Είναι προφανές ότι μιλάμε για διαφορετικά πράγματα: εσύ μιλάς για έλεγχο κι εγώ για φύλαξη. Πόσο άσχετος είναι ο στρατός με κάποιον κοντά στη μεθόριο που μοιάζει με αλλοδαπό και φέρει καραμπίνα tactical καλοκαιριάτικα με διπλή γεμιστήρα; Πόσο άσχετοι είναι οι συνοριοφύλακες με κάποιο όχημα που κινείται ύποπτα τη νύχτα σε επαρχιακό δρόμο, και κάπου-κάπου ακούγεται και κάποια ντουφεκιά; Πόσο άσχετοι είναι οι δασοφύλακες και οι δασοπυροσβέστες με την υπό προστασία πανίδα του δάσους; Πόσο άσχετος είναι ένας Δασάρχης με την καθιερωμένη λαθροθηρία στην περιοχή ευθύνης του και πόσο ένας πρόεδρος ΚΣ με τη λαθροθηρία εν γένει;
Απλά, απ' τη στιγμή που συγκροτήθηκε η Συνοριοφυλακή, ευνουχίστηκε ο Στρατός. Απ΄τη στιγμή που συγροτήθηκε η Θηροφυλακή, ευνουχίστηκε το Δασαρχείο. Τώρα που τα οχήματα της Θηροφυλακής δεν θα έχουν καύσιμα να επιχειρήσουν όταν χρειαστεί και οι θηροφύλακες θα είναι σε 60ήμερο ρεπό, θα πρέπει εμείς να βρούμε μια νέα υπηρεσία να κάνει τη δουλειά όλων των παραπάνω.
Σώματα υπάρχουν, δυνατότητες υπάρχουν, ικανότητες υπάρχουν... εντολές άνωθεν μόνο δεν υπάρχουν, και, δυστυχώς, αυτά τα σώματα, λειτουργούν ως όργανα, μόνο και μόνο γιατί τα συμφέρει αλλά και για να υπερασπιστούν τον ορισμό τους. Συνειδητότης μηδέν!