Αγαπητοί φίλοι συνκυνηγοί
Αναφέρομαι σε αυτό το θέμα προκειμένου να σας ενημερώσω :
- για ένα ατύχημα που είχα που μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε (πράγμα που απεύχομαι σφόδρα),
- την έμμεση νομιμοποίηση των εξωτερικών σκυλόκουτων,
- τον προβληματισμό για τον κίνδυνο που ενέχει η χρήση τους και
- τις σχετικές αποζημιώσεις που πρέπει κάποιος να διεκδικήσει
Πριν από τρία χρόνια πηγαίναμε για κυνήγι με δυο φίλους, με το αμάξι μου (παλιό Vitara με υγραέριο) όπου είχαμε στο πίσω μέρος προσαρτημένο σκυλόκουτο με δύο επανιελάκια. Περίπου 400 μέτρα πριν τα πρώτα διόδια μετά την Κατερίνη στα οποία υπήρχαν ουρές αυτοκινήτων λόγω επιστροφής σαββατοκύριακου και ενώ πηγαίναμε με 10 -15 χλμ/ώρα λόγω κίνησης, ήρθε και κατέπεσε πάνω μας από πίσω μια μεγάλη BMW με 130 χλμ/ώρα (μίλαγε στο κινητό κατά μαρτυρία). Λόγω της σφοδρότητας σύγκρουσης το Vitara ανατράπηκε και περιστράφηκε δυο φορές και κατάληξε αντεστραμμένο 100 μέτρα μακριά από το σημείο πρόσκρουσης. Το BMW λόγω της μεγάλης ταχύτητας στη συνέχεια κατέπεσε σε άλλο αυτοκίνητο με 6 κινέζους που κάποιοι τραυματίστηκαν και το ΙΧ υπέστη σημαντικές ζημιές.
Αποτέλεσμα, βαριά κάκωση στον αυχένα μου, χτυπήματα μώλωπες και εκδορές και οι τρεις μας και βεβαίως το σκυλόκουτο συνεθλίβη εντελώς και τα σκυλάκια διαμελισμένα. Ακολούθησαν τα διαδικαστικά τροχαία, ασθενοφόρα , νοσοκομείο, κλπ να μη σας κουράσω με αυτά.
Εγώ λόγω του χτυπήματος στον αυχένα είχα φοβερούς πόνους για μήνες και παρά τις φυσικοθεραπείες, φάρμακα παυσίπονα κορτιζόνες κλπ σε διάστημα 4 μηνών παρέλυσαν τρία δάχτυλα και μερικώς το μισό χέρι μου, σε σημείο που αναγκάσθηκα στο εφτάμηνο να κάνω επέμβαση και μου έβαλαν 3 πλαστικούς συνδέσμους σπονδύλων. Βέβαια αναλογιζόμενοι όλοι μας το ατύχημα λέμε ότι είχαμε άγιο που είμαστε εδώ σήμερα.
Κατά το πρώτο τρίμηνο η ασφαλιστική του υπαίτιου (μεγάλη εταιρία) με ενέπαιζε συνέχεια και τελικώς μας έκανε μία προσφορά 4200.00 ευρώ στο σύνολο για το αυτοκίνητο, τα σκυλιά, τις ηθικές βλάβες, τους τραυματισμούς και θεραπείες - εξετάσεις. Απέρριψα την προσφορά ως γελοία και απευθύνθηκα στο δικηγόρο, κυνηγό, και τότε πρόεδρο και νυν μέλος ΔΣ του κυνηγετικού συλλόγου Αιγάλεω, Γιώργο Πετράκη, γνωστό από τα άρθρα του για κυνηγετικά θέματα και ιδίως τα σκυλόκουτα και αρχικά υποβάλαμε αγωγή μόνο για το ατύχημα καθεαυτό δηλαδή αμάξι, σκυλιά, ηθικές βλάβες, θεραπείες και έξοδα. Μετά την παράλυση του αριστερού χεριού υποβάλλαμε και νέα μεγαλύτερη αγωγή για την 30% παραλυσία που μου διαπιστώθηκε από επιτροπή του δημοσίου (ΚΕΠΑ) η εκδίκαση της οποίας δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί.
Η πρώτη αγωγή εκδικάσθηκε φέτος και το δικαστήριο αποφάσισε την πλήρη αποζημίωσή μας, εντόκως από την ημέρα υποβολής της αγωγής με επιτόκιο 7,25% ετησίως, συμπεριλαμβανομένων χρηματικής αποζημίωσης 2000.00 ευρώ για κάθε σκύλο και επιπλέον χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης 1000.00 ευρώ για κάθε σκύλο, πέραν των ηθικών βλαβών από το ατύχημα. Έτσι λοιπόν την προηγούμενη εβδομάδα μετά από τρία χρόνια εισπράξαμε τις αποζημιώσεις εντόκως μέχρι την ημέρα πληρωμής.
Σημειωτέον ότι παρόλο που δεν είχα ασφαλιστική κάλυψη για το σκυλόκουτο, το δικαστήριο δεν έθεσε θέμα νομιμότητας αυτού, ούτε συνυπαιτιότητας γεγονός πολύ σημαντικό διότι εμμέσως προκύπτει ότι αυτά δεν είναι παράνομα. Το γεγονός αυτό βέβαια για ένα θέμα που απασχολεί αρκετούς κυνηγούς όσον αφορά την νομιμότητα των σκυλόκουτων. δεν αίρει και τον προβληματισμό μας για τον κίνδυνο που ενέχει η χρήση τους για την μεταφορά των φίλων και συντρόφων μας. Στην περίπτωση που υπάρξει πρόσκρουση αυτοκίνητου πάνω στο σκυλόκουτο τα σκυλιά μας είναι υποψήφιοι μελλοθάνατοι και θεωρώ ότι για τους περισσότερους κυνηγούς η αποζημίωση δεν έχει καμία αξία μπροστά στην ζωή των σκυλιών τους. Σε ταξίδι πάντως που είχα κάνει στο Βέλγιο και Γερμανία, προσκεκλημένος φίλου κυνηγού πήγαμε σε αγώνες κυνηγετικών σκύλων και πουθενά δεν είδα εξωτερικό σκυλόκουτο. Όλοι όσοι είχαν κουτιά τα είχαν μέσα στο αμάξι κυρίως σε τζιπ ή station wagon.
Πιστεύω να έκανα καλά που σας παρέθεσα την εμπειρία μου αυτή, μιας και αφορά σημαντικά θέματα που εγώ δεν σκεφτόμουν ποτέ ότι κάτι τέτοιο μπορεί να μου συμβεί και μου έκατσε από το πουθενά. Βέβαια τέτοια περιστατικά δεν προκύπτουν συχνά αλλά καλό είναι όλοι να γνωρίζουμε και να μαθαίνουμε από εμπειρίες άλλων και κυρίως να ξανασκεφτούμε το θέμα των εξωτερικών κουτιών. Εγώ πάντως δεν έχω ξαναπάρει σκύλο αλλά και αν κάποια στιγμή έπαιρνα δεν θα τον ξανάβαζα σε εξωτερικό κουτί όπως δεν θα βάζαμε κάτι άλλο αγαπημένο μας!!!.
Τέλος για να το ελαφρύνω λίγο, μετά την πληρωμή τηλεφώνησα στη δικηγόρο της ασφαλιστικής που μου έκανε τη γελοία προσφορά των 4200 ευρώ και αφού της θύμισα την υπόθεση, της είπα ότι αν δεν με είχε αντιμετωπίσει σαν ηλίθιο και μου είχε κάνει μια σοβαρότερη προσφορά θα την είχα ενδεχομένως δεχτεί, και της πρότεινα να σκεφτεί να καταθέσει το πτυχίο της μιας και πλήρωσε τελικά 4,5 φορές την πρότασή της.
Αν υπάρχουν παρόμοιες ή άλλες εμπειρίες ή σχόλια για τα παραπάνω από φίλους συνκυνηγούς καλό θα είναι να τα ακούσουμε.
Αναφέρομαι σε αυτό το θέμα προκειμένου να σας ενημερώσω :
- για ένα ατύχημα που είχα που μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε (πράγμα που απεύχομαι σφόδρα),
- την έμμεση νομιμοποίηση των εξωτερικών σκυλόκουτων,
- τον προβληματισμό για τον κίνδυνο που ενέχει η χρήση τους και
- τις σχετικές αποζημιώσεις που πρέπει κάποιος να διεκδικήσει
Πριν από τρία χρόνια πηγαίναμε για κυνήγι με δυο φίλους, με το αμάξι μου (παλιό Vitara με υγραέριο) όπου είχαμε στο πίσω μέρος προσαρτημένο σκυλόκουτο με δύο επανιελάκια. Περίπου 400 μέτρα πριν τα πρώτα διόδια μετά την Κατερίνη στα οποία υπήρχαν ουρές αυτοκινήτων λόγω επιστροφής σαββατοκύριακου και ενώ πηγαίναμε με 10 -15 χλμ/ώρα λόγω κίνησης, ήρθε και κατέπεσε πάνω μας από πίσω μια μεγάλη BMW με 130 χλμ/ώρα (μίλαγε στο κινητό κατά μαρτυρία). Λόγω της σφοδρότητας σύγκρουσης το Vitara ανατράπηκε και περιστράφηκε δυο φορές και κατάληξε αντεστραμμένο 100 μέτρα μακριά από το σημείο πρόσκρουσης. Το BMW λόγω της μεγάλης ταχύτητας στη συνέχεια κατέπεσε σε άλλο αυτοκίνητο με 6 κινέζους που κάποιοι τραυματίστηκαν και το ΙΧ υπέστη σημαντικές ζημιές.
Αποτέλεσμα, βαριά κάκωση στον αυχένα μου, χτυπήματα μώλωπες και εκδορές και οι τρεις μας και βεβαίως το σκυλόκουτο συνεθλίβη εντελώς και τα σκυλάκια διαμελισμένα. Ακολούθησαν τα διαδικαστικά τροχαία, ασθενοφόρα , νοσοκομείο, κλπ να μη σας κουράσω με αυτά.
Εγώ λόγω του χτυπήματος στον αυχένα είχα φοβερούς πόνους για μήνες και παρά τις φυσικοθεραπείες, φάρμακα παυσίπονα κορτιζόνες κλπ σε διάστημα 4 μηνών παρέλυσαν τρία δάχτυλα και μερικώς το μισό χέρι μου, σε σημείο που αναγκάσθηκα στο εφτάμηνο να κάνω επέμβαση και μου έβαλαν 3 πλαστικούς συνδέσμους σπονδύλων. Βέβαια αναλογιζόμενοι όλοι μας το ατύχημα λέμε ότι είχαμε άγιο που είμαστε εδώ σήμερα.
Κατά το πρώτο τρίμηνο η ασφαλιστική του υπαίτιου (μεγάλη εταιρία) με ενέπαιζε συνέχεια και τελικώς μας έκανε μία προσφορά 4200.00 ευρώ στο σύνολο για το αυτοκίνητο, τα σκυλιά, τις ηθικές βλάβες, τους τραυματισμούς και θεραπείες - εξετάσεις. Απέρριψα την προσφορά ως γελοία και απευθύνθηκα στο δικηγόρο, κυνηγό, και τότε πρόεδρο και νυν μέλος ΔΣ του κυνηγετικού συλλόγου Αιγάλεω, Γιώργο Πετράκη, γνωστό από τα άρθρα του για κυνηγετικά θέματα και ιδίως τα σκυλόκουτα και αρχικά υποβάλαμε αγωγή μόνο για το ατύχημα καθεαυτό δηλαδή αμάξι, σκυλιά, ηθικές βλάβες, θεραπείες και έξοδα. Μετά την παράλυση του αριστερού χεριού υποβάλλαμε και νέα μεγαλύτερη αγωγή για την 30% παραλυσία που μου διαπιστώθηκε από επιτροπή του δημοσίου (ΚΕΠΑ) η εκδίκαση της οποίας δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί.
Η πρώτη αγωγή εκδικάσθηκε φέτος και το δικαστήριο αποφάσισε την πλήρη αποζημίωσή μας, εντόκως από την ημέρα υποβολής της αγωγής με επιτόκιο 7,25% ετησίως, συμπεριλαμβανομένων χρηματικής αποζημίωσης 2000.00 ευρώ για κάθε σκύλο και επιπλέον χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης 1000.00 ευρώ για κάθε σκύλο, πέραν των ηθικών βλαβών από το ατύχημα. Έτσι λοιπόν την προηγούμενη εβδομάδα μετά από τρία χρόνια εισπράξαμε τις αποζημιώσεις εντόκως μέχρι την ημέρα πληρωμής.
Σημειωτέον ότι παρόλο που δεν είχα ασφαλιστική κάλυψη για το σκυλόκουτο, το δικαστήριο δεν έθεσε θέμα νομιμότητας αυτού, ούτε συνυπαιτιότητας γεγονός πολύ σημαντικό διότι εμμέσως προκύπτει ότι αυτά δεν είναι παράνομα. Το γεγονός αυτό βέβαια για ένα θέμα που απασχολεί αρκετούς κυνηγούς όσον αφορά την νομιμότητα των σκυλόκουτων. δεν αίρει και τον προβληματισμό μας για τον κίνδυνο που ενέχει η χρήση τους για την μεταφορά των φίλων και συντρόφων μας. Στην περίπτωση που υπάρξει πρόσκρουση αυτοκίνητου πάνω στο σκυλόκουτο τα σκυλιά μας είναι υποψήφιοι μελλοθάνατοι και θεωρώ ότι για τους περισσότερους κυνηγούς η αποζημίωση δεν έχει καμία αξία μπροστά στην ζωή των σκυλιών τους. Σε ταξίδι πάντως που είχα κάνει στο Βέλγιο και Γερμανία, προσκεκλημένος φίλου κυνηγού πήγαμε σε αγώνες κυνηγετικών σκύλων και πουθενά δεν είδα εξωτερικό σκυλόκουτο. Όλοι όσοι είχαν κουτιά τα είχαν μέσα στο αμάξι κυρίως σε τζιπ ή station wagon.
Πιστεύω να έκανα καλά που σας παρέθεσα την εμπειρία μου αυτή, μιας και αφορά σημαντικά θέματα που εγώ δεν σκεφτόμουν ποτέ ότι κάτι τέτοιο μπορεί να μου συμβεί και μου έκατσε από το πουθενά. Βέβαια τέτοια περιστατικά δεν προκύπτουν συχνά αλλά καλό είναι όλοι να γνωρίζουμε και να μαθαίνουμε από εμπειρίες άλλων και κυρίως να ξανασκεφτούμε το θέμα των εξωτερικών κουτιών. Εγώ πάντως δεν έχω ξαναπάρει σκύλο αλλά και αν κάποια στιγμή έπαιρνα δεν θα τον ξανάβαζα σε εξωτερικό κουτί όπως δεν θα βάζαμε κάτι άλλο αγαπημένο μας!!!.
Τέλος για να το ελαφρύνω λίγο, μετά την πληρωμή τηλεφώνησα στη δικηγόρο της ασφαλιστικής που μου έκανε τη γελοία προσφορά των 4200 ευρώ και αφού της θύμισα την υπόθεση, της είπα ότι αν δεν με είχε αντιμετωπίσει σαν ηλίθιο και μου είχε κάνει μια σοβαρότερη προσφορά θα την είχα ενδεχομένως δεχτεί, και της πρότεινα να σκεφτεί να καταθέσει το πτυχίο της μιας και πλήρωσε τελικά 4,5 φορές την πρότασή της.
Αν υπάρχουν παρόμοιες ή άλλες εμπειρίες ή σχόλια για τα παραπάνω από φίλους συνκυνηγούς καλό θα είναι να τα ακούσουμε.