Κροτοφοβία

Χρήστο, καλημέρα
Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για αδιαφορία, το θέμα θα μπορούσε να είχε τίτλο ΚΡΟΤΟΦΟΒΙΑ το αν εμφανίστηκε σε κουτάβι ή ενήλικο - εξ αρχής ή εκ των υστέρων δεν έχει καμία σημασία...

Αφού ο κ. Γιάννης έθεσε σωστότερα το θέμα, εμείς δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο παρά να αλλάξουμε τον τίτλο σε "Κροτοφοβία" ... :)
 
Καλή εβδομάδα σε όλους και ευχαριστώ και προσωπικά για τις απαντήσεις σας. Στην ανάρτηση του κύριου Νικολακόπουλου θα ήθελα να απαντήσω πως ''νομίζω'' οτι ο σκύλος απέκτησε το πρόβλημα (δεν το είχε) και σίγουρα με δική μου ευθύνη! Αναφέρω πως το Πάσχα μετά απο το άκουσμα σε δυναμιτάκια παρουσιάστηκε πρόβλημα.. Συγκεκριμένα ο σκύλος ήταν ελεύθερος στην αυλή του σπιτιού. Ερχόμενοι κάτι επισκέπτες έριχναν δυναμιτάκια.. Εγώ απουσίαζα.. Ο σκύλος στο άκουσμα αυτό ταράχτηκε κι έτρεξε να φύγει και ο πατέρας μου αγχωμένος του φώναξε έντονα να γυρίσει.. Όταν επέστρεψα είδα τον σκύλο φοβισμένο κι έμαθα τι είχε γίνει.. Δεν ξαναπετάξε κανείς δυναμιτάκι αλλά στα διπλανά σπίτια γινόταν χαμός.. Απο τότε εμφανίστηκε το θέμα.. Φασαρία με μεταλλικά και διάφορους ήχους έντονους και μη του έκανα απο μικρό στο φαγητό και δεν είχε κανένα θέμα! Η ντουφεκιά απο το δυναμιτάκι ήρθε μετά απο 6 μήνες χωρίς καμία ένδειξη φόβου απο τότε όυτε σε βεγγαλικά απο μακρινή απόσταση π.χ. Εμένα όλα αυτά με έχουν μπερδέψει, βλέπω μια σύγχιση στο σκύλο η οποία πιστεύω προήλθε απο δυναμιτάκια, σε άλλους θορύβους ακόμη και εντονότερους και συνεχόμενους κανένα θέμα, στην εμφάνιση του όπλου στο σπίτι π.χ παίρνει μια χαρά και τρέχει στο αυτοκίνητο να πάμε βουνό, φτάνουμε βουνό, βγαίνει αρχίζει να ψάχνει,τρέχει,γυρνάει μολις ακουστεί ντουφεκιά απο άλλον τέλος έρχεται σε εμένα και περπατάει μαζί μου αν πάλι κάνω πως σηκώνω το όπλο κάθεται στο πλάτς και κοιτάζει.. με το που συνεχίζω να περπατάω, συνεχίζει μαζί μου... Δεν έχω ξαναρίξει απο τις πρώτες δύο φορές που είδα το θέμα αλλά μόνο που ακούει απο άλλους του έιναι αρκετό να χαλάσει η διάθεση του και δεν έχει πάρει χάδι καθόλου στα παραπάνω που αναφέρω! Ευχαριστώ και πάλι.
 
Ένα είναι το σίγουρο, οι εξ αποστάσεως γνώμες είναι "κατά προσέγγιση" της πραγματικότητας.
Ο μόνος που μπορεί να έχει πλήρη άποψη είναι ο ιδιοκτήτης που ζει καθημερινά τον σκύλο του, γνωρίζει το ιστορικό του, τον ψυχισμό του, την ιδιοσυγκρασία του, την εκπαιδευτική του εξέλιξη. Θα πρέπει όμως να έχει και τις γνώσεις για την σωστή διάγνωση και θεραπεία.
Τα δυναμιτάκια θα μπορούσαν να δημιουργήσουν πρόβλημα ακόμη και σε ενήλικο σκύλο με εμπειρία εκατοντάδων πυροβολισμών ετησίως. Εξαρτάται από το τι προϋπήρχε στον ψυχισμό του και τις συνθήκες τις στιγμής. Δηλαδή μερικοί ασυνήθιστοι δυνατοί κρότοι θα μπορούσαν να βγάλουν στην επιφάνεια ένα πρόβλημα που ποτέ δεν θα εμφανιζόταν.

Αυτού του είδους οι φοβίες είναι εύκολα αναστρέψιμες. Πρώτα θα πρέπει να εξαλείψουμε τις καταστάσεις που πιθανόν προκαλούν ένα ασταθές περιβάλλον στο σκύλο. Για τον δικό σου σκύλο θα μπορούσε να ήταν η στέρηση της παρουσίας σου (γάμος κλπ), η διαμονή του με άλλο άτομο, η συσσώρευση "ενέργειας" αφού δεν κυνήγησε τον πρώτο χρόνο κλπ κλπ. Όλα αυτά που γράφω είναι υποθέσεις (από τα λίγα που έγραψες) εσύ μπορείς να βρεις για διόρθωση πολλούς άλλους λόγους που χρειάζεται για να είναι ήρεμος και ψυχικά ισορροπημένος ο σκύλος σου.
Το επόμενο βήμα: Ανάλογα με την σημερινή κατάσταση του σκύλου, άρα και την δική σου απόφαση, θα πρέπει να επιλεγεί μεταξύ των:
α) Την προαναφερθείσα κλασσική μέθοδο "θεραπείας" ενός κροτόφοβου σκύλου και
β) Την "απομυθοποίηση" κρότων που προκάλεσαν φόβο. Αυτό θα μπορεί να γίνει με την βοήθεια του κυνηγητικού πάθους προς το θήραμα.
Θα αγοράσεις μερικές εξάδες ορτύκια που να πετούν πολύ καλά για να προλαβαίνουν να απομακρύνονται από τον σκύλο. Διάλεξε μία περιοχή που δεν ακούγονται πυροβολισμοί. Βάζε κάθε μέρα από 5-6 ορτύκια το πρωί (και μέρα παρά μέρα 1-2 το απόγευμα) σε θαμνάκια που θα τα μαρκάρεις με μία χαρτοπετσέτα έτσι που να εντοπίζονται από απόσταση. Πάρε δύο φίλους σου, καλούς σκοπευτές, και συμβούλεψε τους να παίρνουν θέσεις αριστερά και δεξιά από τους θάμνους με τα πουλιά έτσι που να ντουφεκούν σε απόσταση 20-25μ. από τον σκύλο. Όσο λιγότερες ντουφεκιές τόσο καλύτερα, Άφηνε τον να κάνει "ελεύθερο απόρτ". Μη κάνεις διορθώσεις που αφορούν έρευνα και απόρτ, να το αισθάνεται σαν διασκέδαση.
Σκοπός της μεθόδου αυτής είναι να καταλάβει πως οι ντουφεκιές αποφέρουν "δώρα". Αν στις πρώτες δείχνει κάποιες ανησυχίες δείξε αδιαφορία και καθυστέρησε λίγο την προσέγγιση του επόμενου θάμνου, ψάχνοντας αλλού. Αν η ανησυχία είναι εντονότερη (αλλά ο σκύλος παραμένει ελεγχόμενος) μη πυροβολήσετε στο δεύτερο ξεπέταγμα αλλά αφήστε τον σκύλο να ακολουθεί την πορεία του πουλιού και να το ξαναψάξει. Αν το ξεσηκώσει μια - δυο φορές χωρίς να μπορεί να το πιάσει θα έχει "μανιάσει" τόσο που η ντουφεκιά θα του φανεί "σωτήρια" προκειμένου να βάλει στο στόμα το ορτύκι. ΑΝ διαπιστώσεις πως αδιαφορεί για το θήραμα και τρέπεται σε φυγή θα πρέπει να σταματήσεις αμέσως και να ακολουθήσεις την κλασσική μέθοδο.
 
Να ευχαριστήσω και εκ των υστέρων πολύ για τις απαντήσεις σας στο θέμα.. Όπως λέτε σαν ιδιοκτήτης πως μπορώ να έχω πλήρη άποψη απο τι προήλθε και θεωρώ πως ήταν πολύ κακές οι συνθήκες της στιγμής που ακούστηκαν τα δυναμιτάκια. Έλειψα για δεκαπέντε λεπτά της ώρας κι έγινε το κακό! Όσο αφορά την παρουσία μου δεν με έχει στερηθεί παρά λίγες μέρες μετά τον γάμο μου πράγμα το οποίο έγινε αφού είχε δημιουργηθεί το πρόβλημα. Ο γάμος και η προετοιμασία του σπιτιού σίγουρα βοήθησαν στην συσσώρευση ενέργειας που αναφέρεται πιο πάνω, πράγμα το οποίο δεν ήξερα οτι μπορεί να δημιουργήσει θέμα, χωρίς να σημαίνει βέβαια πως ο σκύλος ήταν κλεισμένος σε μια αυλή. Βγαίναμε κανονικά τις βόλτες μας δύο ίσως και τρεις φορές την ημέρα αλλά δεν πηγαίναμε στο βουνό να τρέξει και να δουλέψει όπως πρέπει (αυτό γινόταν μία με δύο φορές την εβδομάδα). Χρόνος και χρήμα δυστυχώς δεν υπήρξαν για να κυνηγήσουμε την περσινή χρονιά. Έχω ήδη αρχίσει ξανά απο το μηδέν στο σπίτι, του κάνω θορύβους στα γεύματα του αλλά δεν τον ενοχλούν (καλό του κάνει, κακό δεν του κάνει).. Το βήμα 2 αληθινά το φοβάμαι ακόμη μην γίνει η φοβία στον κρότο, φοβία στο θήραμα.. Αλλά και αυτό θα πρέπει να γίνει! Σας ευχαριστώ πολύ και πάλι για τις γνώσεις σας και τις συμβουλές σας που τις μοιράζεστε προς όφελος όλων μας!!
 
Να ευχαριστήσω και εκ των υστέρων πολύ για τις απαντήσεις σας στο θέμα.. Όπως λέτε σαν ιδιοκτήτης πως μπορώ να έχω πλήρη άποψη απο τι προήλθε και θεωρώ πως ήταν πολύ κακές οι συνθήκες της στιγμής που ακούστηκαν τα δυναμιτάκια. Έλειψα για δεκαπέντε λεπτά της ώρας κι έγινε το κακό! Όσο αφορά την παρουσία μου δεν με έχει στερηθεί παρά λίγες μέρες μετά τον γάμο μου πράγμα το οποίο έγινε αφού είχε δημιουργηθεί το πρόβλημα. Ο γάμος και η προετοιμασία του σπιτιού σίγουρα βοήθησαν στην συσσώρευση ενέργειας που αναφέρεται πιο πάνω, πράγμα το οποίο δεν ήξερα οτι μπορεί να δημιουργήσει θέμα, χωρίς να σημαίνει βέβαια πως ο σκύλος ήταν κλεισμένος σε μια αυλή. Βγαίναμε κανονικά τις βόλτες μας δύο ίσως και τρεις φορές την ημέρα αλλά δεν πηγαίναμε στο βουνό να τρέξει και να δουλέψει όπως πρέπει (αυτό γινόταν μία με δύο φορές την εβδομάδα). Χρόνος και χρήμα δυστυχώς δεν υπήρξαν για να κυνηγήσουμε την περσινή χρονιά. Έχω ήδη αρχίσει ξανά απο το μηδέν στο σπίτι, του κάνω θορύβους στα γεύματα του αλλά δεν τον ενοχλούν (καλό του κάνει, κακό δεν του κάνει).. Το βήμα 2 αληθινά το φοβάμαι ακόμη μην γίνει η φοβία στον κρότο, φοβία στο θήραμα.. Αλλά και αυτό θα πρέπει να γίνει! Σας ευχαριστώ πολύ και πάλι για τις γνώσεις σας και τις συμβουλές σας που τις μοιράζεστε προς όφελος όλων μας!!

Τελικα τι εγινε? επανηλθε ο σκυλακος?
 
Καλημέρα παιδιά.Σήμερα στο βουνό για μπεκάτσα με το χρονιαρικο ποιντερ μου. Το έχω βγάλει άλλες 4 φορές και έχει ακούσει 5 6 τουφεκιές και σε ορτύκι καθώς το φερμαρε το σήκωσε το τουφέκισα και μου το είχε κάνει απορτ χωρίς φόβο η ενόχληση. Σήμερα καθώς γυρίσαμε απο την μπεκάτσα έριξα 3 τουφεκιές σε τσίχλες και το σκυλί ήταν 30 μέτρα μπροστά και αριστερά μου και μόλις άκουσε τις τουφεκιές έτρεξε και κρύφτηκε κάτω από το αμάξι.Μετά πήρα μια πέτρα κάθησα το φώναξα το χάιδεψα αλλά έτρεμε ολόκληρο από τον φόβο και μετά δεν μου ερχόταν όταν έβλεπε ότι έφευγα ξαναγυριζε. Στο τέλος είχε κρυφτεί κάτω από το αμάξι και έτρεμε. Πως έπαθε κροτοφοβια ξαφνικά ενώ στο κυνήγι που έκανα στην μπεκάτσα έριξα δύο τουφεκιές και δεν φοβήθηκε καθόλου. Δεν μπορώ να καταλάβω τι έπαθε και το έπιασε φόβος ξαφνικά. Να πω ότι το σκυλί δεν το μεγάλωσα εγώ το έχω ενάμιση μήνα στην κατοχή μου.3 σκυλιά που είχα φτιάξει εγώ φρόντιζα από κουτάβια να χτυπάω μια λαμαρίνα όταν τρώγανε και κανένα δεν έγινε καθόλου κροτοφοβικο. Να πω ότι το σκυλί είναι από κυνηγετικά αίματα και από γνωστό εκτροφέα. Δεν θέλω να το δώσω έτσι το σκυλί θέλω να το αντιμετωπίσει αυτό και να πάψει να φοβάται τις τουφεκιές. Τι μπορεί να έγινε και τι πρέπει να κάνω
 
Καλημερα φιλε.Ο σκυλος δεν εδειξε να εχει προβλημα στο ορτυκι γιατι ολη του η προσοχη ηταν σε αυτο...ηταν προσηλωμενος στην μυρωδια του κ δεν εδωσε σημασια στην τουφεκια σου...Σου εδειξε ο σκυλος λοιπον τί πρεπει να κανεις;).Προφανως εχει προβλημα κροτοφοβιας αλλα ισως οχι εντονο...Με λαθος χειρισμο σιγουρα θα καταστραφει το σκυλι(οχι ασκοπες τουφεκιες σε αφερμαριστα πουλια,με τις τσιχλες τον αιφνιδιασες κ τρομαξε),με σωστο χειρισμοΠΙΘΑΝΟΝ να στρωσει...Πολυ σημαντικο επισης οτι εχεις λιγο καιρο τον σκυλο κ πρεπει να χτισετε την σχεση σας...σιγουρα σε εχει συνδεσει με τον κροτο κ αυτο δεν ειναι καλο,για αυτο δεν σε ακολουθουσε,δεν σου εχει εμπιστοσυνη.Επισης πρεπει να παρεις ενα τηλεφωνακι αυτον που σου εδωσε τον σκυλο...καταλαβαινεις...Τελος μια φιλικη συμβουλη κ οχι παρατηρηση...Ειναι κριμα με χρονιαρικο σκυλι που παμε να το φτιαξουμε κ δεν ξερει καλα καλα τί κυνηγαει να τουφεκαμε τσιχλες κοτσυφια κλπ...τις τσιχλες θα τις βρουμε κ αυριο κ μεθαυριο...Το λεω οχι μονο για την σταθεροτητα της φερμας γιατι ας πουμε οτι ο σκυλος φερμαρει τα παντα κ δεν χαλαει,αργοτερα ομωςδεν θα μπορεις ν κυνηγησεις με αξιωσεις μπεκατσα γιατι θα σου σπαει τα νευρα με φερμες σε τσιχλες κ ειδικα σε κοτσυφια.Καλη τυχη,ελπιζω να μην ειναι σοβαρο το προβλημα
 
Φίλε μου τώρα θέλει δουλειά και Υπομονή...

Καταρχάς πρέπει να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του σκύλου γενικά .τάισμα με πρόγραμμα βόλτα με πρόγραμμα περνά χρόνο μαζί του και εκτός κυνηγιού. Αυτό είναι πιο σημαντικό από οποιαδήποτε τρικ προσπαθούμε.

Άσε μερικές μέρες και δοκίμασε με ένα στημένο ορτύκι ας το βγάλει μια 2 φορές και μέρα τουφεκιά. Και για αρχή ένα πιστολάκι κρότου καλύτερα. Από εκεί και πέρα βλέπεις την αντίδραση και συνεχίζεις.


Μια άλλη λύση είναι στο φαγητό. Σαν ποιντερ φαντάζομαι είναι λεμαργο. Το εχω δοκιμασει με επιτυχία στο παρελθόν. Βαλτον να κάθεται μπροστά στο φαγητό και κάποιος σε απόσταση πάλι με πιστολάκι κρότου να ρίχνει μια και αμέσως ΜΕΤΆ του δίνεις το φαγητό

Όταν όλα πάνε καλά αυτή η απόσταση θα μικραίνει σιγά σιγά.


Έμπειρα σκυλιά βοηθάνε με την ηρεμία τους και μόνο με την παρουσία τους.


Ότι και να δοκιμάζεις πρέπει να είσαι ήρεμος σαν να μην τρέχει τίποτα ο σκύλος νιώθει αυτό που νιώθεις εύκολα.
 
Φίλε μου τώρα θέλει δουλειά και Υπομονή...

Καταρχάς πρέπει να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του σκύλου γενικά .τάισμα με πρόγραμμα βόλτα με πρόγραμμα περνά χρόνο μαζί του και εκτός κυνηγιού. Αυτό είναι πιο σημαντικό από οποιαδήποτε τρικ προσπαθούμε.

Άσε μερικές μέρες και δοκίμασε με ένα στημένο ορτύκι ας το βγάλει μια 2 φορές και μέρα τουφεκιά. Και για αρχή ένα πιστολάκι κρότου καλύτερα. Από εκεί και πέρα βλέπεις την αντίδραση και συνεχίζεις.


Μια άλλη λύση είναι στο φαγητό. Σαν ποιντερ φαντάζομαι είναι λεμαργο. Το εχω δοκιμασει με επιτυχία στο παρελθόν. Βαλτον να κάθεται μπροστά στο φαγητό και κάποιος σε απόσταση πάλι με πιστολάκι κρότου να ρίχνει μια και αμέσως ΜΕΤΆ του δίνεις το φαγητό

Όταν όλα πάνε καλά αυτή η απόσταση θα μικραίνει σιγά σιγά.


Έμπειρα σκυλιά βοηθάνε με την ηρεμία τους και μόνο με την παρουσία τους.


Ότι και να δοκιμάζεις πρέπει να είσαι ήρεμος σαν να μην τρέχει τίποτα ο σκύλος νιώθει αυτό που νιώθεις εύκολα.
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.Ειναι αλήθεια πως δεν το μεγάλωσα εγώ το σκυλί και έχω πολλές ανασφάλειες αν έχει κροτοφοβια το σκυλι.Η αλήθεια είναι ότι τις τσίχλες τις τουφεκισα βρήκα αφορμή δηλαδή για να ακούσει το σκυλί τουφεκιές για την μελλοντα πορεία του αλλά όπως φαίνεται τρόμαξε.Εχει αρχίζει και αναπτύσεται δεσμός μαζί μου του έχω μάθει το έλα και αγνοεί τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω του όταν το βγάζω.Παντα θέλει να είναι κοντά μου δηλαδή όταν βγαίνει και όταν ανοίγετε υπερβολικά με 2-3 έλα έρχεται σε μένα.Αλλα από την λίγη εμπειρία που έχω(Έχω μεγαλώσει 3-4 κυνηγόσκυλα) κανένα δεν είχε κανέναν φόβο.Γιαυτο το σκυλί φταίει ο εκτροφέας και μόνο καθώς δεν φρόντισε να τό μάθει να αγνοεί τους θορύβους όπως έκανα εγώ σε όλα τα κουτάβια μου.Δεν είναι δυνατόν επειδή έριξα 3 τουφεκιές 25 μέτρα μακριά του να φοβήθηκε το σκυλί και να έφταιγα εγω.Δηλαδη τα Κόκερ τα λαμπραντόρ η τα σπρινγκερ που τα έχουμε ως σκυλιά επαναφορας κυρίως που στο ξαφνικά εκεί που κάθονται ακούνε τουφέκια θα έπρεπε όλα να είχαν κροτοφοβια..Και να διευκρινισω ότι αφού τελείωσα την αναζήτηση στο βουνό και στα πυκνά και κάθησα στον συγκηνηγω που έκανε καρτέρι για τσίχλες τότε μόνο έριξα και ποιο πολύ για να εξοικειωθεί ο σκύλος με τις τουφεκιές και να δω πως αντιδράει.Θα τα πω με τον εκτροφέα εννοείται αυτό γιατί δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά.Το θέμα είναι ότι δεν θέλω να δίνω σκυλιά έτσι η να τα αλλάζω οπότε θα αφιερώσω χρόνο είτε στο θόρυβο στο φαι είτε σε μακρινούς θορύβους την ώρα που θα το χαϊδεύει κάποιος κλπ.Ευχαριστω όλα τα παιδιά για τις απαντήσεις.
 
Back
Top