Καλημέρα, προσπερναω την ειρωνεία του Βασίλη και πάω στα φρεγάτα. Στην Αμερική την μεγάλη συγκέντρωση την επιδίωξαν με διαφορετικές προσεγγίσεις. Η κλασική με περισσότερο στενεμα στο στόμιο, από ένα σημείο και πέρα λειτουργεί αρνητικά, άλλη προσέγγιση ήταν η διαμηκης ραβδωση, μια άλλη τα ελικοειδή αυλάκια με στόχο να διαφεύγουν αέρια πέριξ του κυαθιου λειτουργωντας σαν αμορτισέρ και παράλληλα κρατάνε για κάποια εκατοστά το ποτηράκι κλειστό, οι οπές διαφυγής πριν το στόμιο για μείωση του εμβολισμου της στήλης και άλλα. Τα φρενάτα είναι απλά σκαλοπάτια μισού έως ενός χιλιοστού μέσα στο τσοκ με την προσδοκία πως θα γαντζωσουν το βύσμα και θα το συγκρατησουν στιγμιαία, δίνοντας τον χρόνο στα σκάγια να εξέλθουν λόγω ορμής και να μην έχουν εμβολισμο ή όποια άλλη επίδραση από το βύσμα. Νομίζω πως είναι υπεραισιοδοξη η υπόθεση αυτή και πως το μόνο που συμβαίνει είναι σύγκρουση ( αρκετά βίαια), και συνεπώς συμπίεση λόγω στενωσης, όπως σε ένα φουλ,με την ίδια όπως σε ένα έξτρα φουλ επιμήκυνση της στήλης στο στόμιο. Άλλωστε η βασική λειτουργία όλων των συσφιξεων είναι να επιμηκύνουν την στήλη των σκαγιων στον διαμήκη άξονα ώστε να μειωθεί το μέτωπο κόντρα στον αέρα, ώστε τα επερχόμενα να ευνοούνται .