Παίδες, ο πατριωτισμός δεν έχει διαβαθμίσεις, δεν μπορείς να είσαι λίγο πατριώτης. Ή είσαι ή δεν είσαι.
Από την άλλη βέβαια, η καθημερινότητα, η συμπεριφορά και η ιδεολογία/ιδεοληψία καθορίζονται από έναν σημαντικό παράγοντα, ο οποίος ρυθμίζει κατά 99,99% την ζωή μας:
την οικονομία. Η οικονομία ρυθμίζει την τακτική μιάς κυβέρνησης, μιάς εταιρείας, μιας οικογένειας, μιας ανθρώπινης μονάδας. Η οικονομία, με άλλα λόγια η τσέπη του καθενός μας, επιρρεάζει τον τρόπο που σκεφτόμαστε, νοιώθουμε και ενεργούμε. Και αυτό από αρχαιοτάτων χρόνων, πιθανόν απο την εποχή του homo erectus (1,9-2 εκατομύρια χρόνια πριν!).
Τις εποχές που δεν υπήρχε η έννοια του έθνους, αναδύονταν και έσβυναν οι αυτοκρατορίες και τα βασίλεια πάντα λόγω οικονομικών παραγόντων - αν εξαιρέσουμε τις φυσικές καταστροφές. Με την επικράτηση του μονοθεϊσμού στον 3-4μ.Χ. αιώνα προστέθηκε και η θρησκεία ως καταλυτικός παράγοντας στην λειτουργία των οργανισμών (κράτη, αυτοκρατορίες, βασίλεια) - προηγουμένως η θρησκεία καθόριζε την "
ομοσπονδία" των
ελεύθερων ατόμων, την οποία και κατήργησε ο μονοθεϊσμός. Παρόλα αυτά, η επιδραση της οικονομίας στην ζωή των ατόμων, υπερείχε και υπερέχει κατά πολύ της επιδράσεως της θρησκείας στην δράση και τρόπο ζωής των ανθρώπων.
Η οθωμανική αυτοκρατορία, όπως και οι Αραβες τον 7ο μ.Χ. αιώνα στην Β. Αφρική και Ισπανία, χρησιμοποίησε έξυπνα την οικονομία (φόρους) σε συνδυασμό με την θρησκεία (αλλαξοπιστήσαντες Χριστιανοί) για να εδρεώσει την κυριαρχία της. Μέχρι τότε δεν υπήρχε το θέμα του πατριωτισμού, άσχετα αν από την εποχή της αρχαίας Ελλάδος οι Έλληνες κατά καιρούς πιστευαν σε κάποια μορφή "εθνότητας" (Δαναοί, Αχαιοί, Έλληνες κλπ). Ο όρος "πατρίς" ήταν άρικτα συνδεδεμένος με την γλώσσα, τις σπονδές αλλά και την ιστορία/παράδοση των Δαναών, Αχαιών, Ελλήνων. Αυτό βέβαια εξαφανίστικε με την επικράτηση του μονοθεϊσμού και τις μετέπειτα εξελίξεις του.
Τον 17ο αιώνα άρχισε να σχηματίζεται η έννοια του σύγχρονου έθνους, η οποία και οδήγησε στις επαναστάσεις του 18ου και 19ου αιώνα, π.χ. Βόρεια Αμερική, Γαλλία, Αϊτή, Ελλάδα και αλλού. Στις αρχές του 18ου αιώνα άρχισε να επικρατεί στους Έλληνες λόγιους, δηλ. στους μορφωμένους, η ιδέα του Ένθους, πηγάζουσα από την επαφή τους με τα αποτελέσματα της Αναγέννησης, των Επαναστάσεων στην Αμερική και Γαλλία, αλλά και σε οικονομικούς παράγοντες που προέρχονταν κυρίως εκτός της οθωμανικής επικράτειας.
Σήμερα υπάρχει - σύμφωνα με την προσωπική, ταπεινή μου γνώμη - μία σπασμωδική και νοσηρή μόνιμη προσπάθεια διαχωρισμού της έννοιας της
Πατρίδας και της έννοιας του
Έθνους. Αυτός ο διαχωρισμός βασίζεται σε πολιτικο-οικονομικες ιδεολογίες που στοχεύουν σε πράγματα που είναι
εκτός θέματος για το φόρουμ. Το γνωστό "
όπου γης εκεί πατρίς" των Λατίνων ήταν η πρώτη ισοπεδωτική ιδέα για το θόλωμα των εννοιών της πατρίδας και του έθνους - όλοι οι
καλοί μπορούσαν να γίνουν Ρωμαίοι πολίτες και να έχουν τα ανάλογα, κυριώς οικονομικά, πλεονεκτήματα.
Εν ολίγοις πιστεύω πως
- το αν αγοράσεις προϊόν κατασκευασμένο στην Τουρκία δεν σε κάνει λιγότερο πατριώτη από κάποιον που αρνείται λόγω αρχών να κάνει το ίδιο.
- δεν υπάρχει Πατρίδα χωρίς Εθνος
Τα παραπάνω γραφόμενα είναι καθαρά η προσωπική μου γνώμη!
Συγνώμη για το μακροσκελές κείμενο, προσπάθησα να είμαι όσο το δυνατόν συντομότερος
