Κυνήγια του Παρελθόντος

χαχαχα...ελα κασο να παμε .hunter.

20160917_190156.jpg
Ε ρε κάτι πουλες, του χρόνου φιλαράκι πρώτα ο Θεός θα κατέβω .
 
Σεπτέμβριος 1980, ημερομηνία κοντά του Σταυρού, περιοχή Σπιάντζα νομού Ηλείας.
Εγώ στα 14, για τρυγόνια μαζί με τον πατέρα μου.
Πηγαίνοντας στη φυλαχτρα κατά τις 6, τα πουλιά άρχισαν να ξεκλαρίζουν καθώς περνούσαμε δίπλα τους.
Σημάδι ότι τα πουλιά είχαν πιάσει εκεί και ότι θα ακολουθήσει πολύ ντουφεκιδι.
Οι κυνηγοί ανά 30 μέτρα, το πολύ.
Κατά τις 7 πέφτει η πρώτη τουφεκιά.
Μέσα στο μισοσκόταδο έβλεπα τρυγόνια να περνούν λίγο πάνω από τα κεφάλια μας.
Ο πατέρας μου έριχνε με ένα πλαγιόκανο Βίκερς. Εγώ μάζευα τα πουλιά..
Κατά τις 7:30 ηρέμησαν τα πράγματα.
Τώρα ξεκινούσε ο τσακωμός μεταξύ των κυνηγών για τα χτυπημένα πουλιά.
Κατά τις 9 άρχισαν να εμφανίζονται ψηλωμενα μπουλουκια των 50-100 πουλιών, και σαν κάποιος να έδινε εντολή, έκοβαν φτερό και βουτουσαν στα πεύκα μπροστά μας.
Πόλεμος!!
Εκτός αυτού άρχισαν να εμφανίζονται και συκοφαγοι. Οσπου να μαζέψω το ένα πουλί, έπεφτε και άλλο.
Μερικοί συκοφάγοι ήταν ζωντανοί και με τσιμπουσαν όταν πήγαινα να τους πιάσω και γυρίζω και λέω στον πατέρα μου...φτάνει ρε μπαμπά, ιδρωσα....

Τέτοιο κυνήγι δεν ξαναζησα και από ότι φαίνεται ούτε πρόκειται να ξαναζήσω.
 
Ημερομηνία 19/11/2016
Ο σκύλος μου τετράχρονος καλά προπονημένος, τις ωραίες ηλιόλουστες μέρες του Νοεμβρίου δεν πήγαινα για μπεκάτσες αλλά για πέρδικες.
Μου άρεσε πάντα να πηγαίνω λίγο αργά! μετά τις 09:00 ώστε να ξέρω που είναι οι λαγάδες και οι γουρουνάδες στο βουνό και να διαλέγω τόπο που θα είμαι μόνος.
Στο πρώτο μισάωρο ο σκύλος πήρε φέρμα σε μπεκάτσα, τουφέκισα και έφυγε τραυματισμένη. Πέταξε ψηλά και πολύ μακρυά, πέρασε κάθετα ένα μεγάλο ρέμα και προσγειώθηκε σε μια συστάδα πουρνάρια που ξεχώριζαν. Η απόφαση να πάω ίσως κατέστρεφε όλο το κυνήγι, θα χρειαζόταν ακαθόριστα πολύς χρόνος να περάσω το ρέμα και τις πυκνούρες του, αλλά δεν μου αρέσει να αφήνω τραυματισμένα πουλιά.
Έφτασα μετά από σχεδόν μία ώρα! πλησιάζοντας τα πουρνάρια είδα το σκυλί να την καταλαβαίνει και να την φερμάρει. Ξαναπέταξε χαμηλά αλλά τα κατάφερα και την πήρα. Τώρα όμως αν ήθελα να φτάσω εκεί που είχα πρόγραμμα, ήθελα τουλάχιστον δύο ώρες και μια δύο να ψάξω και δύο για επιστροφή ...θα με έπαιρνε βράδυ!
Άλλαξα πλάνο! Θα κυνηγήσω από την μεριά που είμαι κάποια υψώματα, που λίγες χρονιές έχει κοπάδι και εφέτος δεν έχω ξαναπάει.
Δύσκολο μέρος, απότομο με κλίσεις μεγάλες και βλάστηση. Η τύχη μου όμως σήμερα δουλεύει ...Ωραίο ανέβασμα και φέρμα κατάκορφα στο μεγαλύτερο και ποιο ελπιδοφόρο ύψωμα. Διάλεξα τον κώτσο ανάμεσα σε πέντε πουλιά και τον πήρα.
Το κυνήγι έχει τελειώσει και επιστρέφω με πορεία λίγο διαφορετική ώστε να περάσω το ρέμα από ευκολότερο σημείο. Κρατώντας τις κουμαριές και τα πουρνάρια, με κόπο καταφέρνω να κατέβω 8-10 μέτρα ως στα νερά, τώρα πρέπει να βρώ που με βολεύει να σκαρφαλώσω απέναντι, ο σκύλος που είναι δεν τον ακούω, κοιτάω το gps και ο σκύλος είναι φέρμα στα 50 μέτρα σε ένα ρεματάκι παρακλάδι του μεγάλου, αλλά από την μεριά που ερχόμουνα... πάλι πίσω!

Η πρώτη σκέψη είναι "άδικος κόπος ώσπου να πάω θα φύγει" αλλά πλησιάζω την συμβολή των δύο ρεμάτων προχωράω λίγο στο μικρό ρέμα και τελικά βγαίνω ποιο εύκολα από όσο υπολόγιζα...Πάω στη φέρμα και βλέπω το σκύλο! Τα πουρνάρια δεν είναι πολύ ψηλά, το πουλί με έχει ακούσει και έχει προχωρήσει σε βολικότερο σημείο. Ξαφνικά πολύς θόρυβος από φτερά μπεκάτσας και απογείωση... τι είναι αυτό! σαν μεγάλος καφέ γλάρος!!! τουφεκιά, πτώση και μαζί με το σκύλο φτάνω να την δώ και να την πάρω στο χέρι μου.

Την βλέπετε και εσείς στην φωτογραφία! ... Όση και ο κώτσος!!! Είμαι σίγουρος πως δεν έχω δει μεγαλύτερη.
 

Attachments

  • Φωτογραφία0473.jpg
    Φωτογραφία0473.jpg
    287,5 KB · Προβολές: 237
  • Φωτογραφία0475.jpg
    Φωτογραφία0475.jpg
    231,5 KB · Προβολές: 246
Ημερομηνία 19/11/2016
Ο σκύλος μου τετράχρονος καλά προπονημένος, τις ωραίες ηλιόλουστες μέρες του Νοεμβρίου δεν πήγαινα για μπεκάτσες αλλά για πέρδικες.
Μου άρεσε πάντα να πηγαίνω λίγο αργά! μετά τις 09:00 ώστε να ξέρω που είναι οι λαγάδες και οι γουρουνάδες στο βουνό και να διαλέγω τόπο που θα είμαι μόνος.
Στο πρώτο μισάωρο ο σκύλος πήρε φέρμα σε μπεκάτσα, τουφέκισα και έφυγε τραυματισμένη. Πέταξε ψηλά και πολύ μακρυά, πέρασε κάθετα ένα μεγάλο ρέμα και προσγειώθηκε σε μια συστάδα πουρνάρια που ξεχώριζαν. Η απόφαση να πάω ίσως κατέστρεφε όλο το κυνήγι, θα χρειαζόταν ακαθόριστα πολύς χρόνος να περάσω το ρέμα και τις πυκνούρες του, αλλά δεν μου αρέσει να αφήνω τραυματισμένα πουλιά.
Έφτασα μετά από σχεδόν μία ώρα! πλησιάζοντας τα πουρνάρια είδα το σκυλί να την καταλαβαίνει και να την φερμάρει. Ξαναπέταξε χαμηλά αλλά τα κατάφερα και την πήρα. Τώρα όμως αν ήθελα να φτάσω εκεί που είχα πρόγραμμα, ήθελα τουλάχιστον δύο ώρες και μια δύο να ψάξω και δύο για επιστροφή ...θα με έπαιρνε βράδυ!
Άλλαξα πλάνο! Θα κυνηγήσω από την μεριά που είμαι κάποια υψώματα, που λίγες χρονιές έχει κοπάδι και εφέτος δεν έχω ξαναπάει.
Δύσκολο μέρος, απότομο με κλίσεις μεγάλες και βλάστηση. Η τύχη μου όμως σήμερα δουλεύει ...Ωραίο ανέβασμα και φέρμα κατάκορφα στο μεγαλύτερο και ποιο ελπιδοφόρο ύψωμα. Διάλεξα τον κώτσο ανάμεσα σε πέντε πουλιά και τον πήρα.
Το κυνήγι έχει τελειώσει και επιστρέφω με πορεία λίγο διαφορετική ώστε να περάσω το ρέμα από ευκολότερο σημείο. Κρατώντας τις κουμαριές και τα πουρνάρια, με κόπο καταφέρνω να κατέβω 8-10 μέτρα ως στα νερά, τώρα πρέπει να βρώ που με βολεύει να σκαρφαλώσω απέναντι, ο σκύλος που είναι δεν τον ακούω, κοιτάω το gps και ο σκύλος είναι φέρμα στα 50 μέτρα σε ένα ρεματάκι παρακλάδι του μεγάλου, αλλά από την μεριά που ερχόμουνα... πάλι πίσω!

Η πρώτη σκέψη είναι "άδικος κόπος ώσπου να πάω θα φύγει" αλλά πλησιάζω την συμβολή των δύο ρεμάτων προχωράω λίγο στο μικρό ρέμα και τελικά βγαίνω ποιο εύκολα από όσο υπολόγιζα...Πάω στη φέρμα και βλέπω το σκύλο! Τα πουρνάρια δεν είναι πολύ ψηλά, το πουλί με έχει ακούσει και έχει προχωρήσει σε βολικότερο σημείο. Ξαφνικά πολύς θόρυβος από φτερά μπεκάτσας και απογείωση... τι είναι αυτό! σαν μεγάλος καφέ γλάρος!!! τουφεκιά, πτώση και μαζί με το σκύλο φτάνω να την δώ και να την πάρω στο χέρι μου.

Την βλέπετε και εσείς στην φωτογραφία! ... Όση και ο κώτσος!!! Είμαι σίγουρος πως δεν έχω δει μεγαλύτερη.
Καλημέρα. Πολύ ωραία διήγηση!!! Πάντα επιτυχίες.
 
Ας ανεβάσω και εγώ μερικές κυνηγετικές στιγμές από Φθιώτιδα και Κιλκίς. Οι τρεις πρώτες φωτό είναι από το φετινό διάστημα το Δεκέμβρη που μας άφησαν για λίγο ανοιχτούς έτσι το τοπίο από τη φυλαχτρα στα υδρόβια.Screenshot_20210613-135031_Photos.jpgScreenshot_20210613-135045_Photos.jpgScreenshot_20210613-135109_Photos.jpgScreenshot_20210613-140807_Photos.jpgScreenshot_20210613-141129_Photos.jpg
 
Last edited:
Ας ανεβάσω και εγώ μερικές κυνηγετικές στιγμές από Φθιώτιδα και Κιλκίς. Οι τρεις πρώτες φωτό είναι από το φετινό διάστημα το Δεκέμβρη που μας άφησαν για λίγο ανοιχτούς έτσι το τοπίο από τη φυλαχτρα στα υδρόβια.View attachment 28057View attachment 28058View attachment 28059View attachment 28060View attachment 28061
Γιομησες το τόπο σουσταρια ,ωραιος
 
Μπραβο Τασαρα με την Μπαικαλαρα σου!!!!
Εύγε εύγε εύγε!!!!.shake hands..shake hands..shake hands.
Υγ αν έχεις την καλοσύνη γράψε δυο λόγια για αυτό το όπλο στο "baikal club" αν έχεις μείνει ευχαριστημένος κλπ..:)
Κι εγώ Τάσο τα υπεραγαπω τα Baikal,(Στυβαρα όπλα,κόψιμο του θανάτου,απλό στην κατασκευή του)Άλλωστε με μονοκανο MP 18em ξεκίνησα να κυνηγώ και με φυσίγγια φτιαχτά με sokol πυρίτιδα ❤️❤️❤️❤️❤️
 
Και είχα και αστοχίες Χρήστο είχα πάρει το 686 κοντά ,γιατί ήταν η χρονιά που δεν σε άφηναν με μολύβδινα ήθελε ατσάλινα, και δεν μπορούσα να πάρω την αγαπημένη μου γριά (Beretta A-302) δεν ρίχνει ατσαλι
Και οι αστοχίες στο πρόγραμμα είναι! :cool:
 
Ας ανεβάσω και εγώ μερικές κυνηγετικές στιγμές από Φθιώτιδα και Κιλκίς. Οι τρεις πρώτες φωτό είναι από το φετινό διάστημα το Δεκέμβρη που μας άφησαν για λίγο ανοιχτούς έτσι το τοπίο από τη φυλαχτρα στα υδρόβια.View attachment 28057View attachment 28058View attachment 28059View attachment 28060View attachment 28061
Franchi 48/AL μπορεί να κάνει εμπλοκές αλλά η κάννη της είναι κρεατομηχανη, μην το δώσεις αυτό το όπλο Παναγιώτη ποτέ
 
Back
Top