Ευχαριστώ πολύ φιλαράκι. Όχι δεν εχει κάνει κάτι σχετικά με την πανωλη. Δεν υπάρχει και υπερπληθυσμος στην περιοχή μου.
Αγριόχοιρος
- Thread starter Hunterslife Team
- Ημερομηνία δημιουργίας
Μπραβο σας! Ωραιο λεβεντικο καπρι! Δυστυχως την πληρωνουν τα σκυλακια μας....εμας περσι 2 φορες εστησε καρτερι κ περιμενε τα σκυλια και απο τα 3 τα 2 τα αφησε επιτοπου νεκρα...
Όντως στη περιοχή δεν υπάρχουν μεγάλοι αριθμοί αγριοχοιρων.Σε εμάς λίγο πιο κάτω φέτος φάνηκε για πρώτη φορά μια αύξηση.
Ωραιο τερας!
Το γιλεκο ασφαλειας για τα σκυλια δεν κανει δουλεια ρε παιδια?
Το γιλεκο ασφαλειας για τα σκυλια δεν κανει δουλεια ρε παιδια?
Μόνο το κεβλαρ αλλά είναι βαρι κ κουράζει τον σκύλο. Αν το ξερεις από πριν του τα βάζεις. Αλλά που να ξέρεις που θα πέσεις από πρίνΩραιο τερας!
Το γιλεκο ασφαλειας για τα σκυλια δεν κανει δουλεια ρε παιδια?
Είναι πως θα κάτσει η φάση...γενικά κάτι κανει αλλά άμα τα στριμωξει καλά δεν γίνεται τίποτα.Εμας τώρα το σκυλί με γιλέκο το οποίο το τρύπησε,αλλά και στο πίσω μέρος που δεν πιάνει το γιλέκο και του είχε κανει μεγάλη ζημεια, έζησε αλλά εν τέλει έμεινε κουτσό γιατί του είχε σμπαραλιασει και το ένα πόδι με αποτέλεσμα να του το κόψει ο ορθοπεδικός.Ωραιο τερας!
Το γιλεκο ασφαλειας για τα σκυλια δεν κανει δουλεια ρε παιδια?
Που να κυνηγήσει τώρα σκυλί με 3 πόδια...Και δεν ήταν και κανένα χαζό σκυλί που βαραγε πάνω στα γουρούνια καρφί.Απλα έκατσε φάση μέσα ένα ρέμα με νερό και το κάπρι ήταν πολύ πιο ευκίνητο.
Πέρα από αυτό τραυμάτισε και άλλα 2 το οποία τώρα είναι σχετικά καλα.
Πραγματικα αυτη την εποχη που σερνουν οι σκροφες τα χτυπηματα ειναι αυξημενα..δεν αξιζει να ρισκαρεις να χασεις σκυλι για το τιποτα..γι αυτο γιλεκο να ειναι μειωμενες οι πιθανοτητες να χτυπηθει το σκυλι..εμεις τοτε φοραμε χρονια γιλεκο μια φορα μονο δεν βαλαμε σε ενα το χτυπησε το γουρουνι εκεινη την μερα και το ειχαμε εκτος για 2 βδομαδες
Σήμερα καθώς πήγαινα στο χωριό της μάνας μου για να μαζέψω ελιές κατά τις 8 ώρα μου πετάχτηκαν μπροστά από το αμάξι δύο σκροφες με τρία μικρά και πήραν τον ανήφορο για το Παγγαίο..... εντωμεταξυ υπήρχαν κυνηγοί που τα κόβανε 500 μέτρα πριν και 500 μετά .....όλα αυτά πάνω σε κεντρικό δρόμο !!!!!
Εντάξει δεν βλέπεις κάθε μέρα τέτοιες συμπεριφορές μπράβο και στα παιδιά αλλά και σε εσένα, χίλια μπράβο
D
Deleted member 1
ΜΙΑ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Κυνήγι αγριόχοιρου και πάλι σε δύσβατο ανηφορικό περιβάλλον, στενωπός που προσφέρεται για ενέδρα σε εφοδιοπομπή κατά τις επιχειρήσεις. Μόνο που αυτή τη φορά εμείς θα πρέπει να βρούμε και να εξουδετερώσουμε τα αγριογούρουνα που έχουν πιάσει τις πλαγιές και μας παρακολουθούν... (φωτό 1) Τα γουρούνια σε ρόλο ενεδρεύοντος και εμείς σε ρόλο διερχομένων. Δύσκολη αποστολή ...
Ο καιρός για ανήμερα του Αγ. Ανδρέα μας μπερδεύει. Ελαφρύ ανεπαίσθητο βοριαδάκι, αραιές νεφώσεις, 20 βαθμοί, κουνούπια να θυμίζουν άνοιξη. Μαζευτήκαμε όλοι μαζί 14, σκυλιά, παγανιέρηδες και καρτεριτζήδες. Σωστά, με τα σκυλιά 14, 9 κυνηγοί και 5 σκυλιά. Η εκτίμηση είναι πως τα γουρούνια κρύβονται στις ρεματιές, εκεί όπου η προσπέλαση με το πόδι είναι αδύνατη και μόνο τα σκυλιά θα μπορέσουν να τα προγκήξουν με μάχη σώμα με σώμα. Ελπίζουμε να τα σπρώξουν κατά τον ανήφορο, πιάνουμε καρτέρια ψηλά και περιμένουμε.
Πάμε 2 βουνά πιο πέρα, τα 4Χ4 δοκιμάζονται σκληρά, αφήνοντας τα ίχνη τους στα παλιούρια και τους σχίνους που τα "χαϊδεύουν" σε κάτι που μοιάζει με δρομονοπάτι... Μια αγριελιά, ενας πεσμένος βράχος και ένα νεροφάγωμα σταματούν τη πορεία, με τα πόδια πλέον και ανήφορος ...
1η σειρά καρτεριών με 4 θέσεις στα πυκνά και εγώ στα 500+ μέτρα πιο πίσω, στο αντιπρανές, για να ελέγχω τις διαφυγές. Στη διαδρομή τρώω σαν γουρούνι αγριοκούμαρα, βλέπω σκαψίματα, πατήματα, τρίχες στα πουρνάρια. Τα "πουλάκια μου" σκέπτομαι, από εδώ κόβουν όταν κατεβαίνουν στις ρεματιές ...
Φτάνω στον προορισμό μου και φτιάχνω καρτέρι στη ξερολιθιά (πεζούλα). Πίσω μου ο ήλιος και εμπρός το βοριαδάκι. Βλέπω το αντιπρανές (φωτό 2,3,4), αραιότερα τα πουρνάρια, ευρύ πεδίο βολής, άριστος φωτισμός, απόλυτη ησυχία. Όλοι με πορτοκαλί γιλέκα, μεχρι και ο κοκκινολαίμης που πιάνει θέση δίπλα μου για παρέα.
Η Remington με Buckhammer και λίγα μονόβολα υψηλής φονικότητας που μου έδωσε ο Πέτρος.... Έχω αφήσει το καπέλλο και ένα ρούχο μετά τη στροφή στα αριστερά μου στα 150+ μέτρα, εκεί που είδα τα πατήματα, μην τύχει και κόψει κάποιο από εκεί, για να στρίψει προς τα μένα, αν δεν θέλει να πέσει πάνω στα καρτέρια. Θα τα μυρίσει στα σίγουρα, η μυρωδιά θα το σπρώξει επάνω μου.
Αραιά και που ακούγονται πλέον τα σκυλιά, δεν έχουν ντορό ούτε ένδειξη. Ο αρχηγός συντονίζει ως μαέστρος παγανιέρηδες, σκυλιά και καρτεριτζήδες, με πληροφορίες, οδηγίες και τα απαραίτητα "κυνηγετικά καντήλια", για να σφίξουν οι κώλοι και να έχουμε το νού μας. Κάθε λάθος κοστίζει ακόμη και ανθρώπινη ζωή, δύσβατο μέρος, μικρή ορατότητα για όλους εκτός από το δικό μου μοναχικό καρτέρι που καραδοκώ ως λύκος τον αγριόχοιρο που θα νομίζει ότι ξέμπλεξε από τα καρτέρια. Σκυλιά τσιπαρισμένα για να έχουμε στίγμα σε ψηφιακό χάρτη ... εύκολα χάνεις σκυλί, δύσκολα φτιάχνεις κάποιο άλλο.
Η παγάνα τελειώνει, ένα σκυλί ακούγεται στα δεξιά μου μακρυά, ίσως να μυρίζει κάτι που έγκαιρα έφυγε από τα μέρη εκείνα. Πολλά τα ίχνη νυκτερινού κυνηγίου ... τα αγριογούρουνα πλέον απομακρύνονται με το που βλέπουν τα αυτοκίνητα να σταματούν στους πρόποδες. Θέλει άλλη τακτική και κυρίως να κόψουν το κώλο στους "ξενύχτηδες" ..
- "Θανάση έρχομαι προς τα σένα" λέει ο Νίκος στον ασύρματο. - "Εντάξει Νίκο, έλα" του απαντώ. Δεν το άκουσε, επαναλαμβάνει και πάλι. - "Το άκουσα Νίκο, έλα δρόμο - δρομο άφοβα" του ξαναλέω. - "Εντάξει μου λέει". ΘΕΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ... μπορεί αυτή η παγάνα να τελείωσε, αλλά η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ. Δείγμα εμπειρίας και σεβασμού όλων...
Κατεβαίνουμε και πάλι σε σημείο συναντήσεως, λίγο καφέ, ένα γλυκό, 2 καλαμπούρια για τόνωση ηθικού, νερό και κάτι να τσιμπήσουν τα σκυλιά, ανταλλαγή πληροφοριών για ίχνη/σκαψίματα/τρίχες και εκτιμήσεις, νέο σχέδιο για έρευνα σε άλλες ρεματιές, νέες ελπίδες και πάλι.
Και μόνο που 10 ώρες γίναμε ένα με τη φύση και λειτουργήσαμε ως ομάδα με ασφάλεια, φθάνει να δικαιολογήσει τον τίτλο του ποσταρίσματος. Θα ξανασυναντηθούμε και μάλιστα σύντομα ..
Κυνήγι αγριόχοιρου και πάλι σε δύσβατο ανηφορικό περιβάλλον, στενωπός που προσφέρεται για ενέδρα σε εφοδιοπομπή κατά τις επιχειρήσεις. Μόνο που αυτή τη φορά εμείς θα πρέπει να βρούμε και να εξουδετερώσουμε τα αγριογούρουνα που έχουν πιάσει τις πλαγιές και μας παρακολουθούν... (φωτό 1) Τα γουρούνια σε ρόλο ενεδρεύοντος και εμείς σε ρόλο διερχομένων. Δύσκολη αποστολή ...
Ο καιρός για ανήμερα του Αγ. Ανδρέα μας μπερδεύει. Ελαφρύ ανεπαίσθητο βοριαδάκι, αραιές νεφώσεις, 20 βαθμοί, κουνούπια να θυμίζουν άνοιξη. Μαζευτήκαμε όλοι μαζί 14, σκυλιά, παγανιέρηδες και καρτεριτζήδες. Σωστά, με τα σκυλιά 14, 9 κυνηγοί και 5 σκυλιά. Η εκτίμηση είναι πως τα γουρούνια κρύβονται στις ρεματιές, εκεί όπου η προσπέλαση με το πόδι είναι αδύνατη και μόνο τα σκυλιά θα μπορέσουν να τα προγκήξουν με μάχη σώμα με σώμα. Ελπίζουμε να τα σπρώξουν κατά τον ανήφορο, πιάνουμε καρτέρια ψηλά και περιμένουμε.
Πάμε 2 βουνά πιο πέρα, τα 4Χ4 δοκιμάζονται σκληρά, αφήνοντας τα ίχνη τους στα παλιούρια και τους σχίνους που τα "χαϊδεύουν" σε κάτι που μοιάζει με δρομονοπάτι... Μια αγριελιά, ενας πεσμένος βράχος και ένα νεροφάγωμα σταματούν τη πορεία, με τα πόδια πλέον και ανήφορος ...
1η σειρά καρτεριών με 4 θέσεις στα πυκνά και εγώ στα 500+ μέτρα πιο πίσω, στο αντιπρανές, για να ελέγχω τις διαφυγές. Στη διαδρομή τρώω σαν γουρούνι αγριοκούμαρα, βλέπω σκαψίματα, πατήματα, τρίχες στα πουρνάρια. Τα "πουλάκια μου" σκέπτομαι, από εδώ κόβουν όταν κατεβαίνουν στις ρεματιές ...
Φτάνω στον προορισμό μου και φτιάχνω καρτέρι στη ξερολιθιά (πεζούλα). Πίσω μου ο ήλιος και εμπρός το βοριαδάκι. Βλέπω το αντιπρανές (φωτό 2,3,4), αραιότερα τα πουρνάρια, ευρύ πεδίο βολής, άριστος φωτισμός, απόλυτη ησυχία. Όλοι με πορτοκαλί γιλέκα, μεχρι και ο κοκκινολαίμης που πιάνει θέση δίπλα μου για παρέα.
Η Remington με Buckhammer και λίγα μονόβολα υψηλής φονικότητας που μου έδωσε ο Πέτρος.... Έχω αφήσει το καπέλλο και ένα ρούχο μετά τη στροφή στα αριστερά μου στα 150+ μέτρα, εκεί που είδα τα πατήματα, μην τύχει και κόψει κάποιο από εκεί, για να στρίψει προς τα μένα, αν δεν θέλει να πέσει πάνω στα καρτέρια. Θα τα μυρίσει στα σίγουρα, η μυρωδιά θα το σπρώξει επάνω μου.
Αραιά και που ακούγονται πλέον τα σκυλιά, δεν έχουν ντορό ούτε ένδειξη. Ο αρχηγός συντονίζει ως μαέστρος παγανιέρηδες, σκυλιά και καρτεριτζήδες, με πληροφορίες, οδηγίες και τα απαραίτητα "κυνηγετικά καντήλια", για να σφίξουν οι κώλοι και να έχουμε το νού μας. Κάθε λάθος κοστίζει ακόμη και ανθρώπινη ζωή, δύσβατο μέρος, μικρή ορατότητα για όλους εκτός από το δικό μου μοναχικό καρτέρι που καραδοκώ ως λύκος τον αγριόχοιρο που θα νομίζει ότι ξέμπλεξε από τα καρτέρια. Σκυλιά τσιπαρισμένα για να έχουμε στίγμα σε ψηφιακό χάρτη ... εύκολα χάνεις σκυλί, δύσκολα φτιάχνεις κάποιο άλλο.
Η παγάνα τελειώνει, ένα σκυλί ακούγεται στα δεξιά μου μακρυά, ίσως να μυρίζει κάτι που έγκαιρα έφυγε από τα μέρη εκείνα. Πολλά τα ίχνη νυκτερινού κυνηγίου ... τα αγριογούρουνα πλέον απομακρύνονται με το που βλέπουν τα αυτοκίνητα να σταματούν στους πρόποδες. Θέλει άλλη τακτική και κυρίως να κόψουν το κώλο στους "ξενύχτηδες" ..
- "Θανάση έρχομαι προς τα σένα" λέει ο Νίκος στον ασύρματο. - "Εντάξει Νίκο, έλα" του απαντώ. Δεν το άκουσε, επαναλαμβάνει και πάλι. - "Το άκουσα Νίκο, έλα δρόμο - δρομο άφοβα" του ξαναλέω. - "Εντάξει μου λέει". ΘΕΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ... μπορεί αυτή η παγάνα να τελείωσε, αλλά η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ. Δείγμα εμπειρίας και σεβασμού όλων...
Κατεβαίνουμε και πάλι σε σημείο συναντήσεως, λίγο καφέ, ένα γλυκό, 2 καλαμπούρια για τόνωση ηθικού, νερό και κάτι να τσιμπήσουν τα σκυλιά, ανταλλαγή πληροφοριών για ίχνη/σκαψίματα/τρίχες και εκτιμήσεις, νέο σχέδιο για έρευνα σε άλλες ρεματιές, νέες ελπίδες και πάλι.
Και μόνο που 10 ώρες γίναμε ένα με τη φύση και λειτουργήσαμε ως ομάδα με ασφάλεια, φθάνει να δικαιολογήσει τον τίτλο του ποσταρίσματος. Θα ξανασυναντηθούμε και μάλιστα σύντομα ..
Attachments
Ωραίος.-
Η ιστορια που εταξα στο τοπικ "Δραμια- μονοβολα"
Χειμωνας στα ορεινα βουνα της Βορειας πατριδας μας.
Το κρυο εντονο, ενω ομιχλη απλωνεται στο δασσος οξυας. Η παγανα βρισκεται σε εξελιξη ,και ενω τα σκυλια καταδιωκουν με μανια μια σκροφα μεγαλων διαστασεων, τα σκορπισμενα με στρατηγικη καρτερια αναμενουν σιωπιλα και υπομονετικα.
Η σκροφα καταδιωκεται με ενταση και ειναι αρκετα νευρικη.
Ξαφνικα περναει απο το καρτερι του εμπειρου Αντωνη. Κυνηγος κοντα στα 50,θυμαται απο παλια τον εαυτο του αποκλειστικα γουρουνοκυνηγο.
Βλεπει την σκροφα λοξως εισερχομενη να ερχεται πανω του με βημα γοργο.
Ψυχραιμος με κρυο αιμα την αφηνει να πλησιασει για την χτυπησει τοσο κοντα οσο πρεπει.Οταν το ζωο φτασει εκει που πρεπει, εκεινος σηκωνει την παλια του Φρανκι και της ριχνει.
Το ζωο τραυματιζεται, αντιλαμβανεται την τοποθεσια της ενεδρας και χτυπημενη με οση δυναμη εχει, γυριζει κατα πανω του με μανια και του επιτιθεται καλπαζοντας.
Ο ψυχραιμος Αντωνης την "ζυγιαζει " πλεον καθως δεν εχει περιθωριο λαθους.
Ο μηχανικος του συντροφος τον προδιδει και δεν ριχνει τα βολια, ξαγνιαχοντας πλεον τον κυνηγο.
Η σκροφα πλεον ειναι μια ανασα διπλα του ,και οδηγουμενη απο το ενστικτο της εχει σκοπο να τον ισοπεδωσει. Πεφτει πανω του και γινεται μαχη σωμα με σωμα.Προσπαθει να τον χτυπησει και εκεινος αμυνεται χτυπωντας την με το ιδιο του το τουφεκι. Η φωνες του πλεον δεν τρομαζουν το ζωο. Κυνηγος και θηραμα προσπαθουν νς χτυπησουν ο ενας τον αλλον. Η καννη του οπλου στραβωνει, η παπια σπαει και το ζωο δεν απομακρυνεται. Ο Αντωνης αναγκαζεται να ανεβει σε ενα δεντρο για να γλιτωσει, οπως και κανει. Η σκροφα απομακρυνεται, και μολις παει σε αποσταση 10 μετρων. Καθεται και περιμενει τον κυνηγο να κατεβει.
Ενημερωνονται τα υπολοιπα καρτερια για βοηθεια.
Οντως ο πιο κοντινος πηγαινει και βλεπει το ζωο. Ανοιγει το κλειστρο του και βγαζει το s.mag δραμι και βαζει μονοβολο.Ριχνει στο ζωο αλλα το πληγμα δεν ειναι σοβαρο.
Η σκροφα σηκωνεται και γυριζει κατα πανω στον δευτερο κυνηγο. Τοτε εκεινος , ξαναριχνει και ευτυχως το ζωο πεφτει...
Αυτα ειναι τα αγριμια του δασσους, αγριογουρουνα που ουδεμια σχεση εχουν με τα ημιαιμα γουρουνια που συναντωνται σε αλλες περιοχες της πατριδος μας.
Χειμωνας στα ορεινα βουνα της Βορειας πατριδας μας.
Το κρυο εντονο, ενω ομιχλη απλωνεται στο δασσος οξυας. Η παγανα βρισκεται σε εξελιξη ,και ενω τα σκυλια καταδιωκουν με μανια μια σκροφα μεγαλων διαστασεων, τα σκορπισμενα με στρατηγικη καρτερια αναμενουν σιωπιλα και υπομονετικα.
Η σκροφα καταδιωκεται με ενταση και ειναι αρκετα νευρικη.
Ξαφνικα περναει απο το καρτερι του εμπειρου Αντωνη. Κυνηγος κοντα στα 50,θυμαται απο παλια τον εαυτο του αποκλειστικα γουρουνοκυνηγο.
Βλεπει την σκροφα λοξως εισερχομενη να ερχεται πανω του με βημα γοργο.
Ψυχραιμος με κρυο αιμα την αφηνει να πλησιασει για την χτυπησει τοσο κοντα οσο πρεπει.Οταν το ζωο φτασει εκει που πρεπει, εκεινος σηκωνει την παλια του Φρανκι και της ριχνει.
Το ζωο τραυματιζεται, αντιλαμβανεται την τοποθεσια της ενεδρας και χτυπημενη με οση δυναμη εχει, γυριζει κατα πανω του με μανια και του επιτιθεται καλπαζοντας.
Ο ψυχραιμος Αντωνης την "ζυγιαζει " πλεον καθως δεν εχει περιθωριο λαθους.
Ο μηχανικος του συντροφος τον προδιδει και δεν ριχνει τα βολια, ξαγνιαχοντας πλεον τον κυνηγο.
Η σκροφα πλεον ειναι μια ανασα διπλα του ,και οδηγουμενη απο το ενστικτο της εχει σκοπο να τον ισοπεδωσει. Πεφτει πανω του και γινεται μαχη σωμα με σωμα.Προσπαθει να τον χτυπησει και εκεινος αμυνεται χτυπωντας την με το ιδιο του το τουφεκι. Η φωνες του πλεον δεν τρομαζουν το ζωο. Κυνηγος και θηραμα προσπαθουν νς χτυπησουν ο ενας τον αλλον. Η καννη του οπλου στραβωνει, η παπια σπαει και το ζωο δεν απομακρυνεται. Ο Αντωνης αναγκαζεται να ανεβει σε ενα δεντρο για να γλιτωσει, οπως και κανει. Η σκροφα απομακρυνεται, και μολις παει σε αποσταση 10 μετρων. Καθεται και περιμενει τον κυνηγο να κατεβει.
Ενημερωνονται τα υπολοιπα καρτερια για βοηθεια.
Οντως ο πιο κοντινος πηγαινει και βλεπει το ζωο. Ανοιγει το κλειστρο του και βγαζει το s.mag δραμι και βαζει μονοβολο.Ριχνει στο ζωο αλλα το πληγμα δεν ειναι σοβαρο.
Η σκροφα σηκωνεται και γυριζει κατα πανω στον δευτερο κυνηγο. Τοτε εκεινος , ξαναριχνει και ευτυχως το ζωο πεφτει...
Αυτα ειναι τα αγριμια του δασσους, αγριογουρουνα που ουδεμια σχεση εχουν με τα ημιαιμα γουρουνια που συναντωνται σε αλλες περιοχες της πατριδος μας.
Πολυ ωραια αφηγηση Τολη σε μια πολυ εντονη μαχη..πραγματικα αυτα ειναι τα αγρια ζωα αλλα και δυσκολη κατασταση γιατι αν γινει μια στραβη οπως εγινε σ αυτα που λες ειναι 50-50 να τραυματιστει ο κυνηγος..βεβαια ειναι σκηνικο που εχεις να το θυμασαι για μια ζωη
D
Deleted member 1
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που ο κυνηγός στο καρτέρι αγριογούρουνου, πρέπει να ευρίσκεται ελαφρώς σε υπερυψωμένη θέση: Καλύτερη ορατότητα για θετική αναγνώριση στόχου, κατεύθυνση βολών από πάνω προς τα κάτω (έδαφος βληματοδόχος), διάχυση της μυρωδιάς σε υψηλότερα στρώματα αέρα ώστε να μην προδίδουμε τη θέση μας, ασφάλεια κυνηγού από αιφνίδια συμπλοκή με το αγριογούρουνο, κλπ.
Last edited by a moderator:
Ενα ομορφο καπρι απο τον κολλητο φιλο Σταθη
Tolis SBE1
Banned
Τι να κανει το γιλεκο φιλε τα κανει κιμα και μεσα στο γιλεκο σε μας ενα καπρι 5 ντογκο αρτζεντινο εφαγε με γιλεκα ακριβα ετσιΩραιο τερας!
Το γιλεκο ασφαλειας για τα σκυλια δεν κανει δουλεια ρε παιδια?
Την φωτογραφια την ανεβασα γιατι ειδα αυτα τα δοντια και τρελαθηκα μαχαιρια κανονικα που σε συνδυασμο με την δυναμη του κεφαλιου- λαιμου ειναι φονικο οπλο