Κυνηγετικές Ειδήσεις-Αρχείο

Forum Νέες Δημοσιεύσεις
Status
Not open for further replies.
Alex37 said:
Αλλα η αγαπημενη ολων αυτη!Η επωμιση του παππου με το πλαγιο δεν υπαρχει....
Click to expand...
η πρωτη κυνηγοταινια που ειδα, 5-6 χρονων στο σπιτι ενος συμμαθητη, γιος λαγοκυνηγου ;)
η γιαγια ετοιμαζε σπιτι τα κρεμμυδακια και της πηγε ο παπουλης το λαγο για στιφαδο
 
Alex37 said:
Αλλα η αγαπημενη ολων αυτη!Η επωμιση του παππου με το πλαγιο δεν υπαρχει....
Click to expand...
Dr V said:
η πρωτη κυνηγοταινια που ειδα, 5-6 χρονων στο σπιτι ενος συμμαθητη, γιος λαγοκυνηγου ;)
η γιαγια ετοιμαζε σπιτι τα κρεμμυδακια και της πηγε ο παπουλης το λαγο για στιφαδο
Click to expand...
Και δύο φυσίγγια στην τσέπη του σακακιού, ροτβαιλ ελληνικά αν θυμάμαι καλά. (Τάσο τα φώτα σου).
 
Μενού



Τελευταία Νέα
Καλυβιέρηδες Δέλτα Έβρου στο Υπουργείο: τους εξηγήσαμε τα δεδομένα στο χάρτη

ΤΕΤΑΡΤΗ, 22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020
Pame Evro

Καλυβιέρηδες Δέλτα Έβρου στο Υπουργείο: "τους εξηγήσαμε τα δεδομένα στο χάρτη"
Οι κυνηγοί έβγαλαν τις γαλότσες και φόρεσαν πουκάμισα για την επίτευξη της πολυπόθητης νομιμοποίησης των καταλλυμάτων
Το Σύλλογο "Αινήσιο Δέλτα Έβρου" υποδέχθηκε το Υπουργείο Περιβάλλοντος και συγκεκριμένα ο Γ. Γ. Κωνσταντίνος Αραβώσης.
Τα μέλη του Συλλόγου συναντήθηκαν με τον Γενικό αναφορικά με το καθεστώς το οποίο διέπη τις καλύβες στο Δέλτα του Έβρου, με παρέμβαση του Βουλευτή Έβρου ΝΔ Αναστάσιου Δημοσχάκη.
Πρόκειται για ένα ζήτημα που έχει λάβει διαχρονικές διαστάσεις, με τους κατοίκους να καταβάλλουν προσπάθειες για την νομιμοποίηση των κατοικιών υπό την σκέπη πολλών και διαφορετικών κυβερνήσεων.
Η παραμονή τους στο Δέλτα έχει λάβει παράταση έως ότου εκδοθεί το Προεδρικό Διάταγμα που θα επιλύει οριστικά το ζήτημα.
"Του εξηγήσαμε αναλυτικά στο χάρτη. Του δείξαμε τις καλύβες, την Ελλάδα και την Τουρκία και του είπαμε με τι ερχόμαστε αντιμέτωποι καθημερινά. Μας είπε ότι θα προσπαθήσει να επισπεύσει την έκδοση του ΠΔ κι ότι θα πιέσουν να ολοκληρωθεί σε 7-8 μήνες η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που απαιτείται", δηλώνει ο Αθανάσιος Καμηλάρης, Αντιπρόεδρος του Συλλόγου.
Υπενθυμίζεται πως τα μέλη του Συλλόγου έχουν στο παρελθόν εκφράσει την επιθυμία να υπάγονται υπό το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, για λόγους εθνικής ασφάλειας και εξαιτίας του ότι η πλειοψηφία των κατοίκων στις καλύβες ανήκουν στην Εθνοφυλακή.
"Σχεδιάζουμε και μια συνάντηση με τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας. Πρέπει να θέσουμε το ζήτημά μας και στο Νίκο Παναγιωτόπουλο και να δούμε από εκεί και πέρα", καταλήγει ο Αθ.Καμηλάρης.
Μαρίνα Κριτού
 
KYNIGOSDK said:
site1_large.jpg

Δεν Χάνει Τουφεκιά Στα 100 Του Χρόνια

.shake hands..shake hands..shake hands..RESPECT..RESPECT..RESPECT.

Ένας Τριπολιτσιώτης έχει νικήσει τους νόμους της φύσης, αφού στα 100 του χρόνια όχι μόνο βγαίνει στο κυνήγι, αλλά και δεν χάνει… τουφεκιά!

Του Δημήτρη Μηλτιάδη

Το μεγάλο μεράκι του Σωτήρη Παναγόπουλου είναι ο λαγός και ο έρωτάς του οι ιχνηλάτες του, με τα «παλιακά» αίματα, που τα κρατάει εδώ και 70 χρόνια. Αιωνόβιος, ζει την κάθε έξοδο με τη λαχτάρα έφηβου. Στο να διαλέξει τον τόπο όπου θα λύσει τα σκυλιά του και πού θα πιάσει καρτέρι είναι κορυφαίος: ποιητική αδεία, ο… Όλυμπος των κυνηγών!

82 χρόνια βγάζει άδεια

Ο Σωτήρης Παναγόπουλος, γεννήθηκε στις 15 Νοεμβρίου του 1919. Πάνω του είναι γραμμένη όλη η κυνηγετική ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Βγάζει άδεια θήρας επί 82 συναπτά έτη! Το χωριό του είναι τα Κουβέλια, που βρίσκεται σε υψόμετρο 650 μέτρων, 30 χιλιόμετρα από την Τρίπολη.
«Άδειασαν τα χωριά. Ερήμωσαν. Σβήσανε. Ήμασταν 150 άνθρωποι, τώρα μείναμε μόλις 20. Δεν μπορείς να ακούσεις μικρό παιδί να παίζει. Μοναξιά! Ευτυχώς, για μένα, υπάρχει και το κυνήγι… Έχω εννέα εγγόνια και τέσσερα δισέγγονα. Άλλα είναι στην Αθήνα, άλλα στο εξωτερικό», μονολογεί και η φωνή του δηλώνει θλίψη. Επιχειρώ να ξεστρατίσω την σκέψη του: «Θα ήθελες να κυνηγήσεις με κάποιο από αυτά;» Και η απάντηση βγαίνει αυθόρμητη: «Αν ήθελα λέει; Μακάρι κάποιο να με ακολουθήσει γιατί μένει η καταβολάδα!», λέει γεμάτος λαχτάρα.
«Κυνηγάω από μικρό παιδί. Χωρίς άδεια στην αρχή, όπως κάναμε τότε όλοι. Στα 18 μου, ήμουν πια νόμιμος», είπε στην τηλεφωνική επικοινωνία μας, που είχε ξεκινήσει ως συνέντευξη, αλλά γρήγορα έγινε μια πολύ φιλική κουβέντα, ανάμεσα σε κυνηγούς. Στα χέρια του κρατάει το δίκαννό του. Δεν το αλλάζει με τίποτε. Έχει τη φιλοσοφία του: «Το λαγό αν δεν τον πάρεις με την πρώτη, άντε με τη δεύτερη, μετά μην περιμένεις πολλά. Έχει γίνει καπνός! Εγώ, δεν βιάζομαι. Είμαι σταθερός και δεν τη χρειάζομαι την καραμπίνα», είναι η θέση του. Μέντοράς του στο κυνήγι ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του ο Θανάσης. «Ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος κυνηγός της περιοχής. Αυτός με δίδαξε στα πρώτα μου βήματα. Τον σκότωσαν οι Γερμανοί, στα 39 του. Αυτός, ήταν ο …δάσκαλός μου», λέει και η φωνή του προδίδει την αγάπη για τον αδικοχαμένο αδελφό του.

Με εμπροσθογεμές

«Θυμάσαι τον πρώτο σου λαγό;», ήταν η ερώτηση. «Κανείς δεν ξεχνάει τον πρώτο του λαγό. Εγώ, ακόμη, αναπολώ εκείνη την ημέρα. Ο Θανάσης ήταν με τα σκυλιά μας κι εγώ ήμουν στο καρτέρι. Τα άκουσα που τον ξεφώλιασαν και τον καταδίωκαν προς το μέρος μου. Εκείνα ήταν αρκετά πιο πίσω, όταν ο λαγός βγήκε μπροστά μου. Σημάδεψα και πάτησα τη σκανδάλη. Τον πήρα με τη μία. Ήρθε ο Θανάσης και με συγχάρηκε. Δεν έχω λησμονήσει τη χαρά που ένιωσα», αναπολεί. Ο μπαρμπα-Σωτήρης πρωτοκυνήγησε με εμπροσθογεμές όπλο: «Άλλοτε έπιανε, άλλοτε δεν έπιανε. Στάσου να σου ρίξω!, ήταν τότε. Ο λαγός έφτανε στην ...Τρίπολη και μετά ακουγόταν η τουφεκιά!», γελάει.
Η αγάπη του μπαρμπα-Σωτήρη για το λαγοκυνήγι δεν περιγράφεται. Προσμένει πώς και πώς το γιο του, τον Τάκη, για να βγούν μαζί στα κυνηγοτόπια της Βλαχοκερασιάς, όπως έκαναν και φέτος στην «πρεμιέρα», που τους αποζημίωσε με ένα λαγό που χτύπησε ο γιος κι ένα μεγάλο κάπρο που έπεσε από το δίκαννο του μπαρμπα-Σωτήρη.

Και καπρί στο… μενού

«Φυσούσε πολύ δυνατά. Εγώ, ήμουν άκεφος μέσα στο αυτοκίνητο. Πατέρα, έχει ξέρα, έβγαλε και αέρα. Είναι κακομέρα!», του έλεγα. Όμως, εκείνος γεμάτος σιγουριά, μου έδωσε κουράγιο: «Γιε μου, σήμερα θα το ματώσουμε…», μου απάντησε και αποδείχτηκε πως είχε δίκιο. Τα σκυλιά ξεφώλιασαν ένα λαγό, που τραυματισμένο από μένα τον έπιασαν. Σχεδόν, την ίδια ώρα, άκουγα το τουφέκι του πατέρα μου και λίγο μετά και δεύτερη τουφεκιά. Από τις φωνές των σκυλιών είχε προγκήξει ένα καπρί. Το τουφέκισε κοντά με τεσσάρια, σημαδεύοντάς το στην σπονδυλική στήλη. Το ζώο είχε παραλύσει και από κοντά του έδωσε τη χαριστική βολή, σημαδεύοντάς το στο σβέρκο. Ήταν τεράστιο, ζύγιζε 80 κιλά καθαρό κρέας!», περιγράφει ο Τάκης.
Ο μπάρμπα-Σωτήρης είχε δίκιο: το μάτωσαν! Όπως πολύ σωστή είναι και η γνώμη του ότι το κυνήγι είναι όμορφο γιατί είναι απρόοπτο… «Καμιά φορά βλέπεις καλό καιρό, αλλά για κάποιο λόγο δεν έχεις αποτέλεσμα. Άλλοτε, πάλι, οι συνθήκες μπορεί να μην είναι καλές, όμως επιστρέφεις με θήραμα. Τίποτε, δεν είναι σίγουρο, γι αυτό και η κάθε έξοδος είναι ξεχωριστή», είναι τα λόγια του.

Ακόμη δίνει μαθήματα

Το προπερασμένο Σάββατο, ο τρανός κυνηγός έδωσε ακόμη ένα μάθημα στο γιο του. Ο Τάκης, είχε τουφεκίσει δυο φορές ένα λαγό, αλλά εκείνος έφυγε. Ακούστηκε μόνο μια τουφεκιά, από το καρτέρι του μπάρμπα-Σωτήρη. Ο λαγός έμεινε στον τόπο. Ο Τάκης πήγε στον μπάρμπα-Σωτήρη και δικαιολογήθηκε: «Πατέρα, βγήκε αστραπή και μέσα στις ελιές!». Ο πατέρας είχε δώσει στον γιο του ένα ακόμη μάθημα: Και αστραπή και …κεραυνός να είναι τα σκάγια τον προλαβαίνουν. Δεν πρέπει να βιάζεσαι. Σκόπευσε σταθερά και πάτα την σκανδάλη!, τον συμβούλεψε.

Πάντα ρίχνει μία

«Πάντα ρίχνει μια! Μόνο μια φορά, θυμάμαι που ήμουν μικρός και με είχε πάρει μαζί του, που έριξε δυο φορές σ’ ένα λαγό. Και μάλιστα, τον άκουσα να αναρωτιέται φωναχτά: «Μού ‘φυγε;» Έτρεξα πιο πέρα και πίσω από ένα θάμνο τον βρήκα καταγής!», αναφέρει ο Τάκης. Ο αιωνόβιος κυνηγός θεωρεί ότι το κυνήγι έχει πολλά μυστικά, αλλά πάνω απ’ όλα απαιτεί χαρίσματα, όπως υπομονή, επιμονή και παρατηρητικότητα.
«Όμως, πρέπει να έχει και καλά σκυλιά. Εμείς, κρατάμε δικά μας αίματα εδώ και εβδομήντα χρόνια. Κυνηγάμε μέσα σε τσακάλια και αλεπούδες και εκείνα ψάχνουν μόνο το λαγό. Τον ξεκόβουν γρήγορα και δεν τον παρατούν μέχρι να πέσει! Πρέπει να τα δουλέψεις, αλλά και να είναι από καλά αίματα. Ένας μου είπε ότι έχει πολύ όμορφο σκυλί. Εγώ, τον ρώτησα: Αλλά, τα …γράμματα τα παίρνει; Αν το σκυλί δεν το έχει στο γονίδιό του, όσο κι αν το βγάζεις θα μείνει …ξύλο απελέκητο!», συμβουλεύει ο μπάρμπα-Σωτήρης. Τις περισσότερες φορές ο πατέρας πηγαίνει στο κυνήγι μαζί με το γιο του. Όμως, όχι πάντα…
«Όταν δεν μπορεί ο Τάκης, πηγαίνω και μόνος μου. Τότε, δεν παίρνω όλα τα σκυλιά, αλλά μόνο δύο, για να μπορώ να τα κουμαντάρω. Γυρίζω, πάλι με γεμάτο το σακίδιο», απαντά.

Κάθε Σαββατοκύριακο στο βουνό

Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, ο μπάρμπα-Σωτήρης πηγαίνει και κάθεται Σαββατοκύριακο στο καλυβάκι που έχουν πάνω στο βουνό και γυρίσει σχεδόν πάντα με ένα-δυο λαγούς. Σε λιγότερο από ένα μήνα, στις 15 Νοεμβρίου, θα στρογγυλέψει έναν αιώνα ζωής. «Θα βάλεις 100 κεράκια στην τούρτα;» τον πείραξα. «Το σκέφτομαι. Μάλλον θα βάλω αριθμό, γιατί με τόσα κεράκια όλη η τούρτα θα γεμίσει τρύπες!», ήταν αυθόρμητη η απάντησή του, συνοδευμένη από γέλια. «Θα ήθελα να κάνουμε ένα κυνήγι μαζί!», του πρότεινα. «Μετά χαράς! Μόνο που θα πρέπει να κατέβεις στα μέρη μας εσύ, γιατί εμένα με πήραν …λίγο τα χρόνια», με προσκάλεσε.
«Μπάρμπα-Σωτήρη, να ‘μαστε γεροί να χαιρόμαστε το κυνήγι!», ήταν η ευχή μου. «Αμήν! Το κυνήγι είναι γούστο!», μου αντιγύρισε και πριν κλείσουμε το τηλέφωνο, ο αιωνόβιος κυνηγός μου επιφύλαξε άλλη μια έκπληξη: «Να έχουμε την υγειά μας! Πέρυσι, είχα σπάσει το πόδι μου, τον Δεκέμβριο. Έκανα εγχείρηση. Οι γιατροί απόρησαν πώς το ξεπέρασα στην ηλικία μου. Τα κατάφερα γιατί ήθελα να ξαναπάω στο κυνήγι. Με έγιανε η αγάπη μου γι αυτό! Θα βγαίνω στο βουνό με τα σκυλιά μας και όσο… πάει! Δεν φαντάζομαι τη ζωή μου, δίχως κυνήγι…».
Υ.Γ. : Μπάρμπα-Σωτήρη, έστω και λίγο πρόωρα «Χρόνια σου Πολλά! Να τα …χιλιάσεις
Click to expand...
Δωρεάν άδεια έπρεπε να του βγάζει ο σύλλογος τιμητικά.
Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται εύκολα....80 χρόνια άδεια!!!!!!!!!!
 
◾️O Διονύσης Ντούλος δεν θα είναι ξανά μαζί μας...
FB_IMG_1581270641058.jpg

Με μεγάλη μας λύπη θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι έφυγε από τη ζωή σήμερα το πρωί ο Διονύσης Ντούλος σε ηλικία 62 ετών, μετά από μάχη με την επάρατη νόσο.
Το πάθος του για τους κυνηγετικούς σκύλους, ειδικά τους Αγγλικούς & Ιρλανδικούς Σέττερ, τον οδήγησαν να ασχοληθεί με την εκτροφή & την εκπαίδευσή τους. Mε την επωνυμία Εκτροφείου “Dionisis Doulos”, πολλοί σκύλοι του έχουν διακριθεί εντός & εκτός συνόρων.
Φιλόζωος στην κυριολεξία, ήταν ένας άνθρωπος με πραγματική αγάπη για όλα τα ζώα, τα οποία υιοθετούσε & περιέθαλπε στον χώρο του μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Ο Διονύσης είχε συνδέσει άρρηκτα το όνομά του, τη ζωή του & την αγάπη του για τους σκύλους, με την Κυνολογική εξέλιξη στην Ελλάδα & τον ΚΟΕ.
Από τα παλιότερα Μέλη μας, είχε διατελέσει Αντιπρόεδρος & Μέλος 3 Διοικητικών Συμβουλίων του ΚΟΕ, Μέλος σε Επιτροπές του, ήταν Διεθνής Κριτής Μορφολογίας όλων των Φυλών (allrounder), Διεθνής Κριτής Αγώνων Κυνηγετικών Ικανοτήτων & κύριος ομιλητής σε πολλά Σεμινάρια ανά την Ελλάδα, για θέματα Εκτροφής & Εκπαίδευσης.
Λίγο πριν φύγει, ζήτησε από την αγαπημένη του κόρη που ήταν δίπλα του στο Κυνολογικό του οικοδόμημα από πολύ μικρή ηλικία, να συνεχίσει το έργο του χρήζοντάς την & τυπικά υπεύθυνη για αυτό.
Στέλνουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην αγαπημένη του γυναίκα Ρωξάνη & την κόρη του Ευαγγελία & ευχόμαστε ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του.
Η εξόδιος Ακολουθία θα τελεστεί αύριο στις 14:00 στον Άγιο Χαράλαμπο Αλιάρτου & η ταφή στο Κοιμητήριο Αλιάρτου.
 
Σημερα ετυχα μπροστα σε ελεγχο που εκαναν σε κυνηγομαγαζο για φυσιγγια χωρις λοτ..
Εκτος των Ελληνικων ανοιξαν κ κουτια απο Αμερικανικα κ Ιταλικα φυσιγγια..
Ρωτησαν αν φερνει καποιες συγκεκριμενες μαρκες φυσιγγιων*,του εδειξαν κ τις "φωτογραφιες" των κουτιων που ηταν τυπωμενες σε κολλα χαρτι..ολα ηταν οκ και εφυγαν...
τους ρωτησα κ εγω κ μου ειπαν οτι εχουν καποιες καταγγελιες κλπ κλπ...
* Για ευνοητους λογους αλλα κ για πασης φυσεως παρεξηγησεις δεν θα ηθελα να αναφερω μαρκες,εξαλλου οσοι το εχετε ακουσει κατι θα γνωριζετε....
 
Last edited:
Hunter 302 said:
3η κατηγορία ατόμων που βάζουν φόλες είναι οι κυνηγοί λέει ο αρθρογράφος.....
Click to expand...
Εννοείται πως κ οι κυνηγοί βάζουν φόλες....υπάρχουν αρκετά άτομα που επιδεί βρείκαν π.χ. 5 μπεκάτσες σε ένα τάδε μέρος, από κει κ έπειτα το θεωρούν δικό τους και με τέτοιους τρόπους αποθούν τους υπόλοιπους.....
Που πας ρε καραμύτρο κυνηγέ;;;;
Ένας γάϊδαρος έχει αυτιά;;;;
Το κορυφαίο κ "λειπηρό" είναι πως όλοι μας λίγο ή πολύ στα ίδια μέροι κυνηγάμε το λαγό ή τη μπεκάτσα και νομίζουμε ότι έχουμε βρει την πιο TOP μεριά και δν την έχει μάθει άλλος......... .sarcastic.
 
Kostas Winchester SX said:
Εννοείται πως κ οι κυνηγοί βάζουν φόλες....υπάρχουν αρκετά άτομα που επιδεί βρείκαν π.χ. 5 μπεκάτσες σε ένα τάδε μέρος, από κει κ έπειτα το θεωρούν δικό τους και με τέτοιους τρόπους αποθούν τους υπόλοιπους.....
Που πας ρε καραμύτρο κυνηγέ;;;;
Ένας γάϊδαρος έχει αυτιά;;;;
Το κορυφαίο κ "λειπηρό" είναι πως όλοι μας λίγο ή πολύ στα ίδια μέροι κυνηγάμε το λαγό ή τη μπεκάτσα και νομίζουμε ότι έχουμε βρει την πιο TOP μεριά και δν την έχει μάθει άλλος......... .sarcastic.
Click to expand...
Δεν συμφωνώ Κώστα. Βέβαια δεν καταλαβαίνω και καλά το σκεπτικό σου.
Δηλαδή θα βρω εγώ τον τόπο με τις μπεκάτσες και θα τον γεμίσω φόλες και μετά θα πάω κάποια στιγμή να τον ξανακυνηγήσω;
Σαφώς και οι κυνηγοί βάζουν φόλες, όπως και οι ψαράδες και οι ορειβάτες και οι ζωγράφοι και .........
 
Status
Not open for further replies.
Back
Top