Στις 5-8/ Οκτωβρίου πραγματοποιήσαμε 3 φίλοι κυνήγι φάσσας στην ευρήτερη περιοχη του Λάφμπουρο-Λέστερ στην κεντρική Αγγλία. Θα το χαρακτίριζα ως φόλα! Πολύ λιγα πουλιά και πολύ τρομαγμένα! Αν και ο Οκτώβρης δεν είναι και ο καλύτερος μήνας για φάσσες στην Αγγλία,δεν περιμέναμε και τέτοια ήττα! Η απευθείας low cost πτήση απο τον τόπο μας, μας απαγόρευε την μεταφορά των δικόν μας τουφεκείων, με αποτέλεσμα να νοικιάσουμε από τον διοργανωτή, όπου δεν ήταν και τα επιθυμητά από θέμα τσοκαρίσματος τουλάχιστον τουφέκια. Και γιατί λέω τσοκαρίσματος! Γιατί τα πουλιά ήταν εξαιρετικά επιφυλακτικά στα ομοιόματα και τρόμαζαν με την οποιαδήποτε κίνηση! Με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να τις κυνηγίσουμε όπως έχουμε δει στην Αγγλία,δηλαδή να μπένουν στρωτά πουλιά στα ομοιόματα και να μπορείς να τα τουφεκάς μπροστά σου στρωμένα! Αλλά τα κυνηγίσαμε αλλά ελληνικά στο πέρασμα με ανοιχτά τσοκαρίσμα τα και με πουλιά ιδιαίτερα μακριά! Τα φυσίγγια καλά αν και 30 γραμμαριων νο 6 με μάλλινη τάπα ήταν αξιοπρεπέστατα για τουφεκιές μέχρι 35-40 μέτρων με βελτιωμενο κύλινδρο και ντεμί. Ο ένας που είχε όπλο με τσοκάρισμα 3&2* έκανε και τα περισσότερα πουλιά λόγο ότι το δούλευε σαν μονόκκανο παρά σαν δίκκανο, έτσι βέβαια τα δουλεύαμε και εμείς!! Αν είχαμε τα δικά μας τουφέκια με τις σφυκτές συσφήξεις θα μπορούσαμε τουλάχιστον να το ευχαριστιόμασταν πολύ περισσότερο και να μην τουφεκούσαμε στον βρόντο! Αριθμό πουλιών που βαρίσαμε δεν γράφω γιατί δεν μου αρέσουν τα νούμερα. Αυτό όμως που θέλω να γράψω και που είναι ο λόγος όπου δεν θα ξαναπάω για τέτοιου είδους κυνήγι, είναι ότι τα περισσότερα πουλιά που κτυπίσαμε παρέμιναν νεκρά στα χωράφια ή πετάχτικαν επίσης. Εμείς γίναμε κομάτια μέσα στους βάτους να τα μαζέψουμε αλλά μετά πετάχτικαν επίσης! Θεωρώ ότι για εμάς τους Έλληνες κυνηγούς με την δική μας κουλτούρα πάνω στο κυνήγι, δεν αρμώζει η εγκατάληψει των θηραμάτων στον κυνηγότοπο. Η φάσσα είναι ένα ευγενές θήραμα όπου οι μισοί Έλληνες κυνηγοί ονειρεύονται κάθε χρόνο αν θα καταφέρουν να καρπωθούν έστω μία και οι άλλοι μισοί ούτε που την βλέπουν. Έτσι και εγώ την τελευταία ημέρα σταμάτησα να τις τουφεκάω και περίμενα να με μαζέψουν μην μπορώντας να δεχτώ ότι όσα πουλιά είχα βαρίσει και αυτά που ακόμα θα βαρούσα, τα περισσότερα θα πετιούνταν!
Ευτυχώς η καλή παρέα με το καλαμπούρι και το φαουριό έκανε αυτές τις ημέρες να περάσουν όμορφα!
Ευτυχώς η καλή παρέα με το καλαμπούρι και το φαουριό έκανε αυτές τις ημέρες να περάσουν όμορφα!
