Κυνηγετική Γωνιά - Αρχείο

Status
Not open for further replies.
Καλημέρα σε όλους !!!
Κάτι με τους καύσωνες, κάτι με διάφορα άλλα θεματάκια, πέρασε ακριβώς ένας μήνας που δεν πήγα σκοπευτήριο !!! Ελπίζω σήμερα, παρόλο που δείχνει ότι θα έχει ζέστη, να τα καταφέρω να πάω, να ρίξω 2-3 πούλες ... να ξεχαρμανιάσω !!!.yel.:)
 
Kαλμέρα σε όλους .
Κοντοζυγώνει η έναρξη, άλλα διακρίνω μια παγωμάρα φέτος ...
Πως να μην υπάρχει συνονοματε? Ξεκινάμε μεθαύριο και δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει παρα περα. Θα μας σταματήσουν τον Οκτώβρη? Τον Νοέμβριο? Θα φάμε παλι το ίδιο δούλεμα με πέρισυ? Όπως είπα και χθες οι μισοί και παραπάνω δεν βγάζουν άδειες ακόμη περιμένοντας να δουν τι θα γίνει παραπερα. Αλλά άντε και βγάζουν τον Οκτώβρη. Ποιος εγγυάται ότι τον Νοέμβριο δεν θα μας κάνουν πάλι τα ιδια????
 
Πως να μην υπάρχει συνονοματε? Ξεκινάμε μεθαύριο και δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει παρα περα. Θα μας σταματήσουν τον Οκτώβρη? Τον Νοέμβριο? Θα φάμε παλι το ίδιο δούλεμα με πέρισυ? Όπως είπα και χθες οι μισοί και παραπάνω δεν βγάζουν άδειες ακόμη περιμένοντας να δουν τι θα γίνει παραπερα. Αλλά άντε και βγάζουν τον Οκτώβρη. Ποιος εγγυάται ότι τον Νοέμβριο δεν θα μας κάνουν πάλι τα ιδια????
Ειναι αυτό που λεμε Μήτσομ ,αμα χαθεί η ελπίδα γ@m@t@ !
 
Ειναι αυτό που λεμε Μήτσομ ,αμα χαθεί η ελπίδα γ@m@t@ !
Έχει χαθεί προ πολλού σε αυτό τον τόπο δυστυχώς. Άλλες χρόνιες εβλεπα κόσμο να ψάχνει τέτοιες μερες. Αμάξια και παρέες παντου. Φέτος ένα μπαρμπουλη είδα εκεί που πήγα σήμερα και ένα τζιπ που έκοβε βόλτες απεναντι.
 
Προσωπικά την έβγαλα κ φέτος την άδεια, θα την κάνω την εξόρμησή μου αλλά μας έχουν βάλει σε μια λογική του τύπου ας πάω φέτος γτ του χρόνου θα είναι το τρυγόνι στη ρυθμιστική?, θα με κλείσουν πάλι μέσα το Νοέμβριο και θα χαζεύω τους ποδηλάτες? Γενικά το κυνήγι βάλλεται από παντού πλέον συστηματικότερα σε σχέση με το παρελθόν κ δεν υπάρχει σοβαρός αντίλογος - (αντί)δράση από τα επίσημα όργανά μας. Βλέποντας αυτά προσπαθώ να παραμένω αισιόδοξος αλλά δυσκολεύομαι όταν θυμάμαι το Μάρτη να ανοίγουν τα νυχάδικα με 4000 κρούσματα τη μέρα...
 
Παλικαρια πρεπει κατι να κανουμε να το παρουμε λιγο αλλιως το θεμα γιατι θα παθουμε ολοι καταθλιψη... Και εμενα μαυριζει η ψυχη μου με ολα αυτα που γινονται και η ψυχολογια μου παει στο διαολο.. εκει που τελειωνει το ενα στραβο ξεκιναει αλλο .αλλα δεν ξερω τι πρεπει να γινει. αλλα δεν μπορουμε να συνεχισουμε ετσι . Ισως πρεπει να το παρουμε λιγο στην τρελα για να μην σαλταρουμε
 
Παλικάρια βγάλτε άδεια και βγείτε στο βουνό , εκεί περνάνε όλα , έχει δεν έχει τρυγόνια η πρωινή αναμονή και το ξημέρωμα φτάνουν για να πάρουμε δύναμη και να συνεχίσουμε
Η ζωή περνάει πολύ γρήγορα
Και κάτι ακόμα φέτος δεν πρόκειται να μας σταματήσει κανένας ανέμελος ...
 
Καλησπέρα σας....υπό τη σκιά της κληματαριάς,παρέα με 2-3 σκούρκους να γυροφέρνουν....:p:p
Τφεκατς....
Τι μου θυμίσατε! Σχεδόν 50 χρόνια πριν !!! Ήμασταν στη βρύση της γειτονιάς μας, απόγευμα, στον ίσκιο κάτω απ΄τις καστανιές και τους πλατάνους. Μαζί και μια οικογένεια που έμενε Αθήνα, κι ερχόταν τα καλοκαίρια για διακοπές. Ο γιός τους, συνομήλικός μου 10-11 χρονών, είχε φέρει εκείνη τη χρονιά ένα αεροβόλο τουφεκάκι και έπαιζε. Εγώ δεν είχα ξαναπιάσει στα χέρια μου αεροβόλο (πού τέτοια τύχη...). Του ζήτησα λοιπόν, όπως ήταν φυσικό, να μου το δώσει να ρίξω κι εγώ μερικά σφαιράκια. Μου το δίνει, και όπως κοιτάζαμε τριγύρω να δούμε κάποιο αντικείμενο για να το βάλω στο σημάδι, βλέπουμε γύρω στα 5 μέτρα απόσταση ένα σκούρκο (εμείς τους λέμε κοκκινομπουμπούρους) να κόβει βόλτες αργά-αργά, 10-20 πόντους πάνω από ένα μικρό αυλάκι που διέσχιζε την αυλή της βρύσης θέλοντας προφανώς να κάτσει για να πάρει νερό. Εντελώς αυθόρμητα χωρίς να το σκεφτώ, επωμίζω σημαδεύω και ρίχνω ... Και κόβεται σε δυο κομμάτια, ακριβώς στη μέση !!!! :oops::eek:
(... Η τύχη του πρωτάρη !!!!).sarcastic. :rolleyes:
 
Τι μου θυμίσατε! Σχεδόν 50 χρόνια πριν !!! Ήμασταν στη βρύση της γειτονιάς μας, απόγευμα, στον ίσκιο κάτω απ΄τις καστανιές και τους πλατάνους. Μαζί και μια οικογένεια που έμενε Αθήνα, κι ερχόταν τα καλοκαίρια για διακοπές. Ο γιός τους, συνομήλικός μου 10-11 χρονών, είχε φέρει εκείνη τη χρονιά ένα αεροβόλο τουφεκάκι και έπαιζε. Εγώ δεν είχα ξαναπιάσει στα χέρια μου αεροβόλο (πού τέτοια τύχη...). Του ζήτησα λοιπόν, όπως ήταν φυσικό, να μου το δώσει να ρίξω κι εγώ μερικά σφαιράκια. Μου το δίνει, και όπως κοιτάζαμε τριγύρω να δούμε κάποιο αντικείμενο για να το βάλω στο σημάδι, βλέπουμε γύρω στα 5 μέτρα απόσταση ένα σκούρκο (εμείς τους λέμε κοκκινομπουμπούρους) να κόβει βόλτες αργά-αργά, 10-20 πόντους πάνω από ένα μικρό αυλάκι που διέσχιζε την αυλή της βρύσης θέλοντας προφανώς να κάτσει για να πάρει νερό. Εντελώς αυθόρμητα χωρίς να το σκεφτώ, επωμίζω σημαδεύω και ρίχνω ... Και κόβεται σε δυο κομμάτια, ακριβώς στη μέση !!!! :oops::eek:
(... Η τύχη του πρωτάρη !!!!).sarcastic. :rolleyes:
Το είχες απο μικρος Στελιο!!!! Φυσικο ταλεντο.
 
Status
Not open for further replies.
Back
Top