Τα πρώτα βήματα

Συσχετισμός συμπεριφορών με θετικό τρόπο.Συμπεριφορες που αργότερα θα είναι εντολές ή μέρος εντολών και θα έχουν γίνει δεύτερη φύση στο σκύλο.Για παράδειγμα επιβράβευση του σκύλου όταν κάθεται.Μόνο αυτό....απλά επιβράβευση , χωρίς να το ζητήσουμε χωρίς να το επιδιώξουμε.Επιβραβευση όταν έρχεται σε εμάς, επιβράβευση όταν μπαίνει στο μποξ του, επιβράβευση όταν περπατά δίπλα μας,επιβραβεύση όταν συναντά άλλους σκύλους ή άλλους ανθρώπους ή γενικά οτιδήποτε άλλο ερέθισμα.Επιβραβευση όταν ξαπλώνει.Επιβραβευση όταν μπαίνει στο αμάξι.Επιβραβευση όταν δεν βγαίνει από κάποια πόρτα ή το μποξ του.Επιβραβευση της οποιαδήποτε ενέργειας θα θελαμε να κάνει στο μέλλον.Κανουμε διαχείριση του περιβάλλοντος έτσι ώστε δήθεν.....τυχαια να συμβαίνουν πράγματα και να επιβραβεύεται επειδή παίρνει την πρωτοβουλία να τα κάνει.Αυτο αυξάνει κατακόρυφα την αυτοπεποίθηση του σκύλου και την διάθεση του για συνεργασία!
 
Το πιο σημαντικό για εμένα είναι το εξής.Το παρθενικό ερέθισμα για οποιαδήποτε συμπεριφορα, πρέπει να γίνεται ακριβώς όπως πρέπει.Ομως η εκπαίδευση είναι μια ισορροπία σε λεπτό σχοινί και πρέπει κάθε φορά να φιλτράρουμε τις κατάστασεις....Τι εννοώ!Επειδή είμαστε στο στάδιο που δεν ζητάμε....απλά περιμένουμε να συμβεί κάτι για να επιβραβεύσουμε,αυτό το κάτι όταν συμβεί πρέπει να ειναι σωστά εκτελεσμένο.Αν για παράδειγμα θέλουμε να επιβραβεύσουμε που μας έφερε κάτι...έτσι ώστε αργότερα στην εκπαίδευση να κάνει επαναφορά ευχάριστα....και το κουτάβι μας φέρει το μπαλάκι ,που βρήκε στο κήπο που είχαμε αφήσει εμείς δήθεν τυχαία ,και το αφήσει και εμείς το επιβραβεύσουμε...είναι λάθος!Γιατί του είπαμε μπράβο που το άφησες και περιμένεις να σε επιβραβεύσουμε!Ενώ θα πρέπει να το κρατάει...να το πάρουμε εμείς απαλά και μετά να το επιβραβεύσουμε.Αν όμως... θέλουμε για παράδειγμα να συσχετίσει το μποξ του θετικά επειδή το κοιτάζει και το πλησιάζει περίεργα....στην αρχή θα επιβραβεύσουμε μια-δυο-τρεις φορές έστω και αν το πλησιάσει....δεν θα περιμένουμε να μπει δηλαδή να το κάνει όλο σωστά.Απο εκεί και έπειτα θα επιβραβευουμε κάθε φορά που κάνει ένα βήμα παραπάνω....και τέλος θα επιβραβεύουμε μόνο όταν μπαίνει όλο το σκυλί στο μποξ
 
Το πιο σημαντικό για εμένα είναι το εξής.Το παρθενικό ερέθισμα για οποιαδήποτε συμπεριφορα, πρέπει να γίνεται ακριβώς όπως πρέπει.Ομως η εκπαίδευση είναι μια ισορροπία σε λεπτό σχοινί και πρέπει κάθε φορά να φιλτράρουμε τις κατάστασεις....Τι εννοώ!Επειδή είμαστε στο στάδιο που δεν ζητάμε....απλά περιμένουμε να συμβεί κάτι για να επιβραβεύσουμε,αυτό το κάτι όταν συμβεί πρέπει να ειναι σωστά εκτελεσμένο.Αν για παράδειγμα θέλουμε να επιβραβεύσουμε που μας έφερε κάτι...έτσι ώστε αργότερα στην εκπαίδευση να κάνει επαναφορά ευχάριστα....και το κουτάβι μας φέρει το μπαλάκι ,που βρήκε στο κήπο που είχαμε αφήσει εμείς δήθεν τυχαία ,και το αφήσει και εμείς το επιβραβεύσουμε...είναι λάθος!Γιατί του είπαμε μπράβο που το άφησες και περιμένεις να σε επιβραβεύσουμε!Ενώ θα πρέπει να το κρατάει...να το πάρουμε εμείς απαλά και μετά να το επιβραβεύσουμε.Αν όμως... θέλουμε για παράδειγμα να συσχετίσει το μποξ του θετικά επειδή το κοιτάζει και το πλησιάζει περίεργα....στην αρχή θα επιβραβεύσουμε μια-δυο-τρεις φορές έστω και αν το πλησιάσει....δεν θα περιμένουμε να μπει δηλαδή να το κάνει όλο σωστά.Απο εκεί και έπειτα θα επιβραβευουμε κάθε φορά που κάνει ένα βήμα παραπάνω....και τέλος θα επιβραβεύουμε μόνο όταν μπαίνει όλο το σκυλί στο μποξ
Σα να σκηνοθετούμε την επιθυμητή συμπεριφορά ώστε να την επιβραβεύσουμε και να κατανοήσει τι ζητάμε.
 
Σα να σκηνοθετούμε την επιθυμητή συμπεριφορά ώστε να την επιβραβεύσουμε και να κατανοήσει τι ζητάμε.
Σωστά.Ένα παράδειγμα...βάζω το λουράκι στο σκύλο...και κάθομαι σαν άγαλμα.Αυτός ή θα τραβήξει ή θα χοροπηδήσει ή θα το μασήσει ή ή ή....εαν κάτσω απαθής...σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα καθίσει..εκείνη ακριβώς την στιγμή επιβραβεύω.Λογικά θα αποσυντονιστεί θα χοροπηδήσει με το που επιβραβευτεί γιατί πολύ απλά δεν θα καταλάβει το γιατ.....ξανά άγαλμα εγώ.Κάποια στιγμή θα ξανακαθίσει...ξανά αμέσως επιβράβευση.Αμέσως μετά θα αναζητήσει να καθίσει πολύ πιο γρήγορα!Ένα άλλο παράδειγμα είναι ότι έχω αφήσει ένα μπαλάκι ή ένα παιχνίδι του σε ένα χώρο.Εγώ παίζω μαζί του πηγαίνοντας προς το σημείο που είναι το αντικείμενο...με το που τον δω να το πιάνει γυρίζω και βαδίζω γρήγορα σαν να θέλω να φύγω βιαστηκά,προς ένα χώρο όπου θα υπάρχει ένας στενός διάδρομος!Δεν μιλάω δεν κάνω τίποτα.Λογικά θα τρέξει πίσω μας τον αφήνουμε να μας προσπεράσει....και έπειτα καθόμαστε κάτω και τον προσελκύουμε με ήχους (μουτς μουτς κλπ όχι όμως εντολές ή λέξεις).Ο σκύλος αναπόφευκτα λόγω του στενού του διαδρόμου δεν μπορεί να φύγει...και λόγω ότι εμείς χαμηλώσαμε και το ελκύουμε θα έρθει πάνω μας.Τον χαιδεύουμε από το λαιμό και πίσω και δεν παίρνουμε αυτό που έχει στο στόμα.Χαιδέυουμε,χαιδεύουμε,χαιδεύουμε.....και απαλά παίρνουμε αυτό που έχει στο στόμα του και έπειτα επιβραβεύουμε πολύ.Χωρίς κάποια εντολή,χωρίς κάποια καθοδήγηση ο σκύλος οδηγήθηκε σε εμάς σαν σε παιχνίδι...μας έδωσε το αντικείμενο και επιβραβεύτηκε για αυτό.Επειδή δεν είναι εκπαίδευση,αλλά εισαγωγή...όλα αυτά γίνονται πολύ σύντομα σαν διάρκεια και όχι συνέχεια.Σκοπός είναι να μην βαρεθεί...οπότε 2-3 φορές και τέρμα.
 
Back
Top