Δεν θα ξεχάσω ποτέ την έναρξη του 2013. Η πρώτη μου έναρξη κανονικά με όπλο. Το κλάμπανο πήγε σύννεφο, είχε και πουλιά εκείνη τη χρονιά για τραγική ειρωνεία! Τουφέκισα 7 ή 8 αν θυμάμαι καλά, δεν πήρα κανένα. Ο κατήφορος ξεκίνησε από το πρώτο πουλί, που ήρθε να με φάει στην κυριολεξία. Τα έχασα... Πήγαινε να πιάσει στην αμυγδαλιά πάνω από το κεφάλι μου. Από το ταράκουλο του έβαλα προσκόπευση 10 πόντους, απόσταση ούτε 10 μέτρα...... Θα μ πεις αν του έριχνα πάνω θα έπαιρνα πούπουλα... Η ψυχολογία μου όμως στο ναδίρ... Τρέμουλο πόση ώρα. Τι να σου κάνει και το δόλιο το μονόκαννο μετά και φουλ τσοκ, περνάγανε ωραία, εγώ έριχνα σαν κούτσουρο ξερά μπροστά τους... Σε μια φάση έπιασε ένα ζευγάρι καθιστά δίπλα μου. Σήκωσα το όπλο. Είχα τόσα νεύρα με τον εαυτό μου που δεν τους έριξα, λέω δεν το καταδέχομαι σήμερα με τόσα πουλιά. Στο τέλος πέρασε ένα κοτσύφι και το πήρα... Αυτοκαντηλιάστηκα
Οι αποτυχίες συνεχίστηκαν και τις επόμενες μέρες θυμάμαι, είχα εκνευριστεί μου έφταιγαν τα πάντα... Πέρασε το καλοκαίρι και ησύχασα κι εγώ κι αυτά
Φέτος πρώτη μέρα. Στο πόστο μου από νωρίς μη μας το φάει και κανείς άλλος
Η ώρα περνούσε, 6:20, 6:27, 6:33, 6:45, 6:57... καπου εκει κάνα λεπτό μετά βλέπω από μακριά να έρχεται "σβάρνα" το τρυγόνι που ήταν σταμπαρισμένο από καιρό. Άργησες γ@...νο λέω από μέσα μου, 6:33-6:36 το είχα σταμπάρει.... Επωμίζω... Σημαδεύω... έχω βάλει φυσιολογικά το δάχτυλο στην πρώτη σκανδάλη... Και κάπου εκεί μπαίνει ο διάολος μέσα μου... Το τρυγόνι εν τω μεταξύ έχει μπει εντός βολής στρωτό απόσταση καμιά 20αρια μέτρα. Πέναλτι η φάση... Λέω θα βγάλω το δάχτυλο από την πρώτη κάννη, μη μου κάνει καμια αφλογιστία και έχουμε δράματα, έχω και 7αρι στην άλλη θα το κόψω σίγουρα
... Αλλάζω αυτόματα μεν σκανδάλη, αλλά η σκέψη αυτή αστραπιαία με καθυστέρησε κάποια δέκατα και η τουφεκιά έμεινε πίσω... Βατερλώ, έπαθα κοκομπλόκο, το τρυγόνι κάνει ένα τσάκισμα, η δεύτερη με σηκωμένο το κεφάλι... στο γάμο του "μαυρομάτη"... το τρυγόνι πιάνει λαβωμένο σε μια παραδιπλανή συκιά. Το βλέπω που έχει καθίσει και δεν του ρίχνω από εκεί στα καθιστά να το σιγουρέψω ο χαζός, καθότι καλή απόσταση. Λέω θα το ζυγωσω μωρε χτυπημένο είναι που θα πάει... Αμ δε... μου την έκανε ίσα ίσα πετώντας πίσω απ τη συκιά και χάθηκε στο πυκνό... ήθελα να ανοίξει η Γη να με καταπιεί... σηκώθηκα έφυγα και δεν ήθελα να καναπάω φετος για κυνήγι πραγματικά. Δεν μπήκαν και καθόλου πουλιά εκείνη τη μέρα... Μου στέλνει το απόγευμα το φιλαράκι μου, χαμός ρε πολλα πουλια εχω τουφεκισει 5 εχω παρει τα 2 που εισαι... Ρε π&*%^στη μου λεω βαλτός είσαι
Εντάξει την άλλη μέρα ξαναπήγα και στρώσαν όλα
Αυτά τα δύο τρυγόνια δεν θα τα ξεχάσω ποτέ. Και τσίχλες έχω χάσει εύκολες και κυρίως κοτσύφια! Αλλά το βρήκα με το δίκαννο το φάρμακό τους, τα αφήνω να στρώνουν. Και μια έυκολη σιταρηθρα έχασα πέρσι και την κατέβασε εν τέλει το φιλαράκι μου, ακόμα αναρωτιέμαι που διάολο πήγαν τα σκάγια. Όταν το θεωρείς όχι απλά εύκολο το πουλί αλλά σκέφτεσαι ότι το έχεις ήδη στο χέρι αντί να είσαι συγκεντρωμένος επάνω του, το πιο πιθανό είναι να αστοχήσεις. Αυτό το συμπέρασμα έχω βγάλει. Όταν τουφεκάω με άδειο μυαλό απορροφημένος απόλυτα στη σιλουέτα του πουλιού, αυτό είναι στην τσάντα.