Πες τους πόσο γουρλής είμαι......
Όχι οχι πες εσύ..
Τι να πω και εγώ......
Ξεκινήσαμε το ταξίδι και σε τρεις ώρες φτάσαμε στο μέρος που θα κυνηγούσαμε . Η απογοήτευσή μας ήταν με τον καιρό ,που πέρα απο το ότι ψιχάλιζε ,είχε μια συννεφιά και και μια ομίχλη που το ζούσα και δεν το πίστευα ,σύμφωνα με τις προγνώσεις των μετεωρολογικών μοντέλων του πεζοδρομίου.
Η αλήθεια είναι οτι είχε κρύο και ο βοριάς διαπερνούσε.
Δεν μας έφτανε αυτό ,είχαμε και τον μαλάκα που ξύπνησε με την ησυχία του και ήρθε σαν κύριος να μπει ανάμεσά μας για να βαράει τσίχλες.
Τσίχλες πέρναγαν ασταμάτητα σε όλα τα ύψη και σε κοπαδάκια των 5 έως και ένα των 50 πουλιών.
Ξαφνικά βαράει το κινητό. Κοιτάζω και τι ναδω .Ο φίλος μου ο γιδοβοσκός απο τα Τζουμέρκα.Ρε Μητσάρα του λέω τι θες τώρα ;πήρες να με αρρωστήσεις ;Μήτσο μου βγάλανε τα μάτια οι φάσσες ,μου απαντάει.Περνάνε κοπάδια ασταμάτητα.

Η σημερινή μέρα ήταν για σεμινάριο αυτών που θέλουν να κυνηγήσουν φάσσα και πρέπει να καταλάβουν οτι δεν μπορεί να ντουφεκάς ότι πετάει αν θέλεις πράγματι να κάτσεις για φάσσες.Με το που τελείωσε το ντουφεκίδι απο τους τσιχλάδες που ήταν μπροστά μας σε απόσταση 500 εως 800 μ ,γιατί τα μάζεψαν και έφυγαν, άρχισε το πανηγύρι. Ούτε η συννεφιά έφταιγε ούτε η ομίχλη που δεν είχαμε δει τόση ώρα παρά μόνο κατι ξεκομμένα πουλιά.Απλά απο το πολύ τουφεκίδι που έπεφτε μπροστά , και τον χαμό που γίνοταν απο τους τσιχλάδες ,τα πουλιά δεν έμπαιναν απο κει αλλά γύριζαν .Άρχισαν λοιπόν να περνάνε φάσσες συνέχεια .Σε κοπάδια των 20 ,30 50 πουλιών. Ο μαλάκας που είχε μπει αναμεσά μας ,συνέχιζε το βιολί του.Και όταν τον καβαλησαν δυο φορές οι φάσσες ουτε που το κατάλαβε.Σε λίγο τα μάζεψε κι αυτός και έφυγε.Είχε ενδιαφέρον το ότι παρά το ντουφεκίδι τα κοπάδια δεν έσπαγαν καθόλου σαν να μην συνέβαινε τίποτα.Συνέχιζαν τη διαδρομή τους γιατί ποιός ξέρει πόσο δρόμο είχαν να κάνουν ακόμη.Κάποια στιγμή που έκοψαν και αρχίσαμε να χαλαρώνουμε απο το τρελό μπανιστίρι ,μου λέει ο Γεράσιμος. "Μήτσο κατουράω " .Κατάλαβα του λέω θα περάσουν σίγουρα τώρα που κατουράς .Εγώ δεν πρόλαβα να τελειώσω αυτό που έλεγα αλλά ούτε και ο Γεράσιμος το κατούρημα.Ενα κοπάδι 100 περίπου πουλιών πέρασε πιο χαμηλα .Σε απόσταση 100μ πίσω του κι άλλο ,και λίγο πιο πίσω κι άλλο. Μείναμε να χαζεύουμε τα πουλιά που πέρναγαν χωρίς σταματημό. Αφού τελέιωσε κι αυτό κύμα ,λέω κρίμα που δεν μπορώ και γω να κατουρήσω γαιτί σίγουρα θα περνάγανε κι άλλες. Να φανταστείτε απο τις 12 μέχρι 13,15 πέρασαν 8 κοπάδια.Το ωραίο της ήμέρας όμως ήταν άλλο.Ο Γεράσιμος γονατιστός να με εκλιπαρεί να μην φύγω για τα Τζουμέρκα ,αλλά να κάτσω εδώ να πηγαίνουμε για φάσσες.Μήτσο ,μου έλεγε ,τι γουρλής που είσαι ρε φίλε; συγχώρα με αν σε παρεξήγησα ,Αυτός ο πιτοφαγάς του Μαραθώνα με παρέσυρε που σε κακολογεί.
Καλό μου παιδί ,του λέω με φωνή σαν του Μητσοτάκη,θα το σκεφτώ αλλά μη στενοχωριέσαι.Πρώτα πρέπει να εξαγνιστείς και μετά θα βρούμε την λύση.
Τα μαζέψαμε για την κουραστική επιστροφή και είμαστε έτοιμοι για τη συνέχεια.
Αυτά.
