Ασφάλεια χρήσης πάνω από όλα...

προσοχή δώσε τι φυσίγγια βάζεις στην κάθε θαλάμη, μάλλον η δεξιά θα ρίχνει και μονοβολα.
καλή διασκέδαση.
Δεν μπορώ να βρω μονοβολα και εννιαβολα με χαμηλές πιέσεις κατάλληλα για κυνήγι
 
Δεν μπορώ να βρω μονοβολα και εννιαβολα με χαμηλές πιέσεις κατάλληλα για κυνήγι
τα παιδια που πάνε για γουρούνι σίγουρα θα σου πουν καποιο καταλληλο, αλλα ειναι σαν να εισαι με μονόκαννο. Αν είναι να ασχοληθει καποιος με τετοια κυνήγια νομιζω οτι θα πρεπει να εχει slug.
 
τα παιδια που πάνε για γουρούνι σίγουρα θα σου πουν καποιο καταλληλο, αλλα ειναι σαν να εισαι με μονόκαννο. Αν είναι να ασχοληθει καποιος με τετοια κυνήγια νομιζω οτι θα πρεπει να εχει slug.
Η αριστερή κάννη είναι 2* άρα μόνο δράμια ρίχνει ή είναι 4* και ρίχνει μονοβολα
 
Σίγουρα με ένα τέτοιο οπλο όλοι μας θα προσεχαμε πολυ περισσοτερο...
Αλλά ποσοι θα αγόραζαν όπλο χωρίς ασφάλεια......


ΟΠΛΑ ΧΩΡΙΣ ΚΟΥΜΠΑΚΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ​

23/06/2021
GG0310_Bo-Whoop_04-715x400.jpg

Όπλα
Aldo-Leopold-B.jpg

Ο Aldo Leopold σε ενεργό κυνηγετική φάση, τότε κλείνει το όπλο και δεν υπάρχει ανάγκη για κουμπάκι ασφαλείας.
Ο Aldo Leopold χαρακτηρίζεται δικαίως ο πατέρας της θηραματοβιολογίας. Ο Nash Buckingham θεωρείται ο πατέρας της κυνηγετικής δημοσιογραφίας και συγγραφής. Η μνήμη των δύο τιμάται στην Αμερική με μουσεία αφιερωμένα στο έργο τους και στο ήθος που ανέδειξαν όταν ήταν εν ζωή.
Οι δύο αυτοί συνειδητοποιημένοι κυνηγοί είχαν κάτι κοινό: παρήγγειλαν και οι δύο δίκαννα χωρίς ασφάλεια!
Ο Leopold παρήγγειλε ένα Fox, ένα από τα κορυφάια αμερικανικά δίκαννα της προπολεμικής εποχής χωρίς ασφάλεια. Ο Nash παρήγγειλε το δικό του Fox και χωρίς ασφάλεια.
To Fox του Buckingham, της αρχικής φωτογραφίας, πουλήθηκε από τον οίκο δημοπρασιπών James Julia (από όπου και η φωτογραφία) και έπιασε πάνω από 200 000 δολλάρια. Το όπλο είχε χαθεί και αναδύθηκε μετά από δεκαετίες και αναγωρίστηκε από έναν οπλουργό. Ο αγοραστής το δώρισε στο μουσείο που τιμά τον αρχικό του κάτοχο.
NashBuckingham_webresized.jpg

Ο Nash Buckingham με το δίκαννο του, προσέξτε ότι δεν έχει κουμπάκι ασφαλείας στην ουρά της βάσης!
Γιατί χωρίς ασφάλεια;
Είναι απίθανο αυτοί οι δύο δάσκαλοι της κυνηγετικής ηθικής να αγνοούσαν την υποχρέωση ασφαλούς χρήσης του κυνηγετικού όπλου. Από τα γραπτά τους είναι εμφανής η γνώση τους για τα όπλα και η συνεχής σκέψη για την ασφάλεια στον κυνηγότοπο. Γιατί λοιπόν να επιλέξουν όπλα που δεν είχαν το κουμπάκι της ασφάλειας;
Προσωπικά κατανοώ την επιλογή τους. Δεν συγκρίνω τον εαυτό με τους δύο γίγαντες της κυνηγετικής σκέψης. Κάθε άλλο. Κρίνω από τα εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες κυνηγετικά όπλα που έχω αποσυναρμολογήσει και εξετάσει. Και κρίνω επίσης από τα πολλά ατυχήματα που έχω αναλύσει.
Στην συντριπτική πλειονότητα των όπλων η ασφάλεια μπλοκάρει την κίνηση της σκανδάλης. Ενώ οι σκανδάλες είναι μπλοκαρισμένες ο μηχανισμός είναι οπλισμένος. Ενα κτύπημα στο πάνω μέρος του όπλου μπορεί να βγάλει τις σχαστηρίες από τις εγκοπές τους και το όπλο να ρίξει, όντας ασφαλισμένο.
Είχαμε στην Ελλάδα ένα τραγικό ατύχημα με ασφαλισμένο όπλο. Ο κυνηγός το μετέφερε γεμάτο, οπλισμένο, κρεμάμενο στον αορτήρα. Ο αορτήρες έσπασε, το όπλο έπεσε στο έδαφος και εκπυρσοκρότησε σκοτώνοντας τον κυνηγό που ακολουθούσε στο μονοπάτι. Ηταν μια οικογενειακή τραγωδία, ίσως να την θυμάστε.
Η ακγίστρωση σφύρας-σχαστηρίας είναι μόλις μερικά δέκατα του χιλιστού. Ενα τράνταγμα, ένα κτύπημα, κάποια πηγμένα γράσσα, ένα σπάσιμο κάποιου τμήματος του μηχανισμού είναι ικανά να ελευθερώσουν την σφύρα. Η ασφάλεια δεν κάνει τίποτε για να προλάβει τέτοιες καταστάσεις.
Και πως ασφαλίζει λοιπόν ένα όπλο που δεν έχει το κουμπάκι της ασφάλειας;
Με τον ίδιο τρόπο που να ασφαλίζονται όλα, ναι ΟΛΑ, τα όπλα: με το άνοιγμα του όπλου. Σε ένα ανοικτό όπλο δεν υπάρχει επαφή των πυρομαχικών και πυροδοτικού μηχανισμού. Και όταν δεν υπάρχει αυτή η επαφή είναι αδύνατον για το όπλο να ρίξει. Αυτή είναι η μοναδική ασφάλεια- το ανοικτό όπλο.
Πότε κλείνει το όπλο για να κυνηγήσουμε; Οταν βρισκόμστε σε ενεργό κυνηγετική φάση. Στο καρτέρι ατενίζοντας τον ουρανό για θηράματα. Πίσω από ένα σκύλο που αρχίζει να δείχνει ότι έχει πιάσει μυρωδιά θηράματος, τότε κλείνει το όπλο. Σε κάθε άλλη φάση το όπλο μένει ανοικτό και ασφαλές.
Είναι ανατριχιαστικό το φαινόμενο (και το έχω ζήσει) όπλων που βγαίνουν από τις θήκες, γεμίζονται και οπλίζονται και ακολουθεί ενασχόληση με σκυλιά που μόλις βγήκαν από το αυτοκίνητο και τρέχουν πέρα δώθε για να ξεμουδιάσουν. Ενώ οι κυνηγοί ασχολούνται με τα σκυλιά τα στόμια των ΓΕΜΑΤΩΝ αι ΟΠΛΙΣΜΕΝΩΝ όπλων τους δείχνουν προς κάθε κατεύθυνση.
Το ίδιο έχω δει στην πορεία προς το καρτέρι. Οπλα γεμάτα να κρατιούνται ή να κρέμονται από αορτήρες σε πορεία σε ανώμαλα εδάφη προς τα καρτέρια.
Μια φάση που έχω παρακολουθήσει δεκάδες φορές είναι η επιτυχής βολή και το απόρτ. Ο κυνηγός βάζει ασφάλεια και κραδαίνοντας το όπλο στο αδύναμο του χέρι, σκύβει για να πάρει το θήραμα από το σκυλί και να το χαϊδέψει. Καθώς κάνει αυτά το στόμιο του ΓΕΜΑΤΟΥ όπλου του δείχνει προς πάσα κατεύθυνση! Τι θα έχανε σε αυτή τη φάση αν άνοιγε το όπλο και το καθιστούσε απόλυτα ασφαλές; ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τα όπλα να είναι γεμάτα, οπλισμένα και κλειστά σε τέτοιες ανενεργές φάσεις. Κανένα θήραμα δεν πρόκειται να εμφανιστεί σε τέτοια φάση, και αν εμφανιστεί κανείς δεν έχει την δεξιότητα να ξεκρεμάσει ένα όπλο που κρέμεται με αορτήρα, να επωμίσει, να απασφαλίσει και να ρίξει με κάποια πιθανότητα επιτυχίας.
Υπάρχει και η νομική διάσταση του θέματος. Εχοντας επιλέξει την μεταφορά γεμάτου και οπλισμένου όπλου, το οποίο εκπυρσοκροτεί και τραυματίζει ή χειρότερα, ο κάτοχος του δεν έχει την δικαιολογία της “τυχαίας εκπυρσοκρότησης”. Δεν είναι καθόλου τυχαία. Είναι άμεσο αποτέλεσμα της αμέλειας του η οποία οδήγησε στην επιλογή μεταφοράς γεμάτου και κλειστού όπλου. Αν οι δικαστές είχαν τεχνική γνώση περί όπλων δεν θα γλύτωνε κανείας προτάσσοντας αυτή την γελοία δικαιολογία.
Οταν λείπει το κουμπάκι της ασφάλειας ο κυνηγός ξέρει ότι το μόνο μέσο ασφάλισης του όπλου του είναι το άνοιγμα. Και αυτό κάνει, ανοίγει το όπλο, σπάει την επαφή φυσιγγίων-σφύρας και το όπλο είναι απόλυτα ασφαλές. Αυτό έκαναν ο Leopoldo και ο Buckingham. Εφάρμοζαν την μόνη ουσιαστική ασφάλεια των όπλων, το απλό άνοιγμα.
 
Σίγουρα με ένα τέτοιο οπλο όλοι μας θα προσεχαμε πολυ περισσοτερο...
Αλλά ποσοι θα αγόραζαν όπλο χωρίς ασφάλεια......


ΟΠΛΑ ΧΩΡΙΣ ΚΟΥΜΠΑΚΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ​

23/06/2021
GG0310_Bo-Whoop_04-715x400.jpg

Όπλα
Aldo-Leopold-B.jpg

Ο Aldo Leopold σε ενεργό κυνηγετική φάση, τότε κλείνει το όπλο και δεν υπάρχει ανάγκη για κουμπάκι ασφαλείας.
Ο Aldo Leopold χαρακτηρίζεται δικαίως ο πατέρας της θηραματοβιολογίας. Ο Nash Buckingham θεωρείται ο πατέρας της κυνηγετικής δημοσιογραφίας και συγγραφής. Η μνήμη των δύο τιμάται στην Αμερική με μουσεία αφιερωμένα στο έργο τους και στο ήθος που ανέδειξαν όταν ήταν εν ζωή.
Οι δύο αυτοί συνειδητοποιημένοι κυνηγοί είχαν κάτι κοινό: παρήγγειλαν και οι δύο δίκαννα χωρίς ασφάλεια!
Ο Leopold παρήγγειλε ένα Fox, ένα από τα κορυφάια αμερικανικά δίκαννα της προπολεμικής εποχής χωρίς ασφάλεια. Ο Nash παρήγγειλε το δικό του Fox και χωρίς ασφάλεια.
To Fox του Buckingham, της αρχικής φωτογραφίας, πουλήθηκε από τον οίκο δημοπρασιπών James Julia (από όπου και η φωτογραφία) και έπιασε πάνω από 200 000 δολλάρια. Το όπλο είχε χαθεί και αναδύθηκε μετά από δεκαετίες και αναγωρίστηκε από έναν οπλουργό. Ο αγοραστής το δώρισε στο μουσείο που τιμά τον αρχικό του κάτοχο.
NashBuckingham_webresized.jpg

Ο Nash Buckingham με το δίκαννο του, προσέξτε ότι δεν έχει κουμπάκι ασφαλείας στην ουρά της βάσης!
Γιατί χωρίς ασφάλεια;
Είναι απίθανο αυτοί οι δύο δάσκαλοι της κυνηγετικής ηθικής να αγνοούσαν την υποχρέωση ασφαλούς χρήσης του κυνηγετικού όπλου. Από τα γραπτά τους είναι εμφανής η γνώση τους για τα όπλα και η συνεχής σκέψη για την ασφάλεια στον κυνηγότοπο. Γιατί λοιπόν να επιλέξουν όπλα που δεν είχαν το κουμπάκι της ασφάλειας;
Προσωπικά κατανοώ την επιλογή τους. Δεν συγκρίνω τον εαυτό με τους δύο γίγαντες της κυνηγετικής σκέψης. Κάθε άλλο. Κρίνω από τα εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες κυνηγετικά όπλα που έχω αποσυναρμολογήσει και εξετάσει. Και κρίνω επίσης από τα πολλά ατυχήματα που έχω αναλύσει.
Στην συντριπτική πλειονότητα των όπλων η ασφάλεια μπλοκάρει την κίνηση της σκανδάλης. Ενώ οι σκανδάλες είναι μπλοκαρισμένες ο μηχανισμός είναι οπλισμένος. Ενα κτύπημα στο πάνω μέρος του όπλου μπορεί να βγάλει τις σχαστηρίες από τις εγκοπές τους και το όπλο να ρίξει, όντας ασφαλισμένο.
Είχαμε στην Ελλάδα ένα τραγικό ατύχημα με ασφαλισμένο όπλο. Ο κυνηγός το μετέφερε γεμάτο, οπλισμένο, κρεμάμενο στον αορτήρα. Ο αορτήρες έσπασε, το όπλο έπεσε στο έδαφος και εκπυρσοκρότησε σκοτώνοντας τον κυνηγό που ακολουθούσε στο μονοπάτι. Ηταν μια οικογενειακή τραγωδία, ίσως να την θυμάστε.
Η ακγίστρωση σφύρας-σχαστηρίας είναι μόλις μερικά δέκατα του χιλιστού. Ενα τράνταγμα, ένα κτύπημα, κάποια πηγμένα γράσσα, ένα σπάσιμο κάποιου τμήματος του μηχανισμού είναι ικανά να ελευθερώσουν την σφύρα. Η ασφάλεια δεν κάνει τίποτε για να προλάβει τέτοιες καταστάσεις.
Και πως ασφαλίζει λοιπόν ένα όπλο που δεν έχει το κουμπάκι της ασφάλειας;
Με τον ίδιο τρόπο που να ασφαλίζονται όλα, ναι ΟΛΑ, τα όπλα: με το άνοιγμα του όπλου. Σε ένα ανοικτό όπλο δεν υπάρχει επαφή των πυρομαχικών και πυροδοτικού μηχανισμού. Και όταν δεν υπάρχει αυτή η επαφή είναι αδύνατον για το όπλο να ρίξει. Αυτή είναι η μοναδική ασφάλεια- το ανοικτό όπλο.
Πότε κλείνει το όπλο για να κυνηγήσουμε; Οταν βρισκόμστε σε ενεργό κυνηγετική φάση. Στο καρτέρι ατενίζοντας τον ουρανό για θηράματα. Πίσω από ένα σκύλο που αρχίζει να δείχνει ότι έχει πιάσει μυρωδιά θηράματος, τότε κλείνει το όπλο. Σε κάθε άλλη φάση το όπλο μένει ανοικτό και ασφαλές.
Είναι ανατριχιαστικό το φαινόμενο (και το έχω ζήσει) όπλων που βγαίνουν από τις θήκες, γεμίζονται και οπλίζονται και ακολουθεί ενασχόληση με σκυλιά που μόλις βγήκαν από το αυτοκίνητο και τρέχουν πέρα δώθε για να ξεμουδιάσουν. Ενώ οι κυνηγοί ασχολούνται με τα σκυλιά τα στόμια των ΓΕΜΑΤΩΝ αι ΟΠΛΙΣΜΕΝΩΝ όπλων τους δείχνουν προς κάθε κατεύθυνση.
Το ίδιο έχω δει στην πορεία προς το καρτέρι. Οπλα γεμάτα να κρατιούνται ή να κρέμονται από αορτήρες σε πορεία σε ανώμαλα εδάφη προς τα καρτέρια.
Μια φάση που έχω παρακολουθήσει δεκάδες φορές είναι η επιτυχής βολή και το απόρτ. Ο κυνηγός βάζει ασφάλεια και κραδαίνοντας το όπλο στο αδύναμο του χέρι, σκύβει για να πάρει το θήραμα από το σκυλί και να το χαϊδέψει. Καθώς κάνει αυτά το στόμιο του ΓΕΜΑΤΟΥ όπλου του δείχνει προς πάσα κατεύθυνση! Τι θα έχανε σε αυτή τη φάση αν άνοιγε το όπλο και το καθιστούσε απόλυτα ασφαλές; ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τα όπλα να είναι γεμάτα, οπλισμένα και κλειστά σε τέτοιες ανενεργές φάσεις. Κανένα θήραμα δεν πρόκειται να εμφανιστεί σε τέτοια φάση, και αν εμφανιστεί κανείς δεν έχει την δεξιότητα να ξεκρεμάσει ένα όπλο που κρέμεται με αορτήρα, να επωμίσει, να απασφαλίσει και να ρίξει με κάποια πιθανότητα επιτυχίας.
Υπάρχει και η νομική διάσταση του θέματος. Εχοντας επιλέξει την μεταφορά γεμάτου και οπλισμένου όπλου, το οποίο εκπυρσοκροτεί και τραυματίζει ή χειρότερα, ο κάτοχος του δεν έχει την δικαιολογία της “τυχαίας εκπυρσοκρότησης”. Δεν είναι καθόλου τυχαία. Είναι άμεσο αποτέλεσμα της αμέλειας του η οποία οδήγησε στην επιλογή μεταφοράς γεμάτου και κλειστού όπλου. Αν οι δικαστές είχαν τεχνική γνώση περί όπλων δεν θα γλύτωνε κανείας προτάσσοντας αυτή την γελοία δικαιολογία.
Οταν λείπει το κουμπάκι της ασφάλειας ο κυνηγός ξέρει ότι το μόνο μέσο ασφάλισης του όπλου του είναι το άνοιγμα. Και αυτό κάνει, ανοίγει το όπλο, σπάει την επαφή φυσιγγίων-σφύρας και το όπλο είναι απόλυτα ασφαλές. Αυτό έκαναν ο Leopoldo και ο Buckingham. Εφάρμοζαν την μόνη ουσιαστική ασφάλεια των όπλων, το απλό άνοιγμα.
Στην καραμπίνα τι κάνουμε;
 
Back
Top