ33.5 κ ήταν άριστο
Αυτό όσο αφορά δύο καθαρόαιμες μονοβασικές αρκετά ασταθείς σε συνθήκες υγρασίας .
Πάντα καλοπροαίρετα κ καλόπιστα οι πιό πάνω αναφορές μέσα σε πνεύμα ανταλλαγής εμπειριών .
Συμφωνω.
D
Deleted member 1
Λάμπη με ίδιο ή με ισχυρότερο καψύλιο; Ενδέχεται ισχυρότερο καψύλιο να σου δώσει καλύτερα αποτελέσματα, πετυχαίνοντας μια τουφεκιά λιγότερο προοδευτική και ας έχει αυξηθεί η γόμωση. Επίσης η βυσμάτωση παίζει ρόλο. Αν σε ξερό καιρό μια "τετράγωνη γόμωση" σε ικανοποίησε με βύσμα κατά τι πιο φαρδύ, τότε στην υγρασία με τις αλλαγές set-up ενδεχομένως να βελτιώθηκες. Δεν είναι εύκολη η λύση στην υγρασία, για μένα η λύση πάντα ήταν τετραγωνες γομώσεις/σκληρά σκάγια (5%), δηλαδή στους βάλτους δύσκολα ανέβαζα πάνω από 34γρ (συνήθως 33γρ). Το βασικό είναι πως στην υγρασία, η προσπάθειά μας πρέπει να επικεντρωθεί στην εξωτερική βλητική, άσχετα αν αυτό σημαίνει πως θα τροποποιήσουμε το set up (αναγκαστικά). Ορισμένες φορές στην υγρασία κρατάμε τα ίδια φυσίγγια και πάμε σε τσοκ φρένου. Επίσης οι διευρυμένοι αυλοί ευνοούνται. Όλα γίνονται για να μειώσουμε το μήκος ατράκτου ακόμα και η χρήση φαρδύτερου (πιο ανοικτού) τσοκ.
Δεν τίθεται θέμα αντιπαράθεσης, στερούμενοι εργαστηρίων βλητικής, πάμε σε θεωρητικές προσεγγίσεις σε συνδυασμό με εμπειρικές "τεκμηριώσεις". Η υγρασία αυξάνει την ανθεκτικότητα των θηραμάτων, τα πτερώματα και τα τριχώματα σφίγγουν περισσότερο. Στα υδρόβια σε υγρή ημέρα (νοτιάς) προτιμούμε βολές στην ράχη που είναι διατρητικότερες.
Ακριβώς ,καί στις δυό περιπτώσεις με ισχυρότερο καψούλι 688 για 33 γρ ενώ στα 31-32 έχω cx2000
D
Deleted member 1
Οπότε συμπεραίνω μια άτρακτο κοντής ουράς
όπου πέτυχε τραυματικό σοκ με πυκνό μέτωπο.
D
Deleted member 1
Απλή γεωμετρία είναι που βασίζεται στη διατομή του αυλού και του φυσιγγίου. Όπως η διατομή του αυλού στο 12αρι ορίσθηκε στο 1/12 της ουγγιάς (αυθαίρετα) έτσι και η τετράγωνη γόμωση ορίζεται σαν το μέγεθος εκείνο που "εγκιβωτισμένο" σε κάλυκα 12αριου, παρουσιάζει μήκος περίπου ίσο με τη διατομή.
D
Deleted member 1
Με την ευκαιρία, μια άτρακτος σκαγιών μπορεί να κατανοηθεί/γίνει αντιληπτή ηχητικά. Είτε θα κάνουμε βολή σε οριζόντιο μεγάλο τύμπανο που περιστρέφεται και με τη βοήθεια των μαθηματικών θα υπολογίσουμε το μήκος ατράκτου, είτε με βοήθεια βλητικού υπολογιστή θα προσδιορίσουμε τη μένουσα ταχύτητα των σκαγιών σε κάθετη μεταλλική επιφάνεια, ηχογραφώντας σε υψηλή ταχύτητα τον ήχο και μετά πάλι μαθηματικά... Το αυτί μας όμως είναι και αυτό ένα καλό αισθητήριο. Βαζουμε μια λαμαρίνα στα 40 μέτρα κάθετη και εκτελούμε βολή. Άλλα φυσίγγια μας δίνουν ένα ταυτόχρονο κροτάλισμα (σκρατς !!!) (μικρό μήκος ατράκτου) και άλλα ένα πιο συρτό κροτάλισμα (μεγαλύτερο μήκος). Εκεί που θα δούμε ταυτόχρονο κροτάλισμα θα έχουμε συνήθως και καλύτερη διάτρηση λόγω αεροδυναμικής που επέτρεψε μικρότερη αποδιαμόρφωση του μετωπου της ατρακτου.
Από εμπειρία και μόνο μιλώντας ( όχι από επιστημονική κατάρτιση) επειδή στην περιοχή μου έχει πολύ υγρασία και χαμηλές θερμοκρασίες και επειδή έχω ρίξει πολλές χιλιάδες φυσίγγια ( λόγω ηλικίας) παραθέτω αν μου επιτρέπετε την αποψη μου. Πιστεύω ότι τα φυσιγγια επηρεάζονται πολύ περισσοτερο από το δριμύ ψύχος ( μιλάω για -5 έως -15) παρά από την υγρασία!!! Οι διβασικες με έχουν κρεμάσει άπειρες φορές σε τέτοιες συνθήκες και κάποιες μονοβασικες βεββαια. Την υγρασια την αντιμετωπίζω με ένα νούμερο ποιο χοντρό Σκάι και πιο σφιχτό τσοκ . Επίσης εκεί που έχω πρόβλημα με φυσίγγια είναι πολύ ζέστη!!! Εκεί δυσκολεύουν τα πράγματα!!! Έχω βρει κατά καιρούς πολύ σταθερά φυσίγγια, κατά καιρούς εμπορικά για μεγάλο φάσμα καιρικων συνθηκών! Π..Χ. 206 formula 33gm nsi , πυρκαλ Άρτεμις 34 γρ πολύ παλιά τότε που γεμιζοταν με gm3 μετά το φτιάξαμε με mb 32,jk6 του Θεοδωρίδη και άλλα...... Τα αναφέρω αυτά γιατί είδα στην πράξη για πολλά χρόνια σε απαιτητικά θηράματα όπως η πέρδικα ,η φασα,το παπί ότι δεν με πρόδωσαν ποτέ με καμία θερμοκρασία και υγρασία!!!! Η γνώμη μου είναι ότι αυτό που επηρεάζει η υγρασία είναι η πυκνότητα της ατμοσφαιρας και όχι η καύση της πιτυρίδας....... Μπορεί να κάνω και λάθος ,το σίγουρο είναι ότι με φυσίγγια που είχαν διβασικες είχα θέμα σε πολύ χαμηλές και υψηλές θερμοκρασίες ! Σε εργοστασιακά φυσίγγια πάντα!