Οι κήποι μας..

Εδώ υπάρχει και μια παρανόηση... Πολλοί την λένε λίρα και νομίζουν ότι προέρχεται από το χρυσαφί/κίτρινο της χρώμα που προσομοιάζει το νόμισμα...

Το σωστό ετοιμολογικά είναι το λύρα, που παραπέμπει στο όργανο που είναι κάπως οβάλ/αχλαδόσχημο και στο οποίο μοιάζουν οι κολοκύθες (οι ελληνικές όχι οι αμερικανόφερτες halloween pumkin!)

H προέλευσή της είναι μάλιστα από Σκιάθο και Βόρεια Εύβοια από τα χρόνια που εγκαταστάθηκαν εκεί Μικρασιάτες..

Μάλιστα και η έκφραση το "μυαλο σου και μια λίρα" πολλοί ισχυρίζονται πως σωστά είναι το "μυαλο σου και μια λύρα" προσομοιάζοντας το μυαλό με το κολοκύθι και την αξία του... topic.
.RESPECT..RESPECT..RESPECT.
 
Τσάκαλος όνομα και πράμα!! Ευχαριστούμε για όλες αυτές τις πληροφορίες. Ναι φυτεύτηκαν με εντελώς παραδοσιακό-ερασιτεχνικό τρόπο, η κάθε μία είχε μία καρότσα κοπριά στην ρίζα της και ποτίζονταν κάθε μέρα πρωί-βράδυ. Όσο για το φάγωμα θα μοιραστεί όπως και όλα τα άλλα φρούτα και λαχανικά στους φίλους και γνωστούς!
 
Όπως είχε προβλεφθεί τα σταφύλια ήρθαν πολύ πρώιμα φέτος για τις συνηθισμένες ελληνικές και ξένες ποικιλίες, σχεδόν 20 μέρες νωρίτερα από πέρσι...





Ευτυχώς τα προλάβαμε πριν τις βροχές και είχαν πολύ καλή σακχαροπεριεκτικότητα. 12,5 βαθμούς κρασί θα δώσουν τα κόκκινα, 11 τα λευκά και στα ενδιάμεσα θα είναι τα ροζέ και οι διάφορες μείξεις... Μένει η τρίτη φάση του τρύγου για τις πιο όψιμες ποικιλιές αργότερα. Η οινοποίηση και η αμπελουργία είναι πειραματική καθώς έχουν φυτευτεί πριν 5 χρόνια και κεντρωθεί πριν 4, 560 βέργες από 28 διαφορετικές ποικιλιές ώστε να γίνουν δοκιμές και λάθη και να φανεί προς τα πού θα πρέπει να στραφούν μελλοντικές επενδύσεις στο συγκεκριμένο χώρο...

 
ωραίο το μίνι στιφτιράκι, γουστόζικο!!
και του χρόνου Γρηγόρη, να 'σαι καλά!!

Ευχαριστώ! Ναι είναι μικρό 18 λίτρων Δανικής κατασκευής που προοριζόταν περισσότερο για συμπίεση μήλων από τον κατασκευαστή παρά για σταφυλοπιεστήριο... Λόγω του ότι οι αμπελώνες και οι οινοποιήσεις μας είναι πειραματικές ακόμα και κάθε ποικιλία οινοποιείται σχεδόν ξεχωριστά, είναι ό,τι πρέπει για να τα στίβουμε λίγα λίγα και το καθένα να ζυμώνεται και να παλαιώνει ξεχωριστά...

Μακάρι στο μέλλον να γίνει μουσειακό μας έκθεμα σε ένα κανονικό μεγάλο οινοποιείο που θα φτιάξουμε...
 
Last edited:
Μπραβο..εχω και εγω 2 αμπελακια δυστηχως η χρονια ηταν ασχημη,και ουτε το κρασι της χρονιας δε βγηκε:(.

Όντως η χρονιά ήταν καταστροφική φέτος λόγω καιρικών συνθηκών... Ωίδιο και βοτρύτης θέρισαν... Ήθελε πολύ καλό ξεφύλλισμα και ρεντίσματα ακόμα και για ανθεκτικές ποικιλίες...

η καθε περιοχη ειχε την ποικιλια της,κατι ξερανε οι παλιοι,
φυτευθηκαν ποικιλιες εκει που δεν επρεπε[δεν της επερνε].
Δυστυχώς ξενομανία, μιμητισμός και άγνοια οδήγησαν να γίνουν πολλά τέτοια "εγκλήματα" και λάθος επενδύσεις και ταυτόχρονα να κινδυνεύσουν να εξαφανιστούν ντόπιες ποικιλίες με πολλές χρονιές φυσικής επιλογής και προσαρμογής στα τοπικά γεωκλιματικά δεδομένα...

φετος αρκετα θα τα κοψω και θα τα κεντρωσω παλι.

Δες την ηλικία και την κατάσταση των πρέμνων γιατί μπορεί να σε συμφέρει να ξηλώσεις τα παλιά και να φυτέψεις απευθείας νέα... Το αμπέλι δεν είναι παραγωγικό για πάρα πολλά χρόνια και δεν θέλει πολύ για να φτάσει σε μέγιστη αποδοτικότητα...
 
Από εδώ και στο εξής αρχίζει ίσως η καλύτερη εποχή για τα ορεινά και ημιορεινά περιβόλια

Αχλάδια


Μήλα



Κυδώνια




Ρόδια


Κάστανα και καρύδια


Βάζα και μπουκάλια να υπάρχουν για τα λικέρ, τις κομπόστες και τα γλυκά του κουταλιού...

Μας ξεράθηκε και μια αιωνόβια καρυδιά...

Αλλά δεν πειράζει... Θα συνεχίσουμε να την θυμόμαστε φτιάχνοντας από κλάρες, κορμό και ρίζα τραπέζι και κοντάκια...
 
Ωραία πράγματα Γρηγόρη! Εμάς τα δέντρα είναι ακόμα μικρά. Αν και έκαναν παρα πολλά φρούτα τα περισσότερα έπεσαν από τον δυνατό αέρα! Πάντως προλάβαμε και φάγαμε αχλάδια, βανίλιες και τωρα και τα κυδώνια τα οποία θα γίνουν γλυκό του κουταλιού! Όλα τα ροδάκινα έπεσαν! Τα ρόδια δεν τα έχουμε κόψει ακόμα!
 
Πώς τα τρως ωμά; Τα καθαρίζεις και τα τρως έτσι απλά;
Ναι! Λίγη προσοχή στο καθάρισμα μην σφαχτεις γιατί είναι σκληρα και μετά στη μέση. Δεν τρως βέβαια πανω από ενα, είναι αρκετά στυφο.
Επίσης ψητό με ζάχαρη σε αλουμινοχαρτο στη θρακα...
Έχει πλάκα να μουδιαζει η γλώσσα. Παλιά που έβρισκα έτρωγα και κράνα!
 
Ωραία πράγματα Γρηγόρη! Εμάς τα δέντρα είναι ακόμα μικρά. Αν και έκαναν παρα πολλά φρούτα τα περισσότερα έπεσαν από τον δυνατό αέρα! Πάντως προλάβαμε και φάγαμε αχλάδια, βανίλιες και τωρα και τα κυδώνια τα οποία θα γίνουν γλυκό του κουταλιού! Όλα τα ροδάκινα έπεσαν! Τα ρόδια δεν τα έχουμε κόψει ακόμα!

Φίλε Βασίλη,

Στο χωρίο μου λένε "όποιος φυτεύει σίγουρα θα έχει, ο τεμπέλης να προσέχει"... Συνεπώς ακόμα και αν τα δέντρα είναι μικρά, ήδη δίνουν ελπίδα, καρπούς και τα καλύτερα είναι μπροστά... Μιας και τα δέντρα σε λίγο προετοιμάζονται για να ρίξουν τα φύλλα, καλό είναι όταν αρχίσει να πέφτει το μεγαλύτερο μέρος των φύλλων τους να τους κάνεις ένα ψεκασμό με χαλκό και να θάψεις μερικά χαλικάκια χαλκού ώστε όλο το χειμώνα με κάθε βροχή να εμπλουτίζουν το έδαφος με προστασία... Με τον ψεκασμό θα προστατέψεις τις αχλαδιές από βακτηριακό κάψιμο και ροδακινιές και βανίλιες από μύκητες καθώς είναι τρομερά ευαίσθητες και ο κορμός μαυρίζει εύκολα ή βγάζει κόλλα... Μπορείς να συνδυάσεις πράσινο χαλκό με θερινό πολτό (ο συνδυασμός μπλε χαλκού και θερινού πολτού είναι φυτοτοξικός) που είναι και τα δυο βιολογικά και να καταπολεμήσεις διαχειμάζοντα έντομα μαζί με μήκυτες και να μην έχεις δυσάρεστες εκπλήξεις την άνοιξη...

Οι ροδακινίες είναι τα μόνα δέντρα που όση φυτοπαθολογία και αν έχω διαβάσει ερασιτεχνικά και όσα βιολογικά σκευάσματα και αν έχω χρησιμοποιήσει δεν έχω καταφέρει να τις σώσω για πολύ και να φάω καρπούς... Αν μένουν κάποιοι έχουν πάντα προσβολές από έντομα και ασθένειες...
 
Μόνο σε εμένα αρέσουν τα κυδώνια και ωμα..;
εμένα ούτε ωμά, ούτε ψημένα...
πολύ στιφά ρε φίλε μου, πως τα τρως ειδικά ωμά!!!
Ναι! Λίγη προσοχή στο καθάρισμα μην σφαχτεις γιατί είναι σκληρα και μετά στη μέση. Δεν τρως βέβαια πανω από ενα, είναι αρκετά στυφο.
Επίσης ψητό με ζάχαρη σε αλουμινοχαρτο στη θρακα...
Έχει πλάκα να μουδιαζει η γλώσσα. Παλιά που έβρισκα έτρωγα και κράνα!

Είναι γεγονός πως τα κυδώνια είναι στυφά, αλλά δεν είναι όλα τα κυδώνια ίδια. Ένα δέντρο που έχω πιο πάνω και τα κάνει στρογγυλά έρχεται πιο ζουμερό και πιο αρωματικό και αφού ωριμάσει αρκετά τρώγεται και σκέτο... Τα άλλα τα συνηθισμένα είναι hardcore να τα φάει κάποιος ωμά, αλλά πάντα είναι θέμα γεύσης...

Το κυδώνι πάντως είναι παρεξηγημένο... Όλοι το έχουν στο μυαλό με το παλιομοδήτικο γλυκό κουταλιού... Μπορεί να γίνει 100 άλλα πράγματα... Ακόμα και ως ψητό έχει πολλές παραλλαγές...

Μια από αυτές, ψητό με αλουμινόχαρτο που θα κλείσει καλά για να μην έχει διαρροές σαν μπάλα στο τζάκι με ζάχαρη ή μέλι, κανέλα και τσίπουρο... Φάλτε και μια μπάλα παγωτό βανίλια στο σερβιρισμα και ελάτε πείτε μου...

Μπορεί να γίνει γλυκό κυδωνόπαστα.

Επίσης μπορεί να αντικαταστήσει ή να συνδυαστεί και να συμπληρώσει μήλα και πατάτες ως πηγή αμύλου όταν θα φτιάξετε ένα παχύ χοιρινό κρέας ψητό στο φούρνο ... Τραβάει το λίπος και γίνεται ένα εντελώς διαφορετικό φαγητό...
 
Last edited:
Back
Top