Πώς θα φέρουμε τα νέα παιδιά στο κυνήγι

Παιδιά επειδή με καίει καιρό το θέμα που βλέπω γκριζομαλληδες στα καρτερια και σε λίγο θα πάρω εγώ τη θέση τους άνοιξα αυτό το θέμα μήπως και ξυπνήσουμε επιτέλους. Μια ιδέα που είχα εδώ και καιρό και ήθελα να τη μεταφερω στο σύλλογο μου ήταν οι νέοι κυνηγοί μετά από τις εξετάσεις που δίνουν η πρώτη άδεια να τους δίνεται δωρεάν. Έτσι μπορεί να παρακινήθουν κάποιοι νέοι που σκέφτονται το οικονομικό θέμα της άδειας και αυτοί με τη σειρά τους να προσελκύσουν και άλλους συνομιληκους τους. Δηλαδή να κάνουν αυτό που δε μπορέσαμε εμείς τόσα χρονια. Ευχαριστώ που ανοίξατε το θέμα και καλές τουφεκιές σε όλους. Ελπίζω να βγει κάτι εποικοδομητικό από εδώ.
 
Παιδιά επειδή με καίει καιρό το θέμα που βλέπω γκριζομαλληδες στα καρτερια και σε λίγο θα πάρω εγώ τη θέση τους άνοιξα αυτό το θέμα μήπως και ξυπνήσουμε επιτέλους. Μια ιδέα που είχα εδώ και καιρό και ήθελα να τη μεταφερω στο σύλλογο μου ήταν οι νέοι κυνηγοί μετά από τις εξετάσεις που δίνουν η πρώτη άδεια να τους δίνεται δωρεάν. Έτσι μπορεί να παρακινήθουν κάποιοι νέοι που σκέφτονται το οικονομικό θέμα της άδειας και αυτοί με τη σειρά τους να προσελκύσουν και άλλους συνομιληκους τους. Δηλαδή να κάνουν αυτό που δε μπορέσαμε εμείς τόσα χρονια. Ευχαριστώ που ανοίξατε το θέμα και καλές τουφεκιές σε όλους. Ελπίζω να βγει κάτι εποικοδομητικό από εδώ.
Συγχαρητήρια για την ενότητα που ανοίγεις....εγώ θα έλεγα με τον επαναπροσδιορισμό κ την υπενθιμηση υων ηθών κ των εθίμων σε πρώτη φάση....κ μετά πάνε όλα τα άλλα....
 
Συγχαρητήρια για την ενότητα, σωστή η πρόταση σου αλλά πρέπει να λάβουμε υπόψιν την αρνητικότητα πολλών γονιών να εμπλακούν τα παιδιά τους Μ αυτό το "σπορ". Εγώ για παράδειγμα είμαι 39 χρόνων και έχω 2 ανήψια 13 και 16 ετών, 2 χρόνια παρακαλάω την μάνα τους τώρα να πάρω τα παιδιά μια βόλτα μαζί μου και γίνεται ο χαμός!!! Και το χειρότερο είναι και να ενηλικιωθούν αυτά τα παιδιά ακόμη οι γονείς τους δεν θα τους επιτρέπουν να πιάσουν όπλο!
 
Παιδιά επειδή με καίει καιρό το θέμα που βλέπω γκριζομαλληδες στα καρτερια και σε λίγο θα πάρω εγώ τη θέση τους άνοιξα αυτό το θέμα μήπως και ξυπνήσουμε επιτέλους. Μια ιδέα που είχα εδώ και καιρό και ήθελα να τη μεταφερω στο σύλλογο μου ήταν οι νέοι κυνηγοί μετά από τις εξετάσεις που δίνουν η πρώτη άδεια να τους δίνεται δωρεάν. Έτσι μπορεί να παρακινήθουν κάποιοι νέοι που σκέφτονται το οικονομικό θέμα της άδειας και αυτοί με τη σειρά τους να προσελκύσουν και άλλους συνομιληκους τους. Δηλαδή να κάνουν αυτό που δε μπορέσαμε εμείς τόσα χρονια. Ευχαριστώ που ανοίξατε το θέμα και καλές τουφεκιές σε όλους. Ελπίζω να βγει κάτι εποικοδομητικό από εδώ.
Ειναι πολυ ενδιαφερον αυτο το θεμα..θα ηθελα να μοιραστω μαζι σας την αποψη μου...το μεγαλυτερο προβλημα μου τοσα χρονια που κυνηγαω (12 χρονια) ειναι οτι δεν εχω καποιον σε κοντινη ηλικια να παμε για κυνηγι ..παντα πηγαινα με τους φιλους του πατερα μου με αποτελεσμα με τα χρονια να καταλαβαινω οτι το βλεπανε σαν να μου κανουνε και χαρη .. παντα πληρωνα το μεριδιο μου οταν πηγαιναμε καπου για κυνηγι παρεα ποτε δεν ανοιξα το στομα.μου οσες μαλακιες και αν ακουσα και στο τελος παραλιγο να με σκοτωσουν απο ατυχημα μου καταστρεψαν το οπλο και το πληρωσα και απο την τσεπη μου και ολα αυτα γιατι επρεπε να δεχομαι την ξεροκεφαλια ενος η περισσοτερων γερων που επειδη ηταν η πελατες η χρονια φιλοι του πατερα.μου επρεπε να κανω τον.μαλακα για να μην εκθεσω τον πατερα μου...... μετα απο πολλες προσπαθειες μιλησα με φιλους μου να ερθουν μαζι.μου σκοπευτηριο να παμε μαζι για κυνηγι.... Οι μισοι μου ειπαν τι σου φταινε τα ζωακια ... Οι αλλοι μισοι μου ειπαν καλα ρε τρελε που θα παμε μεσα στη νυχτα παμε να πιουμε κανα ποτο και ασε τις βλακειες.... Εν τελη μονο ενας ηρθε που ηταν απελπισμενος...και εννοειτε δεν το ξανασκεφτηκε ποτε....ειναι κατι πολυ δυσκολο να προσεγγιστουν οι νεοι και δεν μπορω να φανταστω τον τροπο...το μονο που μπορω να πω σιγουρα ειναι οτι το οικονομικο δεν εχει ιδιαιτερη σημασια... Συγνωμη αν κουρασα με ολο αυτο
 
Στην Ιταλία πανε αθλητές σκοποβολής στα δημοτικά σχολεία κ κάνουν σεμινάρια στα παιδια , κάθε χωριό έχει 2 σκοπευτηρια , ξεκινάνε πολλα παιδθα απο πολυ μικρή ηλικία να ασχολουνται με τα οπλα , όλα ξεκινάνε από την παιδεια της κάθε χώρας, στην Ελλάδα κυνηγοί συνήθως γίνονται οι γιοι κυνηγών
 
Παιδες ειναι τα αιματα που λεμε.Δεν μπορεις να παρεις εναν μικρο απο το χερι αν δεν το εχει μεσα του.
Ο παππους μου ηταν κυνηγος και εκανε 3 παιδια και 6 εγγονια αγορια,μονο εγω ειμαι κυνηγος.Ποσοι
βγηκαν κυνηγοι ακομα και με κανενα μεσα στο σοι?Τωρα εχω τον ανηψιο μου που εχει κληση για να
γινει κυνηγος και ομολογω οτι δεν του εχω πει ποτε τιποτα.Ποτε μου δεν του προτεινα η να τον δελεασω
με το κυνηγι.Ερχεται μαζι και στο ψαρεμα και βλεπεις οτι το παιδι δεν παραπονιεται για τιποτα,εχει την
υπομονη και την καρτερια μεσα του.Κυνηγος δεν γινεσαι με υποδειξη,απλα γεννιεσαι.
 
Last edited:
Τα δικα μου απο μικρα επαιζαν με τα κουταβια τα σκυλια βολτες στο βουνο μαζι εριξαν με μικρο διαμετρημα ,Τωρα μου ζητησαν απο μονα τους να τα γραψω στο σκοπευτηριο Ειναι υγεια το βουνο το κυνηγι η βολτα ,Ολα , Αυτο αν καταλαβουν απο μονα τους σιγα σιγα ,χωρις ζορισμα Και κουβεντα πολλη να εχουν κυνηγετικη παιδια και τους κανονες ασφαλειας
 
Πολυ πολύ ενδιαφέρον θέμα γιατί έχει άμεση σχέση με το μέλλον του κυνηγίου αλλά και της κοινωνίας μας μακροπροθεσμα... Τρομάζω στην ιδέα πως άτομα θα βλέπουν τα βουνα, τους κάμπους και τα ποτάμια στο μέλλον με φόβο, απάθεια έως και απέχθεια και όχι με λαχτάρα...

Συμφωνώ με τον Alex ότι πρεπει να το έχεις και μέσα σου με κάποιο μαγικό γονιδιακό τρόπο, που ίσως και να μην το ξέρεις ποτε... Εμένα παππούς και θείοι ήταν κυνηγοί, αλλά ο πατέρας μου ούτε που να ακούει... Μέχρι τα 16 δεν είχα μάλιστα καμία σχέση με κυνήγι, χωράφια ή φυση... Μόλις με πήραν μια φορά οι θείοι μου σε εκπαιδευτικό λαγού μετά από πανηγύρι που έτυχε να κατέβουμε στο χωριό, ένιωσα ότι ξαφνικά βρήκα αυτό για το οποίο ήμουν φτιαγμένος... Κανένα από τα ξαδέρφια μου όμως ούτε ο αδερφός μου ο.ιδιος κυνηγά η τους αρέσει το χωριο... Άγνωστη η βουλή του κυνηγογονιδίου..

Οπότε πρέπει να βρούμε τρόπο να συνδέσουμε τα νέα παιδιά με τη φυση και τη δραστηριότητα του κυνηγίου, ωστε να ενεργοποιήθει το γονίδιο που το "σύστημα" θελει να κρατήσει σε ύπνωση και αδράνεια...

Σε ατομικό επίπεδο αρχικά θα μπορούσαμε να καλούμε φίλους, γνωστούς και συγγενείς με τις οικογένειές τους στα εκπαιδευτικά και σε εξορμήσεις μας στο βουνό που δεν υπάρχει αγχος και κινδυνος για τίποτα στο μυαλό τους. Ειναι τέλεια αφορμή για εκδρομή, ψήσιμο και πικ νικ...μέσα στο πλαίσιο αυτο, κάποιοι από αυτούς, μεγάλοι και μικροί θα ακολουθήσουν αργότερα και στο κυνήγι...

Οι σύλλογοι θα μπορούσαν να κάνουν οτιδήποτε φιλοθηραματικο και ευεργετικό προς το δάσος σε συνεργασία με τα τοπικά σχολεία. Ακόμα και τα σκυλιά μας που λατρεύουν τα παιδιά και που τα παιδιά τα λατρεύουν αντίστοιχα, μπορούν να ειναι αφορμή να κάνουμε τα παιδιά να γνωρίσουν και να αγαπήσουν το κυνήγι.

Σημαντική η επισήμανση που έγινε να δίνεται κίνητρο οποιουδήποτε είδος σε νέους κυνηγούς στα πρώτα τους βήματα και κυρίως η προθυμία από όλους μας να τους εντάξουμε στην οικογένεια μας διοργανωνοντας εξορμήσεις, σεμινάρια, συναντήσεις...
 
Ωραίο θέμα.. Αλλά δεν έχει να κάνει με το οικονομικό κομμάτι.....
Αν δεν αρέσει στο παιδι δεν γίνεται τίποτα....
Υπάρχουν πατεράδες φανατικοί κυνηγοί με 2-3 παιδια κ κανένα από αυτά δεν βγηκε κυνηγός..
Κ μάλιστα κάποτε ενα παιδι μου είχε πει πως ο πατερας του στενοχωριέται που δεν κυνηγάει γιατι δεν θέλει να παει "χαμένο" το όπλο του..
Και επίσης έχουν ξεφυτρώσει φανατικοί κυνηγοί μέσα από οικογένειες που κανεις δεν κυνηγουσε..
Τι κ αν λέει η παροιμια πως το μηλο κάτω από την μηλια θα πεσει..αυτο είναι κάτι που δεν ισχυει πάντα.....
Και ειδικά στις μέρες μας που οι νέοι ασχολούνται με "μοντέρνα" πραγματα (και εννοείτε αρκετά πιο επικίνδυνα από το κυνηγετικό όπλο...)

Δυστυχώς ήξερα κ νεα παιδια που ασχολήθηκαν με το κυνήγι κ το ψάρεμα(και ορκιζομουν πως δεν θα τα παρατουσαν)
Αλλά επεσα πολυ έξω.....παρασυρθηκαν με τα μηχανάκια, παρεες,βολτες κλπ κ το σταμάτησαν.....

Ο ρυθμός ζωής των νέων δυστυχώς έχει αλλάξει κατά πολυ.....
Αλλη ζωή έκανα εγώ την δεκαετία του 90 κ άλλη τα παιδιά σήμερα........
Μα την Παναγια σας το λέω κ στεναχωριέμαι που δεν βλέπω πιτσιρικια, με σφεντόνα, αεροβολα, και φλομπερ.......

Ποιο θα είναι αυτό το νεο παιδι που θα αφήσει το ιντερνετ, τον καφέ, τα μπαρ,τα ξενυχτια, τις παρεες, τις γκόμενες, και θα γυριζει μέσα στα λασπωμενα χωραφια????

Και μην ξεχνάμε πως κυνηγός πρωτα από όλα σημαίνει φυσιολατρης........
Πόσα νέα παιδια αγαπανε την φυση κ δείχνουν ενδιαφέρον??

Αντε κ το έκανε.. Θα τον κραξει η παρεα του κ από φόβο μήπως μείνει "μονος" θα γυρίσει παλι πισω ....

Πρέπει το καθετί να κυλάει μέσα στο αίμα σου.. Να νιώθεις πως αν χάσεις το κυνήγι κόβεται κ η ανάσα σου...Να ξυπνάς κ να σκέφτεσαι το κυνήγι να κοιμάσαι κ να το βλεπεις στον υπνο σου...
μονο ετσι συνεχίζεις χωρις σταματημο κ θα βουλώνεις τα αυτιά σου στα παντα.. Δεν σε νοιάζει αν θα χάσεις τους φίλους κ τις συνήθειες σου.. Θα κανεις νέους φίλους που θα έχετε τα ίδια ενδιαφέροντα...


Για το παραπανω που είπε ο Θεόδωρος έχει δίκιο.. Ξέρω από παλια πατεραδες κ μανάδες που φοβουνται τα παιδια τους να μπλεξουν με όπλα...
Και που την ίδια ώρα πολυ ευχαριστος πήραν στα ανήλικα παιδια τους μηχανάκια η τους έδωσαν τα κλειδιά του αυτοκινητου κ τα άφηναν να γυρίζουν τα χαράματα σπίτι.....
 
Last edited:
Ποιο θα είναι αυτό το νεο παιδι που θα αφήσει τις γκόμενες, και θα γυριζει μέσα στα λασπωμενα χωραφια????

Άμα το έχεις μέσα σου όπως είπες Τάσο πολυ σωστά στο τέλος του μηνυματος σου, σου φαίνεται η θεά Αφροδίτη σα τη θεία μου την Αφροδίτη με τις κρεατελιες και των κωλο σαν ρεμουλκα απο τρακτερι μπροστά στη Αρτέμιδα...

Πόσοι από εμάς επισπευσαμε η ακύρωσαμε εξόδους ποσης φύσεως, η το πήγαμε σερί αν και ξέραμε πως θα τρομάξουμε να βγάλουμε μετά μέρα η βδομάδα στη δουλειά για να μην χάσουμε το κυνήγι...

Δεν το σκεφτήκαμε, θα το ξανακαναμε και θα το ξανακάνουμε... Και κάποια νέα παιδιά θα το κάνουν, αρκεί να τα βγάλουμε από το matrix...

Blue pill or red pill? Xαχα

Culture_Matrix_RedPillBluePill-1047403844.jpg
 
Ωραίο θέμα αλλά, φοβάμαι πως είναι πια πολύ αργά.

Είμαι 48 ετών και είμαι ο νεότερος κυνηγός στο χωριό μου. Οι άλλοι δύο κυνηγοί κοντεύουν τα 60 και κανενός παιδί δεν τους ακολουθεί.

Η κοινωνία γίνεται όλο και πιο θηλυπρεπής και όλο και πιο καταναλωτική, δηλαδή, όλο και πιο οικονομικά αποδοτική (με την έννοια των Οικονομικών, όχι της Οικονομίας). Είναι σχεδόν αδύνατο να αντιστραφεί αυτή η πορεία διότι θα πρέπει να γίνει μέσω των κεντρικών μέσων διαμόρφωσης της κοινής γνώμης και συμπεριφοράς που τώρα ανήκουν σε συγκεκριμένα χέρια, κι από αυτά, το σχολείο είναι το τελευταίο σε επιρροή. Η διαπαιδαγώγηση του ατόμου και η προετοιμασία του γι’ αυτόν τον κόσμο, είναι από τις πιο λεπτές και δαπανηρές μέριμνες αυτής της κοινωνίας. Αυτό γίνεται άμεσα αντιληπτό ακόμα και με μια γρήγορη αλλά οξυδερκή ματιά στα μηνύματα με τα οποία βομβαρδίζεται καθημερινά ο άνθρωπος από τη μέρα που γεννιέται, και, βασικοί φορείς αυτών των μηνυμάτων, κυρίως εν αγνοία τους, ενεργά ή παθητικά, είναι οι ίδιοι οι γονείς.

Όμως, το κριτήριο με το οποίο θα κριθεί ποιο μήνυμα θα κυριαρχήσει, είναι [μόνο] το οικονομικό, και, στην εποχή μας, το να συλλέγεις την τροφή σου με τις δυνάμεις σου, ούτε ικανοποιεί το παραπάνω κριτήριο ούτε και του προσφέρει κάτι. Έτσι, σιγά-σιγά, τέτοιες συνήθειες, στιγματίζονται, απομονώνονται και εν τέλει αποβάλλονται, δίνοντας τη θέση τους σε άλλες, πιο επικερδείς συνήθειες και συμπεριφορές, που ικανοποιούν τους οικονομικούς δείκτες, και είναι αυτοί οι δείκτες που καθορίζουν πια, όχι μόνο τα ένστικτα, αλλά ακόμα και τη συνείδησή μας. Το ένστικτο λοιπόν της επιβίωσης σήμερα, σου υπαγορεύει να είσαι θηλυπρεπείς και καταναλωτικός, αν θες να επιβιώσεις. Όσοι διαφύγουν της διαμόρφωσης και του απαραίτητου ευνουχισμού για την προσαρμογής τους, διαστρέφοντας τα καταπιεσμένα ένστικτά τους, θα γίνουν και τα απόβλητα αυτής της κοινωνίας.

Από πέντε ετών (δεκαετία 70) ήξερα να δένω αγκίστρια και να βγάζω "σωλήνα". Μ’ έβαζε ο πατέρας μου στη φλορέτα και πηγαίναμε για ψάρεμα από τ’ απόγευμα μέχρι αργά τη νύχτα. Μαζεύαμε το δόλωμά μας, τα καβούρια μας, τα στρούδια μας ακόμη και τις "αληθινές" μας και μετά γεμίζαμε κι ένα καλάθι με μουρμούρες και τσιπούρες μέχρι να νυχτώσει για τα καλά. Αυτά που αποκομίζαμε μέσω μιας ευχάριστης και πολυδιάστατα ευεργετικής δραστηριότητας, σίγουρα έχουν μια πολύ μεγάλη αξία, η οποία όμως, ως ανεκτίμητη, δεν ικανοποιεί το σύγχρονο οικονομικό κριτήριο και γι’ αυτό χάνει την αίγλη της από τις άλλες.

Όσοι έχετε προλάβει τις παραλίες ανοργάνωτες, φαντάζομαι καταλαβαίνετε τι εννοώ.

Τέλος, θα συμφωνήσω με τη άποψη πως το κυνηγετικό ένστικτο είναι φυτεμένο στο γονίδιο, όμως, όπως κάθε σπόρος, έτσι κι αυτό, θέλει το κατάλληλο περιβάλλον για να βλαστήσει, και, σήμερα, το περιβάλλον των παιδιών, κρίνεται άγονο για τέτοια είδη.
 
Συμφωνώ με όλους ότι το κυνήγι είναι και γονίδιο αλλά είναι και μικρόβιο ταυτόχρονα, αν πάρεις τα παιδιά και τα μπολιάσεις με το κυνήγι και τη φύση μεγαλώνοντας αυτό κάποια στιγμή θα τα κάνει από μόνα τους να έρθουν πίσω. Παρόλα αυτά οι 180.000 δεν αυξάνονται δια μαγείας μόνο με διοργάνωση δραστηριοτήτων από τους συλλόγους και ενημέρωση.
 
το κυνήγι είναι χόμπι, και σαν χομπι πρέπει να το πληρώσεις.
Δεδομενου της οικονομικης κατάστασης ξέρετε πολλούς που θα έδινα 1000 ευρω το χρόνο τουλάχιστον με υπάρχοντα εξοπλισμό?
το κόστος των αδειών είναι πολύ μικρό κατάτην γνώμη μου για καποιον που θελει να ασχοληθεί.
εαν θέλουν οι σύλλογοι να αυξήσουν την πελατεία τους πρέπει να δαπανήσουν χρόνο και χρήμα σαν όλους τους άλλους που προσφέρουν αναψυχή.
Με βιντεάκια που δείχνουν ανδραγαθήματα δεν....
 
Τα δικα μου απο μικρα επαιζαν με τα κουταβια τα σκυλια βολτες στο βουνο μαζι εριξαν με μικρο διαμετρημα ,Τωρα μου ζητησαν απο μονα τους να τα γραψω στο σκοπευτηριο Ειναι υγεια το βουνο το κυνηγι η βολτα ,Ολα , Αυτο αν καταλαβουν απο μονα τους σιγα σιγα ,χωρις ζορισμα Και κουβεντα πολλη να εχουν κυνηγετικη παιδια και τους κανονες ασφαλειας
Εισαι αρχηγος μακαρι και οι δικοιμου να ακολουθησουν
 
Ωραίο θέμα αλλά, φοβάμαι πως είναι πια πολύ αργά.

Είμαι 48 ετών και είμαι ο νεότερος κυνηγός στο χωριό μου. Οι άλλοι δύο κυνηγοί κοντεύουν τα 60 και κανενός παιδί δεν τους ακολουθεί.

Η κοινωνία γίνεται όλο και πιο θηλυπρεπής και όλο και πιο καταναλωτική, δηλαδή, όλο και πιο οικονομικά αποδοτική (με την έννοια των Οικονομικών, όχι της Οικονομίας). Είναι σχεδόν αδύνατο να αντιστραφεί αυτή η πορεία διότι θα πρέπει να γίνει μέσω των κεντρικών μέσων διαμόρφωσης της κοινής γνώμης και συμπεριφοράς που τώρα ανήκουν σε συγκεκριμένα χέρια, κι από αυτά, το σχολείο είναι το τελευταίο σε επιρροή. Η διαπαιδαγώγηση του ατόμου και η προετοιμασία του γι’ αυτόν τον κόσμο, είναι από τις πιο λεπτές και δαπανηρές μέριμνες αυτής της κοινωνίας. Αυτό γίνεται άμεσα αντιληπτό ακόμα και με μια γρήγορη αλλά οξυδερκή ματιά στα μηνύματα με τα οποία βομβαρδίζεται καθημερινά ο άνθρωπος από τη μέρα που γεννιέται, και, βασικοί φορείς αυτών των μηνυμάτων, κυρίως εν αγνοία τους, ενεργά ή παθητικά, είναι οι ίδιοι οι γονείς.

Όμως, το κριτήριο με το οποίο θα κριθεί ποιο μήνυμα θα κυριαρχήσει, είναι [μόνο] το οικονομικό, και, στην εποχή μας, το να συλλέγεις την τροφή σου με τις δυνάμεις σου, ούτε ικανοποιεί το παραπάνω κριτήριο ούτε και του προσφέρει κάτι. Έτσι, σιγά-σιγά, τέτοιες συνήθειες, στιγματίζονται, απομονώνονται και εν τέλει αποβάλλονται, δίνοντας τη θέση τους σε άλλες, πιο επικερδείς συνήθειες και συμπεριφορές, που ικανοποιούν τους οικονομικούς δείκτες, και είναι αυτοί οι δείκτες που καθορίζουν πια, όχι μόνο τα ένστικτα, αλλά ακόμα και τη συνείδησή μας. Το ένστικτο λοιπόν της επιβίωσης σήμερα, σου υπαγορεύει να είσαι θηλυπρεπείς και καταναλωτικός, αν θες να επιβιώσεις. Όσοι διαφύγουν της διαμόρφωσης και του απαραίτητου ευνουχισμού για την προσαρμογής τους, διαστρέφοντας τα καταπιεσμένα ένστικτά τους, θα γίνουν και τα απόβλητα αυτής της κοινωνίας.

Από πέντε ετών (δεκαετία 70) ήξερα να δένω αγκίστρια και να βγάζω "σωλήνα". Μ’ έβαζε ο πατέρας μου στη φλορέτα και πηγαίναμε για ψάρεμα από τ’ απόγευμα μέχρι αργά τη νύχτα. Μαζεύαμε το δόλωμά μας, τα καβούρια μας, τα στρούδια μας ακόμη και τις "αληθινές" μας και μετά γεμίζαμε κι ένα καλάθι με μουρμούρες και τσιπούρες μέχρι να νυχτώσει για τα καλά. Αυτά που αποκομίζαμε μέσω μιας ευχάριστης και πολυδιάστατα ευεργετικής δραστηριότητας, σίγουρα έχουν μια πολύ μεγάλη αξία, η οποία όμως, ως ανεκτίμητη, δεν ικανοποιεί το σύγχρονο οικονομικό κριτήριο και γι’ αυτό χάνει την αίγλη της από τις άλλες.

Όσοι έχετε προλάβει τις παραλίες ανοργάνωτες, φαντάζομαι καταλαβαίνετε τι εννοώ.

Τέλος, θα συμφωνήσω με τη άποψη πως το κυνηγετικό ένστικτο είναι φυτεμένο στο γονίδιο, όμως, όπως κάθε σπόρος, έτσι κι αυτό, θέλει το κατάλληλο περιβάλλον για να βλαστήσει, και, σήμερα, το περιβάλλον των παιδιών, κρίνεται άγονο για τέτοια είδη.
.RESPECT. .RESPECT. .RESPECT.
 
αυτά που αναφέρει ο @Μονήρης με κεντρική ιδέα ........... Η κοινωνία γίνεται όλο και πιο θηλυπρεπής και όλο και πιο καταναλωτική.............
με ταλανίζουν αρκετό καιρό.

λύση - απάντηση δεν έχω.

μία μεσοβέζικη απάντηση είναι , πρώτα σκοπευτήριο για να μπορέσει σε ασφαλές περιβάλλον να "αισθανθεί" τα όπλα ,
και μετά όσο δυνατόν περισσότερες βόλτες στην φύση ,

και πάντα προκειμένου να πετύχει η απόπειρα να υπάρχουν "κίνητρα" και παρέα συνομίληκους - ες .
 
το κυνήγι είναι χόμπι, και σαν χομπι πρέπει να το πληρώσεις.
Δεδομενου της οικονομικης κατάστασης ξέρετε πολλούς που θα έδινα 1000 ευρω το χρόνο τουλάχιστον με υπάρχοντα εξοπλισμό?
το κόστος των αδειών είναι πολύ μικρό κατάτην γνώμη μου για καποιον που θελει να ασχοληθεί.
εαν θέλουν οι σύλλογοι να αυξήσουν την πελατεία τους πρέπει να δαπανήσουν χρόνο και χρήμα σαν όλους τους άλλους που προσφέρουν αναψυχή.
Με βιντεάκια που δείχνουν ανδραγαθήματα δεν....
Δεν ξερω γιατί αλλα εχω μια δυσανεξία στον ορο "χομπι".. Οχι γιατι ειναι λαθος, αλλα γιατι τα τελευταία χρονια τεινει να θεωρηθεί ειδος πολυτελειας!
Δηλαδη θα ζουμε μονο για τις συνηθειες "πρωτης αναγκης"? Δουλεια-δυο γευματα την μερα-υπνος και repeat την επομενη μερα?
Οχι παιδια το κυνηγι ειναι δραστηριοτητα ψυχ-αγωγιας...δεν διασκεδαζουμε οταν το κανουμε, δεν ειναι ποταρες στο κλαμπ για να δουμε καναν κωλο..
Οταν το ασκουμε ερχομαστε σε επαφη με τα καταπιεσμενα ένστικτα του ανθρωπου "της πολης", που δεν ξερει κατι παραπανω απο το δουλευω-μου δινουν χρηματα-αγοραζω τροφη... Το ένστικτο της αναζητησης τροφης (που προφανως δεν ειναι αναγκαιο, καθως δυο ευρω να παρουμε ρυζι να τρωμε τρεις μερες οκ εχουμε το ξερουμε)...
Το ιδιο για μενα ειναι και το ψαρεμα το οποιο δεν εξασκω καθως δεν ετυχε να εχω αντιστοιχη παρεα, αλλα ουτε και στο άμεσο συγγενικό περιβαλλον καποιον να με "παρει κοντα του" αν και πολυ θα το ηθελα..
Αυτα λοιπον θα προσπαθησω να περασω στο παιδι μου, και δεν σας κρυβω οτι μεσα στα αγχοι για το πως θα γεννησουμε, πως θα τα καταφερουμε κτλ κτλ, ειναι και η σκεψη "αραγε θα με ακολουθει στο βουνο? Θα του αρεσει? Θα μπορεσω να ασκω αυτη την δραστηριότητα με παρεα το παιδι μου σε 5-10 χρονια? Ή θα του περιγραφω οτι μεχρι πριν 10 χρονια κυνηγουσαμε και μας το εκοψαν, και θα με κοιταει σαν να ειμαι εξωγηινος!!!?
Αστειο ισως θα ελεγε κάποιος, αλλα σοβαρα ετσι σκεφτομαι...
 
Πρεπει να περασει ως ασχολια με τη φυση γτ ετσι ειναι το κυνηγι και οχι σκωτωνω και διαφορα αλλα που μας κωλλανε οι φιλετακιδες αλλα οταν θελουν καλα κοροιδευουν του ψαρα και του κυνηγου το πιατι 9 φερες ειναι αδιανο και μια φορα γεματο κατα τα αλλα σκωτομουμε αλογιστα μας κοτσαρουν συνεχεις αμαν κανουμε να δουμε καμια τσιχλιτσα
 
Επισης το γεγονος της αποξένωσης απο αυτα τα ενστικτα, εχει να κάνει με την αστυφιλία που μας εχει πλεον ολοκληρωτικα κυριεύσει...
Στα χωρια μας ολοι εχουμε 5-10-20 γνωστους που κυνηγουν. Λες οτι κυνηγας και δε σε κοιτανε σαν ιθαγενη, οπως στην Αθηνα μας...Αν σε κοιταξουν με απορια ειναι επειδη εισαι "Αθηναιος" και "πως και κυνηγας εσυ, που το εμαθες και το κανεις...?"
Αρα η ζωη μας στην μεγαλούπολη τα τελευταια 50 χρονια, σε μολις δυο γενιες απεβαλε το κυνηγι..
 
Back
Top