Ανοίγω το συγκεκριμένο thread για να συζητάμε περί δολωμάτων..Κάνω την αρχή με τα πιο διαδεδομένα..
ΦΑΡΑΩ
Πρόκειται για ένα από τα δημοφιλέστερα, ακριβότερα και αποδοτικότερα σκουλήκια. Το μήκος του μπορεί να πλησιάσει τα δύο μέτρα. Από τη συλλογή ή την αγορά του μέχρι τη χρήση του, το διατηρούμε μέσα σε δοχείο που περιέχει δύο δάχτυλα περίπου θαλασσινό νερό, όχι παραπάνω. Μπορεί να διατηρηθεί ζωντανό με συχνή αλλαγή νερού σε δροσερό περιβάλλον έως και δυο μήνες. Είναι το δόλωμα που διαθέτει τα πιο πολλά θετικά χαρακτηριστικά. Το κομμάτι που είναι περασμένο στο αγκίστρι, συνεχίζει να κινείται. Το αίμα που φεύγει από το σώμα του, μαλαγρώνει τη γύρω από το δόλωμα περιοχή, ενώ η ικανότητά του να φωσφορίζει και το σκληρό κρέας του το κατατάσσουν στα πιο αποτελεσματικά δολώματα.
Προσοχή, το κόβουμε ξεκινώντας πάντα από την ουρά και ποτέ από το κεφάλι για να διατηρηθεί ζωντανό και να μην μας δαγκώσει.. Κόβεται με το παραμικρό, γι’ αυτό επιλέγουμε με το μάτι το κομμάτι που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε και μόλις πιάσουμε το σημείο εκείνο το σκουλήκι κόβεται, κατόπιν τεμαχίζουμε το κομμάτι αναλόγως και δολώνουμε.
Η δύσκολη συλλογή και η υψηλή τιμή του, αναγκάζουν
τους ψαράδες, - όπως και στο μονοδόλι που θα συναντήσουμε παρακάτω - να περιορίζουν και να προσέχουν στην κατανάλωσή του. Η σπατάλη στα πολλά αγκίστρια του παραγαδιού, ακόμα και της καθετής αποφεύγεται, αυτό όμως δεν συμβαίνει σε ξέρες που κυκλοφορούν πολλά ασπρόψαρα. Η τιμή του κυμαίνεται ανάλογα με το μέγεθός του έως και 30 ευρώ το τεμάχιο.
ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ
Πωλείται στα περισσότερα καταστήματα ειδών αλιείας, μέσα σε μικρά χάρτινα κουτάκια που περιέχουν έξι – επτά κομμάτια συνήθως .
Διατηρείται ζωντανό για δεκαπέντε περίπου ημέρες σε δροσερό περιβάλλον και ακόμα καλύτερα στη συντήρηση ψυγείου. Είναι ευκολόχρηστο δόλωμα για ψάρεμα από την ακτή, πολύ καλά αποτελέσματα έχει και στη καθετή για γόπες, τσέρουλες, λυθρίνια, μπαλάδες κ.α.
ΚΟΚΚΙΝΟ ή ΙΩΔΙΟΥ
Το βρίσκουμε πολύ δύσκολα. Λεπτό σκουλήκι που χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα όταν το περνάμε στο αγκίστρι. Το αίμα του ξετρελαίνει τα ψάρια, δολώνεται συνήθως για μουρμούρες,
αλλά προκαλεί και τα υπόλοιπα. Κυρίως χρησιμοποιείται στο πεταχτάρι και στην καθετή.
ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΟΛΛΑΝΔΟΣ Η ΡΑΜΣΗΣ
Ο Ματωμένος Ολλανδός ειναι ενα δολωμα με χωρα παραγωγης βεβαιως την Ολλανδια απο οπου και πηρε και το ονομα του.προκειται για ενα σκουληκι 10-15 εκατοστων σκληρο στο κεφαλι και μεχρι την μεση με την ουρα του να μαλακωνει αρκετα.μοιαζει κυριως στον ραμση(αλλο εισαγωμενο σκουληκι) και λιγο σαν μικρογραφια του φαραω.Έχει αρκετο αιμα και φωσφορο και το κυρίως σωμα του αντεχει στις μικροτσιμπιες οταν ειναι φρεσκος.απο πληροφοριες φιλων και απο προσωπικη μου εμπειρια φαίνεται να δουλευει αρκετα καλα στις μουρμουρες και στους σαργους-κακαρελους και αλλα σπαροειδη. Μεγαλο του πλεονεκτημα ειναι η τιμη του αφου μπορεις να τον βρεις στα καταστηματα ειδων αλιειας με 5 ευρω το κουτι των 10 τεμαχιων περιπου.εναλακτικο δολωμα η κυριως πιατο?αυτο θα το δειξει ο χρονος!
ΑΓΡΙΟ
Το συνηθισμένο μέγεθός του είναι δέκα έως δεκαπέντε εκατοστά περίπου. Το άσπρο - κίτρινο και ελαφρύ καφέ, αποτελούν το χρωματισμό του, όταν το βγάλουμε
από τη θάλασσα ή το αγοράσουμε από τα καταστήματα. Το διατηρούμε μέσα σε θαλασσινό νερό ή σε υγρό μαλακό χαρτί έως ότου φτάσουμε στον προορισμό μας.
Αν ο χρόνος από τη παραλαβή μέχρι την χρήση του είναι μεγάλος, θα πρέπει να αλλάζουμε συχνά το θαλασσινό νερό ή ακόμη να τοποθετήσουμε στο δοχείο ειδική αντλία οξυγόνωσης για να διατηρείται ζωντανό. Πριν δολώσουμε, το κόβουμε σε ροδέλες, με τρόπο τέτοιο που να ανταποκρίνεται στο εκάστοτε αγκίστρι και τις διατηρούμε σε μικρό δοχείο.
Κατάλληλο δόλωμα για παραγάδι, για καθετή αλλά και για ψιλή ζόκα, γιατί με τη σκληρότητα που διαθέτει δεν φεύγει εύκολα από το αγκίστρι. Οι σαργοί, τα σκαθάρια και οι σηκυοί, είναι από τα καλά ψάρια που το προτιμούν.
ΜΑΝΑ
Είναι λίγο πιο μεγάλη από το άγριο και λίγο πιο χοντρή. Έχει αυξημένη ελκυστικότητα γιατί φωσφορίζει κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η συντήρηση και οι τρόποι δολώματος και ψαρέματος, δεν διαφέρουν από το άγριο.
Η ποιοτική διαφορά της Μάνας, αναγκάζει τους ψαράδες να την προτιμούν για το πεταχτάρι, αλλά λιγότερο στην καθετή και το παραγάδι λόγω κόστους. Προσελκύει τσιπούρες, σαγρούς, σκαθάρια, σπάρους κλπ.
ΜΟΝΟΔΟΛΙ ή ΧΑΛΚΙΔΟΣ
Σκουλήκι μεγέθους περίπου επτά εκατοστών. Η συντήρησή του δεν διαφέρει από τη Μάνα και το Άγριο. Διαφέρει όμως ο τρόπος που το περνάμε στο αγκίστρι.
Σε αντίθεση με τα προηγούμενα δολώματα που τα περνάμε κεντητά, το αγκίστρι διαπερνάει το χαλκιδέϊκο και δολώνεται ολόκληρο, εξ ου και το όνομά του (Μονοδόλι).
Το προκλητικό άσπρο ή ρόζ ανοικτό χρώμα του, η ικανότητά του να φωσφορίζει και οι ελκυστικές κινήσεις που κάνει δολωμένο, το αναγάγουν σε ένα από τα καλύτερα δολώματα.
Αυτά τα χαρακτηριστικά ωθούν τους ψαράδες στη περιορισμένη και αυστηρή χρήση του.
Το πεταχτάρι, είναι ο κύριος τρόπος που χρησιμοποιείται, ενίοτε και στην καθετή στο τελευταίο αγκίστρι (του βαριδιού).
Είναι καλό δόλωμα για τσιπούρες, λυθρίνια, σαργούς ενώ
το μελανούρι και το λαβράκι δύσκολα αντιστέκονται στο Χαλκιδέϊκο.
ΜΑΥΡΟ
Σκουλήκι των αμμουδερών βυθών. Ζει και αυτοπροστατεύεται από το περίβλημα που διαθέτει σε όλο το μήκος του σώματός του. Το μαύρο χρώμα που έχει, του έδωσε και την ονομασία του.
Τα πολλά και μικρά ποδαράκια που διαθέτει κατά μήκος και το μαλακό σώμα του προκαλούν επίμονα τα θύματά του. Η συντήρησή του είναι ολιγοήμερη σε δροσερό περιβάλλον.
Κατάλληλο για μουρμούρες, μελανούρια, αλλά και για σαργούς, σπάρους κλπ.
Το χρησιμοποιούμε στο πεταχτάρι αλλά και στη καθετή όταν ξέρουμε ότι η περιοχή κρατάει καλά ψάρια.
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ
Το περισσότερο χρησιμοποιημένο και διαδεδομένο είναι το κόκκινο αμερικάνικο (διότι υπάρχει και μαύρο). Είναι χρώματος κόκκινου όπως καταμαρτυρά και το όνομά του, γεμάτο αίμα, μήκους απο 6 έως 15 πόντους. Δολώνεται συνήθως ολόκληρο με τη βοήθεια βελόνας και είναι «θανατηφόρο» για τσιπούρες και σαργούς. Διατηρείται στη συντήρηση έως πέντε το πολύ ημέρες από την ημερομηνία αγοράς, διατίθεται σε σακουλάκια των 10 τεμαχίων και η συσκευασία κοστίζει περίπου 7 ευρώ. Εκτός όμως από «μονοδόλι» μπορεί να τεμαχιστεί και να δολωθεί κεντητά όπως προαναφερόμενα σκουλήκια.
ΣΑΜΑΡΙ
Το σαμάρι βρίσκεται σε αμμώδεις βυθούς, σε βάθη από 10 πόντους έως 5 μέτρα. Το χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι δυο μεγάλες τρύπες, σε μέγεθος μεγάλου κέρματος, η μια κοντά στην άλλη. Είναι οι δύο τρύπες όπου με τις προβοσκίδες του αναζητά την τροφή του, ενώ το υπόλοιπο σώμα του βρίσκεται χωμένο στην άμμο. Mε το που θα αισθανθεί κίνδυνο αμέσως τρυπώνει βαθιά, ενώ η προσπάθεια μας να το πιάσουμε με τα χέρια είναι μάταιη όσο βαθιά κι αν ψάξουμε στην άμμο,
Το σαμάρι ψαρεύει καλύτερα ζωντανό οπότε θα πρέπει να το διατηρούμε στη θάλασσα, ή στο ψυγείο στη συντήρηση, με Βρεγμένη εφημερίδα, όπου μπορεί έτσι να μείνει ζωντανό για 4 ή και περισσότερες ημέρες.
Αν σκοπεύουμε να ψαρέψουμε μετά από αρκετό καιρό, το βάζουμε στην κατάψυξη.
ΦΑΡΑΩ
Πρόκειται για ένα από τα δημοφιλέστερα, ακριβότερα και αποδοτικότερα σκουλήκια. Το μήκος του μπορεί να πλησιάσει τα δύο μέτρα. Από τη συλλογή ή την αγορά του μέχρι τη χρήση του, το διατηρούμε μέσα σε δοχείο που περιέχει δύο δάχτυλα περίπου θαλασσινό νερό, όχι παραπάνω. Μπορεί να διατηρηθεί ζωντανό με συχνή αλλαγή νερού σε δροσερό περιβάλλον έως και δυο μήνες. Είναι το δόλωμα που διαθέτει τα πιο πολλά θετικά χαρακτηριστικά. Το κομμάτι που είναι περασμένο στο αγκίστρι, συνεχίζει να κινείται. Το αίμα που φεύγει από το σώμα του, μαλαγρώνει τη γύρω από το δόλωμα περιοχή, ενώ η ικανότητά του να φωσφορίζει και το σκληρό κρέας του το κατατάσσουν στα πιο αποτελεσματικά δολώματα.
Προσοχή, το κόβουμε ξεκινώντας πάντα από την ουρά και ποτέ από το κεφάλι για να διατηρηθεί ζωντανό και να μην μας δαγκώσει.. Κόβεται με το παραμικρό, γι’ αυτό επιλέγουμε με το μάτι το κομμάτι που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε και μόλις πιάσουμε το σημείο εκείνο το σκουλήκι κόβεται, κατόπιν τεμαχίζουμε το κομμάτι αναλόγως και δολώνουμε.
Η δύσκολη συλλογή και η υψηλή τιμή του, αναγκάζουν
τους ψαράδες, - όπως και στο μονοδόλι που θα συναντήσουμε παρακάτω - να περιορίζουν και να προσέχουν στην κατανάλωσή του. Η σπατάλη στα πολλά αγκίστρια του παραγαδιού, ακόμα και της καθετής αποφεύγεται, αυτό όμως δεν συμβαίνει σε ξέρες που κυκλοφορούν πολλά ασπρόψαρα. Η τιμή του κυμαίνεται ανάλογα με το μέγεθός του έως και 30 ευρώ το τεμάχιο.
ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ
Πωλείται στα περισσότερα καταστήματα ειδών αλιείας, μέσα σε μικρά χάρτινα κουτάκια που περιέχουν έξι – επτά κομμάτια συνήθως .
Διατηρείται ζωντανό για δεκαπέντε περίπου ημέρες σε δροσερό περιβάλλον και ακόμα καλύτερα στη συντήρηση ψυγείου. Είναι ευκολόχρηστο δόλωμα για ψάρεμα από την ακτή, πολύ καλά αποτελέσματα έχει και στη καθετή για γόπες, τσέρουλες, λυθρίνια, μπαλάδες κ.α.
ΚΟΚΚΙΝΟ ή ΙΩΔΙΟΥ
Το βρίσκουμε πολύ δύσκολα. Λεπτό σκουλήκι που χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα όταν το περνάμε στο αγκίστρι. Το αίμα του ξετρελαίνει τα ψάρια, δολώνεται συνήθως για μουρμούρες,
αλλά προκαλεί και τα υπόλοιπα. Κυρίως χρησιμοποιείται στο πεταχτάρι και στην καθετή.
ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΟΛΛΑΝΔΟΣ Η ΡΑΜΣΗΣ
Ο Ματωμένος Ολλανδός ειναι ενα δολωμα με χωρα παραγωγης βεβαιως την Ολλανδια απο οπου και πηρε και το ονομα του.προκειται για ενα σκουληκι 10-15 εκατοστων σκληρο στο κεφαλι και μεχρι την μεση με την ουρα του να μαλακωνει αρκετα.μοιαζει κυριως στον ραμση(αλλο εισαγωμενο σκουληκι) και λιγο σαν μικρογραφια του φαραω.Έχει αρκετο αιμα και φωσφορο και το κυρίως σωμα του αντεχει στις μικροτσιμπιες οταν ειναι φρεσκος.απο πληροφοριες φιλων και απο προσωπικη μου εμπειρια φαίνεται να δουλευει αρκετα καλα στις μουρμουρες και στους σαργους-κακαρελους και αλλα σπαροειδη. Μεγαλο του πλεονεκτημα ειναι η τιμη του αφου μπορεις να τον βρεις στα καταστηματα ειδων αλιειας με 5 ευρω το κουτι των 10 τεμαχιων περιπου.εναλακτικο δολωμα η κυριως πιατο?αυτο θα το δειξει ο χρονος!
ΑΓΡΙΟ
Το συνηθισμένο μέγεθός του είναι δέκα έως δεκαπέντε εκατοστά περίπου. Το άσπρο - κίτρινο και ελαφρύ καφέ, αποτελούν το χρωματισμό του, όταν το βγάλουμε
από τη θάλασσα ή το αγοράσουμε από τα καταστήματα. Το διατηρούμε μέσα σε θαλασσινό νερό ή σε υγρό μαλακό χαρτί έως ότου φτάσουμε στον προορισμό μας.
Αν ο χρόνος από τη παραλαβή μέχρι την χρήση του είναι μεγάλος, θα πρέπει να αλλάζουμε συχνά το θαλασσινό νερό ή ακόμη να τοποθετήσουμε στο δοχείο ειδική αντλία οξυγόνωσης για να διατηρείται ζωντανό. Πριν δολώσουμε, το κόβουμε σε ροδέλες, με τρόπο τέτοιο που να ανταποκρίνεται στο εκάστοτε αγκίστρι και τις διατηρούμε σε μικρό δοχείο.
Κατάλληλο δόλωμα για παραγάδι, για καθετή αλλά και για ψιλή ζόκα, γιατί με τη σκληρότητα που διαθέτει δεν φεύγει εύκολα από το αγκίστρι. Οι σαργοί, τα σκαθάρια και οι σηκυοί, είναι από τα καλά ψάρια που το προτιμούν.
ΜΑΝΑ
Είναι λίγο πιο μεγάλη από το άγριο και λίγο πιο χοντρή. Έχει αυξημένη ελκυστικότητα γιατί φωσφορίζει κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η συντήρηση και οι τρόποι δολώματος και ψαρέματος, δεν διαφέρουν από το άγριο.
Η ποιοτική διαφορά της Μάνας, αναγκάζει τους ψαράδες να την προτιμούν για το πεταχτάρι, αλλά λιγότερο στην καθετή και το παραγάδι λόγω κόστους. Προσελκύει τσιπούρες, σαγρούς, σκαθάρια, σπάρους κλπ.
ΜΟΝΟΔΟΛΙ ή ΧΑΛΚΙΔΟΣ
Σκουλήκι μεγέθους περίπου επτά εκατοστών. Η συντήρησή του δεν διαφέρει από τη Μάνα και το Άγριο. Διαφέρει όμως ο τρόπος που το περνάμε στο αγκίστρι.
Σε αντίθεση με τα προηγούμενα δολώματα που τα περνάμε κεντητά, το αγκίστρι διαπερνάει το χαλκιδέϊκο και δολώνεται ολόκληρο, εξ ου και το όνομά του (Μονοδόλι).
Το προκλητικό άσπρο ή ρόζ ανοικτό χρώμα του, η ικανότητά του να φωσφορίζει και οι ελκυστικές κινήσεις που κάνει δολωμένο, το αναγάγουν σε ένα από τα καλύτερα δολώματα.
Αυτά τα χαρακτηριστικά ωθούν τους ψαράδες στη περιορισμένη και αυστηρή χρήση του.
Το πεταχτάρι, είναι ο κύριος τρόπος που χρησιμοποιείται, ενίοτε και στην καθετή στο τελευταίο αγκίστρι (του βαριδιού).
Είναι καλό δόλωμα για τσιπούρες, λυθρίνια, σαργούς ενώ
το μελανούρι και το λαβράκι δύσκολα αντιστέκονται στο Χαλκιδέϊκο.
ΜΑΥΡΟ
Σκουλήκι των αμμουδερών βυθών. Ζει και αυτοπροστατεύεται από το περίβλημα που διαθέτει σε όλο το μήκος του σώματός του. Το μαύρο χρώμα που έχει, του έδωσε και την ονομασία του.
Τα πολλά και μικρά ποδαράκια που διαθέτει κατά μήκος και το μαλακό σώμα του προκαλούν επίμονα τα θύματά του. Η συντήρησή του είναι ολιγοήμερη σε δροσερό περιβάλλον.
Κατάλληλο για μουρμούρες, μελανούρια, αλλά και για σαργούς, σπάρους κλπ.
Το χρησιμοποιούμε στο πεταχτάρι αλλά και στη καθετή όταν ξέρουμε ότι η περιοχή κρατάει καλά ψάρια.
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ
Το περισσότερο χρησιμοποιημένο και διαδεδομένο είναι το κόκκινο αμερικάνικο (διότι υπάρχει και μαύρο). Είναι χρώματος κόκκινου όπως καταμαρτυρά και το όνομά του, γεμάτο αίμα, μήκους απο 6 έως 15 πόντους. Δολώνεται συνήθως ολόκληρο με τη βοήθεια βελόνας και είναι «θανατηφόρο» για τσιπούρες και σαργούς. Διατηρείται στη συντήρηση έως πέντε το πολύ ημέρες από την ημερομηνία αγοράς, διατίθεται σε σακουλάκια των 10 τεμαχίων και η συσκευασία κοστίζει περίπου 7 ευρώ. Εκτός όμως από «μονοδόλι» μπορεί να τεμαχιστεί και να δολωθεί κεντητά όπως προαναφερόμενα σκουλήκια.
ΣΑΜΑΡΙ
Το σαμάρι βρίσκεται σε αμμώδεις βυθούς, σε βάθη από 10 πόντους έως 5 μέτρα. Το χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι δυο μεγάλες τρύπες, σε μέγεθος μεγάλου κέρματος, η μια κοντά στην άλλη. Είναι οι δύο τρύπες όπου με τις προβοσκίδες του αναζητά την τροφή του, ενώ το υπόλοιπο σώμα του βρίσκεται χωμένο στην άμμο. Mε το που θα αισθανθεί κίνδυνο αμέσως τρυπώνει βαθιά, ενώ η προσπάθεια μας να το πιάσουμε με τα χέρια είναι μάταιη όσο βαθιά κι αν ψάξουμε στην άμμο,
Το σαμάρι ψαρεύει καλύτερα ζωντανό οπότε θα πρέπει να το διατηρούμε στη θάλασσα, ή στο ψυγείο στη συντήρηση, με Βρεγμένη εφημερίδα, όπου μπορεί έτσι να μείνει ζωντανό για 4 ή και περισσότερες ημέρες.
Αν σκοπεύουμε να ψαρέψουμε μετά από αρκετό καιρό, το βάζουμε στην κατάψυξη.