Σήμερα το πρωί για μια ώρα πήγα να τσεκάρω αν κινείται τίποτα. Στα πρώτα 10 λεπτά μου πέρασαν αγριοπερίστερα αλλά πολύ ψηλά.
Κακώς τουφέκισα, γιατί έβαλα σκάγια σε ένα πουλί που δεν έπεσε αμέσως, αλλά ξέκοψε από το κοπάδι και μετά από 150 και πλέον μέτρα, έπεσε σε μια χαράδρα γεμάτη πεύκα.
Άφησα το πόστο μου να το ψάξω αν και ήταν χαμένος κόπος. Την ώρα που έψαχνα πέρασε μια τριάδα τρυγόνια , από το πόστο που εγκατέλειψα! (το ένα μάτι έψαχνε το άλλο κοίταγε τον ουρανό!). Επιστροφή άκαρπη και έχω χάσει σχεδόν όλο το διαθέσιμο χρόνο μου (δουλειά μετά).
Επειδή δεν πίστευα ότι θα περάσει κάτι άλλο στο τελευταίο τέταρτο, έβγαλα τη μηχανούλα να πάρω μια φωτογραφία από το πόστο. Άφησα το όπλο έβγαλα τη φωτογραφία και πριν βολέψω τη μηχανή, ένα τρυγόνι εμφανίστηκε και ερχόταν καρφί απάνω μου στο ύψος των λιόδεντρων. Έμεινα ακίνητος να έρθει αρκετά κοντά άφησα τη μηχανή κάτω! τσάκωσα το όπλο και τουφέκισα από βαθύ κάθισμα, ενώ αυτό έκανε απότομη στροφή και καλυπτόταν από την ελιά που στεκόμουν... ούτε και ξέρω που πήγαν τα σκάγια
.
Απογοήτευση και προχωρώ προς το αυτοκίνητο που είναι στα 100 περίπου μέτρα.
Στα μισά της διαδρομής βλέπω κοπάδι αγριοπερίστερα να προσγειώνεται στο ξέφωτο μιας ράχης το πολύ 300 μέτρα μακρυά. Θα πάω πόσο θα κάνω! Φτάνω κοντά και ευτυχώς ξέρω τον τόπο και θα περάσω το άγριο που με χωρίζει από τα πουλιά. Με το που ξεμυτάω σηκώνονται με θόρυβο 20 μέτρα μακρυά μου, τουφεκιά και πέφτει, δεύτερη τουφεκιά πέφτει και αυτό αλλά όχι "ξερό" . Πάω πρώτα στο τραυματισμένο, το βλέπω αλλά τρέχει και τρυπώνει στα πουρνάρια ... τελικά το χάνω! πάω στο πρώτο και ευτυχώς το βρίσκω.
Τώρα το απόγευμα αποφασίζω και ξαναπάω, λίγο περπατητό αλλά και λίγο καρτέρι.
Τελικά μου πέρασε μια τριάδα που με μια τουφεκιά πήρα το ένα και μετά από λίγη ώρα άλλα δύο και με ένα τουμπλέ πήρα και άλλο ένα...
Οι φωτογραφίες : από το πρωινό πόστο, μια με το κομάτι που έχασα το τραυματισμένο και η απογευματινή ...
Κακώς τουφέκισα, γιατί έβαλα σκάγια σε ένα πουλί που δεν έπεσε αμέσως, αλλά ξέκοψε από το κοπάδι και μετά από 150 και πλέον μέτρα, έπεσε σε μια χαράδρα γεμάτη πεύκα.
Άφησα το πόστο μου να το ψάξω αν και ήταν χαμένος κόπος. Την ώρα που έψαχνα πέρασε μια τριάδα τρυγόνια , από το πόστο που εγκατέλειψα! (το ένα μάτι έψαχνε το άλλο κοίταγε τον ουρανό!). Επιστροφή άκαρπη και έχω χάσει σχεδόν όλο το διαθέσιμο χρόνο μου (δουλειά μετά).
Επειδή δεν πίστευα ότι θα περάσει κάτι άλλο στο τελευταίο τέταρτο, έβγαλα τη μηχανούλα να πάρω μια φωτογραφία από το πόστο. Άφησα το όπλο έβγαλα τη φωτογραφία και πριν βολέψω τη μηχανή, ένα τρυγόνι εμφανίστηκε και ερχόταν καρφί απάνω μου στο ύψος των λιόδεντρων. Έμεινα ακίνητος να έρθει αρκετά κοντά άφησα τη μηχανή κάτω! τσάκωσα το όπλο και τουφέκισα από βαθύ κάθισμα, ενώ αυτό έκανε απότομη στροφή και καλυπτόταν από την ελιά που στεκόμουν... ούτε και ξέρω που πήγαν τα σκάγια
.Απογοήτευση και προχωρώ προς το αυτοκίνητο που είναι στα 100 περίπου μέτρα.
Στα μισά της διαδρομής βλέπω κοπάδι αγριοπερίστερα να προσγειώνεται στο ξέφωτο μιας ράχης το πολύ 300 μέτρα μακρυά. Θα πάω πόσο θα κάνω! Φτάνω κοντά και ευτυχώς ξέρω τον τόπο και θα περάσω το άγριο που με χωρίζει από τα πουλιά. Με το που ξεμυτάω σηκώνονται με θόρυβο 20 μέτρα μακρυά μου, τουφεκιά και πέφτει, δεύτερη τουφεκιά πέφτει και αυτό αλλά όχι "ξερό" . Πάω πρώτα στο τραυματισμένο, το βλέπω αλλά τρέχει και τρυπώνει στα πουρνάρια ... τελικά το χάνω! πάω στο πρώτο και ευτυχώς το βρίσκω.
Τώρα το απόγευμα αποφασίζω και ξαναπάω, λίγο περπατητό αλλά και λίγο καρτέρι.
Τελικά μου πέρασε μια τριάδα που με μια τουφεκιά πήρα το ένα και μετά από λίγη ώρα άλλα δύο και με ένα τουμπλέ πήρα και άλλο ένα...
Οι φωτογραφίες : από το πρωινό πόστο, μια με το κομάτι που έχασα το τραυματισμένο και η απογευματινή ...
με 19 χρόνια πολύ σκληρή χρήση σε μπεκατσοπερδικοκυνήγια...
