Βελτιώσεις - παρεμβάσεις σε κυνηγετικά όπλα

Και η ανάσταση του "ΛΑΖΑΡΟΥ" συνεχίζεται ...

Heavy metal σήμερα διότι τα ξύλα φάνηκαν να πάσχουν από αλκοολισμό στο λινέλαιο και δεν λένε να μεθύσουν. Οπότε το ρίξαμε στο μέταλλο...

Κάθε εξάρτημα βγήκε, καθαρίστηκε, γυαλίστηκε, ομόρφυνε και ξανασυνδέθηκε. Η βάση σχεδόν τελείωσε, η κάννη ομοίως. Παλαιές "φιλοφρονήσεις" δεν κατέστει δυνατόν να εξαληφθούν εξ' ολοκλήρου, εξάλλου ανάσταση θα κάνουμε και όχι αναγέννηση. Η πλευρική σπηλαίωση φαίνεται πως δεν επηρεάζει την ισχύ του μετάλλου, άλλωστε αν θα ρίξει ξανά, αυτό θα είναι ένα φυσίγγι των 24γρ με μάλλινη τάπα, "τιμής ένεκεν".

Αποφάσισα η βάση να παραμείνει άβαφη, ενώ και η κάννη με έβαλε σε προβληματισμό .... 1-2 φορές τον χρόνο γυάλισμα με χαλκόβουρτσα ή με κάποια αλοιφή, θα διατηρήσουν τη πατίνα ως φιλμ προστασίας. Εξάλλου και τα χέρια μου μετά από τόση πατίνα, μαλάκωσαν αισθητά και δεν σκούριασαν παρότι τα πλένω με νερό και σαπούνι
1f642.png
:)

Θεού θέλοντος, αύριο θα συναρμολογηθεί πλήρως μαζί με τα ξύλα (αν δεν μεθύσουν απόψε) και έτσι θα έχουμε μια εικόνα ακόμη.
 

Attachments

  • PC180005.JPG
    PC180005.JPG
    216,8 KB · Προβολές: 54
  • PC180006.JPG
    PC180006.JPG
    197,7 KB · Προβολές: 55
  • PC180007.JPG
    PC180007.JPG
    182,8 KB · Προβολές: 54
  • PC180008.JPG
    PC180008.JPG
    223,1 KB · Προβολές: 53
  • PC180009.JPG
    PC180009.JPG
    233,7 KB · Προβολές: 52
Και η ανάσταση του "ΛΑΖΑΡΟΥ" συνεχίζεται ...

Heavy metal σήμερα διότι τα ξύλα φάνηκαν να πάσχουν από αλκοολισμό στο λινέλαιο και δεν λένε να μεθύσουν. Οπότε το ρίξαμε στο μέταλλο...

Κάθε εξάρτημα βγήκε, καθαρίστηκε, γυαλίστηκε, ομόρφυνε και ξανασυνδέθηκε. Η βάση σχεδόν τελείωσε, η κάννη ομοίως. Παλαιές "φιλοφρονήσεις" δεν κατέστει δυνατόν να εξαληφθούν εξ' ολοκλήρου, εξάλλου ανάσταση θα κάνουμε και όχι αναγέννηση. Η πλευρική σπηλαίωση φαίνεται πως δεν επηρεάζει την ισχύ του μετάλλου, άλλωστε αν θα ρίξει ξανά, αυτό θα είναι ένα φυσίγγι των 24γρ με μάλλινη τάπα, "τιμής ένεκεν".

Αποφάσισα η βάση να παραμείνει άβαφη, ενώ και η κάννη με έβαλε σε προβληματισμό .... 1-2 φορές τον χρόνο γυάλισμα με χαλκόβουρτσα ή με κάποια αλοιφή, θα διατηρήσουν τη πατίνα ως φιλμ προστασίας. Εξάλλου και τα χέρια μου μετά από τόση πατίνα, μαλάκωσαν αισθητά και δεν σκούριασαν παρότι τα πλένω με νερό και σαπούνι
1f642.png
:)

Θεού θέλοντος, αύριο θα συναρμολογηθεί πλήρως μαζί με τα ξύλα (αν δεν μεθύσουν απόψε) και έτσι θα έχουμε μια εικόνα ακόμη.

Μέθυσαν ήδη και ξανά από την αρχή .... τελικά ο ΛΑΖΑΡΟΣ Σάββατο θα αναστηθεί όπως το πάει ... :)
 
Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΜΕΤΡΑΕΙ

Ο "Λάζαρος" οδεύει προς ανάσταση. Ήδη ευρίσκεται στο 85% της προσπάθειας. Επιθυμώ να επιστραφεί ως Χριστουγεννιάτικο δώρο ελπίδας ...
Το δίλημμα μεγάλο:

ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΩΣ ΕΧΕΙ στις ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, με γυάλισμα βάσης/κάννης (ΟΧΙ επινικέλωση) και πέρασμα με διαφανές βερνίκι μετάλλων ?

ΝΑ ΒΑΦΕΙ η κάννη ΜΑΥΡΗ (παραδοσιακή βαφή) και να περασθεί η βάση μόνο διαφανές βερνίκι ?

ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ?

ΥΓ: Το όπλο έχει μια κυνηγετική ιστορία. Ο εγγονός - δεν είναι τακτικός κυνηγός αλλά αγαπά τα όπλα - ζήτησε να μην πουληθεί το όπλο με κανένα τίμημα.
 

Attachments

  • PC190002.JPG
    PC190002.JPG
    293,8 KB · Προβολές: 53
  • PC190004.JPG
    PC190004.JPG
    340 KB · Προβολές: 57
  • PC190005.JPG
    PC190005.JPG
    365,6 KB · Προβολές: 55
  • PC190008.JPG
    PC190008.JPG
    292,4 KB · Προβολές: 54
  • PC190006.JPG
    PC190006.JPG
    259,1 KB · Προβολές: 54
Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΜΕΤΡΑΕΙ

Ο "Λάζαρος" οδεύει προς ανάσταση. Ήδη ευρίσκεται στο 85% της προσπάθειας. Επιθυμώ να επιστραφεί ως Χριστουγεννιάτικο δώρο ελπίδας ...
Το δίλημμα μεγάλο:

ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΩΣ ΕΧΕΙ στις ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, με γυάλισμα βάσης/κάννης (ΟΧΙ επινικέλωση) και πέρασμα με διαφανές βερνίκι μετάλλων ?

ΝΑ ΒΑΦΕΙ η κάννη ΜΑΥΡΗ (παραδοσιακή βαφή) και να περασθεί η βάση μόνο διαφανές βερνίκι ?

ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ?

ΥΓ: Το όπλο έχει μια κυνηγετική ιστορία. Ο εγγονός - δεν είναι τακτικός κυνηγός αλλά αγαπά τα όπλα - ζήτησε να μην πουληθεί το όπλο με κανένα τίμημα.

Η βαση να μείνει ως εχει και περασμα με βερνικι. Η καννη να βαφτεί μαυρη. Εγω αυτο θα εκανα. Θα δειχνει και ωραια αντίθεση η ασπρη βαση με την μαυρη καννη.
 
Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΜΕΤΡΑΕΙ

Ο "Λάζαρος" οδεύει προς ανάσταση. Ήδη ευρίσκεται στο 85% της προσπάθειας. Επιθυμώ να επιστραφεί ως Χριστουγεννιάτικο δώρο ελπίδας ...
Το δίλημμα μεγάλο:

ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΩΣ ΕΧΕΙ στις ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, με γυάλισμα βάσης/κάννης (ΟΧΙ επινικέλωση) και πέρασμα με διαφανές βερνίκι μετάλλων ?

ΝΑ ΒΑΦΕΙ η κάννη ΜΑΥΡΗ (παραδοσιακή βαφή) και να περασθεί η βάση μόνο διαφανές βερνίκι ?

ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ?

ΥΓ: Το όπλο έχει μια κυνηγετική ιστορία. Ο εγγονός - δεν είναι τακτικός κυνηγός αλλά αγαπά τα όπλα - ζήτησε να μην πουληθεί το όπλο με κανένα τίμημα.
Παραδοσιακη βαφη.
Λινελαιο η καρυδια και βαφη το ατσαλι :)
 
Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΜΕΤΡΑΕΙ

Ο "Λάζαρος" οδεύει προς ανάσταση. Ήδη ευρίσκεται στο 85% της προσπάθειας. Επιθυμώ να επιστραφεί ως Χριστουγεννιάτικο δώρο ελπίδας ...
Το δίλημμα μεγάλο:

ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΩΣ ΕΧΕΙ στις ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, με γυάλισμα βάσης/κάννης (ΟΧΙ επινικέλωση) και πέρασμα με διαφανές βερνίκι μετάλλων ?

ΝΑ ΒΑΦΕΙ η κάννη ΜΑΥΡΗ (παραδοσιακή βαφή) και να περασθεί η βάση μόνο διαφανές βερνίκι ?

ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ?

ΥΓ: Το όπλο έχει μια κυνηγετική ιστορία. Ο εγγονός - δεν είναι τακτικός κυνηγός αλλά αγαπά τα όπλα - ζήτησε να μην πουληθεί το όπλο με κανένα τίμημα.
Ως....Έχει!!!!
P.s και γαμω τις αντιθέσεις με τα ξύλα!!!!!
 
Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΜΕΤΡΑΕΙ

Ο "Λάζαρος" οδεύει προς ανάσταση. Ήδη ευρίσκεται στο 85% της προσπάθειας. Επιθυμώ να επιστραφεί ως Χριστουγεννιάτικο δώρο ελπίδας ...
Το δίλημμα μεγάλο:

ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΩΣ ΕΧΕΙ στις ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, με γυάλισμα βάσης/κάννης (ΟΧΙ επινικέλωση) και πέρασμα με διαφανές βερνίκι μετάλλων ?

ΝΑ ΒΑΦΕΙ η κάννη ΜΑΥΡΗ (παραδοσιακή βαφή) και να περασθεί η βάση μόνο διαφανές βερνίκι ?

ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ?

ΥΓ: Το όπλο έχει μια κυνηγετική ιστορία. Ο εγγονός - δεν είναι τακτικός κυνηγός αλλά αγαπά τα όπλα - ζήτησε να μην πουληθεί το όπλο με κανένα τίμημα.
Όταν ήταν καινούργιο η βάση πως ήταν; Άσπρη ή μαύρη; Αν ο κατασκευαστής την έβαφε μαύρη, τότε λέω βαφή παραδοσιακή και στην βάση και στην κάννη. Αλλιώς βαφή μόνο στην κάννη. (Είχα δει ένα τέτοιο παλιά - μιλάμε για 30+ χρόνια - και αν θυμάμαι καλά η βάση ήταν άσπρη ... Και μάλλον απίθανο να την είχε τρίψει ο κάτοχος του - ο νονός μου ήταν).
Και έτσι όπως είναι τώρα στις φωτογραφίες (άσπρο όλο) ωραίο είναι, αλλά φαίνεται αταίριαστο με την εποχή που φτιάχτηκε, θυμίζει σύγχρονες κατασκευές από ανοξείδωτο ατσάλι ...
Επίσης γνώμη μου είναι να λείπουν τα βερνίκια, ένα λεπτό στρώμα λαδιού κατά διαστήματα αρκεί για προστασία. Ο Κυπρίδημος έχει γράψει ότι έχει ξεβάψει τις βάσεις σε όλα του τα όπλα και με μια επάλειψη με Break-free δεν είχε ποτέ πρόβλημα οξείδωσης. Αλλά και αν θέλεις να αποφύγεις τα λάδια, αν υπάρχει φόβος να παραμεληθεί, προτιμότερο από βερνίκια είναι κάποιο κερί, όπως π.χ. το Renaissance wax ή το Flitz gun and rifle wax ... Λένε ότι παρέχουν μεγάλης διάρκειας προστασία ...
 
Όταν ήταν καινούργιο η βάση πως ήταν; Άσπρη ή μαύρη; Αν ο κατασκευαστής την έβαφε μαύρη, τότε λέω βαφή παραδοσιακή και στην βάση και στην κάννη. Αλλιώς βαφή μόνο στην κάννη. (Είχα δει ένα τέτοιο παλιά - μιλάμε για 30+ χρόνια - και αν θυμάμαι καλά η βάση ήταν άσπρη ... Και μάλλον απίθανο να την είχε τρίψει ο κάτοχος του - ο νονός μου ήταν).
Και έτσι όπως είναι τώρα στις φωτογραφίες (άσπρο όλο) ωραίο είναι, αλλά φαίνεται αταίριαστο με την εποχή που φτιάχτηκε, θυμίζει σύγχρονες κατασκευές από ανοξείδωτο ατσάλι ...
Επίσης γνώμη μου είναι να λείπουν τα βερνίκια, ένα λεπτό στρώμα λαδιού κατά διαστήματα αρκεί για προστασία. Ο Κυπρίδημος έχει γράψει ότι έχει ξεβάψει τις βάσεις σε όλα του τα όπλα και με μια επάλειψη με Break-free δεν είχε ποτέ πρόβλημα οξείδωσης. Αλλά και αν θέλεις να αποφύγεις τα λάδια, αν υπάρχει φόβος να παραμεληθεί, προτιμότερο από βερνίκια είναι κάποιο κερί, όπως π.χ. το Renaissance wax ή το Flitz gun and rifle wax ... Λένε ότι παρέχουν μεγάλης διάρκειας προστασία ...

Αρχική κατάσταση βάσης (αφού πρώτα αφαίρεσα τη μαύρη λαδομπογιά που την είχαν βάψει ...). Επιμετάλλωση εποχής που ξεφλούδισε και οδήγησε σε λαδομπογιά. Το βερνίκι μετάλλων αν είναι επιπέδου (για αντοχή σε διάβρωση) ίσως είναι λύση. Ο κάτοχος θα το ξεχάσει σε κάποιο ράφι και δύσκολα να το συντηρήσει τακτικά με κερί που και για μένα αποτελεί ιδανική λύση για γυαλισμένα μέταλλα. Τη κάννη την βρήκα βαμμένη με λαδομπογιά πάνω σε ομοιόμορφη σκουριά μέσα/έξω. Το όπλο ήταν κολλημένο, δεν οπλιζε, δεν άνοιγε, δεν πυροδοτούσε. Τα ξύλα θύμιζαν στρωτήρες από τα γρασσόλαδα που είχαν πάνω και ανέδιδαν μια βαριά μυρωδιά.
 

Attachments

  • P9210006.JPG
    P9210006.JPG
    211,2 KB · Προβολές: 29
  • P9210005.JPG
    P9210005.JPG
    166,3 KB · Προβολές: 29
Ο κάτοχος θα το ξεχάσει σε κάποιο ράφι και δύσκολα να το συντηρήσει τακτικά με κερί που και για μένα αποτελεί ιδανική λύση για γυαλισμένα μέταλλα.
Ίσως να το έδινες σε κάποιον άλλο που θα το εκτιμούσε περισσότερο, όλο και κάποιος θα υπάρχει.
 
Και η ανάσταση του "ΛΑΖΑΡΟΥ" συνεχίζεται ...

Heavy metal σήμερα διότι τα ξύλα φάνηκαν να πάσχουν από αλκοολισμό στο λινέλαιο και δεν λένε να μεθύσουν. Οπότε το ρίξαμε στο μέταλλο...

Κάθε εξάρτημα βγήκε, καθαρίστηκε, γυαλίστηκε, ομόρφυνε και ξανασυνδέθηκε. Η βάση σχεδόν τελείωσε, η κάννη ομοίως. Παλαιές "φιλοφρονήσεις" δεν κατέστει δυνατόν να εξαληφθούν εξ' ολοκλήρου, εξάλλου ανάσταση θα κάνουμε και όχι αναγέννηση. Η πλευρική σπηλαίωση φαίνεται πως δεν επηρεάζει την ισχύ του μετάλλου, άλλωστε αν θα ρίξει ξανά, αυτό θα είναι ένα φυσίγγι των 24γρ με μάλλινη τάπα, "τιμής ένεκεν".

Αποφάσισα η βάση να παραμείνει άβαφη, ενώ και η κάννη με έβαλε σε προβληματισμό .... 1-2 φορές τον χρόνο γυάλισμα με χαλκόβουρτσα ή με κάποια αλοιφή, θα διατηρήσουν τη πατίνα ως φιλμ προστασίας. Εξάλλου και τα χέρια μου μετά από τόση πατίνα, μαλάκωσαν αισθητά και δεν σκούριασαν παρότι τα πλένω με νερό και σαπούνι
1f642.png
:)

Θεού θέλοντος, αύριο θα συναρμολογηθεί πλήρως μαζί με τα ξύλα (αν δεν μεθύσουν απόψε) και έτσι θα έχουμε μια εικόνα ακόμη.
Την σκουριά από το σκοροφαγομα πως θα την βγάλεις
 
View attachment 7328

Εδώ βλέπουμε μια ΑΚΚΟ.... Το όπλο φέρει κάννη 51εκατ με compensator και chokes της Lyman. Η ΑΚΚΟ ασχολείται με τον κορμό, διότι έτσι έγραφε και πριν η ΑΚΚΟ του προηγούμενου ιδιοκτήτη. Ούτε μήκος κάννης ούτε τίποτε. Μάταια προσπάθησα να πείσω να γραφτεί επακριβώς στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, διότι η κάννη στερείται serial number. Αν βρω δηλαδή κάννη ραβδωτή, θα ισχυρίζομαι πως έτσι το παρέλαβα, άσχετα αν το κυνήγι με ραβδωτή κάννη ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ.
Λίγο καθυστερημένα αλλά καλό θα ήταν να ακουστεί. Σε όλες τις ΑΚΚΟ που έχω , σε καμία δεν αναφέρεται το μήκος της κάννης του όπλου. Ωστόσο επειδή κρατάω αρχείο με φωτοτυπίες των εγγράφων, διαπίστωσα οτι στην άδεια αγοράς του όπλου , αυτό το χαρτί που μας δίνει η αστυνομία και προηγείται της ΑΚΚΟ, πάντοτε σημειώνεται το μήκος της κάννης στα στοιχεία που συμπληρώνει ο έμπορος και τα οποία επιβεβαιώνει με την σφραγίδα και την υπογραφή του.

Θέλω να πω οτι καλό θα είναι να μην μας ξεγελάει το ότι στην ΑΚΚΟ δεν αναφέρεται το μήκος της κάννης, σε έναν λεπτομερή έλεγχο του φακέλλου από την αστυνομία, πιθανότατα να φανεί το αρχικό μήκος της κάννης.
 
Blueing στην κάννη και βάση όπως είναι ,θα γίνει κουκλί
Συμφωνώ. Με την ανάδειξη της βάσης θα κάνει ωραία αντίθεση ένα Blueing στην κάννη ή ακόμα και μία βαφή μακράς διάρκειας , η παραδοσιακή όχι καμία σύγχρονη ματ terracotta . Καλό θα ήταν να ξέραμε πως ήταν αρχικά το όπλο, αλλά κάποιες αλλαγές, με χρήση μεθόδων της ίδιας εποχής που κατασκευάστηκε το όπλο, δεν απαξιώνουν το όπλο , ούτε υποβιβάζουν την αξία της εργασίας της ανακαίνισης. Αποψή μου είναι να μην μπλέκουμε σύγχρονες τεχνικές με παλιά όπλα.

Πάντως είναι πολύ ενδιαφέρουσα εργασία η ανακαίνιση παλαιών και παρατημένων όπλων. Για το συγκεκριμένο παρατηρώ , κρίνοντας από τις ψάθες που δεν είναι και σε άθλια κατάσταση - εκτός κι άμα τις ζωήρεψες - ότι περισσότερο ταλαιπωρήθηκε από τις μετέπειτα επεμβάσεις παρά από την χρήση. Σε ένα δικό μου παλιό δίκαννο οι ψάθες είχαν σχεδόν σβηστεί (βέβαια παίζει ρόλο και η ποιότητα του ξύλου). Εγώ αναγκάστηκα και έκανα καινούριες από την αρχή.

Πάντως ήδη έγινε κουκλί.
 
Συμφωνώ. Με την ανάδειξη της βάσης θα κάνει ωραία αντίθεση ένα Blueing στην κάννη ή ακόμα και μία βαφή μακράς διάρκειας , η παραδοσιακή όχι καμία σύγχρονη ματ terracotta . Καλό θα ήταν να ξέραμε πως ήταν αρχικά το όπλο, αλλά κάποιες αλλαγές, με χρήση μεθόδων της ίδιας εποχής που κατασκευάστηκε το όπλο, δεν απαξιώνουν το όπλο , ούτε υποβιβάζουν την αξία της εργασίας της ανακαίνισης. Αποψή μου είναι να μην μπλέκουμε σύγχρονες τεχνικές με παλιά όπλα.

Πάντως είναι πολύ ενδιαφέρουσα εργασία η ανακαίνιση παλαιών και παρατημένων όπλων. Για το συγκεκριμένο παρατηρώ , κρίνοντας από τις ψάθες που δεν είναι και σε άθλια κατάσταση - εκτός κι άμα τις ζωήρεψες - ότι περισσότερο ταλαιπωρήθηκε από τις μετέπειτα επεμβάσεις παρά από την χρήση. Σε ένα δικό μου παλιό δίκαννο οι ψάθες είχαν σχεδόν σβηστεί (βέβαια παίζει ρόλο και η ποιότητα του ξύλου). Εγώ αναγκάστηκα και έκανα καινούριες από την αρχή.

Πάντως ήδη έγινε κουκλί.

Η αρχική εμφάνιση του όπλου, σύμφωνα και με τον γιο του Θόδωρου Παπαϊωάννου που κατασκεύασε το όπλο και έχοντας δει άλλα 9 ίδια όπλα, ήταν όπως στις πρώτες 2 φωτογραφίες, όπου έχω αφαιρέσει τα λάδια, τις λαδομπογιές, τη σκουριά, κλπ. με μόνη διαφορά ότι η κάννη ήταν μαύρη παραδοσιακής βαφής.

Το όπλο σίγουρα έχει πέσει στα βράχια κάποια στιγμή και αυτό καταμαρτυρεί το σπάσιμο στο κοντάκι, το στράβωμα της κάννης και πιθανώς ο λόγος που παρατήθηκε σε μια αποθήκη δίπλα σε θάλασσα, όπου η υγρασία εισχώρησε παντού και το αλάτι έφαγε τα πάντα. Το όπλο όταν λύθηκε, πλύθηκε με ζεστό νερό και σαπούνι για να φύγουν τα άλατα ... το δε κοντάκι δεν χόρταινε στη συνέχεια λινέλαιο, θυμίζοντας ξερό θαλασσόξυλο. Στη 3η φωτό φαίνεται η κόλληση που είχε γίνει με σιδηρόστοκο είτε άλλης μοφής κόλλα εποχής που πάντως ακόμη κρατάει γερά. Σε 2 περιπτώσεις που είχε ελλείποντα κομμάτια στο κοντάκι, έβαλα "σφήνες", τις έφερα πρόσωπο, τις έβαψα και μετά πέρασαν τα λάδια, οπότε και δύσκολα διακρίνονται (1 μία στη φωτό είναι λίγο κάτω από τον ρόζο). Επίσης φαίνεται και η σπηλαίωση που προκλήθηκε από το αλάτι και την υγρασία, στο σημείο που η κάννη ακουμπά στη βάση στη δεξιά πλευρά της ...

Οι ψάθες πλύθηκαν με ασετόν και καθαρίσθηκαν με σκληρή τρίχινη βούρτσα. Περισσότερο είχαν βρώμα, λάδια και φυσιολογικό λιώσιμο από ιδρώτα και αλάτι. (4η φωτό) Η πάπια δεν είχε ψάθες και έτσι διατηρήθηκε σε καλύτερη κατάσταση.

Επισυνάπτω και το σχετικό έγγραφο που δείχνει στοιχεία του όπλου και μάλιστα το αναφέρει ως Ιταλίας :) διότι οι αρχικές κάννες των Favorie πράγματι ήλθαν από εκεί, αν και η παρούσα για μένα είναι μετασκευή σιδηροσωλήνας ... Αξιόλογη και η καλλιγραφία του αρμοδίου οργάνου.

Σήμερα το όπλο θα πάει στον Παπαϊωάννου (Στοά Καϊρη 6, ΑΘΗΝΑ), εκεί δηλαδή που κατασκευάσθηκε. Η επιθυμία πλέον του ιδιοκτήτη, είναι να μην βαφούν τα μεταλλικά μέρη, αλλά μόνο να γυαλισθούν και να προστατευθούν, προκειμένου το όπλο να χρησιμοποιηθεί ως διακοσμητική λειτουργική αντίκα/κειμήλιο ανάμνησης του μακαρίτη - από καιρό - παππού. Για μένα αποτέλεσε πάντως μια δημιουργική εμπειρία και αισθάνομαι ευτυχής που κατόρθωσα - ερασιτέχνης παντελώς - να μην καταστρέψω το όπλο περισσότερο και να αποκτήσω αρκετές εμπειρίες συντήρησης ακόμη. Είθε αν καταστεί δυνατόν, να μπορέσω να σπουδάσω χαρακτική μετάλλων στο Βέλγιο (ΛΙΕΓΗ), όπου πρώτα ο Θεός θα ευρίσκομαι από Οκτ 2020 για αρκετά χρόνια.
 

Attachments

  • P9210007.JPG
    P9210007.JPG
    174,6 KB · Προβολές: 32
  • P9210001.JPG
    P9210001.JPG
    217,9 KB · Προβολές: 32
  • PC170004.JPG
    PC170004.JPG
    202,4 KB · Προβολές: 34
  • PC150008.JPG
    PC150008.JPG
    273,5 KB · Προβολές: 41
  • Scan-1.jpg
    Scan-1.jpg
    635,7 KB · Προβολές: 41
Σήμερα το όπλο θα πάει στον Παπαϊωάννου (Στοά Καϊρη 6, ΑΘΗΝΑ), εκεί δηλαδή που κατασκευάσθηκε. Η επιθυμία πλέον του ιδιοκτήτη, είναι να μην βαφούν τα μεταλλικά μέρη, αλλά μόνο να γυαλισθούν και να προστατευθούν, προκειμένου το όπλο να χρησιμοποιηθεί ως διακοσμητική λειτουργική αντίκα/κειμήλιο ανάμνησης του μακαρίτη - από καιρό - παππού. Για μένα αποτέλεσε πάντως μια δημιουργική εμπειρία και αισθάνομαι ευτυχής που κατόρθωσα - ερασιτέχνης παντελώς - να μην καταστρέψω το όπλο περισσότερο και να αποκτήσω αρκετές εμπειρίες συντήρησης ακόμη. Είθε αν καταστεί δυνατόν, να μπορέσω να σπουδάσω χαρακτική μετάλλων στο Βέλγιο (ΛΙΕΓΗ), όπου πρώτα ο Θεός θα ευρίσκομαι από Οκτ 2020 για αρκετά χρόνια.
Απόλυτα κατανοητό και σεβαστό να παραμείνει το όπλο όπως κατασκευάστηκε. Αφού βρέθηκε και ο αρχικός κατασκευαστής. Πάντως η αναπαλαίωση, βγάζει πολύ δημιουργικότητα και όντως μαθαίνεις πολλά. Οχι μόνο γι αυτά καθ' αυτά τα όπλα αλλά και για το πως τα αντιμετώπιζαν οι παλαιότεροι. Από το πόσο ποτισμένα με λάδια, λαδομπογιές τα βρίσκεις μέχρι τον τρόπο που τα επισκεύαζαν. Εγώ στο δίκαννο του παππού μου βρήκα μέσα στο κοντάκι, εκεί που φωλιάζουν οι φωτιές, κομμάτια καρφωμένα με πρόκες !!! Οτι είχαν βάζανε οι άνθρωποι προκειμένου να έχουν όπλο.

Θανάση παρ' όλο που έχω ανάλογο πτυχίο (Μηχ/γος) μεράκι το έχω κι εγώ να σπουδάσω οπλουργική σε κάποιο πανεπιστήμιο , (κάπου είχα διαβάσει για το Ferlach της Αυστρίας όπου υπάρχει σχολή ανάλογου επιπέδου) αλλά πολύ φοβάμαι οτι με το μεράκι θα μείνω :(.
Τώρα τελειώνουν τα παιδιά ... :)
 
Λίγο καθυστερημένα αλλά καλό θα ήταν να ακουστεί. Σε όλες τις ΑΚΚΟ που έχω , σε καμία δεν αναφέρεται το μήκος της κάννης του όπλου. Ωστόσο επειδή κρατάω αρχείο με φωτοτυπίες των εγγράφων, διαπίστωσα οτι στην άδεια αγοράς του όπλου , αυτό το χαρτί που μας δίνει η αστυνομία και προηγείται της ΑΚΚΟ, πάντοτε σημειώνεται το μήκος της κάννης στα στοιχεία που συμπληρώνει ο έμπορος και τα οποία επιβεβαιώνει με την σφραγίδα και την υπογραφή του.

Θέλω να πω οτι καλό θα είναι να μην μας ξεγελάει το ότι στην ΑΚΚΟ δεν αναφέρεται το μήκος της κάννης, σε έναν λεπτομερή έλεγχο του φακέλλου από την αστυνομία, πιθανότατα να φανεί το αρχικό μήκος της κάννης.
Ωραιος μας προλαβαινεις απο μπελαδες!!!
 
Το πιο σημαντικό απ' όλα!
στο εξωτερικο Τζονυ θεωρειται το σπουδαιοτερο ολων το φιταρισμα του οπλου στον χειριστη .Στην Ελλαδα αχρηστο κ για τους τρελους η για τα πιατακια .Μας εφαγαν οι κανες ,τα τσοκ κ τα μεταλλα
 
Back
Top