Απίκο



Ανέβασα την πρώτη μου φωτο.Περσινο απικο για μελανουρια..Δυστυχώς δεν ηταν τόσο καλή η μέρα..Το τηγάνι δούλεψε όμως..
Τα μελανουράκια είναι ωραίος μεζές! Μια χαρά είναι η ψαριά σου φίλε Τάσο! Με το απίκο έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις. Δυστυχώς αν και έχω εξοπλισμό έχω να πάω καιρό αλλά τώρα το καλοκαίρι λέω να πάω πάλι..
 
Εχω κανει απιστευτα ωαρεματα σε ηλικια απο 15 εως 18-19 χρονων... Μιλαμε για ατελειωτες ωρες ψαρεματος στον ηλιο, μαλαγρες, δολωματα και παντα ωψαρεμα με μυτη, ποτε με φελο... Να νιωθεις τις στιμπιες να τρελαινεσαι... Ηταν αυτη η αισθηση που ενωθες το πιπιλισμα του κεφαλου η το τραβηγμα του μεγαλου σαργου κ με το καρφωμα να κολλα η μυτη του 7μετρου μεσα στο νερο κ να γινεται πεταλλο παροτι ηταν πολυ ντουρο... Βγαζαμε πολλα κ εμεγαλα ψαρια, κυριως κεφαλους κ σαργους κ στο τελος ξεδιαλεγαμε τα καλυτερα απο το καλαθακι κ αφηναμε τα μικροτερα... Ψαρευα παντα με αγκιστρια γιατι καρφωναν καλυτερα τα ψαρια κ παντα με ζυμες... Ωραια χρονια...
Με τον καιρο αρχισα να ασχοολουμαι κ με τις γυναικιες κ η μυρωδια στα χερια απο τις μαλαγρες κ τα δολωμτα εγινε λιγο "κουραστικη" αλλα εχω απιστευτες αναμνησεις να θυμαμαι... Καμια φορα βλέπω το καλαμι που το ειχα χρυσοπληρωσει τοτε με το χαρτζηλικι μου κ με πιανει μια νοσταλγια να το ξαναβγαλω, αλλα στο τελος πιανω παλι το καλαμι του Spinning...
 
Όπως τα είπε ο Άρης τα ίδια και για μενα...
Που πιθανότατα να μην το σταμάταγα αν δεν μου χάλαγε η μυτούλα πάνω του καλαμιού (πείτε ρε παιδιά καμιά λυσή...), άμα έχεις τη μέλισσα δεμένη ας ανεχτεί και λίγη ζύμη .sarcastic.
Το καλάμι μου είναι 5μετρο της VA και το συρματάκι που έδενα πάνω με παραμάνα την πετονιά κόπηκε... έβαλα μετά μία πλαστική μυτούλα με κόλλα, αλλά δεν άντεξε και αυτή για πολύ... :(
 
Έχω και ολόκληρη συλλογή από φελλούς, οι αγαπημένοι μου ήταν οι μικροσκοπικοί 2-3γρ το πολύ, αλλά έχω και μεγάλους αν έχει αέρα... Τα ωραία πιασίματα θυμάμαι από κάτι γεροντόσπαρους, που δεν βύθιζαν οι κερατάδες το φελλό, αλλά το έσερναν μαζίι τους σιγά σιγά και έπρεπε να προσέχεις πολύ την κίνηση του φελλού για να τους καταλάβεις και να τραβηξεις
 
Αρι αυτό με τις γυναίκες έχεις δίκιο..όμως πρόβλημα μόνο με την χρήση ψαροτροφης(όσο κ να τα πλύνεις την άλλη μέρα πάλι θα μυρίζουν τα χέρια)Έχω να την ψαρέψω πάνω από 8 χρόνια για τι λόγο ότι η μακροχρόνια χρήση της καταστρέφει το βυθό.. Εξάλλου Αρι κ ψάρια να πιάσεις πάλι ψαρίλα θα μυρίζουν τα χέρια..Απλά στα δολώματα-μαλαγρες θέλει πολύ καλό πλύσιμο..τα τριβω κ με λεμόνι αν η μυρωδιά είναι έντονη..
 
Εγώ προζύμι δούλευα το έφτιαχνα μόνος μου (αλευράκι και νερό) και μαζί με το αλεύρι κάποιες φορές πρόσθετα λιγη ψαροτροφη και τα επλαθα ολα μαζι
 
Τασο, αν θες να εχεις αποτελεσμα στο απικο θελει πολυ δυαντο δολωμα κ πολυ δυνατη μαλαγρα... Ειναι το Α κ το Ω... Τυρια, μακαρονια κ σαρδελες εμεναν δυο-τρεις μερες στον ηλιο πριν γινουν μαλαγρα... Αυτο πιστεψε με μενει στα χερια ακομα κ με γαντια... Δολωμα ζυμη με ρεγγα (χαμος στους σραγους) και με κοπανιστη... Αυτα για να ξεγελας ψαρια πανω απο 400-500 γραμμαρια μεχρι κιλο κ 1.300 που δεν χτυπανε οπου κ οπου...
Γιατρε, δεν προκειται να μεινει η μυτη ετσι στο καλαμι... Εγω εκοβα οτι μυτη ειχε και μετα αφου εκανα μια θυλια με σκοινακι κ εβαζα κολλα να κολλησει, επαιρνα αλλο σκοινακι λεπτο κ το επλεκα πανω για 7,8 ποντους μαζι με κολλα να γινει ενα ενιαιο σωμα... Αν βρω κανενα σκιτσο θα στο ανεβασω... Αντεχει να τραβηξεις κ βραχο ετσι...
 
Καταρχήν κάνω τα εξής.. κόβω με ένα σιδεροπρίονο λίγο από την μύτη για να το κάνω πιο ντουρο(βοηθά στα καρφώματα γιατί δεν βεργιζει).Σχετικά με την θηλιά εδώ κ χρόνια χρησιμοποιώ μια αθάνατη πατέντα που είχε παρουσιάσει σε ένα παλιό τεύχος "ψάρεμα"Ένας καταπληκτικός "δάσκαλος"ο Δήμος Σαγωνας..Περνούμε ένα κομμάτι νήμα το κόκκινο σκούρο που μπαλωνουν οι ψαράδες τα δίχτυα(όχι το κίτρινο).Κόβουμε ένα μικρό κομματάκι κ αφού περάσουμε ένα παραμανοστριφταρο,εννωνουμε τις δυο άκρες(χωρίς κόμπο)και τοποθετουμε την θηλια πάνω στην μύτη του καλαμιου πιανοντας την με 2-3σταγονες κόλλα στιγμής..Μετά περνούμε ένα κομμάτι νήμα κ κολλάμε στην άκρη του στην μύτη του καλαμιου..Και τυλιγουμε το νήμα προς τα κάτω τοποθετοντας κοντά κοντα τις σπείρες..Αφού σκεπαστεί με το νήμα όλη η προηγούμενη θηλιά που κολλήσαμε στην αρχή τότε κολλάμε και την άλλη άκρη που περισσεύει ..Τώρα ρίχνουμε όλη την υπόλοιπη κόλλα στιγμής πάνω στις σπείρες και έχουμε μια πανίσχυρη κατασκευή!!Όταν πάμε ψάρεμα ανοίγουμε παραμάνα κ περνάμε την θηλιά τις αρματωσιά μας από την παραμάνα..ΥΓ ελπίζω να καταλάβατε κάπως την διαδικασία..Ίσως να μην το περιέγραψα καλά..
 
Last edited:
Γιατρε, δεν προκειται να μεινει η μυτη ετσι στο καλαμι... Εγω εκοβα οτι μυτη ειχε και μετα αφου εκανα μια θυλια με σκοινακι κ εβαζα κολλα να κολλησει, επαιρνα αλλο σκοινακι λεπτο κ το επλεκα πανω για 7,8 ποντους μαζι με κολλα να γινει ενα ενιαιο σωμα... Αν βρω κανενα σκιτσο θα στο ανεβασω... Αντεχει να τραβηξεις κ βραχο ετσι...
Το περιμένω φίλε με πολύ ενδιαφέρον!!!!
 
Μια φωτό θα ήταν διαφωτιστική, αν κατάλαβα καλά, παίρνεις το κόκκινο νήμα, περνάς το στριφτάρι της παραμάνας, ενωμένες τις δύο άκρες του τις κολλάς στην άκρη του καλαμιού και μετά την κολλημένη άκρη την "επενδύεις" με επιπλέον κόκκινο νήμα τυλίγοντας το και βάζοντάς του από πάνω κόλλα... (;; )
 
Και τώρα θα πω κάτι παράξενο..Πάμπολλες φορές έχω πιάσει σε πολυαγκισρα με σαρδέλα γαύρο φρισσα ακόμα κ με γόπα γυρισμένη το μέσα εξω,κεφαλους..Όμως με ζύμη από σαρδέλα και φρυγανιά τριμμένη στο απικο οι κεφαλοι δεν τρώγανε..όταν όμως έβαλα σαρδέλα κονσέρβα(την πιο φθηνή που θα βρούμε)σε ηλιελαιο τότε ξετρελάθηκαν...Μιλάω για την ίδια περιοχή!!!!Βασική προηποθεσει(τουλάχιστον για το μέρος που ψαρεύω)είναι η θολούρα.Αν όλα πάνε καλά τα ψαρια ερχοντε κομπολοι..Αρκεί να κρατήσουμε το κοπάδι.. ΥΓ το μυστικό στο απικο για κεφαλους κατά την άποψη μου είναι ένα..πολύ Μαλακό δόλωμα..και φυσικά σαλαγκια..
 
Απικο σχεδον αποκλειστικα ψαρευα και γω απο τοσο δα παιδι, εως και μερικα χρονια πριν. Ολο ψηνομαι να το ξαναρχισω, αλλα μονος μου δεν ειναι πια το ιδιο και δεν το αποφασιζω. Απικο ψαρευαμε αφροψαρα, γοπες, κεφαλους, μελανουρια με κυμα, σαργους, σαλπες, ζαργανες, αλλα και πατοψαρα οπως χανους-περκες-σκαρους και λοιπα. Αναλογως το κυνηγι και το δολωμα εννοειται. Στα αφρωτα ζυμες απο ψωμια, μαζι με ταραμα κανονικο (οχι τον κοκκινο), βρωμοτυρα, λαδια ή και βρωμοσαρδελες και ρεγγες παστες, ολα μαζι ή ξεχωριστα ζυμωμενα σε μια ζυμη τοσο σφιχτη οσο να μη διαλυεται στο νερο, αλλα και τοσο μαλακη που να φευγει με το πρωτο καρφωμα. Θραυση καναν οι ζυμες με αχινο (και δεν αφηναν και ασχημη μυρωδια για τις επομενες εξορμησεις .sarcastic.) Κυριως εψαχνα τις γοπες που απο τωρα και μετα ανετα βγαζεις την τηγανια αν εισαι προσεκτικος στις μικροτσιμπιες, με ψιλες πετονιες και αγκιστρια μικρα και σκουρα. Εννοειται παντα με φελο ωστε να βλεπεις το παραμικρο τραβηγμα. Μερες με θολουρα και κυματισμο ευνοουν τα αφροψαρα, οπως επισης πρεπει να προσεχουμε ωστε η σκια μας και η σκια του καλαμιου να μην πεφτει στο νερο. Εννοειται οτι εντονα χρωματα δεν ευνοουν.

Στα πατοψαρα το απικο ειναι ευκολοτερο, απλα θες βυθο πιο βατο, και μπορεις να ψαρεψεις ειτε με φελο, ειτε και χωρις, φτανει να ειναι η πετονια τεντωμενη ωστε να αισθανεσαι το τσιμπημα. Δολωμα το σκαρτσινι, που το βγαζαμε βουτωντας αποβραδυς, και κρατουσαμε σε καλαμενια καλαθακια με φυκιαδες απο πανω, ωστε να μην χανουν την υγρασια. Αν το βαλεις σε κουβα νερο, βουρκιαζει και ψοφαει. Τα σοβαρα ψαρια χτυπανε ολο το καλοκαιρι, απο σαργους-κακαρελους, χανακια, περκες, μικρα ροφακια, σκαρους, σκορπινες, αλλα και μεγαλες γοπες του Σεπτεμβρη (οι κιτρινωπες) ή και μεγαλυτεροι σκαροι. Θες πιο δυνατες πετονιες, λιγο πιο χοντρο αγκιστρι να αντεχει και στα βραχωματα, και καλα και ασφαλη δεσιματα.

Τη μυτη του καλαμιου την κοβεις οσο χρειαζεται ωστε να γινει πιο ανελαστικο. Τη θηλεια που εχει, την φτιαχνεις με αρμιδι ψιλο, το οποιο στερεωνεις με κολλα εποξικη στη μυτη. Επειτα με ψιλοτερο αρμιδι κιτρινο, αρχιζεις να περνας σπειρες πανω απο τη κολλημενη θηλεια (υπαρχει ενας κομπος που κανεις και σφιγγει εντελως αλλα δεν τον θυμαμαι τωρα). Οταν σφιξει καλα, το στερεοποιεις με εποξικη και δεν κουναει με τιποτα.
 
Back
Top