Το Ξύλο βγήκε από τον παράδεισο...

Hunterslife Team

Staff member
τα ξύλινα μέρη των όπλων μας.

Η ενασχόληση μου με τα ξύλινα μέρη του όπλου ξεκίνησε δειλά όταν αποφάσισα να ξαναβγάλω στο κυνήγι το παλιό πλάγιο Baikal του παππού. Η αναγκαιότητα να μακρύνει το κοντάκι με έβαλε στην διαδικασία να ψάξω πληροφορίες για τα ξύλινα μέρη του όπλου και πιο συγκεκριμένα για αυτό που οι ξένοι αποκαλούν refinishing. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα μου βγει τόσο πάθος και μεράκι για την συγκεκριμένη ενασχόληση. Δεν κοίταγα την ώρα, στο τελείωμα της ημέρας να αποτραβηχτώ στο "εργαστήριο" μου και να περάσω λίγη ώρα παρέα με τα ξύλα, τα λάδια, τα βερνίκια, τα διαβρωτικά, τις μπογιές, τους διαλύτες, τα στεγνωτικά, τα γυαλόχαρτα, τα ντουκόχαρτα κτλ κτλ κτλ.

Παραθέτω μερικές φώτος από την πρώτη μου δουλειά που αφορούσε το όπλο μου αναφέρω παραπάνω.

Πριν...




Περιμένοντας να δράσει το διαβρωτικό ....


Κάτω από την μπογιά εμφανίστηκαν κάποιες δυσάρεσστες εκπλήξεις που είχαν δημιουργήσει τα λάδια λύπανσης των μεταλικών μερών, δυστυχώς δεν έχω τις φωτογραφίες και αναγκάστηκα να κάνω την μέθοδο της λεύκανσης ... wood bleaching. Στην συνέχεια κωλήθηκε και η προέκταση.







Το κοντάκι βάφτηκε και έτυχε περιποίησης με όλη την σειρά της B.Casey και του πασίγνωστου True Oil. Έγιναν αρκετά λαθάκια αλλά στο τέλος ήμουν περίφανος γιατί ήταν η πρώτη μου ενασχόληση και μου άρεσε.


 
Εδώ τα ξύλα μιας πολύ ταλαιπωριμένης 301 αν δεν κάνω λάθος, πραγματικά ήταν σχεδόν καμένα και σάπια σε πολλά σημεία αλλά έκανα ότι μπορούσα ...! Ανακάλυψα και κάποιο σπάσιμο στην πάπια το οποίο δεν φαινόταν αφού τα ξύλα είχαν ξαναβαφτεί μάλλον με κάποιο πινέλο ... :). Δυστυχώς δεν έχω φώτος του πριν.






 
Καταρχήν συγχαρητήρια γιο το θέμα αλλά και για τον υπέροχο τίτλο! .shake hands. .shake hands..shake hands.

Για τα υπόλοιπα θέλω χρόνο και συγκέντρωση για να τα μελετήσω!
 
Καλα ο τιτλος του τοπικ τα σπαει λεμε!!!!.shake hands.

Παντως η γνωση και η εμπειρια που αποκτησες θα μου φανει χρησιμη.Κριμα που δεν εισαι κοντα να σου την "πεσω αλα Πανουτσος".sarcastic.Οποτε θα χρειαστω συμβουλες για το πως θα κανω μια καλη συντηρηση τα ξυλα της Benelli μου.Ειναι χωρις βερνικι και σκεφτομαι να τα περασω με tru oil.Για ριξε ενα φωτορεπορταζ να δουμε τον τροπο..
 
Ωστόσο και με το Baikal αλλα και με την 301 δεν είχα ευχαριστηθεί αρκετά γιατί στην πρώτη περίπτωση το ξύλο δεν ήταν καρυδιά, ενώ στην δεύτερη ήταν τόσο ταλαιπωριμενα τα ξύλα που δεν μπορούσα να δουλέψω. Τότε ήταν που μου έφερε ο Πάνος κάποια ξύλα από μια 303 αν θυμάμαι καλά και έβγαλα ολο μου το ταλέντο ... .my man.
Το κοντάκι είχε αρκετά χτυπηματάκια, είχε φινίρισμα βερνικιού αλλά ήταν ένα υγειές ξύλο από σκούρα καρυδιά.

Πριν...











Μετά...









 
Παντως η γνωση και η εμπειρια που αποκτησες θα μου φανει χρησιμη.Κριμα που δεν εισαι κοντα να σου την "πεσω αλα Πανουτσος".sarcastic.Οποτε θα χρειαστω συμβουλες για το πως θα κανω μια καλη συντηρηση τα ξυλα της Benelli μου.Ειναι χωρις βερνικι και σκεφτομαι να τα περασω με tru oil.Για ριξε ενα φωτορεπορταζ να δουμε τον τροπο..

Μήτσο είναι κρίμα να περάσεις την Giubilleo με True Oil. Όπως είπες και συ δεν εχει βερνίκι, οπότε έχει φινίρισμα λαδιού, το True Oil είναι πρωτίστως βερνίκι. Δεν είναι ότι θα γίνει άσχημη αλλά όσο και να το κάνεις είναι λίγο βάρβαρο...:) Σε τι κατάσταση είναι τα ξύλα; Έχουν χτυπήματα; Θες απλά μια συντήρηση ή φινίρισμα απο την αρχή;
 
Το ξέρω το αποτέλεσμα της 303 με είχε εκπλήξει και μένα. Δεν μπορούσα να του τα δώσω πίσω ....big smile.
 
μπράβο ρε παιδιά. καιρός ήταν να ανοίξει αυτό το θέμα.


αλλά μιας και για μένα είναι σε προτεραιότητα, θα ήθελα να επαναλάβω την ερώτηση και την βοήθεια που χρειαζόμουν.


μιας και θα πάρω σε λίγο καιρό το καινούργιο μου κοντάκι, και αφού είχα διαβάσει από εσάς κάτι για κλείσιμο πόρων, θα ήθελα την καθοδήγηση σας για να ξεκινήσω σωστά, και να τελειώσω το καινούργιο μου κοντάκι.
 
Μήτσο είναι κρίμα να περάσεις την Giubilleo με True Oil. Όπως είπες και συ δεν εχει βερνίκι, οπότε έχει φινίρισμα λαδιού, το True Oil είναι πρωτίστως βερνίκι. Δεν είναι ότι θα γίνει άσχημη αλλά όσο και να το κάνεις είναι λίγο βάρβαρο...:) Σε τι κατάσταση είναι τα ξύλα; Έχουν χτυπήματα; Θες απλά μια συντήρηση ή φινίρισμα απο την αρχή;
Μηπως ξερω και τι ειναι το tru oil ρε φιλε.Απλα ακουω οτι ειναι καλο..
Κανονικα θελει πολυ δουλεια.Τοσα χρονια παρα την πολυ σκληρη χρηση δεν εχω κανει καποια συντηρηση.Οποτε εχει και χτυπηματα και γρατσουνιες και...Τες πα.Τι λαδι δηλ να βαλω?

ΥΓ
Εχεις κανει φοβερη δουλεια.Ευγε!!!!
 
Μηπως ξερω και τι ειναι το tru oil ρε φιλε.Απλα ακουω οτι ειναι καλο..
Κανονικα θελει πολυ δουλεια.Τοσα χρονια παρα την πολυ σκληρη χρηση δεν εχω κανει καποια συντηρηση.Οποτε εχει και χτυπηματα και γρατσουνιες και...Τες πα.Τι λαδι δηλ να βαλω?
Θα χρειαστείς Boiled Linseed Oil ή μεταφρασμένα "βρασμένο λινέλαιο". Κοίτα σε καταστήματα με προϊόντα καλών τεχνών, σε πλαίσιο ή internet. Προσοχή ο όρος βρασμένο δεν αντιστοιχεί σε βράσιμο ακριβώς, γι'αυτό μην κάνετε αυτό που κάνουν κάποιοι και παίρνουν απλό λινέλαιο και το βράζουν. Μετά θα πούμε και άλλα για την διαδικασία Μήτσο.
 
Last edited by a moderator:
είχα διαβάσει από εσάς κάτι για κλείσιμο πόρων, θα ήθελα την καθοδήγηση σας για να ξεκινήσω σωστά, και να τελειώσω το καινούργιο μου κοντάκι.
Βασικά η πόροι του ξύλου μπορούν να κλείσουν ή με την χρήση του λεγόμενου σίλερ ξύλου ή με αυτοσχέδια λάσπη από την σκόνη του ξύλου που θα προκύψει από το γυαλόχαρτο και το λινέλαιο.
 
Last edited by a moderator:
Aλεπουδιαρη ποιητικη φυσιογνωμια εγραψες με τον τιτλο... .shake.
Εχω "ανακαινισει" και εγω τρια κοντακια ( το ενα του φιλου μου του Φλαμινγκου) και η αληθεια ειναι οτι αν δεν βιαστεις να το τελειωσεις κ δειξεις υπομονη το αποτελεσμα σε αποζημιωνει... Ειναι πολυ ωραιο να βλεπεις το ξυλο να παιρνει ζωη...
Εγω δεν χρησιμοποιησα διαβρωτικο σε κανενα απο αυτα, τα ετριψα αρχικα με γυαλοχαρτο μεχρι να φυγει ολο το παλιο βερνικι, τα περασα ενα με δυο χερια σιλερ για να κλεισουν οι ποροι του ξυλου κ μετα επιμελες τριψιμο με ολο κ πιο ψιλα γυαλοχαρτα μεχρι να παρουμε μια εντελως λεια επιφανεια... Ακουλουθησε η διαδικασια με το λινελαιο οπως εγραψα κ στο παραπανω μυνημα ενα χερι την ημερα για μια εβδομαδα κ μετα ενα χερι την βδομαδα τρις τεσσερις φορες ακομα... Τρεις-τεσσερις σταγονες λινελαιο ειναι υπερ αρκετες για ολο το κοντακι...







 
Παραθετω κ ενα κειμενο με τη διαδικασια που ειχα δημοσιευσει στο περιοδικο "Αρτεμις" τευχος 84 το 2012... Δεν σημαινει οτι αυτη η διαδικασια ειναι η καλυτερη, απλα αυτη ακολουθησα εγω κ το αποτελεσμα ηταν ομολογουμενως πολυ καλο και με διαρκεια σε ολες τις κυνηγετικες συνθηκες... Το παραθετω για να μην ξαναναφερουμε ολη τη διαδικασια ενω οι οποιες προτασεις - βελτιωσεις θα ειναι πολυ χρησιμες... ;)


"ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΖΩΗ ΣΤΟ ΤΑΛΙΠΩΡΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΚΟΝΤΑΚΙ"


Η λήξη της κυνηγετικής περιόδου σήμανε την υποχρέωσή μου να περιποιηθώ λίγο προσεκτικότερα τα κυνηγετικά μου όπλα.
Κάποια από αυτά είχαν μόλις δυο κυνήγια στο ενεργητικό τους τη φετινή περίοδο, κάποια πολύ περισσότερα, όλα όμως κουβαλούσαν πολλές αναμνήσεις και συναισθήματα. Επιτυχίες, αποτυχίες, ¨παιδικά¨ κυνήγια, αναμνήσεις από τα πρώτα θηράματα.Καθάρισα σχολαστικά όλα τα όπλα και τελευταίο άφησα, ίσως, το αγαπημένο μ
ου. Ένα σούπερ ποζέ που με συντρόφευε στα πρώτα μου κυνηγετικά βήματα και πάρα τα χρονάκια του, καταλαμβάνει δικαιωματικά αρκετά κυνήγια μέσα στην κυνηγετική περίοδο. Αν δεν με είχε μαγέψει ο βάλτος τόσο πολύ, μάλλον θα κυνηγούσα ακόμα αποκλειστικά με αυτό.
Μετά την φροντίδα των μεταλλικών μερών, το μάτι μου έπεσε στις αρκετές γρατζουνιές στα ξύλινα μέρη. Σημάδια από πτώσεις, αγκάθια, νερά, σημάδια που θα βρούμε σε όλα τα όπλα που έχουν αρκετές κυνηγετικές ώρες στο ενεργητικό τους. Η απόφαση δεν άργησε να έρθει… Ήταν πλέον καιρός να το φροντίσω λίγο, να ξαναδώσω ζωή στο ξύλο του, να ανανεώσω το φινίρισμά του. Η διαδικασία είναι σχετικά απλή, αλλά απαιτεί σίγουρα υπομονή, προσεκτικές κινήσεις και αγάπη.
Το πρώτο βήμα είναι να αφαιρέσουμε το κοντάκι και την πάπια από το όπλο μας. Απλή διαδικασία που απαιτεί μονάχα ένα κατσαβίδι και το κατάλληλο καρυδάκι, για να ξεβιδώσουμε την βίδα της τζαβέτας, στο εσωτερικό του κοντακιού.Τα ξύλα μας είναι πλέον «γυμνά» και είναι έτοιμα για την πιο μπελαλίδικη εργασία. Πρέπει να αφαιρέσουμε το παλιό φινίρισμα του όπλου, είτε αυτό είναι λάδι είτε είναι λούστρο. Στην περίπτωση που δεν έχουμε επικάλυψη λούστρου, το παλιό φινίρισμα θα βγει εύκολα και υπομονετικά, τρίβοντάς το διαδοχικά με γυαλόχαρτα, από Νο 300 έως Νο 600. Μεγάλη προσοχή απαιτείται στις ψάθες των ξύλων, οι οποίες δεν θέλουν πολύ τρίψιμο, για να μην χαλάσει η υφή τους καθώς και στα σημεία ένωσης του ξύλου με τα μεταλλικά μέρη. Αν το τρίψουμε υπερβολικά δεν θα έχουμε σωστή εφαρμογή στο τέλος.
Αν το φινίρισμά μας είναι λούστρο, τότε τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα. Υπάρχουν δυο τρόποι για να το αφαιρέσουμε…
Ο πρώτος είναι πάλι με γυαλόχαρτα και πάρα πολύ υπομονή και επιμονή. Είναι αρκετά δύσκολο αλλά γίνεται. Ο δεύτερος και πιο εύκολος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσουμε διαβρωτικό. Θα το βρούμε σε όλα τα χρωματοπωλεία.
Αφού φορέσουμε πλαστικά γάντια, μιας και το διαβρωτικό περιέχει καυστικές ουσίες, το αλείφουμε με ένα πινέλο στα ξύλα του όπλου και το αφήνουμε μερικά λεπτά να δράσει. Στη συνέχεια, με ένα λείο αντικείμενο, ξύνουμε προσεκτικά το ξύλο. Η ανάποδη όψη ενός μαχαιριού είναι ότι πρέπει, αλλά χρειάζονται προσεκτικές κινήσεις, για να μην γδάρουμε το ξύλο.Αν όλα πάνε καλά, το παλιό φινίρισμα θα βγαίνει σε φλούδες.Πλένουμε κοντάκι και πάπια καλά με νερό και τα αφήνουμε στον ήλιο να στεγνώσουν εντελώς. Αφού βεβαιωθούμε ότι είναι εντελώς στεγνά (καλό είναι να τα αφήσουμε τουλάχιστον μια μέρα) παίρνουμε ένα 600άρι γυαλόχαρτο και τρίβουμε για να εξαφανίσουμε μικρογρατζουνιές, μικροχτυπήματα, σημάδια ή σημεία που δεν έχει αφαιρεθεί το παλιό φινίρισμα. Στο τέλος τα ξύλα πρέπει να είναι λεία και χωρίς ίχνος φινιρίσματος επάνω.

Η επόμενη φάση είναι η εφαρμογή του sealer. Το sealer είναι ένα μονωτικό υλικό δυο συστατικών, το οποίο θα προμηθευτούμε από τα χρωματοπωλεία. Έχει την ιδιότητα να «κλείνει» του πόρους του ξύλου και με το κατάλληλο τρίψιμο του προσδίδει μια πορσελάνινη υφή. Θα απλώσουμε το sealer σε μικρή ποσότητα με ένα πινέλο, επάνω στο κοντάκι και στην πάπια και θα το αφήσουμε να στεγνώσει καλά. Μεγάλη προσοχή θέλουν οι ψάθες του όπλου, οι οποίες θέλουν ελάχιστη ποσότητα, για να μην χαλάσει η αγριάδα τους.
Ερχόμαστε τώρα στη φάση του τριψίματος. Η επιμέλεια και η υπομονή που θα δείξουμε σε αυτή τη φάση θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα.Ξεκινάμε με γυαλόχαρτο Νο 400, στη συνέχεια 600, 800, 1000 και αν είμαστε αρκετά λεπτολόγοι και επιθυμούμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα συνεχίζουμε με Νο 1500 και Νο 2000. Στο τέλος αυτής της διαδικασίας, τα ξύλα θα έχουν αποκτήσει μια φανταστική λεία και πορσελάνινη υφή.
Τα ξύλα μας είναι έτοιμα για το τελευταίο στάδιο, την εφαρμογή του λινελαίου. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται στην επιλογή του κατάλληλου τύπου, μιας και αυτό που χρειαζόμαστε είναι το καλλιτεχνικό. Αυτό δηλαδή που χρησιμοποιούν οι ζωγράφοι και θα το βρούμε σε καταστήματα με είδη ζωγραφικής. Πολύ καλά επίσης είναι και τα λάδια που παράγουν, γι΄ αυτή τη χρήση, οι εταιρείες που ασχολούνται στον χώρο των όπλων, όπως η Βerettaκαι η Birchwood, με την ονομασία truoil. Τα λάδια που θα βρούμε στα χρωματοπωλεία είναι ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΑ για την χρήση που τα θέλουμε.Το λινέλαιο θα το εφαρμόσουμε στα ξύλα του όπλου μας με ένα βαμβακερό πανί, χρησιμοποιώντας το δάκτυλο μας από μέσα.
Προσοχή στην ποσότητα. 4-5 σταγόνες είναι αρκετές για ολόκληρο το κοντάκι. Αν χρησιμοποιήσουμε μεγάλη ποσότητα δεν θα αποροφηθεί σωστά από το ξύλο και θα στεγνώσει πολύ πιο αργά. Το μυστικό είναι μικρή ποσότητα λινέλαιου και καλή επάλειψη.Για πέντε με έξι ημέρες θα αλείφουμε κοντάκι και πάπια με λινέλαιο, μια φορά την ημέρα με ενδιάμεσο τρίψιμο με γυαλόχαρτο Νο 1500 ή Νο 2000 ή πολύ ψιλό σύρμα κουζίνας. Το γυαλόχαρτο θα αφαιρεί το παραπανίσιο ξεραμένο λάδι και αφού τρίψουμε ελαφρά το ξύλο με ένα καθαρό πανί, για να φύγουν οι όποιες σκόνες, θα εφαρμόσουμε το επόμενο χέρι με λινέλαιο.Όσο περισσότερα χέρια με λινέλαιο θα περάσουμε, τόσο περισσότερη γυαλάδα θα αποκτήσει το κοντάκι μας και θα δημιουργηθεί ένα είδος προστατευτικής κρούστας γύρω-γύρω. Καλό είναι να το περάσουμε συνολικά 7-8 χέρια λινέλαιο, τόσο για ομορφιά όσο και για προστασία.
Στο τέλος και πριν ξαναδέσουμε το όπλο μας μπορούμε να περάσουμε τα ξύλα με μια γυαλιστική αλοιφή, ώστε να καθαρίσουν εντελώς.
Μερικές χρήσιμες συμβουλές για να προσέξουμε τις λεπτομέρειες και να έχουμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα θα ήταν:

clip_image001.gif
Μεγάλη προσοχή στα ξύλα όταν τελειώσουμε το τρίψιμο. Μικρά χτυπήματα μπορούν να χαλάσουν την τέλεια υφή τους και την προσπάθειά μας. Μπορούμε εύκολα να βάλουμε ένα παλιό σκουπόξυλο ανάμεσα στο κοντάκι, ώστε να το κρατάμε στον αέρα, να αποφεύγουμε την επαφή με τα γύρω αντικείμενα και να κάνουμε τη ζωή μας πιο εύκολη.

clip_image001.gif
Αν μετά το τρίψιμο διαπιστώσουμε ότι το χρώμα των ξύλων μας είναι πολύ ανοιχτό και θέλουμε να το σκουρίνουμε, μπορούμε να το κάνουμε εύκολα, χρησιμοποιώντας νερόχρωμα σκούρας καρυδιάς και απλώνοντάς το με ένα πινέλο στα ξύλα, πριν την εφαρμογή του λινελαίου.

clip_image001.gif
Μπορούμε αν θέλουμε να παραλείψουμε το στάδιο του σίλερ αν τα ξύλα μας δεν εμφανίζουν ανοιχτούς πόρους. Σε αυτή την περίπτωση μετά την αφαίρεση του παλιού φινιρίσματος δεν θα σταματησουμε το τρίψιμο με το γυαλόχαρτο στο νούμερο 600 αλλά θα προχωρήσουμε σταδιακά μέχρι το 2000 για να δημιουργήσουμε την απαραίτητη λείανση.

Αν τα παραπάνω απλά βήματα γίνουν με προσοχή, αγάπη και χωρίς βιασύνη, το αποτέλεσμα σίγουρα θα μας δικαιώσει. Θα καταφέρουμε να έχουμε ένα γυαλιστερό, «πορσελάνινο» κοντάκι, με μικρό κόστος και το κυριότερο θα το έχουμε φτιάξει μόνοι μας! Αν μάλιστα τα ξύλα μας διαθέτουν όμορφα νερά, η τελική εικόνα θα είναι πέραν των προσδοκιών μας.
Την ώρα που τελειώνω αυτές τις γραμμές, δυο κοντάκια είναι έτοιμα να μπουν επάνω στα όπλα και άλλα δυο είναι έτοιμα να πάρουν «ζωή»… Μια τελευταία συμβουλή… αν το αποτέλεσμα σας αρέσει πολύ μην το δείξετε στους φίλους σας…Μπορεί, να βρεθείτε από το πουθενά με 2-3 κοντάκια στα χέρια για να επαναλάβετε την διαδικασία για λογαριασμό τρίτων.
Εγώ έτσι την πάτησα… λέω τώρα χαριτολογώντας…
 
Άρι συγχαρητήρια για το άρθρο, .shake.
είναι αρκετά δύσκολο να συγκεντρώσεις όλη την πληροφορία και να την παραθέσεις. Με την πρώτη ευκαιρία θα βάλω και γω την δική μου διαδικασία ώστε να επιλέξει ότι θέλει κάποιος ενδιαφερόμενος. Αν μου επιτρέπεις όμως θα ήθελα να κάνω κάποιες παρατηρήσεις.
Κατά την γνώμη μου δεν πρέπει το ξύλο να μένει στον ήλιο για να στεγνώσει. Το ξύλο καλύτερα να στεγνώνει στην σκιά μετά από πλύσιμο ή αν βιαζόμαστε να το στεγνώσουμε μπορούμε να το κάνουμε με το σεσουάρ για τα μαλλιά.
Επίσης στις ψάθες δεν βάζουμε με τίποτα γυαλόχαρτο, αφού τις ποτίσουμε με διαβρωτικό, μετά παίρνουμε μια μαλακή ορειχάλκινη βούρτσα που είναι σαν οδοντόβουρτσα και τις τρίβουμε ελαφρά για να βγεί το παλιό λούστρο, χρώματα και λάδια. Την βούρτσα αυτή μπορούμε να την βρούμε σε χρωματοπωλεία και είναι πολύ φθηνή. Είναι ακριβώς σαν οδοντόβουρτσα στο σχήμα.
Κάτι άλλο είναι η παρεξήγηση που επικρατεί με το True Oil.
Όπως είπα και στον Δημήτρη παραπάνω το True Oil δεν είναι λινέλαιο. Το true oil περιέχει πάνω από 50% στεγνωτικά, βερνίκι και κάποια άλλα υλικά που δεν αναφέρει η εταιρία επικαλούμενη την πατέντα και μόνο 14% λινέλαιο. Η φιλοσοφία του True Oil με το λινέλαιο διαφέρει πάρα πολύ. Η τεχνική του True Oil είναι να χτίζει επίπεδα το ένα μετά το άλλο, ενώ η τεχνική του λινελαίου είναι ο εμποτισμός. Όσο περισσότερο ποτίσει το ξύλο με λινέλαιο τόσο καλύτερα είναι. Αυτό όπως σωστά αναφέρεις έχει το τίμημα του ως προς το στέγνωμα, το οποίο αργεί πολύ.
Το τρίψιμο που αναφέρεις μεταξύ των χεριών του True Oil με πολύ ψιλό γυαλόχαρτο είναι καλό να γίνεται με βρεγμένο γυαλόχαρτο. Η λογική του τριψίματος ανάμεσα στα χέρια του true oil έχει να κάνει με την "αγριάδα" που πρέπει να αποκτήσει η επιφάνεια ώστε να 'δέσει" το επόμενο χέρι.
Επίσης έχω ασχοληθεί πολύ με τον τρόπο που μπορούμε να σκουρίνουμε το λάδι. Ο καλύτερος τρόπος είναι η ρίζα αλκάνα (alcana root) και μπορούμε να την αναζητήσουμε από το internet αφού στην Ελληνική αγορά δεν μπόρεσα να βρω.
Να ξέρετε πάντως πως αυτές οι εργασίες δεν θέλουν βιασύνη.
 
Back
Top