Κυνηγετικά Βιβλία

Από μικρό παιδάκι του δημοτικού, στο σπίτι μας στο χωριό μέσα σε κάποιο μπαούλο με παλιά βιβλία τετράδια και άλλα πράγματα του παππού μου, είχα ανακαλύψει κι ένα βιβλιαράκι κάτι σαν ... "εγχειρίδιον περί όπλων, σκοποβολής και κυνηγίου". Δυστυχώς είχε μεγάλη φθορά από το χρόνο, και είχαν χαθεί τα εξώφυλλα και κάμποσες σελίδες. Έτσι δεν ξέρω τον τίτλο του και άλλα στοιχεία. Από τα γραφόμενα μέσα όμως έχω συμπεράνει με απόλυτη βεβαιότητα ότι εκδόθηκε τέλη του 1912 ή αρχές 1913, πριν την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, ότι πιθανότατα ήταν έκδοση της Κρητικής Πολιτείας και μάλλον δινόταν στους μαθητές του Γυμνασίου ή του "Ελληνικού" σχολείου, αφού ο παππούς μου τότε πρέπει να ήταν 14-15 χρονών (γεννηθείς το 1898).
Κάποια στοιχεία από τα οποία προσδιορίζω τη χρονολογία είναι:
Αναφορές στον 1ο Βαλκανικό πόλεμο, όπως ... "κατά τον Βαλκανοτουρκικόν πόλεμον" και ... "τον παρόντα πόλεμον" (προφανώς δεν είχε γίνει ο 2ος). Αναφορά σε ... "Κυβερνήσεις Ελλάδος και Κρήτης", ... "εξοπλισμόν του Ελληνικού Στρατού και της Κρητικής Χωροφυλακής δια Μάνλιχερ-Σενάουερ" ... "πιστόλιον Browning υποδείγματος 1899/1900 δι' ου οι άνδρες της Κρητικής Χωροφυλακής είναι ωπλισμένοι" ... κλπ.
Περιέχει κεφάλαια για "εκπαιδευτικά - σκοπευτικά όπλα ... τύπου flobert - καραβίνες και πιστόλια", για πολεμικά όπλα, λεπτομερή περιγραφή του Μάνλιχερ-Σενάουερ αφού όπως λέει ... "είναι πλέον το εθνικόν μας όπλον", λεπτομερή παρουσίαση του πιστολιού Browning 1899/1900 (7,65 χιλ.) της Κρητικής Χωροφυλακής, και του περιστρόφου Chamelot-Delvigne του Ελληνικού Στρατού, και περιληπτικές περιγραφές διαφόρων άλλων πιστολιών και περιστρόφων της εποχής (Mauser, Luger, Nagant, Lebel, Webley κλπ.)
Επίσης κεφάλαια για τη σκόπευση με τα "πολεμικά" τυφέκια και πιστόλια με λεπτομερείς οδηγίες - μαθήματα, περιγραφή των διαφόρων τύπων φυσιγγίων και βολίδων και πολλά άλλα.
Τέλος, αφιερώνει ένα κεφάλαιο με πολλές σελίδες στο κυνήγι.
Περιττό να πω ότι το βιβλιαράκι αυτό είχε γίνει η "Βίβλος" για μένα, η "Αγία Γραφή" ... ;) - το είχα "ξεψαχνίσει" σελίδα - σελίδα άπειρες φορές εκείνα τα χρόνια, και σε αυτό οφείλεται μάλλον σε μεγάλο βαθμό η τρέλα μου για τα όπλα, τη σκοποβολή και το κυνήγι! :)
Πριν λίγα χρόνια έκατσα και το σκάναρα προσεκτικά, για να το διατηρήσω, γιατί το χαρτί του έχει ξεραθεί με τα χρόνια και διαλύεται - θρυμματίζεται με το παραμικρό!
Ήθελα από καιρό να μοιραστώ μερικές σελίδες του μαζί σας, και ειδικά το κεφάλαιο ... "ΠΕΡΙ ΚΥΝΗΓΙΟΥ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΩΝ ΟΠΛΩΝ". Ίσως να μη λέει κάτι το ιδιαίτερο για τα σημερινά δεδομένα, αλλά νομίζω ότι αξίζει να του ρίξει κανείς μια ματιά ... να δει πως έβλεπαν το κυνήγι τότε (πριν 100+ χρόνια) και να συγκρίνει με το σήμερα :( - κι επίσης τη σημασία που έδιναν από τότε στην εκπαίδευση του κυνηγού και στην εξάσκησή του ... "εις την σκόπευσιν κατά πηλίνων δίσκων". ;)
Καλή ανάγνωση!
136.png

137.png
138.png


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ...
 
Last edited:
... ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ
146.png

147.png

148.png

149.png

150.png

151.png

... ΑΥΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ.
Κάποια άλλη φορά θα ανεβάσω και το κεφάλαιο με την αναλυτική παρουσίαση του Μάνλιχερ-Σενάουερ, και ιδιαιτέρως για χάρη του φίλου Βίκτωρα, που ξέρω ότι έχει ιδιαίτερη αδυναμία σ΄αυτό το όπλο! ;)
 
Φοβερο βιβλιο Στελιο και ο συγγραφεας του εβλεπε ηδη τουλαχιστον εναν αιωνα μπροστα. Για τη διοφθαλμη σκοπευση το ειπε ηδη ο Γιωργος, οι λεπτομερειες για σκοπευση στο φτερο καταπληκτικες και η εξηγηση για το κυνηγι ολα τα λεφτα:

To τοιουτον (θηρευτικο μενος) ειναι αφυπνησις της κληρονομικοτητος η οποια απο γενεαν εις γενεαν εφθασε μεχρι της ιδικης μας ψυχης

Χιλια ευχαριστω που ποσταρισες αποσπασμα απο οικογενειακο σου κειμηλιο και μας επετρεψες ετσι να γνωρισουμε τι γνωσεις ηδη υπηρχαν γυρω απο τα πυροβολα οπλα και τις τεχνικες σκοπευσης στις αρχες του περασμενου αιωνα.
 
Πραγματικά αξίζει να ψαχτεί σε καμμιά βιβλιοθήκη ή αρχειοθήκη του υπουργείου παιδείας (λέμε τώρα...)
Το συνειδητοποιείτε ότι διδάσκονταν στο σχολείο αυτό το βιβλίο?? (τελικά ήταν πολλά χρόνια μπροστά σε πολλά θέματα!!)

Υ.Γ.: εμένα με μάγεψαν οι οδηγίες σκόπευσης και οι περιγραφές του κυνηγιού των εκάστοτε θηραμάτων!!!
 
Πραγματικά αξίζει να ψαχτεί σε καμμιά βιβλιοθήκη ή αρχειοθήκη του υπουργείου παιδείας (λέμε τώρα...)
Στο υπ. παιδείας της Ελλάδας δε νομίζω να βρεθεί. Έχω σκεφτεί να πάω στη Δημοτική Βιβλιοθήκη των Χανίων, αλλά δεν το έχω καταφέρει ακόμη, δεν έχω και τα εξώφυλλα και τον τίτλο και δεν ξέρω πως να το ψάξω. Ίσως κάποια στιγμή να μπορέσω να πάω, μήπως και καταφέρω να το βρω στην πλήρη μορφή του ... ίδωμεν...
 
... ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ
146.png

147.png

148.png

149.png

150.png

151.png

... ΑΥΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ.
Κάποια άλλη φορά θα ανεβάσω και το κεφάλαιο με την αναλυτική παρουσίαση του Μάνλιχερ-Σενάουερ, και ιδιαιτέρως για χάρη του φίλου Βίκτωρα, που ξέρω ότι έχει ιδιαίτερη αδυναμία σ΄αυτό το όπλο! ;)
στελιο βαλτο ρε φιλε σε καμμια εφημεριδα μπας και καταλαβουν αυτοι που μας λενε βαρβαρους ποια ειναι η παραδοση μας και οτι αυτος ο τροπος ζωης διδασκοταν στα σχολεια και τωρα προσπαθουν με καθε τροπο να μας τοστερησουν.απιστευτο τεχνικες σκοπευσης κσι διδαχη κυνηγιου στην ελλαδα του 1900.δεν θα μπορουσα να ουτε καν να το φανταστω.μπραβο στελιο
 
Ωραιος Στελιο... Ο πατερας μου παντα ειχε ενα παθος με τις αντικες κ οποτε ανεβαιναμε Αθηνα πηγαινα κ εγω βολτα μαζι του στο μοναστηρακι... Εχω αρκετα παρομοια βιβλια στη συλλογη μου ισως λιγο πιο καινουργια, αξιζει καποια στιγμη να τα φωτογραφισω και να τα βαλω...
Τα θεματα παντως που αναφερουν απο τοτε μεχρι κ σημερα πολυ επικαιρα...
Μου ειχε μεινει πολυ ενα αρθρο σε πολυ παλιο περιοδικο για το κυνηγι το Μαρτη στο Μεσσηνιακο καλπο για υδροβια στα επιστροφια... Ο αρθρογραφος χαρακτηριζε το Μεσσηνιακο κολπο κατι σαν το Δελτα του Εβρου σημερα για τα επιστροφια, με τους κυνηγους να σκαβουν λακους μεσα στην αμμο στο ακροθαλασσι...
 
. Εχω αρκετα παρομοια βιβλια στη συλλογη μου ισως λιγο πιο καινουργια, αξιζει καποια στιγμη να τα φωτογραφισω και να τα βαλω...
Θα περιμένω-περιμένουμε με αγωνία..:)
Αν έχει τεχνικές για διάφορα κυνήγια και πως γινόντουσαν τότε,θα είναι πολύ ωραίο να τα διαβάσουμε..:)
 
Καλημερα Στελιο

Ενα μερος που πιθανον να μπορουν να σε καθοδηγησουν, ειναι το Ιστορικο Αρχειο Κρητης. Ειναι ενας (δυστυχως) αναξιοποιητος θησαυρος γνωσης και εγγραφων, που συντητηται οσο τουλαχιστον θυμαμαι, απο το μερακι της κ. Σημαντηρακη. Ενα τηλεφωνο θα σε βοηθουσε να βρεις την ακρη του κουβαριου, ισως καποιο ιδιο βιβλιο να σκαναρεις τις αρχικες σελιδες. Εν πασει περιπτωσει ομως, θα σε καθοδηγησουν πιθανοτατα απο κει, ωστε το βιβλιο αυτο να μη το φαει ο χρονος
 
Και ότι σε σκεφτόμουν Τασο, βρήκα και χάζευα το βιβλίο: Οδηγός κυνηγίου και κυνηγοτοπων, Γ.Μυρταλης. 1994.Καλο για την εποχή του.

imag
Χρησιμοποιεί στη βιβλιογραφία του και το
http://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/granitsas_agria.htm
του Γρανιτσα.
Μετέφερα εδώ το post σας..
Το βρήκα στο ιντερνετ κάποτε και σκεφτόμουν να το πάρω..
Αναφέρεται στους κυνηγοτοπους της Ελλάδας κ σε τεχνικές κυνηγιου?
Βέβαια δεν νομίζω να μάθω κάτι καινούργιο αλλά τέτοια παλαιότερα βιβλία πάντα με ελκύουν..
 
Πολλές φορές έχω αναφερθεί σε αμερικανικά περιοδικά, κυρίως το Guns & Ammo, που αγόραζα και διάβαζα μετά μανίας μέχρι πριν λίγα χρόνια. Προχθές ένα βράδυ στο χωριό, έπιασα από ένα ντουλάπι ένα τέτοιο παλιό περιοδικό να (ξανα)ρίξω μια ματιά να περάσει η ώρα. Έτυχε να πιάσω το τεύχος Ιουνίου 1994. Είχε πολλά ενδιαφέροντα (για μένα τουλάχιστον) άρθρα, και σκέφτηκα να τα φωτογραφήσω με το κινητό, να τα βάλω εδώ κάποια στιγμή.
Ίσως να μην είναι το κατάλληλο τόπικ, ίσως να μην είναι πολλοί που ενδιαφέρονται για τέτοια πράματα, πιστόλια κλπ. Πιστεύω πάντως ότι κάποιοι θα έχουν ακούσει για το περιβόητο γερμανικό πιστόλι LUGER - των 9mm (αν και το αρχικό του διαμέτρημα ήταν 7,65mm), τουλάχιστον οι Κρητικοί συνάδελφοι σίγουρα θα το έχουν δει από κοντά και μερικοί θα έχουν ρίξει κιόλας με αυτό. ;)
Πόσοι όμως έχουν ακούσει ότι είχε κατασκευαστεί και ... 45αρι LUGER ;;; (Και μάλιστα μόλις 2 κομμάτια, για να πάρει μέρος στις δοκιμές του αμερικανικού στρατού το 1907, που έψαχνε τότε ένα 45αρι αυτογεμές πιστόλι για να αντικαταστήσει το 38αρι περίστροφο COLT, που ήταν εν υπηρεσία τότε και είχε αποδειχτεί ανεπαρκές. Και οι οποίες δοκιμές κατέληξαν τελικά στην επιλογή του πασίγνωστου (και εδώ, από την ... 17Ν ;)) 45αριού COLT 1911, σχεδιασμένου από τον μεγάλο J.M. BROWNING ...)
20160310_210345.jpg


20160310_210307.jpg


20160310_210220.jpg


20160313_182728.jpg


Υ.Γ. Εκ των υστέρων ανακάλυψα το ίδιο ακριβώς άρθρο και στο διαδίκτυο, δημοσιευμένο τον ... Οκτώβρη 2010:
Would You Shoot the Million-Dollar Luger ?
Εδώ είναι πιο ευανάγνωστο, γιατί οι φωτογραφίες είναι ... χάλια! Πάντως είναι ακριβώς το ίδιο άρθρο, λέξη προς λέξη - ακόμη και στα ... τυπογραφικά λάθη, όπως κάπου στην αρχή που λέει ... "Rarest piston in the world ..." - αντί για pistol ... .big smile.
 
Last edited:
Hταν διαφορετικη η φιλοσοφια του στρατου τοτε. Ακομα και τα διαμετρηματα των τουφεκιων της εποχης ηταν μεγαλα. Αυτο γιατι οι μαχες γινοταν κυριως εκ του συσταδην, οποτε χρειαζοντουσαν πολυ μεγαλη ισχυ στα ατομικα οπλα. Πχ σε ενα χαρακωμα, δεν υπηρχε πολυτελεια στον επιτιθεμενο, να αφησει καποιο πληγωμενο, επρεπε το σοκ να ειναι τοσο ωστε ο πληγωμενος να ειναι πρακτικα αδυνατον να συνεχισει να πολεμαει. Ομοιως και στις μαχες ανοικτου πεδιου. Ο δευτερος παγκοσμιος, εφερε ομως εξελιξη ως προς τον τροπο μαχων, με τα ατομικα υποπολυβολα, οποτε ο καθε μαχητης χρειαζοταν μεγαλο αριθμο πυρομαχικων, οποτε επρεπε και λογω βαρους, και μικρανει το διαμετρημα. Πλεον οι μαχες δεν γινονται απο κοντινη αποσταση, οποτε οι στρατοι διαλεγουν διαμετρηματα ακομα μικροτερα, επειδη ο πληγωμενος και το ηθικο των υπολοιπων ριχνει, και απασχολει και προσωπικο ταυτοχρονα.
 
Hταν διαφορετικη η φιλοσοφια του στρατου τοτε. Ακομα και τα διαμετρηματα των τουφεκιων της εποχης ηταν μεγαλα. Αυτο γιατι οι μαχες γινοταν κυριως εκ του συσταδην, οποτε χρειαζοντουσαν πολυ μεγαλη ισχυ στα ατομικα οπλα. Πχ σε ενα χαρακωμα, δεν υπηρχε πολυτελεια στον επιτιθεμενο, να αφησει καποιο πληγωμενο, επρεπε το σοκ να ειναι τοσο ωστε ο πληγωμενος να ειναι πρακτικα αδυνατον να συνεχισει να πολεμαει. Ομοιως και στις μαχες ανοικτου πεδιου. Ο δευτερος παγκοσμιος, εφερε ομως εξελιξη ως προς τον τροπο μαχων, με τα ατομικα υποπολυβολα, οποτε ο καθε μαχητης χρειαζοταν μεγαλο αριθμο πυρομαχικων, οποτε επρεπε και λογω βαρους, και μικρανει το διαμετρημα. Πλεον οι μαχες δεν γινονται απο κοντινη αποσταση, οποτε οι στρατοι διαλεγουν διαμετρηματα ακομα μικροτερα, επειδη ο πληγωμενος και το ηθικο των υπολοιπων ριχνει, και απασχολει και προσωπικο ταυτοχρονα.
Βίκτωρα, καλά τα λες, αλλά εν μέρει μόνο. Άλλος ο ρόλος του στρατιωτικού πιστολιού και άλλος του στρατιωτικού τυφεκίου (battle rifle). Η "στρατιωτική φιλοσοφία" που λες είχε αρχίσει να αλλάζει πολύ πριν τον Β' παγκόσμιο πόλεμο. Στα τουφέκια, ο αμερικάνικος στρατός είχε υιοθετήσει το μικρό διαμέτρημα .30" (7,62mm) από τα τέλη του 19ου αιώνα με το Krag-Jorgensen κι από το 1903 με το Springfield ... ακόμη και ο Ελληνικός στρατός από το 1903 το Μάνλιχερ-Σενάουερ των 6,5mm. ;)
Το βράδυ θα ανεβάσω από το παλιό βιβλιαράκι που είχα βάλει και προ καιρού, μερικά ακόμη αποσπάσματα, σχετικά με το Μάνλιχερ-Σενάουερ κλπ. Θα δεις ενδιαφέροντα πράματα, για ... "φιλανθρωπικά" και "αφιλάνθρωπα" διαμετρήματα ... για βολίδες "τετμημένες" (dum-dum) και "κοίλες" κλπ. ... Stay tuned :)
 
Back
Top