Υπαρχουν τοσες επιλογες οπλων που αδιαφορω τελειως για τα τουρκικα.
Θα θελα να δοκιμασω ομως κανενα τουρκικο γλυκο, μπακλαβα, κανταιφι!!
Μπακλαβάς = Κοπτοπλακούς της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, 11 Μαϊου 330μΧ - 29 Μαϊου 1453μΧ. Πότε είπαμε πρωτόφτιαξαν μπακλαβά οι Τούρκοι;;;
Ελεος πια! Θα μας φάει τελικά αυτή η ταχαμου-προοδευτική αριστεροπροωθούμενη τουρκολαγνία. Εδώ στις μουσικές ακαδημίες των ΗΠΑ ονομάζουν τους μουσικούς τρόπους με ελληνικά ονόματα (Ionian, Dorian, Phrygian, Lydian, Mixolydian, Aeolian, Locrian) και εμείς, αντί να χρησιμοποιούμε τις αυθεντικές βυζαντινές ονομασίες μουσικών κλιμάκων, έχουμε ενστερνησθεί τις από γυφτοκλαριτζήδες και ρεμπετοασκέδες μεταφερθείσες τουρκικες ονομασίες τους, όπως καρταγαρ, ουσακ, χουζάκ κλπ. Και να 'σαν όλες τούρκικες! Οι περισσότερες ονομασίες είναι πέρσικες.
Αλλά ξέχασα, για νάσαι μάγκας δεν λες πως η Συννεφιασμένη Κυριακή του Τσιτσάνη είναι σε
Πλάγιο Β' μέλος, αλλά λες είναι σε
ραστ-δρόμο. Ειμαστε "υπερήφανοι κατευθείαν απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων", αλλά με το Βυζάντιο δεν θέλουμε να έχουμε καμία σχέση
, όχι μόνο εμείς, αλλά και η πολιτεία μας η ίδια. Τα του Βυζαντίου έχουν παραδωθεί - ιδιαίτερα μετά την μεταπολίτευση - στα χέρια της Εκκλησίας, πράγμα που για μένα αντιστοιχεί σε εθελούσιο αυτο-ευνουχισμό της ελληνικότητας. Όπως είπε και κάποιος γνωστός μας,
τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, τα του Θεού τω Θεώ. Με άλλα λόγια, κάποτε πρέπει να καταλάβουμε πως το Βυζάντιο αποτελεί αναπόσπαστο και σπουδαίο μέρος της Ελληνικής Ιστορίας και πως η ναυμαχία στο Σύλλαιον (677μΧ) ή η ναυμαχία των Εχινάδων (1427μΧ) είναι εξίσου σημαντικές και πρέπει να τις ξέρουμε, όπως την Ναυμαχία της Σαλαμίνας.
Αγαπητέ Παναγιώτη, συγνώμη που χρησιμοποίησα το μήνυμά σου για να βάλω τις φωνές, δεν απευθύνομαι σε εσένα προσωπικά, αλλά στην μίζερη Ελληνική Πολιτεία.