Γιατί κυνηγάω...

Ακριβώς με λόγια δεν μπορώ να περιγράψω το γιατί, ούτε και το πως ακριβώς νιώθω και πόσο με γεμίζει το κυνήγι.
Σίγουρα είναι θέμα ενστίκτου, που ατόνισε στους περισσότερους ανθρώπους, λόγω εξέλιξης. Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι ότι το κυνήγι είναι η ζωή μου και χωρίς αυτό δεν μπορώ να ζήσω.
Περιμένω πως και πως το ξημέρωμα της 20ης Αυγούστου. Την προετοιμασία των "εργαλείων" από την προηγούμενη, που είναι ιεροτελεστία πραγματική, τις κατασκοπεύσεις όλες τις προηγούμενες μέρες, αλλά κυρίως εκείνο το απίστευτο συναίσθημα, μόλις ανοίξεις την πόρτα του αυτοκινήτου και βγεις μετά από 6 μήνες στον κυνηγότοπο. Αυτή η πρωινή δροσιά του Αυγούστου που σε χτυπάει στο πρόσωπο, οι έντονες μυρωδιές της φύσης, το κομμένο στάρι ή τριφύλλι, το οργωμένο χωράφι... Τα πρώτα βήματα προς το καρτέρι που έχει μελετηθεί εξονυχιστικά και το άγχος... "Θα περάσουν άραγε και σήμερα;", "Θα μπουν στις γνωστές πορείες;"
Πιστεύω ότι το αίσθημα της πρώτης μέρας είναι κάτι το ανεπανάληπτο και πιστεύω ότι εκείνη τη μέρα νιώθουμε γιατί κυνηγάμε. Εκείνο το πρωινό νιώθω πραγματικά ελεύθερος από κάθετι, νιώθω ένα με τη φύση. Χωρίς υπερβολή είναι σαν να είμαστε 6 μήνες φυλακισμένοι και να βγαίνουμε από την κλειστή και υγρή φυλακή της καθημερινότητας μας.
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΧΧΧΧΧΧ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΥΝΗΓΗΣΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!:rolleyes:.goodboy..ghe..hunter.
 
Δεν εχω παρά να συμφωνήσω με το Βασίλη που με κάλυψε πλήρως!Άπλα να πω ότι δεν υπάρχει ομορφότερο απο τον πρωινό καφέ στο καρτέρι..ακόμα κ αν είσαι ώρα ατουφεκιστος, κ αν δεν περνάνε πουλιά..Για μένα είναι ο πιο γλυκός καφές του κόσμου,τι και αν είναι σκέτος..
 
Σε Κυπριακο φορουμ μας ρωτησαν τι ειναι το κυνηγι.........χομπυ η αθλημα?

Επειδη η απαντηση μου λεει και το τι νιωθω για το κυνηγι και το γιατι κυνηγαω, την βαζω και εδω.

.........................................................
Για μενα ουτε χομπυ ούτε άθλημα.
Δεν υπαρχει λεξη να το χαρακτηρισω.
κυνηγι για μενα ειναι το σφιξιμο στο στομαχι οταν πλησιαζει η εξορμηση κ δεν περνα η ωρα.
ειναι η ανατριχιλα οταν κατεβαζω τα σκυλια κ ξεκινω ενα υγρο κκρυο πρωινο κατακλυσμενος απο τις πρωτες ακτιδες του ηλιου.
ειναι το σουσιμο της ουρας του σκυλου κ η μυτη του που θελει να σηκωσει το χωμα απο κατω
ειναι η αδρεναλινη που με κατακλυζει στην φερμα του σκυλου μου.
ειναι η αγωνία εαν καταφερω να διαβασω τα σημάδια του θηραματος κ να αφησω τους σκυλους μου στο σωστο σημειο
ειναι τα νευρα που εχω οταν για λογους οικογ. υποχρεωσεων πρεπει να χασω την εξορμηση
ειναι η ασφυξια που νιωθω την δευτερα εαν δεν πηγα κυνηγι την κυριακη κ δεν ξερω πως θα περάσει η βδομαδα.
ειναι η αναγκη να βγω στο βουνο κ να διεκδικησω στα ισα ενα θηραμα.
Είναι η χαρα στα ματια των σκυλων μου οταν τα καταφέρω να το πάρω
ειναι η εικονα του θηραματος οταν σηκωνετε κ η μυρωδια του μπαρούτιου που μοιάζει με αρωμα οταν αυτο πεφτει
είναι η αγωνία στην φωνη του γιου μου οταν με ρώτα τι εφερα.

το κυνηγι ειναι είναι το συναίσθημα μιας πανδαισιας εικονων, ήχων κ αρωματων .......που σου ξυπνουν το αργεγονο ενστικτο της επιβιωσης......καποτε για την τροφη...σήμερα για την αποτοξίνωση απ το αγχος κ την πιεση.

Γιαυτο κ οσοι κυνηγουν γ τους αριθμους δεν ειναι κυνηγοι.
Γιαυτο κ οσοι επιδίδονται σε συναγωνισμού ς κ κοντρες δεν νιωθουν την χαρα του
και γιαυτο όσοι δεν κυνήγησαν ποτε....δεν μπορεσαν να νιώσουν γινουν ενα με την φυση.

Αυτο ειναι για μενα το κυνηγι.
οχι άθλημα. .....οουτε κάτι για να γεμίζω τις ωρες μου.
Είναι μια ανάγκη που εφερα μεσα μου πάντα.

Κάνοντας πρωταθλητισμο σε ενα πολυ απαιτητικό αγώνισμα για 10 χρονια κ πετυχαινοντας σημαντικες νίκες ποτε δεν ενιωσα οπως νιωθω οταν ειμαι στο βουνο.

Αυτο είναι για μενα ........κ αυτο θα ειναι παντα
 
kurtzhaar...
αν και ηπειρωτική "σκληρή" φυλή (που δεν διάγουμε και τις καλύτερες περιόδους των σχέσεων μας με την χώρα που σε ανέδειξε :)) - αυτά για το χιούμορ των ημερών-

μόνο που δεν δάκρυσα διαβάζοντας το post σου...πραγματικά...ευχαριστώ... κειίμενα σαν και αυτό σε κάνει περήφανο να είσαι κυνηγός!!
 
Σε ευχαριστω Γιωργο.

για το σχολιο σου.....ειλικρινά στα χρόνια που ασχολουμε με τα σκυλια κ μετα απο ολα οσα μου εδωσαν τα κουρτσχααρ....απορω γιατί τα λενε γερμανικα.
η αγαπη κ η καλοσυνη που εχουν....η πιστη κ η αφοσιωση ...η εργατικότητα κ ο σεβασμός τους προς τον ιδιοκτήτη τους..η ανθρωποκεντρικοτητα τους......καθε αλλο από εξευγενισμενους Τούρκους -ετσι λεω εγω τους Γερμανούς- τα κανει.
Τα ΑΔΙΚΕΙ η σκιαγραφηση της καταγωγης τους.

Εινσι πολυ ζεστοι χαρακτηρες τα κουρτσχααρ

Οι Γερμανοι ουτε ψυχη ουτε αρχ...α, ουτε ψυχικη ζεστασια ειχαν ποτε.

τους γαμ.......η Ελλαδα μια φορα.....κ επειδη μονον αυτη φοβουνται την καρφωσαν ξανα πισωπλατα μην κ τους ξαναπηδηξει.
 
γιατί κυνηγάω:
γιατί το ξημέρωμα στον κυνηγότοπο δεν το αλλάζω με τίποτα έχω αμέτρητες φοβερες εικόνες περασμένες στον σκληρό δίσκο του εγκέφαλου μου
γιατί ξεχνάω τα πάντα όταν κυνηγώ
γιατί τρελλαίνομαι με τις μακρινές τουφεκιές και το δίπλωμα του θηράματος στον αέρα
γιατί γουστάρω να μου σπάει τα νεύρα ο σκύλος μου όταν συνεχώς κινείται ασταμάτητα με συνέπεια να με ζαλίζει αλλά να με αποζημειώνει μ ένα απόρτ σε σημείο που δεν θα έβρισκα το θήραμα με τίποτα
γιατί έχω επισκεφθεί ταβέρνες σ όλη την Ελλάδα που να σκέφτομαι να γράψω βιβλίο .shake hands.
γιατί έχω γνωρίσει και έχω κάνει φιλίες με πάρα πολύ αξιόλογους ανθρώπους
γιατί έχω αλλάξει πάνω από 50 όπλα επειδή γούσταρα και δεν το ματανιώνω...........................................
εύχομαι να έχω δύναμη φυσική και οικονομική να κυνηγώ μέχρι τελευταίας αναπνοής
 
γιατί κυνηγάω:
γιατί το ξημέρωμα στον κυνηγότοπο δεν το αλλάζω με τίποτα έχω αμέτρητες φοβερες εικόνες περασμένες στον σκληρό δίσκο του εγκέφαλου μου
γιατί ξεχνάω τα πάντα όταν κυνηγώ
γιατί τρελλαίνομαι με τις μακρινές τουφεκιές και το δίπλωμα του θηράματος στον αέρα
γιατί γουστάρω να μου σπάει τα νεύρα ο σκύλος μου όταν συνεχώς κινείται ασταμάτητα με συνέπεια να με ζαλίζει αλλά να με αποζημειώνει μ ένα απόρτ σε σημείο που δεν θα έβρισκα το θήραμα με τίποτα
γιατί έχω επισκεφθεί ταβέρνες σ όλη την Ελλάδα που να σκέφτομαι να γράψω βιβλίο .shake hands.
γιατί έχω γνωρίσει και έχω κάνει φιλίες με πάρα πολύ αξιόλογους ανθρώπους
γιατί έχω αλλάξει πάνω από 50 όπλα επειδή γούσταρα και δεν το ματανιώνω...........................................
εύχομαι να έχω δύναμη φυσική και οικονομική να κυνηγώ μέχρι τελευταίας αναπνοής

Ρε συ Μακη ενω στον προφορικο λογο εκφραζομαι με ιδιαιτερη ανεση δεν ισχυει το ιδιο και με το ατιμο το πληκτρολογιο.
Αν τα καταφερνα καλα θα θα εγραφα ακριβως οτι εγραψες, με μονη διαφορα τα 50 οπλα , εγω αυτα τα 32 χρονια που κυνηγαω εχω παρει μονο 5.
Θα υπερθεματισω δε αυτο που λες για τις φιλιες.
Οσο για τις ταβερνες εγω να δεις τι βιβλιο μπορω να γραψω κυριως λογω επαγγελματος.
Ειναι σαν να κρινεις εσυ κηπους η περιβολια.

ΚΥΝΗΓΙ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ.
 
Οταν ρωτας εναν κυνηγο γιατι κυνηγαει ειναι σαν να ρωτας εναν ερωτευμενο γιατι αγαπαει!!Δεν υπαρχει σαφης απαντηση δεν υπαρχει ικανοποιητικη εξηγηση.Απλα ειναι κατι μεγαλειωδες και λιγο πολυ εστω και με αλλα λογια ετσι θα το περιγραψουμε ολοι!!!!
 
Ειναι αυτο το χτυποκαρδι που νιωθεις που δενε χει σχεση με καμια αλλη δραστηριοτητα στη ζωη σου... Κ το νιωθεις καθε φορα με την πρωτογνωρη χαρα... Σε δενει με οτιδηποτε υπαρχει γυρω σου, τον κυνηγοτοπο, το σκυλο, τη φυλαχτρα, τα θηραματα ολα...
Ειναι βιωμα κ τροπος ζωης, οχι χομπυ, οχι δραστηριοτητα να περνας την ωρα σου...
 
Κάνεις νομίζω δεν μπορεί να περιγράψει με λόγια τι σημαίνει κυνήγι γιαυτον, είναι πολλά πράγματα μαζί και διαφορά συναισθήματα. Για μένα δεν είναι ένα χόμπι η αθλημα, είναι τρόπος ζωης όλα έχουν να κάνουν σε σχέση με το κυνήγι, φιλοι, συζητήσεις, αγορες, τα παντα.
 
Ένα πανέμορφο βίντεο!!!!

"Μην με μπερδεύετε με τίποτα άλλο, πέρα από το ότι είμαι περήφανος για ό,τι κάνω. Είμαι περήφανος που είμαι κυνηγός. Είναι στιγμή να σταματήσουμε να απολογούμαστε από το πώς λαμβάνουμε την πρωτεΐνη μας. Αυτό είμαστε. Εάν δεν είσαι ιδιοκτήτης φάρμας, αγρότης, κυνηγός ή ψαράς, δεν έχεις ιδέα από πού προέρχεται η καθημερινή τροφή σου. Πολλοί είναι εκείνοι που δεν το σκέφτονται καν. Εμείς το γνωρίζουμε καλά..." (Donnie Vincent)

 
ΚΩΣΤΑΣ ΟΥΡΑΝΗΣ-Ταξιδια Ελλαδα

Ίσαμε πριν από μερικά χρόνια το κυνήγι ήταν ότι μ' ενδιέφερε λιγότερο, σήμερα ότι μ' ενδιαφέρει περισσότερο. Μ' απορρόφησε ολόκληρο. Όπως η Περσεφόνη ζούσε το μισό χρόνο στον Αδη και το άλλο μισό πάνω στη γη, έτσι κι εγώ αισθάνομαι ότι ζω όσο κρατάει η κυνηγετική περίοδος και τον άλλο καιρό περιμένω, σ' ένα είδος νάρκης, τον ξαναερχομό της. Δεν κάνω παρά σχέδια κυνηγετικά. Τα όνειρά μου είναι κυνηγετικά. Να πάω στην Αφρική να σκοτώσω χοντρό κυνήγι ή στο Δέλτα του Δούναβη που είναι η ζούγκλα των υδροβίων πουλιών. Δεν μετακινούμαι μέσα στην Ελλάδα παρά μόνο για να κυνηγήσω κι είμαι πρόθυμος να κυνηγήσω οπουδήποτε, μ' οποιονδήποτε και για οσοδήποτε καιρό.

Στο σπίτι μου περιστοιχίζομαι από καταλόγους κυνηγετικούς, δέχομαι κατά προτίμηση κυνηγούς κι όπως οι μεγάλοι βιομηχανικοί οίκοι έχουν παντού αντιπροσωπίες, έτσι κι εγώ έχω σε διάφορα μέρη της Ελλάδος τους ανθρώπους μου, που με κρατάνε ενήμερο των τοπικών περασμάτων των αποδημητικών πουλιών, ή που με συνοδεύουν στο κυνήγι του ενδημικού θηράματος και που είναι για μένα ό,τι ήταν οι κομματάρχες για τους πολιτικούς μας. Η ιματιοθήκη μου περιλαμβάνει πλήρεις αμφιέσεις για κάθε είδους κυνήγι: κάμπου, βουνού, δασών και βάλτων και για κάθε καιρό, ζέστη, δροσιά, παγωνιά, βροχή. Τα συρτάρια μου είναι γεμάτα φυσίγγια για όλων των ειδών τα θηράματα, επιστημονικά γομωμένα για να έχουν άρτια απόδοση με οποιαδήποτε καιρική συνθήκη.

Κι όλα αυτά δεν είναι τίποτα! Στο κυνήγι, και χάριν του κυνηγίου, εκβιάζω τον εαυτό μου ν' αλλάζει τις πιο βασικές του ιδιότητες: Εγώ που απεχθάνομαι το περπάτημα, κάνω αγόγγυστα, αν και με τη γλώσσα κρεμασμένη έξω, τις επίπονες και πολύωρες πεζοπορίες που απαιτεί. Εγώ που έχω το φόβο των μικροβίων, έχω πιει νερά κι έχω φαει πράγματα πλέον ύποπτης καθαριότητας. Εγώ που αγαπώ τις ανέσεις μου, κλείνω τα μάτια σ' όλες τις ταλαιπωρίες του κυνηγίου: στην αφόρητη ζέστη που μεταβάλλει τα σωθικά σε αναμμένο καμίνι, στο τουρτούρισμα της πρωινής παγωνιάς, στην ακαθαρισία του σώματος, στα ζωύφια κι άντεξα κάποτε να μείνω δέκα ολόκληρες μέρες, χειμώνα καιρό, σ' ένα βουνό της Μακεδονίας, μέσα σε μια εγκαταλελειμμένη αχυροκαλύβα τσοπάνηδων, περιστοιχισμένος από χωρικούς με τους οποίους συνέτρωγα από τα ίδια πιάτα, ακούγοντας τα ποντίκια να τραγανίζουν τα τρόφιμά μας δέκα πόντους μακριά από το κεφάλι μου, κοιμόμουν στο χώμα και ασφυκτιώντας από τον πυκνό καπνό της πελώριας φωτιάς που διατηρούσαμε αναμμένη τη νύχτα στο κέντρο της καλύβας και εν τούτοις ήμουν ευτυχισμένος.

Για την ικανοποίηση του πάθους μου, έχω γυρίσει λίγο-πολύ όλη την Ελλάδα, μ' όλα τα μεταφορικά μέσα -από αεροπλάνο μέχρι μουλάρι- και κυνήγησα όλων των ειδών τα θηράματα. Έχω περιέλθει τους γυμνούς μακεδονίτικους κάμπους για πεδινές πέρδικες, έχω σκαρφαλώσει στα πετρώδη (και τι πετρώδη) βουνά των Κυκλάδων για πετροπέρδικες, έχω κάνει καρτέρι γι' αγριογούρουνα, το χειμώνα, μέσα στα δασώδη υψώματα του Καμπιρλί, αγνάντια στο χιονισμένο Μπέλλες, έχω τσαλαβουτήσει για μπεκατσίνια στους βάλτους της Ράχης, έχω αντικρίσει κοπάδια λύκων στο Γαλλικό ποταμό, πήγα για πάπιες από τη Στυμφαλία έως τη Χαλκιδική, κυνήγησα νύχτα αγριοπερίστερα, μπαίνοντας στις θαλάσσιες σπηλιές τους με βάρκα και με πυροφάνι, βρέθηκα στα περάσματα των τρυγονιών στην Τήνο και των ορτυκιών στη Μυτιλήνη και πήγα για λαγούς στην Ήπειρο.

Όταν απέκτησα ένα σκυλί που συνδυάζει τα τελειότερα φυσικά χαρίσματα με την τελειότερη εκγύμναση, χάρηκα περισσότερο παρά οποιαδήποτε ερωτική μου κατάκτηση κι ένιωσα περισσότερη υπερηφάνεια όταν σκότωσα ένα αγριογούρουνο, παρ' όση για το ωραιότερό μου ποίημα...

Είμαι όπως βλέπετε ένας από τους πιο μανιώδεις Νεμρώδ της Ελλάδας. Είμαι κι ένας από τους καλύτερους;

...Εγώ ομολογώ με ειλικρίνεια ότι είμαι ένας πολύ μέτριος κυνηγός. Όταν βλέπω ένα λαγό ή ένα πουλί να πέφτει από τα σκάγια μου, αισθάνομαι τόση χαρά, όση και... έκπληξη. Και δεν έχω ακόμα αποβάλει εντελώς τη συνήθεια να κοιτάζω γύρω μου, για να βεβαιωθώ ότι είμαι μόνος κι ότι το θήραμα που έπεσε δεν έπεσε από κανενός άλλου κυνηγού την τουφεκιά. Μολονότι έχω πάει παντού όπου βρίσκεται το περισσότερο θήραμα, ποτέ μου δεν σκότωσα σε μια ημέρα περισσότερους από δύο λαγούς, ή από τέσσερις πέρδικες, ή από έξι τρυγόνια ή από δέκα ορτύκια κι ένας θεός ξέρει πόσα φυσίγγια έχω κάψει. Εξακολουθώ όμως να κυνηγώ με την ίδια φιλοσοφική διάθεση, που ο Κάντιτ του Βολτέρου καλλιεργούσε τον κήπο του, γιατί η χαρά και η συγκίνηση του κυνηγίου δεν περιορίζονται σ' ό,τι κανείς σκοτώνει!

Όσοι δεν κυνηγούν δεν ξέρουν κι ούτε μπορούν να διαισθανθούν πώς χτυπάει η καρδιά του κυνηγού, όταν το σκυλί του στέκεται σε μια "φέρμα", ή όταν σηκώνει τ' όπλο του σ' ένα κοπάδι πέρδικες, που πετιούνται άξαφνα από μπρος του μ' ένα πολυάριθμο και δυνατό θόρυβο φτερών, με πόσο συγκεντρωμένο και αμείωτο ενδιαφέρον πεζοπορεί ώρες ολόκληρες σ' αναζήτηση του θηράματος όσο κι αν αυτό παίζει το παιχνίδι που έπαιξαν οι Ρώσοι στον Μεγάλο Ναπολέοντα κατά την προέλασή του ίσαμε τη Μόσχα, πόσο κατέχεται από την ελπίδα ότι αν απέτυχε σ' αυτό το πουλί, θα πετύχει στο επόμενο που θα του παρουσιαστεί, τι γλυκό που είναι το ψωμοτύρι που τρωει κοντά σε μια πηγή λαλέουσα, ύστερα από ένα εξαντλητικό περπάτημα και πόσο πληρέστερα και βαθύτερα από κάθε άνθρωπο νιώθει και χαίρεται τη φύση αυτός που διασχίζει κάμπους, ανεβοκατεβαίνει βουνά, σταματάει σε πανοπτικά σημεία των οριζόντων, μυρίζει θάλασσα και βραδιάζεται κάτω από βαθιούς έναστρους ουρανούς, μέσα σ' ερημιές όπου κλαυθμηρίζει η κουκουβάγια, κρίζουν οι γρύλοι και θροΐζουν μυστηριωδώς τα φυλλώματα.

Όλα αυτά βάζουν τον κυνηγό σε μια κατάσταση θείας ευφορίας. Οι πλόκαμοι της καθημερινής ζωής, μιζέριες, εναντιώσεις, φροντίδες, ανησυχίες, ξεσφίγγουν ολότελα και αφήνουν την ψυχή και το πνεύμα ελεύθερα, τα νεύρα του γαληνεύουν όπως κάτω από την επίδραση οπίου κι αποδίδεται στον εαυτό του τέτοιος που ήταν ο άνθρωπος στη χαραυγή του κόσμου: Μονοκόμματος, αφρόντιστος, ίσιος κι ελεύθερος.
 
Last edited:
Kυνηγαω πανω απο 25 χρονια,ειναι η μονη ασχολια που διωχνει τα παντα μεσα απο το κεφαλι μου οταν βρισκομαι στη φυση.Ενας λογος που κυνηγαω ειναι αυτος αλλα μπορω να βρω κι αλλους 100,και εννοειται οτι το τσιγαρο μπορει να το εκοψα,το κυνηγι ομως δεν κοβεται.;)
 
Ακριβώς με λόγια δεν μπορώ να περιγράψω το γιατί, ούτε και το πως ακριβώς νιώθω και πόσο με γεμίζει το κυνήγι.
Σίγουρα είναι θέμα ενστίκτου, που ατόνισε στους περισσότερους ανθρώπους, λόγω εξέλιξης. Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι ότι το κυνήγι είναι η ζωή μου και χωρίς αυτό δεν μπορώ να ζήσω.
Περιμένω πως και πως το ξημέρωμα της 20ης Αυγούστου. Την προετοιμασία των "εργαλείων" από την προηγούμενη, που είναι ιεροτελεστία πραγματική, τις κατασκοπεύσεις όλες τις προηγούμενες μέρες, αλλά κυρίως εκείνο το απίστευτο συναίσθημα, μόλις ανοίξεις την πόρτα του αυτοκινήτου και βγεις μετά από 6 μήνες στον κυνηγότοπο. Αυτή η πρωινή δροσιά του Αυγούστου που σε χτυπάει στο πρόσωπο, οι έντονες μυρωδιές της φύσης, το κομμένο στάρι ή τριφύλλι, το οργωμένο χωράφι... Τα πρώτα βήματα προς το καρτέρι που έχει μελετηθεί εξονυχιστικά και το άγχος... "Θα περάσουν άραγε και σήμερα;", "Θα μπουν στις γνωστές πορείες;"
Πιστεύω ότι το αίσθημα της πρώτης μέρας είναι κάτι το ανεπανάληπτο και πιστεύω ότι εκείνη τη μέρα νιώθουμε γιατί κυνηγάμε. Εκείνο το πρωινό νιώθω πραγματικά ελεύθερος από κάθετι, νιώθω ένα με τη φύση. Χωρίς υπερβολή είναι σαν να είμαστε 6 μήνες φυλακισμένοι και να βγαίνουμε από την κλειστή και υγρή φυλακή της καθημερινότητας μας.

Ακριβώς με λόγια δεν μπορώ να περιγράψω το γιατί, ούτε και το πως ακριβώς νιώθω και πόσο με γεμίζει το κυνήγι.
Σίγουρα είναι θέμα ενστίκτου, που ατόνισε στους περισσότερους ανθρώπους, λόγω εξέλιξης. Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι ότι το κυνήγι είναι η ζωή μου και χωρίς αυτό δεν μπορώ να ζήσω.
Περιμένω πως και πως το ξημέρωμα της 20ης Αυγούστου. Την προετοιμασία των "εργαλείων" από την προηγούμενη, που είναι ιεροτελεστία πραγματική, τις κατασκοπεύσεις όλες τις προηγούμενες μέρες, αλλά κυρίως εκείνο το απίστευτο συναίσθημα, μόλις ανοίξεις την πόρτα του αυτοκινήτου και βγεις μετά από 6 μήνες στον κυνηγότοπο. Αυτή η πρωινή δροσιά του Αυγούστου που σε χτυπάει στο πρόσωπο, οι έντονες μυρωδιές της φύσης, το κομμένο στάρι ή τριφύλλι, το οργωμένο χωράφι... Τα πρώτα βήματα προς το καρτέρι που έχει μελετηθεί εξονυχιστικά και το άγχος... "Θα περάσουν άραγε και σήμερα;", "Θα μπουν στις γνωστές πορείες;"
Πιστεύω ότι το αίσθημα της πρώτης μέρας είναι κάτι το ανεπανάληπτο και πιστεύω ότι εκείνη τη μέρα νιώθουμε γιατί κυνηγάμε. Εκείνο το πρωινό νιώθω πραγματικά ελεύθερος από κάθετι, νιώθω ένα με τη φύση. Χωρίς υπερβολή είναι σαν να είμαστε 6 μήνες φυλακισμένοι και να βγαίνουμε από την κλειστή και υγρή φυλακή της καθημερινότητας μας.
ΑΑΑπεριγραφηΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΧΧΧΧΧΧ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΥΝΗΓΗΣΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!:rolleyes:.goodboy..ghe..hunter.
Ακριβώς με λόγια δεν μπορώ να περιγράψω το γιατί, ούτε και το πως ακριβώς νιώθω και πόσο με γεμίζει το κυνήγι.
Σίγουρα είναι θέμα ενστίκτου, που ατόνισε στους περισσότερους ανθρώπους, λόγω εξέλιξης. Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι ότι το κυνήγι είναι η ζωή μου και χωρίς αυτό δεν μπορώ να ζήσω.
Περιμένω πως και πως το ξημέρωμα της 20ης Αυγούστου. Την προετοιμασία των "εργαλείων" από την προηγούμενη, που είναι ιεροτελεστία πραγματική, τις κατασκοπεύσεις όλες τις προηγούμενες μέρες, αλλά κυρίως εκείνο το απίστευτο συναίσθημα, μόλις ανοίξεις την πόρτα του αυτοκινήτου και βγεις μετά από 6 μήνες στον κυνηγότοπο. Αυτή η πρωινή δροσιά του Αυγούστου που σε χτυπάει στο πρόσωπο, οι έντονες μυρωδιές της φύσης, το κομμένο στάρι ή τριφύλλι, το οργωμένο χωράφι... Τα πρώτα βήματα προς το καρτέρι που έχει μελετηθεί εξονυχιστικά και το άγχος... "Θα περάσουν άραγε και σήμερα;", "Θα μπουν στις γνωστές πορείες;"
Πιστεύω ότι το αίσθημα της πρώτης μέρας είναι κάτι το ανεπανάληπτο και πιστεύω ότι εκείνη τη μέρα νιώθουμε γιατί κυνηγάμε. Εκείνο το πρωινό νιώθω πραγματικά ελεύθερος από κάθετι, νιώθω ένα με τη φύση. Χωρίς υπερβολή είναι σαν να είμαστε 6 μήνες φυλακισμένοι και να βγαίνουμε από την κλειστή και υγρή φυλακή της καθημερινότητας μας.
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΧΧΧΧΧΧ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΥΝΗΓΗΣΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!:rolleyes:.goodboy..ghe..hunter.
Περιγραφη ερωτευμενου στο πρωτο ραντεβου....love.τρομερο....φιλε !!!!!!
 
Για μενα το κυνηγι και η επαφη με τη φύση αποτελεί ένα βασικό και καθοριστικό παράγοντα για τη βιολογική, ψυχική και πνευματική ζωή του ανθρώπου. Το έδαφος, το φως, οι κλιματολογικές συνθήκες διαμορφώνουν τη βιολογική υπόσταση του ανθρώπου και επιδρούν άμεσα στην υγεία του.


Η επαφή με τη φύση και το κυνηγι ,φέρνει τον άνθρωπο σε επαφή με τον ίδιο του τον εαυτό, το σώμα του, τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του. Του προσφέρει μια αίσθηση ελευθερίας και άμεσης ευεξίας. Του δίνει την δυνατότητα να αναμετρηθεί με τις δυνάμεις του και τα όριά του. Κεντρίζει την φαντασία και προσφέρει γνώσεις και νέες εμπειρίες, ιδιαίτερα στο βουνό. Τον βοηθάει να ξεφύγει από τις πιέσεις και τα άγχη της καθημερινότητας. Ετσι νιωθω !!!!
 
Απολαύστε υπεύθυνα και αφήστε τούς άλλους να απορουν γιατί κυνηγάμε και τι σημαίνει κυνήγι για μας.
Πολύ ωραία ταινία και μιας και πιασαν τα κρύα βάλτε κανένα καστανο στη φωτιά και ένα ποτηράκι METAXA και ταξιδέψτε.

 
Back
Top